Zwanger
alle pijlers
Slechte uitslag combinatietest
woensdag 11 mei 2016 om 21:12
Na lang proberen en uiteindelijk een ICSI behandeling ben ik nu eindelijk zwanger van onze eerste (13wk). Helaas heb ik gisteren 'slecht' nieuws gekregen: uit de combinatietest bleek dat er een verhoogde kans is dat ons kindje trisomie 13, 18 of 21 heeft. Ik weet dat de kans verreweg het grootst is dat er uiteindelijk helemaal niets aan de hand is, maar de uitslagen die wij kregen waren toch wel flink verhoogd (Down 1:32, Edwards 1:85, Patau 1:92). Schrikken dus... We kunnen nu alleen maar afwachten op de volgende test (NIPT) en hopen dat het loos alarm was, maar helaas duurt dat best lang (nog 3-4 weken). Ik zoek dames die hier ook mee te maken hebben gehad. Ik ben benieuwd hoe jullie er mee om zijn gegaan, wat jullie uitslagen waren, of er ook daadwerkelijk iets mis was en hoe jullie verder zijn gegaan.
******
Na lange tijd in onzekerheid bleek ons zoontje meerdere genetische afwijkingen te hebben. We hebben het moeilijke besluit moeten nemen om de zwangerschap af te breken. Een paar dagen later werd ik opgenomen in het VUmc om te bevallen. Na ongeveer 30 uur werd ons prachtige kleine zoontje levenloos geboren, alles er op en er aan. Twintig centimeter groot. Stichting Still heeft prachtige foto's voor ons gemaakt. Na alle ellende konden we in september eindelijk weer verder met de volgende poging om onze kinderwens te realiseren. De eerste cryo werd terug geplaatst en dat ging goed. De teruggeplaatste cryo is groeide uit tot een zwangerschap, het zat op de goede plek, het hartje klopte en het groeide netjes op schema. Maar helaas werd bij ruim 10 weken op de echo is ineens een flinke afwijking gezien (hygroma colli). Het vruchtje liep ook wat achter op de groei en het hartje klopte nu veel sneller dan zou moeten (ook een aanwijzing voor een chrom. afwijking). We moesten twee weken afwachten tot we een vlokkentest konden doen. Na een week bleek de hoeveelheid vocht alleen nog maar verder te zijn toegenomen, geen goed teken. Bij de echo voorafgaand aan de vlokkentest bleek het hartje van het kindje niet meer te kloppen. Het was over. Het kindje was tot ongeveer 12 weken doorgegroeid. De miskraam werd in het ziekenhuis opgewekt met medicatie, daarna moest ik helaas alsnog een curettage ondergaan om placentaresten te verwijderen. Bijna 2 maanden na de miskraam kregen we eindelijk een uitslag: Turner syndroom... Daarna is chromosomenonderzoek ingezet bij flipman en mijzelf, maar daar kwamen geen bijzonderheden uit.
We zijn sinds februari weer in de running, en mogen weer een cryo laten terugplaatsen. Helaas werkte mijn lichaam niet mee, en ging de tp niet door. Een maand en vele extra echo-onderzoeken later hebben we gelukkig wel een tp gehad. Bij het ontdooien is 1 embryo gesneuveld, maar een tweede embryo kon wel goed ontdooid worden. Helaas ben ik daarvan niet zwanger geworden. In mei gaan we weer verder.
(https://wensmama.wordpress.com)
******
Na lange tijd in onzekerheid bleek ons zoontje meerdere genetische afwijkingen te hebben. We hebben het moeilijke besluit moeten nemen om de zwangerschap af te breken. Een paar dagen later werd ik opgenomen in het VUmc om te bevallen. Na ongeveer 30 uur werd ons prachtige kleine zoontje levenloos geboren, alles er op en er aan. Twintig centimeter groot. Stichting Still heeft prachtige foto's voor ons gemaakt. Na alle ellende konden we in september eindelijk weer verder met de volgende poging om onze kinderwens te realiseren. De eerste cryo werd terug geplaatst en dat ging goed. De teruggeplaatste cryo is groeide uit tot een zwangerschap, het zat op de goede plek, het hartje klopte en het groeide netjes op schema. Maar helaas werd bij ruim 10 weken op de echo is ineens een flinke afwijking gezien (hygroma colli). Het vruchtje liep ook wat achter op de groei en het hartje klopte nu veel sneller dan zou moeten (ook een aanwijzing voor een chrom. afwijking). We moesten twee weken afwachten tot we een vlokkentest konden doen. Na een week bleek de hoeveelheid vocht alleen nog maar verder te zijn toegenomen, geen goed teken. Bij de echo voorafgaand aan de vlokkentest bleek het hartje van het kindje niet meer te kloppen. Het was over. Het kindje was tot ongeveer 12 weken doorgegroeid. De miskraam werd in het ziekenhuis opgewekt met medicatie, daarna moest ik helaas alsnog een curettage ondergaan om placentaresten te verwijderen. Bijna 2 maanden na de miskraam kregen we eindelijk een uitslag: Turner syndroom... Daarna is chromosomenonderzoek ingezet bij flipman en mijzelf, maar daar kwamen geen bijzonderheden uit.
