Relaties
alle pijlers
Relatieproblemen ( veel te lang verhaal) help me alsjeblieft
maandag 12 januari 2009 om 23:30
Eigenlijk weet ik niet goed waar ik moet beginnen.....
Zit met een gevoel en het gaat maar niet weg. Het gaat over mijn relatie van bijna 2 jaar waarvan we nu ruim een half jaar samenwonen. We hebben al een tijdje enorme geldzorgen en het is elke maand weer de touwtjes aan elkaar vast knopen om rond te komen, laat staan dat er wat extra’s is voor leuke dingen.
Het zijn gewoon een aantal problemen en daardoor irritaties waar ik ontzettend tegenaan loop en waarvan ik niet meer weet hoe ik er mee om moet gaan....Het houdt me dag en nacht bezig en ik irriteer me gewoon terwijl ik zo graag wil dat hij anders doet...
1. Hij zit elke dag achter de computer, zit daar maar wat. Vanaf dat hij wakker wordt tot ongeveer 8 uur ‘savonds en dat wil hij moe met mij op de bank liggen...(enige tijd samen!!)
2. Als er overdag al iemand komt is het zijn beste vriend, die woont hier tegenwoordig bijna. Belt ons soms gewoon uit bed en zit hier soms de hele dagen en kijkt mij soms weg omdat hij dan eigenlijk wil stappen met mijn vriend maar het niet durft te zeggen om mij.
3. Ik moet alles in het huishouden én de financien alleen doen.
4. In het weekend heeft hij nooit tijd om wat leuks te doen want dan moet hij werken en is hij druk met voorbereiden overdag.
5. Doordeweeks wil hij alleen nog maar met mij op de bank hangen.
6. We ondernemen nooit meer wat leuks, hij vind het wel prima zo en vind op de bank dvdtje kijken genoeg.
7. We hebben al maanden geldzorgen, maar meneer gaat wel gewoon stappen en zuipen voor 50-100 euro. Als ik er wat van zeg is het niet best, dus daar ben ik 2 weken geleden mee gestopt. Sindsdien gaat ie van 1 keer per 3 weken, 2 keer per week de stad in.
8. Als ik wil praten wordt hij al boos voordat ik duidelijk heb kunnen maken waar ik mee zit.
9. Als hij me dingen belooft, komt hij die beloftes gewoon niet na.( van eerder thuis komen tot beloven mij ook een keer te verwennen en mee te helpen alles weer op orde te krijgen)
10. Elke keer als hij gaat stappen met een vriend is hij pas na 6 uur, soms pas half 8 s ochtends knetterlam thuis, niet gewoon even gezellig biertje en om 3 uur lekker thuis zijn.
11. Nog nooit heb ik een cadeautje van hem gekregen, alleen toen we een paar maanden wat hadden een keer een bos rozen. Nooit krijg ik écht waardering, zo voelt het. Ook al zegt hij dat hij het niet zo bedoelt.
12. Ik sta altijd voor hem klaar, maar krijg er eigenlijk nooit iets voor terug. Hij is altijd lief voor me en behandelt me met respect, maar het voelt voor mij niet meer genoeg omdat ik hem zoveel geef. Ik zou zo graag verwend willen worden, verrast weet je wel....
Hij verwijt me dat ik altijd boos wordt als hij met iemand anders wat wil doen, maar ik heb het gevoel dat ik niets meer beteken voor hem omdat wij nooit wat ondernemen samen.
Ik kan niet doordringen tot hem dat het me niet gaat om dat hij wat met anderen wil doen, maar dat het er om gaat dat wij nooit wat doen en dat ondertussen hij wel met anderen dingen onderneemt en dan meteen buiten proportie, nooit normaal....
Het steekt me dat de pc ongeveer 4 keer zoveel tijd krijgt als ik.
Het doet me heel erg veel pijn de dingen die hij doet en daarom schrijf ik hier ook. Als we dan samen zijn en hij is lief voor me( want dat kan hij als de beste, lief zijn) dan vind ik het ook wel best en denk ik “ik moet me ook niet aanstellen, ik moet hem ook zijn vrijheid gunnen”
Maar hoeveel vrijheid moet je iemand uiteindelijk geven, moet ik dan alles altijd maar accepteren, van elke dag achter de pc, tot ‘snachts tot diep in de nacht stappen, lam zijn en de volgende dag als we samen vrij zijn weer eens moe zijn......
Ik weet niet meer wat ik moet doen, hou echt heel erg veel van hem, maar ik kan het niet meer op deze manier. Voel me eenzaam en denk soms echt wat moet ik ermee.
Heb mezelf voorgenomen hem deze week de hele week te laten gaan, wat hij ook maar gaat doen, nergens over zeuren en alles ok vinden. Ik zeg nergens wat van. Vandaag begonnen en vanavond kwam ik thuis had hij afgewassen, de was gedaan, bed verschoont, ja zelfs de koelkast schoongemaakt. Maar ja, voordat ik weg ging was ie dan ook tegen mij uit gevallen dat er geen geld was. ( hij verweet me dat IK hier wilde wonen) Toen ben ik boos weggelopen dus denk dat dit een goedmakertje was. En nu is hij met zijn vriend op stap gegaan....
Heb niks gezegd, alleen veel plezier, vrolijk gebleven en me aan mijn deal met mezelf gehouden, eens kijken hoe lam hij vannacht weer thuis komt....
Zit met een gevoel en het gaat maar niet weg. Het gaat over mijn relatie van bijna 2 jaar waarvan we nu ruim een half jaar samenwonen. We hebben al een tijdje enorme geldzorgen en het is elke maand weer de touwtjes aan elkaar vast knopen om rond te komen, laat staan dat er wat extra’s is voor leuke dingen.
Het zijn gewoon een aantal problemen en daardoor irritaties waar ik ontzettend tegenaan loop en waarvan ik niet meer weet hoe ik er mee om moet gaan....Het houdt me dag en nacht bezig en ik irriteer me gewoon terwijl ik zo graag wil dat hij anders doet...
