Relaties
alle pijlers
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
vrijdag 5 december 2008 om 11:13
quote:pom508 schreef op 05 december 2008 @ 08:27:
Lemmy, nu kruip je weer in die slachtoffer (zielige) rol.......
Je gaat mij met je vriend vergelijken? Vreemde constatering.
Ik neem aan dat je hier komt om verder te komen en niet om (sorry) het zielige meisje uit te hangen.
Deze relatie duurt nog steeds voort omdat jij dat zo wil en ook ook de behandeling die jij van je vriend krijgt.
Wat is er verkeerd met zeggen, dat blijven ook een keuze is? Dat is het toch ook. Ben jij het niet zelf geweest die allerlei voorbeelden erbij haalde hoe je je steeds weer laat behandelen?
Dat er verzet is, dat geloof ik, maar het is verzet zonder consequentie.
Je bent een meid van 20 die geheel zelfstandig is, geen verantwoordelijkheid voor kinderen of financiering samen met hem. Als het voor iemand mogelijk is een beslissing te nemen, dan is dat voor jou wel.
Lieve Hannah,
Ik denk dat Pom (ik ook, WIJ) wat verder zijn. Toen ik er midden in zat toen keek ik er ook niet zo tegen aan als nu.
Pom heeft gelijk dat je er nog op ieder moment uit kan stappen. Dit wordt anders als je samen een huis hebt, getrouwd bent, kinderen hebt. Je kan nu heel duidelijk de keuze maken voor je eigen geluk.
Hij kan jou niet gelukkig maken, dat kan jij alleen. Als jij gelukkig met jezelf bent, dan pas kan je gelukkig zijn met een ander.
Ik lees veel vertwijfelijng in je posts. Ook veel angst. Waar ben je bang voor? Bang om niet goed genoeg te zijn? Voor wie? Voor hem?
Liefs 30-
Lemmy, nu kruip je weer in die slachtoffer (zielige) rol.......
Je gaat mij met je vriend vergelijken? Vreemde constatering.
Ik neem aan dat je hier komt om verder te komen en niet om (sorry) het zielige meisje uit te hangen.
Deze relatie duurt nog steeds voort omdat jij dat zo wil en ook ook de behandeling die jij van je vriend krijgt.
Wat is er verkeerd met zeggen, dat blijven ook een keuze is? Dat is het toch ook. Ben jij het niet zelf geweest die allerlei voorbeelden erbij haalde hoe je je steeds weer laat behandelen?
Dat er verzet is, dat geloof ik, maar het is verzet zonder consequentie.
Je bent een meid van 20 die geheel zelfstandig is, geen verantwoordelijkheid voor kinderen of financiering samen met hem. Als het voor iemand mogelijk is een beslissing te nemen, dan is dat voor jou wel.
Lieve Hannah,
Ik denk dat Pom (ik ook, WIJ) wat verder zijn. Toen ik er midden in zat toen keek ik er ook niet zo tegen aan als nu.
Pom heeft gelijk dat je er nog op ieder moment uit kan stappen. Dit wordt anders als je samen een huis hebt, getrouwd bent, kinderen hebt. Je kan nu heel duidelijk de keuze maken voor je eigen geluk.
Hij kan jou niet gelukkig maken, dat kan jij alleen. Als jij gelukkig met jezelf bent, dan pas kan je gelukkig zijn met een ander.
Ik lees veel vertwijfelijng in je posts. Ook veel angst. Waar ben je bang voor? Bang om niet goed genoeg te zijn? Voor wie? Voor hem?
Liefs 30-
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
vrijdag 5 december 2008 om 11:42
quote:pom508 schreef op 05 december 2008 @ 08:27:
Lemmy, nu kruip je weer in die slachtoffer (zielige) rol.......
Je gaat mij met je vriend vergelijken? Vreemde constatering.
Ik neem aan dat je hier komt om verder te komen en niet om (sorry) het zielige meisje uit te hangen.
Deze relatie duurt nog steeds voort omdat jij dat zo wil en ook ook de behandeling die jij van je vriend krijgt.
Wat is er verkeerd met zeggen, dat blijven ook een keuze is? Dat is het toch ook. Ben jij het niet zelf geweest die allerlei voorbeelden erbij haalde hoe je je steeds weer laat behandelen?
Dat er verzet is, dat geloof ik, maar het is verzet zonder consequentie.
Je bent een meid van 20 die geheel zelfstandig is, geen verantwoordelijkheid voor kinderen of financiering samen met hem. Als het voor iemand mogelijk is een beslissing te nemen, dan is dat voor jou wel.
Je bedoeld mij.
maar ik hang niet het zielige meisje uit.
en die harde aanpak hoeft van mij niet zo, ben ik niet zo'n voorstander van sorry.
heb allang gezegt dat ik je begrijp en dat je ook wel gelijk hebt.
so
Lemmy, nu kruip je weer in die slachtoffer (zielige) rol.......
Je gaat mij met je vriend vergelijken? Vreemde constatering.
Ik neem aan dat je hier komt om verder te komen en niet om (sorry) het zielige meisje uit te hangen.
Deze relatie duurt nog steeds voort omdat jij dat zo wil en ook ook de behandeling die jij van je vriend krijgt.
Wat is er verkeerd met zeggen, dat blijven ook een keuze is? Dat is het toch ook. Ben jij het niet zelf geweest die allerlei voorbeelden erbij haalde hoe je je steeds weer laat behandelen?
Dat er verzet is, dat geloof ik, maar het is verzet zonder consequentie.
Je bent een meid van 20 die geheel zelfstandig is, geen verantwoordelijkheid voor kinderen of financiering samen met hem. Als het voor iemand mogelijk is een beslissing te nemen, dan is dat voor jou wel.
Je bedoeld mij.
maar ik hang niet het zielige meisje uit.
en die harde aanpak hoeft van mij niet zo, ben ik niet zo'n voorstander van sorry.
heb allang gezegt dat ik je begrijp en dat je ook wel gelijk hebt.
so
vrijdag 5 december 2008 om 11:45
quote:dubiootje schreef op 05 december 2008 @ 09:31:
[...]
Het maakt wel degelijk uit hoe je reageert. Niet voor zijn reactie nee. Maar dat zal mij eerlijk gezegd worst wezen, hoe hij zich voelt. Ik wil graag zien dat jij je beter voelt en weglopen of voor jezelf opkomen is beter voor jou. Bovenstaande is helemaal geen probleem. Het is alleen een probleem omdat jij alles om hem laat draaien en hoe hij zich voelt en je eigen gevoel niet belangrijk vindt.
Het gevolg van voor jezelf opkomen en grenzen stellen is meestal dat de ander kwaad wordt of niet leuk reageert. Anders was het namelijk niet nodig. Het is net een beetje als een kind opvoeden. Als het kind overal ja en amen op zegt, ben je dus niet aan het opvoeden
Ik begrijp het heel erg goed allemaal echt waar.
alleen het is moeilijk om "weten" in "actie" om te zetten op dit moment.
Ik moet die stap nog nemen en geloof me ik werk er hard aan.
Maar sneller dan dit kan het niet haha.
Maaruhm het is wel zo ja.
En als ik hem in zijn sop laat gaarkoken dan blijft hij de hele avond/nacht beneden onder zo'n zielig klein dekentje en daar kan ik dan ook weer niet tegen ik wil het oplossen want ik heb maar 2dagen dat ik bij hem ben en gezeik wil ik niet dus daarom wil ik het oplossen en beter maken en lukt het niet om te zeggen rot maar op. Omdat ik daar niet zomaar weg kan ook.
Maar dat begrijpen jullie vast wel.
Ik wil het wel en ik ga het dit weekend zeker proberen.
Het moet wel en ik wil het.
[...]
