overgewicht en zwanger

tja, waarom heeft iemand overgewicht/ waarom rookt iemand? waarom sport iemand niet? (ook al heeft ie gezond gewicht)



Ik weet voor mezelf de redenen, maar je hebt gelijk, het is beter om er iets aan te doen.



Ik denk dat weinig mensen zonder overgewicht zich realiseren dat het niet een kwestie is van gewoon op een dag ineens anders gaan leven, verandering van levensstijl is een van de moeilijkste dingen.

Dat is het wél NJB, een kwestie van het gewoon anders doen, niets meer en niets minder. En ik heb wél overgewicht, maar wordt een beetje moe van alle smoezen erover. Overgewicht krijg je doordat je teveel eet en te weinig verbrandt, niet door aanleg, niet door je genen, niet doordat je 'van lucht nog dik wordt'.



Je bent geen slechter mens met overgewicht, wel een ongezonder mens. En een zwangerschap is een zware aanslag op je lichaam en een goede conditie wel zo verstandig.

quote:Eowynn_ schreef op 09 december 2008 @ 15:06:

Dat is het wél NJB, een kwestie van het gewoon anders doen, niets meer en niets minder. En ik heb wél overgewicht, maar wordt een beetje moe van alle smoezen erover. Overgewicht krijg je doordat je teveel eet en te weinig verbrandt, niet door aanleg, niet door je genen, niet doordat je 'van lucht nog dik wordt'.



Je bent geen slechter mens met overgewicht, wel een ongezonder mens. En een zwangerschap is een zware aanslag op je lichaam en een goede conditie wel zo verstandig.Ik vind het echt knap van je dat je dit post. Ik reageer dan misschien een beetje overdreven hier en op het andere topic, maar ik heb niet het gevoel dat mensen begrijpen wat ik zeg. Ik heb echt respect voor je dat jij gewoon zegt dat het wel een kwestie is van gewoon anders doen

Ik zeg overigens niet dat het mákkelijk is om het anders te doen hoor, maar het ís in feite niets meer dan dat. Net als stoppen met roken, ik vind het vergelijkbaar. (ben ooit gestopt met roken en ook voor de 1e zwangerschap 20 kilo afgevallen, ik vind het een vergelijkbaar proces)

quote:Carlice schreef op 09 december 2008 @ 14:18:

een meer algemene vraag, waarom uberhaupt zo'n overgewicht houden, of het nou voor tijdens of na een zwangerschap is? Nee, afvallen is niet altijd even makkelijk, maar de meeste vormen van overgewicht komt toch door het eetpatroon en slechts een heel heel klein percentage vindt de oorzaak in medische redenen (schildklier). Je wilt toch graag een gezonde (aantrekkelijke) actieve vrouw zijn voor jezelf, je partner en je (toekomstige) kinderen. Ik begrijp dat zoeken naar allerlei verklaringen en excuses niet zo goed. Overigens is dit een oprechte vraag, maar zullen er toch altijd mensen zijn die zich aangevallen voelen door zo'n directe vraag. Dan zeg ik bij voorbaat, ik wil niemand aanvallen en/of beledigen. Ik ben benieuwd naar een oprecht en direct antwoord.





Hoi Carlice,



Ik wil eerst even reageren op het vet (hoe toepasselijk in mijn geval) gemaakte stuk. Het is echt vast een oprechte vraag, maar wat mij betreft zijn het een beetje vooroordelen. Ik ben momenteel gezond (maar oke, daar kunnen we het oneens over zijn), mijn partner vindt mij (met al mijn overgewicht) heel aantrekkelijk (gelukkig maar) en ik ben ook heel actief, speel veel met mijn dochtertje, sta vaak te dansen of gek te doen met haar of met mijn man enz enz.



Om antwoord te geven op je vraag waarom ik dik blijf. Omdat ik het verrekte moeilijk vind om af te vallen. Wat dat betreft ben ik het ook niet met Eowyn eens. Ik heb al zo vaak de knop omgezet (dacht ik) en dan ging het een poosje goed maar zodra er dan iets van tegenslag was, verviel ik weer in mijn oude eetpatroon (en dat hield bij mij voornamelijk in, niet ontbijten. Nu zit dat er eindelijk goed in en ontbijt ik al jaren).

Eowynn, ben het ook niet helemaal met je eens dat overgewicht niet in de genen kan zitten. Mijn vader kende in de oorlog een jongen met flink overgewicht terwijl ook die familie echt amper te eten had. Dan moet het toch ergens vandaan komen. Oke , misschien niet door de genen maar iig ook niet door het vele eten.

