Relaties
alle pijlers
Flabbergasted (en eigenlijk ook wel gekwetst)
zaterdag 27 december 2008 om 11:50
Kym, vervelend voor je, maar ik denk dat het nog vervelender moet zijn om je te realiseren dat je na al die jaren nog steeds niet over hem heen bent...
Jij mist hem nog steeds ontzéttend als maatje, bent eigenlijk niet verder gegaan met je leven. Hij wel, hij is over je heen en je hoort niet meer in zijn leven.
Heel veel mensen kunnen of willen geen 'vrienden' blijven na een relatie, weten of willen zich geen houding geven.
Ik had zelf een vriendschap met iemand, vroegah. De broer van mijn toenmalig vriendje. Mijn vriendje was heel leuk en lief, maar vóór we wat kregen was ik een tijdje verliefd op zijn broer. En zijn broer is ook verliefd geweest op mij. Nooit wat mee gedaan, dus nooit een relatie gehad, en sja, toen kreeg ik iets met zn broertje. Broer nam het in eerste instantie erg sportief op en we bleven wel met elkaar omgaan. Maar... broertje veranderde door dat jaar heen. (Ging op kamers en zo) En werd eigenlijk ook wat...suffer. Op één of andere manier heeft broer het in zijn hoofd gehaald dat dat míjn schuld was, hij heeft me, zodra het uit was, zwart gemaakt en is nooit meer vriendelijk geweest. Vorig jáár nog kwam een kennisje van mij hem tegen en kreeg over mij te horen: "oh, die trut?" En van het zomer (echt, zeker 7 jaar later) keek hij nóg snel de andere kant op toen ik hem tegenkwam.
En dat is alleen nog maar een verpeste vriendschap/ een puberthing. Sommige mensen zijn nu eenmaal zo.
Waarom zou jíj je er nog wat van aantrekken? Het lijkt me eerder tijd om écht verder te gaan met je leven.
Jij mist hem nog steeds ontzéttend als maatje, bent eigenlijk niet verder gegaan met je leven. Hij wel, hij is over je heen en je hoort niet meer in zijn leven.
Heel veel mensen kunnen of willen geen 'vrienden' blijven na een relatie, weten of willen zich geen houding geven.
Ik had zelf een vriendschap met iemand, vroegah. De broer van mijn toenmalig vriendje. Mijn vriendje was heel leuk en lief, maar vóór we wat kregen was ik een tijdje verliefd op zijn broer. En zijn broer is ook verliefd geweest op mij. Nooit wat mee gedaan, dus nooit een relatie gehad, en sja, toen kreeg ik iets met zn broertje. Broer nam het in eerste instantie erg sportief op en we bleven wel met elkaar omgaan. Maar... broertje veranderde door dat jaar heen. (Ging op kamers en zo) En werd eigenlijk ook wat...suffer. Op één of andere manier heeft broer het in zijn hoofd gehaald dat dat míjn schuld was, hij heeft me, zodra het uit was, zwart gemaakt en is nooit meer vriendelijk geweest. Vorig jáár nog kwam een kennisje van mij hem tegen en kreeg over mij te horen: "oh, die trut?" En van het zomer (echt, zeker 7 jaar later) keek hij nóg snel de andere kant op toen ik hem tegenkwam.
En dat is alleen nog maar een verpeste vriendschap/ een puberthing. Sommige mensen zijn nu eenmaal zo.
Waarom zou jíj je er nog wat van aantrekken? Het lijkt me eerder tijd om écht verder te gaan met je leven.
zaterdag 27 december 2008 om 11:54
Hey Kym,
Denk dat het gewoon een houding van hem is hoor. Doen alsof het hem niet boeit, smoezen met vrienden, zich groot houden.
Hij zal natuurlijk ook geen "gezichtsverlies" willen leiden tov de groep waar hij mee was. Misschien heeft ie jou helemaal zwart gemaakt toen hij midden in zijn verdriet zat, dan is het voor hem ook moeilijk om nu normaal te doen. Net zoals jouw koele houding niks zegt over je werkelijke gevoel (voor diegene die je niet kennen), doet die van hem dat ook niet.
Kan me wel voorstellen dat het een nogal onprettige situatie heeft opgeleverd ja. Hoop dat je je alweer een beetje beter voelt..
Denk dat het gewoon een houding van hem is hoor. Doen alsof het hem niet boeit, smoezen met vrienden, zich groot houden.
