Seks
alle pijlers
Minnaar, deel 32.
woensdag 30 maart 2016 om 11:23
Al 31 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.
Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.
Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
.
donderdag 4 augustus 2016 om 22:48
Klopt helemaal denk ik Spinsels. Dat is ook een beetje waar bij mij soms de schoen wringt. Vanaf het begin af aan hebben we dagelijks veel mail/app-contact. Zodoende was ik snel "gewend" dat hij 's avonds laat "altijd" tijd voor me had, vaak ook telefonisch. Door omstandigheden wordt dit nu minder en soms krijg ik dan ongewild van die doemgedachten ("zie je, hij vindt me niet meer spannend" of "zie je, ik beteken niks voor hem"). Maar ja, dat is natuurlijk mijn eigen onzekerheid die ik op hem projecteer en ik geloof niet dat dat iets is wat we kunnen gebruiken in onze minnaar/minnares-verhouding. Ik moet hem dus niet claimen daarin (fysiek claimen was sowieso nooit sprake van ) Het wordt vrees ik dan een self fulfilling prophecy waarbij ik hem juist verder van me af duw in plaats van hem (gevoelsmatig) close te houden. Ik moet beter leren accepteren dat hij soms simpelweg geen tijd voor me heeft maar dat dit niet gelijk van alles betekent. Inderdaad gaat zijn gezin voor. Ik heb hem zelf vanaf het begin af aan ook duidelijk gemaakt dat het nooit ten koste mag gaan van zijn gezin, maar dat ik juist een fijne aanvulling op zijn leven wil zijn zodat hij een gelukkiger mens wordt in zíjn leven. Een leven waar ik geen deel van uitmaak maar waarin we wel een plekje hebben in elkaars hart. Ik denk dat de sleutel is om de balans goed in de gaten te houden en niet teveel te gaan willen...
donderdag 4 augustus 2016 om 23:04
Je komt er wel, Dreamable, je ziet het in elk geval helder.
Ik ken bijna geen minnares die dit stadium niet is doorgegaan en ik ga m soms nog steeds door. Als iemand leuk genoeg is dan worden we echte aandachtsuckers. Ik heb hier ook wel eens verzucht dat je beter in het jaagstadium kunt blijven, het contact wordt nooit meer zoals het was in het begin. Jammer best wel.
Ik ken bijna geen minnares die dit stadium niet is doorgegaan en ik ga m soms nog steeds door. Als iemand leuk genoeg is dan worden we echte aandachtsuckers. Ik heb hier ook wel eens verzucht dat je beter in het jaagstadium kunt blijven, het contact wordt nooit meer zoals het was in het begin. Jammer best wel.
.
donderdag 4 augustus 2016 om 23:38
quote:Dreamable schreef op 04 augustus 2016 @ 22:48:
Klopt helemaal denk ik Spinsels. Dat is ook een beetje waar bij mij soms de schoen wringt. Vanaf het begin af aan hebben we dagelijks veel mail/app-contact. Zodoende was ik snel "gewend" dat hij 's avonds laat "altijd" tijd voor me had, vaak ook telefonisch. Door omstandigheden wordt dit nu minder en soms krijg ik dan ongewild van die doemgedachten ("zie je, hij vindt me niet meer spannend" of "zie je, ik beteken niks voor hem"). Maar ja, dat is natuurlijk mijn eigen onzekerheid die ik op hem projecteer en ik geloof niet dat dat iets is wat we kunnen gebruiken in onze minnaar/minnares-verhouding. Ik moet hem dus niet claimen daarin (fysiek claimen was sowieso nooit sprake van ) Het wordt vrees ik dan een self fulfilling prophecy waarbij ik hem juist verder van me af duw in plaats van hem (gevoelsmatig) close te houden. Ik moet beter leren accepteren dat hij soms simpelweg geen tijd voor me heeft maar dat dit niet gelijk van alles betekent. Inderdaad gaat zijn gezin voor. Ik heb hem zelf vanaf het begin af aan ook duidelijk gemaakt dat het nooit ten koste mag gaan van zijn gezin, maar dat ik juist een fijne aanvulling op zijn leven wil zijn zodat hij een gelukkiger mens wordt in zíjn leven. Een leven waar ik geen deel van uitmaak maar waarin we wel een plekje hebben in elkaars hart. Ik denk dat de sleutel is om de balans goed in de gaten te houden en niet teveel te gaan willen...Ik ken je uiteraard niet, maar de dingen die ik vetgedrukt gemaakt heb komen op mij over alsof je jezelf helemaal wegcijfert en dat het helemaal niet zo leuk is om de minnares van een getrouwde man te zijn. Ik lees hier een vrouw die veel meer wil, maar het uit haar hoofd laat dit kenbaar te maken uit verlatingsangst. Een vrouw die van haar hart een moordkuil maakt. Hopelijk zit ik ernaast.
