Kinderen
alle pijlers
Sint... Wanneer 'het' vertellen?!?..
zondag 16 november 2008 om 23:34
Ook hier zijn de kinderen door het dolle heen vanwege het feit dat de Sint weer in het land is. Eerste schoen al gezet, mooi gezongen, iedereen blij. De jongste laat het verder rustig over zich heen komen, maar vooral de oudste gaat helemaal juichen en op de bank springen bij het zien van het Sinterklaasjournaal, de intocht op tv enz enz.
Zelf geniet ik er wel van, maar ik vraag me ook af: wanneer moet ik het onze oudste vertellen, dat Sint & Piet op tv en degene die de kado's in de schoen doet (enz) niet dezelfde personen zijn? Of móét ik het uberhaupt wel vertellen?
Een ding is voor mij zeker, deze periode is in ieder geval niet het juiste moment. Dus voorlopig hou ik het nog maar in het midden. Hij vraagt er zelf ook niets over, en voor zover ik weet wordt hij ook niet geplaagd vanwege zijn geloof-in-Sinterklaas.
Maar ik twijfel: hij is al 7 jaar. En ik ben dus ook wel verbaasd dat hij nog steeds gelooft: zelf was ik 6 toen mij verteld werd hoe het nu precies zat met Sinterklaas, en op mijn 5e was er al een kleuterklasgenootje die me vertelde dat Sinterklaas niet bestond (ik schijn het bestaan van Sinterklaas toen nog heftig verdedigd te hebben ). Mijn moeder vertelde me op haar beurt dat zij heel verontwaardigd was geweest toen mijn oma het haar vertelde, ze voelde zich belazerd (ik op mijn 6e trouwens niet).
Dus dat is ook iets wat maakt dat ik denk, dat áls ik het vertel, dat het ook heel tactisch zal moeten, zodat zoonlief zich niet gekwetst voelt of zich voorgelogen en/of het vertrouwen in mij verliest.
Aan de andere kant vind ik het ook heel schattig, zijn enthousiasme te zien. En leuk dat alle volwassenen zo mee doen, zelfs bekende burgemeesters (die van Almere, Amsterdam en Maastricht) speelden het Sinterklaas-spel gister op tv mee!.. Wat de geloofwaardigheid voor onze oudste weer vergroot, en wat maakt dat ik er toch liever een jaar mee wacht... Maar dan is hij al acht, en ik kijk ook al uit naar samen surprises en gedichtjes maken... Of zal het ‘vanzelf’ wel komen en doe ik te moeilijk hierover?
Hoe doen / deden jullie dat, en vooral: wanneer is volgens jullie de tijd rijp ervoor?
Zelf geniet ik er wel van, maar ik vraag me ook af: wanneer moet ik het onze oudste vertellen, dat Sint & Piet op tv en degene die de kado's in de schoen doet (enz) niet dezelfde personen zijn? Of móét ik het uberhaupt wel vertellen?
Een ding is voor mij zeker, deze periode is in ieder geval niet het juiste moment. Dus voorlopig hou ik het nog maar in het midden. Hij vraagt er zelf ook niets over, en voor zover ik weet wordt hij ook niet geplaagd vanwege zijn geloof-in-Sinterklaas.
Maar ik twijfel: hij is al 7 jaar. En ik ben dus ook wel verbaasd dat hij nog steeds gelooft: zelf was ik 6 toen mij verteld werd hoe het nu precies zat met Sinterklaas, en op mijn 5e was er al een kleuterklasgenootje die me vertelde dat Sinterklaas niet bestond (ik schijn het bestaan van Sinterklaas toen nog heftig verdedigd te hebben ). Mijn moeder vertelde me op haar beurt dat zij heel verontwaardigd was geweest toen mijn oma het haar vertelde, ze voelde zich belazerd (ik op mijn 6e trouwens niet).
