twee liefdes...........nieuw topic...

Hoi allemaal,

Heb jullie verhalen weer gelezen, vrouwtje je zegt dat je al fantaseert over een andere toekomst, hoe zijn je gevoelens naar je nr 1 toe?

Voor mij is het duidelijk, ik kan niet voor 2 mannen tegelijk gaan,mijn gevoelens voor nr2 worden steeds dieper en voor nr 1 steeds minder diep.(klinkt wel makkelijk zo!)

en bosz,het is inderdaad geen reden om niet bij nr1 weg te gaan omdat ik het zo naar vind voor hem, maar toch is het zo, ik zit op dit moment gewoon in een proces, het gaat langzaam, maar de puzzelstukjes vallen steeds meer op zijn plaats.

Mijn nr1 en ik zijn al meer dan 16 jaar samen, ik ben ook zo gewend aan mijn leventje met hem, ik ben gewoon bang om dat allemaal overhoop te gooien,ik heb nu nog niet genoeg moed, maar dat komt wel!

nr1 is ook wat dominant en zeer jaloers, dat heeft,vooral de laatste jaren wel voor veel problemen gezorgd, ik begin er moe van te worden en wil gewoon weer vrolijk door het leven gaan.

mijn lieve nr 2 ken ik zelfs al langer dan mijn nr 1, dit is wel een voordeel vind ik,ik weet wat voor vlees ik in de kuip heb, hij is oprecht!

liefs KATARA

...

...

Oei, dat wordt wel lastig als ie het weet vrouwtje!

Dan gaat het denk ik wel heftig voor je worden, houdt hij je niet heel erg in de gaten?

Als mijn nr 1 er achter zou komen zou het meteen crisis zijn hoor hoewel ik eigenlijk geen idee heb wat hij zou doen, me eruit zetten? dat denk ik toch niet, je hebt ook nog met je kinderen te maken. brrrr ik moet er niet aan denken.

Op de andere topics zou ik als een grote egoist worden bestempeld! Iedereen vindt daar een buitenechtelijke relatie onvergeeflijk, hoe dan ook!

Wat me ook opvalt is dat ze er van uitgaan dat een vreemdgaande man er altijd wordt ingeluisd door een slechte vrouw en eigenlijk toch het meest van zijn eigen vrouw houdt maar dat is toch niet altijd zo?

Er kan toch sprake zijn van echte liefde?

In mijn relatie met nr 2 is dat in ieder geval wel zo of ik loop al 2 jaar lang met oogkleppen op?

Als ik weer zo'n lief smsje krijg weet ik zeker van niet!

Katara, een beslissing om bij je man weg te gaan neem je ook niet van de ene op de andere dag, er gaat een heel proces aan vooraf. Je wilt ook niet ineens alles weggooien wat je hebt opgebouwd samen



Pinky, het gevoel is nu wel makkelijk te negeren omdat ik alleen af en toe een mailtje krijg van nr 2 maar als zijn computer weer gemaakt is en ik hem weer spreek op msn, weet ik dat ik niet sterk genoeg in mn schoenen sta en toch weer met hem afspreek.



Bosz. Heel herkenbaar . Ik wil ook niet weg bij nr 1 en zeker niet verder met nr2 en toch hoop ik iedere dag wat te horen van nr 2



Genoeg dikke knuffel. Erg moeilijk lijkt me dat aantrekken en afstoten van hem. En dan al die verwijten van hem, daaruit blijkt wel dat hij wel om je geeft anders zegt hij het niet (het is uiteraard niet goed van hem dat hij het zegt!)