Hij zal natuurlijk ook geen "gezichtsverlies" willen leiden tov de groep waar hij mee was. Misschien heeft ie jou helemaal zwart gemaakt toen hij midden in zijn verdriet zat, dan is het voor hem ook moeilijk om nu normaal te doen. Net zoals jouw koele houding niks zegt over je werkelijke gevoel (voor diegene die je niet kennen), doet die van hem dat ook niet.
Kan me wel voorstellen dat het een nogal onprettige situatie heeft opgeleverd ja. Hoop dat je je alweer een beetje beter voelt..
zaterdag 27 december 2008 om 11:57
quote:Kym schreef op 27 december 2008 @ 11:13:
Dank voor jullie reacties!
Om even te reageren op wat Wuiles schrijft: ik noem het gedrag van mijn ex niet fout, wil het wel helemaal bij mezelf houden namelijk. Ik vind het teleurstellend dat hij zo overduidelijk zijn best doet mij te vermijden en ik zie daar het nut niet van in. Sterker nog: ik vind het kinderachtig.
Wel blijft het waar dat ik hem als persoon heel erg mis. Voordat wij een relatie kregen waren wij hele lange tijd al beste maatjes en brachten dagen en nachten met elkaar door. Het is gewoon zuur als je dat maatje dan uiteinelijk verliest door een mislukte liefdesrelatie. En inderdaad: ik ken geen mensen met wie ik uiteindelijk beter kan opschieten dan met hem. Maar nee, daar ben ik niet van geschrokken nee toen ik dat constateerde. Ik heb altijd geweten dat we een bijzondere band hadden.Je weet helemaal niet waarom hij jou vermeed. Misschien juist om je te sparen? Om je niet in verlegenheid te brengen? Ik denk dat er iets niet helemaal goed gaat als je al drie jaar uit elkaar bent en je nog steeds aan je expartner denkt als degene met wie je het best kunt opschieten. De band die jullie hadden is er niet meer. Dat is heel zuur maar het leven gaat verder. Het leven is te kort om na drie jaar nog je avond te laten verpesten omdat een ex je vermijdt.
Dank voor jullie reacties!
Om even te reageren op wat Wuiles schrijft: ik noem het gedrag van mijn ex niet fout, wil het wel helemaal bij mezelf houden namelijk. Ik vind het teleurstellend dat hij zo overduidelijk zijn best doet mij te vermijden en ik zie daar het nut niet van in. Sterker nog: ik vind het kinderachtig.
Wel blijft het waar dat ik hem als persoon heel erg mis. Voordat wij een relatie kregen waren wij hele lange tijd al beste maatjes en brachten dagen en nachten met elkaar door. Het is gewoon zuur als je dat maatje dan uiteinelijk verliest door een mislukte liefdesrelatie. En inderdaad: ik ken geen mensen met wie ik uiteindelijk beter kan opschieten dan met hem. Maar nee, daar ben ik niet van geschrokken nee toen ik dat constateerde. Ik heb altijd geweten dat we een bijzondere band hadden.Je weet helemaal niet waarom hij jou vermeed. Misschien juist om je te sparen? Om je niet in verlegenheid te brengen? Ik denk dat er iets niet helemaal goed gaat als je al drie jaar uit elkaar bent en je nog steeds aan je expartner denkt als degene met wie je het best kunt opschieten. De band die jullie hadden is er niet meer. Dat is heel zuur maar het leven gaat verder. Het leven is te kort om na drie jaar nog je avond te laten verpesten omdat een ex je vermijdt.
zaterdag 27 december 2008 om 12:10
@Tangerine: ik heb niet het gevoel dat ik niet over hem heen ben en ben wel degelijk verder gegaan met mijn leven, al vrij vlot na onze breuk zelfs. Heb me overigens ook beter gevoeld dan ooit daarna. Het is mij niet vreemd dat ik nog steeds weleens met hem bezig ben of terugdenk aan onze tijd. Dat heb ik met alle relaties die ik heb gehad. Misschien ben ik gewoon zo, een denker, zonder dat me dat het me remt voor andere dingen.
Ik krijg nu overigens een beetje het gevoel alsof ik me moet (of zit te) verdedigen, terwijl het me daarom helemaal niet gaat. Ik wilde van me afschrijven, omdat ik weer eens geconfronteerd werd met hoe mensen met elkaar kunnen omgaan. Hoe raar dingen kunnen lopen en hoezeer mij dat verbaast, omdat het totaal niet in mijn aard ligt om mensen te vermijden of negatief over ze te spreken en dát dus is wat me teleurstelt als ik merk dat mij dat wel overkomt.
