Kinderen
alle pijlers
Van één naar twee kinderen, wat is het grote verschil?
donderdag 27 november 2008 om 21:31
Ik ben nu 30 weken zwanger van de tweede en de eerste is net een jaar geworden. Ik hoor verschillende verhalen van mensen over een tweede kindje erbij, wat is nu echt het grote verschil, wat je je van te voren niet had gerealiseerd bijvoorbeeld, of viel het allemaal reuze mee omdat je al een kindje had?
Ben benieuwd naar jullie verhalen, dan kan ik me verheugen/mentaal voorbereiden etc.
Ben benieuwd naar jullie verhalen, dan kan ik me verheugen/mentaal voorbereiden etc.
donderdag 27 november 2008 om 21:40
Tja, ik heb mensen gesproken die het tegendeel zeiden, dat een tweede er zo kort op makkelijk ging omdat het al heel snel mee gaat als je geluk hebt in het ritme van de eerste. Het is toch altijd maar afwachten en afhankelijk van je kind(eren)
Nog max 12 weken, dan weten we het (
Groetjes, NJB
Zoon 13 maanden, nu ook 30 weken zwanger.
Nog max 12 weken, dan weten we het (
Groetjes, NJB
Zoon 13 maanden, nu ook 30 weken zwanger.
donderdag 27 november 2008 om 21:41
het grote verschil is dat je nu met álles wat je doet ( van badje tot voeding en alles wat je maar bedenken kan ) er iemand al " mammamammamammamamamamamamaaaaaaaaaa " roepend aan je been hangt . En dat alles - als je mazzel hebt - twee keer zo lang duurt .
En dat de een per voorkeur niet wil niet wat de ander wil ( slapen , eten , naar links /rechts , opschieten , etc )
En dat de een per voorkeur niet wil niet wat de ander wil ( slapen , eten , naar links /rechts , opschieten , etc )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 27 november 2008 om 21:43
quote:blijfgewoonbianca schreef op 27 november 2008 @ 21:41:
het grote verschil is dat je nu met álles wat je doet ( van badje tot voeding en alles wat je maar bedenken kan ) er iemand al " mammamammamammamamamamamamaaaaaaaaaa " roepend aan je been hangt . En dat alles - als je mazzel hebt - twee keer zo lang duurt .
En dat de een per voorkeur niet wil niet wat de ander wil ( slapen , eten , naar links /rechts , opschieten , etc )bgb, wat weet je het toch goed te verwoorden
het grote verschil is dat je nu met álles wat je doet ( van badje tot voeding en alles wat je maar bedenken kan ) er iemand al " mammamammamammamamamamamamaaaaaaaaaa " roepend aan je been hangt . En dat alles - als je mazzel hebt - twee keer zo lang duurt .
En dat de een per voorkeur niet wil niet wat de ander wil ( slapen , eten , naar links /rechts , opschieten , etc )bgb, wat weet je het toch goed te verwoorden
donderdag 27 november 2008 om 21:46
Rider:
Nee, dat ben ik niet met je eens hoor
Van 0 naar 1 vond ik een vele grotere overgang dan van 1 naar 2.
Onze dochters schelen trouwens 11,5 maand en zijn nu bijna 1 en bijna 2 én ik ben 22 wkn zwanger van de derde.
De 2e en onze 3e schelen straks dus 16 maanden.
In nog geen 2,5 jaar hebben straks dus 3 kinderen
(hoop cijfers trouwens )
Ik vind dat we onze tweede ´er gewoon bij doen´
Tis wel drukker, ja dat wel, zeker als ze tegelijkertijd ziek zijn oid.
Maar je zit dan eenmaal in die situatie dus handel je er naar.
Iedereen zegt ook tegen ons/mij dat we het oooooow zooooo druk krijgen met 3 kindjes onder de 3, dat zal ook gerust maar ik probeer me daar niet druk over te maken (en dat lukt me aardig ) alles heeft zo z´n voors en zn tegens.
Groetjes!
Nee, dat ben ik niet met je eens hoor
Van 0 naar 1 vond ik een vele grotere overgang dan van 1 naar 2.