1. Hij zit elke dag achter de computer, zit daar maar wat. Vanaf dat hij wakker wordt tot ongeveer 8 uur ‘savonds en dat wil hij moe met mij op de bank liggen...(enige tijd samen!!)
2. Als er overdag al iemand komt is het zijn beste vriend, die woont hier tegenwoordig bijna. Belt ons soms gewoon uit bed en zit hier soms de hele dagen en kijkt mij soms weg omdat hij dan eigenlijk wil stappen met mijn vriend maar het niet durft te zeggen om mij.
3. Ik moet alles in het huishouden én de financien alleen doen.
4. In het weekend heeft hij nooit tijd om wat leuks te doen want dan moet hij werken en is hij druk met voorbereiden overdag.
5. Doordeweeks wil hij alleen nog maar met mij op de bank hangen.
6. We ondernemen nooit meer wat leuks, hij vind het wel prima zo en vind op de bank dvdtje kijken genoeg.
7. We hebben al maanden geldzorgen, maar meneer gaat wel gewoon stappen en zuipen voor 50-100 euro. Als ik er wat van zeg is het niet best, dus daar ben ik 2 weken geleden mee gestopt. Sindsdien gaat ie van 1 keer per 3 weken, 2 keer per week de stad in.
8. Als ik wil praten wordt hij al boos voordat ik duidelijk heb kunnen maken waar ik mee zit.
9. Als hij me dingen belooft, komt hij die beloftes gewoon niet na.( van eerder thuis komen tot beloven mij ook een keer te verwennen en mee te helpen alles weer op orde te krijgen)
10. Elke keer als hij gaat stappen met een vriend is hij pas na 6 uur, soms pas half 8 s ochtends knetterlam thuis, niet gewoon even gezellig biertje en om 3 uur lekker thuis zijn.
11. Nog nooit heb ik een cadeautje van hem gekregen, alleen toen we een paar maanden wat hadden een keer een bos rozen. Nooit krijg ik écht waardering, zo voelt het. Ook al zegt hij dat hij het niet zo bedoelt.
12. Ik sta altijd voor hem klaar, maar krijg er eigenlijk nooit iets voor terug. Hij is altijd lief voor me en behandelt me met respect, maar het voelt voor mij niet meer genoeg omdat ik hem zoveel geef. Ik zou zo graag verwend willen worden, verrast weet je wel....
Hij verwijt me dat ik altijd boos wordt als hij met iemand anders wat wil doen, maar ik heb het gevoel dat ik niets meer beteken voor hem omdat wij nooit wat ondernemen samen.
Ik kan niet doordringen tot hem dat het me niet gaat om dat hij wat met anderen wil doen, maar dat het er om gaat dat wij nooit wat doen en dat ondertussen hij wel met anderen dingen onderneemt en dan meteen buiten proportie, nooit normaal....
Het steekt me dat de pc ongeveer 4 keer zoveel tijd krijgt als ik.
Het doet me heel erg veel pijn de dingen die hij doet en daarom schrijf ik hier ook. Als we dan samen zijn en hij is lief voor me( want dat kan hij als de beste, lief zijn) dan vind ik het ook wel best en denk ik “ik moet me ook niet aanstellen, ik moet hem ook zijn vrijheid gunnen”
Maar hoeveel vrijheid moet je iemand uiteindelijk geven, moet ik dan alles altijd maar accepteren, van elke dag achter de pc, tot ‘snachts tot diep in de nacht stappen, lam zijn en de volgende dag als we samen vrij zijn weer eens moe zijn......
Ik weet niet meer wat ik moet doen, hou echt heel erg veel van hem, maar ik kan het niet meer op deze manier. Voel me eenzaam en denk soms echt wat moet ik ermee.
Heb mezelf voorgenomen hem deze week de hele week te laten gaan, wat hij ook maar gaat doen, nergens over zeuren en alles ok vinden. Ik zeg nergens wat van. Vandaag begonnen en vanavond kwam ik thuis had hij afgewassen, de was gedaan, bed verschoont, ja zelfs de koelkast schoongemaakt. Maar ja, voordat ik weg ging was ie dan ook tegen mij uit gevallen dat er geen geld was. ( hij verweet me dat IK hier wilde wonen) Toen ben ik boos weggelopen dus denk dat dit een goedmakertje was. En nu is hij met zijn vriend op stap gegaan....
Heb niks gezegd, alleen veel plezier, vrolijk gebleven en me aan mijn deal met mezelf gehouden, eens kijken hoe lam hij vannacht weer thuis komt....
dinsdag 13 januari 2009 om 10:25
Mmm, deze week laat je hem zijn gang gaan. Volgend eweek ga jij je gang en doe je ook allemaal niet wat je nu doet (slaaf en sloof spelen) en ga je ook leuke dingen doen met vriendinnen. Kijken hoe jhij het vindt om, iedere dag in een meer verslonst huis te hangen. En op wiens naam staat het huurcontract? Als dat op het jouwe staat zou ik hem vriendelijk vertellen dat je geen heil meer ziet in deze realtie en dat hij kan gaan. Zodra hij weg is een nieuw slot op de deur en duidelijkheid in de financiele problemen brengen. Hier zijn zat forumsters die je daar bij willen helpen.
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
dinsdag 13 januari 2009 om 10:28
dinsdag 13 januari 2009 om 10:30
Misslow, het zal best pittig zijn om al die recht-voor-zijn-raap reacties hier te lezen. Aan de andere kant, this is your wake-up call...
Een relatie is bedoeld als aanvulling op je leven, toch? Een soort van slagroom op de taart, om maar ns iets sufs te gebruiken? Volgens mij is dit geen slagroom voor jou, ik heb niet het idee dat je gelukkig bent in je relatie: je geliefd en gewaardeerd en speciaal voelt. En dat is wel wat je zoekt, en wat volgens mij iedere vrouw zoekt. Dat je vriend je dit niet kan geven is heel jammer, maar blijkbaar wel de realiteit. Niet alle relaties gaan zo, ja de grote verliefdheid gaat er een beetje vanaf, maar daar komt ook heel veel voor terug. Volgens mij mist dat bij jullie!
