Kan mijn ex (hoe duidelijk hij ook is) niet loslaten

09-12-2008 15:14 26 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb 2 jaar een relatie gehad met naar mijn gevoel mijn soulmate. Na veel ruzies heeft hij er nu bijna een jaar terug een punt achter gezet.



In het afgelopen jaar hebben we het nog een paar keer onofficieel geprobeerd, maar telkens ergert hij zich aan me omdat ik te snel te veel wil. En met teveel bedoel ik er direct in springen met veel telefoontjes enz.



Als hij zich dan ergert scheldt hij me uit, schreeuwt hij tegen me dat het uit is en het moet accepteren waar ik verdrietig van word, maar toch blijf bellen.



Ik heb hem by the way in de tussentijd vaak erop "betrapt" al bezig te zijn met anderen meiden.





Nu heb ik zelf het gevoel dat het afgelopen moet zijn, want ik ga hier IN MN EENTJE kapot aan terwijl hij rustig verder leeft. Het blijkt alleen telkens niet te lukken.



Wie heeft dit ook meegemaakt en heeft tips hoe ik hem toch met rust kan laten en verder kan gaan met mijn eigen leven?



Alvast bedankt,



Reliesa
Probeer iets te zoeken waarbij je even ergens anders met je gedachten ken zijn, ga bijvoorbeeld naar de sportschool. Of zodra je het gevoel krijgt dat je contact wilt zoeken met hem, ga dan iets anders doen. Ga zelf ook proberen met andere jongens te daten of contact te zoeken, zodat je aan andere jongens gaat denken en minder aan je ex.:)



Hoop dat je hier wat aan hebt.
Alle reacties Link kopieren
Heb je jou gedrag al 'ns geanalyseerd - probeer 't te bekijken als een buitenstaander. Of als jouw zusje of je beste vriendin zich zo zou gedragen...



Hij leeft logisch verder en heeft contact met andere meiden. Hij is niet je soulmate, hij wil geen relatie met jou, geen toekomst met jou. Hij heeft je nog een kans gegeven, die heb je genomen en zijn grenzen met voeten betreden.



Ik zou zeggen: verbreek rigoreus al het contact en vraag hem desnoods jou daarin te helpen door niet je telefoontjes te beantwoorden als je toch een zwak moment hebt. Vraag een vriendin je daarin te steunen - het niet bellen en bel haar ipv hem. Gooi 'm van je Hyves/MSN/de rest.

Als je een wederzijdse vriend/in tegenkomt, informeer dan niet naar hem. En ga daten - wellicht sta je helemaal niet open voor een andere relatie, maar er hoeft toch ook geen relatie uit te komen? Sterker nog: je zou een tijdje alleen "moeten" blijven om tot bloei te komen, je te ontwikkelen, zelfstandig en onafhankelijk te worden. Je kan toch ook gewoon weer proberen lol te hebben met andere mannen - zonder verwachtingen te hebben? Hij is echt niet het prototype man zoals God het bedoeld heeft (want die heb ik namelijk al ).
Alle reacties Link kopieren
quote:Ikke89 schreef op 09 december 2008 @ 15:25:

Probeer iets te zoeken waarbij je even ergens anders met je gedachten ken zijn, ga bijvoorbeeld naar de sportschool. Of zodra je het gevoel krijgt dat je contact wilt zoeken met hem, ga dan iets anders doen. Ga zelf ook proberen met andere jongens te daten of contact te zoeken, zodat je aan andere jongens gaat denken en minder aan je ex.:)



Hoop dat je hier wat aan hebt.



Bedankt voor je reactie.



Dat heb ik al geprobeerd. Maar eenmaal in de sportschool of op de yogamat gaan mn gedachten al snel weer de verkeerde kant op. Ik kan mezelf gewoon niet helpen zontact te zoeken. Ik begrijp er zelf helemaal niks van.
Alle reacties Link kopieren
Het is makkelijk achter iets aan te lopen dat je 'bekend' is dan risico te nemen om iets nieuws te gaan 'zoeken'... met alle 'onzekerheden' die daarbij horen....



Misschien vind je het moeilijk om gewoon aan iets nieuws te beginnen en een punt achter iets ouds te zetten.



Volgens mij moet je gewoon durven!!
Alle reacties Link kopieren
quote:Lizzl schreef op 09 december 2008 @ 15:28:

Heb je jou gedrag al 'ns geanalyseerd - probeer 't te bekijken als een buitenstaander. Of als jouw zusje of je beste vriendin zich zo zou gedragen...



Hij leeft logisch verder en heeft contact met andere meiden. Hij is niet je soulmate, hij wil geen relatie met jou, geen toekomst met jou. Hij heeft je nog een kans gegeven, die heb je genomen en zijn grenzen met voeten betreden.