Onze dochters schelen trouwens 11,5 maand en zijn nu bijna 1 en bijna 2 én ik ben 22 wkn zwanger van de derde.
De 2e en onze 3e schelen straks dus 16 maanden.
In nog geen 2,5 jaar hebben straks dus 3 kinderen
(hoop cijfers trouwens )
Ik vind dat we onze tweede ´er gewoon bij doen´
Tis wel drukker, ja dat wel, zeker als ze tegelijkertijd ziek zijn oid.
Maar je zit dan eenmaal in die situatie dus handel je er naar.
Iedereen zegt ook tegen ons/mij dat we het oooooow zooooo druk krijgen met 3 kindjes onder de 3, dat zal ook gerust maar ik probeer me daar niet druk over te maken (en dat lukt me aardig ) alles heeft zo z´n voors en zn tegens.
Groetjes!
donderdag 27 november 2008 om 21:48
donderdag 27 november 2008 om 21:48
Ik kan het niet beter verwoorden. Mijn oudste was 16 maanden toen tweede werd geboren en pas sinds een kleine maand doen ze samen hun middagslaapje (oudste nu bijna anderhalf).
Ik vond/vind een tweede zo kort na elkaar wel megaheftig, Ik weet dat er voordelen zijn (idd samen in ritme, sneller uit de luiers, meer kans dat ze samen spelen omdat ze samengaan in ontwikkeling) maar toch, als ik het nog een keer zou moeten overdoen zou ik misschien wel meer tijd er tussen laten want ik vind de overgang van 0 naar 1 heftig maar van 1 naar 2 minstend net zo heftig,
Ik vond/vind een tweede zo kort na elkaar wel megaheftig, Ik weet dat er voordelen zijn (idd samen in ritme, sneller uit de luiers, meer kans dat ze samen spelen omdat ze samengaan in ontwikkeling) maar toch, als ik het nog een keer zou moeten overdoen zou ik misschien wel meer tijd er tussen laten want ik vind de overgang van 0 naar 1 heftig maar van 1 naar 2 minstend net zo heftig,
Poep, wie heeft jou gescheten?
donderdag 27 november 2008 om 21:51
Ik was voordat ik ging bevallen van de 2e ook errug benieuwd hoe het zou gaan, en het valt me zó mee!!!
Zoon is inmiddels 8 maanden, dochter 3 en het is ontzettend leuk. (vaak dan )
Dochter was na de geboorte een periode erg dwars dus toen zoon 3 weken was zijn we een midweekje op vakantie gegaan. Kraamverband in de tas en gaan! Dat heeft haar (en ons allemaal dus) goed gedaan, vanaf dat moment ging het beter.
Vooral als ik zoon zat te voeden 'moest' ze opeens iets of ze deed iets wat niet mocht, heul irritant. Toen kreeg ik als tip te gaan voorlezen aan haar als zoon aan de borst lag en dat werkte super.
Wat ik nu lastig vind is dat zoon heel veel slaapt en dochter niet meer. Dus uitjes gaan tussen de slaapjes door.
En aandacht verdelen is ook moeilijk, je wil de ene of de andere niet 'tekort' doen voor je gevoel.
Wat heel leuk is dat ze zo ontzettend gek zijn op elkaar; dochter is een clown en zoon een dankbaar publiek. Ze kunnen ook enorm lachen samen.
Ik denk echt dat als je zelf relaxed bent je kinderen dat ook zijn.
Succes!!
Zoon is inmiddels 8 maanden, dochter 3 en het is ontzettend leuk. (vaak dan )
Dochter was na de geboorte een periode erg dwars dus toen zoon 3 weken was zijn we een midweekje op vakantie gegaan. Kraamverband in de tas en gaan! Dat heeft haar (en ons allemaal dus) goed gedaan, vanaf dat moment ging het beter.
Vooral als ik zoon zat te voeden 'moest' ze opeens iets of ze deed iets wat niet mocht, heul irritant. Toen kreeg ik als tip te gaan voorlezen aan haar als zoon aan de borst lag en dat werkte super.