Tja, Bikkie, er zijn altijd uitzonderingen natuurlijk, er zijn mensen die door een schildklierafwijking of medicijnen dik worden. Maar de veelgehoorde 'het zit in de familie' is gewoon onzinnig. Je wordt misschien iets sneller dik dan de gemiddelde mens, maar je moet er nog steeds teveel voor eten om dik te worden, je wordt het niet van lucht.



En ik ben het wel met Carlice eens. Al ben ik ook gewoon gezond, actief en aantrekkelijk, maar om dat te blijven in de toekomst moet ik wél afvallen. Want over aantrekkelijk valt te twisten, maar gezond is overgewicht zéker weten niet op lange termijn. En het heeft ook weinig met actief te maken, want ook met overgewicht kun je heel actief zijn. Mensen met overgewicht zijn niet allemaal zo dik als Ma Tokkie.

quote:Eowynn_ schreef op 09 december 2008 @ 15:06:

Dat is het wél NJB, een kwestie van het gewoon anders doen, niets meer en niets minder. En ik heb wél overgewicht, maar wordt een beetje moe van alle smoezen erover. Overgewicht krijg je doordat je teveel eet en te weinig verbrandt, niet door aanleg, niet door je genen, niet doordat je 'van lucht nog dik wordt'.



Je bent geen slechter mens met overgewicht, wel een ongezonder mens. En een zwangerschap is een zware aanslag op je lichaam en een goede conditie wel zo verstandig.



Oh, ik druk me verkeerd uit. Je moet idd van de een op andere dag anders gaan leven om er iets aan te doen. Maar dat is juist het moeilijke,want anders had iedereen met overgewicht dat al gedaan. En ja, je moet minder en anders gaan eten en meer verbranden. Maar waarom doen mensen het niet, of houden ze het niet lang vol? Dat is niet alleen wilskracht(daar red je het een tijdje op maar niet je hele leven) Ik denk dat er veel meer psychiologische redenen achter zitten waarom iemand te veel eet, verkeerd eet en het sporten niet consequent genoeg volhoudt.



Ik denk trouwens wel dat je door aanleg(blijkt ook dat kinderen met dikke moeders vele malen een grotere kans hebben op overgewicht want je eetpatroon komt van thuis mee), genen teveel (kan) eet(eten) Maar uiteindelijk stop je hetzelf in je mond. Je moet maar met die 'omstandigheden' leren leven.



Ik ben ook niet van de excuses oid. Mijn schildklier werkt totaal niet meer, maar ik zeg nog altijd dat ik zelf een lekkerbek ben, eet uit gewoonte en het associeer met situaties(min of meer ook gewoonte) en het uieindelijk allemaal zelf doe, en zelf gedaan heb en ja, ook zelf zal moeten oplossen. Daarom geen maagverkleiningen voor mij ed.



Maar ik vind ook niet dat je niet mag proberen zwanger te worden. Zeker niet als je (oprecht) gezond leeft en je simpelweg niet (verder) afvalt. Het is bewezen dat je na lange tijd overgewicht, niet met anders eten en sporten terug gaat naar een 'gezond' gewicht. 10% is idd al heel wat!(maar dan kan je bmi nog steeds veel en veel te hoog zijn, moet je dan maar niet zwanger raken?)



Daarnaast, helaas lukt mij het niet om tijdens zwangerschap zo gezond mogelijk te eten. Warm eten krijg ik er echt niet meer goed in en de normaal zo favoriete fruit en groente kunnen me ook niet bekoren en komen er vaak al spugend weer uit. Tja.

Eowyn, ik ben wss niet zo dik als ma Tokkie maar ik kom aardig in de buurt . Maar ik zie er wel heel anders uit dan ma Tokkie hoor . Ik zorg er altijd voor dat ik er goed verzorgd uitzie. Je zult mij ook nooit met vet haar zien lopen.



Maar goed, weer ontopic: Afvallen is beter als je zwanger wilt worden. Volgens de Weight Watchers en de huisarts ben je al een stuk gezonder als je 10 % van je lichaamsgewicht kwijtraakt. Dat zou TO altijd kunnen proberen.

Ik bedoelde ook meer dat niet iedereen met overgewicht net als ma Tokkie de hele dag op de bank zit dik te zijn

wat een eerlijke antwoorden allemaal, wat goed!