Is je insteek om ermee te stoppen, of is je insteek om weer in gesprek te gaan en te kijken of je er nog iets van kunt maken? Want mocht het het laatste zijn, bedenk dan wel dat er twee mensen voor nodig zijn om van een relatie iets moois te maken.
Een relatie is bedoeld als aanvulling op je leven, toch? Een soort van slagroom op de taart, om maar ns iets sufs te gebruiken? Volgens mij is dit geen slagroom voor jou, ik heb niet het idee dat je gelukkig bent in je relatie: je geliefd en gewaardeerd en speciaal voelt. En dat is wel wat je zoekt, en wat volgens mij iedere vrouw zoekt. Dat je vriend je dit niet kan geven is heel jammer, maar blijkbaar wel de realiteit. Niet alle relaties gaan zo, ja de grote verliefdheid gaat er een beetje vanaf, maar daar komt ook heel veel voor terug. Volgens mij mist dat bij jullie!
Is je insteek om ermee te stoppen, of is je insteek om weer in gesprek te gaan en te kijken of je er nog iets van kunt maken? Want mocht het het laatste zijn, bedenk dan wel dat er twee mensen voor nodig zijn om van een relatie iets moois te maken.
dinsdag 13 januari 2009 om 10:31
quote:Fame schreef op 13 januari 2009 @ 10:25:
Mmm, deze week laat je hem zijn gang gaan. Volgend eweek ga jij je gang en doe je ook allemaal niet wat je nu doet (slaaf en sloof spelen) en ga je ook leuke dingen doen met vriendinnen. Kijken hoe jhij het vindt om, iedere dag in een meer verslonst huis te hangen. Hahaha, als je van een confrontatie houdt moet je dit doen ja... geweldig!!
Mmm, deze week laat je hem zijn gang gaan. Volgend eweek ga jij je gang en doe je ook allemaal niet wat je nu doet (slaaf en sloof spelen) en ga je ook leuke dingen doen met vriendinnen. Kijken hoe jhij het vindt om, iedere dag in een meer verslonst huis te hangen. Hahaha, als je van een confrontatie houdt moet je dit doen ja... geweldig!!
dinsdag 13 januari 2009 om 11:24
Jammer, angstig ook, want wat zouden jullie doen als hij wel thuis zou blijven, hij zit hoogstwaarschijnlijk met een mokkend gezicht, en jij ergert je, enige voordeel zou zijn dat hij er geen euro's doorheen jaagt. Wees je ervan bewust dat jij zijn gedrag in stand houdt, geen andere man die hem ongelijk geeft. In het begin van onze relatie dekten wij samen de tafel, hij kookte ivm mijn werk, de een ruimde af, en we deden samen de afwas, dat duurde niet lang...en stond ik, op het koken na, alles in mijn eentje te doen, ik me ergeren, hij zich van geen kwaad bewust, er veranderd alleen iets als je er wat van zegt. En dan de mazzel hebben, zoals ik heb, dat hij zich jouw kritiek aantrekt en er wat veranderd.
En dat mankeerd er bij jullie aan, hij trekt het zich niet aan, tis wel makkelijk zo, probeer hem ervan te doordringen dat dit zo niet langer gaat, schrijf het desnoods op...
En dat mankeerd er bij jullie aan, hij trekt het zich niet aan, tis wel makkelijk zo, probeer hem ervan te doordringen dat dit zo niet langer gaat, schrijf het desnoods op...
die ik wilde bestaat al...
dinsdag 13 januari 2009 om 12:09
je weet wat je hebt en niet wat je krijgt....
herkenbaar helaas.
Je weet hoe het leven eruit ziet nu en ook dat het hoogstwaarschijnlijk niet gaat veranderen. Je houdt van hem, of zo als je misschien later gaat beseffen, je houdt van de man waarvan jij dacht dat ie was of de potentie had te worden...
Het is eng om je leven nu om te gooien. Weer verhuizen, verdriet van een mislukte relatie en de droom hoe het kon worden.
Je weet wat je hebt en niet wat je krijgt.
Op een dag besefte ik mij dat dit helemaal niet negatief is. Dat de wereld open ligt en nieuwe kansen voor het oprapen, ik wist niet wat, maar wel dat het spannender was en in elke geval anders dan de situatie waar ik nu in zat en die was ik zo beu...
Lees je twaalf punten nog eens door .... zo wil je niet oud worden... en hoe drastisch ook, als ik je zo lees, kanje de situatie alleen veranderen door alleen verder te gaan.
Hij behandelt je namelijk helemaal niet met respect,..
Stappen met een vriend terwijl jullie thuis krom liggen, en een innigere relatie met de pc dan met jou. Het komt niet respectvol op mij over...
je weet wat je hebt en niet wat je krijgt...
welke van de twee klinkt voor jou het meest aantrekkelijk?
herkenbaar helaas.
Je weet hoe het leven eruit ziet nu en ook dat het hoogstwaarschijnlijk niet gaat veranderen. Je houdt van hem, of zo als je misschien later gaat beseffen, je houdt van de man waarvan jij dacht dat ie was of de potentie had te worden...
Het is eng om je leven nu om te gooien. Weer verhuizen, verdriet van een mislukte relatie en de droom hoe het kon worden.
Je weet wat je hebt en niet wat je krijgt.
Op een dag besefte ik mij dat dit helemaal niet negatief is. Dat de wereld open ligt en nieuwe kansen voor het oprapen, ik wist niet wat, maar wel dat het spannender was en in elke geval anders dan de situatie waar ik nu in zat en die was ik zo beu...
Lees je twaalf punten nog eens door .... zo wil je niet oud worden... en hoe drastisch ook, als ik je zo lees, kanje de situatie alleen veranderen door alleen verder te gaan.
Hij behandelt je namelijk helemaal niet met respect,..