Het maakt wel degelijk uit hoe je reageert. Niet voor zijn reactie nee. Maar dat zal mij eerlijk gezegd worst wezen, hoe hij zich voelt. Ik wil graag zien dat jij je beter voelt en weglopen of voor jezelf opkomen is beter voor jou. Bovenstaande is helemaal geen probleem. Het is alleen een probleem omdat jij alles om hem laat draaien en hoe hij zich voelt en je eigen gevoel niet belangrijk vindt.
Het gevolg van voor jezelf opkomen en grenzen stellen is meestal dat de ander kwaad wordt of niet leuk reageert. Anders was het namelijk niet nodig. Het is net een beetje als een kind opvoeden. Als het kind overal ja en amen op zegt, ben je dus niet aan het opvoeden
Ik begrijp het heel erg goed allemaal echt waar.
alleen het is moeilijk om "weten" in "actie" om te zetten op dit moment.
Ik moet die stap nog nemen en geloof me ik werk er hard aan.
Maar sneller dan dit kan het niet haha.
Maaruhm het is wel zo ja.
En als ik hem in zijn sop laat gaarkoken dan blijft hij de hele avond/nacht beneden onder zo'n zielig klein dekentje en daar kan ik dan ook weer niet tegen ik wil het oplossen want ik heb maar 2dagen dat ik bij hem ben en gezeik wil ik niet dus daarom wil ik het oplossen en beter maken en lukt het niet om te zeggen rot maar op. Omdat ik daar niet zomaar weg kan ook.
Maar dat begrijpen jullie vast wel.
Ik wil het wel en ik ga het dit weekend zeker proberen.
Het moet wel en ik wil het.
vrijdag 5 december 2008 om 11:47
quote:Lemmy schreef op 05 december 2008 @ 10:37:
Hannah, waarom ga je eigenlijk zaterdagavond naar hem toe? Dan ben je weer in zijn huis, toch? Kun je niet beter ergens anders afspreken, ergens waar je een goed gesprek met hem kunt voeren en dat je eventueel naderhand weer naar huis kunt gaan? Anders ben je weer min of meer genoodzaakt bij hem te blijven die nacht, dat lijkt me geen ontspannen situatie.
Nee maar ik weet ook niet waar ik hem dan moet spreken.
Zoals ik zei woon ik ook nog thuis en verder heb je allemaal openbare gelegenheden.
Het is opzich niet zo erg want zijn buurvrouw let erg op ons dus hij schreeuwd niet meer anders komt ze aan de deur.
(niet dat dat het beter maakt, maar hij houdt zich in ieder geval wat rustiger)
Verder denk ik dat het me wel lukt.
En gaat het compleet mis dan weet ik ook weer waar ik aan toe ben. Zo zie ik dat dan maar.
Hannah, waarom ga je eigenlijk zaterdagavond naar hem toe? Dan ben je weer in zijn huis, toch? Kun je niet beter ergens anders afspreken, ergens waar je een goed gesprek met hem kunt voeren en dat je eventueel naderhand weer naar huis kunt gaan? Anders ben je weer min of meer genoodzaakt bij hem te blijven die nacht, dat lijkt me geen ontspannen situatie.
Nee maar ik weet ook niet waar ik hem dan moet spreken.
Zoals ik zei woon ik ook nog thuis en verder heb je allemaal openbare gelegenheden.
Het is opzich niet zo erg want zijn buurvrouw let erg op ons dus hij schreeuwd niet meer anders komt ze aan de deur.
(niet dat dat het beter maakt, maar hij houdt zich in ieder geval wat rustiger)
Verder denk ik dat het me wel lukt.
En gaat het compleet mis dan weet ik ook weer waar ik aan toe ben. Zo zie ik dat dan maar.
vrijdag 5 december 2008 om 11:51
Hannah, het is geen harde aanpak. Het is een opbouwende aanpak. Raadgevingen waar je wel degelijk wat aan hebt. Dat jij ze als hard ervaart zegt meer over jou, dan over de raad die gegeven wordt.
Waarom laat je hem niet naar jou toekomen dit weekend? Dan heb je de regie in eigen hand. Als jij vindt dat je daar niet zomaar weg kan en dingen wil uitvoeren die je hier zegt, dan is het niet verstandig om daarheen te gaan.
Is het zo erg dat hij onder een klein dekentje beneden blijft liggen? Het is toch een volwassen kerel (die zich in dit opzicht gedaagt als een klein kind) die mans genoeg is om naar boven te komen.
Waarom laat je hem niet naar jou toekomen dit weekend? Dan heb je de regie in eigen hand. Als jij vindt dat je daar niet zomaar weg kan en dingen wil uitvoeren die je hier zegt, dan is het niet verstandig om daarheen te gaan.
Is het zo erg dat hij onder een klein dekentje beneden blijft liggen? Het is toch een volwassen kerel (die zich in dit opzicht gedaagt als een klein kind) die mans genoeg is om naar boven te komen.
vrijdag 5 december 2008 om 11:54
quote:dubiootje schreef op 05 december 2008 @ 10:56:
Hannah, je verzet uit zich tot nu toe alleen in woorden (en huilen e.d.), niet in daden. Als je wilt dat je relatie verandert, moet je anders gaan handelen. De schuldvraag is niet belangrijk, het gaat erom dat jij je aandeel in de relatie neemt en daarmee ook van wat jou niet bevalt. En doe er wat aan.
Jij bent niet afhankelijk van je vriend of van zijn auto. Dat word je wel op het moment dat je een weekend bij hem gaat zitten en zelf geen vervoer hebt geregeld. Dat is een situatie waar je zelf voor kiest. Dus bedenk alternatieven waardoor je niet meer in die situatie terechtkomt. Bel een treintaxi die je naar het station brengt of stal een goedkope fiets bij je vriend. Als dit niet gaat of je wilt het niet, ga dan niet meer naar hem toe, of bijvoorbeeld alleen overdag als je nog zelfstandig kan vertrekken. Je kunt aangeven dat je de weekends niet meer bij hem wilt doorbrengen omdat je niet vrij bent om te gaan als jullie ruzie hebben (wat voortdurend gebeurt). Je ontneemt jezelf zo de manier om je grens aan te geven, nl. weggaan. Je kan het gerust aan je vriend overlaten om te verzinnen hoe jullie elkaar toch kunnen zien als jij niet meer naar hem toe komt. Hij veroorzaakt dit probleem immers.
Ik kan me voorstellen dat dit allemaal helemaal niet handig en praktisch is. Maar weeg voor jezelf af hoe handig en praktisch het is dat je jezelf overlevert aan de nukken van je vriend. Je hebt de keuze dat niet meer te doen. Aan jou om oplossingen te zoeken.
Lieve dubio,
ik doe er ook van alles aan hoor. Ik blijf kalmer, afstandelijker. Loopt niet zoveel achter hem aan. Zeg hem dat hij zelf maar rustiger moet worden en dat dit negatieve gedoe helemaal geen zin heeft. Dat heb ik kunnen zeggen zonder emoties te tonen.
Ik heb hem ook gezegt dat als het zo doorgaat ik wegga en hij weet ook mijn voorwaarden daarvoor.
Geloof me, de laatste 2 maanden werk ik keihard aan alles wat ik kan doen. Ook mezelf rustig houden en mezelf niet verliezen in verdriet/onzekerheid.
Op een gegeven moment, als er aan zijn kant niks gebeurd
dan loop je tegen een muur aan en lukt het niet meer.
Ik kan niet in mn eentje bergen verzetten.
1 verkeerd woord en ik heb ruzie en als ik dan verstandig blijf zegmaar, er niet op in gaan etc en kalm blijven. Dan nog wordt het een heel gedoe, hij heeft die ruzie dan alleen maar toch is het weer een kutdag.
Dus op het laatst weet ik niet meer zo goed wat ik kan veranderen.
Ik wil niet op mijn tenen lopen etc.
Het enige wat ik kan doen als het niet veranderd, is weggaan.
Verder is er voor mijn geen mogelijkheid meer wat ik uberhaupt anders kan doen.
Nouja, misschien mn mond houden en alles ondergaan maar dat is voor mij geen optie .