Ik zou zeggen: verbreek rigoreus al het contact en vraag hem desnoods jou daarin te helpen door niet je telefoontjes te beantwoorden als je toch een zwak moment hebt. Vraag een vriendin je daarin te steunen - het niet bellen en bel haar ipv hem. Gooi 'm van je Hyves/MSN/de rest.

Als je een wederzijdse vriend/in tegenkomt, informeer dan niet naar hem. En ga daten - wellicht sta je helemaal niet open voor een andere relatie, maar er hoeft toch ook geen relatie uit te komen? Sterker nog: je zou een tijdje alleen "moeten" blijven om tot bloei te komen, je te ontwikkelen, zelfstandig en onafhankelijk te worden. Je kan toch ook gewoon weer proberen lol te hebben met andere mannen - zonder verwachtingen te hebben? Hij is echt niet het prototype man zoals God het bedoeld heeft (want die heb ik namelijk al ).



Komt allemaal zo hard aan, en hoe duidelijk het allemaal ook is het schijnt maar niet te lukken. En ik word er zelf schijtziek van, ik ben telkens bezig met deze jongen en het is zooo superduidelijk dat het alleen van mijn kant komt en dat ik dit alleen wil, (en ik zeg het nu wel, en kan het zo prachtig allemaal analyseren) maar het dringt niet zo goed tot me door.



Onbegrijpelijkkk Grrrr!
Hmm, wat bij mij vaak helpt is schrijven. Schrijf alles van je af, je hoeft het niet te bewaren, maar als je een zwak moment heb ga schrijven waarom je op dat moment zwak bent, waarom je aan hem denkt en wat je denkt... Schrijf op hoe kwaad je bent als hij je weer uit scheld als je weer eens belt... Zo zet ik mijn gevoelens van mij af, en helpt meestal erg goed:)
Alle reacties Link kopieren
Is niet leuk dat gevoel. Mijn motto van vandaag -en hopelijk de komende tijd- is Loslaten.

Het is uit, het is al een jaar uit, hij wil je niet meer.... Loslaten dus. Veel sterkte.
Het klinkt dat je iets koste wat het kost bij hem nog hoopt te halen wat hij je ten eerste nooit gegeven heeft en ten tweede nooit gaat geven.



Wat je bij hem zoekt, zal je bij jezelf moeten gaan vinden en het loslaten.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb de rest van de reacties nog niet gelezen want oooo....mijn handen begonnen te jeuken.

Waar is jouw TROTS?

Jij bent gek om hem zo achterna te lopen. Ik weet niet hoe oud je bent maar een normaal mens doet dat niet....

Als je ECHT van hem houdt laat je hem los!

Ik kan me voorstellen dat je ex je gaat haten want geloof me maar....

Ik heb het andersom meegemaakt en het geeft haatgevoelens en geen greintje respect meer voor diegene die niet snapt dat de relatie OVER is.....

TIP: Geef jezelf een trap in je reet!
Alle reacties Link kopieren
quote:bosaapje schreef op 09 december 2008 @ 16:49:

Ik heb de rest van de reacties nog niet gelezen maar oooo....mijn handen begonnen te jeuken.

Waar is jouw TROTS?

Jij bent gek om hem zo achterna te lopen. Ik weet niet hoe oud je bent maar een normaal mens doet dat niet....

Als je ECHT van hem houdt laat je hem los!

Ik kan me voorstellen dat je ex je gaat haten want geloof me maar....

Ik heb het andersom meegemaakt en het geeft haatgevoelens en geen greintje respect meer voor diegene die niet snapt dat de relatie OVER is.....





Haatgevoelens ken ik dan weer niet ik had eerder een gevoel van medelijden dat iemand zichzelf zo voor gek zet.

Het laatste beetje respect wat ik voor hem had was daarmee ook weg.
Alle reacties Link kopieren
wis al zijn gegevens die je hebt, zodat contact opzoeken moeilijker wordt. En zeg iedereen die het maar horen wil dat je het contact verbroken hebt. (heb ik ook gedaan, en het leek me een enorme afgang om tóch dan weer contact op te nemen dus deed het niet )
Alle reacties Link kopieren
Als je heel zeker weet dat het over is - en het klinkt als heel erg over - kan de liefde binnen een dag voorbij zijn. Je instinct tot zelfbehoud zal je de weg wijzen, dat zal sterker blijken dan al het andere. En later zal je niet meer weten waarom je je zo vast wilde houden aan een verlangen, iets wat niet echt bestond.

Het is een oud verhaal. Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Hier nog een 2e tip: Stel je eens voor dat het andersom was....

