Kinderen
alle pijlers
Logeren of niet?
maandag 22 december 2008 om 10:55
Hallo dames,
Ik lees hier wel eens mee, maar heb nu zelf een vraag.
Ik weet namelijk niet wat ik moet doen.
Mijn moeder zou het heel leuk zou vinden als onze dochter eens bij haar en mijn vader zou logeren.
Onze dochter is al 4 jr. en heeft nog nooit daar gelogeerd. Bij haar andere opa en oma heeft ze al regelmatig gelogeerd.
Het punt is alleen: Ik ben vroeger door mijn vader misbruikt. Niet heel heftig, maar genoeg om mij een flinke vertrouwensdeuk te geven.
Dit is ooit uitgekomen en heeft een heel heftige periode opgeleverd. We hebben hierna flink gepraat, en toen.... ging er een bloemetjesgordijn over de hele kwestie, en is er nooit meer over gepraat.... (Lang leve het 'net-doen-alsof-er-niks-gebeurd-is' :-S)
Maar natuurlijk leeft dit bij mij voort.
En nu dus de vraag of dochterlief daar eens mag logeren....
Ik weet zeker dat mijn vader nooit meer zoiets zal doen, maar toch... Ik moet er niet aan denken dat dochterlief daar logeert en 's morgens gezellig bij opa en oma in bed kruipt. Ook al weet ik dat er niets zal gebeuren, het komt bij mij allemaal weer boven.
Mijn moeder wist hier destijds niets van. (even voor de duidelijkheid).
Mijn man wil niet dat ze daar logeert. En ik... ja jeetje, voor mijn moeder en voor mijn dochter vind ik het hartstikke leuk.
En ik ga nu ook al jaren goed met mijn ouders overweg.
Als ik er nu over begin trek ik een beerput open...
Pffffff, ik weet niet wat te doen...
Wat zouden jullie doen?
(En bedankt dat ik hier mijn verhaal kwijt kon...)
Ik lees hier wel eens mee, maar heb nu zelf een vraag.
Ik weet namelijk niet wat ik moet doen.
Mijn moeder zou het heel leuk zou vinden als onze dochter eens bij haar en mijn vader zou logeren.
Onze dochter is al 4 jr. en heeft nog nooit daar gelogeerd. Bij haar andere opa en oma heeft ze al regelmatig gelogeerd.
Het punt is alleen: Ik ben vroeger door mijn vader misbruikt. Niet heel heftig, maar genoeg om mij een flinke vertrouwensdeuk te geven.
Dit is ooit uitgekomen en heeft een heel heftige periode opgeleverd. We hebben hierna flink gepraat, en toen.... ging er een bloemetjesgordijn over de hele kwestie, en is er nooit meer over gepraat.... (Lang leve het 'net-doen-alsof-er-niks-gebeurd-is' :-S)
Maar natuurlijk leeft dit bij mij voort.
En nu dus de vraag of dochterlief daar eens mag logeren....
Ik weet zeker dat mijn vader nooit meer zoiets zal doen, maar toch... Ik moet er niet aan denken dat dochterlief daar logeert en 's morgens gezellig bij opa en oma in bed kruipt. Ook al weet ik dat er niets zal gebeuren, het komt bij mij allemaal weer boven.
Mijn moeder wist hier destijds niets van. (even voor de duidelijkheid).
Mijn man wil niet dat ze daar logeert. En ik... ja jeetje, voor mijn moeder en voor mijn dochter vind ik het hartstikke leuk.
En ik ga nu ook al jaren goed met mijn ouders overweg.
Als ik er nu over begin trek ik een beerput open...
Pffffff, ik weet niet wat te doen...
Wat zouden jullie doen?
(En bedankt dat ik hier mijn verhaal kwijt kon...)
maandag 22 december 2008 om 11:25
Je kan tegen je moeder zeggen dat je haar alle facetten van het oma - schap gunt , maar dat jij , en zij , wetende wat jullie weten , niet je dochter wilt blootstellen aan bepaalde dingen waar jij nu nog last van hebt .