Stappen met een vriend terwijl jullie thuis krom liggen, en een innigere relatie met de pc dan met jou. Het komt niet respectvol op mij over...
je weet wat je hebt en niet wat je krijgt...
welke van de twee klinkt voor jou het meest aantrekkelijk?
dinsdag 13 januari 2009 om 13:05
quote:liselore schreef op 13 januari 2009 @ 12:09:
Je weet wat je hebt en niet wat je krijgt.
Op een dag besefte ik mij dat dit helemaal niet negatief is. Dat de wereld open ligt en nieuwe kansen voor het oprapen, ik wist niet wat, maar wel dat het spannender was en in elke geval anders dan de situatie waar ik nu in zat en die was ik zo beu...
Mooie post zeg, liselore!
Helemaal mee eens, ik had een beetje hetzelfde gevoel bij de OP: liever niks dan namaak!
Een relatie is wat JIJ er van wilt, en niet iets dat je met veel pijn, moeite en een hoop moeten slikken omwille van de lieve vrede alsnog in elkaar boetseert. In elke relatie is wel eens wát, maar als het andersom is, en alleen sporadisch leuk, kan je je afvragen of je zonder niet echt veel beter af bent. Volgens mij ben jij in je eentje leuker!
Je weet wat je hebt en niet wat je krijgt.
Op een dag besefte ik mij dat dit helemaal niet negatief is. Dat de wereld open ligt en nieuwe kansen voor het oprapen, ik wist niet wat, maar wel dat het spannender was en in elke geval anders dan de situatie waar ik nu in zat en die was ik zo beu...
Mooie post zeg, liselore!
Helemaal mee eens, ik had een beetje hetzelfde gevoel bij de OP: liever niks dan namaak!
Een relatie is wat JIJ er van wilt, en niet iets dat je met veel pijn, moeite en een hoop moeten slikken omwille van de lieve vrede alsnog in elkaar boetseert. In elke relatie is wel eens wát, maar als het andersom is, en alleen sporadisch leuk, kan je je afvragen of je zonder niet echt veel beter af bent. Volgens mij ben jij in je eentje leuker!
dinsdag 13 januari 2009 om 14:06
dank je, Tia Dalma,
@ TO, Aangezien ik ooit ook een relatie heb moeten verbreken voor mijn eigen bestwil terwijl echt nog van hem hield. Weet ik hoe kut het voelt.
Het heeft ook even geduurd voordat ik 'gedurft' heb.
Ik ben zelf nogal tekstueel ingesteld en daarom even een refreintje voor je opgezocht van een liedje van Karin Bloemen...
Het hele liedje gaat eigenlijk over carriere maken, maar het refreintje sloeg bij mij in als een bom, maar dan vanwege mijn relatie...
Iedere dag heb je opnieuw de keus:
ren je door of gooi je rigoureus
je bestaan overhoop
weg de onzin, het gejaag en het gedoe
heb je het lef dan is het nooit te laat
om te beseffen dat het zo niet gaat
reik niet naar de hemel, maar haal ‘m naar je toe
@ TO, Aangezien ik ooit ook een relatie heb moeten verbreken voor mijn eigen bestwil terwijl echt nog van hem hield. Weet ik hoe kut het voelt.
Het heeft ook even geduurd voordat ik 'gedurft' heb.
Ik ben zelf nogal tekstueel ingesteld en daarom even een refreintje voor je opgezocht van een liedje van Karin Bloemen...
Het hele liedje gaat eigenlijk over carriere maken, maar het refreintje sloeg bij mij in als een bom, maar dan vanwege mijn relatie...
Iedere dag heb je opnieuw de keus:
ren je door of gooi je rigoureus
je bestaan overhoop
weg de onzin, het gejaag en het gedoe
heb je het lef dan is het nooit te laat
om te beseffen dat het zo niet gaat
reik niet naar de hemel, maar haal ‘m naar je toe
woensdag 14 januari 2009 om 15:16
Hoi Misslow,
jeetje jouw verhaal lijkt wel een beetje op de mijne.
Het lijkt erop dat jij je helemaal moet aanpassen aan het leven van jouw vriend.
En ik krijg het idee uit je verhaal dat je niet echt tegen hem ingaat.
Wanneer die vriend weer langs komt terwijl jij er geen zin in hebt zeg je toch gewoon, een andere keer vriend nu niet?!?
Jij woont er ook en volgens mij betaal jij ook het meest, doe je alles en regel je alles. En hij leeft er maar een beetje op los!
Blegh, dat doet mij aan mijn eigen situatie denken.
Ik zou helemaal gek worden wanneer zijn vrienden over me heen zouden lopen. Wat respectloos van die vriend en van jouw vriend om zijn vriend zo met jou om te laten gaan.
Jou een beetje uit je eigen huis kijken.
En waarom nemen ze je niet gezellig mee stappen?
Ik snap het wel helemaal dat je moeite hebt met de situatie en dat je er niet aan kan denken om hem een schop te geven.
Maar ik vraag me af of je toch niet beter je grenzen aan kan geven.
ookal krijg je ruzie, jij moet in iedergeval in je eigen huis op je gemak kunnen leven zonder continu een vriendje zonder eigen leven op bezoek die jouw vriend claimt bah.
Lijkt het je niks om je eigen plekje te gaan zoeken? je hoeft niet uit elkaar te gaan om uit elkaar te wonen.
Dan hoef jij niet alles voor hem te regelen, kan je je eigen betaalbare plekje inrichten, bezoek ontvangen als het jou uitkomt, en de tijd en ruimte en rust voor je studie.
Want red je dat wel in deze situatie?
Ik zou echt meer voor jezelf gaan kiezen en knokken.
Ga leuke dingen doen met vriendinnen, ga logeren, ga je eigen dingen doen. Hou niet meer zoveel rekening met hem, laat hem zijn eigen troep en rekeningen doen, zorg jij nou maar goed voor jezelf en je studie, want daar heb je straks zoveel profijt van.
Heel veel sterkte!!!!!
jeetje jouw verhaal lijkt wel een beetje op de mijne.
Het lijkt erop dat jij je helemaal moet aanpassen aan het leven van jouw vriend.
