Thuis
alle pijlers
Hond castreren ja/nee?
maandag 19 januari 2009 om 14:15
Hebben jullie je hond laten castreren? En heb je daarmee uiteindelijk het gewenste 'doel' behaald?
We twijfelen al een behoorlijke tijd.
Hebben een ontzettend lieve hond met een superkarakter (Jack Russell terrier van 2,5). Het probleem is dat hij ontzettend fel kan reageren en uitvallen naar andere honden. Zijn nekharen gaan overeind (soms zelfs tot aan zijn staart) en hij gaat helemaal rechtop staan. Dreigend rondjes lopen om andere honden heen.
Ook is hij niet meer te houden door loopse teefjes. Hij kan dan letterlijk janken van geilheid Het arme beestje haha.
Tenslotte heeft hij ook nog eens vaak ranzige afscheiding en wil hij letterlijk overal territorium afbakenen door overal te plassen. Niet bij ons thuis maar wel op bezoek bij mensen (dan moeten we hem echt in de gaten blijven houden, niet ontspannend). Buiten wil hij ook overal plassen.
Dit alles doet ons soms overwegen de hond te castreren. Alleen het is zo'n schatje. Mooi slank, ontzettend lief en gewoon helemaal leuk. We willen zijn karakter niet verpesten. Als dat al enigszins kan gebeuren dan hoeft het voor ons eigenlijk niet meer. Dan nemen we bovenstaande voor lief.
Had al begrepen dat we echt op zijn voeding moeten letten na eventuele castratie. Hij eet nu namelijk echt wat hij nodig heeft en laat de rest liggen. Maar na castratie is er vaak geen houden meer aan geloof ik?
Kan iemand mij adviseren?
We twijfelen al een behoorlijke tijd.
Hebben een ontzettend lieve hond met een superkarakter (Jack Russell terrier van 2,5). Het probleem is dat hij ontzettend fel kan reageren en uitvallen naar andere honden. Zijn nekharen gaan overeind (soms zelfs tot aan zijn staart) en hij gaat helemaal rechtop staan. Dreigend rondjes lopen om andere honden heen.
Ook is hij niet meer te houden door loopse teefjes. Hij kan dan letterlijk janken van geilheid Het arme beestje haha.
Tenslotte heeft hij ook nog eens vaak ranzige afscheiding en wil hij letterlijk overal territorium afbakenen door overal te plassen. Niet bij ons thuis maar wel op bezoek bij mensen (dan moeten we hem echt in de gaten blijven houden, niet ontspannend). Buiten wil hij ook overal plassen.
Dit alles doet ons soms overwegen de hond te castreren. Alleen het is zo'n schatje. Mooi slank, ontzettend lief en gewoon helemaal leuk. We willen zijn karakter niet verpesten. Als dat al enigszins kan gebeuren dan hoeft het voor ons eigenlijk niet meer. Dan nemen we bovenstaande voor lief.
Had al begrepen dat we echt op zijn voeding moeten letten na eventuele castratie. Hij eet nu namelijk echt wat hij nodig heeft en laat de rest liggen. Maar na castratie is er vaak geen houden meer aan geloof ik?
Kan iemand mij adviseren?
maandag 19 januari 2009 om 14:57
Ik heb 2 Staffordreuen en heb ze nooit willen castreren omdat het gewoon brave jongens zijn. Helaas druppelen de jongens wel mijn bank en meubilair onder…… maar daar heb ik een afneembare en wasbare hoes voor. De reden dat ik ze nog niet heb laten castreren is omdat eentje een super-super reu is uit een Outcross bloedlijn en op die manier ook waardevol voor de voortzetting van het ras. Het is een prijswinnaar en heeft een gigantisch mooi lichaam en dat lichaam das nog niet af. Ik wil zijn groei niet verstoren door er te vroeg bij te zijn. Ik moet daarom of allebei castreren of allebei reu laten omdat ik anders problemen binnen de roedel krijg in de rangen.
Ik laat ze daarom volgend jaar gezellig allebei castreren (misschien krijg ik wel groepskorting?) zodat ze beiden kunnen wennen aan de hormonale veranderingen zonder dat ze ruzie krijgen, maar niet eerder dan dat de jongste reu volledig is uitgegroeid en dat duurt bij dit merk zeker tot ze 2 of zelfs 3 jaar zijn.
