
Vriendin die nooit rekening met anderen houdt...
donderdag 4 december 2008 om 19:27
...wat moet ik ermee?
Een vriendin van mij vind ik altijd vrij egoistisch. Ze houdt weinig rekening met anderen en is nogal 'makkelijk' met afspraken en dergelijke.
Ze zegt vaak gemakkelijk iets af (als ze later iets heeft gezien waar ze liever naar toe gaat bijv.), verslaapt zich voor een afspraak, leent dingen van je waar je heel vaak naar moet vragen om ze terug te krijgen. Een keer was het geleende object zelfs deels stuk gegaan en toen ik zei dat ik het wel graag weer heel terug wilde, zei ze dat het nou eenmaal 'gebruikerssporen' waren.
Van onze vriendengroep is zij nooit diegene die aanbiedt om een verjaardagscadeautje te gaan kopen voor een van de anderen (we kopen altijd gezamenlijk een wat groter cadeau), terwijl zij degene is met de meeste vrije tijd.
Dit zijn een paar voorbeelden waar ik mij aan stoor. Zelf probeer ik wel altijd rekening te houden met anderen en het steekt me dus ook dat zij zo 'gemakkelijk' is in die dingen.
Echt breken met haar kan niet, want ze maakt deel uit van mijn vriendengroep.
Maar wat moet ik met dit gevoel?
Vertellen aan haar? En hoe breng je zoiets? Ik ben daar geen ster in...
Er niet teveel aandacht en energie aan besteden? Me er niet meer over opwinden? En hoe doe je dat dan?
Ik hoop dat jullie wat tips voor me hebben!
Een vriendin van mij vind ik altijd vrij egoistisch. Ze houdt weinig rekening met anderen en is nogal 'makkelijk' met afspraken en dergelijke.
Ze zegt vaak gemakkelijk iets af (als ze later iets heeft gezien waar ze liever naar toe gaat bijv.), verslaapt zich voor een afspraak, leent dingen van je waar je heel vaak naar moet vragen om ze terug te krijgen. Een keer was het geleende object zelfs deels stuk gegaan en toen ik zei dat ik het wel graag weer heel terug wilde, zei ze dat het nou eenmaal 'gebruikerssporen' waren.
Van onze vriendengroep is zij nooit diegene die aanbiedt om een verjaardagscadeautje te gaan kopen voor een van de anderen (we kopen altijd gezamenlijk een wat groter cadeau), terwijl zij degene is met de meeste vrije tijd.
Dit zijn een paar voorbeelden waar ik mij aan stoor. Zelf probeer ik wel altijd rekening te houden met anderen en het steekt me dus ook dat zij zo 'gemakkelijk' is in die dingen.
Echt breken met haar kan niet, want ze maakt deel uit van mijn vriendengroep.
Maar wat moet ik met dit gevoel?
Vertellen aan haar? En hoe breng je zoiets? Ik ben daar geen ster in...
Er niet teveel aandacht en energie aan besteden? Me er niet meer over opwinden? En hoe doe je dat dan?
Ik hoop dat jullie wat tips voor me hebben!
donderdag 4 december 2008 om 19:31
Maar je hoeft toch helemaal niet zoveel met haar? In mijn vriendengroep zitten ook mensen waar ik wat minder mee heb dan met de mensen die ik echt als mijn vrienden beschouw, en daar spreek ik nooit apart mee af, koop ik geen kadootjes mee, niks. Hartstikke leuk als ze er zijn op feestjes enzo, maar dat wil niet zeggen dat ik persoonlijk wat met hun persoonlijk moet. Kun je het niet op die manier inrichten met die 'vriendin'?
donderdag 4 december 2008 om 19:33
Ha Astair,
ik denk dat heel belangrijk is in dit vraagstuk of je denkt dat zij zich bewust is van het feit dat je/jullie zo over haar denken/zij zich zo gedraagd?
