Zoontje van ruim 4 met problemen op de basis...

Ik kan niet meespreken over NL scholen, maar ik heb wel het idee dat sinds de basisschool er is, er meer nadruk ligt op dingen leren in de eerste 2 groepen dan voorheen op de kleuterschool. Wat dat betreft ben ik ergens wel blij met het duitse systeem, waar kinderen van 2.5 jaar tot 6 jaar op de Kindergarten zitten en de nadruk nog erg op spelen ligt. De kinderen worden wel gemonitored en worden ook geacht bepaalde dingen op bepaalde momenten te kunnen, maar verder is men erg relaxed.

Nadeel is natuurlijk wel dat de overgang naar de Grundschule erg groot is, maar ja, daar kan ik pas over 1.5 jaar over meepraten als de oudste 6 jaar is.

@ Liv: goh, jijzelf en andere ouders, dat is wel een hard feit zeg.

Ik werk op een cluster 2 school, heb op een cluster 4 school gewerkt, mijn man en moeder werken ook op een cluster 4 school en daar is de ervaring toch echt zoals ik al eerder vertelde; niet extreem veel aanmeldingen voor de kleutergroepen, maar heel veel vanaf een jaar of 10, en dan weer veel voor het VSO. Maar die weten er natuurlijk minder van dan jij en andere ouders.



Verder heb ik inderdaad, net als Digijuf, voldoende ervaring in het regulier onderwijs om te weten dat je als school wordt afgerekend op teveel doorverwijzingen en dat scholen daar dus voorzichtig mee zijn.

Jij draait de boel om: er zijn wachtlijsten DUS basisscholen verwijzen te snel door. Als je niet alleen zoekt naar stukjes die jou goed uitkomen, maar ook had gekeken naar de redenen die ze noemen voor het feit dat er kinderen op een wachtlijst staan, had je kunnen zien dat die reden nergens genoemd wordt. Maar jij hebt als ouder vast de ervaring dat de helft van de kinderen op de school van jouw kind er onterecht zitten omdat ze door hun oude basisschool erheen gepusht zijn



Het stukje wat jij gevonden hebt (19.26u) zegt vrijwel het tegenovergestelde van wat ik gevonden heb. Da's op internet niet zo moeilijk, om tegenstrijdige dingen te vinden. Maar je redenatie klopt qua oorzaak-gevolg gewoon van geen kanten. Je haalt de wachtlijsten (los van of het aantal kinderen erop nou toegenomen of afgenomen is) er bij als bewijs dat scholen heel snel doorverwijzen, en dat slaat helemaal nergens op.



Verder, maar dat staat los van de discussie, staat je toontje me niet aan. Zinnen als "zo, je huiswerk gedaan" en dat suggestieve gedoe alsof ik expres dingen weglaat vind ik nou niet bepaald een normale manier van een discussie voeren.

Ik merk dat het me irriteert en ik heb nog een poging gedaan om me niet tot hetzelfde niveau te verlagen, maar ik geloof dat dat in deze posting niet helemaal gelukt is. Misschien kunnen we er dus maar beter mee stoppen (en nee, om je voor te zijn, dat zeg ik niet omdat ik geen gelijk krijg. Zoals ik het nu inschat ben je in staat om daar nog mee aan te komen).

Nippo, ik ben het ook deels wel met Whopper eens, in die zin dat het klassikaal onderwijssysteem nou eenmaal stomweg op gemiddelde kinderen is afgestemd. Maar dat is echt niet iets van de laatste jaren, of wat de laatste jaren nou erger is geworden. Werken op verschillende niveaus bv. is de laatste jaren juist een aandachtspunt geweest.

Ik denk ook dat kinderen tegenwoordig veel individueler benaderd worden, als ik mijn kinderen met mijzelf op school vergelijk. En dan vooral op het cognitieve vlak. Maar misschien is de keerzijde daarvan wel dat er wel erg snel getest wordt. Misschien zijn wel met zijn alleen wel te alert geworden op afwijkingen van het gemiddelde. En misschien zoeken we veel te snel een medisch label om een andere oorzaak niet te willen zien.

