Zwanger
alle pijlers
Slechte uitslag combinatietest
woensdag 11 mei 2016 om 21:12
Na lang proberen en uiteindelijk een ICSI behandeling ben ik nu eindelijk zwanger van onze eerste (13wk). Helaas heb ik gisteren 'slecht' nieuws gekregen: uit de combinatietest bleek dat er een verhoogde kans is dat ons kindje trisomie 13, 18 of 21 heeft. Ik weet dat de kans verreweg het grootst is dat er uiteindelijk helemaal niets aan de hand is, maar de uitslagen die wij kregen waren toch wel flink verhoogd (Down 1:32, Edwards 1:85, Patau 1:92). Schrikken dus... We kunnen nu alleen maar afwachten op de volgende test (NIPT) en hopen dat het loos alarm was, maar helaas duurt dat best lang (nog 3-4 weken). Ik zoek dames die hier ook mee te maken hebben gehad. Ik ben benieuwd hoe jullie er mee om zijn gegaan, wat jullie uitslagen waren, of er ook daadwerkelijk iets mis was en hoe jullie verder zijn gegaan.
******
Na lange tijd in onzekerheid bleek ons zoontje meerdere genetische afwijkingen te hebben. We hebben het moeilijke besluit moeten nemen om de zwangerschap af te breken. Een paar dagen later werd ik opgenomen in het VUmc om te bevallen. Na ongeveer 30 uur werd ons prachtige kleine zoontje levenloos geboren, alles er op en er aan. Twintig centimeter groot. Stichting Still heeft prachtige foto's voor ons gemaakt. Na alle ellende konden we in september eindelijk weer verder met de volgende poging om onze kinderwens te realiseren. De eerste cryo werd terug geplaatst en dat ging goed. De teruggeplaatste cryo is groeide uit tot een zwangerschap, het zat op de goede plek, het hartje klopte en het groeide netjes op schema. Maar helaas werd bij ruim 10 weken op de echo is ineens een flinke afwijking gezien (hygroma colli). Het vruchtje liep ook wat achter op de groei en het hartje klopte nu veel sneller dan zou moeten (ook een aanwijzing voor een chrom. afwijking). We moesten twee weken afwachten tot we een vlokkentest konden doen. Na een week bleek de hoeveelheid vocht alleen nog maar verder te zijn toegenomen, geen goed teken. Bij de echo voorafgaand aan de vlokkentest bleek het hartje van het kindje niet meer te kloppen. Het was over. Het kindje was tot ongeveer 12 weken doorgegroeid. De miskraam werd in het ziekenhuis opgewekt met medicatie, daarna moest ik helaas alsnog een curettage ondergaan om placentaresten te verwijderen. Bijna 2 maanden na de miskraam kregen we eindelijk een uitslag: Turner syndroom... Daarna is chromosomenonderzoek ingezet bij flipman en mijzelf, maar daar kwamen geen bijzonderheden uit.
We zijn sinds februari weer in de running, en mogen weer een cryo laten terugplaatsen. Helaas werkte mijn lichaam niet mee, en ging de tp niet door. Een maand en vele extra echo-onderzoeken later hebben we gelukkig wel een tp gehad. Bij het ontdooien is 1 embryo gesneuveld, maar een tweede embryo kon wel goed ontdooid worden. Helaas ben ik daarvan niet zwanger geworden. In mei gaan we weer verder.
