Kinderen
alle pijlers
Zwanger en moe!!
maandag 8 december 2008 om 14:25
Ik ben nu ruim 13 weken zwanger. Dolblij maar zo moe moe moe..
Ik werk en ik slaap. Thats it. En dit vanaf 7 weken zwangerschap. Ik eet gezond. Bloedonderzoek gehad.(was goed)
Ik ga heel vroeg naar bed.
Doe in verhouding niet zoveel. Beetje opruimen. En werken. 4 dagen.
Kinderen zitten op school. Zijn lief en heb niet het gevoel dat me dát nou meer energie kost.
Maar oh wat word ik gek van die moeheid!!
En wanneer stopt het? En wát kan ik nog meer doen dan ik al doe?
Ik zit nu op een punt dat ik om niks kan huilen.
(In het weekend slaap ik ook al veel. Ik slaap eigenlijk alleen maar
)
Ik ben eigenlijk nooit moe. Altijd boordevol energie ook met minder slaap. En nu is 12 uur al niet meer genoeg!
Ik werk en ik slaap. Thats it. En dit vanaf 7 weken zwangerschap. Ik eet gezond. Bloedonderzoek gehad.(was goed)
Ik ga heel vroeg naar bed.
Doe in verhouding niet zoveel. Beetje opruimen. En werken. 4 dagen.
Kinderen zitten op school. Zijn lief en heb niet het gevoel dat me dát nou meer energie kost.
Maar oh wat word ik gek van die moeheid!!
En wanneer stopt het? En wát kan ik nog meer doen dan ik al doe?
Ik zit nu op een punt dat ik om niks kan huilen.
(In het weekend slaap ik ook al veel. Ik slaap eigenlijk alleen maar
)
Ik ben eigenlijk nooit moe. Altijd boordevol energie ook met minder slaap. En nu is 12 uur al niet meer genoeg!
maandag 8 december 2008 om 14:27
maandag 8 december 2008 om 14:28
maandag 8 december 2008 om 14:29
Heeeel herkenbaar. Ik heb zeer ernstige bekkeninstabiliteit gehad bij beide zwangerschappen, maar de vermoeidheid in het eerste trimester vond ik tóch erger!
's Ochtends na het douchen was ik alweer zo moe dat ik gewoon mijn bed weer wilde induiken.
Naar huis rijden was eigenlijk onverantwoord en als ik eenmaal thuis was, lag ik om 7 uur al vast te slapen op de bank.
Niks aan de hand, komt echt wel goed (bij mij bij 14 weken). En vergis je niet, je werkt, hebt al kinderen en dan ook nog zo'n klein hummeltje wat het beste van je neemt. Dat ís gewoon vermoeiend! Gewoon laten gaan, desnoods op je werk vertellen dat je zwanger bent (als je dat al niet gedaan hebt) en wat eerder naar huis voor een dutje.
slaap ze!
's Ochtends na het douchen was ik alweer zo moe dat ik gewoon mijn bed weer wilde induiken.
Naar huis rijden was eigenlijk onverantwoord en als ik eenmaal thuis was, lag ik om 7 uur al vast te slapen op de bank.
Niks aan de hand, komt echt wel goed (bij mij bij 14 weken). En vergis je niet, je werkt, hebt al kinderen en dan ook nog zo'n klein hummeltje wat het beste van je neemt. Dat ís gewoon vermoeiend! Gewoon laten gaan, desnoods op je werk vertellen dat je zwanger bent (als je dat al niet gedaan hebt) en wat eerder naar huis voor een dutje.
slaap ze!
maandag 8 december 2008 om 14:45
Het wordt echt wel minder. Bij de een bij 14 weken, bij mij bij 16 weken. Toen kon ik me weer niet meer voorstellen dat ik zo ontzettend moe was geweest. Er gebeurd gewoon heel veel in je lichaam. Alle energie gaat toe naar de ontwikkeling van het kindje, al je organen krijgen een nieuw plekje...niet zo gek dat je eigenlijk helemaal op bent. Hou vol!
maandag 8 december 2008 om 14:51
Een tip waar ik mezelf aan had moeten houden...
Probeer er niet al te veel tegen te vechten. Dat is nog veel vermoeiender en je vecht tegen iets waar je toch geen vat op hebt
Drie keer zwanger geweest en drie keer eigenwijs geweest. Zonde. Als ik nu naar mijn 10 weken oude zoontje kijk en zie wat voor een beer het alweer is... dan bedenk ik me dat het toch maar in mijn lichaam is gegroeid en besef ik me dat het niet zo raar is dat je moe bent, wat labieler dan anders..