Je moeder is niet alleen nog-maar-oma , ze blijft jouw moeder en jouw pijn zal ook haar pijn zijn , jouw zorgen zullen haar zorgen zijn .
Je moeder is niet alleen nog-maar-oma , ze blijft jouw moeder en jouw pijn zal ook haar pijn zijn , jouw zorgen zullen haar zorgen zijn .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 22 december 2008 om 11:30
quote:Poezewoes schreef op 22 december 2008 @ 11:05:
Again, weet je moeder het nu nog niet dan? Je zegt dat er een boel om te doen is geweest ooit.
Als ze het wel weet, zou ik gewoon zeggen dat je geen oude koeien uit de sloot wilt halen maar ook onder geen beding nieuwe kalveren geboren wilt laten worden. Je dochter logeert daar niet omdat je geen enkel risico wilt lopen dat haar gebeurt wat jou is gebeurd. Klaar over, geen discussie, er is voorheen al genoeg over gezegd.
Je hebt gelijk. Pfffff, maar toch he... Het is aan de ene kant heel simpel: Dochterlief slaapt daar niet. Punt.
Maar ik blijf worstelen met mijn gevoelens. Mijn ouders hebben mij de afgelopen jaren waanzinnig gesteund in allerlei dingen, en op allerlei manieren. Het klinkt raar, maar bij mij komt het woord 'ondankbaar' boven drijven :-S
Again, weet je moeder het nu nog niet dan? Je zegt dat er een boel om te doen is geweest ooit.
Als ze het wel weet, zou ik gewoon zeggen dat je geen oude koeien uit de sloot wilt halen maar ook onder geen beding nieuwe kalveren geboren wilt laten worden. Je dochter logeert daar niet omdat je geen enkel risico wilt lopen dat haar gebeurt wat jou is gebeurd. Klaar over, geen discussie, er is voorheen al genoeg over gezegd.
Je hebt gelijk. Pfffff, maar toch he... Het is aan de ene kant heel simpel: Dochterlief slaapt daar niet. Punt.
Maar ik blijf worstelen met mijn gevoelens. Mijn ouders hebben mij de afgelopen jaren waanzinnig gesteund in allerlei dingen, en op allerlei manieren. Het klinkt raar, maar bij mij komt het woord 'ondankbaar' boven drijven :-S
maandag 22 december 2008 om 11:31
quote:blijfgewoonbianca schreef op 22 december 2008 @ 11:25:
Je kan tegen je moeder zeggen dat je haar alle facetten van het oma - schap gunt , maar dat jij , en zij , wetende wat jullie weten , niet je dochter wilt blootstellen aan bepaalde dingen waar jij nu nog last van hebt .
Je moeder is niet alleen nog-maar-oma , ze blijft jouw moeder en jouw pijn zal ook haar pijn zijn , jouw zorgen zullen haar zorgen zijn .Bedankt Bianca. *inmiddels met brok in keel zit*
Je kan tegen je moeder zeggen dat je haar alle facetten van het oma - schap gunt , maar dat jij , en zij , wetende wat jullie weten , niet je dochter wilt blootstellen aan bepaalde dingen waar jij nu nog last van hebt .
Je moeder is niet alleen nog-maar-oma , ze blijft jouw moeder en jouw pijn zal ook haar pijn zijn , jouw zorgen zullen haar zorgen zijn .Bedankt Bianca. *inmiddels met brok in keel zit*
maandag 22 december 2008 om 11:32
quote:eenman1979 schreef op 22 december 2008 @ 11:04:
nope, niet laten slapen!!!
wat ik zou doen zodat er niet een hele grote beerput open getrokken wordt: Vertel het tegen je vader waarom je niet wil dat je dochter daar slaapt.. en hij moet dat maar regelen met zijn vrouw (jou moeder!)
Ik persoonlijk zal het wel tegen m'n moeder vertellen!Is inderdaad ook een optie. Senks
nope, niet laten slapen!!!
wat ik zou doen zodat er niet een hele grote beerput open getrokken wordt: Vertel het tegen je vader waarom je niet wil dat je dochter daar slaapt.. en hij moet dat maar regelen met zijn vrouw (jou moeder!)