(https://wensmama.wordpress.com)
******
Na lange tijd in onzekerheid bleek ons zoontje meerdere genetische afwijkingen te hebben. We hebben het moeilijke besluit moeten nemen om de zwangerschap af te breken. Een paar dagen later werd ik opgenomen in het VUmc om te bevallen. Na ongeveer 30 uur werd ons prachtige kleine zoontje levenloos geboren, alles er op en er aan. Twintig centimeter groot. Stichting Still heeft prachtige foto's voor ons gemaakt. Na alle ellende konden we in september eindelijk weer verder met de volgende poging om onze kinderwens te realiseren. De eerste cryo werd terug geplaatst en dat ging goed. De teruggeplaatste cryo is groeide uit tot een zwangerschap, het zat op de goede plek, het hartje klopte en het groeide netjes op schema. Maar helaas werd bij ruim 10 weken op de echo is ineens een flinke afwijking gezien (hygroma colli). Het vruchtje liep ook wat achter op de groei en het hartje klopte nu veel sneller dan zou moeten (ook een aanwijzing voor een chrom. afwijking). We moesten twee weken afwachten tot we een vlokkentest konden doen. Na een week bleek de hoeveelheid vocht alleen nog maar verder te zijn toegenomen, geen goed teken. Bij de echo voorafgaand aan de vlokkentest bleek het hartje van het kindje niet meer te kloppen. Het was over. Het kindje was tot ongeveer 12 weken doorgegroeid. De miskraam werd in het ziekenhuis opgewekt met medicatie, daarna moest ik helaas alsnog een curettage ondergaan om placentaresten te verwijderen. Bijna 2 maanden na de miskraam kregen we eindelijk een uitslag: Turner syndroom... Daarna is chromosomenonderzoek ingezet bij flipman en mijzelf, maar daar kwamen geen bijzonderheden uit.
We zijn sinds februari weer in de running, en mogen weer een cryo laten terugplaatsen. Helaas werkte mijn lichaam niet mee, en ging de tp niet door. Een maand en vele extra echo-onderzoeken later hebben we gelukkig wel een tp gehad. Bij het ontdooien is 1 embryo gesneuveld, maar een tweede embryo kon wel goed ontdooid worden. Helaas ben ik daarvan niet zwanger geworden. In mei gaan we weer verder.
(https://wensmama.wordpress.com)
flipje2 wijzigde dit bericht op 20-05-2017 12:06
8.30% gewijzigd
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
maandag 4 juli 2016 om 11:14
Gisteren was weer even slecht. De hele dag zo'n onbestemd gevoel en ik realiseerde me ineens dat het me niet echt meer lukt om te genieten van dingen, ik heb gewoon nergens meer zin in. En ik zou ook niet weten hoe ik dat weer om kan draaien. Dus weer in tranen, maar dus nu niet om F maar om mezelf.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
maandag 4 juli 2016 om 11:17
quote:flipje2 schreef op 04 juli 2016 @ 11:14:
Gisteren was weer even slecht. De hele dag zo'n onbestemd gevoel en ik realiseerde me ineens dat het me niet echt meer lukt om te genieten van dingen, ik heb gewoon nergens meer zin in. En ik zou ook niet weten hoe ik dat weer om kan draaien. Dus weer in tranen, maar dus nu niet om F maar om mezelf.
Gisteren was weer even slecht. De hele dag zo'n onbestemd gevoel en ik realiseerde me ineens dat het me niet echt meer lukt om te genieten van dingen, ik heb gewoon nergens meer zin in. En ik zou ook niet weten hoe ik dat weer om kan draaien. Dus weer in tranen, maar dus nu niet om F maar om mezelf.
maandag 4 juli 2016 om 17:50
quote:flipje2 schreef op 04 juli 2016 @ 11:14:
Gisteren was weer even slecht. De hele dag zo'n onbestemd gevoel en ik realiseerde me ineens dat het me niet echt meer lukt om te genieten van dingen, ik heb gewoon nergens meer zin in. En ik zou ook niet weten hoe ik dat weer om kan draaien. Dus weer in tranen, maar dus nu niet om F maar om mezelf.Lieve Flipje wat erg ik denk dat het pas kan omdraaien, als deze gevoelens er zijn geweest. Het is *** en uitzichtloos en heel zwaar, hou je taai meid, je bent het aan het verwerken.
Gisteren was weer even slecht. De hele dag zo'n onbestemd gevoel en ik realiseerde me ineens dat het me niet echt meer lukt om te genieten van dingen, ik heb gewoon nergens meer zin in. En ik zou ook niet weten hoe ik dat weer om kan draaien. Dus weer in tranen, maar dus nu niet om F maar om mezelf.Lieve Flipje wat erg ik denk dat het pas kan omdraaien, als deze gevoelens er zijn geweest. Het is *** en uitzichtloos en heel zwaar, hou je taai meid, je bent het aan het verwerken.
maandag 4 juli 2016 om 18:25
Flip... logisch hoor die gevoelens. Het duurde bij mij echt wel even voordat ik weer kon genieten van dingen en oprecht kon lachen. Eigenlijk kan ik dat pas weer sinds een paar weken en ik ben nu 5 maanden verder. Ik denk dat het aardig overeenkomt met depressieve gevoelens. Ik heb mezelf altijd voorgenomen dat het beter zou worden... en dat wordt het nu ook. Het heeft tijd nodig, ook al is dat moeilijk.