Dus dat is ook iets wat maakt dat ik denk, dat áls ik het vertel, dat het ook heel tactisch zal moeten, zodat zoonlief zich niet gekwetst voelt of zich voorgelogen en/of het vertrouwen in mij verliest.
Aan de andere kant vind ik het ook heel schattig, zijn enthousiasme te zien. En leuk dat alle volwassenen zo mee doen, zelfs bekende burgemeesters (die van Almere, Amsterdam en Maastricht) speelden het Sinterklaas-spel gister op tv mee!.. Wat de geloofwaardigheid voor onze oudste weer vergroot, en wat maakt dat ik er toch liever een jaar mee wacht... Maar dan is hij al acht, en ik kijk ook al uit naar samen surprises en gedichtjes maken... Of zal het ‘vanzelf’ wel komen en doe ik te moeilijk hierover?
Hoe doen / deden jullie dat, en vooral: wanneer is volgens jullie de tijd rijp ervoor?
maandag 17 november 2008 om 20:26
Vriendlief en ik hebben (nog) geen kinderen, maar al wel een strijd hierover. Hij wil evt. toekomstige kinderen niet voorliegen en gelijk de waarheid vertellen. Ik niet, laat ze lekker kind zijn.
Maar van de week heb ik hem toch bijna overgehaald. Mijn buurmeisje van 3 had zaterdag een pietenpakje aan. Echt heel schattig. 'Kijk', zei ik tegen mijn vriend, 'dat ontneem je ze dan ook'.
Maar van de week heb ik hem toch bijna overgehaald. Mijn buurmeisje van 3 had zaterdag een pietenpakje aan. Echt heel schattig. 'Kijk', zei ik tegen mijn vriend, 'dat ontneem je ze dan ook'.
maandag 17 november 2008 om 20:27
maandag 17 november 2008 om 20:34
Bloemenkind, mijn ouders wilden mijn broer en mij ook niet voorliegen ( ze waren nogal christelijk in die tijd en vonden Sinterklaas erg werelds ) maar toch geloofde ik vooral heilig in de sint. Tot en met groep 4 ofzo, toen drong tot me door dat mijn ouders gelijk hadden.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
maandag 17 november 2008 om 20:49
quote:zonnetje76 schreef op 17 november 2008 @ 20:26:
Vriendlief en ik hebben (nog) geen kinderen, maar al wel een strijd hierover. Hij wil evt. toekomstige kinderen niet voorliegen en gelijk de waarheid vertellen. Ik niet, laat ze lekker kind zijn.
Maar van de week heb ik hem toch bijna overgehaald. Mijn buurmeisje van 3 had zaterdag een pietenpakje aan. Echt heel schattig. 'Kijk', zei ik tegen mijn vriend, 'dat ontneem je ze dan ook'.Een schattig pietenpakje heeft niets te maken met wel of niet geloven. Afgelopen zaterdag was mijn bijna 3 jarige peuter bij de etos tot Zwarte Piet geschminkt. Toen zij de Zwarte pieten bij de intocht zag, was haar opmerking "Kijk mama, die zijn ook bij etos geweest" Ja was mijn antwoord, en het feest ging vrolijk weer verder. Minder lol had ze er niet om.
Vriendlief en ik hebben (nog) geen kinderen, maar al wel een strijd hierover. Hij wil evt. toekomstige kinderen niet voorliegen en gelijk de waarheid vertellen. Ik niet, laat ze lekker kind zijn.