Ik persoonlijk zal het wel tegen m'n moeder vertellen!Is inderdaad ook een optie. Senks
maandag 22 december 2008 om 11:36
quote:Kym schreef op 22 december 2008 @ 11:17:
[...]
Ik weet niet of jij in soortgelijke situatie zit of die hebt gekend, maar ik vind niet dat je kunt zeggen dat het jou geen moeite zou kosten om een wijs besluit te nemen in dit alles. Voor iedereen werkt het anders en TO geeft duidelijk aan hoezeer ze met dit probleem kampt.
Ik snap je niet wat jij niet snapt uit mijn post.
Ik weet gewoon zeker dat als ik door mijn vader misbruikt zou zijn, ik daar mijn kind niet aan zou blootstellen.
Ik zou geen kat op het spek binden namelijk.
En dat TO met dit probleem kampt snap ik niet nee, want je wilt je kind toch zo veilig mogelijk grootbrengen, dus ik snap niet dat TO uberhaupt in overweging neemt of ze haar kind daar laat slapen of niet.
[...]
Ik weet niet of jij in soortgelijke situatie zit of die hebt gekend, maar ik vind niet dat je kunt zeggen dat het jou geen moeite zou kosten om een wijs besluit te nemen in dit alles. Voor iedereen werkt het anders en TO geeft duidelijk aan hoezeer ze met dit probleem kampt.
Ik snap je niet wat jij niet snapt uit mijn post.
Ik weet gewoon zeker dat als ik door mijn vader misbruikt zou zijn, ik daar mijn kind niet aan zou blootstellen.
Ik zou geen kat op het spek binden namelijk.
En dat TO met dit probleem kampt snap ik niet nee, want je wilt je kind toch zo veilig mogelijk grootbrengen, dus ik snap niet dat TO uberhaupt in overweging neemt of ze haar kind daar laat slapen of niet.
maandag 22 december 2008 om 11:38
quote:doenja schreef op 22 december 2008 @ 11:07:
Het is misschien niet leuk voor oma en je dochter, maar ik zou het niet toelaten! en als oma vraagt waarom niet dan is het mi wel nodig om de beerput open te trekken en eerlijk te zijn, je zou zelf ook geen rust hebben als je dochter uit logeren is.
succesTsja eigenlijk is het inderdaad heel simpel...
Het is misschien niet leuk voor oma en je dochter, maar ik zou het niet toelaten! en als oma vraagt waarom niet dan is het mi wel nodig om de beerput open te trekken en eerlijk te zijn, je zou zelf ook geen rust hebben als je dochter uit logeren is.
succesTsja eigenlijk is het inderdaad heel simpel...
maandag 22 december 2008 om 11:39
quote:Mizzzi schreef op 22 december 2008 @ 11:36:
[...]
Ik snap je niet wat jij niet snapt uit mijn post.
Ik weet gewoon zeker dat als ik door mijn vader misbruikt zou zijn, ik daar mijn kind niet aan zou blootstellen.
Ik zou geen kat op het spek binden namelijk.
En dat TO met dit probleem kampt snap ik niet nee, want je wilt je kind toch zo veilig mogelijk grootbrengen, dus ik snap niet dat TO uberhaupt in overweging neemt of ze haar kind daar laat slapen of niet.
Dan verschillen we gewoon van mening. Of van inzicht. Nooit gehoord van loyaal blijven aan anderen? En bij wie komt dat gevoel nu vaak het meest naar boven, ook al hebben ze het meest erge met je uitgehaald: je ouders inderdaad.
Hoeveel voorbeelden zijn er wel niet te noemen van misbruikte en mishandelde kinderen die tot in hun latere volwassenheid nog altijd hun ouders zullen verdedigen. Misschien niet te plaatsen voor jou, maar zo werkt het wel.
[...]
Ik snap je niet wat jij niet snapt uit mijn post.
Ik weet gewoon zeker dat als ik door mijn vader misbruikt zou zijn, ik daar mijn kind niet aan zou blootstellen.