We zijn sinds februari weer in de running, en mogen weer een cryo laten terugplaatsen. Helaas werkte mijn lichaam niet mee, en ging de tp niet door. Een maand en vele extra echo-onderzoeken later hebben we gelukkig wel een tp gehad. Bij het ontdooien is 1 embryo gesneuveld, maar een tweede embryo kon wel goed ontdooid worden. Helaas ben ik daarvan niet zwanger geworden. In mei gaan we weer verder.
(https://wensmama.wordpress.com)
flipje2 wijzigde dit bericht op 20-05-2017 12:06
8.30% gewijzigd
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zondag 10 juli 2016 om 02:39
quote:flipje2 schreef op 09 juli 2016 @ 23:58:
Ook niet altijd hè..... maar we doen ons best...
Je hoeft ook niet altijd sterk te zijn. Dat is ook onmogelijk.. Ik hoop dat jullie allebei fijne mensen om je heen hebt waar jullie even niet zo sterk kunnen zijn.
Corina ben jij ook nog aan het werk hier naast of heb je tijd voor jullie huis.
Ik denk idd dat alles er strax miss uitkomt als je klaar bent met klussen, nu word je nog geleefd..
Sterk of niet sterk, ik heb respect en bewondering voor hoe jullie beide hiermee omgaan, ik had me afgezonderd met een fles wodka denk ik en niet meer uit bed gekomen.. Ik hoop dat jullie droom mag uitkomen wanneer jullie er weer klaar voor zijn.
Fijn dat jullie ons hierin betrekken en we jullie iets steun kunnen geven
Ook niet altijd hè..... maar we doen ons best...
Je hoeft ook niet altijd sterk te zijn. Dat is ook onmogelijk.. Ik hoop dat jullie allebei fijne mensen om je heen hebt waar jullie even niet zo sterk kunnen zijn.
Corina ben jij ook nog aan het werk hier naast of heb je tijd voor jullie huis.
Ik denk idd dat alles er strax miss uitkomt als je klaar bent met klussen, nu word je nog geleefd..
Sterk of niet sterk, ik heb respect en bewondering voor hoe jullie beide hiermee omgaan, ik had me afgezonderd met een fles wodka denk ik en niet meer uit bed gekomen.. Ik hoop dat jullie droom mag uitkomen wanneer jullie er weer klaar voor zijn.
Fijn dat jullie ons hierin betrekken en we jullie iets steun kunnen geven
zondag 10 juli 2016 om 10:03
quote:cookie84 schreef op 10 juli 2016 @ 02:39:
[...]
Je hoeft ook niet altijd sterk te zijn. Dat is ook onmogelijk.. Ik hoop dat jullie allebei fijne mensen om je heen hebt waar jullie even niet zo sterk kunnen zijn.
Corina ben jij ook nog aan het werk hier naast of heb je tijd voor jullie huis.
Ik denk idd dat alles er strax miss uitkomt als je klaar bent met klussen, nu word je nog geleefd..
Sterk of niet sterk, ik heb respect en bewondering voor hoe jullie beide hiermee omgaan, ik had me afgezonderd met een fles wodka denk ik en niet meer uit bed gekomen.. Ik hoop dat jullie droom mag uitkomen wanneer jullie er weer klaar voor zijn.
Fijn dat jullie ons hierin betrekken en we jullie iets steun kunnen geven
Dat idee is ook regelmatig door mijn hoofd geschoten hoor.. met name steeds in afwachting van de dagen met afspraken e.d. had ik het liefst gewild dat ze me even een weekje in coma hadden kunnen spuiten.
Ik ben blij dat jullie je ons verhaal aantrekken, en de moeite nemen om af en toe iets te schrijven. Het helpt echt, ik kom hier 100x per dag kijken of er weer iets 'in de brievenbus ligt' en het geeft heel erg veel steun.