En ik krijg het idee uit je verhaal dat je niet echt tegen hem ingaat.
Wanneer die vriend weer langs komt terwijl jij er geen zin in hebt zeg je toch gewoon, een andere keer vriend nu niet?!?
Jij woont er ook en volgens mij betaal jij ook het meest, doe je alles en regel je alles. En hij leeft er maar een beetje op los!
Blegh, dat doet mij aan mijn eigen situatie denken.
Ik zou helemaal gek worden wanneer zijn vrienden over me heen zouden lopen. Wat respectloos van die vriend en van jouw vriend om zijn vriend zo met jou om te laten gaan.
Jou een beetje uit je eigen huis kijken.
En waarom nemen ze je niet gezellig mee stappen?
Ik snap het wel helemaal dat je moeite hebt met de situatie en dat je er niet aan kan denken om hem een schop te geven.
Maar ik vraag me af of je toch niet beter je grenzen aan kan geven.
ookal krijg je ruzie, jij moet in iedergeval in je eigen huis op je gemak kunnen leven zonder continu een vriendje zonder eigen leven op bezoek die jouw vriend claimt bah.
Lijkt het je niks om je eigen plekje te gaan zoeken? je hoeft niet uit elkaar te gaan om uit elkaar te wonen.
Dan hoef jij niet alles voor hem te regelen, kan je je eigen betaalbare plekje inrichten, bezoek ontvangen als het jou uitkomt, en de tijd en ruimte en rust voor je studie.
Want red je dat wel in deze situatie?
Ik zou echt meer voor jezelf gaan kiezen en knokken.
Ga leuke dingen doen met vriendinnen, ga logeren, ga je eigen dingen doen. Hou niet meer zoveel rekening met hem, laat hem zijn eigen troep en rekeningen doen, zorg jij nou maar goed voor jezelf en je studie, want daar heb je straks zoveel profijt van.
Heel veel sterkte!!!!!
woensdag 14 januari 2009 om 19:45
donderdag 15 januari 2009 om 22:35
Hallo iedereen,
Even een update: Ineens kwam mijn vriend met de mededeling er al sinds maandag over te denken om er mee te stoppen, omdat voor hem het vlammetje helemaal op is. Het rare is dat hij nog niet 1 keer gevochten heeft voor ons en het dan toch logisch is dat iets doodbloed.
Uiteindelijk heel goed gepraat en van beide kanten ook heel eerlijk geweest en uiteindelijk kwam hij tot de conclusie teveel van me te houden om er mee te stoppen, we hebben nog een fijne avond gehad en ik dacht dat het vandaag allemaal ok was, want hij heeft me tot 4 keer toe vandaag vastgepakt en gezegd dat ik me geen zorgen moest maken....
Vanavond ineens een smsje toen ik op mijn werk was "ga je vanavond ook op stap? want die vriend wil graag de stad in"
Ik zo nee, ga niet op stap, ben zo vrij...
Stuurt ie terug met de vraag of ik het ok vind als hij weg gaat?
Dus ik stuur terug tsja, jammer....
Stuurt ie jij kan toch ook de stad in gaan?
Ik stuur terug, ik kijk wel even....
Reageert niet meer en ik kom thuis, is ie al weg!!
Bel ik hem, reageert ie met, bel je zo!
Bel hem kwartier later terug en heb hem gezegd dat het voor mij niet leuk is dat ie nu weer weg gaat, terwijl we gister dat gesprek hebben gehad, dat ie er dan nu voor kiest om weg te gaan.
En dan zegt hij "voor mij is het prima, ik wil gewoon bier drinken, voel me ook kut en je weet hoe ik dan ben"
En daar zit ik weer alleen...... het is toch niet eerlijk, of stel ik me nu aan met mijn gejank hier voor de pc?
Komt ie vanacht weer helemaal lam thuis....
Even een update: Ineens kwam mijn vriend met de mededeling er al sinds maandag over te denken om er mee te stoppen, omdat voor hem het vlammetje helemaal op is. Het rare is dat hij nog niet 1 keer gevochten heeft voor ons en het dan toch logisch is dat iets doodbloed.
Uiteindelijk heel goed gepraat en van beide kanten ook heel eerlijk geweest en uiteindelijk kwam hij tot de conclusie teveel van me te houden om er mee te stoppen, we hebben nog een fijne avond gehad en ik dacht dat het vandaag allemaal ok was, want hij heeft me tot 4 keer toe vandaag vastgepakt en gezegd dat ik me geen zorgen moest maken....
Vanavond ineens een smsje toen ik op mijn werk was "ga je vanavond ook op stap? want die vriend wil graag de stad in"
Ik zo nee, ga niet op stap, ben zo vrij...
Stuurt ie terug met de vraag of ik het ok vind als hij weg gaat?
Dus ik stuur terug tsja, jammer....
Stuurt ie jij kan toch ook de stad in gaan?
Ik stuur terug, ik kijk wel even....
Reageert niet meer en ik kom thuis, is ie al weg!!
Bel ik hem, reageert ie met, bel je zo!
Bel hem kwartier later terug en heb hem gezegd dat het voor mij niet leuk is dat ie nu weer weg gaat, terwijl we gister dat gesprek hebben gehad, dat ie er dan nu voor kiest om weg te gaan.
En dan zegt hij "voor mij is het prima, ik wil gewoon bier drinken, voel me ook kut en je weet hoe ik dan ben"
En daar zit ik weer alleen...... het is toch niet eerlijk, of stel ik me nu aan met mijn gejank hier voor de pc?
Komt ie vanacht weer helemaal lam thuis....
donderdag 15 januari 2009 om 22:36
donderdag 15 januari 2009 om 23:45
dankje Desteny, ik weet dat het allemaal zo klote gaat, maar geef ergens mezelf steeds de schuld, ik ben niet goed genoeg voor deze jongen van wie ik zooveel houdt....
Ik heb hem net, op aanraden van mijn moeder een sms gestuurd of hij alsjeblieft naar huis wilde komen.