Ja, maar zoals ik ook al tegen Whopper zei, dat doen veel ouders juist ook (zoals ik al noemde, de HP/Nieuwetijds/Indigo/Blablakinderen). Of het feit dat elke 11-13jarige met een minder dan kaarsrecht gebitje met een beugel rondloopt.

Dat is niet specifiek iets van het onderwijs, en dat was in de discussie wel een beetje de insteek (als je niet in het systeem past word je doorverwezen). En daar ben ik het dan dus weer niet mee eens.

Eens Mille, ik denk dat vooral ouders dat doen. Die stemmen tenslotte ook in met testen. Misschien omdat ze graag een liefst medisch label willen voor iets dat vroeger gewoon een probleem was?

Hm. Ik weet niet of we met Maxi daarom die stap hebben genomen. Er zitten meer kanten aan. Op het regulier voortgezet onderwijs wordt er bv. geen rekening gehouden met 'gewoon een probleem', en wel met een medisch label. Dat is al een voordeel voor Maxi.

Verder is het bij haar echt duidelijk een erfelijk probleem (opa, vader, oom, tante, neefje) en reageert een aantal van de genoemde familieleden wel heel goed op medicatie (niet iedereen gebruikt het). Ik stel het liever zo lang mogelijk uit of helemaal niet als het enigzins kan, maar stel dat ze er op een gegeven moment echt op vastloopt (proefwerken worden over steeds meer stof gegeven, etc.) dan hoeven we niet dan nog eerst het hele traject in om dat te wel te kunnen doen.

En wat ik ook al eerder noemde, het geeft haar ook rust om te weten wat er is.

Dat lijkt me inderdaad een overweging om te testen, dat het onderwijs anders geen rekening ermee houdt. Dat het erfelijk is geloof ik direct, maar dat maakt het nog geen ziekte. Mijn ongeduldigheid is ook erfelijk en vast ook met medicijnen te beinvloeden, maar het is gewoon een lastige eigenschap van mij.



Dat het jullie rust geeft om te weten wat het is, kan ik begrijpen. Maar eigenlijk is het maar schijn, want je weet niet wat er is. ADHD is niets anders dan een verzamelnaam voor een aantal symptomen. Je hebt het probleem gewoon herbenoemd, maar weet nog steeds niet waar het vandaan komt. Kinderen zijn niet druk omdat ze ADHD hebben, maar krijgen het label ADHD omdat ze druk zijn.



Ik heb grote reserves bij het geven van medicijnen om dit soort problemen (zonder dat ik daarmee het probleem wil bagatelliseren). Ik vind het best schokkend als ik lees dat in elke klas wel een kind ritalin of een andere amfetamine-achtige stof krijgt. Als jouw kind de leerstof niet meer aankan, is het dan niet zo dat de grens van haar natuurlijke capaciteiten bereikt is? En misschien niet haar intellectuele capaciteiten, maar wel bijvoorbeeld haar concentratiecapaciteiten? Die bij haar misschien de beperkende factor zijn? En wat me ook lastig lijkt: is het niet veel beter om er gewoon mee te leren leven? Want hoe moet dat dan op de langere termijn, altijd maar medicijnen blijven slikken om te functioneren, of misschien tot het examen is gehaald?

Nou, misschien inderdaad dat laatste Nippo. Ik zei al, dat ze Havo doet ipv. VWO, daar kan ik echt geen seconde van wakker liggen. Maar als ze daardoor stukloopt op haar examen zou ik dat wel een overweging vinden om het tijdelijk te slikken.

Dat het een beperkende factor is oke, maar als daar iets aan te doen is beperk ik liever wel de mate waarin het haar beperkt

En die erfelijkheid noemde ik met name omdat zij dus de ervaring hebben dat het werkt.



Maar dat wordt een heel andere discussie en dan begeef je je ook op een hellend vlak (hoofdpijn is ook geen ziekte, maar de meeste mensen nemen bij knallende hoofdpijn toch een paracetamol, om maar een van de vele denkbare voorbeelden te noemen).



Wij hebben de beslissing tot testen dus in elk geval niet genomen om het labeltje an sich.