Zo ja, dan zou ik het redelijk direct brengen en zeggen dat je klaar bent met dat gedrag en dat je verwacht dat ze dat aanpast en als ze dat niet doet dat je dan voorlopig klaar met haar bent!
Zo niet, en dat kan ik mij beter voorstellen, dan denk ik dat je je vriendin het meest helpt met het haar toch vertellen, maar dan wel subtiel... kijk daarvoor bijvoorbeeld eens op
Feedbackregels Ook zou ik dan benadrukken dat je het juist zegt omdat de vriendschap je veel waard is en je geen ruzie/ breuk met haar wil.
Succes!
ik denk dat heel belangrijk is in dit vraagstuk of je denkt dat zij zich bewust is van het feit dat je/jullie zo over haar denken/zij zich zo gedraagd?
Zo ja, dan zou ik het redelijk direct brengen en zeggen dat je klaar bent met dat gedrag en dat je verwacht dat ze dat aanpast en als ze dat niet doet dat je dan voorlopig klaar met haar bent!
Zo niet, en dat kan ik mij beter voorstellen, dan denk ik dat je je vriendin het meest helpt met het haar toch vertellen, maar dan wel subtiel... kijk daarvoor bijvoorbeeld eens op
Feedbackregels Ook zou ik dan benadrukken dat je het juist zegt omdat de vriendschap je veel waard is en je geen ruzie/ breuk met haar wil.
Succes!
donderdag 4 december 2008 om 19:34
Echt breken hoeft ook niet, maar misschien kun je wel je verwachtingspatroon aanpassen.
Met je ergeren heb je alleen jezelf. Leen gewoon niets meer aan haar uit. Spreek niet meer met har af zonder je andere vriendinnen of calculeer in dat ze mss afzegd. Overigens mag je daar best boos om worden tenzij ze een goede reden heeft.
Verslaapt ze zich vaak, spreek dan in de middag af, en ga na 15 minuten op haar wachten gewoon weer weg. Als zij ook een par keer voor niks komt, snapt ze mss hoe vervelend dat is.
Vergelijk haar niet teveel met jezelf. Sommige mensen zijn gewoon wat minder attent, en ookal heeft zij de meeste vrije tijd, ms denkt ze er gewoon niet aan. Je kunt haar ook gewoon vragen of zij het cadeau koopt, toch? Of "vergeet"ze dat dan ook?
Met je ergeren heb je alleen jezelf. Leen gewoon niets meer aan haar uit. Spreek niet meer met har af zonder je andere vriendinnen of calculeer in dat ze mss afzegd. Overigens mag je daar best boos om worden tenzij ze een goede reden heeft.
Verslaapt ze zich vaak, spreek dan in de middag af, en ga na 15 minuten op haar wachten gewoon weer weg. Als zij ook een par keer voor niks komt, snapt ze mss hoe vervelend dat is.
Vergelijk haar niet teveel met jezelf. Sommige mensen zijn gewoon wat minder attent, en ookal heeft zij de meeste vrije tijd, ms denkt ze er gewoon niet aan. Je kunt haar ook gewoon vragen of zij het cadeau koopt, toch? Of "vergeet"ze dat dan ook?
donderdag 4 december 2008 om 19:34

donderdag 4 december 2008 om 19:35
Ben je de enige binnen de vriendengroep die zich aan die eigenschappen van haar stoort? (zou zoiets niet in de groep gooien, lijkt me niet bevorderlijk voor de onderlinge verhoudingen maar misschien heb je iets dergelijks al 's 1 op 1 opgevangen? Dat je niet de enige bent met die ergenis.)
Als er meerdere(n) met jou zijn: Eens bespreken, samen bepalen of het dermate storend is dat zij erop aangesproken kan worden.
Zo niet; Lekker zo houden, iedereen is anders, het lijken me kleine irritaties die alleen groter worden hoe meer aandacht je er zelf aan geeft. Richt je dan meer op haar sterke kanten en probeer te bedenken dat jij ongetwijfeld op andere punten weer minnetjes scoort.
