Zwanger
alle pijlers
Slechte uitslag combinatietest
woensdag 11 mei 2016 om 21:12
Na lang proberen en uiteindelijk een ICSI behandeling ben ik nu eindelijk zwanger van onze eerste (13wk). Helaas heb ik gisteren 'slecht' nieuws gekregen: uit de combinatietest bleek dat er een verhoogde kans is dat ons kindje trisomie 13, 18 of 21 heeft. Ik weet dat de kans verreweg het grootst is dat er uiteindelijk helemaal niets aan de hand is, maar de uitslagen die wij kregen waren toch wel flink verhoogd (Down 1:32, Edwards 1:85, Patau 1:92). Schrikken dus... We kunnen nu alleen maar afwachten op de volgende test (NIPT) en hopen dat het loos alarm was, maar helaas duurt dat best lang (nog 3-4 weken). Ik zoek dames die hier ook mee te maken hebben gehad. Ik ben benieuwd hoe jullie er mee om zijn gegaan, wat jullie uitslagen waren, of er ook daadwerkelijk iets mis was en hoe jullie verder zijn gegaan.
******
Na lange tijd in onzekerheid bleek ons zoontje meerdere genetische afwijkingen te hebben. We hebben het moeilijke besluit moeten nemen om de zwangerschap af te breken. Een paar dagen later werd ik opgenomen in het VUmc om te bevallen. Na ongeveer 30 uur werd ons prachtige kleine zoontje levenloos geboren, alles er op en er aan. Twintig centimeter groot. Stichting Still heeft prachtige foto's voor ons gemaakt. Na alle ellende konden we in september eindelijk weer verder met de volgende poging om onze kinderwens te realiseren. De eerste cryo werd terug geplaatst en dat ging goed. De teruggeplaatste cryo is groeide uit tot een zwangerschap, het zat op de goede plek, het hartje klopte en het groeide netjes op schema. Maar helaas werd bij ruim 10 weken op de echo is ineens een flinke afwijking gezien (hygroma colli). Het vruchtje liep ook wat achter op de groei en het hartje klopte nu veel sneller dan zou moeten (ook een aanwijzing voor een chrom. afwijking). We moesten twee weken afwachten tot we een vlokkentest konden doen. Na een week bleek de hoeveelheid vocht alleen nog maar verder te zijn toegenomen, geen goed teken. Bij de echo voorafgaand aan de vlokkentest bleek het hartje van het kindje niet meer te kloppen. Het was over. Het kindje was tot ongeveer 12 weken doorgegroeid. De miskraam werd in het ziekenhuis opgewekt met medicatie, daarna moest ik helaas alsnog een curettage ondergaan om placentaresten te verwijderen. Bijna 2 maanden na de miskraam kregen we eindelijk een uitslag: Turner syndroom... Daarna is chromosomenonderzoek ingezet bij flipman en mijzelf, maar daar kwamen geen bijzonderheden uit.
We zijn sinds februari weer in de running, en mogen weer een cryo laten terugplaatsen. Helaas werkte mijn lichaam niet mee, en ging de tp niet door. Een maand en vele extra echo-onderzoeken later hebben we gelukkig wel een tp gehad. Bij het ontdooien is 1 embryo gesneuveld, maar een tweede embryo kon wel goed ontdooid worden. Helaas ben ik daarvan niet zwanger geworden. In mei gaan we weer verder.