Vrouwtje, mooi gedicht



Kneel als mijn nr 1 er achter zou komen sta ik direct op straat en mn spullen vliegen achter me aan. Nr 1 is niet zo’n opvliegend type (ik meer als er ruzie is dan ben ik degene die heel onredelijk kan staan schreeuwen en huilen) maar er is 1 ding waar hij heel kwaad om word en dat is vreemdgaan.



liefs

Vrouwtje,

wat een ontzettend mooi waar gedicht, wauw

Enne, 14 jaar ouder of jonger:)

Genoeg, wat jammer dat jouw nr2 zo reageert, je weet wel waar je aan toe bent nu, laat hem maar in zijn sop gaarkoken, je weet voor jezelf wel beter, maar au wat doet het je pijn he, sterkte hoor!

Kneel, ja wat kortzichtig is dat he, dat men over het algemeen denkt dat een vreemdgaande man er 'niks' aan kan doen, het ligt idd altijd aan de 'slechte' vrouw, jaja, nu, ik geloof dat er ook oprechte mannen zijn die wel voor 'echte liefde' gaan, bij mij duurt het nu al ruim tien jaar, eerst 6 jaar om elkaar heen gedraaid, toen half jaar mailen, smsen en bellen en sindsdien een relatie met 2 stopperiodes,

Bosz, ik denk dat je gewoon de zekerheid wilt hebben dat jouw nr2 ook altijd aan jou denkt, je zegt dat je niet wegwilt bij je nr1, heeft jouw nr2 ook een nr1? Het beste is om je gevoel te accepteren, het een beetje los te laten, en afwachten hoe het loopt, wij vrouwen piekeren te veel, denken te veel, laat het gewoon op je afkomen,

Katara, moeilijk he, je nr1 in het verdriet te storten, dat gebeurt hier dan ook, niet eens omdat hij mij dan verliest, meer zijn vertouwde leventje,

Pinky, een ontmoeting in het verschiet? heerlijk he, zou hem zelf dinsdag zien, maar was zelf ziek geworden, balen gewoon, dus heb het nu nog tegoed,

Knipoogje en Lenneke, hoe is het met jullie??

Groetjes Anna

Hoi allemaal,

lady bird, je zegt dat je echt niet van plan bent om bij je nr1 weg te gaan ,je houd dus blijkbaar nog heel veel van hem, hoe heeft dit dan allemaal kunnen gebeuren dat je een nr2 hebt?

Is er soms een periode geweest dat het niet zo goeg ging tussen jullie en dat toen nr2 in je leven kwam?

Ik neem aan dat je ze nu beide een plekje hebt gegeven in je leven en van ze allebei houd, ik zou dat niet kunnen ,mijn hoofd en hart gaan teveel uit naar mijn lieve nr2.

ruzie maken kan ik ook niet goed, ik heb me veel teveel aangepast aan nr1 in mijn leven om het maar'"gezellig"te houden.

Gelukkig ben ik me nu langzaam aan het losweken , en ik ga nu eindelijk tegen dingen in die ik altijd als normaal heb beschouwd.

(vooral met betrekking tot nr1 zijn jaloezie)

Het wordt tijd voor "some GIRLPOWER" bij mij!!!

liefs KATARA

hoi,

anna, ik zag net je reactie, hoe zit dat nou met jou, ben je al weg bij je nr1 of zit nog steeds in hetzelfde schuitje als ik?

Ik vind het heel moeilijk allemaal om bij nr1 weg te gaan, ik voel me schuldig en heb medelijden met hem omdat ik zijn leventje overhoop gooi, ik weet dat ik niet! met hem oud wil worden!

lijkt me echt vreselijk saai als de kids het huis uit zijn,

Ik zou graag eerst een poosje alleen wonen met mijn kinderen en dan eindelijk op een normale manier aan een relatie beginnen met mijn lieve nr2.