Los van of ik medicatie wel of niet een goed idee vind bij ADHD, alléén met medicatie kom je er niet. Je zult óók altijd nog andere aanpassingen moeten doen om goed te functioneren. En daar hoort dus ook bij: accepteren hoe je bent/ hoe je kind is. Het is niet zo dat Ritalin 'n grote toverpil is, waarmee alle problemen weg zijn.

quote:Mille schreef op 15 januari 2009 @ 21:01:

@ Liv: goh, jijzelf en andere ouders, dat is wel een hard feit zeg.

Ik werk op een cluster 2 school, heb op een cluster 4 school gewerkt, mijn man en moeder werken ook op een cluster 4 school en daar is de ervaring toch echt zoals ik al eerder vertelde; niet extreem veel aanmeldingen voor de kleutergroepen, maar heel veel vanaf een jaar of 10, en dan weer veel voor het VSO. Maar die weten er natuurlijk minder van dan jij en andere ouders.



Je hoeft niet arrogant te gaan doen hoor. Ik noem oa andere ouders ja (waarom zouden dat geen harde feiten kunnen zijn? die logica ontgaat me), maar ook de directrice van de speciale basisschool van mijn zoontje en heel veel feiten en cijfers die je gewoon van internet kunt halen.............

Goh, je moeder, jijzelf en je man? Dat zijn dan blijkbaar wél harde feiten?



Verder heb ik inderdaad, net als Digijuf, voldoende ervaring in het regulier onderwijs om te weten dat je als school wordt afgerekend op teveel doorverwijzingen en dat scholen daar dus voorzichtig mee zijn.

Jij draait de boel om: er zijn wachtlijsten DUS basisscholen verwijzen te snel door. Als je niet alleen zoekt naar stukjes die jou goed uitkomen, dat doe ik niet maar ook had gekeken naar de redenen die ze noemen voor het feit dat er kinderen op een wachtlijst staan, had je kunnen zien dat die reden nergens genoemd wordt. Maar jij hebt als ouder vast de ervaring dat de helft van de kinderen op de school van jouw kind er onterecht zitten omdat ze door hun oude basisschool erheen gepusht zijn Nee, wat zijn dat nou weer voor rare aannames??



Het stukje wat jij gevonden hebt (19.26u) zegt vrijwel het tegenovergestelde van wat ik gevonden heb. Da's op internet niet zo moeilijk, om tegenstrijdige dingen te vinden. Meid, dan geloof je het toch niet? Maar je redenatie klopt qua oorzaak-gevolg gewoon van geen kanten. Je haalt de wachtlijsten (los van of het aantal kinderen erop nou toegenomen of afgenomen is) er bij als bewijs dat scholen heel snel doorverwijzen, en dat slaat helemaal nergens op. Ik zeg nergens dat scholen heel snel doorverwijzen. Ik zeg alleen maar dat er enorme wachtlijsten zijn (dat is een feit, of geloof je de minister ook al niet soms?), en dat daar dus een oorzaak voor moet zijn. Dat kan oa liggen aan het feit dat scholen inderdaad wel degelijk sneller doorsturen dan vroeger. Waarom denk jij dan dat er zulke lange wachtlijsten zijn? Graag ook een goede onderbouwing erbij........



Verder, maar dat staat los van de discussie, staat je toontje me niet aan. Zinnen als "zo, je huiswerk gedaan" en dat suggestieve gedoe alsof ik expres dingen weglaat vind ik nou niet bepaald een normale manier van een discussie voeren. Pot verwijt ketel....

Ik merk dat het me irriteert en ik heb nog een poging gedaan om me niet tot hetzelfde niveau te verlagen, maar ik geloof dat dat in deze posting niet helemaal gelukt is. Misschien kunnen we er dus maar beter mee stoppen (en nee, om je voor te zijn, dat zeg ik niet omdat ik geen gelijk krijg. Zoals ik het nu inschat ben je in staat om daar nog mee aan te komen).Fijn dat je me zo goed denkt te kennen (met dat laatste zinnetje). En jammer dat je je zo laat afleiden door een toon.

Sinds nu bijna een jaar gebruik ik ook ritalin.

En ik ben er zooo blij mee. Ik kan eindelijk een film in de bioscoop op TV uitkijken en erl lol an beleven. Concertern, theatervoorstellingen idem. Na de lunchpauze op ijn werk heb ik niet meer nog een uur pauze alleen nodig om bij te komen van alle prikkels en indrukken. Als het mijn beurt is om overleg te notuleren kan ik ook nog aan het gesprek deelnemen en ik slaap nu gewoon een hele nacht in plaats van elke 2 uur wakker te worden.