(https://wensmama.wordpress.com)
******
Na lange tijd in onzekerheid bleek ons zoontje meerdere genetische afwijkingen te hebben. We hebben het moeilijke besluit moeten nemen om de zwangerschap af te breken. Een paar dagen later werd ik opgenomen in het VUmc om te bevallen. Na ongeveer 30 uur werd ons prachtige kleine zoontje levenloos geboren, alles er op en er aan. Twintig centimeter groot. Stichting Still heeft prachtige foto's voor ons gemaakt. Na alle ellende konden we in september eindelijk weer verder met de volgende poging om onze kinderwens te realiseren. De eerste cryo werd terug geplaatst en dat ging goed. De teruggeplaatste cryo is groeide uit tot een zwangerschap, het zat op de goede plek, het hartje klopte en het groeide netjes op schema. Maar helaas werd bij ruim 10 weken op de echo is ineens een flinke afwijking gezien (hygroma colli). Het vruchtje liep ook wat achter op de groei en het hartje klopte nu veel sneller dan zou moeten (ook een aanwijzing voor een chrom. afwijking). We moesten twee weken afwachten tot we een vlokkentest konden doen. Na een week bleek de hoeveelheid vocht alleen nog maar verder te zijn toegenomen, geen goed teken. Bij de echo voorafgaand aan de vlokkentest bleek het hartje van het kindje niet meer te kloppen. Het was over. Het kindje was tot ongeveer 12 weken doorgegroeid. De miskraam werd in het ziekenhuis opgewekt met medicatie, daarna moest ik helaas alsnog een curettage ondergaan om placentaresten te verwijderen. Bijna 2 maanden na de miskraam kregen we eindelijk een uitslag: Turner syndroom... Daarna is chromosomenonderzoek ingezet bij flipman en mijzelf, maar daar kwamen geen bijzonderheden uit.
We zijn sinds februari weer in de running, en mogen weer een cryo laten terugplaatsen. Helaas werkte mijn lichaam niet mee, en ging de tp niet door. Een maand en vele extra echo-onderzoeken later hebben we gelukkig wel een tp gehad. Bij het ontdooien is 1 embryo gesneuveld, maar een tweede embryo kon wel goed ontdooid worden. Helaas ben ik daarvan niet zwanger geworden. In mei gaan we weer verder.
(https://wensmama.wordpress.com)
flipje2 wijzigde dit bericht op 20-05-2017 12:06
8.30% gewijzigd
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
donderdag 7 juli 2016 om 11:00
quote:Vanessakusje1987 schreef op 07 juli 2016 @ 10:55:
Fijn dat je tot m doorgedrongen bent. Ik wou dat die van mij zoiets eens zei. Die zegt alleen maar t komt wel goed. Nou na 7 mnd niets veranderd stomme gedoe wordt er hopeloos van temet.
Fijn dat de test bijna geheel wit is. Hopelijk komende ronde gewoon mooi ongesteld en dan kunnen jullie als jullie willen verder en F zal er altijd bij zijn in gedachte.
Ik heb het er wel zo ongeveer uit moeten trekken.. gisteren toen ik erover begon ontkende hij het nog.
Maar goed, toen dacht ik al bij mezelf: hij hoeft het ook niet toe te geven aan mij, dat gaat het natuurlijk helemaal niet om. Zolang hij er zelf maar even een moment bij stil staat. Maar dat heeft hij dus gelukkig gedaan.
Rot Vanessa, dat dat bij jullie zo moeilijk is. Kan me voorstellen dat je het daar moeilijk mee hebt. misschien komt het later ineens toch nog...
Fijn dat je tot m doorgedrongen bent. Ik wou dat die van mij zoiets eens zei. Die zegt alleen maar t komt wel goed. Nou na 7 mnd niets veranderd stomme gedoe wordt er hopeloos van temet.
Fijn dat de test bijna geheel wit is. Hopelijk komende ronde gewoon mooi ongesteld en dan kunnen jullie als jullie willen verder en F zal er altijd bij zijn in gedachte.
Ik heb het er wel zo ongeveer uit moeten trekken.. gisteren toen ik erover begon ontkende hij het nog.
Maar goed, toen dacht ik al bij mezelf: hij hoeft het ook niet toe te geven aan mij, dat gaat het natuurlijk helemaal niet om. Zolang hij er zelf maar even een moment bij stil staat. Maar dat heeft hij dus gelukkig gedaan.
Rot Vanessa, dat dat bij jullie zo moeilijk is. Kan me voorstellen dat je het daar moeilijk mee hebt. misschien komt het later ineens toch nog...