Wat ben je trouwens al lang bezig met je nr2 anna! geld voor mij ook wel een beetje,ik vonnd/vind mijn nr2 al heel wat jaren de liefste en de lekkerste en sinds 2 jaar draaien we nu om elkaar heen.

liefs KATARA

Katara, ja, zit in hetzelfde schuitje, hou de boel ook altijd 'gezellig', weet ook dat ik niet met hem oud zal worden, heb me altijd aan hem aangepast, wil ook eerst tijdje alleen wonen, als ik ga, en als nr2 dan volgt ja, dat zou te gek zijn, maar ten eerste ga ik dan voor mezelf, maar ik blijf nog voor de kids, wil hun leven niet overhoop gooien omdat mama zonodig voor haarzelf wil gaan, hou dit al 20 jaar vol, dus paar jaar red ik het nog wel, ja erg he, had al gauw door dat nr1 mijn nr1 niet was, maar had tenslotte zelf voor hem gekozen, en wist niet hoe of het anders kon zijn, nu weet ik dat, dus vandaar de kracht jaja girlpower Katara, om op een dag voor mezelf te kiezen, en idd ook het idee dat nr1 instort, en me echt niet zomaar laat gaan, zal zeker tegen gaan werken, tja, dat houdt me ook nog tegen zolang de kids er nog zijn,,,,,ook ik kan maar voor 1 man gaan, nr1 is meer een familielid geworden,



groetjes Anna

Katara en Anna,

Het zouden mijn woorden kunnen zijn.Ik wil ook in ieder geval de jaren dat mijn kinderen thuis wonen nog blijven.

Herkenbaar om te lezen dat jullie er ook niet tegenop zien om allleen te gaan wonen. Dat is toch een teken dat jullie 'klaar'zijn met nr 1.

Het is hier bij vlagen goed te doen en af en toe een dip als ik nr 2 teveel mis .MIjn eigen stemming is wel van enorme invloed op nr 1.Ik denk dat hij nog wel van me houdt al spreekt hij dit niet echt uit. We hebben natuurlijk ook heel veel samen:kids, familie, vrienden. Stiekem hoop ik dat we ooit echt samen kinnen zijn maar of nr 2 ooit echt die stap gaat nemen? en misschien denk ik er over een aantal jaren ook wel weer anders over.

Groet Kneel

hoi allemaal,

anna, is jou nr2 ook vrijgezel? onze situatie lijkt inderdaad wel wat op elkaar, mijn kinderen zijn nog basisschool leeftijd dus dat betekend dat ik echt nog heel wat jaartjes bij mijn nr1 zou moeten blijven, ik denk niet dat ik dat ga redden.

kneel, over dat alleen gaan wonen, ook dat vind ik vreselijk eng, gelukkig ga ik volgend jaar aan een betere baan beginnen zodat ik beter voor mezelf kan zorgen.

Ondanks dat ik dat eng vind lijkt het me vaak ook heerlijk om alleen een huishouden te draaien,lekker met niemand rekening houden alleen met mijn kinderen.

Ik hoop ook dat ik deze stap zet voor mezelf en niet voor mijn nr2,maar nr2 heeft er hoe dan ook een grote rol in.

Hier in huis gaan de dagen soms goed maar meestal heerst er een wat ongemakkelijke sfeer, mijn nr1 is een nogal negatief ingesteld persoon en ik ben het tegenovergestelde, toch weet hij door zijn humeur vaak de sfeer in huis te bepalen, ik probeer daar nu wat tegen in te gaan maar dat kost me wel veel energie.

liefs KATARA

Katara. Ik ben idd niet van plan om bij mn nr 1 weg te gaan en houd ook erg veel van hem. En toch hebben we het laatst erover gehad om uit elkaar te gaan. Hebben het laatste half jaar totaal geen tijd voor elkaar gehad en daardoor veel ruzies. Ik ken mijn nr 2 al jaren en er is altijd aantrekkingskracht naar elkaar geweest maar pas een paar maanden geleden aan toe gegeven. In de periode dat het niet goed ging tussen nr 1 en mij. Heb laatst een heel goed gesprek gehad met nr 1 en willen beiden niet uit elkaar, ik heb nu 1 baan (had er 2) opgezegd en heb nu veel meer rust. Het gaat nu ook beter tussen nr 1 en mij. Ook helpt het dat ik nr 2 al een poos niet gezien en gesproken heb. Een plek kan ik het nog niet echt geven en heb mn rust er nog niet helemaal in gevonden. Mn verstand zegt stoppen met nr 2 pas dan kan je weer helemaal gaan voor nr 1 en mn gevoel zegt dat ik ze gewoon beide wil. Als ik nr 2 weer spreek weet ik dat ik weer met hem ga afspreken.