Er wordt een compleet mens in je gevormd. Met alles er op en eraan, give yourself a break
Probeer er niet al te veel tegen te vechten. Dat is nog veel vermoeiender en je vecht tegen iets waar je toch geen vat op hebt
Drie keer zwanger geweest en drie keer eigenwijs geweest. Zonde. Als ik nu naar mijn 10 weken oude zoontje kijk en zie wat voor een beer het alweer is... dan bedenk ik me dat het toch maar in mijn lichaam is gegroeid en besef ik me dat het niet zo raar is dat je moe bent, wat labieler dan anders..
Er wordt een compleet mens in je gevormd. Met alles er op en eraan, give yourself a break
maandag 8 december 2008 om 14:52
Het wordt beter, echt. Mij is verteld dat je vooral zo moe kan worden omdat er in de eerste drie maanden een litertje of 3 tot 6 extra bloed in je lichaam wordt aangemaakt om het hele babysysteem te kunnen laten functioneren. Dit nog naast dat je lijf even een compleet kind in elkaar zet. Hoeft daarna alleen nog maar te groeien.
Eigenlijk wordt het grootste deel van de klus geklaard in die eerste maanden. Toen begreep ik ineens wat meer van mijn moeheid....
Eigenlijk wordt het grootste deel van de klus geklaard in die eerste maanden. Toen begreep ik ineens wat meer van mijn moeheid....
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 8 december 2008 om 14:58
a1mee: Herkenbaar. Ik heb in mijn tweede zwangerschap ook genoeg toestanden meegemaakt. Maar de vermoeidheid in deze zwangerschap vind ik erger..
Ik ben momenteel niets waard voor werkgever( ) ook niet voor man+kids. Erg toch! Ik voel me best bezwaard zo onderhand.
Volhouden maar.(moet ook) Van binnen geniet ik erg van dit kleintje dat groeit in mijn buik.
Ik ben momenteel niets waard voor werkgever( ) ook niet voor man+kids. Erg toch! Ik voel me best bezwaard zo onderhand.
Volhouden maar.(moet ook) Van binnen geniet ik erg van dit kleintje dat groeit in mijn buik.
maandag 8 december 2008 om 15:19
Heel herkenbaar, ben nu 18 weken zwanger van de 1e en mijn (extreme) vermoeidheid begon juist bij 13 weken. Heb 2 weken rust gehad en dat heeft wel iets geholpen, maar ben nog steeds erg moe. Geen idee wanneer het over gaat. Maar bij de meeste gaat het rond de 13/15 weken over. Hoop voor jou dat dat ook zo is. Sterkte!
maandag 8 december 2008 om 15:37
Hey FleurtjeFee!
Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Ik herken heel veel in je verhaal. Ook ik ben vanaf het begin van de zwangerschap extreem moe.
De meeste vrouwen krijgen na de eerste drie/vier maanden weer een heleboel energie terug, ik hoop dat dat voor jou zo is. Zoals al vaker is gezegd: er gebeurt zoveel in je lijf nu. En gelukkig is het tijdelijk!
Bij mij is de vermoeidheid niet weggegaan. Ik ben nu 30 weken zwanger en voel me nog net zo moe als in het begin (alle soorten bloedonderzoek gehad, geen resultaat, oorzaak is hormonaal, niets aan te doen).
Je kunt niets anders doen dan je eraan overgeven. Neem je rust waar je kunt en bedenk dat je het voor een goed doel doet!!
Sterkte in ieder geval!!
Liefs Lein
Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Ik herken heel veel in je verhaal. Ook ik ben vanaf het begin van de zwangerschap extreem moe.
De meeste vrouwen krijgen na de eerste drie/vier maanden weer een heleboel energie terug, ik hoop dat dat voor jou zo is. Zoals al vaker is gezegd: er gebeurt zoveel in je lijf nu. En gelukkig is het tijdelijk!
Bij mij is de vermoeidheid niet weggegaan. Ik ben nu 30 weken zwanger en voel me nog net zo moe als in het begin (alle soorten bloedonderzoek gehad, geen resultaat, oorzaak is hormonaal, niets aan te doen).
Je kunt niets anders doen dan je eraan overgeven. Neem je rust waar je kunt en bedenk dat je het voor een goed doel doet!!
Sterkte in ieder geval!!
Liefs Lein
maandag 8 december 2008 om 16:09
Heel herkenbaar! Ik ben nu 22 weken zwanger van de 2e en nog steeds moe moe moe. En had dit bij de eerste ook, al kon ik toen nog lekker m'n bed induiken als ik zin had, wordt nu toch wat lastiger als er al 1tje is.........
Bij mij was het minder vanaf een maand of 7.5 dus ik hoop dat dat nu weer zo zal zijn.
Nog even volhouden meid je krijgt er wat moois voor terug!