Wat ik nu lastig vind is dat zoon heel veel slaapt en dochter niet meer. Dus uitjes gaan tussen de slaapjes door.
En aandacht verdelen is ook moeilijk, je wil de ene of de andere niet 'tekort' doen voor je gevoel.
Wat heel leuk is dat ze zo ontzettend gek zijn op elkaar; dochter is een clown en zoon een dankbaar publiek. Ze kunnen ook enorm lachen samen.
Ik denk echt dat als je zelf relaxed bent je kinderen dat ook zijn.
Succes!!
donderdag 27 november 2008 om 22:10
Van 1 naar 2 vind ik eigenlijk een makkie. Maar komt wellicht ook dat de tweede een supermakkelijk kind is (geworden?). De oudste is nu 4 en de jongst is 1,5 jaar. Ze spelen heerlijk samen (nog steeds en nog wel) en daardoor heb je echt aan de tweede geen kind. Ze vind het heerlijk om met grote zus te spelen. De overgang van 0 naar 1 vond ik dus vele malen heftiger. Ook omdat ik dan diegene was die haar de hele tijd moest vermaken en spelen etc. Nu heb ik echt weer even tijd voor mezelf. En ik denk ook dat de tweede zo makkelijk is omdat ze eigenlijk gewoon meemoet in het ritme van de oudste. Nog veel plezier met je zwangerschap en geniet straks van je twee kindjes.
donderdag 27 november 2008 om 22:17
Ben het helemaal met Rider en BGB eens
Máár: zeg ik er wel bij dat ik voor mijn gevoel echt 2 uitersten heb hoor. De eerste is voorbééldig (ja, écht ) Sliep door vanaf nacht 1, nooit gezeur, bijna altijd lief. Gewoon alles op zijn tijd, erg relaxed jochie. Maar nummer twee is een héle pittige tante, loopt met haar 8,5 maand al langs de tafel, vréééét als een bouwvakker en slapen is echt ruk.
Ze schelen 20 maanden.
Dus echt: het ligt vooral aan je kinderen
Máár: zeg ik er wel bij dat ik voor mijn gevoel echt 2 uitersten heb hoor. De eerste is voorbééldig (ja, écht ) Sliep door vanaf nacht 1, nooit gezeur, bijna altijd lief. Gewoon alles op zijn tijd, erg relaxed jochie. Maar nummer twee is een héle pittige tante, loopt met haar 8,5 maand al langs de tafel, vréééét als een bouwvakker en slapen is echt ruk.
Ze schelen 20 maanden.
Dus echt: het ligt vooral aan je kinderen
donderdag 27 november 2008 om 22:23
'k Vond het qua belasting allemaal reuze meevallen en zag daar tijdens de zwangerschap ook niet tegen op.
Wel speelden er sterke gevoelens van: 'Kan ik straks van dit kind straks net zoveel houden als nu van mijn zoontje'.
Ik hield al zo verschrikkelijk veel van mijn zoontje en dacht steeds, 'straks is er een nieuwkomertje, kan ik dan dezelfde hoeveelheid liefde geven?'
Daar zag ik tegenop, was bang dat het me moeite zou kosten net zoveel van dit kind te houden.
Allemaal zorgen om niks achteraf want toen mijn dochtertje eenmaal geboren was was die liefde er gelijk en viel die angst van mijn schouders.
Herkennen anderen dit?
Wel speelden er sterke gevoelens van: 'Kan ik straks van dit kind straks net zoveel houden als nu van mijn zoontje'.
Ik hield al zo verschrikkelijk veel van mijn zoontje en dacht steeds, 'straks is er een nieuwkomertje, kan ik dan dezelfde hoeveelheid liefde geven?'
Daar zag ik tegenop, was bang dat het me moeite zou kosten net zoveel van dit kind te houden.
Allemaal zorgen om niks achteraf want toen mijn dochtertje eenmaal geboren was was die liefde er gelijk en viel die angst van mijn schouders.