Maar van de week heb ik hem toch bijna overgehaald. Mijn buurmeisje van 3 had zaterdag een pietenpakje aan. Echt heel schattig. 'Kijk', zei ik tegen mijn vriend, 'dat ontneem je ze dan ook'.Een schattig pietenpakje heeft niets te maken met wel of niet geloven. Afgelopen zaterdag was mijn bijna 3 jarige peuter bij de etos tot Zwarte Piet geschminkt. Toen zij de Zwarte pieten bij de intocht zag, was haar opmerking "Kijk mama, die zijn ook bij etos geweest" Ja was mijn antwoord, en het feest ging vrolijk weer verder. Minder lol had ze er niet om.
maandag 17 november 2008 om 21:06
Als je 'het' vertelt hebt, hoe voorkom je dan dat ze andere kinderen informeren? Mijn neefje gelooft niet meer omdat vorig jaar (toen was hij 4) een ouder vriendje kort na 5 december alles even had uitgelegd...
Nu doet natuurlijk niet iedereen hier moeilijk over, maar ik zou toch niet op een 'verontwaardigde kudde ouders' voor mijn deur staan te wachten.
Nu doet natuurlijk niet iedereen hier moeilijk over, maar ik zou toch niet op een 'verontwaardigde kudde ouders' voor mijn deur staan te wachten.
dinsdag 18 november 2008 om 09:05
Ik las laatst ergens een interview met een kinderpsych of zoiets dergelijks en hij zei dat je het rond de 8ste verjaardag zou moeten vertellen omdat de meeste vriendjes/klasgenootjes dan al weten dat de Sint niet bestaat. Als jij dan als enige nog wel gelooft zou je je bedrogen voelen.
Verder ben ik het wel eens met wat iemand anders hier al schreef, dat sommige kinderen er op latere leeftijd pas echt van kunnen genieten. Maar een kind van 10-12 jaar die nog gelooft vind ik ook wel een beetje raar...
Ik wist op mijn 4e al dat Sint niet bestond; mijn twee jaar oudere broer kon zijn mond niet houden. Ik kan me dus niet meer herinneren dat ik dacht dat Sint echt bestond, best jammer dus.
Nu doe ik het een beetje over met mijn dochtertje van bijna drie
Verder ben ik het wel eens met wat iemand anders hier al schreef, dat sommige kinderen er op latere leeftijd pas echt van kunnen genieten. Maar een kind van 10-12 jaar die nog gelooft vind ik ook wel een beetje raar...
Ik wist op mijn 4e al dat Sint niet bestond; mijn twee jaar oudere broer kon zijn mond niet houden. Ik kan me dus niet meer herinneren dat ik dacht dat Sint echt bestond, best jammer dus.
Nu doe ik het een beetje over met mijn dochtertje van bijna drie
Poep, wie heeft jou gescheten?
dinsdag 18 november 2008 om 09:20
In de eerste ouderavond van het schooljaar,oktober wordt er met de ouders over gesproken,wiens kind nog geloofd in sinterklaas en wie niet.Ouders vertellen het eerst zelf maar na 5 December vertelt de leerkracht het klassikaal,het ware verhaal,ook dat 5 december eigenlijk niet de verjaardag is maar de sterfdag van de echte sinterklaas.En dat de hele klas nu dus mee mag doen met HET geheim en het toneelspel.Mijn oudste heb ik het verteld,toen hij 9 werd omdat hij nog steeds geloofde maar het jaar daarop dus lootjes ging trekken,mijn jongste had het al van een vriendje gehoord toen hij 7 was en vroeg het bij mij na.
dinsdag 18 november 2008 om 09:21
Volgens mij was ik een jaar of 8, 9 toen ik van een iets ouder vriendinnetje hoorde dat de sint niet bestond. Ik voelde me aardig belazerd toen ik hoorde dat mijn ouders al die kadootjes kochten. Een jeugdtrauma oid heb ik er echt niet aan overgehouden. Je kind vanaf het begin de waarheid vertellen omdat je het niet wilt voorliegen, vind ik knap zielig, eerlijk gezegd. Je ontneemt het kind een hoop lol en spanning en meedoen met leeftijdgenootjes, want op die leeftijd kunnen ze nog niet relativeren. Dan zijn het echt alleen maar gewone mensen die zich verkleden en gek doen. Als ik nu bij de intocht of een sinterklaasfeest al die verwachtingsvolle snoetjes zie, komt echt mijn jeugd weer naar boven. Sinterklaas is een mooie, leuke traditie die vooral moet blijven. Maar daar gaat dit topic geloof ik niet over. Ik zou ervan uitgaan dat kinderen het elkaar wel vertellen, en op de leeftijd van een jaar of 8, als ze dan nog geloven, de waarheid voorzichtig aan het licht brengen.