[...]
Je hoeft ook niet altijd sterk te zijn. Dat is ook onmogelijk.. Ik hoop dat jullie allebei fijne mensen om je heen hebt waar jullie even niet zo sterk kunnen zijn.
Corina ben jij ook nog aan het werk hier naast of heb je tijd voor jullie huis.
Ik denk idd dat alles er strax miss uitkomt als je klaar bent met klussen, nu word je nog geleefd..
Sterk of niet sterk, ik heb respect en bewondering voor hoe jullie beide hiermee omgaan, ik had me afgezonderd met een fles wodka denk ik en niet meer uit bed gekomen.. Ik hoop dat jullie droom mag uitkomen wanneer jullie er weer klaar voor zijn.
Fijn dat jullie ons hierin betrekken en we jullie iets steun kunnen geven
Dat idee is ook regelmatig door mijn hoofd geschoten hoor.. met name steeds in afwachting van de dagen met afspraken e.d. had ik het liefst gewild dat ze me even een weekje in coma hadden kunnen spuiten.
Ik ben blij dat jullie je ons verhaal aantrekken, en de moeite nemen om af en toe iets te schrijven. Het helpt echt, ik kom hier 100x per dag kijken of er weer iets 'in de brievenbus ligt' en het geeft heel erg veel steun.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zondag 10 juli 2016 om 10:17
quote:vivamila schreef op 10 juli 2016 @ 10:14:
Hier weer post voor jullie
Ben even niet zo actief op het forum, maar lees en leef hier nog elke dag mee hoor. Ik kom even uit de meelees-stand nu ik lees dat je een berichtje fijn vindt Flipje. Absoluut! Dan hoef ik het niet zo alleen te doen
Hier weer post voor jullie
Ben even niet zo actief op het forum, maar lees en leef hier nog elke dag mee hoor. Ik kom even uit de meelees-stand nu ik lees dat je een berichtje fijn vindt Flipje. Absoluut! Dan hoef ik het niet zo alleen te doen
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zondag 10 juli 2016 om 12:37
Hier dan ook even een berichtje... Ik lees hier ook af en toe (en post heel soms iets). Hoewel ik me absoluut niet met jullie wil meten, heb ik toch het idee ongeveer hetzelfde meegemaakt te hebben (trisomie, gekozen voor een curettage met veertien weken omdat ik een bevalling echt niet wilde). Het is nu negen maanden geleden en hoewel ik zelfs ook al twee kinderen heb, ben ik er nog altijd niet echt overheen.
In ieder geval: ik check regelmatig even en hoop op spoedig betere tijden voor jullie, zodat jullie dit grote verdriet min of meer achter je kan laten.
In ieder geval: ik check regelmatig even en hoop op spoedig betere tijden voor jullie, zodat jullie dit grote verdriet min of meer achter je kan laten.
zondag 10 juli 2016 om 13:11
@nelladella maar dat is toch ook net zo erg? Iedereen doet het op zijn eigen manier.. curettage of bevallen, uiteindelijk sta je met lege handen en is er geen verschil.
@kokoro test is nu helemaal negatief, en vreemd genoeg denk ik ook gisteren of eergisteren alweer een eisprong gehad te hebben. Zo snel al! Gisteren wat vreemde glibberige afscheiding en temperatuur is vanmorgen opeens weer omhoog geschoten.. Vrij duidelijke signalen. Dus een goed gevoel vandaag, als dit echt zo is zal mijn cyclus nu snel weer op gang komen. Dan hebben we gelukkig weer wat meer duidelijkheid voor de toekomst.
@kokoro test is nu helemaal negatief, en vreemd genoeg denk ik ook gisteren of eergisteren alweer een eisprong gehad te hebben. Zo snel al! Gisteren wat vreemde glibberige afscheiding en temperatuur is vanmorgen opeens weer omhoog geschoten.. Vrij duidelijke signalen. Dus een goed gevoel vandaag, als dit echt zo is zal mijn cyclus nu snel weer op gang komen. Dan hebben we gelukkig weer wat meer duidelijkheid voor de toekomst.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zondag 10 juli 2016 om 13:14
Flipje en Corina: jullie verhalen, en ook die van SoundofSunshine (en anderen) maken op mij gewoon heel veel indruk . Zo oneerlijk en zo wreed. Het lijkt de nachtmerrie van elk zwanger stel. Zeker als de zwangerschap al geen vanzelfsprekendheid is, want ik 'ken' je natuurlijk al uit het ICSI/IVF topic. Na alle euforie van positief nieuws een zwangerschap moeten afbreken lijkt mij het moeilijkste wat er is. Lieve dames - wij (Viva dames) zijn in gedachten bij jullie . Vond het ook heel fijn te lezen Flipje dat je echt 'ontzwangerd' lijkt nu. Moedig voorwaarts hopelijk!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zondag 10 juli 2016 om 14:12
Goed zeg, alweer een eisprong, Flipje!