Het lijkt me erg moeilijk om nog bij nr 1 te blijven als je weet dat je niet meer voor hem gaat. iedere aanraking van hem lijkt me dan al teveel.

quote:anaianai schreef op 04 december 2008 @ 10:44:

Bosz, ik denk dat je gewoon de zekerheid wilt hebben dat jouw nr2 ook altijd aan jou denkt, je zegt dat je niet wegwilt bij je nr1, heeft jouw nr2 ook een nr1? Het beste is om je gevoel te accepteren, het een beetje los te laten, en afwachten hoe het loopt, wij vrouwen piekeren te veel, denken te veel, laat het gewoon op je afkomen,





Anna, je slaat de spijker op zijn kop. Ik wil inderdaad dat hij ook altijd aan mij denkt, al is het maar een klein beetje. Je hebt ook helemaal gelijk over dat loslaten, mijn nr. 2 zegt altijd dat ik op de achtergrond aangenaam aanwezig ben. Dat is voor mij ook genoeg, maar om de een of andere reden heb ik er moeite mee om daarvan uit te gaan als ik daar geen tastbaar bewijs van heb. Het ergste is nog, dat ik eigenlijk wel weet dat hij de waarheid spreekt. Je hebt dus gelijk, ik denk te veel.



Mijn nr. 2 heeft ook een nr. 1 en ook hij wil niet bij haar weg. Gelukkig. Helaas is hij nogal slordig en heeft zijn nr. 1 een tastbare, zij het niet naar mij herleidbare, aanwijzing van mijn bestaan gevonden. Dat maakt het allemaal nog iets gecompliceerder.



Het grappige is dat ik zoveel herken in jullie verhalen hier, dat ik me soms afvraag of we niet allemaal dezelfde nummer 2 hebben. Dat zou nog eens een grap zijn.

Overigens las ik onlangs ergens een artikel over "verliefd op een ander". Daarin stond een heel betoog dat mensen die verliefd worden op een ander niet altijd zozeer iets missen in hun relatie, maar vaak ook in hun hele leven. Die ander vervult dan een behoefte, waarvan je zelf misschien niet eens weet dat je hem hebt. Erkenning, romantie, spanning en sensatie, bewondering, begrip, het kan van alles zijn.



Voordat je definitief besluit of je verder wil met je nummer 2 zou je dus eigenlijk moeten bekijken wat het is dat je mist in je leven en of je dat echt niet bij je nummer 1 kan vinden of op een andere manier in kan vullen. Het is een lang artikel, dus ik kan het hier niet helemaal uitschrijven, maar het was wel erg leuk en leerzaam.

Bosz, even een hele snelle reactie, hahahahhaha, wat zal hij het druk hebben, ja, heerlijk allemaal dezelfde nr2

Nu, wat ik allemaal miste in mijn leven heeft nr2 in zich, echt, alles wat je opnoemde en nog veel meer,

dus het artikel klopt wel, en echt, nr1 heeft dat allemaal niet, groetjes Anna

Hallo allemaal,

Ik vind het fijn om te zien dat het lijkt of iedereen hier zijn plekje gevonden heeft. Ook mij heeft dit forum, met name in het begin, veel opgeleverd, lekker van je afschrijven, opmerkingen, soms hele kritische, van forummers die in hetzelfde schuitje zitten. Knuffel voor jullie allemaal!