dinsdag 18 november 2008 om 11:51
quote:borodini schreef op 17 november 2008 @ 20:34:
Bloemenkind, mijn ouders wilden mijn broer en mij ook niet voorliegen ( ze waren nogal christelijk in die tijd en vonden Sinterklaas erg werelds ) maar toch geloofde ik vooral heilig in de sint. Tot en met groep 4 ofzo, toen drong tot me door dat mijn ouders gelijk hadden.Ik heb het dus ook altijd al geweten. Mijn moeder wilde ons niet voorliegen en heeft altijd uitgelegd dat het een traditie was. Toch geloofde ik wel in sinterklaas wánt hij stond daar toch. Dat hele gelul met tradities kon mij op het moment supreme gestolen worden Ik heb dus eigenlijk ook nooit een schok gehad omdat ik erachter kwam dat hij niet bestond want dat wist ik al. Ook heb ik het nooit tegen andere kinderen vertelt. Het kwam bij mij in de klas juist ontzettend veel voor dat teleurgestelde kinderen het aan de rest van de klas gingen vertellen. Alleen al daarom ga ik mijn kind niet voorliegen.
Bloemenkind, mijn ouders wilden mijn broer en mij ook niet voorliegen ( ze waren nogal christelijk in die tijd en vonden Sinterklaas erg werelds ) maar toch geloofde ik vooral heilig in de sint. Tot en met groep 4 ofzo, toen drong tot me door dat mijn ouders gelijk hadden.Ik heb het dus ook altijd al geweten. Mijn moeder wilde ons niet voorliegen en heeft altijd uitgelegd dat het een traditie was. Toch geloofde ik wel in sinterklaas wánt hij stond daar toch. Dat hele gelul met tradities kon mij op het moment supreme gestolen worden Ik heb dus eigenlijk ook nooit een schok gehad omdat ik erachter kwam dat hij niet bestond want dat wist ik al. Ook heb ik het nooit tegen andere kinderen vertelt. Het kwam bij mij in de klas juist ontzettend veel voor dat teleurgestelde kinderen het aan de rest van de klas gingen vertellen. Alleen al daarom ga ik mijn kind niet voorliegen.
dinsdag 18 november 2008 om 11:55
quote:dropje schreef op 18 november 2008 @ 09:21:
Je kind vanaf het begin de waarheid vertellen omdat je het niet wilt voorliegen, vind ik knap zielig, eerlijk gezegd. Je ontneemt het kind een hoop lol en spanning en meedoen met leeftijdgenootjes, want op die leeftijd kunnen ze nog niet relativeren. Dan zijn het echt alleen maar gewone mensen die zich verkleden en gek doen. Dat is dus niet waar. Een kind dat het weet gelooft net zo goed in sinterklaas als die voor hem of haar staat ook al weten ze dat het niet echt is. Ik heb het met sinterklaas altijd heel leuk gehad en 'geloofde' ook ook al wist ik dat hij niet bestond. Ik denk dat het er een beetje aan ligt hoe je het brengt mijn ouders gingen echt niet iedere keer met sinterklaas vertellen dat het niet echt was. Ze hebben het vantevoren verteld en op het moment zelf mag jij geloven wat je wil. Die illusie willens en wetens afpakken van je kind zie ik eigenlijk niemand doen. Dat zou wel ontzettend kinderachtig zijn.