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
donderdag 7 juli 2016 om 11:19
Fijn zeg Flipje, een negatieve test en dat Flipman voor zichzelf toegeeft dat hij er verdrietig om is. Je hebt gelijk, als hij zelf er maar bij stilstaat. Het laatste wat je wilt is dat hij er aan onderdoor gaat.
Ik hoop dat de confronterende dingen gauw over zijn... Het bemoeilijkt het rouwproces alleen maar. F. blijft altijd bij jullie. Is het een idee om een mooi sieraad te laten maken zodat je F. altijd bij je kunt dragen?
Vanessa... Veel mannen verwerken het op hun eigen manier. Soms komt het er ineens op een onverwacht moment uit.
Ik hoop dat de confronterende dingen gauw over zijn... Het bemoeilijkt het rouwproces alleen maar. F. blijft altijd bij jullie. Is het een idee om een mooi sieraad te laten maken zodat je F. altijd bij je kunt dragen?
Vanessa... Veel mannen verwerken het op hun eigen manier. Soms komt het er ineens op een onverwacht moment uit.
donderdag 7 juli 2016 om 12:52
Ik heb een klein zilveren hangertje laten maken met naam en datum. Ik wil geen ashanger, zou veel te bang zijn om het kwijt te raken. De as doen we veilig in een heel mooi urntje.
Moeilijke en confronterende momenten komen er voorlopig nog heel veel vrees ik...
Moeilijke en confronterende momenten komen er voorlopig nog heel veel vrees ik...
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
vrijdag 8 juli 2016 om 17:05
Bij mij duurde het een maand of 8 eer ik er redelijk overheen was. En dat terwijl ik al 4 gezonde kinderen rond had lopen.
Dus wat dat betreft heb je nog wel een weg te gaan. Iedereen verwerkt het op z'n eigen manier. En het kost gewoon tijd. Veel tijd. Geef jezelf de tijd en de ruimte om het verlies te verwerken. Wat een ander er ook van vindt. Ik kreeg commentaar dat ik er zolang over deed om het te verwerken. Lekker boeiend. Iedereen is anders en ook het verwerkingsproces verloopt bij iedereen anders.
Nu is het bij mij al heel wat jaren geleden, maar toch, elk jaar rond haar geboortedag, sta ik er toch weer bij stil. Mijn man niet, die denkt er aan als ik het hem vertel. En merk dat ik soms op die dag toch weer even in mezelf kruip en de bevalling weer heel goed kan herinneren. Gaat niet eens bewust, gebeurd gewoon. Toch, na zoveel jaar gaan de scherpe kantjes eraf, maar het gevoel blijft dat je toch nog een kindje had kunnen hebben, extra voelbaar in die tijd. En dat toch elk jaar weer.
En hoelang is het bij jou nog maar geleden? Zo ontzettend kort. De dag van de uitgerekende datum is ook heel erg zwaar. Is gewoon zo.
Hoop echt dat jullie antwoorden krijgen van de Klinische Genetica die jullie willen horen, dat er hoop is voor jullie beiden op een volgend kind zonder afwijkingen. Ik gun het jullie zo.
Heel veel sterkte en let goed op jezelf.
Dus wat dat betreft heb je nog wel een weg te gaan. Iedereen verwerkt het op z'n eigen manier. En het kost gewoon tijd. Veel tijd. Geef jezelf de tijd en de ruimte om het verlies te verwerken. Wat een ander er ook van vindt. Ik kreeg commentaar dat ik er zolang over deed om het te verwerken. Lekker boeiend. Iedereen is anders en ook het verwerkingsproces verloopt bij iedereen anders.
Nu is het bij mij al heel wat jaren geleden, maar toch, elk jaar rond haar geboortedag, sta ik er toch weer bij stil. Mijn man niet, die denkt er aan als ik het hem vertel. En merk dat ik soms op die dag toch weer even in mezelf kruip en de bevalling weer heel goed kan herinneren. Gaat niet eens bewust, gebeurd gewoon. Toch, na zoveel jaar gaan de scherpe kantjes eraf, maar het gevoel blijft dat je toch nog een kindje had kunnen hebben, extra voelbaar in die tijd. En dat toch elk jaar weer.