Als er meerdere(n) met jou zijn: Eens bespreken, samen bepalen of het dermate storend is dat zij erop aangesproken kan worden.
Zo niet; Lekker zo houden, iedereen is anders, het lijken me kleine irritaties die alleen groter worden hoe meer aandacht je er zelf aan geeft. Richt je dan meer op haar sterke kanten en probeer te bedenken dat jij ongetwijfeld op andere punten weer minnetjes scoort.
donderdag 4 december 2008 om 19:41
Ik heb ook vrienden in mijn vriendengroep zitten die altijd te laat komen. Die bijvoorbeeld voor de afspraak gaan winkelen en op het afgesproken tijdstip smsen dat ze een uur later komen (want het winkelen is zo leuk) en die het daarna alsnog presteren om een half uur te laat te komen. En die dan met een lullig lachje 'sorry' zeggen en verbolgen zijn als jij enorm pissed bent. 'Jee, hoef je niet zo lullig te doen, ik zei toch sorry!"
Mijn oplossing is heel simpel: met dat soort mensen spreek ik niet meer af. Ik zie die mensen nog geregeld als we met de groep bijelkaar komen, maar een persoonlijke afspraak maak ik niet meer. Dat scheelt me een hoop frustratie.
Mijn oplossing is heel simpel: met dat soort mensen spreek ik niet meer af. Ik zie die mensen nog geregeld als we met de groep bijelkaar komen, maar een persoonlijke afspraak maak ik niet meer. Dat scheelt me een hoop frustratie.
donderdag 4 december 2008 om 19:41
Hoi Princess4ever, die feedbackregels zijn heel handig, dank je Ik heb het wel een half aangekaart dat het me stoorde, maar (dat is dus mijn eigen foout), dat is niet echt overgekomen, volgens mij.
@ Return_of_kreng, ik ben het helemaal met je eens! Met het ergeren heb ik alleen mezelf en daarom vroeg ik ook hoe ik er minder last van zou kunnen hebben. Mijn verwachingspatroon aanpassen is een hele goeie, al moet ik dat nog wel even oefenen, denk ik
Over de cadeautjes: ik vraag dan aan iedereen wie er tijd heeft en daar reageert zij dan niet op bijv. Ik vraag het haar dus niet direct, maar toch wel onder andere aan haar.
@isolde55, nee tuurlijk hoeft ze zich niet aan te passen aan mijn wensen. Maar is het teveel gevraagd om op afspraken te rekenen etc? Tuurlijk, iedereen kan zich wel eens verslapen, maar dat is wel eens. En natuurlijk heeft ze ook goede eigenschappen, maar deze dingen beginnen me te storen...
@ Return_of_kreng, ik ben het helemaal met je eens! Met het ergeren heb ik alleen mezelf en daarom vroeg ik ook hoe ik er minder last van zou kunnen hebben. Mijn verwachingspatroon aanpassen is een hele goeie, al moet ik dat nog wel even oefenen, denk ik
Over de cadeautjes: ik vraag dan aan iedereen wie er tijd heeft en daar reageert zij dan niet op bijv. Ik vraag het haar dus niet direct, maar toch wel onder andere aan haar.
@isolde55, nee tuurlijk hoeft ze zich niet aan te passen aan mijn wensen. Maar is het teveel gevraagd om op afspraken te rekenen etc? Tuurlijk, iedereen kan zich wel eens verslapen, maar dat is wel eens. En natuurlijk heeft ze ook goede eigenschappen, maar deze dingen beginnen me te storen...
donderdag 4 december 2008 om 19:44
En @ Parnell, inderdaad, dat soort dingen storen mij ook. En ik SNAP het gewoon niet dat mensen dit constant doen. Maar niet meer persoonlijk mee afspreken is misschien toch wel een goeie...