Wat betreft het vervoer.. dankjewel voor je goede tips.
Ik heb toevallig het nr van de taxi daar in mn telefoon toen we een x een avond weggingen. Die kan ik natuurlijk bellen.
Zo duur is dat niet.
En verder kan ik er idd dan voor kiezen om niet meer te komen door al die ruzies je hebt gelijk.
Ben al eerder niet naar hem toegegaan door al het gedoe
en dat accepteerde hij ook en heeft hij later ook geen gedoe over gemaakt.
Ja idd. Alleen door alle chaos zie je soms niet meer wat de oplossingen zijn, wat ik anders kan doen en hoe en wat in de situatie. Er gebeurd zoveel dat je het overzicht niet meer hebt.
Daarom, bedankt voor de goede tips.
Hannah, je verzet uit zich tot nu toe alleen in woorden (en huilen e.d.), niet in daden. Als je wilt dat je relatie verandert, moet je anders gaan handelen. De schuldvraag is niet belangrijk, het gaat erom dat jij je aandeel in de relatie neemt en daarmee ook van wat jou niet bevalt. En doe er wat aan.
Jij bent niet afhankelijk van je vriend of van zijn auto. Dat word je wel op het moment dat je een weekend bij hem gaat zitten en zelf geen vervoer hebt geregeld. Dat is een situatie waar je zelf voor kiest. Dus bedenk alternatieven waardoor je niet meer in die situatie terechtkomt. Bel een treintaxi die je naar het station brengt of stal een goedkope fiets bij je vriend. Als dit niet gaat of je wilt het niet, ga dan niet meer naar hem toe, of bijvoorbeeld alleen overdag als je nog zelfstandig kan vertrekken. Je kunt aangeven dat je de weekends niet meer bij hem wilt doorbrengen omdat je niet vrij bent om te gaan als jullie ruzie hebben (wat voortdurend gebeurt). Je ontneemt jezelf zo de manier om je grens aan te geven, nl. weggaan. Je kan het gerust aan je vriend overlaten om te verzinnen hoe jullie elkaar toch kunnen zien als jij niet meer naar hem toe komt. Hij veroorzaakt dit probleem immers.
Ik kan me voorstellen dat dit allemaal helemaal niet handig en praktisch is. Maar weeg voor jezelf af hoe handig en praktisch het is dat je jezelf overlevert aan de nukken van je vriend. Je hebt de keuze dat niet meer te doen. Aan jou om oplossingen te zoeken.
Lieve dubio,
ik doe er ook van alles aan hoor. Ik blijf kalmer, afstandelijker. Loopt niet zoveel achter hem aan. Zeg hem dat hij zelf maar rustiger moet worden en dat dit negatieve gedoe helemaal geen zin heeft. Dat heb ik kunnen zeggen zonder emoties te tonen.
Ik heb hem ook gezegt dat als het zo doorgaat ik wegga en hij weet ook mijn voorwaarden daarvoor.
Geloof me, de laatste 2 maanden werk ik keihard aan alles wat ik kan doen. Ook mezelf rustig houden en mezelf niet verliezen in verdriet/onzekerheid.
Op een gegeven moment, als er aan zijn kant niks gebeurd
dan loop je tegen een muur aan en lukt het niet meer.
Ik kan niet in mn eentje bergen verzetten.
1 verkeerd woord en ik heb ruzie en als ik dan verstandig blijf zegmaar, er niet op in gaan etc en kalm blijven. Dan nog wordt het een heel gedoe, hij heeft die ruzie dan alleen maar toch is het weer een kutdag.
Dus op het laatst weet ik niet meer zo goed wat ik kan veranderen.
Ik wil niet op mijn tenen lopen etc.
Het enige wat ik kan doen als het niet veranderd, is weggaan.
Verder is er voor mijn geen mogelijkheid meer wat ik uberhaupt anders kan doen.
Nouja, misschien mn mond houden en alles ondergaan maar dat is voor mij geen optie .
Wat betreft het vervoer.. dankjewel voor je goede tips.
Ik heb toevallig het nr van de taxi daar in mn telefoon toen we een x een avond weggingen. Die kan ik natuurlijk bellen.
Zo duur is dat niet.
En verder kan ik er idd dan voor kiezen om niet meer te komen door al die ruzies je hebt gelijk.
Ben al eerder niet naar hem toegegaan door al het gedoe
en dat accepteerde hij ook en heeft hij later ook geen gedoe over gemaakt.
Ja idd. Alleen door alle chaos zie je soms niet meer wat de oplossingen zijn, wat ik anders kan doen en hoe en wat in de situatie. Er gebeurd zoveel dat je het overzicht niet meer hebt.
Daarom, bedankt voor de goede tips.
vrijdag 5 december 2008 om 11:58
quote:dertigmin schreef op 05 december 2008 @ 11:13:
[...]
Lieve Hannah,
Ik denk dat Pom (ik ook, WIJ) wat verder zijn. Toen ik er midden in zat toen keek ik er ook niet zo tegen aan als nu.
Pom heeft gelijk dat je er nog op ieder moment uit kan stappen. Dit wordt anders als je samen een huis hebt, getrouwd bent, kinderen hebt. Je kan nu heel duidelijk de keuze maken voor je eigen geluk.
Hij kan jou niet gelukkig maken, dat kan jij alleen. Als jij gelukkig met jezelf bent, dan pas kan je gelukkig zijn met een ander.
Ik lees veel vertwijfelijng in je posts. Ook veel angst. Waar ben je bang voor? Bang om niet goed genoeg te zijn? Voor wie? Voor hem?
Liefs 30-
Natuurlijk zijn jullie verder dan mij, jullie hebben ervaringen opgedaan en jullie weten dat het goed is afgelopen toen jullie weg zijn gegaan. Voor mij lijkt het nog een grote stap maar dat begrijpen jullie wel.
Ik weet niet waar ik bang voor ben, bang dat het me niet lukt. Om voor mezelf te kiezen. Om hem te blijven geloven, om hierin vast te zitten. Maar ook bang dat hij misschien wel goed is maar dat er allerlei oorzaken zijn dat het nu niet lukt ofzo dat het door mij komt etc. Allemaal redenen door elkaar.
Ik ben bang ja, omdat als hij lief voor me is, ik hem dan geloof.
en dan hoop ik dat het lang duurd. En ergens weet ik dat het niet lang duurd want er gebeurd altijd wel iets. Dat is verwarrend.
[...]
Lieve Hannah,
Ik denk dat Pom (ik ook, WIJ) wat verder zijn. Toen ik er midden in zat toen keek ik er ook niet zo tegen aan als nu.
Pom heeft gelijk dat je er nog op ieder moment uit kan stappen. Dit wordt anders als je samen een huis hebt, getrouwd bent, kinderen hebt. Je kan nu heel duidelijk de keuze maken voor je eigen geluk.
Hij kan jou niet gelukkig maken, dat kan jij alleen. Als jij gelukkig met jezelf bent, dan pas kan je gelukkig zijn met een ander.
Ik lees veel vertwijfelijng in je posts. Ook veel angst. Waar ben je bang voor? Bang om niet goed genoeg te zijn? Voor wie? Voor hem?
Liefs 30-
Natuurlijk zijn jullie verder dan mij, jullie hebben ervaringen opgedaan en jullie weten dat het goed is afgelopen toen jullie weg zijn gegaan. Voor mij lijkt het nog een grote stap maar dat begrijpen jullie wel.
Ik weet niet waar ik bang voor ben, bang dat het me niet lukt. Om voor mezelf te kiezen. Om hem te blijven geloven, om hierin vast te zitten. Maar ook bang dat hij misschien wel goed is maar dat er allerlei oorzaken zijn dat het nu niet lukt ofzo dat het door mij komt etc. Allemaal redenen door elkaar.