En hoelang is het bij jou nog maar geleden? Zo ontzettend kort. De dag van de uitgerekende datum is ook heel erg zwaar. Is gewoon zo.
Hoop echt dat jullie antwoorden krijgen van de Klinische Genetica die jullie willen horen, dat er hoop is voor jullie beiden op een volgend kind zonder afwijkingen. Ik gun het jullie zo.
Heel veel sterkte en let goed op jezelf.
vrijdag 8 juli 2016 om 21:39
Jij bent ook altijd heel lief voor anderen hoor Flip ... Vind het zo bijzonder hoe oprecht blij jij kan zijn voor anderen. Natuurlijk staan dat soort dingen los van F. maar toch! Je doet het toch maar even. Hoe is het met Flipje-man op het moment? Aftellen naar de 14e. Hoop zo dat er geen gekke dingen uit de obductie komen. En hopelijk straks volledig ont-zwangerd (ik zag nagenoeg geen streepje meer op je test) op naar de cryo-tp.
Corina: hoe bevalt het nieuwe huis? En nog belangrijker: hoe is het met je? Veel liefs xx
Corina: hoe bevalt het nieuwe huis? En nog belangrijker: hoe is het met je? Veel liefs xx
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
vrijdag 8 juli 2016 om 22:56
quote:Baggal schreef op 08 juli 2016 @ 21:39:
Jij bent ook altijd heel lief voor anderen hoor Flip ... Vind het zo bijzonder hoe oprecht blij jij kan zijn voor anderen. Natuurlijk staan dat soort dingen los van F. maar toch! Je doet het toch maar even. Hoe is het met Flipje-man op het moment? Aftellen naar de 14e. Hoop zo dat er geen gekke dingen uit de obductie komen. En hopelijk straks volledig ont-zwangerd (ik zag nagenoeg geen streepje meer op je test) op naar de cryo-tp.
Corina: hoe bevalt het nieuwe huis? En nog belangrijker: hoe is het met je? Veel liefs xx
Lichamelijk ben ik wel weer hersteld...soms is het net of er niks gebeurd is....ik ben zo druk bezig met klussen dat ik op dat moment nergens anders aan denk..behalve op het moment dat ik weer terug ben in oude woning...gister had ik weer slechte dag en zit er dan helemaal doorheen...het is nu 2 weken geleden dat ik bevallen ben weer...mijn vriend en ik willen als het klussen achter de rug is wel samen een tatoeage nemen met een symbool wat ons herinnert aan onze M....
Ik probeer het n plekje te geven maar mss krijg ik de klap wel als we echt verhuisd zijn over een paar weken....ik weet gewoon niet goed hoe ik dit moet doen, valt me nog wel zwaar op de momenten dat ik er aan denk...
Jij bent ook altijd heel lief voor anderen hoor Flip ... Vind het zo bijzonder hoe oprecht blij jij kan zijn voor anderen. Natuurlijk staan dat soort dingen los van F. maar toch! Je doet het toch maar even. Hoe is het met Flipje-man op het moment? Aftellen naar de 14e. Hoop zo dat er geen gekke dingen uit de obductie komen. En hopelijk straks volledig ont-zwangerd (ik zag nagenoeg geen streepje meer op je test) op naar de cryo-tp.
Corina: hoe bevalt het nieuwe huis? En nog belangrijker: hoe is het met je? Veel liefs xx
Lichamelijk ben ik wel weer hersteld...soms is het net of er niks gebeurd is....ik ben zo druk bezig met klussen dat ik op dat moment nergens anders aan denk..behalve op het moment dat ik weer terug ben in oude woning...gister had ik weer slechte dag en zit er dan helemaal doorheen...het is nu 2 weken geleden dat ik bevallen ben weer...mijn vriend en ik willen als het klussen achter de rug is wel samen een tatoeage nemen met een symbool wat ons herinnert aan onze M....