Ik krijg nu overigens een beetje het gevoel alsof ik me moet (of zit te) verdedigen, terwijl het me daarom helemaal niet gaat. Ik wilde van me afschrijven, omdat ik weer eens geconfronteerd werd met hoe mensen met elkaar kunnen omgaan. Hoe raar dingen kunnen lopen en hoezeer mij dat verbaast, omdat het totaal niet in mijn aard ligt om mensen te vermijden of negatief over ze te spreken en dát dus is wat me teleurstelt als ik merk dat mij dat wel overkomt.
zaterdag 27 december 2008 om 12:17
quote:tangerine schreef op 27 december 2008 @ 11:59:
Offtopic:
Jaaa sps, bij die met de gebakjes
. Ik neem de boeken mee hoor! Zeg, herkennen we elkaar wel 
? Ik lijk best wel een klein beetje op mijn avatar... .
Je herkent mij aan de zwarte wandelwagen en rode mexxjas van zoon vast wel..
En als ik iemand met boeken zie dan schreeuw ik gewoon heel hard HEEY TANG BEN JIJ HET?
Offtopic:
Jaaa sps, bij die met de gebakjes
. Ik neem de boeken mee hoor! Zeg, herkennen we elkaar wel ? Ik lijk best wel een klein beetje op mijn avatar... .Je herkent mij aan de zwarte wandelwagen en rode mexxjas van zoon vast wel..
En als ik iemand met boeken zie dan schreeuw ik gewoon heel hard HEEY TANG BEN JIJ HET?
zaterdag 27 december 2008 om 12:56
quote:Kym schreef op 27 december 2008 @ 12:10:
@Tangerine: ik heb niet het gevoel dat ik niet over hem heen ben en ben wel degelijk verder gegaan met mijn leven, al vrij vlot na onze breuk zelfs. Heb me overigens ook beter gevoeld dan ooit daarna. Het is mij niet vreemd dat ik nog steeds weleens met hem bezig ben of terugdenk aan onze tijd. Dat heb ik met alle relaties die ik heb gehad. Misschien ben ik gewoon zo, een denker, zonder dat me dat het me remt voor andere dingen.
Ik krijg nu overigens een beetje het gevoel alsof ik me moet (of zit te) verdedigen, terwijl het me daarom helemaal niet gaat. Ik wilde van me afschrijven, omdat ik weer eens geconfronteerd werd met hoe mensen met elkaar kunnen omgaan. Hoe raar dingen kunnen lopen en hoezeer mij dat verbaast, omdat het totaal niet in mijn aard ligt om mensen te vermijden of negatief over ze te spreken en dát dus is wat me teleurstelt als ik merk dat mij dat wel overkomt.
Laat ik het dan zo zeggen: de manier waarop je over hem schrijft en de mate waarin je teleurgesteld bent, doen mij vermoeden dat je nog níet over hem heen bent.
Ik citeer:
"Ik heb het altijd vooral heel erg gevonden dat ik hem ben 'verloren' als maatje. En steeds meer besefte ik dat ik zijn gezelschap/vriendschap echt miste. Met niemand kon ik zo hard lachen als met hem en met niemand heb ik zoveel avontuur beleefd. Na hem trouwens ook niet meer, hoor."
Wat moet het rot zijn als je zijn gezelschap nog steeds mist, en wat moet het rot zijn dat je nooit meer zoveel gelachen hebt en avontuur hebt beleefd.
Als jij wel denkt over hem heen te zijn: prima, good for you, super. maar hoe je schrijft, de mate waarin je gekwetst bent, doen me anders vermoeden.
Anders had je wel gedacht: "Zo hey, wat kinderachtig, nou ja, his loss, hupsakee, verder met het feest."
@Tangerine: ik heb niet het gevoel dat ik niet over hem heen ben en ben wel degelijk verder gegaan met mijn leven, al vrij vlot na onze breuk zelfs. Heb me overigens ook beter gevoeld dan ooit daarna. Het is mij niet vreemd dat ik nog steeds weleens met hem bezig ben of terugdenk aan onze tijd. Dat heb ik met alle relaties die ik heb gehad. Misschien ben ik gewoon zo, een denker, zonder dat me dat het me remt voor andere dingen.