Wat ook een mogelijkheid is, is chemische castratie. Dat werkt tijdelijk en zo kun je bepalen of er een daadwerkelijke verandering in het gedrag plaatsvind. Ik ken namelijk zat reuen die 'gewoon' lekker dominant bleven ondanks het castreren.
Ik laat ze daarom volgend jaar gezellig allebei castreren (misschien krijg ik wel groepskorting?) zodat ze beiden kunnen wennen aan de hormonale veranderingen zonder dat ze ruzie krijgen, maar niet eerder dan dat de jongste reu volledig is uitgegroeid en dat duurt bij dit merk zeker tot ze 2 of zelfs 3 jaar zijn.
Wat ook een mogelijkheid is, is chemische castratie. Dat werkt tijdelijk en zo kun je bepalen of er een daadwerkelijke verandering in het gedrag plaatsvind. Ik ken namelijk zat reuen die 'gewoon' lekker dominant bleven ondanks het castreren.
maandag 19 januari 2009 om 15:00
Ik ken ook veel lieve herders. En een hele lieve Stafford. Dat is echt een goedzak. Alleen door een negatieve ervaring krijg je toch sneller de kriebels bij bepaalde rashonden. Dat is gewoon zo.
Nastik, merk?
Chemische castratie, nooit van gehoord eigenlijk! Mijn hond mag niet meer op de bank, dus ik heb geen last van vlekken op de bank eigenlijk. Ja soms als ik thuiskom en hij heeft stiekem op de bank gelegen Maar dat vind ik grappig.
Maar als ik hem optil ofzo zit het mooi wel op mijn shirt. Ieeehl. Dus als dat probleem is opgelost, dan is dat al heel fijn.
Nastik, merk?
Chemische castratie, nooit van gehoord eigenlijk! Mijn hond mag niet meer op de bank, dus ik heb geen last van vlekken op de bank eigenlijk. Ja soms als ik thuiskom en hij heeft stiekem op de bank gelegen Maar dat vind ik grappig.
Maar als ik hem optil ofzo zit het mooi wel op mijn shirt. Ieeehl. Dus als dat probleem is opgelost, dan is dat al heel fijn.
maandag 19 januari 2009 om 15:10
quote:summerbreeze21 schreef op 19 januari 2009 @ 15:00:
Ik ken ook veel lieve herders. En een hele lieve Stafford. Dat is echt een goedzak. Alleen door een negatieve ervaring krijg je toch sneller de kriebels bij bepaalde rashonden. Dat is gewoon zo.
Nastik, merk?
Chemische castratie, nooit van gehoord eigenlijk! Mijn hond mag niet meer op de bank, dus ik heb geen last van vlekken op de bank eigenlijk. Ja soms als ik thuiskom en hij heeft stiekem op de bank gelegen Maar dat vind ik grappig.
Maar als ik hem optil ofzo zit het mooi wel op mijn shirt. Ieeehl. Dus als dat probleem is opgelost, dan is dat al heel fijn.Oh, de mijnes zijn allemaal Staffords. Twee Engelse en de outcross; Zuid Afrikaan, iets breder en een bijzondere rode coupe.
Ik ken ook veel lieve herders. En een hele lieve Stafford. Dat is echt een goedzak. Alleen door een negatieve ervaring krijg je toch sneller de kriebels bij bepaalde rashonden. Dat is gewoon zo.
Nastik, merk?
Chemische castratie, nooit van gehoord eigenlijk! Mijn hond mag niet meer op de bank, dus ik heb geen last van vlekken op de bank eigenlijk. Ja soms als ik thuiskom en hij heeft stiekem op de bank gelegen Maar dat vind ik grappig.
Maar als ik hem optil ofzo zit het mooi wel op mijn shirt. Ieeehl. Dus als dat probleem is opgelost, dan is dat al heel fijn.Oh, de mijnes zijn allemaal Staffords. Twee Engelse en de outcross; Zuid Afrikaan, iets breder en een bijzondere rode coupe.
maandag 19 januari 2009 om 15:32
Ik vind het jammer dat de castratie bij ons niet geholpen heeft. Want verder is onze Jacky een heel lief aanhankelijk hondje. Ik durf er mn hand voor in het vuur te steken dat hij n mens nooit zou bijten. Maar andere honden wil hij dus wel maar wat graag in de oren bijten. We hadden er vroeger 2, zn broer en hem. Dat was altijd een machtstrijd tussen die 2 en ging er erg hard aan toe. (daar staan ze ook bekend om) Dus allebei laten castreren, en bij allebei heeft het niet geholpen.
