Kinderen
alle pijlers
Plotseling slecht slapende peuter
donderdag 11 december 2008 om 21:00
Hallo,
sinds een week of drie slaapt onze dochter van bijna twee ineens heel slecht. Ze heeft altijd juist heel goed geslapen, en ging altijd probleemloos naar bedje, ze vond het fijn om te gaan slapen en gezellig met haar knuffels te kroelen.
We hebben niks veranderd in de dagelijkse gang van zaken, maar als we haar nu in bed leggen na bad, tanden poetsen e.d. begint ze meteen hartverscheurend te huilen. Ze wil heel graag dat haar vader of ik bij haar blijft, ook al zit je alleen maar naast haar bedje is het eigenlijk al goed, dan kijkt ze af en toe even of er nog iemand zit en ligt ze heerlijk rustig en valt binnen enkele minuten in slaap.
Dit is niet zo'n punt om kinderbedtijd, maar ze wordt tegenwoordig ook midden in de nacht wakker, en dan willen wij ook heel graag slapen, ipv elke keer naast haar bedje te wachten tot ze weer slaapt. We hebben haar dan ook al een paar nachten bij ons in bed genomen uit gemakzucht en vermoeidheid, tussen ons in slaapt ze prinsheerlijk. Geen slim idee, maar de combinatie slaapdronken en opvoedkundig bezig zijn is bij ons geen goede.
Ze lijkt bang, maar is nog te klein om echt uit te leggen waarvoor precies. Wat ook opvalt is dat ze al maanden alleen maar netjes op het potje poepte, en dat ze dat ook al een week of drie niet meer doet, ik begrijp niet waarom. Soms ook wel, maar lang niet meer zo consequent als eerst.
Volgens mijn man is het toeval, maar we zijn vlak voor ze slecht ging slapen keihard gevallen met de fiets, toen ze in het voorstoeltje zat. De nacht nadat het gebeurd was hebben we haar vaak gewekt, ivm mogelijke hersenschudding. Er was gelukkig niks aan de hand, maar het blijft in mijn hoofd zittend at ze er misschien toch een tik van heeft overgehouden.
Als iemand een tip voor me heeft, heel graag.
Vast bedankt!
sinds een week of drie slaapt onze dochter van bijna twee ineens heel slecht. Ze heeft altijd juist heel goed geslapen, en ging altijd probleemloos naar bedje, ze vond het fijn om te gaan slapen en gezellig met haar knuffels te kroelen.
We hebben niks veranderd in de dagelijkse gang van zaken, maar als we haar nu in bed leggen na bad, tanden poetsen e.d. begint ze meteen hartverscheurend te huilen. Ze wil heel graag dat haar vader of ik bij haar blijft, ook al zit je alleen maar naast haar bedje is het eigenlijk al goed, dan kijkt ze af en toe even of er nog iemand zit en ligt ze heerlijk rustig en valt binnen enkele minuten in slaap.
Dit is niet zo'n punt om kinderbedtijd, maar ze wordt tegenwoordig ook midden in de nacht wakker, en dan willen wij ook heel graag slapen, ipv elke keer naast haar bedje te wachten tot ze weer slaapt. We hebben haar dan ook al een paar nachten bij ons in bed genomen uit gemakzucht en vermoeidheid, tussen ons in slaapt ze prinsheerlijk. Geen slim idee, maar de combinatie slaapdronken en opvoedkundig bezig zijn is bij ons geen goede.
Ze lijkt bang, maar is nog te klein om echt uit te leggen waarvoor precies. Wat ook opvalt is dat ze al maanden alleen maar netjes op het potje poepte, en dat ze dat ook al een week of drie niet meer doet, ik begrijp niet waarom. Soms ook wel, maar lang niet meer zo consequent als eerst.
Volgens mijn man is het toeval, maar we zijn vlak voor ze slecht ging slapen keihard gevallen met de fiets, toen ze in het voorstoeltje zat. De nacht nadat het gebeurd was hebben we haar vaak gewekt, ivm mogelijke hersenschudding. Er was gelukkig niks aan de hand, maar het blijft in mijn hoofd zittend at ze er misschien toch een tik van heeft overgehouden.
Als iemand een tip voor me heeft, heel graag.
Vast bedankt!
donderdag 11 december 2008 om 21:06
Hoi
Heel herkenbaar. Ik heb best wat tips gehaald van de site www.opvon.nl Misschien is dat ook iets voor jou?
Heel herkenbaar. Ik heb best wat tips gehaald van de site www.opvon.nl Misschien is dat ook iets voor jou?
donderdag 11 december 2008 om 21:06
Wij hebben precies hetzelfde met onze dochter van twee. Onze kleine meid ging ook altijd zonder problemen naar bed en op een avond was dat over. Dat is nu twee weken gelden. Wij hebben haar toen maar even laten krijssen, omdat wij het ook niet meer wisten. Helaas begon ze dan te spugen uit frustratie. Dit heeft ongeveer een halve week geduurd. Als advies gaven ze hier toen om om de 5 minuten te gaan kijken. Dat hebben we gedaan. Ze gaat nog steeds krijssend naar bed, maar als ze na 5 minuten nog huilt dan ga ik naar haar toe. Haal ik haar eraf... even knuffelen en dan gaat ze weer op bed. Ook wel huilend, maar dan maar eventjes. Vanavond heeft ze in totaal maar één of twee minuten gehuild dus het gaat stukje voor stukje beter.