Ik krijg nu overigens een beetje het gevoel alsof ik me moet (of zit te) verdedigen, terwijl het me daarom helemaal niet gaat. Ik wilde van me afschrijven, omdat ik weer eens geconfronteerd werd met hoe mensen met elkaar kunnen omgaan. Hoe raar dingen kunnen lopen en hoezeer mij dat verbaast, omdat het totaal niet in mijn aard ligt om mensen te vermijden of negatief over ze te spreken en dát dus is wat me teleurstelt als ik merk dat mij dat wel overkomt.
Laat ik het dan zo zeggen: de manier waarop je over hem schrijft en de mate waarin je teleurgesteld bent, doen mij vermoeden dat je nog níet over hem heen bent.
Ik citeer:
"Ik heb het altijd vooral heel erg gevonden dat ik hem ben 'verloren' als maatje. En steeds meer besefte ik dat ik zijn gezelschap/vriendschap echt miste. Met niemand kon ik zo hard lachen als met hem en met niemand heb ik zoveel avontuur beleefd. Na hem trouwens ook niet meer, hoor."
Wat moet het rot zijn als je zijn gezelschap nog steeds mist, en wat moet het rot zijn dat je nooit meer zoveel gelachen hebt en avontuur hebt beleefd.
Als jij wel denkt over hem heen te zijn: prima, good for you, super. maar hoe je schrijft, de mate waarin je gekwetst bent, doen me anders vermoeden.
Anders had je wel gedacht: "Zo hey, wat kinderachtig, nou ja, his loss, hupsakee, verder met het feest."
zaterdag 27 december 2008 om 13:01
quote:tangerine schreef op 27 december 2008 @ 12:57:
En sps, dat moet lukken ja . Ik ga eerst 'shoppen', moet nieuwjaarskaarten hebben en wil zwarte laarzen kijken én ik wil een kek rokje, maar ik betwijfel of ik dat laatste in H kan vinden
Misschien bij dat winkeltje dat met een J begint die nu een hele grote benedenverdieping heeft.
Ik ga uiteraard ook eerst even shoppen bij jou daar int durrep.
En sps, dat moet lukken ja . Ik ga eerst 'shoppen', moet nieuwjaarskaarten hebben en wil zwarte laarzen kijken én ik wil een kek rokje, maar ik betwijfel of ik dat laatste in H kan vinden
Misschien bij dat winkeltje dat met een J begint die nu een hele grote benedenverdieping heeft.
Ik ga uiteraard ook eerst even shoppen bij jou daar int durrep.
zaterdag 27 december 2008 om 13:39
zaterdag 27 december 2008 om 19:31
Balen dat je nu net je ex tegenkwam. Maar jij hebt toch ook gewoon de hele avond verder net staan doen alsof je het leuk had. mss heeft hij wel hetzelfde toneelstukje opgevoerd en zit hij er ook mee in zijn maag dat jij nu net ook daar moest zijn.
Fijn dat je je zo goed kunt "groothouden"maar uiteindelijk heb je wel een kutavond. Volgende keer zou ik dus gewoon weggaan en met je vrienden een andere tent opzoeken. Dan ben je na 10 minuten mss die ontmoeting vergeten en kun je ongestoord feesten ipv de hele avond stieklem toch je ex in de gaten houden om te zien of hij wel ziet hoeveel lol je hebt zonder hem.
Fijn dat je je zo goed kunt "groothouden"maar uiteindelijk heb je wel een kutavond. Volgende keer zou ik dus gewoon weggaan en met je vrienden een andere tent opzoeken. Dan ben je na 10 minuten mss die ontmoeting vergeten en kun je ongestoord feesten ipv de hele avond stieklem toch je ex in de gaten houden om te zien of hij wel ziet hoeveel lol je hebt zonder hem.
zaterdag 27 december 2008 om 22:16
Wat jammer dat zo'n vent je leven nog voor zo'n groot gedeelte beheerst! Probeer in te zien dat je met hem geen vriendschap meer kunt hebben, hoe rot dat ook klinkt.
Ik kan me voor een klein gedeelte herkennen in jouw verhaal, ook ik wilde contact (vriendschappelijk) houden, hij niet. Ik was er helemaal kapot van, vroeg me af wat voor vreselijk persoon ik wel niet was als ie opeens helemaal geen contact meer wilde! Maar kan er nu (aantal maanden later) veel realistischer op terugkijken: ben eigenlijk wel blij dat we geen contact meer hebben, want kan hem ten 1e beter uit mn hoofd zetten nu. En ten 2e blijkt uit zijn gedrag gewoon dat ie behoorlijk kinderachtig is, en met zo'n persoon (die mij op zo'n manier kwetst) wil ik niet eens omgaan. Ik had alles graag op een wat volwassener manier afgesloten (met een normaal gesprek bv), maar blijkbaar is dat voor hem niet mogelijk. Wil me door zijn gebrek aan volwassenheid niet langer rot voelen, en dat voelt goed!