Hopelijk heeft je lichaam nu 'door' hoe zwanger worden gaat en is het, zodra jullie hoofd er naar staat, sneller raak.
Fijn om te weten dat je wat hebt aan deberichtjes, Flip! Ik vind dat jullie het allebei heel knap doorstaan allemaal.
Lief van je baggal! Ik vind het bijzonder dat niet met het leven verenigbare of erg zware genetische afwijkingen eigenlijk best vaak voorkomen. Hier op het forum zijn er best veel vrouwen die zoiets hebben meegemaakt en ook nog een hoop vrouwen die om andere redenen een kindje tijdens de zwangerschap zijn verloren.
@nelladella, wat Flipje zegt: iedereen die zoiets overkomt moet zijn toekomstbeeld bijstellen en heeft verdriet over wat niet kon zijn. Hoe lang of kort een zwangerschap ook heeft geduurd.
Hopelijk heeft je lichaam nu 'door' hoe zwanger worden gaat en is het, zodra jullie hoofd er naar staat, sneller raak.
Fijn om te weten dat je wat hebt aan deberichtjes, Flip! Ik vind dat jullie het allebei heel knap doorstaan allemaal.
Lief van je baggal! Ik vind het bijzonder dat niet met het leven verenigbare of erg zware genetische afwijkingen eigenlijk best vaak voorkomen. Hier op het forum zijn er best veel vrouwen die zoiets hebben meegemaakt en ook nog een hoop vrouwen die om andere redenen een kindje tijdens de zwangerschap zijn verloren.
@nelladella, wat Flipje zegt: iedereen die zoiets overkomt moet zijn toekomstbeeld bijstellen en heeft verdriet over wat niet kon zijn. Hoe lang of kort een zwangerschap ook heeft geduurd.
zondag 10 juli 2016 om 14:18
quote:Nelladella1 schreef op 10 juli 2016 @ 12:37:
Hier dan ook even een berichtje... Ik lees hier ook af en toe (en post heel soms iets). Hoewel ik me absoluut niet met jullie wil meten, heb ik toch het idee ongeveer hetzelfde meegemaakt te hebben (trisomie, gekozen voor een curettage met veertien weken omdat ik een bevalling echt niet wilde). Het is nu negen maanden geleden en hoewel ik zelfs ook al twee kinderen heb, ben ik er nog altijd niet echt overheen.
In ieder geval: ik check regelmatig even en hoop op spoedig betere tijden voor jullie, zodat jullie dit grote verdriet min of meer achter je kan laten.
Ik kan mij nog zo goed herinneren dat ik zo blij voor jou was dat je zwanger was. Ivm leeftijd ed. Ik raakte helemaal geïnspireerd. Ik werd kort daarna ook zwanger en kindje kwijtgeraakt met 16 weken...
Begrijpelijk dat je er nog niet overheen bent. Wellicht krijg je er nooit vrede mee. Misschien ook omdat het echt jouw laatste was?
Hier dan ook even een berichtje... Ik lees hier ook af en toe (en post heel soms iets). Hoewel ik me absoluut niet met jullie wil meten, heb ik toch het idee ongeveer hetzelfde meegemaakt te hebben (trisomie, gekozen voor een curettage met veertien weken omdat ik een bevalling echt niet wilde). Het is nu negen maanden geleden en hoewel ik zelfs ook al twee kinderen heb, ben ik er nog altijd niet echt overheen.
In ieder geval: ik check regelmatig even en hoop op spoedig betere tijden voor jullie, zodat jullie dit grote verdriet min of meer achter je kan laten.
Ik kan mij nog zo goed herinneren dat ik zo blij voor jou was dat je zwanger was. Ivm leeftijd ed. Ik raakte helemaal geïnspireerd. Ik werd kort daarna ook zwanger en kindje kwijtgeraakt met 16 weken...