@ Bambi, ik zal het eens aan een van m'n vriendinnen gooien. Ik zou het nooi zomaar in de groep gooien. En je hebt helemaal gelijk dat hoe meer ik mij er aan stoor, hoe groter het wordt...
Maar wel fijn om te lezen dat ik niet enige ben
@ Bambi, ik zal het eens aan een van m'n vriendinnen gooien. Ik zou het nooi zomaar in de groep gooien. En je hebt helemaal gelijk dat hoe meer ik mij er aan stoor, hoe groter het wordt...
Maar wel fijn om te lezen dat ik niet enige ben
donderdag 4 december 2008 om 19:49
Over de cadeautjes: ik vraag dan aan iedereen wie er tijd heeft en daar reageert zij dan niet op bijv. Ik vraag het haar dus niet direct, maar toch wel onder andere aan haar.
nooit gemerkt dat mensne pas reageren als ze persoonlijk aangesproken worden?
Die horen het niet eens als iets in de groep gevraagd wordt
Dus zoiets als: Miepje is jarig kun jij haar kado verzorgen?
nooit gemerkt dat mensne pas reageren als ze persoonlijk aangesproken worden?
Die horen het niet eens als iets in de groep gevraagd wordt
Dus zoiets als: Miepje is jarig kun jij haar kado verzorgen?
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 4 december 2008 om 19:52
quote:Astair schreef op 04 december 2008 @ 19:44:
En @ Parnell, inderdaad, dat soort dingen storen mij ook. En ik SNAP het gewoon niet dat mensen dit constant doen. Maar niet meer persoonlijk mee afspreken is misschien toch wel een goeie...
Ik snap dat inderdaad ook niet. Ik heb een van die vriendinnen wel eens gevraagd waarom ze dan te laat kwam. Ze vertelde dat op zo'n moment andere dingen gewoon even belangrijker zijn. En dat als ze een echt belangrijke afspraak heeft, ze heus wel op tijd komt
(Daar ben ik echt boos om geworden, wat zij dan weer inflexibel van me vond. Ik heb dus maar geaccepteerd dat dit iets is waar we niet uit gaan komen. Ik maak een afspraak, zodat we op hetzelfde tijdstip ergens zijn; zij maakt een afspraak zodat ze een half uur later ergens is. De enige oplossing: ik spreek niet meer met haar af. En als het dan toch per se moet, dan vertel ik haar gewoon dat de afspraak een half uur eerder is. Hoef ik tenminste niet te wachten)
En @ Parnell, inderdaad, dat soort dingen storen mij ook. En ik SNAP het gewoon niet dat mensen dit constant doen. Maar niet meer persoonlijk mee afspreken is misschien toch wel een goeie...
Ik snap dat inderdaad ook niet. Ik heb een van die vriendinnen wel eens gevraagd waarom ze dan te laat kwam. Ze vertelde dat op zo'n moment andere dingen gewoon even belangrijker zijn. En dat als ze een echt belangrijke afspraak heeft, ze heus wel op tijd komt
(Daar ben ik echt boos om geworden, wat zij dan weer inflexibel van me vond. Ik heb dus maar geaccepteerd dat dit iets is waar we niet uit gaan komen. Ik maak een afspraak, zodat we op hetzelfde tijdstip ergens zijn; zij maakt een afspraak zodat ze een half uur later ergens is. De enige oplossing: ik spreek niet meer met haar af. En als het dan toch per se moet, dan vertel ik haar gewoon dat de afspraak een half uur eerder is. Hoef ik tenminste niet te wachten)
donderdag 4 december 2008 om 22:30
Toevallig:)
Herkenbaar. Weet wat je aan je vriendinnen hebt en wat zij aan jou hebben. Is ze echt een goede vriendin of een vriendin waar je liever lol mee hebt dan echt goed en leed mee te delen?