Ik ben bang ja, omdat als hij lief voor me is, ik hem dan geloof.
en dan hoop ik dat het lang duurd. En ergens weet ik dat het niet lang duurd want er gebeurd altijd wel iets. Dat is verwarrend.
vrijdag 5 december 2008 om 12:02
quote:pom508 schreef op 05 december 2008 @ 11:51:
Hannah, het is geen harde aanpak. Het is een opbouwende aanpak. Raadgevingen waar je wel degelijk wat aan hebt. Dat jij ze als hard ervaart zegt meer over jou, dan over de raad die gegeven wordt.
Waarom laat je hem niet naar jou toekomen dit weekend? Dan heb je de regie in eigen hand. Als jij vindt dat je daar niet zomaar weg kan en dingen wil uitvoeren die je hier zegt, dan is het niet verstandig om daarheen te gaan.
Is het zo erg dat hij onder een klein dekentje beneden blijft liggen? Het is toch een volwassen kerel (die zich in dit opzicht gedaagt als een klein kind) die mans genoeg is om naar boven te komen.
Heb er zeker wel wat aan.
Laten we het nu wat leuk houden ipv zo te doen.
Ik waardeer je advies echt wel maar sommige dingen komen gewoon erg direct over en soms komt dat niet zo aardig op me over terwijl ik heus wel begrijp dat je het goed bedoeld. Nou klaar toch.
Ik heb wel wat aan de tips van dubio over taxi etc.
dus daar kan ik dit weekend wel wat mee.
Ja hij gedraagd zich als een klein kind maar het is nu eenmaal moeilijk om in een ruzie te zitten terwijl je weet dat het niet hoeft. Dus wil je dat het weer oké is. Dat is toch niet zo vreemd.
Hannah, het is geen harde aanpak. Het is een opbouwende aanpak. Raadgevingen waar je wel degelijk wat aan hebt. Dat jij ze als hard ervaart zegt meer over jou, dan over de raad die gegeven wordt.
Waarom laat je hem niet naar jou toekomen dit weekend? Dan heb je de regie in eigen hand. Als jij vindt dat je daar niet zomaar weg kan en dingen wil uitvoeren die je hier zegt, dan is het niet verstandig om daarheen te gaan.
Is het zo erg dat hij onder een klein dekentje beneden blijft liggen? Het is toch een volwassen kerel (die zich in dit opzicht gedaagt als een klein kind) die mans genoeg is om naar boven te komen.
Heb er zeker wel wat aan.
Laten we het nu wat leuk houden ipv zo te doen.
Ik waardeer je advies echt wel maar sommige dingen komen gewoon erg direct over en soms komt dat niet zo aardig op me over terwijl ik heus wel begrijp dat je het goed bedoeld. Nou klaar toch.
Ik heb wel wat aan de tips van dubio over taxi etc.
dus daar kan ik dit weekend wel wat mee.
Ja hij gedraagd zich als een klein kind maar het is nu eenmaal moeilijk om in een ruzie te zitten terwijl je weet dat het niet hoeft. Dus wil je dat het weer oké is. Dat is toch niet zo vreemd.
vrijdag 5 december 2008 om 12:07
Begrijp al jullie reacties wel hoor..
maar begrijp me ook alsjeblieft dat ik op dit moment niet voor mezelf moet kiezen.
Ik wil hem zien dit weekend, ik wil het meemaken, ik wil het ervaren, ik wil het weten. Ik wil gewoon die bevestiging dat het niet oké is en dat hij niet zal veranderen.
Daarvoor moet ik hem zien en horen om die keuze te maken.
We zouden dit weekend praten, als hij zegt wat hij altijd zegt dan is dat voor mij al genoeg om ervoor te kiezen om weg te gaan. Want wat hij altijd zegt is dat hij al zijn best doet, hij bepaalde dingen niet veranderd en dat het aan mij ligt.
Ik moet het gewoon horen.
Hij zal me niet slaan dat weet ik zeker, hij is veel te bang voor wat zijn ouders/familie/vrienden van hem zullen denken als dat bekend wordt. En de nare dingen die er misschien gezegt zullen worden, heb ze zovaak gehoord en het is uitermate kut dat iemand me zo behandeld maar daarmee krijg ik wel het moment: nu is het genoeg.
Begrijpen jullie dat?
maar begrijp me ook alsjeblieft dat ik op dit moment niet voor mezelf moet kiezen.
Ik wil hem zien dit weekend, ik wil het meemaken, ik wil het ervaren, ik wil het weten. Ik wil gewoon die bevestiging dat het niet oké is en dat hij niet zal veranderen.
Daarvoor moet ik hem zien en horen om die keuze te maken.
We zouden dit weekend praten, als hij zegt wat hij altijd zegt dan is dat voor mij al genoeg om ervoor te kiezen om weg te gaan. Want wat hij altijd zegt is dat hij al zijn best doet, hij bepaalde dingen niet veranderd en dat het aan mij ligt.
Ik moet het gewoon horen.
Hij zal me niet slaan dat weet ik zeker, hij is veel te bang voor wat zijn ouders/familie/vrienden van hem zullen denken als dat bekend wordt. En de nare dingen die er misschien gezegt zullen worden, heb ze zovaak gehoord en het is uitermate kut dat iemand me zo behandeld maar daarmee krijg ik wel het moment: nu is het genoeg.
Begrijpen jullie dat?
vrijdag 5 december 2008 om 12:18
Als hij niet kan omgaan met de manier waarop jij je grenzen aangeeft en er dus een 'kutdag' van maakt, dan heb jij de keuze om die dag niet met hem door te brengen. Gewoon weer naar huis, wat je ook doet is die dag dan leuker dan tegen zijn chagrijnige toeter aan te zitten kijken. En wat belangrijker is: je hebt weer een stukje eigenwaarde gered. Het gaat erom dat jij laat zien dat je je eigen leven leidt en het niet accepteert dat hij je slecht behandelt en dan je eigen ding gaat doen.
Hoe ga je het concreet dit weekend aanpakken om te voorkomen dat je vastzit in zijn woning?
Hoe ga je het concreet dit weekend aanpakken om te voorkomen dat je vastzit in zijn woning?
Ga in therapie!
vrijdag 5 december 2008 om 12:34
"Laten we het leuk houden"? Hannah ik post richting jou omdat de situatie die jij schetst over jouw relatie verre van leuk is. Waarom moet ik het leuk houden?
Precies hoe Dubio het zegt, hoe ga je het aanpakken om dit weekend niet vast te zitten?
Ik denk dat jij al vaak genoeg ervaren hebt hoe hij is.
Iseotje, hoe is het met je meid? Van mij een hele dikke knuffel.
Precies hoe Dubio het zegt, hoe ga je het aanpakken om dit weekend niet vast te zitten?
Ik denk dat jij al vaak genoeg ervaren hebt hoe hij is.
Iseotje, hoe is het met je meid? Van mij een hele dikke knuffel.
vrijdag 5 december 2008 om 12:59
quote:dubiootje schreef op 05 december 2008 @ 12:18:
Als hij niet kan omgaan met de manier waarop jij je grenzen aangeeft en er dus een 'kutdag' van maakt, dan heb jij de keuze om die dag niet met hem door te brengen. Gewoon weer naar huis, wat je ook doet is die dag dan leuker dan tegen zijn chagrijnige toeter aan te zitten kijken. En wat belangrijker is: je hebt weer een stukje eigenwaarde gered. Het gaat erom dat jij laat zien dat je je eigen leven leidt en het niet accepteert dat hij je slecht behandelt en dan je eigen ding gaat doen.
Hoe ga je het concreet dit weekend aanpakken om te voorkomen dat je vastzit in zijn woning?
Dat is zo, dankjewel.
Ik heb wel een aantal keer gezegt; breng me naar huis
en ben daarna uitgestapt en heb hem duidelijk laten merken dat ik dit niet pik. Hij was toen erg bot geweest tijdens de seks. Heb me dus gedouched en gezegt dat hij me naar huis moest brengen. Heb onderweg toen weinig gezegt. Maargoed, het is handiger om met de trein te gaan.