Ik probeer het n plekje te geven maar mss krijg ik de klap wel als we echt verhuisd zijn over een paar weken....ik weet gewoon niet goed hoe ik dit moet doen, valt me nog wel zwaar op de momenten dat ik er aan denk...
vrijdag 8 juli 2016 om 23:17
M blijft op die manier natuurlijk altijd bij jullie, al zit 'ie ook in je hart en in je hoofd. Ergens lijkt mij die afleiding voor je wel fijn, maar zoals je zegt: er zit nog heel veel verdriet. Is niet gek, integendeel. Voel je je thuis in je nieuwe huis? Pas goed op jezelf en op elkaar.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
vrijdag 8 juli 2016 om 23:38
Ik blijf het nieuwe huis dubbel vinden...aan de ene kant ben ik blij dat ik dicht bij familie en vrienden zit dan..maar aan de andere kant herinnert het me wel heel erg aan het feit dat een slaapkamer voor M was...
Ik heb ook veel moeite met als ik baby's zie of zwangere vrouwen....mijn vriend lijkt iets beter met het verdriet om te gaan, maar kan ook schijn zijn...ik denk eerder dat hij het op dit moment blokt door de drukte van het klussen zodat hij er niet zoveel aan hoeft te denken
Ik heb ook veel moeite met als ik baby's zie of zwangere vrouwen....mijn vriend lijkt iets beter met het verdriet om te gaan, maar kan ook schijn zijn...ik denk eerder dat hij het op dit moment blokt door de drukte van het klussen zodat hij er niet zoveel aan hoeft te denken
zaterdag 9 juli 2016 om 00:13
Natuurlijk is het dubbel, Corina! Je moet je verwachtingen over de toekomst bijstellen en het nieuwe huis was onderdeel van die verwachtingen.
Wat Jo-elise schrijft herken ik heel erg. Het kost echt wel minstens een aantal maanden voordat je je weer een beetje 'normaal' voelt. En soms veel langer. Het is niet ineens alsof je verdriet 'over de datum' is en het dan klaar is.
Bij jullie is het nog zo vers allemaal. Helemaal niet gek dat het je regelmatig allemaal aangrijpt of dat zwangeren/babies/moeders/babyspullen etc confronterend zijn. Dat hoort erbij en het wordt echt beter. Elke dag is er eentje richting verwerking, dichterbij het moment dat je ineens denkt 'ik heb deze vreselijk moeilijke tijd doorstaan'
Wees lief voor jezelf en elkaar. Natuurlijk is het voor mannen anders dan voor vrouwen; het gebeurt allemaal in jouw lijf. En het is een gebeurtenis en nasleep die je relatie op scherp kan zetten, maar ook stevig kan verbinden.
Wat Jo-elise schrijft herken ik heel erg. Het kost echt wel minstens een aantal maanden voordat je je weer een beetje 'normaal' voelt. En soms veel langer. Het is niet ineens alsof je verdriet 'over de datum' is en het dan klaar is.
Bij jullie is het nog zo vers allemaal. Helemaal niet gek dat het je regelmatig allemaal aangrijpt of dat zwangeren/babies/moeders/babyspullen etc confronterend zijn. Dat hoort erbij en het wordt echt beter. Elke dag is er eentje richting verwerking, dichterbij het moment dat je ineens denkt 'ik heb deze vreselijk moeilijke tijd doorstaan'
Wees lief voor jezelf en elkaar. Natuurlijk is het voor mannen anders dan voor vrouwen; het gebeurt allemaal in jouw lijf. En het is een gebeurtenis en nasleep die je relatie op scherp kan zetten, maar ook stevig kan verbinden.
zaterdag 9 juli 2016 om 00:13
@corina Wij zijn bijna 2 jaar geleden in dit huis gaan wonen, met de gedachte dat 1 kamer wel snel 'gevuld' zou worden met een kindje. Maar dat wilde maar niet lukken.
We hebben de muren tijdelijk wit geschilderd (als het dan wel zo ver is kan daar makkelijk een ander kleurtje overheen), en toen wij ons nieuwe bed kregen hebben we ons oude bed in die kamer gezet.