Wat dat betreft zie ik het probleem niet zo met die medicatie. Ik weet dat het geen ongevaarlijk spul is, ik moet regelmatig op controle komen hiervoor. Maar als je kind er zoveel baat bij heeft dat het het verschil makt tussen "redelijk normaal functioneren in de maatschappij"of "cluster 4 en wajong" zou ik de medicatie tocjh een kans geven.

Hieronder schreef een dame dat har kind nu zonder medicatie lekker de HAVO doet, terwijl ze VWO wel aan zou knnen.

Vor mij persoonlijk is intelectuele uitdaging juist iets dat ik nodig heb om gemotiveerd te blijven. Als iets te makkelijk is, dan heb ik er al snel geen zin meer in en laat ik het versloffen. Zonder medicatie is de discipline dan helemaal niet meer op te brengen. Kan nautuurlijk niet beoordelen of dat voor dochter van die forumster ook geldt, maar zonder medicatie was ik veroordeeld tot een of ander suffig laaggegeschoold baantje, waar ik mij kapot had verveeld en doodongelukig was geworden, terwijl ik met medicatie wel het werk kan doen dat bij mij hoort en bij mij past.

Dus ja ik ben gelukkiger met mijn diagnose en mijn behandeling. naast medicatie krijg ik ook coaching en training om om te gaan met concentratiestoornis en leren plannen en structureren.

En idd mischien makt het niet uit of je impulsief gedrag en concentratiestoornis ADHD noemt of niet, voor mij maakt het wel heel veel uit, en idd omdat ADHD iets is waar ik niet voor heb gekozen, terwijl het alternatieve stempeltje. Lui, slordig en ongemotiveerd,n wijzen op karaktereigenschappen. Ik weet nu dat al het strafwerk en het op de gang staan mij niet heeft geholpen, waar de begeleiding die ik nu krijg (los van de medicatie) mij wel enorm helpt. Als de juf mij apart had hgenomen en had gezegd: Kreng"ik ga je nu helpen met je planning. We maken samen een schema van wat je vandaag moet doen, en hoelang je daarvoor nodig hebt. Ik zet een kookwekker op je bureau, en als de afgaat mag je iets anders gaan doen... dan was mijn jeugd heel anders geweest dan nu ze zei. Ga maar op de gang staan en vanmiddag nablijven, waarbij je 10 x hoofdstuk 5 overschrijft.

quote:sosofie schreef op 15 januari 2009 @ 16:50:

[...]





Dan lijken onze zoons dus op elkaar en zijn ze geen modelkinderen waar het systeem op gebaseerd is....Ja gek is dat he? Mijn zoon reageert niet volgens het stramien van de school en ineens valt ie buiten de boot. Ik reageer vanavond wel wat uitgebreider.

quote:digijuf schreef op 15 januari 2009 @ 22:31:

Los van of ik medicatie wel of niet een goed idee vind bij ADHD, alléén met medicatie kom je er niet. Je zult óók altijd nog andere aanpassingen moeten doen om goed te functioneren. En daar hoort dus ook bij: accepteren hoe je bent/ hoe je kind is. Het is niet zo dat Ritalin 'n grote toverpil is, waarmee alle problemen weg zijn.



Nee, precies, maar het kan op sommige momenten misschien wel net het verschil maken.

En die andere aanpassingen, en dat accepteren, dat doen ze op een middelbare school nou eenmaal makkelijker met labeltje dan zonder



Liv, ik zei al dat ik geen zin had om nog meer tijd en energie te besteden aan iemand die zo overtuigd is van haar gelijk dat ze denkt dat een ander op agressieve toon te moeten opdringen.

Het ging niet eens om de wachtlijsten an sich, het ging om of scholen wel of niet (te) snel doorverwijzen.

Jij beweerde van wel en vervolgens bijt je je als een pitbull vast in een discutabel detail. Nou, succes ermee.

Overigens waren de stukjes uit mijn posting waar je zo fel op reageert een exacte kopie van jouw manier van discussie voeren (jij en andere ouders, ik en andere leraren). Irritant he, als iemand zo doet?