Herkennen anderen dit?
donderdag 27 november 2008 om 22:27
Ik vond van 1 naar 2 kinderen vooral heftig toen nummer 2 ging kruipen en vooral toen hij ging lopen. Ik kwam echt ogen en handen te kort (mijn tweede is nogal een ondernemend jongetje). Ze schelen bij mij trouwens 16 maanden.
De overgang van 2 naar 3 vond ik tot nu toe een stuk makkelijker, maar ja, de jongste is pas 10 maanden en loopt nog niet....
De overgang van 2 naar 3 vond ik tot nu toe een stuk makkelijker, maar ja, de jongste is pas 10 maanden en loopt nog niet....
donderdag 27 november 2008 om 22:35
quote:TheNurse schreef op 27 november 2008 @ 21:46:
Rider:
Nee, dat ben ik niet met je eens hoor
Van 0 naar 1 vond ik een vele grotere overgang dan van 1 naar 2.
Onze dochters schelen trouwens 11,5 maand en zijn nu bijna 1 en bijna 2 én ik ben 22 wkn zwanger van de derde.
De 2e en onze 3e schelen straks dus 16 maanden.
In nog geen 2,5 jaar hebben straks dus 3 kinderen
(hoop cijfers trouwens )
Ik vind je wel dapper hoor. Hier 3 kinderen in 3.5 jaar tijd en dat is soms best pittig. Vooral bij ziekte vind ik het soms lastig, meestal worden ze allemaal na elkaar ziek en dan heb je dus heel lang gebroken nachten. En zelf ziek worden kan eigenlijk niet. Maar gewoon door blijven lopen (en uiteindelijk nog zieker worden) is ook geen goed idee. Maar zolang alles gezond is en goed slaapt is het best te doen (ik ben erg blij met mijn jongste die met 8 maanden al doorsliep itt de oudste twee, die daar heel wat langer over deden).
Rider:
Nee, dat ben ik niet met je eens hoor
Van 0 naar 1 vond ik een vele grotere overgang dan van 1 naar 2.
Onze dochters schelen trouwens 11,5 maand en zijn nu bijna 1 en bijna 2 én ik ben 22 wkn zwanger van de derde.
De 2e en onze 3e schelen straks dus 16 maanden.
In nog geen 2,5 jaar hebben straks dus 3 kinderen
(hoop cijfers trouwens )
Ik vind je wel dapper hoor. Hier 3 kinderen in 3.5 jaar tijd en dat is soms best pittig. Vooral bij ziekte vind ik het soms lastig, meestal worden ze allemaal na elkaar ziek en dan heb je dus heel lang gebroken nachten. En zelf ziek worden kan eigenlijk niet. Maar gewoon door blijven lopen (en uiteindelijk nog zieker worden) is ook geen goed idee. Maar zolang alles gezond is en goed slaapt is het best te doen (ik ben erg blij met mijn jongste die met 8 maanden al doorsliep itt de oudste twee, die daar heel wat langer over deden).
vrijdag 28 november 2008 om 08:32
Onze ervaring bij de eerste was dat je een paar weken nodig hebt om van de schok te bekomen, maar dan heb je de luiertas wel klaar staan in de gang, en pak je zonder nadenken de buggy mee als je in de auto stapt. Met één kind was het al snel "het normale leven", met een extraatje. Je hoeft niks te plannen voor een baby, als je maar een paar maatregelen hebt getroffen. Je bent nog steeds een stel, maar dan met een kind.
Met de tweede veranderde dat radicaal. Ineens moest alles gepland worden, ging alles op halve snelheid, was je constant bezig te jongleren met de kinderen. We waren geen stel meer met een kind, maar een gezin.
De derde was daarna een eitje. We waren al een gezin, en 2 of 3 maakte niks meer uit.
Met de tweede veranderde dat radicaal. Ineens moest alles gepland worden, ging alles op halve snelheid, was je constant bezig te jongleren met de kinderen. We waren geen stel meer met een kind, maar een gezin.
De derde was daarna een eitje. We waren al een gezin, en 2 of 3 maakte niks meer uit.
vrijdag 28 november 2008 om 08:55
succes ermee!