De dierenarts denkt dat Jacky zo fel reageert op andere honden omdat hij dus het onderspit heeft moeten delven tegen zn broer. Die was duidelijk de baas. En dat jacky nu zoiets heeft van: ik bijt voordat ik gebeten word.
Alleen krijgt hij er de kans dus niet meer voor. (tenzij iemand niet luistert en zijn hond niet aanlijnt) Verder is het dan wel een schandaal om mee te wandelen!! (hijgt keihard, trekt, en begint te keffen)
De dierenarts denkt dat Jacky zo fel reageert op andere honden omdat hij dus het onderspit heeft moeten delven tegen zn broer. Die was duidelijk de baas. En dat jacky nu zoiets heeft van: ik bijt voordat ik gebeten word.
Alleen krijgt hij er de kans dus niet meer voor. (tenzij iemand niet luistert en zijn hond niet aanlijnt) Verder is het dan wel een schandaal om mee te wandelen!! (hijgt keihard, trekt, en begint te keffen)
maandag 19 januari 2009 om 15:43
Ons hondje is niet gecastreerd. En zoals het er nu uitziet ga ik dat ook niet doen. Zoals wohman ook al zei gedragsproblemen gaan niet altijd weg na een castratie dan heb je dus nog steeds dezelfde problemen én een hond die interresant ruikt voor andere reuen. Het is misschien wel een idee om te kijken of de gedragsproblemen weg gaan door eerst een chemische castratie te overwegen. Dan kun je zien of het wel of niet werkt en wat de uitwerking op andere honden is. Overigens haren omhoog is vaak niet gebonden aan agressie maar aan spanning. Dus het hoeft niet te zijn dat jouw hond echt agressief is. Mac heeft ook een hele periode met veel spanning rondgelopen en is nu na een aantal maanden training wel rustiger geworden. We zijn er heel scherp op dat hij geen spanning opbouwt. Dus als er een hond aankomt (die aangelijnd is dat is nl een trigger voor meneer) moet hij zitten en rustig blijven tot de hond voorbij is. Pas op het moment dat de hond weg is en de tekenen van stress weg geebt zijn lopen wij weer verder. Het heeft bij Mac erg goed geholpen. Maar het is natuurlijk wel een ander hondje en soms is het erg moeilijk om je hond te lezen op zo'n moment.
Veel succes in ieder geval!
Veel succes in ieder geval!
maandag 19 januari 2009 om 19:41
Hoi,
ons jackie is ook gecastreerd op dezelfde leeftijd als jouwe nu is. Zoals mijn vriend het treffend beschrijft: hij is nu een beetje een sulletje dat denkt dattie alles kan
Alle gekheid op een stokje.
Voor hij 'geholpen' werd reed hij tegen alles en iedereen (dus niet alleen honden) op en trok hij gigantisch aan de lijn (dit was niet de reden hoor).
Daarna is hij rustiger geworden, rijdt bijna nooit meer (1x p/jr ofzo, om dominantie te tonen bij iemand die hij nog niet kent). Ook het plassen is minder geworden.
Hij is een halve kilo aangekomen, maar met een beetje opletten is dat er toen weer afgegaan.
ons jackie is ook gecastreerd op dezelfde leeftijd als jouwe nu is. Zoals mijn vriend het treffend beschrijft: hij is nu een beetje een sulletje dat denkt dattie alles kan
Alle gekheid op een stokje.
Voor hij 'geholpen' werd reed hij tegen alles en iedereen (dus niet alleen honden) op en trok hij gigantisch aan de lijn (dit was niet de reden hoor).
Daarna is hij rustiger geworden, rijdt bijna nooit meer (1x p/jr ofzo, om dominantie te tonen bij iemand die hij nog niet kent). Ook het plassen is minder geworden.
Hij is een halve kilo aangekomen, maar met een beetje opletten is dat er toen weer afgegaan.
maandag 19 januari 2009 om 22:08
maandag 19 januari 2009 om 23:33
quote:robo schreef op 19 januari 2009 @ 14:53:
Hier in Frankrijk hadden we laatst een verhaal in de krant van een vrouw die alleen met haar 4 Rottweilers in een flatje woonde.
Die werd dus teruggevonden op een gegeven moment, aangevallen en opgevroten door haar eigen honden.
De buren zeiden al dat ze haar Rottweilers niet erg onder controle leek te hebben....