Ik wou vaak ook niet naar huis omdat mijn ouders dan dachten van huh waarom is ze nu al thuis zegmaar. En ik wil hun niet lastigvallen met al het gedoe.
Heb vandaag met mijn moeder gepraat en voelt ook erg goed.
Dus als ik vanavond of morgen eerder thuis kom dan begrijpt ze het gelukkig.
Hoe ik het aan ga pakken mmmmm.. zoals je me zei, bel een taxi en ga met de bus/trein. En snachts.. dan brengt hij me maar gewoon naar huis of slaapt ie maar even op de bank.
Als hij niet kan omgaan met de manier waarop jij je grenzen aangeeft en er dus een 'kutdag' van maakt, dan heb jij de keuze om die dag niet met hem door te brengen. Gewoon weer naar huis, wat je ook doet is die dag dan leuker dan tegen zijn chagrijnige toeter aan te zitten kijken. En wat belangrijker is: je hebt weer een stukje eigenwaarde gered. Het gaat erom dat jij laat zien dat je je eigen leven leidt en het niet accepteert dat hij je slecht behandelt en dan je eigen ding gaat doen.
Hoe ga je het concreet dit weekend aanpakken om te voorkomen dat je vastzit in zijn woning?
Dat is zo, dankjewel.
Ik heb wel een aantal keer gezegt; breng me naar huis
en ben daarna uitgestapt en heb hem duidelijk laten merken dat ik dit niet pik. Hij was toen erg bot geweest tijdens de seks. Heb me dus gedouched en gezegt dat hij me naar huis moest brengen. Heb onderweg toen weinig gezegt. Maargoed, het is handiger om met de trein te gaan.
Ik wou vaak ook niet naar huis omdat mijn ouders dan dachten van huh waarom is ze nu al thuis zegmaar. En ik wil hun niet lastigvallen met al het gedoe.
Heb vandaag met mijn moeder gepraat en voelt ook erg goed.
Dus als ik vanavond of morgen eerder thuis kom dan begrijpt ze het gelukkig.
Hoe ik het aan ga pakken mmmmm.. zoals je me zei, bel een taxi en ga met de bus/trein. En snachts.. dan brengt hij me maar gewoon naar huis of slaapt ie maar even op de bank.
vrijdag 5 december 2008 om 13:03
quote:pom508 schreef op 05 december 2008 @ 12:35:
Nog even Hannah. hij heeft je toch nog nooit geslagen? Begrijp niet zo goed waarom je dit punt aanstipt.
Op het andere heb ik antwoord gegeven in dubio haar post,
ik waardeer je advies echt hoor
hij heeft vorige week 2x naar me uitgehaald maar met "opzet" niet geraakt.
Verder heb ik in Mei mn arm gebroken omdat hij me te hard vastpakte zegmaar.
Verder heeft hij me wel 1x geslagen, "foutje" geloof ik want hij bedoelde het niet om me te raken, ik zag het niet gebeuren want ik zat in bed en hij zat half achter me, beetje vage gebeurtenis. Hij wil me niet raken zegmaar.
Maar hij komt wel dreigend op me af, dreigt te spugen en vraagt me om hem te slaan enzo.
Nog even Hannah. hij heeft je toch nog nooit geslagen? Begrijp niet zo goed waarom je dit punt aanstipt.
Op het andere heb ik antwoord gegeven in dubio haar post,
ik waardeer je advies echt hoor
hij heeft vorige week 2x naar me uitgehaald maar met "opzet" niet geraakt.
Verder heb ik in Mei mn arm gebroken omdat hij me te hard vastpakte zegmaar.
Verder heeft hij me wel 1x geslagen, "foutje" geloof ik want hij bedoelde het niet om me te raken, ik zag het niet gebeuren want ik zat in bed en hij zat half achter me, beetje vage gebeurtenis. Hij wil me niet raken zegmaar.
Maar hij komt wel dreigend op me af, dreigt te spugen en vraagt me om hem te slaan enzo.
vrijdag 5 december 2008 om 13:04
quote:dubiootje schreef op 05 december 2008 @ 12:19:
[...]
Je bent bang voor je eigen geloof, hoop en liefde?Nou ik weet het niet precies, ben bang om weer teleurgesteld te worden want als ik hem toelaat, kwetst hij me daarna gigantisch. En door de lieve dingen die hij doet geloof ik dat hij ook echt lief voor me kan zijn en ik hoop zo dat dat negatieve stopt en het goede doorgaat maar ben bang om teleurgesteld te worden zoals nu zovaak gebeurd. En ook ben ik bang om het geluk mis te lopen als ik bij hem wegga. Kan het niet zo goed uitleggen.
[...]
Je bent bang voor je eigen geloof, hoop en liefde?Nou ik weet het niet precies, ben bang om weer teleurgesteld te worden want als ik hem toelaat, kwetst hij me daarna gigantisch. En door de lieve dingen die hij doet geloof ik dat hij ook echt lief voor me kan zijn en ik hoop zo dat dat negatieve stopt en het goede doorgaat maar ben bang om teleurgesteld te worden zoals nu zovaak gebeurd. En ook ben ik bang om het geluk mis te lopen als ik bij hem wegga. Kan het niet zo goed uitleggen.
vrijdag 5 december 2008 om 14:19
Zo te horen zijn het inderdaad je eigen geloof, hoop en liefde die je vasthouden in deze relatie.
In praktische zin: je maakt jezelf dus 's nachts weer afhankelijk van hem. Nog los van het feit dat je jezelf kwetsbaar maakt door met hem in één bed te slapen, zeker als hij zo ruw is met seks. Wil jij wel seks met hem nu? Zo nee, blijf dan niet slapen.
Zo ja, vind ik het ook niet verstandig om te blijven slapen als je geen plan hebt om daar weg te komen zonder dat je hem lief aan moet kijken. Zeg nou zelf, wegstampen en daarna vragen of hij je thuisbrengt is niet echt een statement.
In praktische zin: je maakt jezelf dus 's nachts weer afhankelijk van hem. Nog los van het feit dat je jezelf kwetsbaar maakt door met hem in één bed te slapen, zeker als hij zo ruw is met seks. Wil jij wel seks met hem nu? Zo nee, blijf dan niet slapen.
Zo ja, vind ik het ook niet verstandig om te blijven slapen als je geen plan hebt om daar weg te komen zonder dat je hem lief aan moet kijken. Zeg nou zelf, wegstampen en daarna vragen of hij je thuisbrengt is niet echt een statement.
Ga in therapie!
vrijdag 5 december 2008 om 14:21
Overigens kan dit soort mannen over eerdere grenzen (zoals niet 'echt' slaan) heen gaan als ze dreigen de macht te verliezen. Als hij denkt dat jij op gaat stappen bijvoorbeeld. Dus wees gewaarschuwd dit weekend. Jij wil laten gebeuren wat er moet gebeuren, wakker geschud worden, een rechtvaardiging krijgen om weg te gaan. Het kan zijn dat je daarbij fysieke schade oploopt.
Ga in therapie!
vrijdag 5 december 2008 om 14:50
Eens met wat Dubio zegt.
En wat je vertelt over het slaan dat niet zo bedoeld was, je arm breken omdat hij je te hard vastpakte... tja, of het nou zo bedoeld was of niet, hij dééd het wel! Mijn toenmalige partner dacht vast ook niet vooraf 'kom, laat ik haar neus eens breken', maar dat deed hij ook wel. Je vriend moet zich kunnen beheersen, daar gaat het om. Spijt achteraf, of zeggen het niet zo bedoeld te hebben... tja, fijn hoor. Maar uiteindelijk heb je daar niks aan. Het hoort gewoon helemaal niet te gebeuren. Ook niet per ongeluk.
