Gezondheid
alle pijlers
Medische fout? Zoon ligt op IC
woensdag 15 februari 2017 om 04:27
Mijn zoontje van 8 maanden is opgenomen op de IC ivm vermoedelijk een hersenvliesontsteking. De situatie is zorgelijk, hij ligt aan de beademing en wordt in slaap gehouden.
Donderdagavond ben ik met hem naar de eerste hulp gegaan omdat hij hele hoge koorts kreeg (41,5), heel suf was en slecht contact kon maken. Daar hebben ze hem nagekeken en ons naar huis gestuurd met de boodschap: uitzieken, hij heeft een virale infectie.
De dag erna op vrijdag ging het wat beter maar zaterdag was hij de hele dag suf, wel ging zijn koorts omlaag en dronk hij weer beter dus ik dacht dat hij aan het uitzieken was en heb niet aan de bel getrokken. Zaterdagnacht werd ik wakker en heb direct de ambulance gebeld omdat ik zag dat het foute boel was. Maar waarschijnlijk speelde dit dus al sinds donderdag en zijn we er nu heel laat bij. Het is nog maar de vraag of en hoe hij straks bij gaat komen.
Ik kan dit maar niet uit mijn hoofd krijgen en heb dit ook al besproken met de verpleegkundigen op de IC. Zijn wij wel terecht naar huis gestuurd donderdag of is hier een ernstige inschattingsfout gemaakt? Hadden wij veel eerder de behandeling kunnen starten? Iedereen zegt hetzelfde: het is zo moeilijk in te schatten bij baby's/kinderen. Ja dat zal best maar met de complexe medische achtergrond die mijn zoontje al heeft, heeft de arts op de eerste hulp wel de juiste beslissing gemaakt door ons naar huis te sturen?
Mijn vraag is hoe kan ik dit het beste aanpakken? Ik wil dat een onafhankelijk persoon gaat beoordelen of hier wel zorgvuldig genoeg is gehandeld. Misschien moet ik hier nog even mee wachten maar het is voor mij belangrijk om te weten, ik heb heel lang het gevoel dat ik niet serieus genomen wordt door het ziekenhuis, maar deze inschattingsfout gaat ons waarschijnlijk zeer duur komen te staan.
Ik snap dat mensen nu zullen zeggen, steek je energie in je zoontje, maar dat doe ik ook, ik zit dag en nacht aan zijn bed, maar hij wordt in slaap gehouden en is nog niet wakker geweest. Dit geeft mij het gevoel dat ik tenminste wat kan doen en ik hoop dat er hier mensen zijn die mij advies kunnen geven hoe ik dit moet aanpakken.
Donderdagavond ben ik met hem naar de eerste hulp gegaan omdat hij hele hoge koorts kreeg (41,5), heel suf was en slecht contact kon maken. Daar hebben ze hem nagekeken en ons naar huis gestuurd met de boodschap: uitzieken, hij heeft een virale infectie.
De dag erna op vrijdag ging het wat beter maar zaterdag was hij de hele dag suf, wel ging zijn koorts omlaag en dronk hij weer beter dus ik dacht dat hij aan het uitzieken was en heb niet aan de bel getrokken. Zaterdagnacht werd ik wakker en heb direct de ambulance gebeld omdat ik zag dat het foute boel was. Maar waarschijnlijk speelde dit dus al sinds donderdag en zijn we er nu heel laat bij. Het is nog maar de vraag of en hoe hij straks bij gaat komen.
Ik kan dit maar niet uit mijn hoofd krijgen en heb dit ook al besproken met de verpleegkundigen op de IC. Zijn wij wel terecht naar huis gestuurd donderdag of is hier een ernstige inschattingsfout gemaakt? Hadden wij veel eerder de behandeling kunnen starten? Iedereen zegt hetzelfde: het is zo moeilijk in te schatten bij baby's/kinderen. Ja dat zal best maar met de complexe medische achtergrond die mijn zoontje al heeft, heeft de arts op de eerste hulp wel de juiste beslissing gemaakt door ons naar huis te sturen?
Mijn vraag is hoe kan ik dit het beste aanpakken? Ik wil dat een onafhankelijk persoon gaat beoordelen of hier wel zorgvuldig genoeg is gehandeld. Misschien moet ik hier nog even mee wachten maar het is voor mij belangrijk om te weten, ik heb heel lang het gevoel dat ik niet serieus genomen wordt door het ziekenhuis, maar deze inschattingsfout gaat ons waarschijnlijk zeer duur komen te staan.