Ik zou geen kat op het spek binden namelijk.
En dat TO met dit probleem kampt snap ik niet nee, want je wilt je kind toch zo veilig mogelijk grootbrengen, dus ik snap niet dat TO uberhaupt in overweging neemt of ze haar kind daar laat slapen of niet.
Dan verschillen we gewoon van mening. Of van inzicht. Nooit gehoord van loyaal blijven aan anderen? En bij wie komt dat gevoel nu vaak het meest naar boven, ook al hebben ze het meest erge met je uitgehaald: je ouders inderdaad.
Hoeveel voorbeelden zijn er wel niet te noemen van misbruikte en mishandelde kinderen die tot in hun latere volwassenheid nog altijd hun ouders zullen verdedigen. Misschien niet te plaatsen voor jou, maar zo werkt het wel.
maandag 22 december 2008 om 11:40
quote:_S_Again schreef op 22 december 2008 @ 11:30:
[...]
Je hebt gelijk. Pfffff, maar toch he... Het is aan de ene kant heel simpel: Dochterlief slaapt daar niet. Punt.
Maar ik blijf worstelen met mijn gevoelens. Mijn ouders hebben mij de afgelopen jaren waanzinnig gesteund in allerlei dingen, en op allerlei manieren. Het klinkt raar, maar bij mij komt het woord 'ondankbaar' boven drijven :-S
Ik kan me dat wel voorstellen, maar toch, er zijn grenzen aan dankbaarheid. Je hebt ze al de mogelijkheid gegeven een leuke opa en oma te zijn. Je hebt ze vergeven en ze in je leven toegelaten. Je gunt je moeder haar illusie van perfect gezin, en speelt haar negeermodus dus mee. Je hebt al zoveel voor je ouders gedaan, extra dankbaarheid is echt niet nodig.
Met dat vergeven alleen al heb jij je ouders zo ontzettend veel gegeven, moet je je dankbaarheid nu ook nog uiten door je dochter op een presenteerblaadje aan te bieden? Nee hoor, er zijn grenzen.
[...]
Je hebt gelijk. Pfffff, maar toch he... Het is aan de ene kant heel simpel: Dochterlief slaapt daar niet. Punt.
Maar ik blijf worstelen met mijn gevoelens. Mijn ouders hebben mij de afgelopen jaren waanzinnig gesteund in allerlei dingen, en op allerlei manieren. Het klinkt raar, maar bij mij komt het woord 'ondankbaar' boven drijven :-S
Ik kan me dat wel voorstellen, maar toch, er zijn grenzen aan dankbaarheid. Je hebt ze al de mogelijkheid gegeven een leuke opa en oma te zijn. Je hebt ze vergeven en ze in je leven toegelaten. Je gunt je moeder haar illusie van perfect gezin, en speelt haar negeermodus dus mee. Je hebt al zoveel voor je ouders gedaan, extra dankbaarheid is echt niet nodig.
Met dat vergeven alleen al heb jij je ouders zo ontzettend veel gegeven, moet je je dankbaarheid nu ook nog uiten door je dochter op een presenteerblaadje aan te bieden? Nee hoor, er zijn grenzen.
maandag 22 december 2008 om 11:42
quote:Kym schreef op 22 december 2008 @ 11:39:
[...]
Dan verschillen we gewoon van mening. Of van inzicht. Nooit gehoord van loyaal blijven aan anderen? En bij wie komt dat gevoel nu vaak het meest naar boven, ook al hebben ze het meest erge met je uitgehaald: je ouders inderdaad.
Hoeveel voorbeelden zijn er wel niet te noemen van misbruikte en mishandelde kinderen die tot in hun latere volwassenheid nog altijd hun ouders zullen verdedigen. Misschien niet te plaatsen voor jou, maar zo werkt het wel.
Klopt. Het zijn en blijven mijn ouders. Degenen aan wie ik mijn leven te danken heb. (en nog heel veel meer dingen).
Het grootste probleem is dat degene die je met hart en ziel vertrouwt, dat vertrouwen keihard verbrijzeld heeft.