Kreng, ik was die dame met die dochter

Nee, als ik het idee had gehad dat ze nu zwaar onder haar niveau uitdaging miste, hadden we wel ingegrepen.

Ze is vrij praktisch ingesteld, dus ik zie haar straks ook eerder een HBO-opleiding doen dan naar de Universiteit gaan. En mocht ze tegen die tijd meer willen, dan kan ze altijd alsnog VWO doen of eerst een HBO-propedeuse halen. Als ze niet blijft zitten is ze op haar 16e van de Havo af, dus tijd zat.

Maar inderdaad, zoals ik tegen Nippo al zei, als zonder medicatie zou betekenen dat ze af zou zakken naar VMBO/geen diploma ligt daar voor mij wel de grens.

We hebben samen ook afgesproken dat ze het zelf aangeeft als ze het echt storend gaat vinden, die concentratieproblemen. En wij houden ook de vinger aan de pols.

En verder zijn we haar heel veel trucjes en routines aan het aanleren omdat ze nou eenmaal baat heeft bij veel structuur.

Als ze uit school komt en haar huiswerk gaat doen pakt ze bv. ook altijd meteen haar tas voor de volgende dag in, anders vergeet ze dat rustig of graait ze 's morgens nog even snel met een beetje geluk de helft bij elkaar. Nu zit dat er een beetje in, en gaat het dus meestal goed.

(En op school sturen ze haar niet meer de les uit als ze wel een keer een boek vergeten is, zodat ze ook niet nog eens die lessen mist).



Overigens herken ik heel veel uit jouw posting in haar tante. Die liep in haar eerste studiejaar enorm vast op de combi op kamers gaan wonen/zelf je studie helemaal plannen en is dolgelukkig dat ze het nu met medicatie wel redt

quote:Mille schreef op 16 januari 2009 @ 14:15:

[...]





Liv, ik zei al dat ik geen zin had om nog meer tijd en energie te besteden aan iemand die zo overtuigd is van haar gelijk dat ze denkt dat een ander op agressieve toon te moeten opdringen. Waarom doe je dat dan nu toch weer?

Het ging niet eens om de wachtlijsten an sich, het ging om of scholen wel of niet (te) snel doorverwijzen. Nee, jij begon erover dat het allemaal wel meeviel met die wachtlijsten, ik niet. En nog steeds heb je me niet weten te overtuigen van iets, jammer.

Jij beweerde van wel en vervolgens bijt je je als een pitbull vast in een discutabel detail. Nou, succes ermee. Ik beweerde dat dus niet, misschien een idee om eens wat beter te lezen?

Overigens waren de stukjes uit mijn posting waar je zo fel op reageert een exacte kopie van jouw manier van discussie voeren (jij en andere ouders, ik en andere leraren). Irritant he, als iemand zo doet? Ik irriteer me niet hoor, jij blijkbaar wel. Jammer dat je zo afgeleid bent door een toon dat je niet meer op de inhoud ingaat.....



En verder: het is me erg duidelijk dat jij ouders niet bepaald serieus neemt en denkt dat je als juf beter op de hoogte bent alleen maar vanwege het feit dát je juf bent. Die arrogante toon heb je al vanaf het begin en dat is misschien wel de reden dat ik fel uit de hoek kom. Maar ja, geloof jij maar dat ik een vreselijk mens ben, als je dat beter uitkomt. Vind ik ook goed hoor.

fijne dag nog!

Liv, dat ik als juf ouders niet bepaald serieus neem? Jij weet geen donder van ik hoe ik mijn werk doe, en hoe de ouders van alle kinderen die ik in de klas heb gehad in de loop der jaren daar over denken.

Ik neem jou niet serieus, dat is heel wat anders. En jij ook een fijne dag!

quote:Mille schreef op 16 januari 2009 @ 14:32:

Liv, dat ik als juf ouders niet bepaald serieus neem? Jij weet geen donder van ik hoe ik mijn werk doe, en hoe de ouders van alle kinderen die ik in de klas heb gehad in de loop der jaren daar over denken.

Ik neem jou niet serieus, dat is heel wat anders. En jij ook een fijne dag!



Ik heb het niet over hoe je je gedraagt in je klas. Ik heb het over hier. Dacht dat dat wel duidelijk was.