Bij mij was het minder vanaf een maand of 7.5 dus ik hoop dat dat nu weer zo zal zijn.
Nog even volhouden meid je krijgt er wat moois voor terug!
maandag 8 december 2008 om 16:46
Gefeliciteerd met je zwangerschap!!!!
Het wordt beter, echt!
Ik ben de eerste 14 weken ongeveer zo moe geweest als jij beschrijft. Heb mij uiteindelijk in week 12 ziek gemeld, 3 dagen alleen maar geslapen en dat was het begin van het eind van die hele erge vermoeidheid. Bij de 20 weken-echo zie je wat er allemaal in je lichaam gebeurd is: veeeel. Na die 14 weken ging het stukken beter. In alle maand-topics zie je dat bijna iedereen last heeft van moeheid, misschien helpt het te weten dat je niet de enige bent.
Het wordt beter, echt!
Ik ben de eerste 14 weken ongeveer zo moe geweest als jij beschrijft. Heb mij uiteindelijk in week 12 ziek gemeld, 3 dagen alleen maar geslapen en dat was het begin van het eind van die hele erge vermoeidheid. Bij de 20 weken-echo zie je wat er allemaal in je lichaam gebeurd is: veeeel. Na die 14 weken ging het stukken beter. In alle maand-topics zie je dat bijna iedereen last heeft van moeheid, misschien helpt het te weten dat je niet de enige bent.
maandag 8 december 2008 om 17:06
quote:Lein77 schreef op 08 december 2008 @ 15:37:
Bij mij is de vermoeidheid niet weggegaan. Ik ben nu 30 weken zwanger en voel me nog net zo moe als in het begin (alle soorten bloedonderzoek gehad, geen resultaat, oorzaak is hormonaal, niets aan te doen).
Je kunt niets anders doen dan je eraan overgeven. Neem je rust waar je kunt en bedenk dat je het voor een goed doel doet!!
Sterkte in ieder geval!!
Liefs LeinSame here. Ben nu 39 weken en nog net zo moe als in het begin. Vorige twee zwangerschappen was het na 16 weken over, deze nooit overgegaan. Vorige twee waren jongens, dit is een meisje. Misschien zit het verschil daarin? Enige advies dat ik TO kan geven is er inderdaad zoveel mogelijk aan toegeven. Sinds ik verlof heb voel ik me stukken beter, omdat ik iedere dag een middagdutje doe, ofwel samen met de kinderen als ze thuis zijn, of op hun crechedag wanneer het mij uitkomt, heeeeeeeeeeerlijk. Op tijd naar bed en op halve kracht functioneren. Hier is het einde in zicht gelukkig, hoewel met de slechte slapers die ik baar zal het voorlopig wel niet veel beter worden...
Bij mij is de vermoeidheid niet weggegaan. Ik ben nu 30 weken zwanger en voel me nog net zo moe als in het begin (alle soorten bloedonderzoek gehad, geen resultaat, oorzaak is hormonaal, niets aan te doen).
Je kunt niets anders doen dan je eraan overgeven. Neem je rust waar je kunt en bedenk dat je het voor een goed doel doet!!
Sterkte in ieder geval!!
Liefs LeinSame here. Ben nu 39 weken en nog net zo moe als in het begin. Vorige twee zwangerschappen was het na 16 weken over, deze nooit overgegaan. Vorige twee waren jongens, dit is een meisje. Misschien zit het verschil daarin? Enige advies dat ik TO kan geven is er inderdaad zoveel mogelijk aan toegeven. Sinds ik verlof heb voel ik me stukken beter, omdat ik iedere dag een middagdutje doe, ofwel samen met de kinderen als ze thuis zijn, of op hun crechedag wanneer het mij uitkomt, heeeeeeeeeeerlijk. Op tijd naar bed en op halve kracht functioneren. Hier is het einde in zicht gelukkig, hoewel met de slechte slapers die ik baar zal het voorlopig wel niet veel beter worden...
donderdag 11 december 2008 om 09:25
Ik ben 9 weken zwanger en herken de vermoeidheid maar al te goed.
Gelukkig is dat bij deze zwangerschap (tot nu toe) de enige kwaal.
Bij de vorige zwangerschap was ik 6 weken kotsmisselijk van de migraine.
Sterkte met de kwaaltjes, bedenk dat het er een beetje bij hoort, maar ook weer overgaat!
Jeanelle
Gelukkig is dat bij deze zwangerschap (tot nu toe) de enige kwaal.
Bij de vorige zwangerschap was ik 6 weken kotsmisselijk van de migraine.
Sterkte met de kwaaltjes, bedenk dat het er een beetje bij hoort, maar ook weer overgaat!
Jeanelle