Ik verbaas me over mijzelf dat ik nog vertrouwen in anderen kan hebben, als ik hier nu zo over nadenk.
[...]
Dan verschillen we gewoon van mening. Of van inzicht. Nooit gehoord van loyaal blijven aan anderen? En bij wie komt dat gevoel nu vaak het meest naar boven, ook al hebben ze het meest erge met je uitgehaald: je ouders inderdaad.
Hoeveel voorbeelden zijn er wel niet te noemen van misbruikte en mishandelde kinderen die tot in hun latere volwassenheid nog altijd hun ouders zullen verdedigen. Misschien niet te plaatsen voor jou, maar zo werkt het wel.
Klopt. Het zijn en blijven mijn ouders. Degenen aan wie ik mijn leven te danken heb. (en nog heel veel meer dingen).
Het grootste probleem is dat degene die je met hart en ziel vertrouwt, dat vertrouwen keihard verbrijzeld heeft.
Ik verbaas me over mijzelf dat ik nog vertrouwen in anderen kan hebben, als ik hier nu zo over nadenk.
maandag 22 december 2008 om 11:44
quote:Parnell schreef op 22 december 2008 @ 11:40:
[...]
Ik kan me dat wel voorstellen, maar toch, er zijn grenzen aan dankbaarheid. Je hebt ze al de mogelijkheid gegeven een leuke opa en oma te zijn. Je hebt ze vergeven en ze in je leven toegelaten. Je gunt je moeder haar illusie van perfect gezin, en speelt haar negeermodus dus mee. Je hebt al zoveel voor je ouders gedaan, extra dankbaarheid is echt niet nodig.
Met dat vergeven alleen al heb jij je ouders zo ontzettend veel gegeven, moet je je dankbaarheid nu ook nog uiten door je dochter op een presenteerblaadje aan te bieden? Nee hoor, er zijn grenzen.
Gatver.... op een presenteerblaadje....
Je hebt helemaal gelijk. Dit is de grens.
[...]
Ik kan me dat wel voorstellen, maar toch, er zijn grenzen aan dankbaarheid. Je hebt ze al de mogelijkheid gegeven een leuke opa en oma te zijn. Je hebt ze vergeven en ze in je leven toegelaten. Je gunt je moeder haar illusie van perfect gezin, en speelt haar negeermodus dus mee. Je hebt al zoveel voor je ouders gedaan, extra dankbaarheid is echt niet nodig.
Met dat vergeven alleen al heb jij je ouders zo ontzettend veel gegeven, moet je je dankbaarheid nu ook nog uiten door je dochter op een presenteerblaadje aan te bieden? Nee hoor, er zijn grenzen.
Gatver.... op een presenteerblaadje....
Je hebt helemaal gelijk. Dit is de grens.
maandag 22 december 2008 om 11:49
Heel veel sterkte, _S_ . En ik zou je toch willen aanraden om hier met iemand over te gaan praten. Hoewel je misschien vindt dat je het moet vergeten en er niet over moet zeuren, kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat je er nog erg mee zit. Dit soort beschadigingen hebben veel invloed op je, is het niet nu, dan wel op een zeker moment in de toekomst.
Nogmaals heel veel sterkte en een dikke knuffel.
Nogmaals heel veel sterkte en een dikke knuffel.
maandag 22 december 2008 om 11:56
quote:_S_Again schreef op 22 december 2008 @ 11:30:
[...]
Je hebt gelijk. Pfffff, maar toch he... Het is aan de ene kant heel simpel: Dochterlief slaapt daar niet. Punt.