Daarop stuurde hij terug dat er niks aan de hand was en of ie echt naar huis moest...
Heb terug gestuurd dat het ook nog ok is als ie kan beloven over 1,5 uuur thuis te zijn, maar dat ik alleen van hem vraag om ook even aan mijn behoeftes te denken in plaats van alleen aan zijn eigen, of hij het even kan combineren in dit geval....
Geen reactie daar tot nu toe op....
Brr weet het gewoon niet, laatste trein naar mijn ouders gaat om kwart over 12, vriendinnetjes zijn allemaal werken of weg.....
Ik heb hem net, op aanraden van mijn moeder een sms gestuurd of hij alsjeblieft naar huis wilde komen.
Daarop stuurde hij terug dat er niks aan de hand was en of ie echt naar huis moest...
Heb terug gestuurd dat het ook nog ok is als ie kan beloven over 1,5 uuur thuis te zijn, maar dat ik alleen van hem vraag om ook even aan mijn behoeftes te denken in plaats van alleen aan zijn eigen, of hij het even kan combineren in dit geval....
Geen reactie daar tot nu toe op....
Brr weet het gewoon niet, laatste trein naar mijn ouders gaat om kwart over 12, vriendinnetjes zijn allemaal werken of weg.....
vrijdag 16 januari 2009 om 00:01
Misslow,
Geen enkele man/vrouw op de wereld is het waard om je zó beroerd over te voelen. Het vraagstuk is niet of jij goed genoeg bent voor hem... Vraag jezelf eens af of hij goed genoeg is voor jou. Als hij op een avond als deze niet eens zijn best kan doen om er voor jou te zijn, hoe moet het dan als er eens echt iets verschrikkelijks aan de hand is.
Een partner hoort iemand te zijn met wie je weet dat je samen de wereld aankunt. Je hoeft het niet altijd met elkaar eens te zijn, als je elkaar maar op de eerste plaats zet. Daar hoort geen beste vriend, bier of klote humeur tussen te staan.
Je bent het waard om te vechten voor jezelf. Kin omhoog, schouders eronder. Cijfer jezelf niet weg!
You can do this!
Geen enkele man/vrouw op de wereld is het waard om je zó beroerd over te voelen. Het vraagstuk is niet of jij goed genoeg bent voor hem... Vraag jezelf eens af of hij goed genoeg is voor jou. Als hij op een avond als deze niet eens zijn best kan doen om er voor jou te zijn, hoe moet het dan als er eens echt iets verschrikkelijks aan de hand is.
Een partner hoort iemand te zijn met wie je weet dat je samen de wereld aankunt. Je hoeft het niet altijd met elkaar eens te zijn, als je elkaar maar op de eerste plaats zet. Daar hoort geen beste vriend, bier of klote humeur tussen te staan.
Je bent het waard om te vechten voor jezelf. Kin omhoog, schouders eronder. Cijfer jezelf niet weg!
You can do this!
vrijdag 16 januari 2009 om 09:45
quote:misslow schreef op 15 januari 2009 @ 23:45:
... maar geef ergens mezelf steeds de schuld, ik ben niet goed genoeg voor deze jongen van wie ik zooveel houdt....
Hoezo ben jij niet goed genoeg? Dat is je onzekerheid die spreekt. Houdt hij wel van jou? Doet hij zijn best voor jou?
Je doet heel hard je best om er iets van te maken, maar er zijn grenzen. Volgens mij is die grens bereikt nu. Heel goed dat jullie een goed gesprek hebben gehad en dat hij ook ziet dat de relatie niet goed zit, maar de avond erna gaat hij alweer de stad in? Leuk dat hij zegt dat je rekening met hem moet houden "omdat je weet hoe hij is als hij zich kut voelt", maareh... waar houdt hij nu rekening met jou? Je bent veel meer waard dan deze relatie!
... maar geef ergens mezelf steeds de schuld, ik ben niet goed genoeg voor deze jongen van wie ik zooveel houdt....
Hoezo ben jij niet goed genoeg? Dat is je onzekerheid die spreekt. Houdt hij wel van jou? Doet hij zijn best voor jou?
Je doet heel hard je best om er iets van te maken, maar er zijn grenzen. Volgens mij is die grens bereikt nu. Heel goed dat jullie een goed gesprek hebben gehad en dat hij ook ziet dat de relatie niet goed zit, maar de avond erna gaat hij alweer de stad in? Leuk dat hij zegt dat je rekening met hem moet houden "omdat je weet hoe hij is als hij zich kut voelt", maareh... waar houdt hij nu rekening met jou? Je bent veel meer waard dan deze relatie!
vrijdag 16 januari 2009 om 14:55
Hallo, nadat ik hem gesmst had dat ik het fijn zou vinden als hij naar huis kwam reageerde hij letterlijk met, dat doe ik toch niet, je kent me...Toen heb ik mijn ouders opgebeld en ben daar naartoe gegaan.
We (vriend en ik) hebben opgehangen met dat ik zei "als je nu niet voor mij er kan zijn, dan ben ik er echt klaar mee" Toen zei hij ok en toen hebben we opgehangen.
Ouders gebeld of ik daar kon slapen, ondertussen nog smsje van meneer, ik hou van jou!
Waarop ik hem nog 1 kans heb gegeven door terug te sturen, als je dat écht meent, laat je het zien en kom je nu naar huis.... Waarop hij stuurde dat hij dat niet kon....
Daarop heb ik gestuurd dat ik het dan allemaal even niet meer trek en naar mn ouders toe ga om te praten en dat ik daar ook bleef slapen.
Daarna kreeg ik via sms excuus en dat hij het begreep en dat hij dronken was en het niet zo bedoelde.
Prima rustige avond gehad, voor ik naar bed ging nog een sms naar hem gestuurd met fijne nacht nog, weltrusten straks....
Om ongeveer 8 uur telefoontje van hem gehad dat ie thuis was, me miste maar het wel begreep en of ik niet naar huis wilde komen... Waarop ik zei, 2 uur ben ik er morgenmiddag wel weer. Geen probleem, lief gesprek....