Probeer niet zoveel te moeten van jezelf. Laat het gebeuren en geef ruimte voor de gevoelens die je hebt. Dat hielp bij mij.
Balen dat je langer moet wachten op de afspraak.
Probeer niet zoveel te moeten van jezelf. Laat het gebeuren en geef ruimte voor de gevoelens die je hebt. Dat hielp bij mij.
Balen dat je langer moet wachten op de afspraak.
maandag 4 juli 2016 om 19:07
quote:flipje2 schreef op 04 juli 2016 @ 11:14:
Gisteren was weer even slecht. De hele dag zo'n onbestemd gevoel en ik realiseerde me ineens dat het me niet echt meer lukt om te genieten van dingen, ik heb gewoon nergens meer zin in. En ik zou ook niet weten hoe ik dat weer om kan draaien. Dus weer in tranen, maar dus nu niet om F maar om mezelf.Kan je er met iemand over praten Flip? En dan bedoel ik; iemand die echt naar je luistert?
Gisteren was weer even slecht. De hele dag zo'n onbestemd gevoel en ik realiseerde me ineens dat het me niet echt meer lukt om te genieten van dingen, ik heb gewoon nergens meer zin in. En ik zou ook niet weten hoe ik dat weer om kan draaien. Dus weer in tranen, maar dus nu niet om F maar om mezelf.Kan je er met iemand over praten Flip? En dan bedoel ik; iemand die echt naar je luistert?
maandag 4 juli 2016 om 19:58
quote:flipje2 schreef op 04 juli 2016 @ 19:37:
[...]
Mijn vriend bijvoorbeeld? Heel goed
Ik bedoel eigenlijk meer iemand buiten dit verdriet. Je vriend zit er, net als jij, middenin. Hij heeft zijn eigen manier van rouwen.
Misschien voelt het niet zo voor je hoor, maar ik denk dat het goed is om iets met je eigen gevoelens te doen buiten hem. Dat je voor jezelf kan rouwen, naast samen rouwen voor je gezin. Snap je? Ik vind het lastig uitleggen merk ik. Misschien heb je er niks aan dat ik het zo zeg, maar iedereen hier noemt je 'sterk' en 'stoer' terwijl je dat misschien niet wil zijn.
[...]
Mijn vriend bijvoorbeeld? Heel goed
Ik bedoel eigenlijk meer iemand buiten dit verdriet. Je vriend zit er, net als jij, middenin. Hij heeft zijn eigen manier van rouwen.
Misschien voelt het niet zo voor je hoor, maar ik denk dat het goed is om iets met je eigen gevoelens te doen buiten hem. Dat je voor jezelf kan rouwen, naast samen rouwen voor je gezin. Snap je? Ik vind het lastig uitleggen merk ik. Misschien heb je er niks aan dat ik het zo zeg, maar iedereen hier noemt je 'sterk' en 'stoer' terwijl je dat misschien niet wil zijn.
maandag 4 juli 2016 om 21:11
quote:sparood2010 schreef op 04 juli 2016 @ 18:25:
Flip... logisch hoor die gevoelens. Het duurde bij mij echt wel even voordat ik weer kon genieten van dingen en oprecht kon lachen. Eigenlijk kan ik dat pas weer sinds een paar weken en ik ben nu 5 maanden verder. Ik denk dat het aardig overeenkomt met depressieve gevoelens. Ik heb mezelf altijd voorgenomen dat het beter zou worden... en dat wordt het nu ook. Het heeft tijd nodig, ook al is dat moeilijk.
Probeer niet zoveel te moeten van jezelf. Laat het gebeuren en geef ruimte voor de gevoelens die je hebt. Dat hielp bij mij.
Dit! Het heeft tijd nodig. Het is nog zo vers, echt niet gek dat er regelmatig dip-dagen zijn. Geef jezelf de tijd om het allemaal te verwerken, te accepteren en een plekje te geven. Het wordt heus beter, stap voor stap.