We wisten inmiddels dat een kindje ons niet zomaar zou komen aanwaaien. Vanaf dat moment was het de logeerkamer, niet meer de lege babykamer. Het voelde beter, want de kamer had daarmee toch een (tijdelijke) bestemming gekregen.
Als we straks toch een gezond kindje mogen verwachten zullen we het logeerbed naar de zolder verplaatsten en toveren we de kamer weer om tot babykamer.
We hebben de muren tijdelijk wit geschilderd (als het dan wel zo ver is kan daar makkelijk een ander kleurtje overheen), en toen wij ons nieuwe bed kregen hebben we ons oude bed in die kamer gezet.
We wisten inmiddels dat een kindje ons niet zomaar zou komen aanwaaien. Vanaf dat moment was het de logeerkamer, niet meer de lege babykamer. Het voelde beter, want de kamer had daarmee toch een (tijdelijke) bestemming gekregen.
Als we straks toch een gezond kindje mogen verwachten zullen we het logeerbed naar de zolder verplaatsten en toveren we de kamer weer om tot babykamer.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zaterdag 9 juli 2016 om 00:57
Dat is een goede tip, Flipje!
Zo krijgt zo'n kamer minder lading. Ik heb toendertijd ook meteen al mijn positiekleding en bijna alle babyspullen weggedaan/verkocht, zodat ik er niet tegenaan hoefde te kijken. Alleen de bugaboo heb ik gehouden, die was al besteld en nogal prijzig Toen ik later opnieuw zwanger werd, kon ik ook weer fijn met een schone lei beginnen qua spulletjes.
Hadden jullie al veel aangeschaft, Corina en Flip?
Zo krijgt zo'n kamer minder lading. Ik heb toendertijd ook meteen al mijn positiekleding en bijna alle babyspullen weggedaan/verkocht, zodat ik er niet tegenaan hoefde te kijken. Alleen de bugaboo heb ik gehouden, die was al besteld en nogal prijzig Toen ik later opnieuw zwanger werd, kon ik ook weer fijn met een schone lei beginnen qua spulletjes.
Hadden jullie al veel aangeschaft, Corina en Flip?
zaterdag 9 juli 2016 om 11:10
Dat is dan nog een "geluk" bij een "ongeluk", al is dit wellicht onhandig uitgedrukt. Merk dat wij daar ook uiterst terughoudend zijn en zullen zijn (gewoon omdat het allemaal geen vanzelfsprekendheid is), terwijl mijn broer en zijn vriendin al van alles gekocht hadden, na 1,5 maand
Vind het een goed idee van de babykamer annex logeerkamer. Het wordt anders ook "de deur" in het huis en zoals soundofsunshine terecht opmerkt zo beladen. Ook ik heb alle kamers in het huis gevuld destijds. Hoop dat de logeerkamer in jullie huis snel op zolder zal zijn! Denk vaak aan je - en ook aan Corina.
Vind het een goed idee van de babykamer annex logeerkamer. Het wordt anders ook "de deur" in het huis en zoals soundofsunshine terecht opmerkt zo beladen. Ook ik heb alle kamers in het huis gevuld destijds. Hoop dat de logeerkamer in jullie huis snel op zolder zal zijn! Denk vaak aan je - en ook aan Corina.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zaterdag 9 juli 2016 om 23:05
quote:soundofsunshine schreef op 09 juli 2016 @ 00:57:
Dat is een goede tip, Flipje!
Zo krijgt zo'n kamer minder lading. Ik heb toendertijd ook meteen al mijn positiekleding en bijna alle babyspullen weggedaan/verkocht, zodat ik er niet tegenaan hoefde te kijken. Alleen de bugaboo heb ik gehouden, die was al besteld en nogal prijzig Toen ik later opnieuw zwanger werd, kon ik ook weer fijn met een schone lei beginnen qua spulletjes.
Hadden jullie al veel aangeschaft, Corina en Flip?Wij hadden ook nog niks aangeschaft...we wilden ook eerst alle testen afwachten...
Dat is een goede tip, Flipje!