Dat je mij niet serieus neemt zal me worst wezen verder.....

Ik ben hier geen juf hoor. Dus dat jij denkt te weten hoe ik me opstel tov. ouders slaat nog steeds helemaal nergens op.

Is gewoon op de persoon spelen wat je doet, en daar heb ik dus geen zin in.

Maar goed, ik zal tegen beter weten in nog een laatste poging doen:



Mille schreef op 15 januari 2009 @ 14:10:

Liv, er is door TO nergens gezegd dat de school het over het speciaal onderwijs heeft gehad. En weet je hoe weinig doorverwijzingen je tegenwoordig als reguliere school mag doen? Zo weinig (ik geloof anderhalf procent van het aantal leerlingen per schooljaar, uit mijn hoofd) dat het omgekeerde (een kind wat beter af zou zijn op het speciaal onderwijs toch nog maar op school houden) vaker voorkomt dan dat 'een school speciaal onderwijs in zijn hoofd heeft' een kind daarheen pusht.





Tja, Mille, de scholen voor speciaal onderwijs puilen hier uit, zoveel leerlingen worden doorgestuurd (en aangenomen dus)

Ik heb trouwens niks gezegd over TO en wat haar school zou hebben gezegd, maar feit is dat onderzoeken meestal inhouden: kijken of kind geschikt is voor speciaal onderwijs.....

En natuurlijk pushen scholen wel: als een school van mening is dat een kind beter af is op speciaal onderwijs waarom zouden ze daar dan ineens anders over gaan denken? Is nl niet in het belang van de school (die de extra zorg voor die leerling blijkbaar niet aankan).



Jouw allereerste reactie op mij. Ik kan ewr toch echt weinig anders van maken dan dat je zegt dat er wachtlijsten zijn omdat scholen zoveel kinderen doorverwijzen.





Mille schreef op 15 januari 2009 @ 14:37:

[...]





Ik heb niet gezegd dat scholen nooit pushen, wel dat mijn ervaring is dat kinderen toch maar op school houden vaker voorkomt dan dat pushen.

En mijn ervaring is ook dat daardoor op sommige scholen voor speciaal onderwijs hele kleine kleutergroepen zijn, en de hausse aan aanmeldingen, en daarmee een wachtlijst, ontstaat vanaf pak 'm beet groep 4-5, als het echt niet meer te doen blijkt op de reguliere school.





Hoe denk je dat ze aan die hausse aan aanmeldingen komen dan? Je spreekt jezelf behoorlijk tegen hier.



edit: sowieso bestaat die wachtlijst meestal al vanaf groep 2 hoor.



En verder heb ik nooit beweerd dat er geen wachtlijsten zijn. Dus je opmerking hier dat ik mezelf tegen spreek slaat nergens op: ik zeg hier alleen dat die aanmeldingen vaak pas op een latere leeftijd komen omdat basisscholen juist langer doormodderen. En ja, verderop zeg ik inderdaad dat de wachtlijsten juist zijn afgenomen



Kortom, ik weet niet wat je nou precies probeert te bereiken allemaal, maar als iemand zichzelf tegenspreekt ben jij het, met je opmerking dat je nooit gezegd hebt dat scholen teveel doorverwijzen.

Overigens: jij blijft maar roepen dat ik een agressieve toon heb, maar het enige wat misschien niet zo netjes was was de opmerking over dat je je huiswerk had gedaan........ (maar die opmerking kwam dus niet uit de lucht vallen).

Voor de rest heb ik heel normaal gediscussieerd en ben ik ook helemaal niet overtuigd van mijn eigen gelijk. Ik ben wél op de hoogte van een aantal feiten, maar das wat anders.

En misschien kom ik fel over, maar als je een kind hebt wat een jaar op een plaats heeft moeten wachten (nee, niet pas op zijn tiende, maar al vanaf dat hij 6 was) word je niet blij van mensen die menen jou te moeten vertellen dat het allemaal reuze meevalt met die wachtlijsten. (onder het mom van: ik ben juf, dus weet het beter dan jij..........)

quote:Liv schreef op 16 januari 2009 @ 14:29: En verder: het is me erg duidelijk dat jij ouders niet bepaald serieus neemt en denkt dat je als juf beter op de hoogte bent alleen maar vanwege het feit dát je juf bent. Die arrogante toon heb je al vanaf het begin en dat is misschien wel de reden dat ik fel uit de hoek kom. Maar ja, geloof jij maar dat ik een vreselijk mens ben, als je dat beter uitkomt. Vind ik ook goed hoor.

fijne dag nog!Je hebt het toch echt letterlijk over hoe als ik als juf tov. ouders sta.