Nu ff serieus, ik heb ook vaak gehoord dat de overgang van 0 naar 1 kind veul groter was dan die van 1 naar 2 kinderen. Ik ging er dus nogal naief in, toen onze jongste zoon werd geboren toen onze oudste 19 mnd was ben ik serieus in shock geweest (toen de kraamhulp eenmaal weg was) En dan heb ik een voorbeeldige dreumes (correctie 'had' want nu terroristische peuter) en een vrij voorbeeldige baby..... Achteraf zeg ik, ik had beter een jaar langer kunnen wachten. Inmiddels is de jongste ruim 9 maanden en is al vrij zelfstandig, kan al omrollen vanaf 4 maand, zelf gaan zitten vanaf 6 mnd, kruipt in noodvaart de kamer door en schuifelt al langs de bank. Vanaf het moment dat ik het gevoel kreeg dat hij zichzelf eenbeetje kon redden, heb ik pas een rustiger gevoel in mn hoofd.
Ik heb wel altijd alles vrij goed kunnen relativeren, ik dacht altijd maar zo: Mens je zit nu in de tropenjaren als ze straks een jaar of 5 zijn is het allemaal een stuk rustiger (over ruim 4 jaar dus )
Nu ff serieus, ik heb ook vaak gehoord dat de overgang van 0 naar 1 kind veul groter was dan die van 1 naar 2 kinderen. Ik ging er dus nogal naief in, toen onze jongste zoon werd geboren toen onze oudste 19 mnd was ben ik serieus in shock geweest (toen de kraamhulp eenmaal weg was) En dan heb ik een voorbeeldige dreumes (correctie 'had' want nu terroristische peuter) en een vrij voorbeeldige baby..... Achteraf zeg ik, ik had beter een jaar langer kunnen wachten. Inmiddels is de jongste ruim 9 maanden en is al vrij zelfstandig, kan al omrollen vanaf 4 maand, zelf gaan zitten vanaf 6 mnd, kruipt in noodvaart de kamer door en schuifelt al langs de bank. Vanaf het moment dat ik het gevoel kreeg dat hij zichzelf eenbeetje kon redden, heb ik pas een rustiger gevoel in mn hoofd.
Ik heb wel altijd alles vrij goed kunnen relativeren, ik dacht altijd maar zo: Mens je zit nu in de tropenjaren als ze straks een jaar of 5 zijn is het allemaal een stuk rustiger (over ruim 4 jaar dus )
vrijdag 28 november 2008 om 09:08
quote:rider schreef op 28 november 2008 @ 08:57:
[...]
eeehhh, nou, reken je nog maar niet rijk
Ik heb ook nog een stiefzoon van 6, allemaal jongens dus ook hier in huis, Als ze nu alle drie los gaan loop ik serieus af en toe naar buiten kun je na gaan wat dat straks wordt als ze idd die leeftijd hebben, maar daar was dat die leerplicht toch ook voor??
Maar ik bedoel ook eigenlijk meer dat alles makkelijker wordt, zelf aankleden, zelf boterhammetje smeren, zelf drinken pakken, lekker duidelijk communiceren (met een beetje mazzel) De auto in springen zonder luiertas buggy's en dat soort zooi, Ik geloof serieus dat qua gedrag en ander gedoe we pas over een jaar of 20 uit die tropenjaren zijn
[...]
eeehhh, nou, reken je nog maar niet rijk
Ik heb ook nog een stiefzoon van 6, allemaal jongens dus ook hier in huis, Als ze nu alle drie los gaan loop ik serieus af en toe naar buiten kun je na gaan wat dat straks wordt als ze idd die leeftijd hebben, maar daar was dat die leerplicht toch ook voor??