Maar om 10 uur schrok ik wakker, 4 sms'jes van meneer....
Eerst een sarcastische sms met dat ie weeeer ergens naartoe was gegaan, uur later dat ie thuis was, nog een half uur later nog 2 korte zakelijke sms'jes over sleutels etc.
En als laatste als je niet reageert haal ik het huis leeg.....
Daar 10 min later op gereageerd, ook nog gebeld, maar meneer was net 10 min daarvoor in slaap gevallen....
Dus al met al roerige avond gehad... Het enige wat ik hieruit op kan maken is dat hij er meer mee bezig was dan ik....
Ik ging lekker rustig slapen, hij bleef maar aandacht vragen door steeds te sms'en.
Want na zijn telefoontje zag ik ook nog 2 smsjes eerder van hem dat hij me wel op wilde komen halen....
Wat moet ik hieruit opmaken?
Net kwam ik thuis, hij doet heel kortaf, maar zegt dat ie er niet mee wil stoppen, maar hij vroeg aan mij of ik er nu klaar mee was. Toen ben ik er niet op ingegaan, ik zei we maken maandag wel rustig een plan om er uit te komen samen en toen knikte hij.... ( maar ja, hij heeft 12 uur lang gezopen en slaapt nog maar 4 uurtjes...)
We (vriend en ik) hebben opgehangen met dat ik zei "als je nu niet voor mij er kan zijn, dan ben ik er echt klaar mee" Toen zei hij ok en toen hebben we opgehangen.
Ouders gebeld of ik daar kon slapen, ondertussen nog smsje van meneer, ik hou van jou!
Waarop ik hem nog 1 kans heb gegeven door terug te sturen, als je dat écht meent, laat je het zien en kom je nu naar huis.... Waarop hij stuurde dat hij dat niet kon....
Daarop heb ik gestuurd dat ik het dan allemaal even niet meer trek en naar mn ouders toe ga om te praten en dat ik daar ook bleef slapen.
Daarna kreeg ik via sms excuus en dat hij het begreep en dat hij dronken was en het niet zo bedoelde.
Prima rustige avond gehad, voor ik naar bed ging nog een sms naar hem gestuurd met fijne nacht nog, weltrusten straks....
Om ongeveer 8 uur telefoontje van hem gehad dat ie thuis was, me miste maar het wel begreep en of ik niet naar huis wilde komen... Waarop ik zei, 2 uur ben ik er morgenmiddag wel weer. Geen probleem, lief gesprek....
Maar om 10 uur schrok ik wakker, 4 sms'jes van meneer....
Eerst een sarcastische sms met dat ie weeeer ergens naartoe was gegaan, uur later dat ie thuis was, nog een half uur later nog 2 korte zakelijke sms'jes over sleutels etc.
En als laatste als je niet reageert haal ik het huis leeg.....
Daar 10 min later op gereageerd, ook nog gebeld, maar meneer was net 10 min daarvoor in slaap gevallen....
Dus al met al roerige avond gehad... Het enige wat ik hieruit op kan maken is dat hij er meer mee bezig was dan ik....
Ik ging lekker rustig slapen, hij bleef maar aandacht vragen door steeds te sms'en.
Want na zijn telefoontje zag ik ook nog 2 smsjes eerder van hem dat hij me wel op wilde komen halen....
Wat moet ik hieruit opmaken?
Net kwam ik thuis, hij doet heel kortaf, maar zegt dat ie er niet mee wil stoppen, maar hij vroeg aan mij of ik er nu klaar mee was. Toen ben ik er niet op ingegaan, ik zei we maken maandag wel rustig een plan om er uit te komen samen en toen knikte hij.... ( maar ja, hij heeft 12 uur lang gezopen en slaapt nog maar 4 uurtjes...)
vrijdag 16 januari 2009 om 15:28
Heb niet alles gelezen maar..wat ik gelezen heb.. pff.
Rare situatie, je geeft echt veel.. ga je niet over je eigen grenzen heen? Denk ook goed om jezelf he.
Goed dat je naar je ouders bent gegaan,. vind wel dat hij zich raar gedraagd maar misschien wordt hij wat zenuwachtig van deze situatie, hij kan je kwijt raken en wat moet hij dan? Dan kan hij niet meer de hele dag op zn luie kont zitten door de week.
Zorg goed voor jezelf.. en bedenk goed of HIJ genoeg is voor JOU en maak je geen zorgen of jij wel genoeg bent voor hem want in dit topic komt naar voren dat jij alles geeft wat je kunt en je zelfs wilt vechten voor dit. Hij mag in zn handjes knijpen voor een vrouw die zoveel van hem houdt. Hij behandeld je lang niet zo goed als jij verdiend.
Rare situatie, je geeft echt veel.. ga je niet over je eigen grenzen heen? Denk ook goed om jezelf he.
Goed dat je naar je ouders bent gegaan,. vind wel dat hij zich raar gedraagd maar misschien wordt hij wat zenuwachtig van deze situatie, hij kan je kwijt raken en wat moet hij dan? Dan kan hij niet meer de hele dag op zn luie kont zitten door de week.
Zorg goed voor jezelf.. en bedenk goed of HIJ genoeg is voor JOU en maak je geen zorgen of jij wel genoeg bent voor hem want in dit topic komt naar voren dat jij alles geeft wat je kunt en je zelfs wilt vechten voor dit. Hij mag in zn handjes knijpen voor een vrouw die zoveel van hem houdt. Hij behandeld je lang niet zo goed als jij verdiend.
vrijdag 16 januari 2009 om 16:01
Misslow, heb je zelf al een plan? Of wacht je op zijn plan?
Gezien de man die hij is (of zoals jij hem beschrijft) zou hij wel gek zijn om jou te laten gaan. Hij verliest een hoop meer dan jij denk je niet? Hij verliest een mama, een huishoudster, een minnares, een kokkin en ga zo maar door.
Wat verlies jij aan hem behalve een hoop frustratie?
Doe jezelf een lol en trek je eigen plan, wacht niet op zijn plan. Veranderen zal hij niet, neem het heft in eigen handen!