Begrijpelijk dat je er nog niet overheen bent. Wellicht krijg je er nooit vrede mee. Misschien ook omdat het echt jouw laatste was?
zondag 10 juli 2016 om 14:18
Een beetje zweverig hoor, maar ik heb ooit eens een boek gelezen over een vrouw die meerdere keren laat in de zwangerschap een kindje heeft verloren en er van overtuigd was dat het steeds dezelfde 'ziel' was die probeerde om bij haar te komen. Ik vond dat een heel troostend idee, dat mijn kindje niet echt 'weg' was. Uiteindelijk kreeg de schrijfster een gezonde zoon en schreef ze er een boek over.
Het is misschien een beetje zweverig gedacht, maar ik wilde het toch even delen
Het is misschien een beetje zweverig gedacht, maar ik wilde het toch even delen
zondag 10 juli 2016 om 14:20
quote:soundofsunshine schreef op 10 juli 2016 @ 14:18:
Een beetje zweverig hoor, maar ik heb ooit eens een boek gelezen over een vrouw die meerdere keren laat in de zwangerschap een kindje heeft verloren en er van overtuigd was dat het steeds dezelfde 'ziel' was die probeerde om bij haar te komen. Ik vond dat een heel troostend idee, dat mijn kindje niet echt 'weg' was. Uiteindelijk kreeg de schrijfster een gezonde zoon en schreef ze er een boek over.
Het is misschien een beetje zweverig gedacht, maar ik wilde het toch even delen
Iedereen zoekt op zijn/haar eigen manier houvast om het te verwerken. Als dit een gedachte is die voor jou of anderen werkt,is dat alleen maar mooi.
Zo ben ik alleen maar dankbaar dat mijn zoontje niet heeft hoeven lijden en uit zichzelf is overleden ipv dat ik die keus voor hem had moeten maken,want die keus lijkt mij echt onmenselijk. Daarom ook veel respect voor de moeders die hun kindje in liefde hebben losgelaten.
Een beetje zweverig hoor, maar ik heb ooit eens een boek gelezen over een vrouw die meerdere keren laat in de zwangerschap een kindje heeft verloren en er van overtuigd was dat het steeds dezelfde 'ziel' was die probeerde om bij haar te komen. Ik vond dat een heel troostend idee, dat mijn kindje niet echt 'weg' was. Uiteindelijk kreeg de schrijfster een gezonde zoon en schreef ze er een boek over.
Het is misschien een beetje zweverig gedacht, maar ik wilde het toch even delen
Iedereen zoekt op zijn/haar eigen manier houvast om het te verwerken. Als dit een gedachte is die voor jou of anderen werkt,is dat alleen maar mooi.
Zo ben ik alleen maar dankbaar dat mijn zoontje niet heeft hoeven lijden en uit zichzelf is overleden ipv dat ik die keus voor hem had moeten maken,want die keus lijkt mij echt onmenselijk. Daarom ook veel respect voor de moeders die hun kindje in liefde hebben losgelaten.
zondag 10 juli 2016 om 15:02
quote:flipje2 schreef op 10 juli 2016 @ 14:46:
Dan is het voor jou ook nog heel vers ana_isabel Ik weet niet of je het gelezen had ( er wordt hier zoveel geschreven! ) maar ik ben vorig jaar rond jouw verdrietige datum mijn zoontje verloren. Ik herkende zoveel in jouw post en manier van in het leven staan
Dan is het voor jou ook nog heel vers ana_isabel Ik weet niet of je het gelezen had ( er wordt hier zoveel geschreven! ) maar ik ben vorig jaar rond jouw verdrietige datum mijn zoontje verloren. Ik herkende zoveel in jouw post en manier van in het leven staan
zondag 10 juli 2016 om 15:07
zondag 10 juli 2016 om 17:30
quote:mssfiddler schreef op 10 juli 2016 @ 16:54:
Fijn flipje dat je wsl je ei al weer gehad hebt. Kunnen jullie hopelijk gauw weer beginnen met een cryo terugplaatsing.
Mocht het wel erfelijk zijn, kunnen ze dan nog embryoselectie doen op jullie cryos? Of is het te laat daarvoor en moet je een nieuwe poging doen?Dat weet ik ook niet. Eerst maar eens de uitslagen afwachten...
Fijn flipje dat je wsl je ei al weer gehad hebt. Kunnen jullie hopelijk gauw weer beginnen met een cryo terugplaatsing.
Mocht het wel erfelijk zijn, kunnen ze dan nog embryoselectie doen op jullie cryos? Of is het te laat daarvoor en moet je een nieuwe poging doen?Dat weet ik ook niet. Eerst maar eens de uitslagen afwachten...
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