(... en daarbij... volgens mij bestaat dat helemaal niet hoor, per ongeluk iemand echt pijn doen. Mijn huidige man is best groot en sterk, en zo'n 50 kilo zwaarder dan ik ben. Hij zou me makkelijk pijn kunnen doen, maar ik heb zelfs nog nooit een blauwe plek gehad door hem)
En wat je vertelt over het slaan dat niet zo bedoeld was, je arm breken omdat hij je te hard vastpakte... tja, of het nou zo bedoeld was of niet, hij dééd het wel! Mijn toenmalige partner dacht vast ook niet vooraf 'kom, laat ik haar neus eens breken', maar dat deed hij ook wel. Je vriend moet zich kunnen beheersen, daar gaat het om. Spijt achteraf, of zeggen het niet zo bedoeld te hebben... tja, fijn hoor. Maar uiteindelijk heb je daar niks aan. Het hoort gewoon helemaal niet te gebeuren. Ook niet per ongeluk.
(... en daarbij... volgens mij bestaat dat helemaal niet hoor, per ongeluk iemand echt pijn doen. Mijn huidige man is best groot en sterk, en zo'n 50 kilo zwaarder dan ik ben. Hij zou me makkelijk pijn kunnen doen, maar ik heb zelfs nog nooit een blauwe plek gehad door hem)
vrijdag 5 december 2008 om 15:19
Dag lieve schatten, ik kom even gedag zeggen. Momenteel heb ik zo veel aan mijn hoofd dat ik niet verder kom dan melig meetetteren op gezelligheidstopics maar ik ben blij te lezen dat jullie er nog steeds zijn.
Wat ik vragen wilde:
Zullen we eens bij de angels aankaarten om dit topic sticky te maken? Zodat het altijd bovenaan staat en we niet hele pagina's naar beneden afzakken? Misschien handig voor de vrouwen die niet veel ervaring hebben met forummen. Ik heb het gevoel dat vrouwen soms erg moeten zoeken voor ze ons gevonden hebben namelijk.
Het is dan wel handig om een nieuw topic te openen, met een titel die verwijst naar dit topic.
Hoe denken jullie daar over?
Wat ik vragen wilde:
Zullen we eens bij de angels aankaarten om dit topic sticky te maken? Zodat het altijd bovenaan staat en we niet hele pagina's naar beneden afzakken? Misschien handig voor de vrouwen die niet veel ervaring hebben met forummen. Ik heb het gevoel dat vrouwen soms erg moeten zoeken voor ze ons gevonden hebben namelijk.
Het is dan wel handig om een nieuw topic te openen, met een titel die verwijst naar dit topic.
Hoe denken jullie daar over?
vrijdag 5 december 2008 om 15:42
En Hannah, heb je aangifte gedaan van die keren dat hij je mishandelde?
Je arm breken door iemand te hard vastpakken kan gebeuren bij oude vrouwtjes vanwege de botontkalking, maar wanneer dat bij een 20 jarige gebeurd, dan is het brute kracht.
Wat zeiden ze eigenlijk in het ziekenhuis toen ze je behandelden?
Je arm breken door iemand te hard vastpakken kan gebeuren bij oude vrouwtjes vanwege de botontkalking, maar wanneer dat bij een 20 jarige gebeurd, dan is het brute kracht.
Wat zeiden ze eigenlijk in het ziekenhuis toen ze je behandelden?
vrijdag 5 december 2008 om 15:48
quote:dubiootje schreef op 05 december 2008 @ 14:19:
Zo te horen zijn het inderdaad je eigen geloof, hoop en liefde die je vasthouden in deze relatie.
In praktische zin: je maakt jezelf dus 's nachts weer afhankelijk van hem. Nog los van het feit dat je jezelf kwetsbaar maakt door met hem in één bed te slapen, zeker als hij zo ruw is met seks. Wil jij wel seks met hem nu? Zo nee, blijf dan niet slapen.
Zo ja, vind ik het ook niet verstandig om te blijven slapen als je geen plan hebt om daar weg te komen zonder dat je hem lief aan moet kijken. Zeg nou zelf, wegstampen en daarna vragen of hij je thuisbrengt is niet echt een statement.
Ja misschien wel.
Seks afhouden is niet moeilijk. Hij is niet ruw maar hij is bot.
Hij heeft een paar weken geleden erg bot gedaan, ben toen uit bed gestapt en zijn we gelijk naar huis gegaan omdat ik dat wou. Heb toen een aantal weken geen seks gehad en heb hem uitgelegd waarom ik dat niet wou. Dan probeerd hij ook niks etc.
Wat dat betreft luisterd hij wel naar die grens.
En afgelopen weekend deed hij weer bot. Dus toen ook gestopt.
Kan opzich met dat mijn grens wel aangeven en ermee stoppen.
Dan accepteerd hij dat ook.
En trouwens.. vaak valt hij svonds al op de bank in slaap en komt seks er niet eens van.. hij is wel gericht op seks maar probeerd het niet zo vaak zegmaar hij wil dat ik initiatief neem.
Dus daar maak ik me niet zoveel zorgen over.
Hij heeft een aantal x zelf gezegt; ik breng je naar huis.
En als ik zeg ik hou niet meer van je oid dan zegt hij ook dat hij me naar huis brengt. Hij dreigt zovaak dat hij me naar huis wil brengen dat het shocking voor hem is als ik zeg; ok breng me maar naar huis.
Ik maak me daar niet echt zorgen om.. ik hoop meer dat ik het nu kan oplossen wat mijn gevoel betreft, of ik toekomst met hem zie etc etc mijn gevoel zegt nu van niet omdat hij niet veranderd.
En ik wil het er goed over hebben.
Dat zou voor mij erg bevredigend zijn.. ookal kunnen we het niet oplossen of uitpraten (tot welke oplossing dan ook) dan is het voor mij ook weer een bevestiging.
Dus ik denk dat het wel goed komt.
En het fysieke... ik weet bijna zeker dat ik daar niet bang voor hoef te zijn als ik zeg dat ik bij hem weg wil ofzo.
En zo wel.... stel hij slaat me, dan weet hij denk ik wel wat de concequenties zijn maar ik denk gewoon van niet.
Ik ben meer bang voor het subtiele, de afwijzing en afstandelijkheid het kwetsen en omlaaghalen. Dat is zijn manier om me pijn te doen en om me dingen te "leren" en duidelijk te maken. Maargoed..als dat gebeurd dan zegt het me ook genoeg.
Ik weet het niet.. ik ben op dit moment niet bang voor hem.
en maakt hij me wel bang.. doet hij me pijn..
al die dingen bevestigen voor mij alleen maar dat ik dan weg moet
en ik wil weten wat ik moet doen.
misschien dat ik daarom nu geen angst heb, misschien wel stom maar ik wil niet meer bang zijn.
Zo te horen zijn het inderdaad je eigen geloof, hoop en liefde die je vasthouden in deze relatie.
In praktische zin: je maakt jezelf dus 's nachts weer afhankelijk van hem. Nog los van het feit dat je jezelf kwetsbaar maakt door met hem in één bed te slapen, zeker als hij zo ruw is met seks. Wil jij wel seks met hem nu? Zo nee, blijf dan niet slapen.
Zo ja, vind ik het ook niet verstandig om te blijven slapen als je geen plan hebt om daar weg te komen zonder dat je hem lief aan moet kijken. Zeg nou zelf, wegstampen en daarna vragen of hij je thuisbrengt is niet echt een statement.
Ja misschien wel.
Seks afhouden is niet moeilijk. Hij is niet ruw maar hij is bot.
Hij heeft een paar weken geleden erg bot gedaan, ben toen uit bed gestapt en zijn we gelijk naar huis gegaan omdat ik dat wou. Heb toen een aantal weken geen seks gehad en heb hem uitgelegd waarom ik dat niet wou. Dan probeerd hij ook niks etc.
Wat dat betreft luisterd hij wel naar die grens.
En afgelopen weekend deed hij weer bot. Dus toen ook gestopt.
Kan opzich met dat mijn grens wel aangeven en ermee stoppen.
Dan accepteerd hij dat ook.
En trouwens.. vaak valt hij svonds al op de bank in slaap en komt seks er niet eens van.. hij is wel gericht op seks maar probeerd het niet zo vaak zegmaar hij wil dat ik initiatief neem.