Anna, ik probeer je wel even een mailtje te sturen via het forum hier, ik heb geen zin om hier alles neer te pennen.



Volgende week heerlijk een dag weg met mijn nr. 1, gezellig lunchen met z'n 2-en, even tijd voor elkaar maken! Ik geniet altijd van zo'n dag met hem.

Met nr. 2 gaat het goed, we hebben niet veel contact deze weken, maar we weten van elkaar waarom. Die duidelijkheid is zo plezierig, dan hoef ik die bevestiging niet van hem, we weten van elkaar wat we aan elkaar hebben.



Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!

x Knipoogje

lieve allemaal, heb vanavond gehoord dat mijn nr 2 eerder thuis komt!!! Ben helemaal blij mijn weekend kan nu al niet meer stuk en heeel misschien zie ik hem morgen al....

lfs P.

knipoogje, ja fijn is dat ook al heb je even geen contact dat je toch weet dat het goed zit, zou vandaag nr2 zien maar nu was hij ziek, maar hou het tegoed,

Pinky, heerlijk voor je meid, geniet er maar van,

groetjes Anna

ps allemaal wat gehad van Sintnr2? hi

Pinky heerlijk!!!!



Voor iedereen die meeleest en meeschrijft; heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!

x Knipoogje

hoi allemaal,

en pinky...heb je hem al weer in je armen gesloten?

bij mij thuis gaat alles moeizaam...je voelt gewoon een vervelende sfeer in huis hangen, ik doe mijn best om lief te zijn voor nr1 maar ik heb het gevoel dat ik toneel speel, er is ook zoveel gebeurd de afgelopen tijd.

ik mis mijn nr2 heel erg mijn hart doet er pijn van, toch voel ik wel een bepaalde druk van zijn kant, dat spreekt hij niet uit maar ik weet dat hij mij zo heel graag voor zichzelf heeft, zoadat hij de hele wereld kan vertellen dat wij verliefd zijn.

nou meiden dat was het weer voor even, morgen weer een dag.

liefs KATARA

Hoi katara, knipoogje en anna,

Lief dat jullie zo meeleven. en ja we hebben elkaar inderdaad weer in de armen gesloten. Zo verschrikkelijk fijn en vertrouwd! Ik voel me weer helemaal goed.

verder even geen nieuws, moet snel zijn.

Sterkte iedereen, volgende keer meer aandacht voor jullie!

lfs P.

hee lieverds,



alles goed met jullie? Dank jullie wel voor jullie steun! Dikke knuf daarvoor!



Pinky wat heerlijk voor je meis!

Katara: het blijft lastig hoor, 2 liefdes

Knipoogje: ik hoop dat je een heerlijke dag gaat hebben met je nummer 2!Geniet maar lekker van elkaar!

Anna: is hij alweer beter? jammer dat het niet doorging voor je!

Bosz: ben heel benieuwd waar je dat artikel gelezen hebt! Lijkt me wel interessant. Zouden jullie echt dezelfde nr 2 hebben? Dan boft die kerel wel met al die leuke dames haha

Lady_bird: hoe gaat het tussen jou en nr1? Lukt het een beetje om het weer op te bouwen?

Katara: het is ook lekker (en ook moeilijk) om alleen te wonen. En geloof me, het alleen bepalen is heerlijk! Wat een vrijheid geeft dat zeg. En soms is het ook erg eenzaam. Maar ik zou absoluut niet terug willen naar voormalig nr 1 (nu komt ie niet eens meer voor in welk lijstje dan ook! Ja, in mijn ik heb een hekel aan lijstje staat hij met stip op nummer 1! Toch best knap )

Kneel: het voornemen om lang bij nr 1 te blijven voor kind had ik ook en ik ben zo blij dat ik dat heb los gelaten. Voor kind en moeder is dit absoluut de beste oplossing!

vrouwtje: ja, dat is wel lastig he als nummer 1 lief is. Maar goed, als je denkt gelukkiger te worden met een ander dan is hij misschien niet de ware voor jou en jij niet voor hem. Ik ben lange tijd gebleven uit medelijden en angst en wat blijkt? Hij woont alweer samen...