Als je dit weet, weet je hoe je dit soort zaken moet aanpakken en toe hoeverre dit invloed op jouw humeur mag uitoefenen.
Ik was en ben heel goed bevriend met mijn vriendin. Ik heb de grootste lol dan ook altijd met haar. Maar ik vertrouw haar niets toe, ik reken niet meer op haar en het fijnste aan dit alles is dat ik niets meer van haar verwacht. Hierdoor kan zij mij niet raken noch frustreren.
Vroeger is dit anders geweest, maar de tijd brengt veel ervaring met zich mee. Vroeger werd ik echt niet goed van haar houding. Maar ik heb gemerkt dat sommige mensen zich niet kunnen aanpassen. Hierdoor weet ik dat ik niets van haar hoef te verwachten, en is het allemaal makkelijker te aanvaarden. Maar ik weet nu ook wat mijn plek ik: ondanks dat we nog altijd even veel als vroeger met elkaar omgaan: ik hoef gaan beste vriendin niet te zijn, noch heb ik de behoefte om haar als beste vriendin te hebben.
Herkenbaar. Weet wat je aan je vriendinnen hebt en wat zij aan jou hebben. Is ze echt een goede vriendin of een vriendin waar je liever lol mee hebt dan echt goed en leed mee te delen?
Als je dit weet, weet je hoe je dit soort zaken moet aanpakken en toe hoeverre dit invloed op jouw humeur mag uitoefenen.
Ik was en ben heel goed bevriend met mijn vriendin. Ik heb de grootste lol dan ook altijd met haar. Maar ik vertrouw haar niets toe, ik reken niet meer op haar en het fijnste aan dit alles is dat ik niets meer van haar verwacht. Hierdoor kan zij mij niet raken noch frustreren.
Vroeger is dit anders geweest, maar de tijd brengt veel ervaring met zich mee. Vroeger werd ik echt niet goed van haar houding. Maar ik heb gemerkt dat sommige mensen zich niet kunnen aanpassen. Hierdoor weet ik dat ik niets van haar hoef te verwachten, en is het allemaal makkelijker te aanvaarden. Maar ik weet nu ook wat mijn plek ik: ondanks dat we nog altijd even veel als vroeger met elkaar omgaan: ik hoef gaan beste vriendin niet te zijn, noch heb ik de behoefte om haar als beste vriendin te hebben.

vrijdag 5 december 2008 om 01:31
Astair, hoe lang is je vriendin al zo? Want als dit al jaren zo gaat, dan ben je, even kort door de bocht, wel een beetje hardleers natuurlijk. Als iemand constant niet aan jouw verwachtingen voldoet, waarom zou het dan ineens de volgende keer wel zo zijn?
Ga voor jezelf na wat deze vriendschap aan je leven toevoegt. En dan kun je nagaan wat voor jouw zwaarder weegt. Ik bedoel je vriendin is onattent. Er zijn altijd mensen die meer attent zijn dan een ander. Maar is dit voor jouw belangrijk genoeg om afstand te doen van je vriendin? Misschien wel, misschien niet, dat weet alleen jij.
Ik snap trouwens niet waarom het moeilijk is 'omdat ze een van de 5 harde kern vriendinnen is'. Is dat bij wet vastgelegd ofzo? Kan daardoor nooit meer iets veranderen? Zit je daarom vast in een situatie die nooit meer kan veranderen? (Mijn vriendschappen zijn eigenlijk alleen gebaseerd op wie ik wil zien, niet om wie ik zou 'moeten' zin, daar vind ik het leven te kort voor). Je kan toch gewoon contact blijven houden, maar gewoon minder verwachtingen hebben?
Ook dat van die kadootjes, als mijn vriendinnen zo zouden denken, zou ik dat nogal verstikkend vinden. Je biedt toch aan om zoiets te organiseren omdat je dat leuk vidn om te doen? Ik ben in mijn groepje ook vaak degene die de meestej etentjes en feestjes geeft, maar dat doe ik in eerste instantie omdat ik dat leuk vind. ik ga de dingen niet op een weegschaaltje leggen, kom zeg.