Maar ik bedoel ook eigenlijk meer dat alles makkelijker wordt, zelf aankleden, zelf boterhammetje smeren, zelf drinken pakken, lekker duidelijk communiceren (met een beetje mazzel) De auto in springen zonder luiertas buggy's en dat soort zooi, Ik geloof serieus dat qua gedrag en ander gedoe we pas over een jaar of 20 uit die tropenjaren zijn
vrijdag 28 november 2008 om 09:17
Ik vond van 1 naar 2 wel pittig, maar dat kwam ook omdat de eerste heel makkelijk was, en de tweede iets onzekerder. Er zat negentien maanden verschil tussen dus dat was ook wat onhandig om met twee kinderen de trap op en af te moeten en de aandacht te verdelen. Ik ben nu zwanger van de derde en ik verwacht dat die veel meer in de stroom mee zal kunnen.
vrijdag 28 november 2008 om 09:41
quote:rammelkont schreef op 28 november 2008 @ 08:55:
Achteraf zeg ik, ik had beter een jaar langer kunnen wachten. Inmiddels is de jongste ruim 9 maanden en is al vrij zelfstandig, kan al omrollen vanaf 4 maand, zelf gaan zitten vanaf 6 mnd, kruipt in noodvaart de kamer door en schuifelt al langs de bank.
Hey Rammel (jij hier? ) jij ook al zo'n vlotte jongste? Wonderlijk hoe onze "wegen" zoveel op elkaar lijken
Enneeeh ben het met je eens trouwens, als ik had geweten hoe dametje was, dan had ik ook nog een jaar gewacht Maar ach, het eerste jaar is alweer grotendeels voorbij...het gaat f*cking snel.....
Achteraf zeg ik, ik had beter een jaar langer kunnen wachten. Inmiddels is de jongste ruim 9 maanden en is al vrij zelfstandig, kan al omrollen vanaf 4 maand, zelf gaan zitten vanaf 6 mnd, kruipt in noodvaart de kamer door en schuifelt al langs de bank.
Hey Rammel (jij hier? ) jij ook al zo'n vlotte jongste? Wonderlijk hoe onze "wegen" zoveel op elkaar lijken
Enneeeh ben het met je eens trouwens, als ik had geweten hoe dametje was, dan had ik ook nog een jaar gewacht Maar ach, het eerste jaar is alweer grotendeels voorbij...het gaat f*cking snel.....
vrijdag 28 november 2008 om 09:44
quote:rider schreef op 28 november 2008 @ 08:32:
Onze ervaring bij de eerste was dat je een paar weken nodig hebt om van de schok te bekomen, maar dan heb je de luiertas wel klaar staan in de gang, en pak je zonder nadenken de buggy mee als je in de auto stapt. Met één kind was het al snel "het normale leven", met een extraatje. Je hoeft niks te plannen voor een baby, als je maar een paar maatregelen hebt getroffen. Je bent nog steeds een stel, maar dan met een kind.
Met de tweede veranderde dat radicaal. Ineens moest alles gepland worden, ging alles op halve snelheid, was je constant bezig te jongleren met de kinderen. We waren geen stel meer met een kind, maar een gezin.
De derde was daarna een eitje. We waren al een gezin, en 2 of 3 maakte niks meer uit.Hier exact zelfde ervaring als Rider. Met 1 baby liep ons leven redelijk door als voorheen, met een tweede erbij moesten we ineens gaan plannen, aandacht verdelen enzovoorts. We waren inderdaad ineens een gezin geworden. Daarvoor waren we gewoon 2 mensen met een baby .
Onze ervaring bij de eerste was dat je een paar weken nodig hebt om van de schok te bekomen, maar dan heb je de luiertas wel klaar staan in de gang, en pak je zonder nadenken de buggy mee als je in de auto stapt. Met één kind was het al snel "het normale leven", met een extraatje. Je hoeft niks te plannen voor een baby, als je maar een paar maatregelen hebt getroffen. Je bent nog steeds een stel, maar dan met een kind.
Met de tweede veranderde dat radicaal. Ineens moest alles gepland worden, ging alles op halve snelheid, was je constant bezig te jongleren met de kinderen. We waren geen stel meer met een kind, maar een gezin.
De derde was daarna een eitje. We waren al een gezin, en 2 of 3 maakte niks meer uit.Hier exact zelfde ervaring als Rider. Met 1 baby liep ons leven redelijk door als voorheen, met een tweede erbij moesten we ineens gaan plannen, aandacht verdelen enzovoorts. We waren inderdaad ineens een gezin geworden. Daarvoor waren we gewoon 2 mensen met een baby .