Voor iedereen die ik vergeten ben: ik hoop dat het een beetje met jullie gaat!



Nou, het is hier wel drama geweest zeg.. Mijn ex-nr2 heeft ontzettend gemene mailtjes gestuurd en ik heb hem een brief gestuurd waarin ik voor het eerst heb verteld wat het nu echt met mij heeft gedaan hoe het uitgegaan is. En waar ik doorheen ben gegaan de afgelopen maanden en dat ik wil dat hij met respect met me omgaat. Ben niet in verwijten gegaan en heel dicht bij mijn gevoel gebleven. En godzijdank het kwam over. Hij had ontzettend veel spijt. Kwam vorige week de spullen terug brengen en hij en ik hebben ontzettend veel gehuild in elkaars armen. Het was heftig en zeer emotioneel. Maar wel goed. Ik merkte dat er iets veranderd was in mijn gevoel en dat ik niet meer terug wil. Ik ben er klaar mee. Ik hou van hem als mens en wil niet dat hij verdriet heeft maar ik kan het niet meer. Hij heeft spijt. Heel erg veel spijt. Hij heeft ook voor de deur gestaan en zag hier iemand naar binnen gaan. En dat klopte, ik heb met iemand gechat en dat was prettig en diegene is hier geweest.. Voor hem ontzettend moeilijk maar ik ga mijn leven nu leven zoals het voor mij goed voelt. En hoe het met die andere man gaat? Geen idee! Ik voel me prettig bij hem en ja, we zijn wat verder gegaan (tsja, ik ben nou eenmaal een gezonde hollandse vrouw haha). Verliefd voel ik me niet, een vertrouwd en fijn gevoel, dat wel. Alleen was het niet mijn planning! Wilde een lange tijd alleen zijn eigenlijk. Maar ach, ik zie het wel. Ik leef nu en zolang dingen nu goed voelen waarom zou ik me er dan druk om maken.

Ex heeft me gek gebeld, gesmst en gemaild en ik heb vandaag gezegd dat ik rust wilde. Het werd me teveel. En dat respecteert hij. Vriendschap met hem zou fijn zijn maar ik zie het allemaal wel. Het is best verwarrend en vermoeiend hoor!

Nou goed, ik moest het ff kwijt aan jullie! Dank voor het lezen



Wens ik jullie allen een fijne nacht of dag

knuffel, genoeg

goeiemorgen allemaal,

Pinky, lekker om je nr2 weer te voelen he? maar hoe gaat dit nu verder,je gevoel voor hem zit zo diep, ik snap niet hoe je het doet om van ze allebei tegelijk te houden.

ik zelf kan mijn gevoel van afkeer naar mijn nr1(als hij mij aanraakt)

bijna niet verbergen.

en lieve genoeg,je zegt dat je uit medelijden en angst te lang bij je nr1 bent gebleven, wanneer is uiteindelijk het knopje bij jou aangegaan om bij hem weg te gaan?

Je nr1 woont al weer samen, wat fijn voor hem, ik hoop dat dat ook zo zal gaan voor mijn nr1, ik wens hem alle goeds.

Nu op dit moment heb ik nog steeds medelijden met hem, ze zeggen dat hij me nog versteld zal laten staan en juist als het over is tussen ons hij weer een beetje wakker zal worden en weer gaat leven, ik hoop het van harte!!

De feestdagen komen eraan, weer een excuus om nog even te wachten met drama`s in huis, nr1 is ook 2 weken vrij, hoe zal het allemaal gaan, we hebben elkaar niet zoveel meer te vertellen.

tot gauw..liefs KATARA



p.s: Lenneke waar zit je?