Ik denk dat men zeker aanleg kan hebben om makkelijk aan te komen, je krijgt toch een hoop mee in je genen. Overigens wilde ik niet zeggen dat je als dikke vrouw niet aantrekkelijk of actief kunt zijn. Maar van veel mensen met een flink overgewicht, hoor je toch nadat ze echt veel zijn afgevallen, dat hun leven zo verandert is. Dat ze zoveel meer kunnen doen dan eerst en zich zo anders voelen en het ook ook heel fijn vinden om te kunnen winkelen in de 'gangbare' kledingwinkels.



Je gedragspatroon veranderen is ook super moeilijk, dat geldt voor alles. Het is zo makkelijk om in je vertrouwde patroon te vallen en jezelf iets anders aanleren vergt inzet en discipline, vooral in het begin.



Afvallen voor het zwanger worden, het lijkt me wel een mooie stimulans, een doel voor ogen. Zo zwaar zijn dat je groeiende buik amper zichtbaar is en je niet eens een grote kledingmaat nodig hebt gedurende je zwangerschap, lijkt me toch niet een ideale situatie.



Balen jullie (wel eens) van je (over)gewicht, of laat je dat op een gegeven moment los?

Nou, die zs buik is hier echt wel te zien!(nu 32 weken zw) En ik moet ook echt positiekleding, want ik loop normaal gesproken echt niet in 'tenten' waar die buik in past.



Ik baal er soms van, net zoals ik van mn haar kan balen, mn humeur, mn uiterlijk, etc. Ik accepteer dat het wel is wie ik (momenteel) ben. Als je er dag in dag uit van baalt, heb je ook geen leven. Ik doe voor zover ik weet alles wat ik slanker ook zou doen, ik merk niet veel beperkingen. tuurlijk zou alles wellicht 'makkelijker' gaan, maar dat weet ik niet. Ik maak trekkings als ik op vakantie ben, ik skie, ik spin etc. Winkelen in de ene winkel vindt ik niet 'erger' dan in de andere winkel .Dat laatste zou voor mij echt niet op gaan. (maakt het wellicht alleen moeilijker, zo veel keus, zo veel shoppen, zo veel armer ) Daarnaast heb ik, omdat ik mezelf geen beperkingen opleg, een bere conditie(normaal gesproken, nu even niet in deze zs zo kort op de eerste), want ik sjouw wel al die kilo's mee, heb veel kracht in mn lijf.



Waar ik van baal ik de druk die het op je legt omdat je weet dat het ongezond is.

Carlice, ik weet niet wat jij onder overgewicht verstaat, maar zoals ik al zei, niet iedereen is enórm dik. En het ligt er ook maar aan hoe het verdeeld is. Zelf heb ik maat 42/44 en ik had 46, en dat kun je gewoon in gangbare kledingwinkels kopen hoor. En ik ben vrij fors gebouwd, brede heupen, brede schouders, grote borsten, maar heb wel een taille en dus geen 'ma tokkie figuur'. En je zag dus ook goed dat ik zwanger was (nou ja, bij de tweede, bij de eerste had ik nauwelijks een buik)



En daar hoef ik niets voor te laten, ik kan alles en heb nergens last van, ik tenminste niet. Misschien als je écht heel dik bent en meer dan 30/40 kilo overgewicht hebt, dat je er dán last van hebt in de zin van dat je niet meer in gangbare stoelen past, naar speciaalzaken moet voor kleding en snel moe bent, maar ik ben echt niet anders dan iemand met maat 38. Je hebt overgewicht en je hebt overgewicht.

quote:wen schreef op 08 december 2008 @ 10:37:

Vooropgesteld: ik heb geen overgewicht, ben zwanger en heb geen idee hoe het is om af te moeten vallen.



Maar, ik vind wel dat hier heel gemakkelijk over de risico's van overgewicht wordt heengestapt door sommigen (hoe fijn ik het ook vind dat het bij jullie allemaal zo goed is gegaan!). Het is nu eenmaal bewezen dat overgewicht een aantal extra problemen op kan leveren voor en tijdens de zwangerschap. Waarom dan niet eerst een half jaar of een jaar proberen op een gezonde manier (bv. met een diëtiste) af te vallen voor je werkelijk probeert zwanger te worden? Je hebt er alleen maar bij te winnen, lijkt me.

En mocht het niet lukken om wat af te vallen, dan kun je dan alsnog besluiten om zwanger te worden.