Flip... logisch hoor die gevoelens. Het duurde bij mij echt wel even voordat ik weer kon genieten van dingen en oprecht kon lachen. Eigenlijk kan ik dat pas weer sinds een paar weken en ik ben nu 5 maanden verder. Ik denk dat het aardig overeenkomt met depressieve gevoelens. Ik heb mezelf altijd voorgenomen dat het beter zou worden... en dat wordt het nu ook. Het heeft tijd nodig, ook al is dat moeilijk.
Probeer niet zoveel te moeten van jezelf. Laat het gebeuren en geef ruimte voor de gevoelens die je hebt. Dat hielp bij mij.
Dit! Het heeft tijd nodig. Het is nog zo vers, echt niet gek dat er regelmatig dip-dagen zijn. Geef jezelf de tijd om het allemaal te verwerken, te accepteren en een plekje te geven. Het wordt heus beter, stap voor stap.
dinsdag 5 juli 2016 om 20:24
We morgen nog 1,5 week langer wachten op de uitslagen. ik werd gisteren gebeld, de afspraak van vandaag is uitgesteld naar 14 juli.
Ik baal als een stekker dat we nu toch zo lang moeten wachten, en tegelijkertijd zie ik er onwijs tegenop. Doodsbang dat het misschien erfelijk blijkt te zijn....
Mijn ochtendtemperatuur is nu wel duidelijk aan het zakken, eindelijk. Dat betekent dat er toch waarschijnlijk/hopelijk binnenkort een start van mijn cyclus aan zit te komen.
(temperatuur)
Ik baal als een stekker dat we nu toch zo lang moeten wachten, en tegelijkertijd zie ik er onwijs tegenop. Doodsbang dat het misschien erfelijk blijkt te zijn....
Mijn ochtendtemperatuur is nu wel duidelijk aan het zakken, eindelijk. Dat betekent dat er toch waarschijnlijk/hopelijk binnenkort een start van mijn cyclus aan zit te komen.
(temperatuur)
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
dinsdag 5 juli 2016 om 23:25
quote:Vanessakusje1987 schreef op 05 juli 2016 @ 21:25:
Balen dat t zo lang duurt Flipje maar ik vind t nog snel. Bij mij duurde t 3 mnd. Bij n kennis van mij zelfs 4 mnd.
Fijn dat je lichaam wel al snel lijkt te herstellen.Dit zullen ook nog niet alle uitslagen zijn, de telefoniste zei al dat sommige uitslagen nog langer gaan duren. Maar brrrrrr, wat vind ik het eng!
Balen dat t zo lang duurt Flipje maar ik vind t nog snel. Bij mij duurde t 3 mnd. Bij n kennis van mij zelfs 4 mnd.
Fijn dat je lichaam wel al snel lijkt te herstellen.Dit zullen ook nog niet alle uitslagen zijn, de telefoniste zei al dat sommige uitslagen nog langer gaan duren. Maar brrrrrr, wat vind ik het eng!
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
dinsdag 5 juli 2016 om 23:35
Flipje, hebben ze iets over kansen gezegd? Ik weet nog dat ik naar die afspraak ging, en toen vroeg de gynaecoloog alleen maar hoe het met me ging enzo. Was ze helemaal vergeten dat ik kwam voor die erfelijkheid, daar moest ik zelf naar vragen. Het was dus niet erfelijk, ze hadden eerder wel al gezegd dat de kans dat het erfelijk was heel klein was (dit ging wel over een andere trisomie).
Sterkte verder, ik lees af en toe hier even hoe het met je (jullie) gaat. Zware tijden helaas. Hopelijk breken er snel betere tijden aan.
Sterkte verder, ik lees af en toe hier even hoe het met je (jullie) gaat. Zware tijden helaas. Hopelijk breken er snel betere tijden aan.
woensdag 6 juli 2016 om 06:54
Ja, er is wel gezegd dat het in de meeste gevallen niet erfelijk blijkt te zijn, maar ja.... na de combinatietest hadden we ook 95% kans dat het wel goed zou komen. So much for good chances.....
We vinden het ook zo spannend omdat er bij ons sprake was van twee trisomieën tegelijk.
Deze afspraak is niet bij de gyn maar bij de klinische genetica, dus het gaat speciaal over de aard van de afwijkingen.
We vinden het ook zo spannend omdat er bij ons sprake was van twee trisomieën tegelijk.