Bosaapje, dat spiegelen werkt alleen als beide partijen dezelfde dingen belangrijk vinden. Als iemand mij een situatie voorlegt als 'stle je voor een vriendin komt 30 minuten te laat op een afdpraak' haal ik gewoon mijn schouders op. Niet dat ik zelf altijd te laat kom, ben meestal op tijd, maar ik heb gewoon geen zin me daar druk om te maken.
Ga voor jezelf na wat deze vriendschap aan je leven toevoegt. En dan kun je nagaan wat voor jouw zwaarder weegt. Ik bedoel je vriendin is onattent. Er zijn altijd mensen die meer attent zijn dan een ander. Maar is dit voor jouw belangrijk genoeg om afstand te doen van je vriendin? Misschien wel, misschien niet, dat weet alleen jij.
Ik snap trouwens niet waarom het moeilijk is 'omdat ze een van de 5 harde kern vriendinnen is'. Is dat bij wet vastgelegd ofzo? Kan daardoor nooit meer iets veranderen? Zit je daarom vast in een situatie die nooit meer kan veranderen? (Mijn vriendschappen zijn eigenlijk alleen gebaseerd op wie ik wil zien, niet om wie ik zou 'moeten' zin, daar vind ik het leven te kort voor). Je kan toch gewoon contact blijven houden, maar gewoon minder verwachtingen hebben?
Ook dat van die kadootjes, als mijn vriendinnen zo zouden denken, zou ik dat nogal verstikkend vinden. Je biedt toch aan om zoiets te organiseren omdat je dat leuk vidn om te doen? Ik ben in mijn groepje ook vaak degene die de meestej etentjes en feestjes geeft, maar dat doe ik in eerste instantie omdat ik dat leuk vind. ik ga de dingen niet op een weegschaaltje leggen, kom zeg.
Bosaapje, dat spiegelen werkt alleen als beide partijen dezelfde dingen belangrijk vinden. Als iemand mij een situatie voorlegt als 'stle je voor een vriendin komt 30 minuten te laat op een afdpraak' haal ik gewoon mijn schouders op. Niet dat ik zelf altijd te laat kom, ben meestal op tijd, maar ik heb gewoon geen zin me daar druk om te maken.

vrijdag 5 december 2008 om 02:52
Als je haar lief, leuk en bijzonder vindt dan hou je gewoon van haar met al haar grollen.
Kom op , mensen zijn niet allemaal hetzelfde, misschien verwachten we wel teveel.
Als ik met mijn lieve vriendin afspreek ben ik al jaren op tijd en neem gewoon een boek/tijdschrift mee.
As simple as that.
We kennen elkaar al eeuwen, we houden van elkaar en we hoeven niet hetzelfde te zijn. En zij komt steevast te laat.
Liefde is....
Kom op , mensen zijn niet allemaal hetzelfde, misschien verwachten we wel teveel.
Als ik met mijn lieve vriendin afspreek ben ik al jaren op tijd en neem gewoon een boek/tijdschrift mee.
As simple as that.
We kennen elkaar al eeuwen, we houden van elkaar en we hoeven niet hetzelfde te zijn. En zij komt steevast te laat.
Liefde is....
vrijdag 5 december 2008 om 09:04
Ik herken mezelf compleet in je verhaal Astair. Ik heb ook zo'n vriendin in ons vriendinnengroepje zitten. We houden altijd heel veel rekening met haar, maar zij nooit met ons. We kennen elkaar al jaren van de sport die we vroeger toen we op de basisschool zaten allemaal beoefenden. En omdat de rest wel altijd rekening met elkaar houdt, hielden we ook altijd rekening met haar wensen etc.