Klopt helemaal denk ik Spinsels. Dat is ook een beetje waar bij mij soms de schoen wringt. Vanaf het begin af aan hebben we dagelijks veel mail/app-contact. Zodoende was ik snel "gewend" dat hij 's avonds laat "altijd" tijd voor me had, vaak ook telefonisch. Door omstandigheden wordt dit nu minder en soms krijg ik dan ongewild van die doemgedachten ("zie je, hij vindt me niet meer spannend" of "zie je, ik beteken niks voor hem"). Maar ja, dat is natuurlijk mijn eigen onzekerheid die ik op hem projecteer en ik geloof niet dat dat iets is wat we kunnen gebruiken in onze minnaar/minnares-verhouding. Ik moet hem dus niet claimen daarin (fysiek claimen was sowieso nooit sprake van ) Het wordt vrees ik dan een self fulfilling prophecy waarbij ik hem juist verder van me af duw in plaats van hem (gevoelsmatig) close te houden. Ik moet beter leren accepteren dat hij soms simpelweg geen tijd voor me heeft maar dat dit niet gelijk van alles betekent. Inderdaad gaat zijn gezin voor. Ik heb hem zelf vanaf het begin af aan ook duidelijk gemaakt dat het nooit ten koste mag gaan van zijn gezin, maar dat ik juist een fijne aanvulling op zijn leven wil zijn zodat hij een gelukkiger mens wordt in zíjn leven. Een leven waar ik geen deel van uitmaak maar waarin we wel een plekje hebben in elkaars hart. Ik denk dat de sleutel is om de balans goed in de gaten te houden en niet teveel te gaan willen...Ik ken je uiteraard niet, maar de dingen die ik vetgedrukt gemaakt heb komen op mij over alsof je jezelf helemaal wegcijfert en dat het helemaal niet zo leuk is om de minnares van een getrouwde man te zijn. Ik lees hier een vrouw die veel meer wil, maar het uit haar hoofd laat dit kenbaar te maken uit verlatingsangst. Een vrouw die van haar hart een moordkuil maakt. Hopelijk zit ik ernaast.
donderdag 4 augustus 2016 om 23:45
Welnee, onzekerheden horen er bij. Natuurlijk is de valkuil dat je gaat drijven op zijn aandacht, dat zijn wel of juist niet berichtjes je dag kleuren en dat is soms best stom. Ook daar moet je een balans in zien te vinden.
Het is ook absoluut waar dat het niet 24/7 leuk is om minnares te zijn, je bevindt je best in een lastige positie, always on the side.
Maar het went. En zo lang de weegschaal positief uitslaat weet je waar je het voor doet.
En dat je soms uit balans bent is geen teken van altijd samen willen zijn. Ik heb me regelmatig gevoeld zoals Dreamable beschrijft maar dat heeft niks met een relatiewens te maken. Veel vrouwen hebben een extreme voorkeur voor duidelijkheid en er zijn maar weinig mannen die dat snappen en daar exact op anticiperen.