Maar ik blijf worstelen met mijn gevoelens. Mijn ouders hebben mij de afgelopen jaren waanzinnig gesteund in allerlei dingen, en op allerlei manieren. Het klinkt raar, maar bij mij komt het woord 'ondankbaar' boven drijven :-S
Ik denk dat je moeder heel erg hoopt dat 'alles weer goed is' en dat het verzoek om je dochter te laten logeren ook voor haar symbolische waarde heeft: dit keer kun je me vertrouwen, ik zal goed voor haar zorgen, wil ze er misschien mee zeggen. Maar het is aan jou om te zeggen: mam, ik hou van je, vertrouw jou, maar ik heb mezelf beloofd mijn dochter niet in dezelfde situatie te laten verkeren als ik toen. Ja, ze zal zich gekwetst voelen omdat ze (onrealistische) verwachtingen heeft dat alles vergeven en vergeten is. Maar die beerput waar jij het over hebt, daarvoor is je vader verantwoordelijk. Dat is zijn beerput. En als zij aan dat deksel wil gaan sjorren, dan is dat haar keus. Het enige wat jij en je man hoeven doen is jullie grens bepalen en die bewaken. Of daar nou ruzie van komt of niet. Jullie zijn verantwoordelijk voor je dochter.
sterkte!
[...]
Je hebt gelijk. Pfffff, maar toch he... Het is aan de ene kant heel simpel: Dochterlief slaapt daar niet. Punt.
Maar ik blijf worstelen met mijn gevoelens. Mijn ouders hebben mij de afgelopen jaren waanzinnig gesteund in allerlei dingen, en op allerlei manieren. Het klinkt raar, maar bij mij komt het woord 'ondankbaar' boven drijven :-S
Ik denk dat je moeder heel erg hoopt dat 'alles weer goed is' en dat het verzoek om je dochter te laten logeren ook voor haar symbolische waarde heeft: dit keer kun je me vertrouwen, ik zal goed voor haar zorgen, wil ze er misschien mee zeggen. Maar het is aan jou om te zeggen: mam, ik hou van je, vertrouw jou, maar ik heb mezelf beloofd mijn dochter niet in dezelfde situatie te laten verkeren als ik toen. Ja, ze zal zich gekwetst voelen omdat ze (onrealistische) verwachtingen heeft dat alles vergeven en vergeten is. Maar die beerput waar jij het over hebt, daarvoor is je vader verantwoordelijk. Dat is zijn beerput. En als zij aan dat deksel wil gaan sjorren, dan is dat haar keus. Het enige wat jij en je man hoeven doen is jullie grens bepalen en die bewaken. Of daar nou ruzie van komt of niet. Jullie zijn verantwoordelijk voor je dochter.
sterkte!
maandag 22 december 2008 om 11:57
quote:Parnell schreef op 22 december 2008 @ 11:49:
Heel veel sterkte, _S_ . En ik zou je toch willen aanraden om hier met iemand over te gaan praten. Hoewel je misschien vindt dat je het moet vergeten en er niet over moet zeuren, kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat je er nog erg mee zit. Dit soort beschadigingen hebben veel invloed op je, is het niet nu, dan wel op een zeker moment in de toekomst.
Nogmaals heel veel sterkte en een dikke knuffel.
Parnell, klopt. Het gaat tijden lang goed, maar in de afgelopen jaren is het regelmatig weer heel heftig in mijn hoofd aanwezig geweest. Vooral tijdens emotionele periodes. Ook al spelen die op een totaal ander vlak, toch komt alles dan weer boven.
Tijdens mijn zwangerschap (hiephoi hormonen) heb ik ook nachten liggen piekeren hierover. Doodsbenauwd dat ik een dochter zou krijgen... En die kreeg ik dus...
Heel veel sterkte, _S_ . En ik zou je toch willen aanraden om hier met iemand over te gaan praten. Hoewel je misschien vindt dat je het moet vergeten en er niet over moet zeuren, kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat je er nog erg mee zit. Dit soort beschadigingen hebben veel invloed op je, is het niet nu, dan wel op een zeker moment in de toekomst.
Nogmaals heel veel sterkte en een dikke knuffel.
Parnell, klopt. Het gaat tijden lang goed, maar in de afgelopen jaren is het regelmatig weer heel heftig in mijn hoofd aanwezig geweest. Vooral tijdens emotionele periodes. Ook al spelen die op een totaal ander vlak, toch komt alles dan weer boven.