Dit hebben we jaren lang gedaan, totdat we een jaar geleden er helemaal zat van waren. We hebben het natuurlijk wel eens aangekaart, maar dan werd ze heel verdrietig, zei dan dat ze het niet zo bedoelde, dat ze wel weet dat ze zo is en graag wil veranderen. Maar uiteindelijk hielp het niets. Tegenwoordig houden we weinig tot geen rekening met haar zoals zij ook bij ons doet. Als ze zoals gewoonlijk te laat is voor het uitgaan, moet ze zelf maar bellen waar we inmiddels zijn. Als ze er opeens vandoor gaat tijdens het shoppen, moet zij maar bellen waar we zijn; wij gaan gewoon verder met shoppen of gaan alvast lunchen als we dat hadden afgesproken. Als we ergens heen gaan (en normaal altijd dezelfde mensen aanbieden om te gaan rijden), zeggen we nu concreet: jij rijdt deze keer. Als we met de trein weg gaan en ze is niet op tijd op het station, stappen we alvast in. Dan moet ze maar een trein later halen en ons later opzoeken i.p.v. dat we allemaal te laat komen. Dit geldt ook voor sporten; we gaan gewoon beginnen als ze op de afgesproken tijd er niet is. Hetzelfde geldt voor verjaardagscadeau's, we zeggen concreet wie wat moet halen. En weet je.... het helpt ook nog. Ze wordt niet boos dat wij al weg gaan als zij te laat is. Dan belt ze netjes waar we zijn etc. Als we haar rechtstreeks vragen om iets te doen, doet ze het ook wel, maar uit zichzelf biedt ze zich nooit aan. Niet de meest gezellige oplossing, maar voor ons wel de meest fijne oplossing in de zin dat wij niet de hele tijd hoeven te denken: waar is ze nou? waarom is ze te laat? weet ze wel waar we zijn etc? Voor de rest is ze heel lief en gezellig altijd, maar soms ook vervelend in de bovenstaande situaties
Dit hebben we jaren lang gedaan, totdat we een jaar geleden er helemaal zat van waren. We hebben het natuurlijk wel eens aangekaart, maar dan werd ze heel verdrietig, zei dan dat ze het niet zo bedoelde, dat ze wel weet dat ze zo is en graag wil veranderen. Maar uiteindelijk hielp het niets. Tegenwoordig houden we weinig tot geen rekening met haar zoals zij ook bij ons doet. Als ze zoals gewoonlijk te laat is voor het uitgaan, moet ze zelf maar bellen waar we inmiddels zijn. Als ze er opeens vandoor gaat tijdens het shoppen, moet zij maar bellen waar we zijn; wij gaan gewoon verder met shoppen of gaan alvast lunchen als we dat hadden afgesproken. Als we ergens heen gaan (en normaal altijd dezelfde mensen aanbieden om te gaan rijden), zeggen we nu concreet: jij rijdt deze keer. Als we met de trein weg gaan en ze is niet op tijd op het station, stappen we alvast in. Dan moet ze maar een trein later halen en ons later opzoeken i.p.v. dat we allemaal te laat komen. Dit geldt ook voor sporten; we gaan gewoon beginnen als ze op de afgesproken tijd er niet is. Hetzelfde geldt voor verjaardagscadeau's, we zeggen concreet wie wat moet halen. En weet je.... het helpt ook nog. Ze wordt niet boos dat wij al weg gaan als zij te laat is. Dan belt ze netjes waar we zijn etc. Als we haar rechtstreeks vragen om iets te doen, doet ze het ook wel, maar uit zichzelf biedt ze zich nooit aan. Niet de meest gezellige oplossing, maar voor ons wel de meest fijne oplossing in de zin dat wij niet de hele tijd hoeven te denken: waar is ze nou? waarom is ze te laat? weet ze wel waar we zijn etc? Voor de rest is ze heel lief en gezellig altijd, maar soms ook vervelend in de bovenstaande situaties