Het is ook absoluut waar dat het niet 24/7 leuk is om minnares te zijn, je bevindt je best in een lastige positie, always on the side.
Maar het went. En zo lang de weegschaal positief uitslaat weet je waar je het voor doet.
En dat je soms uit balans bent is geen teken van altijd samen willen zijn. Ik heb me regelmatig gevoeld zoals Dreamable beschrijft maar dat heeft niks met een relatiewens te maken. Veel vrouwen hebben een extreme voorkeur voor duidelijkheid en er zijn maar weinig mannen die dat snappen en daar exact op anticiperen.
.
donderdag 4 augustus 2016 om 23:47
quote:shalimara schreef op 04 augustus 2016 @ 23:38:
[...]
Ik ken je uiteraard niet, maar de dingen die ik vetgedrukt gemaakt heb komen op mij over alsof je jezelf helemaal wegcijfert en dat het helemaal niet zo leuk is om de minnares van een getrouwde man te zijn. Ik lees hier een vrouw die veel meer wil, maar het uit haar hoofd laat dit kenbaar te maken uit verlatingsangst. Een vrouw die van haar hart een moordkuil maakt. Hopelijk zit ik ernaast.
Shal, je slaat de spijker op z'n kop. Net als met alle relaties geldt ook hier: als het voor één van beiden niet - meer - positief is, moet je ingrijpen. En het mooie van deze relaties is meestal dat al vooraf de ontbindende voorwaarden bekend zijn (dat het niet in de plaats mag komen van de vaste relatie).
Zodra je merkt dat er meer aan de hand is dan waarom je er ooit mee begon, klamp je dan niet wanhopig vast aan dat gevoel dat je er ooit bij had, maar wees zo slim het in goed overleg te beëindigen.
[...]
Ik ken je uiteraard niet, maar de dingen die ik vetgedrukt gemaakt heb komen op mij over alsof je jezelf helemaal wegcijfert en dat het helemaal niet zo leuk is om de minnares van een getrouwde man te zijn. Ik lees hier een vrouw die veel meer wil, maar het uit haar hoofd laat dit kenbaar te maken uit verlatingsangst. Een vrouw die van haar hart een moordkuil maakt. Hopelijk zit ik ernaast.
Shal, je slaat de spijker op z'n kop. Net als met alle relaties geldt ook hier: als het voor één van beiden niet - meer - positief is, moet je ingrijpen. En het mooie van deze relaties is meestal dat al vooraf de ontbindende voorwaarden bekend zijn (dat het niet in de plaats mag komen van de vaste relatie).
Zodra je merkt dat er meer aan de hand is dan waarom je er ooit mee begon, klamp je dan niet wanhopig vast aan dat gevoel dat je er ooit bij had, maar wees zo slim het in goed overleg te beëindigen.
Wat fijn dat alles steeds goed komt
donderdag 4 augustus 2016 om 23:53
quote:Rooss4.0 schreef op 04 augustus 2016 @ 23:50:
Als ik bij elk onzekerheidje mijn minnaarrelatie meteen om zeep help duren ze gemiddeld 2 dagen.
En je komt juist zo zeker over. Natuurlijk niet bij het minste of geringste, lieverd.
Ruimte voor nuances is het kenmerk van respect x
Als ik bij elk onzekerheidje mijn minnaarrelatie meteen om zeep help duren ze gemiddeld 2 dagen.
En je komt juist zo zeker over. Natuurlijk niet bij het minste of geringste, lieverd.
Ruimte voor nuances is het kenmerk van respect x
Wat fijn dat alles steeds goed komt
donderdag 4 augustus 2016 om 23:58
Dreamable schrijft het proces precies uit, daardoor lijkt het een enorme issue, meestal lees je iets in de trant van "grr, al 2 dagen niks gehoord, kutvakantie" of iets in die strekking.
