Kinderen
alle pijlers
doorslapen ? Hoe met "baby"van 1 jaar...
zondag 28 december 2008 om 18:33
Beste dames,
ons zoontje is net 1 jaar geworden. Hij doet het supergoed en is ook zo lief alleen de nachten vind vooral ik heel vervelend. Soms slaapt hij door maar meestal niet. Hij wordt dan wakker, tijdstip verschilt, smoet beetje huilen en soms helpt een speentje maar soms ook niet. Dan blijft hij huilen en wordt pas weer stil na een flesje en slaapt dan verder. Moet ik nu ineens stoppen met flesje geven want hij "moet het toch al kunnen"? Ik zou graag verhalen horen van mensen die heirmee ervaring hebben....
Groetjes Dees
ons zoontje is net 1 jaar geworden. Hij doet het supergoed en is ook zo lief alleen de nachten vind vooral ik heel vervelend. Soms slaapt hij door maar meestal niet. Hij wordt dan wakker, tijdstip verschilt, smoet beetje huilen en soms helpt een speentje maar soms ook niet. Dan blijft hij huilen en wordt pas weer stil na een flesje en slaapt dan verder. Moet ik nu ineens stoppen met flesje geven want hij "moet het toch al kunnen"? Ik zou graag verhalen horen van mensen die heirmee ervaring hebben....
Groetjes Dees
zondag 28 december 2008 om 18:42
hoi,
hier zeker ervaring met wakker wordende kids!
jongste werd soms 16 keer per nacht wakker, letterlijk gek werd ik ervan!
ik heb toen besloten om het af te leren..
ik deed als volgt..elke keer dat ze wakker werd en ging huilen liep ik de kamer in, ik zei niets, leg haar weer terug in bed, en dan kamer uit, vooral niet gezellig maken!
na 10 min weer janken..zelfde ritueel en dan eindeloos herhalen maar wel elke keer iets langer wegblijven..
na 3 dagen sliep ze door en doet dat nu nog steeds, ik breng haar om 19.00, ze gaat zonder mekkeren slapen en wordt nog maar zelden wakker....
ik zou zeker geen flesje meer geven, hij ziet dat waarschijnlijk als iets gezelligs "om voor wakker te worden" en is daar ws helemaal op ingesteld.
veel succes ermee1
hier zeker ervaring met wakker wordende kids!
jongste werd soms 16 keer per nacht wakker, letterlijk gek werd ik ervan!
ik heb toen besloten om het af te leren..
ik deed als volgt..elke keer dat ze wakker werd en ging huilen liep ik de kamer in, ik zei niets, leg haar weer terug in bed, en dan kamer uit, vooral niet gezellig maken!
na 10 min weer janken..zelfde ritueel en dan eindeloos herhalen maar wel elke keer iets langer wegblijven..
na 3 dagen sliep ze door en doet dat nu nog steeds, ik breng haar om 19.00, ze gaat zonder mekkeren slapen en wordt nog maar zelden wakker....
ik zou zeker geen flesje meer geven, hij ziet dat waarschijnlijk als iets gezelligs "om voor wakker te worden" en is daar ws helemaal op ingesteld.
veel succes ermee1
zondag 28 december 2008 om 18:43
tja, voor mijn idee moet je datgene doen waar jij je het prettigst bij voelt.
Ik ben persoonlijk van mening dat een dreumes zonder nachtvoeding moet kunnen en dat het een kwestie van gewenning is. Uiteraard ga ik er hierbij van uit dat hij overdag voldoende eet.
Mijn zoon werd rond een jaar ook weleens wakker 's nachts maar ik gaf hem gewoon geen flesje. Ik redeneerde gewoon dat hij overdag voldoende gegeten had.
Mijn advies is dan ook dat je gewoon geen fles geeft en even een paar nachten doorbikkelt als hij huilend wakker wordt. Maar dat moet je kunnen en ik weet dat sommigen het niet prettig vinden.
Ik ben persoonlijk van mening dat een dreumes zonder nachtvoeding moet kunnen en dat het een kwestie van gewenning is. Uiteraard ga ik er hierbij van uit dat hij overdag voldoende eet.
Mijn zoon werd rond een jaar ook weleens wakker 's nachts maar ik gaf hem gewoon geen flesje. Ik redeneerde gewoon dat hij overdag voldoende gegeten had.
Mijn advies is dan ook dat je gewoon geen fles geeft en even een paar nachten doorbikkelt als hij huilend wakker wordt. Maar dat moet je kunnen en ik weet dat sommigen het niet prettig vinden.
zondag 28 december 2008 om 19:00
Of inderdaad even doorbikkelen zoals Krokusje het noemt of het op een vreedzamere manier proberen door er steeds minder voeding in te doen en meer water zodat het flesje een fopflesje wordt. Wellicht slaapt hij dan wel door en zo niet dan is op een gegeven moment ook het flesje niet meer nodig want het heeft toch geen voedende waarde meer.
zondag 28 december 2008 om 19:06
Erg he, die gebroken nachten?
Ik ben blij dat het bij ons uiteindelijk over is gegaan. Wel hebben we er een paar heftige weken voor nodig gehad. Op advies van het CB deden wij de 'harde aanpak'. Dat komt erop neer dat je je kindje gewoon laat huilen, tot hij er vanzelf mee stopt en in slaap valt. Ik vond het verschrikkelijk zenuwslopend, maar uiteindelijk ben ik blij dat we het hebben volgehouden. Hij slaapt nu zoals we het graag zien!
Ik ben blij dat het bij ons uiteindelijk over is gegaan. Wel hebben we er een paar heftige weken voor nodig gehad. Op advies van het CB deden wij de 'harde aanpak'. Dat komt erop neer dat je je kindje gewoon laat huilen, tot hij er vanzelf mee stopt en in slaap valt. Ik vond het verschrikkelijk zenuwslopend, maar uiteindelijk ben ik blij dat we het hebben volgehouden. Hij slaapt nu zoals we het graag zien!
zondag 28 december 2008 om 19:26
Hier ging dat met 1,5 jaar vanzelf over. Dochter had echt dorst ook 's nachts, dus kreeg nog regelmatig een fles. Verschil was wel dat ze verder prima sliep, en in mijn ogen dus ook doorsliep, ze had alleen regelmatig nog een keer honger 's nachts. Prima toch?
Mijn jongste had het helemaal niet, die sliep na 6 maanden elke nacht door, en nog steeds.
Een kind van een jaar zolang laten huilen als Mavis beschrijft vind ik eigenlijk niet kunnen.
Mijn jongste had het helemaal niet, die sliep na 6 maanden elke nacht door, en nog steeds.
Een kind van een jaar zolang laten huilen als Mavis beschrijft vind ik eigenlijk niet kunnen.
zondag 28 december 2008 om 19:28
Is het een periode al wel goed gegaan? Of heeft hij nooit doorgeslapen? Als dit pas sinds kort weer is: komen er kiezen door? Of is hij erg verkouden (oren/keelpijn)? Hier wordt zoontje ook nog incidenteel wakker en dan blijkt het achteraf toch doorkomende kiezen of een ooronsteking oid te zijn. Ik geef dan wel een voeding, maar ik geef de borst dus dat is makkelijk. Hij valt dan meteen weer in slaap. Ik denk dat ik niet een fles was gaan klaarmaken.
Eet en drinkt hij overdag wel genoeg?
Eet en drinkt hij overdag wel genoeg?
zondag 28 december 2008 om 19:42
quote:Eowynn_ schreef op 28 december 2008 @ 19:26:
Een kind van een jaar zolang laten huilen als Mavis beschrijft vind ik eigenlijk niet kunnen.
Dat gevoel kan ik mij goed voorstellen. Toch heeft die aanpak voor ons uiteindelijk wel gewerkt. Soms huilen kinderen ook omdat het gewoon niet gaat zoals ze het willen. Moet je zo'n kind dan maar altijd zijn zin geven?
Onze zoon was gewend om na het huilen getroost te worden aan de borst. Uieindelijk resulteerde het vele huilen en troosten in hele nachten bij ons in bed en nog een tepelkloof op de koop toe. Wij hadden hem aangeleerd dat hij maar hoefde te kikken om getroost te worden. Nu moesten wij hem dat afleren. En dus aanleren dat de nacht is om (door) te slapen.
Natuurlijk ging dat niet zonder slag of stoot. Met andere woorden: hij krijste de boel bij elkaar. Binnen een week sliep hij echter 's nachts door. Binnen drie weken had hij ook overdag een behoorlijk slaapritme. Die nachten door laten huilen waren mij de investering zeker waard. Hoe zielig ook.
Een kind van een jaar zolang laten huilen als Mavis beschrijft vind ik eigenlijk niet kunnen.
Dat gevoel kan ik mij goed voorstellen. Toch heeft die aanpak voor ons uiteindelijk wel gewerkt. Soms huilen kinderen ook omdat het gewoon niet gaat zoals ze het willen. Moet je zo'n kind dan maar altijd zijn zin geven?
Onze zoon was gewend om na het huilen getroost te worden aan de borst. Uieindelijk resulteerde het vele huilen en troosten in hele nachten bij ons in bed en nog een tepelkloof op de koop toe. Wij hadden hem aangeleerd dat hij maar hoefde te kikken om getroost te worden. Nu moesten wij hem dat afleren. En dus aanleren dat de nacht is om (door) te slapen.
Natuurlijk ging dat niet zonder slag of stoot. Met andere woorden: hij krijste de boel bij elkaar. Binnen een week sliep hij echter 's nachts door. Binnen drie weken had hij ook overdag een behoorlijk slaapritme. Die nachten door laten huilen waren mij de investering zeker waard. Hoe zielig ook.
zondag 28 december 2008 om 19:44
Eens met Eowynn. Hier een dametje van bijna 10 maanden die ook nog niet doorslaapt. Om 12 uur krijgt ze sowieso nog een fles en meestal slaapt ze nu door tot een uur of 5 of 6. Echt honger. Maar; ze is ook groot (bij 9 maanden 74 cm en 9,5 kg) én ze is actief (loopt al ruim een maand langs tafel) dus ze heeft het gewoon nodig. Zolang ze na de fles weer lekker doorslaapt, zie ik het probleem eigenlijk nog niet zo. Hoewel ik natuurlijk ook liever graag in één keer doorslaap. Maarja
zondag 28 december 2008 om 19:46
quote:Utah schreef op 28 december 2008 @ 19:42:
[...]
Dat gevoel kan ik mij goed voorstellen. Toch heeft die aanpak voor ons uiteindelijk wel gewerkt. Soms huilen kinderen ook omdat het gewoon niet gaat zoals ze het willen. Moet je zo'n kind dan maar altijd zijn zin geven?
Onze zoon was gewend om na het huilen getroost te worden aan de borst. Uieindelijk resulteerde het vele huilen en troosten in hele nachten bij ons in bed en nog een tepelkloof op de koop toe. Wij hadden hem aangeleerd dat hij maar hoefde te kikken om getroost te worden. Nu moesten wij hem dat afleren. En dus aanleren dat de nacht is om (door) te slapen.
Natuurlijk ging dat niet zonder slag of stoot. Met andere woorden: hij krijste de boel bij elkaar. Binnen een week sliep hij echter 's nachts door. Binnen drie weken had hij ook overdag een behoorlijk slaapritme. Die nachten door laten huilen waren mij de investering zeker waard. Hoe zielig ook.Ok, das een andere situatie vind ik. Hier dus gewoon echt een hongerige dame die het ook absoluut niet zou "pikken" wanneer ze geen flesje zou krijgen om 5 uur
[...]
Dat gevoel kan ik mij goed voorstellen. Toch heeft die aanpak voor ons uiteindelijk wel gewerkt. Soms huilen kinderen ook omdat het gewoon niet gaat zoals ze het willen. Moet je zo'n kind dan maar altijd zijn zin geven?
Onze zoon was gewend om na het huilen getroost te worden aan de borst. Uieindelijk resulteerde het vele huilen en troosten in hele nachten bij ons in bed en nog een tepelkloof op de koop toe. Wij hadden hem aangeleerd dat hij maar hoefde te kikken om getroost te worden. Nu moesten wij hem dat afleren. En dus aanleren dat de nacht is om (door) te slapen.
Natuurlijk ging dat niet zonder slag of stoot. Met andere woorden: hij krijste de boel bij elkaar. Binnen een week sliep hij echter 's nachts door. Binnen drie weken had hij ook overdag een behoorlijk slaapritme. Die nachten door laten huilen waren mij de investering zeker waard. Hoe zielig ook.Ok, das een andere situatie vind ik. Hier dus gewoon echt een hongerige dame die het ook absoluut niet zou "pikken" wanneer ze geen flesje zou krijgen om 5 uur
zondag 28 december 2008 om 19:51
quote:Eowynn_ schreef op 28 december 2008 @ 19:26:
Hier ging dat met 1,5 jaar vanzelf over. Dochter had echt dorst ook 's nachts, dus kreeg nog regelmatig een fles. Verschil was wel dat ze verder prima sliep, en in mijn ogen dus ook doorsliep, ze had alleen regelmatig nog een keer honger 's nachts. Prima toch?
Mijn jongste had het helemaal niet, die sliep na 6 maanden elke nacht door, en nog steeds.
Een kind van een jaar zolang laten huilen als Mavis beschrijft vind ik eigenlijk niet kunnen.
Eens met Eowynn.
Soms hebben die ukken gewoon dorst of willen ze even bij mama of papa zijn. Niks mis mee.
Gewoon drinken geven als jij en je kind je daar goed bij voelen.
Hier ging dat met 1,5 jaar vanzelf over. Dochter had echt dorst ook 's nachts, dus kreeg nog regelmatig een fles. Verschil was wel dat ze verder prima sliep, en in mijn ogen dus ook doorsliep, ze had alleen regelmatig nog een keer honger 's nachts. Prima toch?
Mijn jongste had het helemaal niet, die sliep na 6 maanden elke nacht door, en nog steeds.
Een kind van een jaar zolang laten huilen als Mavis beschrijft vind ik eigenlijk niet kunnen.
Eens met Eowynn.
Soms hebben die ukken gewoon dorst of willen ze even bij mama of papa zijn. Niks mis mee.
Gewoon drinken geven als jij en je kind je daar goed bij voelen.
zondag 28 december 2008 om 19:57
quote:Sarah Scott schreef op 28 december 2008 @ 19:46:
Ok, das een andere situatie vind ik.
Ja, je hebt gelijk. Ik had niet helemaal goed gelezen
Als je zoon na een fles wel doorslaapt, zou ik niet moeilijk doen en hem die gewoon geven. Nachtrust is immers van groot belang. Voor je kind, maar ook voor jezelf. Wel zou je kunnen overwegen om de nachtfles langzaamaan af te bouwen. Volgende week 30 cc minder, die week daarop nog minder en zo tot er geen voeding meer gegeven hoeft te worden.
Ok, das een andere situatie vind ik.
Ja, je hebt gelijk. Ik had niet helemaal goed gelezen
Als je zoon na een fles wel doorslaapt, zou ik niet moeilijk doen en hem die gewoon geven. Nachtrust is immers van groot belang. Voor je kind, maar ook voor jezelf. Wel zou je kunnen overwegen om de nachtfles langzaamaan af te bouwen. Volgende week 30 cc minder, die week daarop nog minder en zo tot er geen voeding meer gegeven hoeft te worden.
zondag 28 december 2008 om 20:03
Wij hebben al verschillende pogingen gedaan ons zoontje van ruim 11 maanden te laten doorslapen. Nog nooit gelukt. Op aanraden van het CB 1,5 maand geleden de 'harde aanpak' gedaan. Dus cold turkey met het nachtflesje stoppen en laten huilen. Alleen kijken/controleren of baby in orde is. Eerste x na 10 minuten langsgaan en zeggen: 'het is nu midden in de nacht, ga maar weer slapen', 2e x ook na nog eens 10 minuten en daarna nix meer zeggen en blijven volhouden. Onze lieverd krijste nog harder als hij ons zag en de lengte van het wakker zijn 's nachts ging rap omhoog van kwartier tot uiteindelijk vorige week zelfs een keer 2 uur.....om wanhopig van te worden. Midden in de nacht huilend in bed is mij niet vreemd. Wij hebben niet alleen bovenstaand, maar ook niet bij de kleine kijken geprobeerd. Echt verschrikkelijk. Midden in de nacht discussie over wat goed is wat niet, wat handig wat niet.
Beste tip die wij kregen was: kind sowieso niet uit bed halen (deden wij wel en dat moesten we echt afleren), troosten in bed. Als je flesje wilt afbouwen, dan steeds minder melkpoeder in de fles doen, dus steeds wateriger drankje aanbieden, dan hoeveelheid terugbrengen. Hebben we nl. gedaan voor we 'cold turkey' gingen. Overigens is het ontwennen van de nachtfles heel soepel gegaan. Wel geef ik soms een slokje water.
O ja, het wakker worden stond los van doorkomende tanden, zware griep met 29 gr. koorts, benauwdheid, hoest, e.d.
Sinds een paar dagen lijken we gevonden te hebben wat voor ons werkt: als we merken dat hij echt even wakker wordt, dan gaan we gewoon naar hem toe, leggen hem opnieuw onder de dekens (meneer zit meestal rechtop), spreken dan weer uit: 'ga maar lekker slapen, het is midden in de nacht' en gaan naast hem zitten en aaien over zijn bolletje. Hij wordt binnen paar minuten heel rustig, laat zich troosten en valt binnen 10 minuten in slaap, wij liggen dus binnen 10 minuten weer in bed. Hij komt nu nog 2-3 x per nacht, maar het niet huilen heeft op ons al een enorme impact. Geeft rust dat we hem kunnen troosten. Het lijkt erop dat hij in de eenkennigheidsfase zit/zat en ons gewoon even moet zien. Het laten huilen was in ons geval het slechtste wat we nu konden doen.
Hoe gaan jullie als ouders midden in de nacht met de situatie om? Kom je er overdag aan toe om te bespreken wat je gaat doen in de nacht? Doen jullie hetzelfde? Hoe is jullie 'wanhoopsgevoel'? Wij zouden zooooo graag eens doorslapen. Gelukkig maakt ons zoontje het heel goed en slaapt hij verder overdag prima en doet het verder ook goed.
Heel veel succes.
Parelhoen
Beste tip die wij kregen was: kind sowieso niet uit bed halen (deden wij wel en dat moesten we echt afleren), troosten in bed. Als je flesje wilt afbouwen, dan steeds minder melkpoeder in de fles doen, dus steeds wateriger drankje aanbieden, dan hoeveelheid terugbrengen. Hebben we nl. gedaan voor we 'cold turkey' gingen. Overigens is het ontwennen van de nachtfles heel soepel gegaan. Wel geef ik soms een slokje water.
O ja, het wakker worden stond los van doorkomende tanden, zware griep met 29 gr. koorts, benauwdheid, hoest, e.d.
Sinds een paar dagen lijken we gevonden te hebben wat voor ons werkt: als we merken dat hij echt even wakker wordt, dan gaan we gewoon naar hem toe, leggen hem opnieuw onder de dekens (meneer zit meestal rechtop), spreken dan weer uit: 'ga maar lekker slapen, het is midden in de nacht' en gaan naast hem zitten en aaien over zijn bolletje. Hij wordt binnen paar minuten heel rustig, laat zich troosten en valt binnen 10 minuten in slaap, wij liggen dus binnen 10 minuten weer in bed. Hij komt nu nog 2-3 x per nacht, maar het niet huilen heeft op ons al een enorme impact. Geeft rust dat we hem kunnen troosten. Het lijkt erop dat hij in de eenkennigheidsfase zit/zat en ons gewoon even moet zien. Het laten huilen was in ons geval het slechtste wat we nu konden doen.
Hoe gaan jullie als ouders midden in de nacht met de situatie om? Kom je er overdag aan toe om te bespreken wat je gaat doen in de nacht? Doen jullie hetzelfde? Hoe is jullie 'wanhoopsgevoel'? Wij zouden zooooo graag eens doorslapen. Gelukkig maakt ons zoontje het heel goed en slaapt hij verder overdag prima en doet het verder ook goed.
Heel veel succes.
Parelhoen
zondag 28 december 2008 om 20:08
quote:krokusje schreef op 28 december 2008 @ 18:43:
tja, voor mijn idee moet je datgene doen waar jij je het prettigst bij voelt.
Ik ben persoonlijk van mening dat een dreumes zonder nachtvoeding moet kunnen en dat het een kwestie van gewenning is. Uiteraard ga ik er hierbij van uit dat hij overdag voldoende eet.
Mijn zoon werd rond een jaar ook weleens wakker 's nachts maar ik gaf hem gewoon geen flesje. Ik redeneerde gewoon dat hij overdag voldoende gegeten had.
Mijn advies is dan ook dat je gewoon geen fles geeft en even een paar nachten doorbikkelt als hij huilend wakker wordt. Maar dat moet je kunnen en ik weet dat sommigen het niet prettig vinden.Sluit mij hier bij aan.
tja, voor mijn idee moet je datgene doen waar jij je het prettigst bij voelt.
Ik ben persoonlijk van mening dat een dreumes zonder nachtvoeding moet kunnen en dat het een kwestie van gewenning is. Uiteraard ga ik er hierbij van uit dat hij overdag voldoende eet.
Mijn zoon werd rond een jaar ook weleens wakker 's nachts maar ik gaf hem gewoon geen flesje. Ik redeneerde gewoon dat hij overdag voldoende gegeten had.
Mijn advies is dan ook dat je gewoon geen fles geeft en even een paar nachten doorbikkelt als hij huilend wakker wordt. Maar dat moet je kunnen en ik weet dat sommigen het niet prettig vinden.Sluit mij hier bij aan.
zondag 28 december 2008 om 20:09
Wij hebben hier ook drama's mee gehad.
Alles geprobeerd, van laten huilen tot 5 min methode, geen fles, wel fles, bij ons in bed noem het maar op.
Tot ik er werkelijk ZO doorheen zat dat ik het gewoon heb 'opgegeven'.
Doorbijten... ook al is het klote.
Je kunt je kind nu eenmaal niet dwingen om door te gaan slapen en onze ervaring met het laten huilen hier was een doodsbang kind dat zich ontzettend in de steek gelaten voelde.
(en dat is het met laten huilen uiteindelijk ook)
Mijn zoontje snakte echt naar die fles en ik heb er geen moment moeilijk over gedaan.
Hij wordt over 2 weken 2 jaar en sinds 1,5 maand wil hij geen fles meer snachts en slaapt hij ook opeens door!
Hier ben ik ervan overtuigd dat een nachtfles lang niet altijd gewenning is dus doe gewoon waar je gevoel van zegt dat dat het juiste is en wat ik heb geleerd van al die nachten wakker snachts is dat mijn kind ons nodig had,
al was het maar voor een knuffel, een fles melk, een slokje water of een warm bed.
En men wat ben ik blij dat ik niet verder heb geluisterd naar de doorslaaptips van onze pedagoog.
Je kunt trouwens ook de fles melk met veel water verdunnen als je bang bent voor teveel voeding en zo langzaam gaan afbouwen naar slokjes water.
Alles geprobeerd, van laten huilen tot 5 min methode, geen fles, wel fles, bij ons in bed noem het maar op.
Tot ik er werkelijk ZO doorheen zat dat ik het gewoon heb 'opgegeven'.
Doorbijten... ook al is het klote.
Je kunt je kind nu eenmaal niet dwingen om door te gaan slapen en onze ervaring met het laten huilen hier was een doodsbang kind dat zich ontzettend in de steek gelaten voelde.
(en dat is het met laten huilen uiteindelijk ook)
Mijn zoontje snakte echt naar die fles en ik heb er geen moment moeilijk over gedaan.
Hij wordt over 2 weken 2 jaar en sinds 1,5 maand wil hij geen fles meer snachts en slaapt hij ook opeens door!
Hier ben ik ervan overtuigd dat een nachtfles lang niet altijd gewenning is dus doe gewoon waar je gevoel van zegt dat dat het juiste is en wat ik heb geleerd van al die nachten wakker snachts is dat mijn kind ons nodig had,
al was het maar voor een knuffel, een fles melk, een slokje water of een warm bed.
En men wat ben ik blij dat ik niet verder heb geluisterd naar de doorslaaptips van onze pedagoog.
Je kunt trouwens ook de fles melk met veel water verdunnen als je bang bent voor teveel voeding en zo langzaam gaan afbouwen naar slokjes water.
anoniem_11320 wijzigde dit bericht op 28-12-2008 20:12
Reden: wat foutjes
Reden: wat foutjes
% gewijzigd
zondag 28 december 2008 om 20:16
Wat heel goed werkt ... je instellen op een nacht dat je er altijd wel 1 of meer keer uitmoet, dus niet hopen op doorslapen want dat valt dan altijd erg tegen.
Een kind van ruim een jaar kun je best foppen met een flesje water, waarschijnlijk zal hij na een tijdje denken, mwa ... voor die paar slokken water hoef ik niet wakker te worden (of wel, maar als hij daarna lekker verder gaat slapen is het ook geen probleem)
Maar kleine kinderen, babies, zou ik gewoon troosten hoor.
Nu heb ik wel 3 kinderen die iig het eerste jaar nooit goed sliepen, de oudste kwam elke elke 1,5 a 2 uur, kreeg borstvoeding, en sliep daarna wel verder.
Ik doe wel blokvoeden als ze steeds kort achter elkaar komen.
De middelste sliep iets beter, kwam elke 3 a 4 uur, en ging na 3 maanden ook duimen, dus dat hielp wel.
Soms kon ik ook even kroelen en terug leggen, ging ook goed (geen lichten aan doen en niet praten, niet gezellig maken, maar wel troosten)
De 3de is nu 7 maanden en komt ook nog elke 3 uur....
De hoop op goede nachten heb ik gewoon opgegeven, en dat geeft heel veel rust !! Op automatische piloot je ding doen in de nachten en niet te veel over nadenken
Moet er wel bij zeggen dat ik een jaar bv geef, dat heeft er misschien mee te maken (licht verteerbaar, erg nieuwsgierige kinderen die overdag niet alle 100% de tijd nemen om goed te drinken, haha, dat halen ze mss in de nachten in)
Op de site over borstvoeding staat ook dat het heel normaal is dat kinderen niet doorslapen tot 3 of 4 jaar. En dat het eigenlijk ook goed is, dan komen ze niet in die hele diepe slaap (wiegendood)
Ik probeer er een positieve draai aan te geven .........
Maar het instellen op een gebroken nacht en niet te veel over nadenken helpt voor mij iig wel.
Soms een hele warme douche in de ochtend, even wakker worden, en knop omzetten
Een kind van ruim een jaar kun je best foppen met een flesje water, waarschijnlijk zal hij na een tijdje denken, mwa ... voor die paar slokken water hoef ik niet wakker te worden (of wel, maar als hij daarna lekker verder gaat slapen is het ook geen probleem)
Maar kleine kinderen, babies, zou ik gewoon troosten hoor.
Nu heb ik wel 3 kinderen die iig het eerste jaar nooit goed sliepen, de oudste kwam elke elke 1,5 a 2 uur, kreeg borstvoeding, en sliep daarna wel verder.
Ik doe wel blokvoeden als ze steeds kort achter elkaar komen.
De middelste sliep iets beter, kwam elke 3 a 4 uur, en ging na 3 maanden ook duimen, dus dat hielp wel.
Soms kon ik ook even kroelen en terug leggen, ging ook goed (geen lichten aan doen en niet praten, niet gezellig maken, maar wel troosten)
De 3de is nu 7 maanden en komt ook nog elke 3 uur....
De hoop op goede nachten heb ik gewoon opgegeven, en dat geeft heel veel rust !! Op automatische piloot je ding doen in de nachten en niet te veel over nadenken
Moet er wel bij zeggen dat ik een jaar bv geef, dat heeft er misschien mee te maken (licht verteerbaar, erg nieuwsgierige kinderen die overdag niet alle 100% de tijd nemen om goed te drinken, haha, dat halen ze mss in de nachten in)
Op de site over borstvoeding staat ook dat het heel normaal is dat kinderen niet doorslapen tot 3 of 4 jaar. En dat het eigenlijk ook goed is, dan komen ze niet in die hele diepe slaap (wiegendood)
Ik probeer er een positieve draai aan te geven .........
Maar het instellen op een gebroken nacht en niet te veel over nadenken helpt voor mij iig wel.
Soms een hele warme douche in de ochtend, even wakker worden, en knop omzetten
Op het dak zie je kleine musjes,
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
zondag 28 december 2008 om 20:18
quote:parelhoen schreef op 28 december 2008 @ 20:03:
Hoe gaan jullie als ouders midden in de nacht met de situatie om? Kom je er overdag aan toe om te bespreken wat je gaat doen in de nacht? Doen jullie hetzelfde? Hoe is jullie 'wanhoopsgevoel'? Wij zouden zooooo graag eens doorslapen.
Parelhoen
Parelhoen, wij hebben hier nog net geen relatiebreuk door gehad maar door vermoeidheid konden we bijna niet meer op ons benen staan op een gegeven moment.
Het duurde en duurde maar.
Wij hebben op een avond met elkaar om de tafel gezeten hoe we het moesten aanpakken en daar kwam dit uit:
We sliepen om de beurt in een andere kamer zodat 1 van ons iig wel een nacht kon pakken maar door gehorigheid ging dat wel met oordoppen in hoor (haha)
Overdag een paar uurtjes pakken terwijl kind bij oppas was.
Kind een nachtje uitbesteden maar dat was bij ons geen optie want zoon werd gek zonder ons in de buurt.
Tja en het belangrijkste hier was toch wel: puntje accepteren.
Je hebt een kind, en niet alle kinderen slapen goed.
Je moet ermee dealen en proberen het zo rustig mogelijk te bekijken allemaal.
Maar ik herken je wanhoop om een doorgeslapen nacht, vreselijk als ik eraan terug denk.
Zoon wordt nu bijna 2 en sinds 1,5 maand slaapt hij echt door,
soms hebben we nog wel eens een gebroken nacht en dan vraag ik me werkelijk af hoe ik dat 2 jaar heb volgehouden.
Hoe gaan jullie als ouders midden in de nacht met de situatie om? Kom je er overdag aan toe om te bespreken wat je gaat doen in de nacht? Doen jullie hetzelfde? Hoe is jullie 'wanhoopsgevoel'? Wij zouden zooooo graag eens doorslapen.
Parelhoen
Parelhoen, wij hebben hier nog net geen relatiebreuk door gehad maar door vermoeidheid konden we bijna niet meer op ons benen staan op een gegeven moment.
Het duurde en duurde maar.
Wij hebben op een avond met elkaar om de tafel gezeten hoe we het moesten aanpakken en daar kwam dit uit:
We sliepen om de beurt in een andere kamer zodat 1 van ons iig wel een nacht kon pakken maar door gehorigheid ging dat wel met oordoppen in hoor (haha)
Overdag een paar uurtjes pakken terwijl kind bij oppas was.
Kind een nachtje uitbesteden maar dat was bij ons geen optie want zoon werd gek zonder ons in de buurt.
Tja en het belangrijkste hier was toch wel: puntje accepteren.
Je hebt een kind, en niet alle kinderen slapen goed.
Je moet ermee dealen en proberen het zo rustig mogelijk te bekijken allemaal.
Maar ik herken je wanhoop om een doorgeslapen nacht, vreselijk als ik eraan terug denk.
Zoon wordt nu bijna 2 en sinds 1,5 maand slaapt hij echt door,
soms hebben we nog wel eens een gebroken nacht en dan vraag ik me werkelijk af hoe ik dat 2 jaar heb volgehouden.
zondag 28 december 2008 om 20:21
Ik snap de meerwaarde van slaap, maar ik snap de meerwaarde van slaap, ten koste van het veiligheidsgevoel van je kind niet. Ik heb mijn kinderen ook altijd bij elke kik getroost, totaal onpedagogisch altijd uit bed gehaald, getroost en pas weer in bed als ze dat wilden. En gek genoeg slapen ze alletwee als rozen, van 19.00 tot 7.00.
Ik vertrouw erop dat ik kan afgaan op hun signalen. Is dat dat ze honger hebben en willen eten, dan krijgen ze dat. Is dat dat ze bij mama willen zijn, dan mag dat. En ja, doorslapen is prettig hoor, absoluut, maar ik ben nooit bang geweest om mijn kinderen te verwennen en dat zijn ze ook niet. Met een jaar of 2 kun je redelijk met ze communiceren en vanaf dat moment heb ik ze ook weleens laten sputteren, want dan snappen ze best dat ze moeten slapen. Een baby van 11 maanden snapt dat domweg niet.
Ik vertrouw erop dat ik kan afgaan op hun signalen. Is dat dat ze honger hebben en willen eten, dan krijgen ze dat. Is dat dat ze bij mama willen zijn, dan mag dat. En ja, doorslapen is prettig hoor, absoluut, maar ik ben nooit bang geweest om mijn kinderen te verwennen en dat zijn ze ook niet. Met een jaar of 2 kun je redelijk met ze communiceren en vanaf dat moment heb ik ze ook weleens laten sputteren, want dan snappen ze best dat ze moeten slapen. Een baby van 11 maanden snapt dat domweg niet.
zondag 28 december 2008 om 20:31
Eens met Eowynn_
Het is echt wel vermoeiend, soms voel ik me net zo'n zombie.
Maar dan ga ik een paar dagen heel vroeg naar bed, of met mijn man de nacht door 2 delen, en elkaar een beetje helpen.
Maar ook al heeft een kind 'mama-honger' of wil gewoon even kroelen oid, dan doe ik daar wel aan mee.
Het is echt wel vermoeiend, soms voel ik me net zo'n zombie.
Maar dan ga ik een paar dagen heel vroeg naar bed, of met mijn man de nacht door 2 delen, en elkaar een beetje helpen.
Maar ook al heeft een kind 'mama-honger' of wil gewoon even kroelen oid, dan doe ik daar wel aan mee.
Op het dak zie je kleine musjes,
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
zondag 28 december 2008 om 20:33
sorry eowynn, ik heb nergens gezegd dat ik mijn kind lang laat huilen, 10 min is hier echt de max, meer kunnen mijn zenuwen niet aan! en kleine babys moet je zowiezo altijd troosten is mijn mening.
ik ben het wel eens met de dames die zeggen de behoeftes van hun kind voorop te stellen, maar vergis je niet; een kind van 1 jaar weet al dondersgoed hoe hij/zij situaties naar de hand kan zetten, en huilen en niet slapen kan dan al snel ontaarden in een machtsstrijd tussen ouder en kind..
geef je wel een fles pap voordat hij gaat slapen, hij kan dan onmogelijk nog honger hebben snachts!
slokje water moet kunnen, krijgen de dames hier ook.
uit bed halen werkt heel erg averechts, dus idd troosten in bed en dan lekker toestoppen.
ik hoop echt dat je tot een oplossing komt, want dit is echt zenuwslopend voor je geestelijke gezondheid, je relatie en je energieniveau..
ik ben het wel eens met de dames die zeggen de behoeftes van hun kind voorop te stellen, maar vergis je niet; een kind van 1 jaar weet al dondersgoed hoe hij/zij situaties naar de hand kan zetten, en huilen en niet slapen kan dan al snel ontaarden in een machtsstrijd tussen ouder en kind..
geef je wel een fles pap voordat hij gaat slapen, hij kan dan onmogelijk nog honger hebben snachts!
slokje water moet kunnen, krijgen de dames hier ook.
uit bed halen werkt heel erg averechts, dus idd troosten in bed en dan lekker toestoppen.
ik hoop echt dat je tot een oplossing komt, want dit is echt zenuwslopend voor je geestelijke gezondheid, je relatie en je energieniveau..
zondag 28 december 2008 om 21:22
dames,
ik had me pas net geregistreerd op forum en dan al zo snel zoveel reacties heel fijn ! Ook fijn om te lezen dat je inderdaad niet de enige bent met gebroken nnachten. Ik ben alleen heel dubbel aan de ene kant denk ja hij zal wel echt honger hebben, je geeft hem een flesje en is weer stil prima maaaaaaaar ik lig daarna vaak 1,5 tot 2 uur wakker en daar word ik dus echt GEK van. Cas en mijn vriend slapen allang weer en ik lig wakker. Mijn vriend maakt nu vaak het flesje en geeft hem ook en dat helpt maar helaas niet altijd. Ik hoor Cas altijd als eerste een geluidje maken.
Nog wat anders............op wat voor leeftijd kun je stoppen met een speen. Hij heeft hem altijd 's nachts en overdag als we ergens zijn en hij is echt bekaf dat geeft hem veel troost en rust. Alleen vind ik het zo gek staan een wat groter kind/baby met een speen. Ik wil het zoveel mogelijk beperken maar dat lukt niet altijd. Nog tips?
ik had me pas net geregistreerd op forum en dan al zo snel zoveel reacties heel fijn ! Ook fijn om te lezen dat je inderdaad niet de enige bent met gebroken nnachten. Ik ben alleen heel dubbel aan de ene kant denk ja hij zal wel echt honger hebben, je geeft hem een flesje en is weer stil prima maaaaaaaar ik lig daarna vaak 1,5 tot 2 uur wakker en daar word ik dus echt GEK van. Cas en mijn vriend slapen allang weer en ik lig wakker. Mijn vriend maakt nu vaak het flesje en geeft hem ook en dat helpt maar helaas niet altijd. Ik hoor Cas altijd als eerste een geluidje maken.
Nog wat anders............op wat voor leeftijd kun je stoppen met een speen. Hij heeft hem altijd 's nachts en overdag als we ergens zijn en hij is echt bekaf dat geeft hem veel troost en rust. Alleen vind ik het zo gek staan een wat groter kind/baby met een speen. Ik wil het zoveel mogelijk beperken maar dat lukt niet altijd. Nog tips?
zondag 28 december 2008 om 21:25
Ieder kind is natuurlijk ook weer anders en met de tijd zul je vanzelf leren wat voor je kind de beste manier is om weer lekker te gaan slapen.
Ik ben het niet eens met de opmerking dat een 1-jarig kind situaties naar zijn hand kan zetten.
Ok, ze hebben snel dingen in de gaten maar ik vind 1 jaar daar wel erg jong voor hoor, laat staan onder het eerste jaar.
Mijn zoontje van bijna 2 begint daar nu net pas mee.
Maar nogmaals ieder kind is anders maar ik denk dat je de behoeftes van je kind pas leert kennen in de eerste 2 jaar.
Uit bed halen werkt hier bijvoorbeeld echt het beste.
Even eruit, knuffelen en wat drinken en het slaapritueeltje even opnieuw doen en dan weer lekker slapen.
Maarja, het kost je zo weer een half uur/uur nachtrust.
Je hebt dan wel een tevreden kindje.
En zenuwslopend is het idd, ik hoop dat de meesten een beetje een goede back-up hebben om af en toe bij te tanken.
Ik ben het niet eens met de opmerking dat een 1-jarig kind situaties naar zijn hand kan zetten.
Ok, ze hebben snel dingen in de gaten maar ik vind 1 jaar daar wel erg jong voor hoor, laat staan onder het eerste jaar.
Mijn zoontje van bijna 2 begint daar nu net pas mee.
Maar nogmaals ieder kind is anders maar ik denk dat je de behoeftes van je kind pas leert kennen in de eerste 2 jaar.
Uit bed halen werkt hier bijvoorbeeld echt het beste.
Even eruit, knuffelen en wat drinken en het slaapritueeltje even opnieuw doen en dan weer lekker slapen.
Maarja, het kost je zo weer een half uur/uur nachtrust.
Je hebt dan wel een tevreden kindje.
En zenuwslopend is het idd, ik hoop dat de meesten een beetje een goede back-up hebben om af en toe bij te tanken.
zondag 28 december 2008 om 21:28
Persoonlijk heb ik een beetje een "trauma"van het laten huilen, omdat mijn zoontje de eerste 3 maanden enkel huilde en heel slecht sliep.
1e kindje, doodmoe en geen idee hebben wat eraan te doen braken mij toen behoorlijk op, en man natuurlijk ook.
Om maar iets te proberen heb ik toen naar het cb geluisterd en de kleine weleens laten huilen, vond het echt vreselijk en heb het ook nooit meer gedaan (het echte krijsen dan he).
Vanaf toen heb ik besloten om alleen nog naar mn zoon te kijken en "luisteren" en dat bevalt tot nu toe prima.
Hij word over een paar dagen 1 jaar en word standaard rond 23 uur nog wakker voor een fles.
Meestal is of ik, of mn man nog wel wakker en we vinden het een kleine moeite om even die 120 cc melk voor hem te maken.
Daarna slaapt hij door tot in de ochtend.
Ik zou zeggen, luister naar je kindje, als hij blij is met die nachtvoeding, ik zou er niet te moeilijk over doen.
Ik ben erachter dat ik gewoon geen moeder ben die zn kind kan laten huilen. Tuurlijk, wel als hij wat protesteerd of piept, maar echt huilen is troosten hoor. Ik wil niet dan mn kindje een onveilig gevoel krijgt.
Sterkte ermee, het is slopend en niet leuk maar het gaat een keer over, volg je gevoel.
En het is waar dat je instelling de helft scheelt. Als je accepteerd dat je er soms uit moet, scheelt dat enorm.
Ik weet nog dat ik tijden heb gehad dat ik me er druk om maakte en als sjagie wakker werd omdat ik hem weer hoorde, maar sinds ik bedacht heb dat hij er ook niets aan kan doen, gaat het stukken makkelijker.
1e kindje, doodmoe en geen idee hebben wat eraan te doen braken mij toen behoorlijk op, en man natuurlijk ook.
Om maar iets te proberen heb ik toen naar het cb geluisterd en de kleine weleens laten huilen, vond het echt vreselijk en heb het ook nooit meer gedaan (het echte krijsen dan he).
Vanaf toen heb ik besloten om alleen nog naar mn zoon te kijken en "luisteren" en dat bevalt tot nu toe prima.
Hij word over een paar dagen 1 jaar en word standaard rond 23 uur nog wakker voor een fles.
Meestal is of ik, of mn man nog wel wakker en we vinden het een kleine moeite om even die 120 cc melk voor hem te maken.
Daarna slaapt hij door tot in de ochtend.
Ik zou zeggen, luister naar je kindje, als hij blij is met die nachtvoeding, ik zou er niet te moeilijk over doen.
Ik ben erachter dat ik gewoon geen moeder ben die zn kind kan laten huilen. Tuurlijk, wel als hij wat protesteerd of piept, maar echt huilen is troosten hoor. Ik wil niet dan mn kindje een onveilig gevoel krijgt.
Sterkte ermee, het is slopend en niet leuk maar het gaat een keer over, volg je gevoel.
En het is waar dat je instelling de helft scheelt. Als je accepteerd dat je er soms uit moet, scheelt dat enorm.
Ik weet nog dat ik tijden heb gehad dat ik me er druk om maakte en als sjagie wakker werd omdat ik hem weer hoorde, maar sinds ik bedacht heb dat hij er ook niets aan kan doen, gaat het stukken makkelijker.