Goedemorgen allemaal,

Katara, mijn situatie lijkt/leek erg op die van jou. Mijn nr2 is ook vrijgezel. Ik kon na verloop van tijd de aanraking van mijn man bijna niet verdragen, voelde me schuldig ten opzichte van nr2, alsof ik hem bedroog en niet mijn man. Had ook het gevoel dat ik echt niks meer te bespreken had met mijn man, dat we behalve onze dochter niks meer deelden. Omdat ik voordat nr2 in beeld kwam altijd tevreden was met mijn relatie met mijn man en er van overtuigd was dat we samen oud zouden worden, heb ik besloten mijn huwelijk een laatste kans te geven. Hier komt bij dat mijn man hier letterlijk om heeft gesmeekt.

Sindsdien heb ik geen lichamelijk contact meer gehad met nr2. We zien en spreken elkaar heel regelmatig op het werk, en het gevoel is nog steeds hetzelfde. Ik weet ook dat ik voor mijn man nooit zal voelen wat ik voor mijn nr2 voel maar we beginnen beiden te accepteren dat we niet samen zullen zijn. Dat heeft ons heel wat tranen gekost maar we beginnen allebei te accepteren dat dit waarschijnlijk het beste is. Omdat we er allebei veel moeite mee hebben ons geluk te bouwen op de ruine van mijn gezin. En er zijn nog een aantal redenen die ik hie moeilijk kan beschrijven.

Op het moment dat mijn man weer het gevoel kreeg dat ik voor hem had gekozen, is er veel in onze relatie verbeterd. Ineens blijkt dat ik ook met hem kan praten over bepaalde dingen die ik met nr2 deelde. Hij is het vaak niet met me eens maar hij accepteerd mij hoe ik ben. Ondanks dat hij weet dat de verandering die ik ben ondergaan een gevolg is van mijn relatie met nr2. Wat de sex betreft, weet ik dat ik met mijn man nooit zal delen wat ik met nr2 heb ervaren. Het gemis is soms heel hevig, maar mijn man en ik beginnen ook hierin elkaar weer te vinden.

Aan de ene kant is het heel moeilijk dat ik mijn nr2 nog regelmatig zie. Aan de andere kant ben ik er blij om want lang voordat we minnaars werden, waren we al vrienden.

Soms beneid ik jou Knipoogje, dat je in staat bent van allebei de relaties te genieten en het min of meer gescheiden kan houden.

Voor iedereen die in dezelfde achtbaan zit, heel veel sterkte.

Geniet ervan zolang het nog kan.

Lieve allemaal,

@genoeg, jemig wat heftig zeg, maar wat goed dat je het met hem hebt kunnen uitpraten. Ga nu inderdaad maar lekker voor jezelf! Dat heb je wel verdiend na zoveel verdriet! Good for you!



@ katara, tja hoe dit nu verder gaat... pff hoe vaak ik me dat al niet heb afgevraagd. Als ik het nr 2 vraag, dan wil hij daar eigenlijk geen antwoord op geven heb ik het gevoel. op zo'n moment genieten we zo van elkaar en als ik dan vraag hoe het nu verder moet worden we ineens weer met beide benen op de grond gezet. hij heeft wel gezegd dat als ik een "denkpauze" wil inlassen hij dat heel goed snapt. Maar ik weet het zelf gewoon niet.



@flamenco, het is dat je schrijft dat je je nr 2 nog op je werk ziet, anders zou ik denken dat je het over mijn nr 2 hebt. Die is ook vrijgezel en ook wij waren eerst goeie vrienden/collega's en zien elkaar elke dag op het werk. Zoals het nu bij jou gaat, zo zou het ook bij ons moeten gaan op den duur. ik kan trouwens nog wel genieten van nr 1 gelukkig, maar het is wel heel anders dan nr 2. zal niet in detail gaan maar jullie snappen me vast wel.