Dreamable beschrijft heel mooi waar dat grr gevoel vandaan komt.
Hoe zeker ik ook ben, het is beslist herkenbaar, ik weet rationeel dat ik leuk en tof genoeg ben maar niet elk deel van mijn systeem is daarvan overtuigd.
Ieder van ons dealt met kleine kinder issues en vaak is onzekerheid in een later stadium van je leven daar debet aan.
Is helemaal niet erg, als je de boel maar in perspectief blijft zien.
Dreamable beschrijft heel mooi waar dat grr gevoel vandaan komt.
Hoe zeker ik ook ben, het is beslist herkenbaar, ik weet rationeel dat ik leuk en tof genoeg ben maar niet elk deel van mijn systeem is daarvan overtuigd.
Ieder van ons dealt met kleine kinder issues en vaak is onzekerheid in een later stadium van je leven daar debet aan.
Is helemaal niet erg, als je de boel maar in perspectief blijft zien.
.
vrijdag 5 augustus 2016 om 07:53
Ik denk dat het stuk onzekerheid heel veel vrouwen het wel hebben.
Het inderdaad alleen hoe ga je ermee om.
En dan is balans juist zoeken heel belangrijk.
Als de onzekerheid bepalend gaat worden hoe je gedrag is moet je sterk kunnen zijn om afstand te nemen. Dat is denk ik het grote verschil tussen mannen en vrouwen. Dat mannen makkelijker iets los kunnen laten dan wij vrouwen.
Het inderdaad alleen hoe ga je ermee om.
En dan is balans juist zoeken heel belangrijk.
Als de onzekerheid bepalend gaat worden hoe je gedrag is moet je sterk kunnen zijn om afstand te nemen. Dat is denk ik het grote verschil tussen mannen en vrouwen. Dat mannen makkelijker iets los kunnen laten dan wij vrouwen.
vrijdag 5 augustus 2016 om 09:23
Dream, dat beschrijf je mooi. Het betekend ook niet dat hij jouw niet meer wil. Gezin is een stuk van zijn leven. Maar die gevoelens komen en gaan. En blijven komen en gaan. Ik heb er ook mee geworsteld herken al jouw gevoelens en gedachtes. Het verschil in spinsel nu en spinsel vroeger is dat ik mijn geworstel deel met mijn minaar. Zonder te claimen . En benoem dat ook.
vraag dan ook letterlijk om een bevestiging of alles nog oké is met ons. Natuurlijk niet dagelijks. Maar wel als ik even in een minder zelfverzekerd momentje zit.
Voor mij is dat voldoende om weer door te kunnen.
vraag dan ook letterlijk om een bevestiging of alles nog oké is met ons. Natuurlijk niet dagelijks. Maar wel als ik even in een minder zelfverzekerd momentje zit.
Voor mij is dat voldoende om weer door te kunnen.
vrijdag 5 augustus 2016 om 09:38
quote:Dreamable schreef op 04 augustus 2016 @ 22:48: Ik heb hem zelf vanaf het begin af aan ook duidelijk gemaakt dat het nooit ten koste mag gaan van zijn gezin, maar dat ik juist een fijne aanvulling op zijn leven wil zijn zodat hij een gelukkiger mens wordt in zíjn leven.
Een leven waar ik geen deel van uitmaak maar waarin we wel een plekje hebben in elkaars hart. .
Ik deel een beetje de mening van Shalimara. Dat komt vooral door wat ik van je heb uitgelicht Dreamable.
Ik lees ook veel over hém/híj/zíjn.
Maar wat wil jij? Doe jij er niet toe? "Zodat híj een gelukkiger mens wordt" Dit klinkt erg zwaar en als je het toch over balans hebt: hier lijkt 'ie meer dan zoek. Bovendien: zijn geluk ligt in zíjn handen, niet in de jouwe. En vice versa.