Zo krijgt zo'n kamer minder lading. Ik heb toendertijd ook meteen al mijn positiekleding en bijna alle babyspullen weggedaan/verkocht, zodat ik er niet tegenaan hoefde te kijken. Alleen de bugaboo heb ik gehouden, die was al besteld en nogal prijzig Toen ik later opnieuw zwanger werd, kon ik ook weer fijn met een schone lei beginnen qua spulletjes.
Hadden jullie al veel aangeschaft, Corina en Flip?Wij hadden ook nog niks aangeschaft...we wilden ook eerst alle testen afwachten...
zaterdag 9 juli 2016 om 23:07
quote:flipje2 schreef op 09 juli 2016 @ 00:13:
@corina Wij zijn bijna 2 jaar geleden in dit huis gaan wonen, met de gedachte dat 1 kamer wel snel 'gevuld' zou worden met een kindje. Maar dat wilde maar niet lukken.
We hebben de muren tijdelijk wit geschilderd (als het dan wel zo ver is kan daar makkelijk een ander kleurtje overheen), en toen wij ons nieuwe bed kregen hebben we ons oude bed in die kamer gezet.
We wisten inmiddels dat een kindje ons niet zomaar zou komen aanwaaien. Vanaf dat moment was het de logeerkamer, niet meer de lege babykamer. Het voelde beter, want de kamer had daarmee toch een (tijdelijke) bestemming gekregen.
Als we straks toch een gezond kindje mogen verwachten zullen we het logeerbed naar de zolder verplaatsten en toveren we de kamer weer om tot babykamer.Wij doen precies hetzelfde Flipje...de kamer die als babykamer zou dienen word voor nunde logeerkamer...mocht ik toch nog zwanger raken dan kan die worden omgetoverd tot babykamer weer...
@corina Wij zijn bijna 2 jaar geleden in dit huis gaan wonen, met de gedachte dat 1 kamer wel snel 'gevuld' zou worden met een kindje. Maar dat wilde maar niet lukken.
We hebben de muren tijdelijk wit geschilderd (als het dan wel zo ver is kan daar makkelijk een ander kleurtje overheen), en toen wij ons nieuwe bed kregen hebben we ons oude bed in die kamer gezet.
We wisten inmiddels dat een kindje ons niet zomaar zou komen aanwaaien. Vanaf dat moment was het de logeerkamer, niet meer de lege babykamer. Het voelde beter, want de kamer had daarmee toch een (tijdelijke) bestemming gekregen.
Als we straks toch een gezond kindje mogen verwachten zullen we het logeerbed naar de zolder verplaatsten en toveren we de kamer weer om tot babykamer.Wij doen precies hetzelfde Flipje...de kamer die als babykamer zou dienen word voor nunde logeerkamer...mocht ik toch nog zwanger raken dan kan die worden omgetoverd tot babykamer weer...
zaterdag 9 juli 2016 om 23:37
Dat scheelt weer iets Corina en Flipje, aan confrontatiemomenten en opruimgedoe. 'Fijn' dat de kamers een andere bestemming hebben voor nu. Ik hoop ook dat jullie logeerkamer vroeg of laat weer plaats moet maken
@baggal, ja sommige mensen kopen zich meteen gek hè! Wij hadden zelf tot
20 weken gewacht met kopen/bestellen, alleen ging het daarna alsnog mis. Maar gelukkig gaat het in de meeste gevallen allemaal goed en dan is vooruit kopen niet zo erg. Maar toch wel fijn dat Flip en Corina verstandig gewacht hebben, lijkt me.
Hoe is jullie weekend tot nu toe?
@baggal, ja sommige mensen kopen zich meteen gek hè! Wij hadden zelf tot
20 weken gewacht met kopen/bestellen, alleen ging het daarna alsnog mis. Maar gelukkig gaat het in de meeste gevallen allemaal goed en dan is vooruit kopen niet zo erg. Maar toch wel fijn dat Flip en Corina verstandig gewacht hebben, lijkt me.
Hoe is jullie weekend tot nu toe?