Dus daar maak ik me niet zoveel zorgen over.
Hij heeft een aantal x zelf gezegt; ik breng je naar huis.
En als ik zeg ik hou niet meer van je oid dan zegt hij ook dat hij me naar huis brengt. Hij dreigt zovaak dat hij me naar huis wil brengen dat het shocking voor hem is als ik zeg; ok breng me maar naar huis.
Ik maak me daar niet echt zorgen om.. ik hoop meer dat ik het nu kan oplossen wat mijn gevoel betreft, of ik toekomst met hem zie etc etc mijn gevoel zegt nu van niet omdat hij niet veranderd.
En ik wil het er goed over hebben.
Dat zou voor mij erg bevredigend zijn.. ookal kunnen we het niet oplossen of uitpraten (tot welke oplossing dan ook) dan is het voor mij ook weer een bevestiging.
Dus ik denk dat het wel goed komt.
En het fysieke... ik weet bijna zeker dat ik daar niet bang voor hoef te zijn als ik zeg dat ik bij hem weg wil ofzo.
En zo wel.... stel hij slaat me, dan weet hij denk ik wel wat de concequenties zijn maar ik denk gewoon van niet.
Ik ben meer bang voor het subtiele, de afwijzing en afstandelijkheid het kwetsen en omlaaghalen. Dat is zijn manier om me pijn te doen en om me dingen te "leren" en duidelijk te maken. Maargoed..als dat gebeurd dan zegt het me ook genoeg.
Ik weet het niet.. ik ben op dit moment niet bang voor hem.
en maakt hij me wel bang.. doet hij me pijn..
al die dingen bevestigen voor mij alleen maar dat ik dan weg moet
en ik wil weten wat ik moet doen.
misschien dat ik daarom nu geen angst heb, misschien wel stom maar ik wil niet meer bang zijn.
vrijdag 5 december 2008 om 15:55
quote:pom508 schreef op 05 december 2008 @ 15:42:
En Hannah, heb je aangifte gedaan van die keren dat hij je mishandelde?
Je arm breken door iemand te hard vastpakken kan gebeuren bij oude vrouwtjes vanwege de botontkalking, maar wanneer dat bij een 20 jarige gebeurd, dan is het brute kracht.
Wat zeiden ze eigenlijk in het ziekenhuis toen ze je behandelden?
Was half 1 snachts.. we hadden een verhaal bedacht dat we hadden gestoeid ofzo. Hij was erg bang en nouja ik wou niet dat mensen ons raar aankeken.
Ik heb nog nooit iets gebroken, voor mij was het de 1e x dat ik iets brak en ik schrok er erg van., ik moest misschien geopereerd worden dus was ook erg bang en vooral met mn pijn bezig, niet zozeer met hem en de situatie. Hij moest me helpen met aankleden en alles dus ik had hem nodig, hij moest me naar het ziekenhuis brengen enzo ik wou gewoon dat hij voor me ging zorgen.
We hadden ruzie en ik had hem een x gezegt, als ik me rot voel en huil, houd me dan vast dan kalmeer ik wel, ik heb een arm om me heen nodig en geen discussie en gedoe want dat maakt alles erger. Toen stond hij voor me in de huiskamer, zat op de bank.
Ruzie, discussie blabla
Ik zei; hou me dan vast.. alsjeblieft (zoiets) in tranen
toen plofte hij naast me neer en pakte me erg hard vast.
Het ging erg snel maar ik denk dat hij op mn hand ging zitten en doordat hij me vastpakte ging mijn arm wat dubbel.
Er zat een breuk in mn arm, iets boven mn pols en een breuk in mn hand.
hij zei; nu maak je het uit.. dit ging tever oww en hij liep weg.
ik riep hem bij me en kalmeerde hem iets en riep dat hij me moest helpen want ik had zoveel pijn.
beetje rare situatie en het was superonhandig maar ook erg bruut ja.
in het ziekenhuis vertelden ze alleen maar verhalen van stelletjes die ook zoiets hadden meegemaakt met stoeien.
Ik was wel kwaad op hem, later maar hij zei altijd dat het niet zijn schuld was enzo.
en op zijn verjaardag toen mn gips er net af was kreeg ik een cadeautje van hem waar iedereen bij zat (mn favo drank)
eigenlijk ook gek als ik er zo over nadenk,.
heb het nooit als mishandeling gezien omdat het een ongelukje was.
is zoiets mishandeling? Vinden jullie dat?
Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden, dacht dat mishandeling altijd was; het met opzet iemand letsel toe brengen.
en zag dit als een stom ongeluk waarbij hij te hard voor me was.
En Hannah, heb je aangifte gedaan van die keren dat hij je mishandelde?
Je arm breken door iemand te hard vastpakken kan gebeuren bij oude vrouwtjes vanwege de botontkalking, maar wanneer dat bij een 20 jarige gebeurd, dan is het brute kracht.
Wat zeiden ze eigenlijk in het ziekenhuis toen ze je behandelden?
Was half 1 snachts.. we hadden een verhaal bedacht dat we hadden gestoeid ofzo. Hij was erg bang en nouja ik wou niet dat mensen ons raar aankeken.
Ik heb nog nooit iets gebroken, voor mij was het de 1e x dat ik iets brak en ik schrok er erg van., ik moest misschien geopereerd worden dus was ook erg bang en vooral met mn pijn bezig, niet zozeer met hem en de situatie. Hij moest me helpen met aankleden en alles dus ik had hem nodig, hij moest me naar het ziekenhuis brengen enzo ik wou gewoon dat hij voor me ging zorgen.
We hadden ruzie en ik had hem een x gezegt, als ik me rot voel en huil, houd me dan vast dan kalmeer ik wel, ik heb een arm om me heen nodig en geen discussie en gedoe want dat maakt alles erger. Toen stond hij voor me in de huiskamer, zat op de bank.
Ruzie, discussie blabla
Ik zei; hou me dan vast.. alsjeblieft (zoiets) in tranen
toen plofte hij naast me neer en pakte me erg hard vast.
Het ging erg snel maar ik denk dat hij op mn hand ging zitten en doordat hij me vastpakte ging mijn arm wat dubbel.
Er zat een breuk in mn arm, iets boven mn pols en een breuk in mn hand.
hij zei; nu maak je het uit.. dit ging tever oww en hij liep weg.
ik riep hem bij me en kalmeerde hem iets en riep dat hij me moest helpen want ik had zoveel pijn.
beetje rare situatie en het was superonhandig maar ook erg bruut ja.
in het ziekenhuis vertelden ze alleen maar verhalen van stelletjes die ook zoiets hadden meegemaakt met stoeien.
Ik was wel kwaad op hem, later maar hij zei altijd dat het niet zijn schuld was enzo.
en op zijn verjaardag toen mn gips er net af was kreeg ik een cadeautje van hem waar iedereen bij zat (mn favo drank)
eigenlijk ook gek als ik er zo over nadenk,.
heb het nooit als mishandeling gezien omdat het een ongelukje was.
is zoiets mishandeling? Vinden jullie dat?
Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden, dacht dat mishandeling altijd was; het met opzet iemand letsel toe brengen.
en zag dit als een stom ongeluk waarbij hij te hard voor me was.
vrijdag 5 december 2008 om 15:58
quote:Lemmy schreef op 05 december 2008 @ 14:50:
Eens met wat Dubio zegt.
En wat je vertelt over het slaan dat niet zo bedoeld was, je arm breken omdat hij je te hard vastpakte... tja, of het nou zo bedoeld was of niet, hij dééd het wel! Mijn toenmalige partner dacht vast ook niet vooraf 'kom, laat ik haar neus eens breken', maar dat deed hij ook wel. Je vriend moet zich kunnen beheersen, daar gaat het om. Spijt achteraf, of zeggen het niet zo bedoeld te hebben... tja, fijn hoor. Maar uiteindelijk heb je daar niks aan. Het hoort gewoon helemaal niet te gebeuren. Ook niet per ongeluk.