Ik snap dat mensen nu zullen zeggen, steek je energie in je zoontje, maar dat doe ik ook, ik zit dag en nacht aan zijn bed, maar hij wordt in slaap gehouden en is nog niet wakker geweest. Dit geeft mij het gevoel dat ik tenminste wat kan doen en ik hoop dat er hier mensen zijn die mij advies kunnen geven hoe ik dit moet aanpakken.
woensdag 15 februari 2017 om 07:46
Heel veel sterkte, wat een spannende tijd!
mbt je vraag over het handelen vd arts. In het ziekenhuis zal vast een klachtenfunctionaris zijn. Daar kan je om te beginnen heen met je vraag en je zorgen. Zij zullen dit voor je uit gaan zoeken meestal volgt er dan een gesprek met de betreffende artsen. Soms helpt uitleg en hun beweegredenen te horen je al heel goed om te begrijpen waarom eea is gegaan zoals het is gegaan. En mocht je daaruit dan opmaken dat er ergens iets niet goed is gegaan, kan je altijd nog denken over vervolg stappen.
Maar daarvoor is nog tijd genoeg. Dat kan je altijd op een later moment oppakken. Misschien geeft het je rust te denken dat je hier wat mee kunt gaan doen op termijn, kan je dat nu even parkeren. Lukt dat niet en blijft het door je hoofd spoken, zoek dan op waar je je klacht kunt melden. Dan gaan zij hier wel voor je mee aan de slag
mbt je vraag over het handelen vd arts. In het ziekenhuis zal vast een klachtenfunctionaris zijn. Daar kan je om te beginnen heen met je vraag en je zorgen. Zij zullen dit voor je uit gaan zoeken meestal volgt er dan een gesprek met de betreffende artsen. Soms helpt uitleg en hun beweegredenen te horen je al heel goed om te begrijpen waarom eea is gegaan zoals het is gegaan. En mocht je daaruit dan opmaken dat er ergens iets niet goed is gegaan, kan je altijd nog denken over vervolg stappen.
Maar daarvoor is nog tijd genoeg. Dat kan je altijd op een later moment oppakken. Misschien geeft het je rust te denken dat je hier wat mee kunt gaan doen op termijn, kan je dat nu even parkeren. Lukt dat niet en blijft het door je hoofd spoken, zoek dan op waar je je klacht kunt melden. Dan gaan zij hier wel voor je mee aan de slag
woensdag 15 februari 2017 om 08:01
Mbt je opmerking afwachten hoe hij eruit komt, kan ik uit eigen ervaring zeggen dat baby's heel sterk zijn en ongelovelijk herstellend vermogen.
Mijn kind had na een een ongelukkige val eigenlijk de hersenbloeding etc vlg de boekjes niet overleefd en indien wel niet zonder blijvende schade. Hij heeft 3 weken in kunstmatig coma gelegen in totaal 4 weken ziekenhuis. Hij schijnt er de eerste jaren snelle hoofdpijn aan hebben overgehouden en sindsdien wil hij niet alleen slapen. In het begin verlatingsangst en door de lange beademing steeds weer zware bronchitis en paar longontstekingenper winter.
Hij hoeft er dus niks aan over te houden maar ik snap je zorgen heel goed. Veel sterkte
Mijn kind had na een een ongelukkige val eigenlijk de hersenbloeding etc vlg de boekjes niet overleefd en indien wel niet zonder blijvende schade. Hij heeft 3 weken in kunstmatig coma gelegen in totaal 4 weken ziekenhuis. Hij schijnt er de eerste jaren snelle hoofdpijn aan hebben overgehouden en sindsdien wil hij niet alleen slapen. In het begin verlatingsangst en door de lange beademing steeds weer zware bronchitis en paar longontstekingenper winter.
Hij hoeft er dus niks aan over te houden maar ik snap je zorgen heel goed. Veel sterkte
woensdag 15 februari 2017 om 08:05
Ik ben nu zelf bezig met een klachtenprocedure ivm medische misser(s). Ik ben dat traject niet direct ingegaan, maar heb gewacht tot meer prognose duidelijk was. Ik vind het traject zwaar, het terugvragen, herbeleven. Ik wil je aanraden nu vooral bij je zoontje te zijn, die tijd is kostbaar en hij heeft je nodig. Een klachtenprocedure kan altijd nog. Bedenk je voordat je die start goed wat je er uit wil halen. Erkenning? Verandering van protocollen? Schadevergoeding? Door dat voor jezelf duidelijk te hebben voorkom je hopelijk dat je weer teleurgesteld gaat worden.
woensdag 15 februari 2017 om 08:12
Ik lees trouwens termen als tuchtraad en letselschadeafvocaten. Ik wil je aanraden het via de klachtenfunctionaris te spelen. Zij zullen de protocollen bespreken en ik het allerbeste geval herzien. Vergeet niet dat artsen ook mensen zijn, zo'n geval laat hun ook niet in de koude kleren zitten. Geef ze de mogelijkheid om me jou in gesprek te gaan voordat je heftige stappen zet als tuchtraad of letselschadeadvocaten.