Zou je daar blij mee zijn???
Alle reacties Link kopieren
wis zijn nummer, heb een keer goede seks met iemand anders en praat er met vriendinnen over!!
Alle reacties Link kopieren
Wat zijn sommige mensen weer bot zeg... Liesaaa, ik begrijp je wel. Heb hetzelfde eens gehad naar een ex, alleen duurde het bij mij geen jaar, maar veeeel korter. Maar goed, het gevoel is er blijkbaar niet minder om, dus dat het bij jou al langer dan een jaar duurt, laat ik even buiten beschouwing.. goed?



Voor de rest: heel herkenbaar! Ik móest hem bellen, op de hoogte van zijn leven blijven, etc etc en iedere keer deed ik daarmee alleen mezelf pijn. Maar ik kon het op een bepaalde manier niet laten, deed ik eens een kwartier wat anders dan zat ik daarna met een knoop in m'n buik als "het" ineens weer met een mokerslag tot me doordrong. Ik heb kalmeringstabletten gegeten om m'n zenuwen te bedwingen (wat overigens wél hielp, desondanks zou ik ze je niet zonder meer aanraden, zeker niet omdat dit al zo lang duurt --> een korte periode kalmeringstabletten kan wel, daarna is het verslavend), sliep veel om maar nie te hoeven bellen/aan hem te denken (maar ja, dan droomde ik over hem..) en iedereen in mijn omgeving werd gillend gestoord van me... En terecht.



wat ik ben gaan doen? Leuke dingen opbouwen zónder hem. Dat begint met kleine stapjes, maar gaandeweg gaat het beter. Pak de trein naar iets wat je wel redelijk behapbaar lijkt, op voorwaarde dat het iets is waar je nog nooit met hem geweest bent. Laat je mobiel thuis. Als je van fotograferen houdt, neem een camera mee. Hou je van uitgaan, ga dan naar een onbekende kroeg. Leer nieuwe mensen kennen. Vertel hen NIKS over hem, zodat hij als het ware buiten jouw nieuwe leven blijft.



Lees de bieb leeg; maar geen boeken over liefde, en "hoe het weer goed kwam". Ga op een cursus sterrenkunde. Bied aan om je nieuwe buren met klussen te helpen. Kortom, onderneem dingen die je nog nooit gedaan hebt, en die je absoluut niet aan hem doen denken. Dan bouw je een leven op waarvan hij geen deel meer uitmaakt.



Als je er écht niet uitkomt, ga dan eens langs je huisarts en laat je doorverwijzen naar maatschappelijk werk o.i.d. Je bent niet gek, niet zielig, maar wel in de knoop.... en verplicht aan JEZELF om je leven weer op de rails te krijgen.



Oh, en wis zijn nummer, mailadres, foto's op de pc etc.
anoniem_10333 wijzigde dit bericht op 10-12-2008 03:06
Reden: typo
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Steeds iets meer aandacht van hem willen, blij zijn als hij je even een goed gevoel geeft. Verdrietig de rest van de tijd.

Obsessief in je gedachten aan hem.

Alleen maar bezig met het verzinnen van redenen om contact met hem op te nemen. Het fantaseren over situaties waarin je hem tegenkomt en dan bedenken wat hij zou zeggen, en wat jij dan terug zegt.

Herken je dit?

Dan ben je verslaafd. Aan de situatie.

Aan de aandacht die hij je, ook al is het niet altijd positief, toch geeft.

De beste manier om met een verslaving te breken is cold turkey. Dus wat hier al gezegd is. Stoppen met bellen, niet meer op msn en hyves op zoek gaan naar hem. Vragen of hij je telefoontjes niet wil beantwoorden.

Je houdt de verslaving nu zelf in stand door er steeds weer aan toe te geven. Stoppen met roken lukt tenslotte ook niet als je er elke dag nog eentje opsteekt.

Heel veel succes.
Alle reacties Link kopieren
quote:bosaapje schreef op 09 december 2008 @ 16:49:

Ik kan me voorstellen dat je ex je gaat haten want geloof me maar....

Ik heb het andersom meegemaakt en het geeft haatgevoelens en geen greintje respect meer voor diegene die niet snapt dat de relatie OVER is.....

Herkenbaar. Ik heb een ex die ook zo was/deed en ik walgde van hem. Hij wilde weer een kans, vond dat wij echt bij elkaar hoorden. Hoe kan iemand dat vinden en denken terwijl ze bezig zijn met stalken, zielig en dramatisch doen, afhankelijk zijn als een baby, geen trots of ruggengraat hebben, werkelijk alles zouden doen om weer die kans te krijgen.... Hoe zou je dat nog een kans willen geven? Iemand weer een kans geven doe je niet als hij/zij niet leuk is, ook al kan het in het verleden nog zo leuk zijn geweest. Als het meerendeel van de tijd bestaat uit freaky gedrag, dan is het niet verleidelijk om het nog 's te proberen.
Alle reacties Link kopieren
Mastermind, Jij vindt het bot, zelf vind ik het confronterend.....
Alle reacties Link kopieren
Als dit al een jaar duurt, zou ik eens met een psycholoog gaan praten om je gevoelens wat duidelijker te krijgen. Want als je zo bezig blijft, is dat ook heel slecht voor je zelfbeeld. Hoeft geen langdurige toestand te worden, een paar gesprekken is waarschijnlijk al voldoende om de boel op een rijtje te krijgen.