Dat verhaal heb ik hier ook gelezen in de krant. Maar er stond bij dat de vrouw niet was gedood door haar honden. Ze was een natuurlijke dood gestorven en de honden kregen natuurlijk honger op een gegeven moment. En ja, het enige vlees wat er beschikbaar was dat was hun dode baasje.
Volgens de Zwitserse krant konden de honden er dus niets aan doen.
Hier in Frankrijk hadden we laatst een verhaal in de krant van een vrouw die alleen met haar 4 Rottweilers in een flatje woonde.
Die werd dus teruggevonden op een gegeven moment, aangevallen en opgevroten door haar eigen honden.
De buren zeiden al dat ze haar Rottweilers niet erg onder controle leek te hebben....
Dat verhaal heb ik hier ook gelezen in de krant. Maar er stond bij dat de vrouw niet was gedood door haar honden. Ze was een natuurlijke dood gestorven en de honden kregen natuurlijk honger op een gegeven moment. En ja, het enige vlees wat er beschikbaar was dat was hun dode baasje.
Volgens de Zwitserse krant konden de honden er dus niets aan doen.
maandag 19 januari 2009 om 23:40
dinsdag 20 januari 2009 om 05:31
dinsdag 20 januari 2009 om 15:03
Nee ik begrijp inmiddels dat het geen garanties geeft, maar dat had ik ook niet verwacht. Ik wil gewoon het risico niet nemen dat mijn hond een totaal ander karakter krijgt. Verder vind ik het wel het proberen waard onderhand, dus we gaan het met de dierenarts bespreken.
Heb inmiddels ook informatie opgezocht over chemische castratie, maar daar vind ik ook wel wat nadelen aan kleven. Maar we zullen het bespreken.
Bedankt iedereen
Heb inmiddels ook informatie opgezocht over chemische castratie, maar daar vind ik ook wel wat nadelen aan kleven. Maar we zullen het bespreken.
Bedankt iedereen
dinsdag 20 januari 2009 om 15:08
Zoals mijn dierenarts het ooit uitlegde: er is karakter, en er is gedrag dat beïnvloed wordt door een hoog testosterongehalte.
Op alles rijden, overal plassen, een bepaalde manier van dominant zijn naar andere mannetjes: dat is allemaal testosterongedrag en wordt wel degelijk beter als je een mannetjeshond laat castreren (lees de voornamelijk positieve ervaringen van dit topic maar na).
Als een hond daarnaast gewoon een dominant karakter heeft, vechterig is of niet luistert, dan helpt een castratie daar niets aan.
Afwegen dus; maar als ik de openingspost lees kan er bij deze Jack Russell wel degelijk iets verbeteren aan zijn testosterongedrag met een castratie.
Op alles rijden, overal plassen, een bepaalde manier van dominant zijn naar andere mannetjes: dat is allemaal testosterongedrag en wordt wel degelijk beter als je een mannetjeshond laat castreren (lees de voornamelijk positieve ervaringen van dit topic maar na).
Als een hond daarnaast gewoon een dominant karakter heeft, vechterig is of niet luistert, dan helpt een castratie daar niets aan.
Afwegen dus; maar als ik de openingspost lees kan er bij deze Jack Russell wel degelijk iets verbeteren aan zijn testosterongedrag met een castratie.
dinsdag 20 januari 2009 om 15:20
quote:robo schreef op 20 januari 2009 @ 15:17:
*Misschien een beetje betweterig, maar een teefje steriliseer je toch? Dat heet toch geen castreren?*
nee, steriliseren is louter het onvruchtbaar maken. Je kan bij een reu ook alleen de zaadleiders onderbreken, maar dan blijft het een man, hormonaal gezien. (net als bij een gesteriliseerde man)
Een teefje ontdoen van hormonen producerende organen heet ook castreren, dat is de enige manier om het risico op diverse soorten kanker en ontstekingen te verkleinen.
*Misschien een beetje betweterig, maar een teefje steriliseer je toch? Dat heet toch geen castreren?*
nee, steriliseren is louter het onvruchtbaar maken. Je kan bij een reu ook alleen de zaadleiders onderbreken, maar dan blijft het een man, hormonaal gezien. (net als bij een gesteriliseerde man)
Een teefje ontdoen van hormonen producerende organen heet ook castreren, dat is de enige manier om het risico op diverse soorten kanker en ontstekingen te verkleinen.