Waarom zou juist jij hém moeten duidelijk maken dat zijn gezin voorgaat. Die verantwoording ligt bij hem. Hij staat niet onder curatele toch? En het is ook geen onmondig kind hè. En hij neemt heel bewust elk risico voor een beetje spanning in zijn leven. Het gaat dus al ten koste van zijn gezin. Net zoals mantelzorg, gedoe op het werk (werkeloosheid) en vele andere zaken een wissel trekken op een relatie heeft het hebben van iemand on the side uiteraard ook effect. Al dan niet onderbewust. Hij is nl. in zijn hoofd en met zijn lichaam met andere zaken bezig.
Je zegt dat je geen deel uitmaakt van zijn leven. Je wil 'een aanvulling' zijn op zíjn leven en hiermee geef je juist specifiek de wens aan een belangrijk element in zíjn leven te willen zijn, een significant onderdeel te willen zijn (erkenning). Door jezelf (af en toe) lichamelijk en/of geestelijk beschikbaar stellen ben je automatisch een onderdeel in iemands leven. Of het als zodanig uitgesproken word of niet.
Vorm geven aan wat echt van belang is in joúw leven zonder het afhankelijk te maken van de ander: dáár zit je kracht.
Een leven waar ik geen deel van uitmaak maar waarin we wel een plekje hebben in elkaars hart. .
Ik deel een beetje de mening van Shalimara. Dat komt vooral door wat ik van je heb uitgelicht Dreamable.
Ik lees ook veel over hém/híj/zíjn.
Maar wat wil jij? Doe jij er niet toe? "Zodat híj een gelukkiger mens wordt" Dit klinkt erg zwaar en als je het toch over balans hebt: hier lijkt 'ie meer dan zoek. Bovendien: zijn geluk ligt in zíjn handen, niet in de jouwe. En vice versa.
Waarom zou juist jij hém moeten duidelijk maken dat zijn gezin voorgaat. Die verantwoording ligt bij hem. Hij staat niet onder curatele toch? En het is ook geen onmondig kind hè. En hij neemt heel bewust elk risico voor een beetje spanning in zijn leven. Het gaat dus al ten koste van zijn gezin. Net zoals mantelzorg, gedoe op het werk (werkeloosheid) en vele andere zaken een wissel trekken op een relatie heeft het hebben van iemand on the side uiteraard ook effect. Al dan niet onderbewust. Hij is nl. in zijn hoofd en met zijn lichaam met andere zaken bezig.
Je zegt dat je geen deel uitmaakt van zijn leven. Je wil 'een aanvulling' zijn op zíjn leven en hiermee geef je juist specifiek de wens aan een belangrijk element in zíjn leven te willen zijn, een significant onderdeel te willen zijn (erkenning). Door jezelf (af en toe) lichamelijk en/of geestelijk beschikbaar stellen ben je automatisch een onderdeel in iemands leven. Of het als zodanig uitgesproken word of niet.
Vorm geven aan wat echt van belang is in joúw leven zonder het afhankelijk te maken van de ander: dáár zit je kracht.
vrijdag 5 augustus 2016 om 09:54
Bedankt voor alle reacties!
Wat fijn om hier mee te schrijven! Ik voel me begrepen
Het is inderdaad precies wat Roos schrijft. Echt fijn die herkenning! Vooral dit stukje slaat de spijker op zijn kop:
"Natuurlijk is de valkuil dat je gaat drijven op zijn aandacht, dat zijn wel of juist niet berichtjes je dag kleuren en dat is soms best stom. Ook daar moet je een balans in zien te vinden." Inderdaad, ik ben af en toe die aandachtsucker en mijn gemoed hangt soms best samen met zijn berichtjes of juist gebrek daaraan haha. Maar dat ik graag aandacht van hem krijg betekent niet dat ik een relatie met alles erop en eraan met hem wil
Het is dan ook zeker geen kwestie van meer willen maar niet durven uit verlatingsangst. Ik heb op dit moment eigenlijk geen ruimte in mijn volle leven voor meer dus een minnaresschap is wat dat betreft voor mij perfect. Bot gezegd wel de lusten, niet de lasten. Wel dat stukje spanning en aandacht wat ik miste in mijn leven maar geen verplichtingen of sleur. Daarbij heb ik een absolute geen-kinderen-wens en wil dan ook geen relatie aangaan met een man die die al heeft. Dus een relatie met hem is voor mij simpelweg geen optie. Ik wil werkelijk niet méér en word er wel degelijk heel gelukkig van om zijn minnares te zijn Hij geeft me wat dat betreft precies wat ik zoek. Ik cijfer mezelf zeker niet weg, integendeel.