Sterkte, want dit is een waardeloze situatie voor je en zonde van je tijd en energie. Bovendien: soulmates ben je alleen maar als het wederzijds is, dus dat denken is een idee fixe.
De realiteit is dat jij dacht de ware gevonden te hebben, maar hij zag dat niet (meer) zo. Je komt niet aantrekkelijk over door hem te blijven "stalken". Dus al zou je nog een kans maken, dan maak je hiermee de kans alleen maar kleiner dat hij je nog wil. Wat wil je dat hij voor beeld van je heeft ,van zijn ex?

Hij heeft nu een beeld van de stalkerige, zeurderige ex, lijkt me niet fijn. Laat hem met rust, en concentreer je op je toekomst. Straks is dan de rust wedergekeerd en is het nog vroeg genoeg om eens te vragen hoe het met hem gaat..als jij hem nu laat is de kans groter dat hij daar leuk op reageert..nu ziet hij je als iets vervelends waar hij zsm vanaf wil.
Alle reacties Link kopieren
Allemaal bedankt voor jullie reacties. Ik heb er heel veel aan gehad. Ik heb nu voor mezelf ook besloten dat ik er klaar mee ben. Ik heb mijn trots en DIGNITY op voor mij ernstige wijze verloren. Dat wil ik dus duidelijk niet, dus kies ik voor mezelf.



En ik heb gemerkt dat als je er zelf voor kiest ermee te stoppen, het veel makkelijker gaat dan als iemand anders het je voorschrijft. Tuurlijk denk ik af en toe nog aan bellen of whatever, maar ik wordt nu snel EN ZELF eraan herinnert dat het over is, en dat de wereld niet alleen om hem draait.



En de mensen die bot en onwetend reageerden wil ik verzoeken niet zo ongevoelig te reageren, want dit heeft duidelijk niks met leeftijd te maken en je rolt er heus niet met de gedachten "Ik ga me als een stalker gedragen" in.



One day at a time..........
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat de meeste stalkers ook niet op een dag wakker worden en denken "Goh ik ga eens fijn iemand stalken".



verwijder zijn gegevens, wis zijn nummer en ga iets anders doen als je de drang krijgt om m te bellen/contact te zoeken. want idd smeken om een beetje aandacht maakt je sneu en zielig op zijn best en een enge gevaarlijke stalkster op zijn slechtst.

Verdrietig dat deze man toch je soulmate niet was, nu moet je verder zoner hem. En dat moet je echt zelf doen. maar je kunt het ook. Succes!
Alle reacties Link kopieren
Liesaa, soms is bot zijn een manier om iemands ogen te openen... Hoe rot het ook voor je is.
Alle reacties Link kopieren
quote:Liesaaa schreef op 10 december 2008 @ 11:25:

Allemaal bedankt voor jullie reacties. Ik heb er heel veel aan gehad. Ik heb nu voor mezelf ook besloten dat ik er klaar mee ben. Ik heb mijn trots en DIGNITY op voor mij ernstige wijze verloren. Dat wil ik dus duidelijk niet, dus kies ik voor mezelf.



En ik heb gemerkt dat als je er zelf voor kiest ermee te stoppen, het veel makkelijker gaat dan als iemand anders het je voorschrijft.



Dat klopt. Het heeft geen zin om iets te doen omdat en ander het wil, je bent er pas klaar voor als je zelf de keuze maakt om er klaar voor te zijn. Ik wens je heel veel succes in ieder geval (f) , en ik hoop dat je blijft posten hoe het met je gaat!



Tuurlijk denk ik af en toe nog aan bellen of whatever, maar ik wordt nu snel EN ZELF eraan herinnert dat het over is, en dat de wereld niet alleen om hem draait.



En de mensen die bot en onwetend reageerden wil ik verzoeken niet zo ongevoelig te reageren, want dit heeft duidelijk niks met leeftijd te maken en je rolt er heus niet met de gedachten "Ik ga me als een stalker gedragen" in.



Dat bedoel ik. Rationeel gezien begrijp je het prima, alleen dat verdomd obsessieve zit zo in de weg. Daar kan en mag je een ander niet op veroordelen, imho. Maar je ziet het zelf in, en dat is de eerste stap naar bevrijding You go girl!



One day at a time..........

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven