Relaties
alle pijlers
Ex en zoontje
zondag 28 december 2008 om 23:18
Sinds april zijn mijn man en ik uit elkaar. De scheiding is er bijna doorheen, het 'enige' wat ik nu nog moet doen is een huis vinden. In de tussentijd woont mijn ex ergens anders en ons zoontje is in het weekend regelmatig een dag of anderhalve dag bij hem. Doordeweeks is hij altijd bij mij. Zodra ik verhuisd ben, willen we een co-ouderschap gaan doen. Mijn ex beweert ons zoontje erg te missen, maar de laatste tijd merk ik daar niet zoveel van. Het zijn kleine dingetjes. Zoontje zou het weekend thuis zijn, maar wilde dolgraag naar papa. Dus wij bellen, maar nee, papa ging die avond bij een vriend eten, dus zoontje kon niet komen. Tijdens de vakanties neemt papa geen extra dagen vrij. Zoontje was erg verdrietig, omdat papa niet naar zijn sporttoernooitje komt, papa moet werken. Hij vroeg aan mij: 'waarom kan papa werk niet een keertje overslaan?' en huilend belde hij zijn vader op of hij toch niet kon komen. Nee, papa komt niet, moet echt werken. Terwijl 99% van werkend Nederland thuis zit dezer dagen, kan hij dan niet een half dagje nemen? Zo kan ik nog wel meer voorbeeldjes geven.
Dus het zijn kleine dingetjes en ik beweer niet dat mijn ex geen aandacht oid voor ons zoontje heeft, maar zou dit een begin van meer teleurstellingen kunnen zijn? Ik hoop het niet, wie heeft ervaring hierin? En hoe kan ik mijn zoontje het beste wapenen voor dit soort dingen? Of anders gezegd, het beste uitleggen?
Dank voor de reacties.
Dus het zijn kleine dingetjes en ik beweer niet dat mijn ex geen aandacht oid voor ons zoontje heeft, maar zou dit een begin van meer teleurstellingen kunnen zijn? Ik hoop het niet, wie heeft ervaring hierin? En hoe kan ik mijn zoontje het beste wapenen voor dit soort dingen? Of anders gezegd, het beste uitleggen?
Dank voor de reacties.
zondag 28 december 2008 om 23:26
Nam pappa wel vrij voor dit soort dingen toen julie nog samen waren?
Omgangsregeling is omgangsregeling en ik vind het wel logisch dat je ex andere plannen heeft in het weekend dat hij zijn zoon niet heeft. Zomaar plotseling bellen dat zoonlief graag bij pappa wil zijn kan dan niet. Jij maakt vast ook plannen in jouw kindvrije weekend, en als manlief dan zou bellen om te zeggen dat zoontje liever bij zijn mamma is, zou jou dan ook niet blij maken. Als jullie straks co-ouderschap hebben zijj vast ook de vakanties verdeelt, en mss moet manlief juist nu extra werken zodat ie straks voldoende vrije dagen heeft om dat op te vangen.
Hoe je je zoontje wapent tegen teleurstellingen is door tegen hem te zeggen dat er duidelijke afspraken zijn tussen mamma en pappa en dat mama er niet is bij pappa en omgekeerd. Als pappa nooit bij sporttoernooitjes was, moet je je zoontje ook niet beloven dat pppa komt, voordat je dat met je ex hebt overlegd ( en niet in zoontjes bijzijn, want dan maak je kind blij met een dooie mus). Als jij je kind niet belooft dat pappa mss komt als je niet vantevoren hebt afgesproken met pappa, scheelt dat al in deze twee gevallen. Als jouw man straks zich niet aan zijn afspraken houdt en kind vaker bij jou brengt of m niet komt ophalen terwijl het zijn "beurt"is. dan mag je boos worden en praten over "teleurstellingen".
Omgangsregeling is omgangsregeling en ik vind het wel logisch dat je ex andere plannen heeft in het weekend dat hij zijn zoon niet heeft. Zomaar plotseling bellen dat zoonlief graag bij pappa wil zijn kan dan niet. Jij maakt vast ook plannen in jouw kindvrije weekend, en als manlief dan zou bellen om te zeggen dat zoontje liever bij zijn mamma is, zou jou dan ook niet blij maken. Als jullie straks co-ouderschap hebben zijj vast ook de vakanties verdeelt, en mss moet manlief juist nu extra werken zodat ie straks voldoende vrije dagen heeft om dat op te vangen.
Hoe je je zoontje wapent tegen teleurstellingen is door tegen hem te zeggen dat er duidelijke afspraken zijn tussen mamma en pappa en dat mama er niet is bij pappa en omgekeerd. Als pappa nooit bij sporttoernooitjes was, moet je je zoontje ook niet beloven dat pppa komt, voordat je dat met je ex hebt overlegd ( en niet in zoontjes bijzijn, want dan maak je kind blij met een dooie mus). Als jij je kind niet belooft dat pappa mss komt als je niet vantevoren hebt afgesproken met pappa, scheelt dat al in deze twee gevallen. Als jouw man straks zich niet aan zijn afspraken houdt en kind vaker bij jou brengt of m niet komt ophalen terwijl het zijn "beurt"is. dan mag je boos worden en praten over "teleurstellingen".
zondag 28 december 2008 om 23:30
He Stien,
Een lastige situatie waar iedereen aan moet wennen!
Ik denk dat het belangrijk is dat jullie goed met elkaar praten en daarna duidelijke afspraken maken en daar ook niet vanaf wijken. En dat aan jullie zoontje laten weten. Het moet voor hem ook duidelijk zijn wanneer hij bij wie is en dat dit niet anders is.
Als jullie als ouders goed blijven communiceren en geen valse verwachtingen van elkaar hebben komt het vast goed!
Succes ermee!
Een lastige situatie waar iedereen aan moet wennen!
Ik denk dat het belangrijk is dat jullie goed met elkaar praten en daarna duidelijke afspraken maken en daar ook niet vanaf wijken. En dat aan jullie zoontje laten weten. Het moet voor hem ook duidelijk zijn wanneer hij bij wie is en dat dit niet anders is.
Als jullie als ouders goed blijven communiceren en geen valse verwachtingen van elkaar hebben komt het vast goed!
Succes ermee!
maandag 29 december 2008 om 06:02
quote:Stien schreef op 28 december 2008 @ 23:18:
Zoontje zou het weekend thuis zijn, maar wilde dolgraag naar papa. Dus wij bellen, maar nee, papa ging die avond bij een vriend eten, dus zoontje kon niet komen.Toch vrij logisch dat als er geen afspraak stond voor zoontje, dat je ex dan al andere afspraken heeft gemaakt.
Zoontje zou het weekend thuis zijn, maar wilde dolgraag naar papa. Dus wij bellen, maar nee, papa ging die avond bij een vriend eten, dus zoontje kon niet komen.Toch vrij logisch dat als er geen afspraak stond voor zoontje, dat je ex dan al andere afspraken heeft gemaakt.
maandag 29 december 2008 om 09:55
Hebben jullie een omgangsregeling Stien? Het klinkt alsof jullie de omgang nu min of meer ad hoc regelen. Ik zou in elk geval zorgen voor duidelijke, vaste afspraken. Als je ex ermee instemt je zoontje ook af en toe buiten de bezoekregeling om te zien, dan kun je daar ook afspraken over maken.
Als je zoontje aangeeft dat hij naar papa wil, zou ik zeggen: lieverd, je gaat over xx nachtjes slapen weer naar papa. Vandaag ben je bij mama. Zullen we koekjes gaan bakken?
Ondertussen kun je wel achter zijn rug om aan je ex vragen of je zoontje bij hem langs kan komen. Als het dan kan, is het een leuke verrassing (en ik zou ook benadrukken dat het een 'extraatje' is), zo niet, dan is je zoontje niet teleurgesteld.
Als je zoontje vraagt waarom papa niet een dagje werken kan overslaan, zou ik uitleggen dat werken belangrijk is en dat je niet zomaar een dagje kan overslaan. Als jij straks ook een paar dagen in de week bij papa bent, dan heb jij veel meer tijd samen met papa! Als jij het antwoord daarentegen schuldig blijft, denkt je zoontje dat papa hem niet belangrijk vindt.
Op deze manier speel je de zwartepiet aan je ex toe en als ik hem was, zou ik daar niet blij mee zijn. Je geeft aan dat je vindt dat je ex niet zo geïnteresseerd is in zijn zoontje, maar uit je beschrijving vind ik dat niet zo blijken. Hij houdt zich aan de afspraken en wil graag co-ouderschap. Het enige wat hij niet doet, is zijn plannen omgooien als jij vraagt of hij jullie zoontje extra kan zien.
Ik denk dat je het beste wilt voor je zoontje en dat je het daarom moeilijk vindt nee te zeggen als hij zijn vader wil zien. Misschien voel je je ook wel schuldig tegenover hem over de scheiding en wil je het verdriet verzachten. Maar juist duidelijkheid en voorspelbaarheid zijn voor hem belangrijk. Die geven hem houvast in deze roerige tijden. Zonder het door te hebben, maak je het zowel je zoontje als je ex moeilijk. Wees daar alsjeblieft alert op, want een goede band tussen jou en je ex en je zoontje en zijn vader is heel veel waard.
Als je zoontje aangeeft dat hij naar papa wil, zou ik zeggen: lieverd, je gaat over xx nachtjes slapen weer naar papa. Vandaag ben je bij mama. Zullen we koekjes gaan bakken?
Ondertussen kun je wel achter zijn rug om aan je ex vragen of je zoontje bij hem langs kan komen. Als het dan kan, is het een leuke verrassing (en ik zou ook benadrukken dat het een 'extraatje' is), zo niet, dan is je zoontje niet teleurgesteld.
Als je zoontje vraagt waarom papa niet een dagje werken kan overslaan, zou ik uitleggen dat werken belangrijk is en dat je niet zomaar een dagje kan overslaan. Als jij straks ook een paar dagen in de week bij papa bent, dan heb jij veel meer tijd samen met papa! Als jij het antwoord daarentegen schuldig blijft, denkt je zoontje dat papa hem niet belangrijk vindt.
Op deze manier speel je de zwartepiet aan je ex toe en als ik hem was, zou ik daar niet blij mee zijn. Je geeft aan dat je vindt dat je ex niet zo geïnteresseerd is in zijn zoontje, maar uit je beschrijving vind ik dat niet zo blijken. Hij houdt zich aan de afspraken en wil graag co-ouderschap. Het enige wat hij niet doet, is zijn plannen omgooien als jij vraagt of hij jullie zoontje extra kan zien.
Ik denk dat je het beste wilt voor je zoontje en dat je het daarom moeilijk vindt nee te zeggen als hij zijn vader wil zien. Misschien voel je je ook wel schuldig tegenover hem over de scheiding en wil je het verdriet verzachten. Maar juist duidelijkheid en voorspelbaarheid zijn voor hem belangrijk. Die geven hem houvast in deze roerige tijden. Zonder het door te hebben, maak je het zowel je zoontje als je ex moeilijk. Wees daar alsjeblieft alert op, want een goede band tussen jou en je ex en je zoontje en zijn vader is heel veel waard.
Ga in therapie!
maandag 29 december 2008 om 09:57
quote:return_of_kreng schreef op 28 december 2008 @ 23:26:
Nam pappa wel vrij voor dit soort dingen toen julie nog samen waren?
Omgangsregeling is omgangsregeling en ik vind het wel logisch dat je ex andere plannen heeft in het weekend dat hij zijn zoon niet heeft. Zomaar plotseling bellen dat zoonlief graag bij pappa wil zijn kan dan niet. Jij maakt vast ook plannen in jouw kindvrije weekend, en als manlief dan zou bellen om te zeggen dat zoontje liever bij zijn mamma is, zou jou dan ook niet blij maken. Als jullie straks co-ouderschap hebben zijj vast ook de vakanties verdeelt, en mss moet manlief juist nu extra werken zodat ie straks voldoende vrije dagen heeft om dat op te vangen.
Hoe je je zoontje wapent tegen teleurstellingen is door tegen hem te zeggen dat er duidelijke afspraken zijn tussen mamma en pappa en dat mama er niet is bij pappa en omgekeerd. Als pappa nooit bij sporttoernooitjes was, moet je je zoontje ook niet beloven dat pppa komt, voordat je dat met je ex hebt overlegd ( en niet in zoontjes bijzijn, want dan maak je kind blij met een dooie mus). Als jij je kind niet belooft dat pappa mss komt als je niet vantevoren hebt afgesproken met pappa, scheelt dat al in deze twee gevallen. Als jouw man straks zich niet aan zijn afspraken houdt en kind vaker bij jou brengt of m niet komt ophalen terwijl het zijn "beurt"is. dan mag je boos worden en praten over "teleurstellingen".Ik had het echt niet beter kunnen zeggen dan dit, 100% mee eens. Kreng zegt het goed: naar je kind toe duidelijk zijn. Steeds weer herhalen wat de afspraken zijn en uitleggen dat jullie evenveel van hem houden en dat dit de regels zijn.
Verder niet gaan wroeten in de gedachtewereld van ex of hersenspinselen over de toekomst maar je gewoon aan de afspraken houden en het overleg tussen ex en jou (dus zonder zoontje) houden.
Vraagje: op het moment dat zoonbtje ex belt, hoop jij dan op zo'n moment dat zoontje iets voor elkaar krijgt dat jou niet lukt?
En zou het kunnen dat dit dan gaat om dat ex nog even langs komt etc, waardoor je hem ziet? Sta jij achter de scheiding?
Als dit al speelt, is mijn absolute advies: probeer niet met je zoontje je ex te verleiden tot dingen. Je kind moet hier buiten staan en heeft duidelijkheid nodig. Volwassenzaken dienen tussen volwassenen te blijven, zéker te meer het hier om de twee uders van het kind gaat.
Nam pappa wel vrij voor dit soort dingen toen julie nog samen waren?
Omgangsregeling is omgangsregeling en ik vind het wel logisch dat je ex andere plannen heeft in het weekend dat hij zijn zoon niet heeft. Zomaar plotseling bellen dat zoonlief graag bij pappa wil zijn kan dan niet. Jij maakt vast ook plannen in jouw kindvrije weekend, en als manlief dan zou bellen om te zeggen dat zoontje liever bij zijn mamma is, zou jou dan ook niet blij maken. Als jullie straks co-ouderschap hebben zijj vast ook de vakanties verdeelt, en mss moet manlief juist nu extra werken zodat ie straks voldoende vrije dagen heeft om dat op te vangen.
Hoe je je zoontje wapent tegen teleurstellingen is door tegen hem te zeggen dat er duidelijke afspraken zijn tussen mamma en pappa en dat mama er niet is bij pappa en omgekeerd. Als pappa nooit bij sporttoernooitjes was, moet je je zoontje ook niet beloven dat pppa komt, voordat je dat met je ex hebt overlegd ( en niet in zoontjes bijzijn, want dan maak je kind blij met een dooie mus). Als jij je kind niet belooft dat pappa mss komt als je niet vantevoren hebt afgesproken met pappa, scheelt dat al in deze twee gevallen. Als jouw man straks zich niet aan zijn afspraken houdt en kind vaker bij jou brengt of m niet komt ophalen terwijl het zijn "beurt"is. dan mag je boos worden en praten over "teleurstellingen".Ik had het echt niet beter kunnen zeggen dan dit, 100% mee eens. Kreng zegt het goed: naar je kind toe duidelijk zijn. Steeds weer herhalen wat de afspraken zijn en uitleggen dat jullie evenveel van hem houden en dat dit de regels zijn.
Verder niet gaan wroeten in de gedachtewereld van ex of hersenspinselen over de toekomst maar je gewoon aan de afspraken houden en het overleg tussen ex en jou (dus zonder zoontje) houden.
Vraagje: op het moment dat zoonbtje ex belt, hoop jij dan op zo'n moment dat zoontje iets voor elkaar krijgt dat jou niet lukt?
En zou het kunnen dat dit dan gaat om dat ex nog even langs komt etc, waardoor je hem ziet? Sta jij achter de scheiding?
Als dit al speelt, is mijn absolute advies: probeer niet met je zoontje je ex te verleiden tot dingen. Je kind moet hier buiten staan en heeft duidelijkheid nodig. Volwassenzaken dienen tussen volwassenen te blijven, zéker te meer het hier om de twee uders van het kind gaat.
maandag 29 december 2008 om 09:58
quote:dubiootje schreef op 29 december 2008 @ 09:55:Als je zoontje vraagt waarom papa niet een dagje werken kan overslaan, zou ik uitleggen dat werken belangrijk is en dat je niet zomaar een dagje kan overslaan. Als jij straks ook een paar dagen in de week bij papa bent, dan heb jij veel meer tijd samen met papa! Als jij het antwoord daarentegen schuldig blijft, denkt je zoontje dat papa hem niet belangrijk vindt.
Op deze manier speel je de zwartepiet aan je ex toe en als ik hem was, zou ik daar niet blij mee zijn. Je geeft aan dat je vindt dat je ex niet zo geïnteresseerd is in zijn zoontje, maar uit je beschrijving vind ik dat niet zo blijken. Hij houdt zich aan de afspraken en wil graag co-ouderschap. Het enige wat hij niet doet, is zijn plannen omgooien als jij vraagt of hij jullie zoontje extra kan zien.
Ik denk dat je het beste wilt voor je zoontje en dat je het daarom moeilijk vindt nee te zeggen als hij zijn vader wil zien. Misschien voel je je ook wel schuldig tegenover hem over de scheiding en wil je het verdriet verzachten. Maar juist duidelijkheid en voorspelbaarheid zijn voor hem belangrijk. Die geven hem houvast in deze roerige tijden. Zonder het door te hebben, maak je het zowel je zoontje als je ex moeilijk. Wees daar alsjeblieft alert op, want een goede band tussen jou en je ex en je zoontje en zijn vader is heel veel waard.Hier ben ik het ook al helemaal mee eens!
Op deze manier speel je de zwartepiet aan je ex toe en als ik hem was, zou ik daar niet blij mee zijn. Je geeft aan dat je vindt dat je ex niet zo geïnteresseerd is in zijn zoontje, maar uit je beschrijving vind ik dat niet zo blijken. Hij houdt zich aan de afspraken en wil graag co-ouderschap. Het enige wat hij niet doet, is zijn plannen omgooien als jij vraagt of hij jullie zoontje extra kan zien.
Ik denk dat je het beste wilt voor je zoontje en dat je het daarom moeilijk vindt nee te zeggen als hij zijn vader wil zien. Misschien voel je je ook wel schuldig tegenover hem over de scheiding en wil je het verdriet verzachten. Maar juist duidelijkheid en voorspelbaarheid zijn voor hem belangrijk. Die geven hem houvast in deze roerige tijden. Zonder het door te hebben, maak je het zowel je zoontje als je ex moeilijk. Wees daar alsjeblieft alert op, want een goede band tussen jou en je ex en je zoontje en zijn vader is heel veel waard.Hier ben ik het ook al helemaal mee eens!
maandag 29 december 2008 om 10:04
Helemaal eens met Dubiootje. Probeer je aan de afspraken te houden en schep duidelijkheid. Ga niet voor je ex denken en voelen, maar ook niet voor je zoontje.
Je kunt het je ex niet kwalijk nemen dat hij geen vrij neemt als hij moet werken. Werk heeft nu eenmaal bepaalde prioriteiten. Daarnaast zal je het aan je ex over moeten laten om invulling te geven aan zijn vaderschap. Jij kan niet voor hem bepalen wat en hoe hij met zijn zoontje doet en omgaat. Je ex en je zoon zullen samen een modus moeten vinden waarin hun contact plaatsvindt.
Je kunt het je ex niet kwalijk nemen dat hij geen vrij neemt als hij moet werken. Werk heeft nu eenmaal bepaalde prioriteiten. Daarnaast zal je het aan je ex over moeten laten om invulling te geven aan zijn vaderschap. Jij kan niet voor hem bepalen wat en hoe hij met zijn zoontje doet en omgaat. Je ex en je zoon zullen samen een modus moeten vinden waarin hun contact plaatsvindt.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 29 december 2008 om 10:31
Voorspelbaarheid en duidelijkheid zijn zeker de sleutelwoorden.
Mijn dochter kan nog niet lezen. Er hangt in de keuken een grote kalender met daarop smiley stickertjes op de dagen dat ze naar Papa gaat. Ze vindt dat erg prettig.
Wanneer er uitzonderingen op de regeling zijn bespreken wij dat ook altijd eerst met de volwassenen.
Ze mag haar wensen kenbaar maken, maar papa en mama beslissen. Ze vindt dit ook prettig. We proberen hiermee een loyaliteitsconflict te voorkomen.
Haar vader heeft mij één keer gebeld toen ze me miste en ik kreeg haar huilend aan de telefoon. Op dat moment kon ik niks en voelde me zo machteloos. Verschrikkelijk... Heb hem met klem verzocht dat nooit maar dan ook nooit meer op die manier te doen.
Dus ook mijn advies, voeg pas extra bezoekmomenten in als je ook zeker weet dat het mogelijk is. Zo voorkom je teleurstellingen.
Mijn dochter kan nog niet lezen. Er hangt in de keuken een grote kalender met daarop smiley stickertjes op de dagen dat ze naar Papa gaat. Ze vindt dat erg prettig.
Wanneer er uitzonderingen op de regeling zijn bespreken wij dat ook altijd eerst met de volwassenen.
Ze mag haar wensen kenbaar maken, maar papa en mama beslissen. Ze vindt dit ook prettig. We proberen hiermee een loyaliteitsconflict te voorkomen.
Haar vader heeft mij één keer gebeld toen ze me miste en ik kreeg haar huilend aan de telefoon. Op dat moment kon ik niks en voelde me zo machteloos. Verschrikkelijk... Heb hem met klem verzocht dat nooit maar dan ook nooit meer op die manier te doen.
Dus ook mijn advies, voeg pas extra bezoekmomenten in als je ook zeker weet dat het mogelijk is. Zo voorkom je teleurstellingen.
maandag 29 december 2008 om 16:38
Gedeeltes herkenbaar.
Andere vraag waar ik zelf momenteel tegenaan loop vanuit zoonlief (bijna 4); 'Waarom mag ik niet bij papa wonen?'(hij vraagt dit heel serieus, niet uit boosheid of zo).
Tsja, waarom niet? Omdat ik - en zelfs ex - weet dat dit in praktijk niet werkt. Grotendeels niet omwille van karakter van ex, die het simpelweg niet in zich heeft om dagelijks de zorg, liefde en aandacht voor een kleine op te brengen. Nu, zo 1x per 14 dagen, gaat goed (zelfs dan zegt hij dat hij ook wel blij is dat hij zoonlief na 3 dgn weer terug kan brengen, want ja...wat moet hij toch al die tijd met 'm doen in zijn kleine woning?), maar gedeeltelijk ook omdat zijn - toekomstige - werk dit niet toelaat.
Maar hoe leg ik dit op een goede manier uit aan zoonlief? Wat antwoord ik op de vraag waaróm hij niet bij papa mag wonen.
(tot op heden zeg ik dat dat een beslissing is die papa en mama samen hebben gemaakt: 'je wóónt bij mama, maar je mag op bep. momenten bij papa logeren' (momenten zijn met kleurtjes aangegeven op de kalender). Tot op heden accepteert hij dit, maar feitelijk is het niet echt antwoord op zijn vraag...
Andere vraag waar ik zelf momenteel tegenaan loop vanuit zoonlief (bijna 4); 'Waarom mag ik niet bij papa wonen?'(hij vraagt dit heel serieus, niet uit boosheid of zo).
Tsja, waarom niet? Omdat ik - en zelfs ex - weet dat dit in praktijk niet werkt. Grotendeels niet omwille van karakter van ex, die het simpelweg niet in zich heeft om dagelijks de zorg, liefde en aandacht voor een kleine op te brengen. Nu, zo 1x per 14 dagen, gaat goed (zelfs dan zegt hij dat hij ook wel blij is dat hij zoonlief na 3 dgn weer terug kan brengen, want ja...wat moet hij toch al die tijd met 'm doen in zijn kleine woning?), maar gedeeltelijk ook omdat zijn - toekomstige - werk dit niet toelaat.
Maar hoe leg ik dit op een goede manier uit aan zoonlief? Wat antwoord ik op de vraag waaróm hij niet bij papa mag wonen.
(tot op heden zeg ik dat dat een beslissing is die papa en mama samen hebben gemaakt: 'je wóónt bij mama, maar je mag op bep. momenten bij papa logeren' (momenten zijn met kleurtjes aangegeven op de kalender). Tot op heden accepteert hij dit, maar feitelijk is het niet echt antwoord op zijn vraag...
maandag 29 december 2008 om 17:18
Yayaatje, ik denk dat je nog een hele tijd toe kan met het antwoord "Omdat papa en mamma hebben beslist dat dit het beste is voor jou " En als hij door gaat vragen mag je best aangeven dat dat iets is wat pappa en mamma met elkaar bespreken en dat dat niet voor kinderoren is bestemd.
Kinderen hoeven niet alles tot in detail te weten, en kinderen mogen ook best weten dat ze niet alles tot in detail hoeven te weten. Sommige dingen zijn grote mensenbusiness.
Kinderen hoeven niet alles tot in detail te weten, en kinderen mogen ook best weten dat ze niet alles tot in detail hoeven te weten. Sommige dingen zijn grote mensenbusiness.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 29 december 2008 om 17:45
Eens met Poezewoes. Je zou nog wel even door kunnen vragen om erachter te komen waar die vraag vandaan komt, Yayaatje. De combinatie van het woord 'mag' en het karakter van je ex doet me vermoeden dat hij jullie zoontje misschien wel zit aan te praten dat het van jou niet mag. Dan raakt hij misschien in de war als jij zegt dat papa en jij daar afspraken over hebben gemaakt (want papa zegt iets heel anders). Ik zou dus proberen boven water te krijgen of zijn vader hier iets over gezegd heeft.
Ga in therapie!
maandag 29 december 2008 om 17:50
Zou inderdaad ook nog kunnen, Dubiootje. Maar ik zou niet zoon uitvragen, maar de vraag aan vader stellen. Anders betrek je zoon er toch in. Vraag vader wat hij antwoordt als zoon daarnaar vraagt. En als het lukt samen de afspraak maken dat het iets is tussen jullie en daar één lijn in trekken.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 29 december 2008 om 17:59
Helaas, de vader gaat deze vraag niet eerlijk beantwoorden. En hij gaat ook niet proberen hier in het vervolg op te letten. Hij is bijzonder manipulatief en als hij merkt dat dit Yayaatje dwarszit, zal hij het alleen maar meer gaan doen Dus dat lijkt me in dit geval geen goed idee. Jouw oplossing zou wel werken als beide ouders (dus niet alleen Yayaatje) het belang van het kind vooropstelden. We hebben het hier over een vader die de moeder beloofd heeft als het kind groter is hem eens haarfijn uit de doeken te doen wat voor **** zijn moeder is.
Je hoeft het kind overigens niet 'uit te vragen', maar kan bijvoorbeeld vragen of hij het hier ook wel eens met papa over heeft gehad. Misschien vertelt hij dan wel iets meer zonder dat het beladen wordt.
Je hoeft het kind overigens niet 'uit te vragen', maar kan bijvoorbeeld vragen of hij het hier ook wel eens met papa over heeft gehad. Misschien vertelt hij dan wel iets meer zonder dat het beladen wordt.
Ga in therapie!
dinsdag 30 december 2008 om 10:40
Dank voor jullie reacties, Poes en Duub. Ik vraag mezelf soms ook wel eens af waar die vraag vandaan komt. Is het een gevoel vanuit hemzelf, of wordt hij op enigerlei wijze hierin bespeeld. Hij heeft wel een paar keer gezegd dat papa had gezegd dat die hem graag meer bij zich wilde hebben, dat hij hem meer wilde zien.
Hoe de echte inhoudelijke gesprekken gaan, dat weet ik natuurlijk niet.
Zo antwoordde zoon gisteravond bijv. - toen ik hem vroeg of hij bij papa gedouched had, afgelopen weekend: ''Ja, want anders wordt jij boos op papa!"
Dit is een punt wat ik met ex besproken heb. Dat ik graag zou zien dat hij ervoor zorgt dat zoon zich daar doucht. Vond hij eerst onzin als zoonlief daar op het bewuste moment geen zin in had. Ik heb toen gezegd dat hij nog altijd de baas is en gewoon moet doorpakken. Kind moet gewoon onder de douche. Dus het zou me niet verbazen als dergelijke uitspraken inderdaad door ex gedaan worden ('Kom, je MOET douchen, want anders wordt mama boos op papa"). Zó flauw..
Daarbij heeft ex me verteld dat hij zoonlief door en door verwend tijdens de bezoekweekenden. Hij wil dat zoon het pertinent alleen maar leuk heeft op de weinige momenten dat hij bij hem is. Zo haalt hij ladingen drankjes en snoepgoed in huis, mag zoonlief laat naar bed (wordt zelfs weer uit zijn bed gehaald om een spannende film van dracula te komen kijken...) en mag hij daar op de X-box spelletjes spelen. Alles om er maar voor te zorgen dat papa veruit favoriet is.
Geen wonder dan natuurlijk dat zoon aangeeft dat hij papa veel liever vindt dan mama en dat hij graag bij papa wil wonen.
(maar hoezeer ik wel zie wat ex doet en welke uitwerking dit vervolgens op zoon heeft, tóch steekt het me. Meer dan goed voor me is...)
Hoe de echte inhoudelijke gesprekken gaan, dat weet ik natuurlijk niet.
Zo antwoordde zoon gisteravond bijv. - toen ik hem vroeg of hij bij papa gedouched had, afgelopen weekend: ''Ja, want anders wordt jij boos op papa!"
Dit is een punt wat ik met ex besproken heb. Dat ik graag zou zien dat hij ervoor zorgt dat zoon zich daar doucht. Vond hij eerst onzin als zoonlief daar op het bewuste moment geen zin in had. Ik heb toen gezegd dat hij nog altijd de baas is en gewoon moet doorpakken. Kind moet gewoon onder de douche. Dus het zou me niet verbazen als dergelijke uitspraken inderdaad door ex gedaan worden ('Kom, je MOET douchen, want anders wordt mama boos op papa"). Zó flauw..
Daarbij heeft ex me verteld dat hij zoonlief door en door verwend tijdens de bezoekweekenden. Hij wil dat zoon het pertinent alleen maar leuk heeft op de weinige momenten dat hij bij hem is. Zo haalt hij ladingen drankjes en snoepgoed in huis, mag zoonlief laat naar bed (wordt zelfs weer uit zijn bed gehaald om een spannende film van dracula te komen kijken...) en mag hij daar op de X-box spelletjes spelen. Alles om er maar voor te zorgen dat papa veruit favoriet is.
Geen wonder dan natuurlijk dat zoon aangeeft dat hij papa veel liever vindt dan mama en dat hij graag bij papa wil wonen.
(maar hoezeer ik wel zie wat ex doet en welke uitwerking dit vervolgens op zoon heeft, tóch steekt het me. Meer dan goed voor me is...)
dinsdag 30 december 2008 om 15:37
Poez, je gaat uit van het goede in de mens, gelukkig 
Yayaatje, ik zou vragen en opmerkingen over dit soort kleinigheden écht achterwege laten. Je weet wat de uitwerking is en dat het alleen maar tegen je gebruikt gaat worden - en je zoontje zit ertussenin. Is het nu echt zo belangrijk dat hij daar doucht en op tijd naar bed gaat enz.? Zolang hij niet alleen thuis wordt gelaten of andere gevaarlijke dingen, zou ik me er helemaal buiten houden wat daar gebeurt.
Kinderen werken soms heel subtiel. Mijn oudste is altijd bezig papa bij mij in een goed blaadje te brengen. We krijgen bij papa niet veel cola hoor (bijvoorbeeld). Niet dat ik daar ooit iets over gezegd heb, maar ze weet dat ík niet wil dat ze veel cola drinken (het is hier echt een extraatje voor af en toe). Ik reageer daar dan niet al te veel op. Ik probeer wel duidelijk te maken dat het prima is wat ze bij papa doen en dat ik blij ben als ze het daar goed naar hun zin hebben. Papa heeft zijn eigen regels en mama ook.
Datzelfde zeg ik als ze aangeven dat iets bij papa wel mag wat bij mij niet mag. Ik hang er geen oordeel aan, zodat zij niet het gevoel krijgen dat ze er verder iets mee kunnen (uitspelen) of moeten (verbergen/liegen).
Je moet je voorstellen dat je ex een type is die, als jij in alle redelijkheid vraagt of hij ervoor wil zorgen dat je zoontje doucht, alleen maar dit hoort: "IK WIL". Daarmee denkt hij jou tuk te hebben, want dat is dus blijkbaar belangrijk voor jou. Het is ook niet voor niets dat hij jou laat weten hoe hij jullie zoontje verwent. Dat is de hele bedoeling! Het gaat niet om je zoontje, het gaat om jou. Je reageert precies zoals hij had gehoopt: gekwetst, verdrietig, gefrustreerd. Hij weet precies op welke knopjes hij bij jou moet drukken.
Dus geef je ex niet meer munitie door over onbelangrijke dingen te beginnen. Geef je zoontje het gevoel dat je blij bent dat hij het bij zijn vader naar zijn zin heeft (dat is denk ik ook echt zo, toch?). En probeer misverstanden/manipulaties van de kant van je ex zo snel mogelijk uit de weg te ruimen. Ik zou over de opmerking dat papa 'meer tijd met hem wil doorbrengen' (wat zoals je weet niet waar is) zeggen: papa en mama hebben dit samen zo afgesproken, omdat wij vinden dat dit voor iedereen het beste is.
Yayaatje, ik zou vragen en opmerkingen over dit soort kleinigheden écht achterwege laten. Je weet wat de uitwerking is en dat het alleen maar tegen je gebruikt gaat worden - en je zoontje zit ertussenin. Is het nu echt zo belangrijk dat hij daar doucht en op tijd naar bed gaat enz.? Zolang hij niet alleen thuis wordt gelaten of andere gevaarlijke dingen, zou ik me er helemaal buiten houden wat daar gebeurt.
Kinderen werken soms heel subtiel. Mijn oudste is altijd bezig papa bij mij in een goed blaadje te brengen. We krijgen bij papa niet veel cola hoor (bijvoorbeeld). Niet dat ik daar ooit iets over gezegd heb, maar ze weet dat ík niet wil dat ze veel cola drinken (het is hier echt een extraatje voor af en toe). Ik reageer daar dan niet al te veel op. Ik probeer wel duidelijk te maken dat het prima is wat ze bij papa doen en dat ik blij ben als ze het daar goed naar hun zin hebben. Papa heeft zijn eigen regels en mama ook.
Datzelfde zeg ik als ze aangeven dat iets bij papa wel mag wat bij mij niet mag. Ik hang er geen oordeel aan, zodat zij niet het gevoel krijgen dat ze er verder iets mee kunnen (uitspelen) of moeten (verbergen/liegen).
Je moet je voorstellen dat je ex een type is die, als jij in alle redelijkheid vraagt of hij ervoor wil zorgen dat je zoontje doucht, alleen maar dit hoort: "IK WIL". Daarmee denkt hij jou tuk te hebben, want dat is dus blijkbaar belangrijk voor jou. Het is ook niet voor niets dat hij jou laat weten hoe hij jullie zoontje verwent. Dat is de hele bedoeling! Het gaat niet om je zoontje, het gaat om jou. Je reageert precies zoals hij had gehoopt: gekwetst, verdrietig, gefrustreerd. Hij weet precies op welke knopjes hij bij jou moet drukken.
Dus geef je ex niet meer munitie door over onbelangrijke dingen te beginnen. Geef je zoontje het gevoel dat je blij bent dat hij het bij zijn vader naar zijn zin heeft (dat is denk ik ook echt zo, toch?). En probeer misverstanden/manipulaties van de kant van je ex zo snel mogelijk uit de weg te ruimen. Ik zou over de opmerking dat papa 'meer tijd met hem wil doorbrengen' (wat zoals je weet niet waar is) zeggen: papa en mama hebben dit samen zo afgesproken, omdat wij vinden dat dit voor iedereen het beste is.
Ga in therapie!