Tijdens mijn zwangerschap (hiephoi hormonen) heb ik ook nachten liggen piekeren hierover. Doodsbenauwd dat ik een dochter zou krijgen... En die kreeg ik dus...
maandag 22 december 2008 om 11:59
quote:MissMara schreef op 22 december 2008 @ 11:56:
[...]
Ik denk dat je moeder heel erg hoopt dat 'alles weer goed is' en dat het verzoek om je dochter te laten logeren ook voor haar symbolische waarde heeft: dit keer kun je me vertrouwen, ik zal goed voor haar zorgen, wil ze er misschien mee zeggen. Maar het is aan jou om te zeggen: mam, ik hou van je, vertrouw jou, maar ik heb mezelf beloofd mijn dochter niet in dezelfde situatie te laten verkeren als ik toen. Ja, ze zal zich gekwetst voelen omdat ze (onrealistische) verwachtingen heeft dat alles vergeven en vergeten is. Maar die beerput waar jij het over hebt, daarvoor is je vader verantwoordelijk. Dat is zijn beerput. En als zij aan dat deksel wil gaan sjorren, dan is dat haar keus. Het enige wat jij en je man hoeven doen is jullie grens bepalen en die bewaken. Of daar nou ruzie van komt of niet. Jullie zijn verantwoordelijk voor je dochter.
sterkte!Bedankt MissMara, je verwoordt het helemaal goed. Dit gaat nog een staartje krijgen, maar wat moet dat moet...
[...]
Ik denk dat je moeder heel erg hoopt dat 'alles weer goed is' en dat het verzoek om je dochter te laten logeren ook voor haar symbolische waarde heeft: dit keer kun je me vertrouwen, ik zal goed voor haar zorgen, wil ze er misschien mee zeggen. Maar het is aan jou om te zeggen: mam, ik hou van je, vertrouw jou, maar ik heb mezelf beloofd mijn dochter niet in dezelfde situatie te laten verkeren als ik toen. Ja, ze zal zich gekwetst voelen omdat ze (onrealistische) verwachtingen heeft dat alles vergeven en vergeten is. Maar die beerput waar jij het over hebt, daarvoor is je vader verantwoordelijk. Dat is zijn beerput. En als zij aan dat deksel wil gaan sjorren, dan is dat haar keus. Het enige wat jij en je man hoeven doen is jullie grens bepalen en die bewaken. Of daar nou ruzie van komt of niet. Jullie zijn verantwoordelijk voor je dochter.
sterkte!Bedankt MissMara, je verwoordt het helemaal goed. Dit gaat nog een staartje krijgen, maar wat moet dat moet...
maandag 22 december 2008 om 11:59
Je moet het denk ik ook zo zien: je kon jezelf niet beschermen tegen je vader, want je was een kind. En je moeder kon jou kennelijk ook niet beschermen tegen je vader, wat de oorzaak daar ook van is. Maar jij bent nu wél in staat om voor je dochter te doen wat je moeder nooit voor jou gedaan heeft. En dat moet je doen.
maandag 22 december 2008 om 12:01
Ergens kan ik me ook wel voorstellen dat je misschien denkt dat je zo je moeder 'straft' door je dochter daar niet te laten logeren, voor iets wat zij niet gedaan heeft ( maar je vader) maar dat moet je helemaal los zien van jouw dochter. Dat is een nieuw leven, punt, die verhoudingen liggen daar anders voor, daar ga je niet mee gokken, echt niet. In ieder geval een hele dikke voor jou, kan me voorstellen dat het een boel naar boven haalt.
maandag 22 december 2008 om 12:08
voor jou, alles is al gezegd door de anderen maar ik wil je nog en een knuffel geven voor wat je hebt meegemaakt en dat je zo vergevingsgezind bent naar je ouders toe. Dat vind ik heel knap van je. Maar daar houdt het wel op. Ik zou mijn kind daar dus ook niet laten slapen. Je kan niet zeker weten dat het nooit meer gebeurt. Man, je doet toch zelf ook geen oog dicht als je kind daar slaapt. Niet doen dus.
Stressed is just desserts spelled backwards