Enige dingetje is dat ik nog wat zoekende ben naar die juiste balans, omdat dit de eerste keer voor mij is en dus nog wat nieuw. Maar het bevalt me verder perfect. Als ik mezelf maar niet gek maak op momenten dat ik minder van hem hoor. De aandachtsucker in mij moet gewoon net wat relaxter worden nog
Wat fijn om hier mee te schrijven! Ik voel me begrepen
Het is inderdaad precies wat Roos schrijft. Echt fijn die herkenning! Vooral dit stukje slaat de spijker op zijn kop:"Natuurlijk is de valkuil dat je gaat drijven op zijn aandacht, dat zijn wel of juist niet berichtjes je dag kleuren en dat is soms best stom. Ook daar moet je een balans in zien te vinden." Inderdaad, ik ben af en toe die aandachtsucker en mijn gemoed hangt soms best samen met zijn berichtjes of juist gebrek daaraan haha. Maar dat ik graag aandacht van hem krijg betekent niet dat ik een relatie met alles erop en eraan met hem wil
Het is dan ook zeker geen kwestie van meer willen maar niet durven uit verlatingsangst. Ik heb op dit moment eigenlijk geen ruimte in mijn volle leven voor meer dus een minnaresschap is wat dat betreft voor mij perfect. Bot gezegd wel de lusten, niet de lasten. Wel dat stukje spanning en aandacht wat ik miste in mijn leven maar geen verplichtingen of sleur. Daarbij heb ik een absolute geen-kinderen-wens en wil dan ook geen relatie aangaan met een man die die al heeft. Dus een relatie met hem is voor mij simpelweg geen optie. Ik wil werkelijk niet méér en word er wel degelijk heel gelukkig van om zijn minnares te zijn Hij geeft me wat dat betreft precies wat ik zoek. Ik cijfer mezelf zeker niet weg, integendeel.
Enige dingetje is dat ik nog wat zoekende ben naar die juiste balans, omdat dit de eerste keer voor mij is en dus nog wat nieuw. Maar het bevalt me verder perfect. Als ik mezelf maar niet gek maak op momenten dat ik minder van hem hoor. De aandachtsucker in mij moet gewoon net wat relaxter worden nog
vrijdag 5 augustus 2016 om 12:54
Dag lieve mensen,
Na een nachtje slapen is mijn visie toch een beetje veranderd. Blijkbaar was ik gisteravond nogal geraakt door Dreamables verhaal. Tijdens het lezen ervan kreeg ik steeds meer last van onrust en tja, bezorgdheid, medelijden ook. Maar nu ik jouw reactie gelezen heb Dreamable, is dat allemaal als sneeuw voor de zon verdwenen. Ik weet eerlijk gezegd ook niet wat me gisteravond bezielde. Want weet je wat het is, in mijn ogen wordt hier niet alleen de levenspartner bedrogen, maar ook de geheime partner en de overspelige man zelf. En dan heb je nog de kinderen....... Pff wat een zootje. Je hebt huis, baan en hobby voor jezelf, maar kiest voor een (seks-)partner die bij een andere vrouw hoort, die een ander thuis heeft.
Ik zie alleen leed en de lasten, geen lusten. Sorry.