Mille, waar komen die wachtlijsten (die er dus wel degelijk zijn, ook al op jonge leeftijd, geloof je het niet? kan nog veel meer linkjes geven als je wilt hoor) dan vandaan? Toch niet omdat scholen zo weinig doorverwijzen? Of omdat er minder speciale scholen zijn dan vroeger? Juist het omgekeerde is het geval: er zijn meer scholen gekomen met meer capaciteit

quote:Liv schreef op 16 januari 2009 @ 14:48:

Overigens: jij blijft maar roepen dat ik een agressieve toon heb, maar het enige wat misschien niet zo netjes was was de opmerking over dat je je huiswerk had gedaan........ (maar die opmerking kwam dus niet uit de lucht vallen).

Voor de rest heb ik heel normaal gediscussieerd Je suggereerde in dezelfde posting ook dat ik dingen had weggelaten omdat het mij beter uitkwam en ben ik ook helemaal niet overtuigd van mijn eigen gelijk. Ik ben wél op de hoogte van een aantal feiten, maar das wat anders.

En misschien kom ik fel over, maar als je een kind hebt wat een jaar op een plaats heeft moeten wachten (nee, niet pas op zijn tiende, maar al vanaf dat hij 6 was) word je niet blij van mensen die menen jou te moeten vertellen dat het allemaal reuze meevalt met die wachtlijsten. Dat jij als individueel geval daarvan baalt, en terecht hoor, zegt nog steeds niets over de situatie in het algemeen. Jij hebt een jaar moeten wachten, een heleboel andere mensen niet. (onder het mom van: ik ben juf, dus weet het beter dan jij..........) Als je even goed terugleest, zul je zien dat ik uberhaupt pas noemde dat ik juf ben nadat jij, toen ik om feiten vroeg, zelf begon met 'ik ben ouder dus..' Dus dat ik daar meteen mee begon te schermen slaat echt nergens op, ik noemde het pas in reactie op jou

quote:Mille schreef op 16 januari 2009 @ 14:49:

[...]





Je hebt het toch echt letterlijk over hoe als ik als juf tov. ouders sta.Ja, jij noemt toch zelf dat je juf bent hier? En dat je uit ervaring spreekt enzo? Tjemig, wat is het probleem? Waarom wil je dat niet snappen?

Lastig citeren zo.... maar goed:

"Je suggereerde in dezelfde posting ook dat ik dingen had weggelaten omdat het mij beter uitkwam "

Ik suggeerde niks, dat maak jij ervan. Misschien weet je het niet,ben je er niet van op de hoogte daarom noemde ik het.



"Dat jij als individueel geval daarvan baalt, en terecht hoor, zegt nog steeds niets over de situtaie in het algemeen. Jij hebt een jaar moeten wachten, een heleboel andere mensen niet"



Andere mensen ook! Dat probeer ik nou de hele tijd duidelijk te maken! Toevallig is het op deze school zo (en geldt die wachtlijst van een jaar voor ALLE kinderen), maar het is bijna overal zo! Maar goed, dan geloof je het toch niet? Dit vind ik trouwens typisch zo'n stukje van een ouder niet serieus nemen....



"Als je even goed terugleest, zul je zien dat ik uberhaupt pas noemde dat ik juf ben nadat jij, toen ik om feiten vroeg, zelf begon met 'ik ben ouder dus..' Dus dat ik daar meteen mee begon te schermen slaat echt nergens op, ik noemde het pas in reactie op jou"

Dat je juf bent was vanaf het begin al duidelijk. En ik heb nooit gezegd: "ik ben ouder dus...." Jij bent degene die niet met feiten komt, maar met jouw eigen verhaal. Zo van: ik ben juf, dus ik weet het beter.... Maar goed, dat zul je dan wel niet zo bedoelen.