Gezien de man die hij is (of zoals jij hem beschrijft) zou hij wel gek zijn om jou te laten gaan. Hij verliest een hoop meer dan jij denk je niet? Hij verliest een mama, een huishoudster, een minnares, een kokkin en ga zo maar door.
Wat verlies jij aan hem behalve een hoop frustratie?
Doe jezelf een lol en trek je eigen plan, wacht niet op zijn plan. Veranderen zal hij niet, neem het heft in eigen handen!
vrijdag 16 januari 2009 om 16:11
Heb het verhaal meegelezen. Begrijp eigenlijk niet zo goed hoe iemand (je geliefde) je zo kan behandelen. Het pappen en nathouden verhaal komt hier om de hoek kijken. Hij gaat tot het uiterste totdat bij jou de bom barst, daarna is het liefkozen om de breukjes weer te lijmen.
Natuurlijk heb je allebei recht op een eigen leven. Uitgaan met vrienden/vriendinnen, sporten etc. Daarbij hoef je niet altijd samen te zijn. Wel vind ik dat je rekening met elkaar dient te houden in een gelijkwaardige relatie. Het is een cliche, maar het is geven en nemen in het leven, maar je weet toch dat je altijd een beetje meer moet geven. Wat echter niet betekend dat het één richtingsverkeer is, zoals ik het bij jullie lees. Ik denk dat je je grenzen moet aangeven en mocht hij ze keer op keer overschrijden, dan behandeld hij jouw niet is je gelijke, maar als voetveeg. Hou je poot eens stijf! Wie weet helpt dat.
Laat het eens escaleren (financieën etc) dan moet hij zich er zelf eens in verdiepen en met de neus op de feiten worden gedrukt dat niets vanzelf gaat.
In ieder geval wens ik je heel veel sterkte met je dilema.
Natuurlijk heb je allebei recht op een eigen leven. Uitgaan met vrienden/vriendinnen, sporten etc. Daarbij hoef je niet altijd samen te zijn. Wel vind ik dat je rekening met elkaar dient te houden in een gelijkwaardige relatie. Het is een cliche, maar het is geven en nemen in het leven, maar je weet toch dat je altijd een beetje meer moet geven. Wat echter niet betekend dat het één richtingsverkeer is, zoals ik het bij jullie lees. Ik denk dat je je grenzen moet aangeven en mocht hij ze keer op keer overschrijden, dan behandeld hij jouw niet is je gelijke, maar als voetveeg. Hou je poot eens stijf! Wie weet helpt dat.
Laat het eens escaleren (financieën etc) dan moet hij zich er zelf eens in verdiepen en met de neus op de feiten worden gedrukt dat niets vanzelf gaat.
In ieder geval wens ik je heel veel sterkte met je dilema.
vrijdag 16 januari 2009 om 16:40
quote:Ringeling schreef op 16 januari 2009 @ 16:11:
Heb het verhaal meegelezen. Begrijp eigenlijk niet zo goed hoe iemand (je geliefde) je zo kan behandelen. Het pappen en nathouden verhaal komt hier om de hoek kijken. Hij gaat tot het uiterste totdat bij jou de bom barst, daarna is het liefkozen om de breukjes weer te lijmen.
Natuurlijk heb je allebei recht op een eigen leven. Uitgaan met vrienden/vriendinnen, sporten etc. Daarbij hoef je niet altijd samen te zijn. Wel vind ik dat je rekening met elkaar dient te houden in een gelijkwaardige relatie. Het is een cliche, maar het is geven en nemen in het leven, maar je weet toch dat je altijd een beetje meer moet geven. Wat echter niet betekend dat het één richtingsverkeer is, zoals ik het bij jullie lees. Ik denk dat je je grenzen moet aangeven en mocht hij ze keer op keer overschrijden, dan behandeld hij jouw niet is je gelijke, maar als voetveeg. Hou je poot eens stijf! Wie weet helpt dat.
Laat het eens escaleren (financieën etc) dan moet hij zich er zelf eens in verdiepen en met de neus op de feiten worden gedrukt dat niets vanzelf gaat.
In ieder geval wens ik je heel veel sterkte met je dilema.
Ik zou de financieën niet laten escaleren want dan kan ze het waarschijnlijk uiteindelijk zelf weer opknappen en daar heeft ze alleen maar zichzelf mee.
Wel kan ze ophouden met al die dingen voor hem te doen.
Laat hem zijn eigen dingen regelen.
Heb het verhaal meegelezen. Begrijp eigenlijk niet zo goed hoe iemand (je geliefde) je zo kan behandelen. Het pappen en nathouden verhaal komt hier om de hoek kijken. Hij gaat tot het uiterste totdat bij jou de bom barst, daarna is het liefkozen om de breukjes weer te lijmen.
Natuurlijk heb je allebei recht op een eigen leven. Uitgaan met vrienden/vriendinnen, sporten etc. Daarbij hoef je niet altijd samen te zijn. Wel vind ik dat je rekening met elkaar dient te houden in een gelijkwaardige relatie. Het is een cliche, maar het is geven en nemen in het leven, maar je weet toch dat je altijd een beetje meer moet geven. Wat echter niet betekend dat het één richtingsverkeer is, zoals ik het bij jullie lees. Ik denk dat je je grenzen moet aangeven en mocht hij ze keer op keer overschrijden, dan behandeld hij jouw niet is je gelijke, maar als voetveeg. Hou je poot eens stijf! Wie weet helpt dat.
Laat het eens escaleren (financieën etc) dan moet hij zich er zelf eens in verdiepen en met de neus op de feiten worden gedrukt dat niets vanzelf gaat.
In ieder geval wens ik je heel veel sterkte met je dilema.
Ik zou de financieën niet laten escaleren want dan kan ze het waarschijnlijk uiteindelijk zelf weer opknappen en daar heeft ze alleen maar zichzelf mee.
Wel kan ze ophouden met al die dingen voor hem te doen.
Laat hem zijn eigen dingen regelen.