Dus wat ik zou doen: vooral geen contact meer zoeken (is vlgs mij voor hem alleen maar een 'bevestiging' naar zijn kant toe dat je nog niet zonder hem kunt!). Negeer die jongen lekker, laat ie lekker met zn kinderachtige vriendjes gaan staan smoezen in de kroeg, maar probeer je dr niks van aan te trekken (hoe meeeega moeilijk dat ook zal zijn!). Als hij ziet dat jij gewoon lekker in je vel zit, en geniet van het leven, dan heb je hem volgens mij 'meer te pakken' dan wanneer je hem brieven gaat sturen met het verhaal dat je je er zo rot onder voelt. Blijkbaar interesseert hem dat niet/wil hij doen alsof hem dat niet interesseert. Bespaar je zo'n volgende 'afwijzing' (je gaat nl toch zitten wachten op een antwoord...en t is zo verrot als dat gewoon niet komt!)
Ik kan me voor een klein gedeelte herkennen in jouw verhaal, ook ik wilde contact (vriendschappelijk) houden, hij niet. Ik was er helemaal kapot van, vroeg me af wat voor vreselijk persoon ik wel niet was als ie opeens helemaal geen contact meer wilde! Maar kan er nu (aantal maanden later) veel realistischer op terugkijken: ben eigenlijk wel blij dat we geen contact meer hebben, want kan hem ten 1e beter uit mn hoofd zetten nu. En ten 2e blijkt uit zijn gedrag gewoon dat ie behoorlijk kinderachtig is, en met zo'n persoon (die mij op zo'n manier kwetst) wil ik niet eens omgaan. Ik had alles graag op een wat volwassener manier afgesloten (met een normaal gesprek bv), maar blijkbaar is dat voor hem niet mogelijk. Wil me door zijn gebrek aan volwassenheid niet langer rot voelen, en dat voelt goed!
Dus wat ik zou doen: vooral geen contact meer zoeken (is vlgs mij voor hem alleen maar een 'bevestiging' naar zijn kant toe dat je nog niet zonder hem kunt!). Negeer die jongen lekker, laat ie lekker met zn kinderachtige vriendjes gaan staan smoezen in de kroeg, maar probeer je dr niks van aan te trekken (hoe meeeega moeilijk dat ook zal zijn!). Als hij ziet dat jij gewoon lekker in je vel zit, en geniet van het leven, dan heb je hem volgens mij 'meer te pakken' dan wanneer je hem brieven gaat sturen met het verhaal dat je je er zo rot onder voelt. Blijkbaar interesseert hem dat niet/wil hij doen alsof hem dat niet interesseert. Bespaar je zo'n volgende 'afwijzing' (je gaat nl toch zitten wachten op een antwoord...en t is zo verrot als dat gewoon niet komt!)
zaterdag 27 december 2008 om 22:52
Hey Kym,
Ik herken het wel. Heb mijn ex een tijd nadat het uitwas, ook weer gezien bij het uitgaan en hij draaide zijn hoofd gewoon weg. Vond ik echt kinderachtig en ook niet leuk. Maar had zoiets van 'naja, als het zo moet, is het zo, hé'. Heb er verder ook niks mee gedaan. De keren erna als ik hem tegen kwam keek ik ook maar niet meer naar hem, dacht is beter zo.
Wat blijkt? Enkele weken later kwam hij een vriendin van mij tegen en zei tegen haar dat ik niets tegen hem gezegd had . Vond hij blijkbaar niet leuk, al draaide hij de hele tijd zijn hoofd weg.
Nou ja, denk dat we ons beiden ongemakkelijk voelden en niet goed wisten hoe op elkaar te reageren.
Heb me trouwens ook groot gehouden, groter dan ik me voelde op dat moment alleszins, maar daar heb ik eigenlijk geen spijt van. Ok, erna kan je dan wel ff weer down zijn. Maar beter zo dan hem te laten merken dat het je raakt toch?
Probeer het je niet te erg aan te trekken, is natuurlijk fijner als jullie normaal kunnen doen, maar sommigen hebben daar geen behoefte meer aan of kunnen dat gewoon niet meer.