Je kind vanaf het begin de waarheid vertellen omdat je het niet wilt voorliegen, vind ik knap zielig, eerlijk gezegd. Je ontneemt het kind een hoop lol en spanning en meedoen met leeftijdgenootjes, want op die leeftijd kunnen ze nog niet relativeren. Dan zijn het echt alleen maar gewone mensen die zich verkleden en gek doen. Dat is dus niet waar. Een kind dat het weet gelooft net zo goed in sinterklaas als die voor hem of haar staat ook al weten ze dat het niet echt is. Ik heb het met sinterklaas altijd heel leuk gehad en 'geloofde' ook ook al wist ik dat hij niet bestond. Ik denk dat het er een beetje aan ligt hoe je het brengt mijn ouders gingen echt niet iedere keer met sinterklaas vertellen dat het niet echt was. Ze hebben het vantevoren verteld en op het moment zelf mag jij geloven wat je wil. Die illusie willens en wetens afpakken van je kind zie ik eigenlijk niemand doen. Dat zou wel ontzettend kinderachtig zijn.
dinsdag 18 november 2008 om 12:08
Mijn jongste is nu acht en van de zomer kwam hij het gewoon vragen of hij bestond.Hij had iets opgevangen op school en toen heb ik het hem eerlijk verteld.Heb drie kinderen en heb altijd gewacht tot ze het zelf kwamen vragen en de jongste heeft er het langste in geloofd en das toch zalig.Hij vind het ook niet erg nu hij het weet maar we hebben wel afgesproken dat er wel een kadootje komt op de sint zijn verjaardag...Grtjs
dinsdag 18 november 2008 om 12:09
quote:bloemenkind schreef op 17 november 2008 @ 20:27:
Het is misdadig om een kind eerst iets wijs te maken en na een tijdje te vertellen dat het eigenlijk gelogen is.
Ik was als kind totaal van slag toen mijn ouders mij de waarheid vertelde.
Wie is nou de kleuter??? De ouders of het kind?
Ons kind zou ik nooit aan deze leugen mee laten doen.
Ben nu zwanger, maar zou ons kind met liefde "voorliegen". Het is zo'n mooie tijd, ik zie dat nu met kinderen van vrienden. Al die mooie snoetjes, al die heerlijke spanning, krijg ik wel of niet wat in mijn schoen vandaag....... De koppies met de intocht, helemaal geweldig! Ze gaan er zo met volle overtuiging in!
Ik was 7 toen ik er vragen ging stellen, maar ben nooit boos op mijn ouders geweest dat ze me "voorlogen". Vond het geweldig dat ik het geheim nu ook wist en dat ik mee kon doen met de volwassenen voor de kleintjes.
Het is misdadig om een kind eerst iets wijs te maken en na een tijdje te vertellen dat het eigenlijk gelogen is.
Ik was als kind totaal van slag toen mijn ouders mij de waarheid vertelde.
Wie is nou de kleuter??? De ouders of het kind?
Ons kind zou ik nooit aan deze leugen mee laten doen.
Ben nu zwanger, maar zou ons kind met liefde "voorliegen". Het is zo'n mooie tijd, ik zie dat nu met kinderen van vrienden. Al die mooie snoetjes, al die heerlijke spanning, krijg ik wel of niet wat in mijn schoen vandaag....... De koppies met de intocht, helemaal geweldig! Ze gaan er zo met volle overtuiging in!
Ik was 7 toen ik er vragen ging stellen, maar ben nooit boos op mijn ouders geweest dat ze me "voorlogen". Vond het geweldig dat ik het geheim nu ook wist en dat ik mee kon doen met de volwassenen voor de kleintjes.
woensdag 19 november 2008 om 11:39
Het blijft lastig. Mijn oudste is nu 8 en gelooft nog. Is helemaal enthousiast over het Sinterklaasjournaal en de Club van Sinterklaas.