(... en daarbij... volgens mij bestaat dat helemaal niet hoor, per ongeluk iemand echt pijn doen. Mijn huidige man is best groot en sterk, en zo'n 50 kilo zwaarder dan ik ben. Hij zou me makkelijk pijn kunnen doen, maar ik heb zelfs nog nooit een blauwe plek gehad door hem)
Ja dat is ook wel weer zo.. hij kan zich niet beheersen in boosheid, nare dingen zeggen en soms dus niet met dreigende bewegingen maken enzo.
Dat is gewoon verkeerd, is zo ja..
Ik stomp hem weleens tegen zn arm aan als hij bv super raar doet ofzo ooooooow :S fout.
toen hij me dreigde te slaan zegmaar heb ik hem geslagen.
kan me niet meer herinneren dat ik hem tegen zn arm heb geslagen maar dat was mijn reactie ofzo.
hij zei: je hebt me geslagen!!!!
en het was mn eigen schuld dat hij dreigde.
Raar
Eens met wat Dubio zegt.
En wat je vertelt over het slaan dat niet zo bedoeld was, je arm breken omdat hij je te hard vastpakte... tja, of het nou zo bedoeld was of niet, hij dééd het wel! Mijn toenmalige partner dacht vast ook niet vooraf 'kom, laat ik haar neus eens breken', maar dat deed hij ook wel. Je vriend moet zich kunnen beheersen, daar gaat het om. Spijt achteraf, of zeggen het niet zo bedoeld te hebben... tja, fijn hoor. Maar uiteindelijk heb je daar niks aan. Het hoort gewoon helemaal niet te gebeuren. Ook niet per ongeluk.
(... en daarbij... volgens mij bestaat dat helemaal niet hoor, per ongeluk iemand echt pijn doen. Mijn huidige man is best groot en sterk, en zo'n 50 kilo zwaarder dan ik ben. Hij zou me makkelijk pijn kunnen doen, maar ik heb zelfs nog nooit een blauwe plek gehad door hem)
Ja dat is ook wel weer zo.. hij kan zich niet beheersen in boosheid, nare dingen zeggen en soms dus niet met dreigende bewegingen maken enzo.
Dat is gewoon verkeerd, is zo ja..
Ik stomp hem weleens tegen zn arm aan als hij bv super raar doet ofzo ooooooow :S fout.
toen hij me dreigde te slaan zegmaar heb ik hem geslagen.
kan me niet meer herinneren dat ik hem tegen zn arm heb geslagen maar dat was mijn reactie ofzo.
hij zei: je hebt me geslagen!!!!
en het was mn eigen schuld dat hij dreigde.
Raar
vrijdag 5 december 2008 om 17:00
quote:eleonora schreef op 05 december 2008 @ 15:19:
Dag lieve schatten, ik kom even gedag zeggen. Momenteel heb ik zo veel aan mijn hoofd dat ik niet verder kom dan melig meetetteren op gezelligheidstopics maar ik ben blij te lezen dat jullie er nog steeds zijn.
Wat ik vragen wilde:
Zullen we eens bij de angels aankaarten om dit topic sticky te maken? Zodat het altijd bovenaan staat en we niet hele pagina's naar beneden afzakken? Misschien handig voor de vrouwen die niet veel ervaring hebben met forummen. Ik heb het gevoel dat vrouwen soms erg moeten zoeken voor ze ons gevonden hebben namelijk.
Het is dan wel handig om een nieuw topic te openen, met een titel die verwijst naar dit topic.
Hoe denken jullie daar over?
Lieve Leo!
Jemig, ik heb lang niets van me laten horen. Moet je even knuffelen hoor!
Maar hoe gaat het met je?
Ik heb zelf een moeilijk gevoel naar jou en anderen omdat ik ook zo druk ben met mijn dingen dat ik aan weinig toekom.
Schuldig, ik vergeet van alles en om dingen te vragen die ik graag wil weten. Zoals hoe het met jou gaat.
(f)
Oja, ik ben ook een lekkere havette, heb je wat aan. Goed, ben toch druk met de studie die stiekem geen havo meer is!
Ook even knuffelen met Pom
Hee, wat zie ik nu, het roosje is terug!
Zo, die er ook bij.
Het gaat wel, Pom. Niet zo denderend. Wil er wel over schrijven maar ik heb er geen rust voor.
Wat betreft jouw vraag, Leo. Schrijf jij dan een openingspost voor een nieuw topic?
Weet niet of de angel het sticky maakt.
Maar ik hoop wel dat een topic als dit er is, blijft. Voor wat het voor mij heeft betekend enzo, dan zie ik het graag er zijn.
Ik moet ook echt bijlezen hier nu er weer geschreven wordt.
Weet alleen niet zo goed hoe te reageren.
Ik vind het best moeilijk jouw stukjes te lezen, Hannah. Of in ieder geval terug te schrijven.
Vind het lastig eruit op te maken hoe de situatie nu precies is voor je.
Soms ben ik bang te overdrijven namelijk, dat ik reageer vanuit mijn eigen beleving van de dingen. Terwijl het heel anders kan zijn. Of juist weer niet. Lijkt je verhaal op het verhaal van een andere vrouw.
Hoe voel je je over de vragen die zijn gesteld?
Klara, hoe gaat het met jou?
Dertigmin, hoe is het?
Duubs en Lemmy
Dag lieve schatten, ik kom even gedag zeggen. Momenteel heb ik zo veel aan mijn hoofd dat ik niet verder kom dan melig meetetteren op gezelligheidstopics maar ik ben blij te lezen dat jullie er nog steeds zijn.
Wat ik vragen wilde:
Zullen we eens bij de angels aankaarten om dit topic sticky te maken? Zodat het altijd bovenaan staat en we niet hele pagina's naar beneden afzakken? Misschien handig voor de vrouwen die niet veel ervaring hebben met forummen. Ik heb het gevoel dat vrouwen soms erg moeten zoeken voor ze ons gevonden hebben namelijk.
Het is dan wel handig om een nieuw topic te openen, met een titel die verwijst naar dit topic.
Hoe denken jullie daar over?
Lieve Leo!
Jemig, ik heb lang niets van me laten horen. Moet je even knuffelen hoor!
Maar hoe gaat het met je?
Ik heb zelf een moeilijk gevoel naar jou en anderen omdat ik ook zo druk ben met mijn dingen dat ik aan weinig toekom.
Schuldig, ik vergeet van alles en om dingen te vragen die ik graag wil weten. Zoals hoe het met jou gaat.
(f)
Oja, ik ben ook een lekkere havette, heb je wat aan. Goed, ben toch druk met de studie die stiekem geen havo meer is!
Ook even knuffelen met Pom
Hee, wat zie ik nu, het roosje is terug!
Zo, die er ook bij.
Het gaat wel, Pom. Niet zo denderend. Wil er wel over schrijven maar ik heb er geen rust voor.
Wat betreft jouw vraag, Leo. Schrijf jij dan een openingspost voor een nieuw topic?
Weet niet of de angel het sticky maakt.
Maar ik hoop wel dat een topic als dit er is, blijft. Voor wat het voor mij heeft betekend enzo, dan zie ik het graag er zijn.
Ik moet ook echt bijlezen hier nu er weer geschreven wordt.
Weet alleen niet zo goed hoe te reageren.
Ik vind het best moeilijk jouw stukjes te lezen, Hannah. Of in ieder geval terug te schrijven.
Vind het lastig eruit op te maken hoe de situatie nu precies is voor je.
Soms ben ik bang te overdrijven namelijk, dat ik reageer vanuit mijn eigen beleving van de dingen. Terwijl het heel anders kan zijn. Of juist weer niet. Lijkt je verhaal op het verhaal van een andere vrouw.
Hoe voel je je over de vragen die zijn gesteld?
Klara, hoe gaat het met jou?
Dertigmin, hoe is het?
Duubs en Lemmy