Ook 's nachts wordt ze nu wakker. Op zich gebeurde dit wel vaker, maar dat was geen probleem om haar dan weer terug te leggen. Nu begint ze ook dan keihard te huilen. Dan houden we haar heel even in ons bed om even het gevoel te geven dat ze niet alleen is. Daarna gaat ze lekker slapen zonder huilen.
Misschien maken ze een sprong in de ontwikkeling waardoor ze gewoon moeite hebben met de verwerking. Wel vervelend en erg sneu voor de meiden.
Ook 's nachts wordt ze nu wakker. Op zich gebeurde dit wel vaker, maar dat was geen probleem om haar dan weer terug te leggen. Nu begint ze ook dan keihard te huilen. Dan houden we haar heel even in ons bed om even het gevoel te geven dat ze niet alleen is. Daarna gaat ze lekker slapen zonder huilen.
Misschien maken ze een sprong in de ontwikkeling waardoor ze gewoon moeite hebben met de verwerking. Wel vervelend en erg sneu voor de meiden.
donderdag 11 december 2008 om 21:25
Mijn dochter heeft de eerste 20 (ja, verschrikkelijk lang) heel slecht geslapen. De laatste 2 maanden gaat het best goed. Ik merk nu wel dat rond deze leeftijd het besef bij haar is gegroeid dat ze alleen is. Soort verlatingsangst lijkt het wel. Dus soms wordt ze toch nog wakker. Ik ga daarom altijd naar haar toe als ze wakker wordt, troost haar tot ze rustig is maar blijf ALTIJD op haar kamer. Ook blijf ik heel neutraal en maak het niet gezellig. Klinkt heel simpel maar ik baal als een stekker als ik op die frisse kamer zit te troosten. Ben zelf dan klaarwakker en kan moeilijk inslapen. Ik heb een schat van een kind maar ben eerlijk gezegd wel jaloers op ouders een slapend kind hebben van 19 tot 7 uur!
donderdag 11 december 2008 om 21:45
Zo rond de 2-2,5 jaar gaan kinderen een 'ik en de rest van de wereld' besef ontwikkelen, hun blik wordt ruimer en de wereld groter. Dit kan heel beangstigend zijn voor een kind, want de wereld is groot en er is meer dan je kan zien. Dit gaat ook gepaard met ineens veel realistischer en beeldender dromen, in het begin vaak eng dromen. Op den duur gaat het besef wennen en wordt het eng dromen minder. Maar een tijdje kan het naar bed gaan moeilijk zijn omdat ze hun bed associëren met het angstig wakker worden.
Ik heb er zelf nooit moeilijk over gedaan als mijn dochter bang was 's nachts. Een bang kind troost je en als dat betekent dat ze de rest van de nacht bij mij sliep dan was dat maar zo. Troosten en veiligheid bieden is hartstikke pedagogisch verantwoord hoor
Regel was wel altijd dat ze in haar eigen bed in slaap viel, anders zou ze daar op den duur niet meer aan willen. Zodra ze weer rustiger slapen slapen ze ook weer door en worden dan vanzelf weer wakker 's morgens in hun eigen bed.
Ik heb er zelf nooit moeilijk over gedaan als mijn dochter bang was 's nachts. Een bang kind troost je en als dat betekent dat ze de rest van de nacht bij mij sliep dan was dat maar zo. Troosten en veiligheid bieden is hartstikke pedagogisch verantwoord hoor
Regel was wel altijd dat ze in haar eigen bed in slaap viel, anders zou ze daar op den duur niet meer aan willen. Zodra ze weer rustiger slapen slapen ze ook weer door en worden dan vanzelf weer wakker 's morgens in hun eigen bed.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 11 december 2008 om 22:04
Ik heb precies hetzelfde gehad met mijn dochter van nu 2 jaar en 9 maanden. Ongeveer een paar maanden geleden was het begonnen. Zodra ze in bd ging liggen begon ze echt hartverscheurend te huilen. Dan ging ik haar troosten, en praten tegen haar dat ze gewoon lekker gaat slapen met haar knuffeltje beer. En dat mama ook zo gaat slapen en dat mama altijd in de buurt is. Dan was het goed en ging ze slapen. Maan dan midden in de nacht weer hysterisch krijsen, was gewoon echt erg om te horen hoe overstuur ze was. Dus ik liep regelmatig heen en weer om haar te troosten. Maar als dat niet hielp dan mocht ze lekker bij ons in bed kruipen en was het over.