Ze zit in groep 5 en daar wordt nu onderling uiteraard over de Sint gepraat en daarom kwam ze enkele dagen terug thuis met de opmerking tegen haar vader: er zijn kinderen in mijn klas die zeggen dat Sinterklaas niet bestaat. Mijn man heeft toen de vraag teruggelegd en zei: en wat denk jij? Zij twijfelde geen moment en zei" ik denk dat hij wel bestaat!".
Daar heeft mijn man het nu bij gelaten om dat het nu zooo dicht bij 5 december is en we het zo zonde vinden om op dit moment de waarheid te zeggen... We hopen dus dat ze er niet op terugkomt, want we kunnen niet blijven "liegen".. Ik hoop alleen zo dat dat niet voor 5 december gebeurt. Als de Sint weer is "vertrokken", ga ik het haar wel vertellen. Ik wil haar nu gewoon nog even laten genieten, want dat doet ze, met volle teugen, samen met haar zusje.
Ze zit in groep 5 en ze hebben lootjes getrokken. Maakt niks uit! In het begin van het schooljaar heeft de juf geinventariseerd hoeveel kinderen nog geloven en dat was de helft van de klas! Het lootjes-trekken-verhaal hebben ze zo ingekleed dat de Sint geen tijd heeft om alle klassen rond te gaan en dat de "groten" de sint nu helpen door voor elkaar iets te kopen en maken. Hier hadden de kinderen totaal geen problemen mee!
Ik vind het nu al jammer dat dit het laatste jaar is dat ze allebei nog geloven...
Ze zit in groep 5 en daar wordt nu onderling uiteraard over de Sint gepraat en daarom kwam ze enkele dagen terug thuis met de opmerking tegen haar vader: er zijn kinderen in mijn klas die zeggen dat Sinterklaas niet bestaat. Mijn man heeft toen de vraag teruggelegd en zei: en wat denk jij? Zij twijfelde geen moment en zei" ik denk dat hij wel bestaat!".
Daar heeft mijn man het nu bij gelaten om dat het nu zooo dicht bij 5 december is en we het zo zonde vinden om op dit moment de waarheid te zeggen... We hopen dus dat ze er niet op terugkomt, want we kunnen niet blijven "liegen".. Ik hoop alleen zo dat dat niet voor 5 december gebeurt. Als de Sint weer is "vertrokken", ga ik het haar wel vertellen. Ik wil haar nu gewoon nog even laten genieten, want dat doet ze, met volle teugen, samen met haar zusje.
Ze zit in groep 5 en ze hebben lootjes getrokken. Maakt niks uit! In het begin van het schooljaar heeft de juf geinventariseerd hoeveel kinderen nog geloven en dat was de helft van de klas! Het lootjes-trekken-verhaal hebben ze zo ingekleed dat de Sint geen tijd heeft om alle klassen rond te gaan en dat de "groten" de sint nu helpen door voor elkaar iets te kopen en maken. Hier hadden de kinderen totaal geen problemen mee!
Ik vind het nu al jammer dat dit het laatste jaar is dat ze allebei nog geloven...
woensdag 19 november 2008 om 12:25
Mijn zoontje is 5 en gelooft niet meer echt. Maar bij hem loopt het nog wel een beetje door elkaar. Hij weet dat het een spelletje is, maar snapt het nog niet helemaal. Hij wilde wel zijn schoen zetten zaterdag en er ook iets in doen voor het paard. Maar toen iemand hem zondag vroeg of hij ook iets in zijn schoen had gekregen, vertrouwde hij haar toe dat er een chocoladeletter inzat, maar dat Sinterklaas eigenlijk maar een spelletje is.
Ik heb zelf trouwens nooit in Sinterklaas geloofd. Mijn ouders deden ook niet echt hun best om ons te laten geloven, maar mijn zus geloofde heilig.
Ik heb zelf trouwens nooit in Sinterklaas geloofd. Mijn ouders deden ook niet echt hun best om ons te laten geloven, maar mijn zus geloofde heilig.