Deze afspraak is niet bij de gyn maar bij de klinische genetica, dus het gaat speciaal over de aard van de afwijkingen.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
woensdag 6 juli 2016 om 09:55
Dat is wel een goed idee, maar ik heb niet echt veel vragen. Hooguit wanneer ik alles weer gewoon mag doen (zwemmen, in bad, seks etc).
Dit alles ligt erg dicht bij mijn eigen vakgebied, dus ik wil vooral gewoon de uitslagen weten.
En het liefst ook dat het geluk nu een keer aan onze kant staat (voor zover we hier nog van geluk kunnen spreken).
Dit alles ligt erg dicht bij mijn eigen vakgebied, dus ik wil vooral gewoon de uitslagen weten.
En het liefst ook dat het geluk nu een keer aan onze kant staat (voor zover we hier nog van geluk kunnen spreken).
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
woensdag 6 juli 2016 om 12:48
Je mag weer zwemmen en sex als het vloeien voorbij is. Ook geen lichte afscheiding meer.. Dat kan ongeveer 6 weken duren.
Verder moet je ook rustig aan doen met tillen he de eerste 6weken, anders kun je bekkenklachten krijgen en zelfs verzakkingen.
Je belangrijkste vraag zal idd zijn of het erfelijk is, miss hoe het mogelijk is dat F 2 afwijkingen had..
Hoe gaat het verder met jou en je man? Houdt hij het vol?
Verder moet je ook rustig aan doen met tillen he de eerste 6weken, anders kun je bekkenklachten krijgen en zelfs verzakkingen.
Je belangrijkste vraag zal idd zijn of het erfelijk is, miss hoe het mogelijk is dat F 2 afwijkingen had..
Hoe gaat het verder met jou en je man? Houdt hij het vol?
woensdag 6 juli 2016 om 13:23
Afscheiding is nu weer zo goed als normaal.
Nog iets meer dan eerst volgens mij, maar niet meer rood of roze en ik gebruik ook al geen inlegkruisjes meer.
Dat van zwaar tillen wist ik niet! Doe ik overigens ook niet, ik heb bureauwerk.
Flipman is de laatste dagen erg gestrest en moe. Hij denkt dat het van te weinig slapen is, maar ik denk dat ik daar vanavond even met hem over ga praten. Volgens mij heeft het met slapen niets te maken.
Nog iets meer dan eerst volgens mij, maar niet meer rood of roze en ik gebruik ook al geen inlegkruisjes meer.
Dat van zwaar tillen wist ik niet! Doe ik overigens ook niet, ik heb bureauwerk.
Flipman is de laatste dagen erg gestrest en moe. Hij denkt dat het van te weinig slapen is, maar ik denk dat ik daar vanavond even met hem over ga praten. Volgens mij heeft het met slapen niets te maken.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
donderdag 7 juli 2016 om 07:04
Hoe is het gegaan flipje? Heb je met je man kunnen praten?
Hoewel dingen als zwangerschappen en alles erom heen meer 'voor de vrouw' zijn doet het mannen ook heel veel, maar ze kunnen (willen/ durven) het vaak niet te uiten..
Toen ik mijn miskramen had kon mijn man er beide keren moeilijk mee omgaan.. Alle aandacht ging naar mij, hij stond als wannebe-bijna-papa aan de zijlijn.Daarbij was hij beide keren voor zijn werk in het buitenland en had hij geen kans om eerder terug te komen dus we stonden allebei alleen in die situatie.. Hij voelde zich enorm schuldig dat ik alleen naar het zkhuis moest, alleen die pillen moest nemen en alleen op nacontrole.. Bij mij was het rond de 8 en 9 weken dus anders als bij jou maar het verdriet was niet minder..
Je man heeft jou een hele prestatie zien leveren, het zwanger zijn en de lange weg er naartoe , het nieuws, de bevalling en de periode daarna. Hij heeft miss meer respect voor je gekregen, vind je nog bijzonderder en sterker dan hij je al vond., ondanks alles wat je hebt meegemaakt ben je er nog en denk je zelfs alweer aan nieuwe cyclus.. Dat is een hele hoop en is kracht voor nodig! Het voor hem misschien niet weten hoe ermee omgaan, wat hij moet doen, of het gevoel hebben alleen te staan (doordat vaak alle aandacht naar de vrouw gaat) en doormoeten (mannen hebben vaak een belachelijk hoog verantwoordingsgevoel t.o hun partner) kunnen voor hem de moeheid en stress veroorzaken. Plus je man is ook nog aan het rouwen/ verwerken..