Zie mijn ex nu niet meer en dat is maar beter ook.
Volgende keer als je hem tegenkomt, gewoon elders naar toe gaan, want anders is je hele avond verpest en dat zou toch zonde zijn.
Ik herken het wel. Heb mijn ex een tijd nadat het uitwas, ook weer gezien bij het uitgaan en hij draaide zijn hoofd gewoon weg. Vond ik echt kinderachtig en ook niet leuk. Maar had zoiets van 'naja, als het zo moet, is het zo, hé'. Heb er verder ook niks mee gedaan. De keren erna als ik hem tegen kwam keek ik ook maar niet meer naar hem, dacht is beter zo.
Wat blijkt? Enkele weken later kwam hij een vriendin van mij tegen en zei tegen haar dat ik niets tegen hem gezegd had . Vond hij blijkbaar niet leuk, al draaide hij de hele tijd zijn hoofd weg.
Nou ja, denk dat we ons beiden ongemakkelijk voelden en niet goed wisten hoe op elkaar te reageren.
Heb me trouwens ook groot gehouden, groter dan ik me voelde op dat moment alleszins, maar daar heb ik eigenlijk geen spijt van. Ok, erna kan je dan wel ff weer down zijn. Maar beter zo dan hem te laten merken dat het je raakt toch?
Probeer het je niet te erg aan te trekken, is natuurlijk fijner als jullie normaal kunnen doen, maar sommigen hebben daar geen behoefte meer aan of kunnen dat gewoon niet meer.
Zie mijn ex nu niet meer en dat is maar beter ook.
Volgende keer als je hem tegenkomt, gewoon elders naar toe gaan, want anders is je hele avond verpest en dat zou toch zonde zijn.
zaterdag 27 december 2008 om 23:41
Hoi allemaal,
Achteraf gezien was het inderdaad een strakker plan geweest als ik gewoon naar een andere tent was gegaan, maar ja..
Het is echt niet zo dat hij mijn leven nog beheerst ofzo (gelukkig niet), maar op zulke momenten vind ik het wel erg pijnlijk ja om te merken. Vandaag kan ik het gelukkig al weer beter relativeren en me bedenken dat dit het allemaal niet waard is zo. Ik weet niet meer wie het schreef, maar het is ook zo dat het me ondanks de confrontatie ook weer even laat beseffen waarom ik hem eigenlijk helemaal niet meer leuk vond. Precies om dit gedrag bijvoorbeeld. Maar jaa, it happened
Bedankt voor jullie oppeppende en relativerende woorden!
Achteraf gezien was het inderdaad een strakker plan geweest als ik gewoon naar een andere tent was gegaan, maar ja..
Het is echt niet zo dat hij mijn leven nog beheerst ofzo (gelukkig niet), maar op zulke momenten vind ik het wel erg pijnlijk ja om te merken. Vandaag kan ik het gelukkig al weer beter relativeren en me bedenken dat dit het allemaal niet waard is zo. Ik weet niet meer wie het schreef, maar het is ook zo dat het me ondanks de confrontatie ook weer even laat beseffen waarom ik hem eigenlijk helemaal niet meer leuk vond. Precies om dit gedrag bijvoorbeeld. Maar jaa, it happened
Bedankt voor jullie oppeppende en relativerende woorden!
zondag 28 december 2008 om 17:33
Wat ik me afvraag na het lezen van dit topic... is het nu iets typisch mannen: het niet om kunnen gaan met de ex (of met het feit dat het uit is) en daarom maar bot en afstandelijk doen? Het is nu 3 maanden uit met mijn ex (hij heeft het uitgemaakt) en in die tijd heeft hij (met enkele uitzonderingen na) alleen maar lopen draaien, zichzelf in de slachtofferrol lopen plaatsen, lopen liegen, afstandelijk en bot lopen doen, lopen opscheppen over hoeveel meiden er wel niet achter hem aanzitten etc (en uiteindelijk had hij na nog geen 2 maanden een nieuwe vriendin terwijl hij écht nog niet toe was aan een relatie, yeah right). Het maakt het natuurlijk wel een stuk makkelijker voor mij om hem te laten gaan, maar aan de andere kant doet het ook zoveel pijn dat het zo moet gaan. Dat je het uitmaakt ok, het is niet fijn maar liever alleen dan samen met iemand die mij eigenlijk niet wil. Maar je kan er toch wel als 2 volwassenen mee omgaan (zeker als er dingen geregeld moeten worden in situaties van samenwonen en dergelijke)?