Dankzij de reacties van GV72 en Heat heb ik niet het gevoel dat ik gisteravond gewoon een sentimentele bui had, dat ik geen spoken zag. Maar goed, ik laat dit nu verder rusten en wens jou, Dreamable, veel wijsheid en kracht toe.
Na een nachtje slapen is mijn visie toch een beetje veranderd. Blijkbaar was ik gisteravond nogal geraakt door Dreamables verhaal. Tijdens het lezen ervan kreeg ik steeds meer last van onrust en tja, bezorgdheid, medelijden ook. Maar nu ik jouw reactie gelezen heb Dreamable, is dat allemaal als sneeuw voor de zon verdwenen. Ik weet eerlijk gezegd ook niet wat me gisteravond bezielde. Want weet je wat het is, in mijn ogen wordt hier niet alleen de levenspartner bedrogen, maar ook de geheime partner en de overspelige man zelf. En dan heb je nog de kinderen....... Pff wat een zootje. Je hebt huis, baan en hobby voor jezelf, maar kiest voor een (seks-)partner die bij een andere vrouw hoort, die een ander thuis heeft.
Ik zie alleen leed en de lasten, geen lusten. Sorry.
Dankzij de reacties van GV72 en Heat heb ik niet het gevoel dat ik gisteravond gewoon een sentimentele bui had, dat ik geen spoken zag. Maar goed, ik laat dit nu verder rusten en wens jou, Dreamable, veel wijsheid en kracht toe.
vrijdag 5 augustus 2016 om 13:18
vrijdag 5 augustus 2016 om 14:38
quote:HoesjeBoesje schreef op 05 augustus 2016 @ 14:18:
Hij/het overkwam je?
Ja, ken je dat niet? Dat je stiekem in de trein in je kruis zit te jeuken, je slipje daarbij ietsje opzij schuift, de jongen tegenover je per ongeluk precies hetzelfde doet, iemand aan de noodrem trekt en je per ongeluk naar voren dendert en met je kriebelpoes op zijn jeukpiemel terecht komt?
Noem daar maar geen overkomen hoor!
Hij/het overkwam je?
Ja, ken je dat niet? Dat je stiekem in de trein in je kruis zit te jeuken, je slipje daarbij ietsje opzij schuift, de jongen tegenover je per ongeluk precies hetzelfde doet, iemand aan de noodrem trekt en je per ongeluk naar voren dendert en met je kriebelpoes op zijn jeukpiemel terecht komt?
Noem daar maar geen overkomen hoor!
.
vrijdag 5 augustus 2016 om 14:45
Ik voel me een beetje een kuiken.
Ik zie m'n lief zondag weer. En zei hij, jij mag deze keer bedenken wat we gaan doen. (Hij heeft me al best vaak als verrassing meegenomen, bedenkt vaak wat we gaan doen).
En ik kan echt van alles bedenken, maar bij alles bedenk ik een maar. Terwijl ik ken mezelf zo helemaal niet. Tegen m'n vriend roep ik altijd gewoon wat ik wil gaan doen, zoek ik het vaak zelf uit enzo.
Maar nu voel ik me opeens een heel verlegen meisje. En voel ik me een beetje stom dat ik niet gewoon roep "we gaan dit doen!".
Ik zie m'n lief zondag weer. En zei hij, jij mag deze keer bedenken wat we gaan doen. (Hij heeft me al best vaak als verrassing meegenomen, bedenkt vaak wat we gaan doen).
En ik kan echt van alles bedenken, maar bij alles bedenk ik een maar. Terwijl ik ken mezelf zo helemaal niet. Tegen m'n vriend roep ik altijd gewoon wat ik wil gaan doen, zoek ik het vaak zelf uit enzo.
Maar nu voel ik me opeens een heel verlegen meisje. En voel ik me een beetje stom dat ik niet gewoon roep "we gaan dit doen!".