Mijn moeder zei daarop, je moet haar niet in bed nemen want dat heeft ze zo door en dan wil ze straks elke keer bij jullie in bed. Het is gewoon een spel wat ze speelt.
Nou sorry hoor, maar hartverscheurend huilen en hysterisch krijsen noem ik geen spel. Ik zag de angst in haar oogjes
En sinds een maandje is het over, dus het is gewoon denk ik een fase waar ze weer doorheen moeten.
Gewoon lekker troosten en desnoods lekken bij je in bed nemen
Mijn moeder zei daarop, je moet haar niet in bed nemen want dat heeft ze zo door en dan wil ze straks elke keer bij jullie in bed. Het is gewoon een spel wat ze speelt.
Nou sorry hoor, maar hartverscheurend huilen en hysterisch krijsen noem ik geen spel. Ik zag de angst in haar oogjes
En sinds een maandje is het over, dus het is gewoon denk ik een fase waar ze weer doorheen moeten.
Gewoon lekker troosten en desnoods lekken bij je in bed nemen
donderdag 11 december 2008 om 22:17
Mijn dochter wordt morgen twee, en is ook de laatste weken heel angstig voor van alles en nog wat, ze kreeg zowat een rolling van de Mr. Jummy sultanapop
Ze slaapt ook slechter, is vaak bang voor vliegtuiggeluiden als ze in bed ligt. Bij ons komen er niet vaak vliegtuigen over, maar op de 1 of andere manier heeft dat veel indruk bij haar gemaakt. Als ze een vliegtuig ziet, is er niets aan de hand, maar zodra ze in bed ligt en alleen het geluid hoort, of denkt te horen dan is het mis.
Heel zielig, maar het heeft zoals Poezewoes al eerder schreef idd met haar ontwikkeling te maken.
En bij de een zal deze fase heftiger verlopen, dan bij een ander kindje.
Eerst werd ze meestal kletsend wakker, nu is het brúllen. Ik hoor aan haar huiltje dat ze echt bang is, dus ik ga altijd heen om te troosten. Als ze dan weer een veilig gevoel heeft, leg ik haar weer in bed, en slaapt ze in.
Soms helpt het al om even zacht tegen haar te praten via de babyfoon. Dan weet ze dat ik er 'ben' en dan kletst ze wat en slaapt ze zo weer.
Ze slaapt ook slechter, is vaak bang voor vliegtuiggeluiden als ze in bed ligt. Bij ons komen er niet vaak vliegtuigen over, maar op de 1 of andere manier heeft dat veel indruk bij haar gemaakt. Als ze een vliegtuig ziet, is er niets aan de hand, maar zodra ze in bed ligt en alleen het geluid hoort, of denkt te horen dan is het mis.
Heel zielig, maar het heeft zoals Poezewoes al eerder schreef idd met haar ontwikkeling te maken.
En bij de een zal deze fase heftiger verlopen, dan bij een ander kindje.
Eerst werd ze meestal kletsend wakker, nu is het brúllen. Ik hoor aan haar huiltje dat ze echt bang is, dus ik ga altijd heen om te troosten. Als ze dan weer een veilig gevoel heeft, leg ik haar weer in bed, en slaapt ze in.
Soms helpt het al om even zacht tegen haar te praten via de babyfoon. Dan weet ze dat ik er 'ben' en dan kletst ze wat en slaapt ze zo weer.
vrijdag 12 december 2008 om 13:32
Heel erg bedankt voor jullie reacties, goed om te lezen dat het eigenlijk dus behoorlijk normaal is, en bij haar leeftijd/ontwikkeling hoort.quote:Poezewoes schreef op 11 december 2008 @ 21:45:
Regel was wel altijd dat ze in haar eigen bed in slaap viel, anders zou ze daar op den duur niet meer aan willen. Zodra ze weer rustiger slapen slapen ze ook weer door en worden dan vanzelf weer wakker 's morgens in hun eigen bed.
Zo doen wij het ook, ze valt uiteindelijk wel in slaap in haar eigen bedje, maar wordt tegenwoordig meestal wakker tussen ons in. Maar het lijkt me een waarheid als een koe, als ze weer minder bang is, slaapt ze vast weer lekker door in haar eigen bedje.
Bedankt, ik voel me er een stuk zekerder over nu.
Regel was wel altijd dat ze in haar eigen bed in slaap viel, anders zou ze daar op den duur niet meer aan willen. Zodra ze weer rustiger slapen slapen ze ook weer door en worden dan vanzelf weer wakker 's morgens in hun eigen bed.
Zo doen wij het ook, ze valt uiteindelijk wel in slaap in haar eigen bedje, maar wordt tegenwoordig meestal wakker tussen ons in. Maar het lijkt me een waarheid als een koe, als ze weer minder bang is, slaapt ze vast weer lekker door in haar eigen bedje.
Bedankt, ik voel me er een stuk zekerder over nu.