Van een belgische site (gezondheid.be, beetje ingekort):

De zwangerschap van een obese vrouw behoort tot de hoogrisicozwangerschappen. De mogelijke risico’s kunnen zich zowel manifesteren gedurende de zwangerschap als tijdens de bevalling, alsook postpartaal. De complicaties kunnen zich zowel op moederlijk als op foetaal vlak voordoen.



1. Maternele risico's

Reeds bij matig overgewicht voor de conceptie is de kans op maternele en foetale aandoeningen verhoogd. Bij duidelijke obesitas is het risico uiteraard veel groter.



• Zwangerschapsdiabetes : reeds bij matig overgewicht is de risicofactor op het ontwikkelen van zwangerschapsdiabetes 1,8 tot 6,5 keer groter, bij obese factor is de risicofactor 1,4 tot 20 keer groter.



• Hypertensie en hypertensieve aandoeningen : hypertensie is bij obese zwangeren 2,2 tot 21,4 keer verhoogd, terwijl pré-eclampsie 1,22 tot 9,7 keer meer voorkomt. Hypertensie komt vooral voor bij vrouwen met obesitas ter hoogte van het bovenlichaam.



• Keizersnede : Bij inductie van de arbeid hebben we frequent te maken met niet vorderende arbeid.Deze en andere factoren leiden tot een verhoging van het sectio-cijfer tot 3 .



• Andere complicaties zoals thrombo-embolie (vorming van bloedklonters) komen ook vaker voor bij obese zwangeren



• Grote gewichtstoename bij reeds obese vrouwen verergeren de algemene risico's voor de vrouw.



2. Foetale risico's



• Lagere Apgarscore

• Macrosomie : obese vrouwen hebben tot 18 keer meer kans op een zware baby in verhouding met de zwangerschapsduur.Het gevolg hiervan is o.a. een lagere Apgarscore, geboortetrauma en zelfs perinatale mortalieit

• Congenitale afwijkingen : aangeboren afwijkingen komen vaker voor bij obese vrouwen

(37,5%). De meest voorkomende afwijking is de groep van de neurale buisdefecten nl.spina bifida en anencefalie. Een mogelijke oorzaak zou een onevenwichtig dieet in het eerste zwangerschapstrimester kunnen zijn.

Bij de jongens komt meer cryptorchisme voor (niet indalen van de testikels)

• Mortaliteit : de perinatale sterfte ligt 1,15 tot 2,5 keer hoger bij vrouwen met overgewicht en 2,5 tot 3,4 keer bij obese vrouwen. Ook blijkt dat het risico op sterfte van de baby in het eerste levensjaar beduidend hoger is bij obese vrouwen

• Prematuriteit : er is een verhoogd risico op prematuriteit bij obese zwangeren.



• Op lange termijn zijn de gevolgen voor de baby ook niet gering. Macrosome baby’s hebben een verhoogde kans om later eveneens obees te worden. Reeds in het eerste levensjaar kan er zich overgewicht gaan manifesteren. Obesitas en hypertensie verhoogt de morbiditeit tijdens de kinderjaren.



Obese vrouwen... dan gaat het toch vaak om een BMI van 35+ volgens mijn verloskundige. En de cijfers ...tja 'beduidend' hoger en de laatste zin is natuurlijk een gevolgtrekking...als...als...als....dan.



Sorry hoor maar van dit soort knip en plakwerk van internet zou ik me niet laten weerhouden om een kindje te krijgen en als je echt twijfelt ga dan naar je huisarts.

quote:Tsara schreef op 09 december 2008 @ 14:30:

Ik begrijp het ook niet zo goed, maar dat komt misschien mede omdat ik zelf geen overgewicht heb. Heb me vanaf vandaag voorgenomen om niet meer te preken, zoals iemand anders het noemde



Hier eigenlijk dezelfde discussie http://forum.viva.nl/forum/list_messages/35584He gelukkig!

Ach ja....het moet mij ook niet uit maken wat jullie met je leven doen toch? Ik vind het alleen flauw dat jullie zo reageren op iemand die het goed bedoeld en niemand persoonlijk aanvalt. Misschien voelen jullie je toch wel aangesproken, wie zal het weten. Ik ben gelukkig niet de enige die er zo over denkt en ik weet dat ik geen onzin zit te praten. Ik sta er alleen elke keer weer versteld van als er hier weer iemand neerzet dat overgewicht helemaal niet zo erg is en dat je gewoon zwanger moet worden als je dat wilt.