Hoop dat je begrijpt wat ik bedoel, de woorden dansen weer door m'n hoofd dus ga nog even uurtje slapen
Hoewel dingen als zwangerschappen en alles erom heen meer 'voor de vrouw' zijn doet het mannen ook heel veel, maar ze kunnen (willen/ durven) het vaak niet te uiten..
Toen ik mijn miskramen had kon mijn man er beide keren moeilijk mee omgaan.. Alle aandacht ging naar mij, hij stond als wannebe-bijna-papa aan de zijlijn.Daarbij was hij beide keren voor zijn werk in het buitenland en had hij geen kans om eerder terug te komen dus we stonden allebei alleen in die situatie.. Hij voelde zich enorm schuldig dat ik alleen naar het zkhuis moest, alleen die pillen moest nemen en alleen op nacontrole.. Bij mij was het rond de 8 en 9 weken dus anders als bij jou maar het verdriet was niet minder..
Je man heeft jou een hele prestatie zien leveren, het zwanger zijn en de lange weg er naartoe , het nieuws, de bevalling en de periode daarna. Hij heeft miss meer respect voor je gekregen, vind je nog bijzonderder en sterker dan hij je al vond., ondanks alles wat je hebt meegemaakt ben je er nog en denk je zelfs alweer aan nieuwe cyclus.. Dat is een hele hoop en is kracht voor nodig! Het voor hem misschien niet weten hoe ermee omgaan, wat hij moet doen, of het gevoel hebben alleen te staan (doordat vaak alle aandacht naar de vrouw gaat) en doormoeten (mannen hebben vaak een belachelijk hoog verantwoordingsgevoel t.o hun partner) kunnen voor hem de moeheid en stress veroorzaken. Plus je man is ook nog aan het rouwen/ verwerken..
Hoop dat je begrijpt wat ik bedoel, de woorden dansen weer door m'n hoofd dus ga nog even uurtje slapen
donderdag 7 juli 2016 om 07:31
donderdag 7 juli 2016 om 10:09
Hier vanmorgen een bijna witte test!!
En vriend zei vanmorgen toen hij vertrok dat hij zo verdrietig was, om F.. dus daar ben ik blij mee, dat hij dat nu weer onder ogen ziet. Volgens mij had hij dat de afgelopen dagen echt even niet in de gaten! Hopelijk kan hij het nu beter toelaten.
Gisteren lag er een brief op de deurmat, van het crematorium. Dat vond ik heel confronterend. Ik vind het helemaal geen fijne gedachte dat F er nu fysiek echt niet meer is, en ik weet dat natuurlijk zelf ook wel maar zo'n brief, zwart op wit, drukt je dan toch weer even met je neus op de feiten.
En vriend zei vanmorgen toen hij vertrok dat hij zo verdrietig was, om F.. dus daar ben ik blij mee, dat hij dat nu weer onder ogen ziet. Volgens mij had hij dat de afgelopen dagen echt even niet in de gaten! Hopelijk kan hij het nu beter toelaten.
Gisteren lag er een brief op de deurmat, van het crematorium. Dat vond ik heel confronterend. Ik vind het helemaal geen fijne gedachte dat F er nu fysiek echt niet meer is, en ik weet dat natuurlijk zelf ook wel maar zo'n brief, zwart op wit, drukt je dan toch weer even met je neus op de feiten.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
donderdag 7 juli 2016 om 10:55
Fijn dat je tot m doorgedrongen bent. Ik wou dat die van mij zoiets eens zei. Die zegt alleen maar t komt wel goed. Nou na 7 mnd niets veranderd stomme gedoe wordt er hopeloos van temet.
Fijn dat de test bijna geheel wit is. Hopelijk komende ronde gewoon mooi ongesteld en dan kunnen jullie als jullie willen verder en F zal er altijd bij zijn in gedachte.
Fijn dat de test bijna geheel wit is. Hopelijk komende ronde gewoon mooi ongesteld en dan kunnen jullie als jullie willen verder en F zal er altijd bij zijn in gedachte.
