
Ben ik ondankbaar?
dinsdag 9 december 2008 om 11:42
Ik krijg net een verjaardagskaart van mijn vriend met daarin de mededeling dat ik straks een cadeau mag gaan uitzoeken. Nou ben ik een beetje teleurgesteld omdat ik liever iets had wat hij heeft uitgezocht. Al was het maar een liefdesbrief/gedicht wat hem niks had gekost. Nou is het wel zo dat hij veel meer verdient dan ik en ik dus vaak wat kleinere cadeau's koop. Deze probeer ik dan op te leuken door er echt iets persoonlijks aan toe te voegen. Dit is ook wat ik ook wil. Ik heb al vaker hints hierover gegeven maar zo te zien pakt hij het niet op. Ik wil straks geen duur cadeau mogen uitzoeken. Want dan voel ik me zo'n beetje 'gekocht'. Ben ik een ondankbaar kreng of hoe zit dat?


dinsdag 9 december 2008 om 12:30
Gefeliciteerd!
Ik kan me eigenlijk heel goed voorstellen dat hij het op deze manier doet. Hij geeft blijkbaar behoorlijk wat uit aan kado's, dus dan is het zonde als hij iets koopt dat misschien niet goed is. Lekker praktisch!
Bij ons was er ook heel lang een meningverschil over de manier van geven en de grootte van kado's. Mijn man geeft vaak grote kado's, niet alleen op verjaardagen en hij begreep niet dat ik me opgelaten voelde omdat ik nooit zoiets duurs terug kon doen. Bovendien trok hij zich niks aan van de datum, ik kreeg ze gewoon als hij ze gekocht had. Weken voor mijn verjaardag soms, terwijl ik vind dat je op je verjaardag verwend hoort te worden. Dat laatste heeft hij gelukkig inmiddels door Wat de bedragen betreft, ben ik degene die haar mening heeft bijgesteld. Als je een camera koopt die iemand wel graag wil, maar natuurlijk nooit zal durven vragen, is dat gewoon een heel lief gebaar. Mijn hardnekkige gelijk-oversteken-pricipe heb ik dus laten varen. Want ja, dat was eigenlijk best wel ondankbaar
Ik kan me eigenlijk heel goed voorstellen dat hij het op deze manier doet. Hij geeft blijkbaar behoorlijk wat uit aan kado's, dus dan is het zonde als hij iets koopt dat misschien niet goed is. Lekker praktisch!
Bij ons was er ook heel lang een meningverschil over de manier van geven en de grootte van kado's. Mijn man geeft vaak grote kado's, niet alleen op verjaardagen en hij begreep niet dat ik me opgelaten voelde omdat ik nooit zoiets duurs terug kon doen. Bovendien trok hij zich niks aan van de datum, ik kreeg ze gewoon als hij ze gekocht had. Weken voor mijn verjaardag soms, terwijl ik vind dat je op je verjaardag verwend hoort te worden. Dat laatste heeft hij gelukkig inmiddels door Wat de bedragen betreft, ben ik degene die haar mening heeft bijgesteld. Als je een camera koopt die iemand wel graag wil, maar natuurlijk nooit zal durven vragen, is dat gewoon een heel lief gebaar. Mijn hardnekkige gelijk-oversteken-pricipe heb ik dus laten varen. Want ja, dat was eigenlijk best wel ondankbaar

dinsdag 9 december 2008 om 12:44
Misschien kun je een keuze maken en hem vragen om het voor je te gaan kopen. Dan hoef je niet zelf de stad in en voelt het als het krijgen van een cadeau.
Maar je kunt ook gezellig met hem de stad in gaan, het cadeau uitzoeken, een leuk eetcafé opzoeken en er een gezellige dag van maken
Gefeliciteerd in ieder geval!
Maar je kunt ook gezellig met hem de stad in gaan, het cadeau uitzoeken, een leuk eetcafé opzoeken en er een gezellige dag van maken
Gefeliciteerd in ieder geval!

dinsdag 9 december 2008 om 13:50
Mijn ex was op dat soort momenten heel erg lief. Geen cent te makken hadden we, maar de verjaardagen waren altijd met zorg geregeld. Liefst een hele hoop cadeautjes die met het weinige geld die we hadden met zorg waren uitgekozen. Huis versiert, nam altijd vrij en dan deden we iets leuks met de kinderen. Dat is nog altijd een hele warme herinnering en iets wat bijna geen enkele man doet.