Ach ja, jullie leven, jullie problemen (of niet)

quote:Dinly29 schreef op 09 december 2008 @ 20:21:

[...]

Obese vrouwen... dan gaat het toch vaak om een BMI van 35+ volgens mijn verloskundige. En de cijfers ...tja 'beduidend' hoger en de laatste zin is natuurlijk een gevolgtrekking...als...als...als....dan.



Sorry hoor maar van dit soort knip en plakwerk van internet zou ik me niet laten weerhouden om een kindje te krijgen en als je echt twijfelt ga dan naar je huisarts.



Obesitas heb je vanaf een BMI van 30 of meer.



Je hoéft de cijfers niet te geloven hoor. 't Was één willekeurige site van de vele die de risico's aangeven, en toevallig een site die vaak goede informatie geeft (redactie met gynaecoloog en andere artsen).

Wat mij betreft mag iedereen zwanger worden, overgewicht of niet, en ik gun iedereen een blakende gezondheid. Maar als je de risico's zo af probeert te doen, denk ik dat je je kop in het zand steekt.

quote:Eowynn_ schreef op 09 december 2008 @ 19:41:

Carlice, ik weet niet wat jij onder overgewicht verstaat, maar zoals ik al zei, niet iedereen is enórm dik. En het ligt er ook maar aan hoe het verdeeld is. Zelf heb ik maat 42/44 en ik had 46, en dat kun je gewoon in gangbare kledingwinkels kopen hoor. En ik ben vrij fors gebouwd, brede heupen, brede schouders, grote borsten, maar heb wel een taille en dus geen 'ma tokkie figuur'. En je zag dus ook goed dat ik zwanger was (nou ja, bij de tweede, bij de eerste had ik nauwelijks een buik)



En daar hoef ik niets voor te laten, ik kan alles en heb nergens last van, ik tenminste niet. Misschien als je écht heel dik bent en meer dan 30/40 kilo overgewicht hebt, dat je er dán last van hebt in de zin van dat je niet meer in gangbare stoelen past, naar speciaalzaken moet voor kleding en snel moe bent, maar ik ben echt niet anders dan iemand met maat 38. Je hebt overgewicht en je hebt overgewicht.



Pfff daar vraag je wat, wat versta ik precies onder overgewicht? Toen ik mijn (oprechte) vragen hier neerzette, was ik niet aan het denken aan een definitie. Het lijkt nu toch een beetje of je je aangevallen of negatief aangesproken voelt. Ik hoop dat ik toch wel duidelijk was dat mijn vragen niet beledigend o.i.d. waren bedoeld.



Iemand schreef hier, dat de zwangere buik niet echt zichtbaar was en ze ook geen grotere kleding nodig had gedurende de zwangerschap. Ik reageer daarop, dat mij zoiets niet wenselijk lijkt. Lang niet iedereen zal een dergelijk overgewicht hebben, dus ik doel met die reactie dan ook niet op iedereen. En met gangbare kledingwinkels, doelde ik ook meer op de Vero Moda binnen lopen en alles staat je en past je. Met grotere maten kun je niet altijd overal terecht, althans, in de meeste winkels zie ik mt 34 t/m mt 40 hangen. Het zal ook zeker van het soort winkel afhangen.



Nogmaals, mijn vragen waren hier waren niet vervelend bedoeld. Jullie reacties waren eerlijk en direct. Uiteraard begrijp ik dat de ene 'zwaardere' persoon de andere niet is. En er zijn grote verschillen tussen in de mate van overgewicht. De lengte en het gewicht dat TO hier noemde, vind ik persoonlijk te veel om een kind op de wereld te zetten. Maar als haar huisarts geen bezwaren ziet, dan lijkt me dat het belangrijkste voor haar.

@Carlice, ik baal bijna nooit (meer) van mijn overgewicht. Het is eigenlijk wat NJB hierboven schrijft, zo heel af en toe kan ik er van balen zoals ik idd ook af en toe van mijn haar ofzo kan balen. Maar de meeste tijd zit ik gewoon lekker in mijn (ruime) vel

Eerlijk is eerlijk, ik denk dat het voor een groot deel ook met je omgeving te maken heeft. Zoals ik al zei, mijn man vindt me prachtig zoals ik ben en verteld me dat nog regelmatig. Mijn zus daarentegen (had ook erg veel overgewicht) en heeft een man die al dat overgewicht heel lelijk vond en haar dat ook regelmatig liet weten. Zij heeft sinds een paar jaar een maagband. Zij was stikongelukkig met het overgewicht.