Mbt tot de woede die je nu voelt: je kan ook overwegen met een psych te gaan praten. Ik heb daar veel aan gehad.
Mbt tot de woede die je nu voelt: je kan ook overwegen met een psych te gaan praten. Ik heb daar veel aan gehad.
woensdag 15 februari 2017 om 08:14
Heftig!
Misschien om te beginnen een gesprek aanvragen met de klachtenfunctionaris van het ziekenhuis.
Denk dat het nu verder te veel negatieve energie kost, en dat er helaas geen aanwijsbare fouten zijn te vinden, maar begrijp zeker je frustratie.
Sterkte met je zoontje, hoop dat hij snel vooruit gaat.
Misschien om te beginnen een gesprek aanvragen met de klachtenfunctionaris van het ziekenhuis.
Denk dat het nu verder te veel negatieve energie kost, en dat er helaas geen aanwijsbare fouten zijn te vinden, maar begrijp zeker je frustratie.
Sterkte met je zoontje, hoop dat hij snel vooruit gaat.
woensdag 15 februari 2017 om 08:15
Allereerst heel veel sterkte en beterschap.
Als jij denkt je er beter bij te voelen door iets te doen, zou ik zeggen doen!!
Als je niets doet blijft het misschien aan je knagen.
Maar bedenk wel dat je tegen heel veel muren aan gaat lopen.
Grote kans dat je je dan nog rotter gaat voelen en gefrustreerd raakt.
Persoonlijk zou ik er voorlopig niets mee doen. Eerst kijken hoe zoontje hier uit gaat komen. Als jij straks je zoontje mee naar huis mag nemen en blijkt dat hij dit goed heeft doorstaan, zal je er al heel anders over denken.
Mocht je later alsnog iets willen ondernemen, kan dat altijd nog.
Als jij denkt je er beter bij te voelen door iets te doen, zou ik zeggen doen!!
Als je niets doet blijft het misschien aan je knagen.
Maar bedenk wel dat je tegen heel veel muren aan gaat lopen.
Grote kans dat je je dan nog rotter gaat voelen en gefrustreerd raakt.
Persoonlijk zou ik er voorlopig niets mee doen. Eerst kijken hoe zoontje hier uit gaat komen. Als jij straks je zoontje mee naar huis mag nemen en blijkt dat hij dit goed heeft doorstaan, zal je er al heel anders over denken.
Mocht je later alsnog iets willen ondernemen, kan dat altijd nog.
woensdag 15 februari 2017 om 08:16
woensdag 15 februari 2017 om 08:17
Sterkte met je zoon ::hug::
Ben je al in gesprek geweest met de arts van donderdag? Begin daar eens. En verder is wat YoYobje zegt gewoon waar. Ze kunnen niet alle baby's met hoge koorts opnemen omdat 1 op de 100 hersenvliesontsteking zou kunnen hebben. Het is mensenwerk, het inschatten van het risico. En dat is hartstikke moeilijk.
Ben je al in gesprek geweest met de arts van donderdag? Begin daar eens. En verder is wat YoYobje zegt gewoon waar. Ze kunnen niet alle baby's met hoge koorts opnemen omdat 1 op de 100 hersenvliesontsteking zou kunnen hebben. Het is mensenwerk, het inschatten van het risico. En dat is hartstikke moeilijk.
woensdag 15 februari 2017 om 08:20
Heeft hij een bacteriele of virale hersenvliesontsteking?
Onze dochter kreeg hersenvliesontsteking toen ze vier weken was. Ook wij hebben te maken gehad met een medische misser van onze huisarts. Ik heb een gesprek met hem gehad hierover en heb het laten gaan. Energie heb ik gestopt in mijn eigen geestelijke herstel van deze schok en het herstel van mijn dochter.
Ik zou niet onderschatten wat dit met je doet, maar mijn advies zou zijn om het ook niet verder uit te diepen. Dan wordt dit, als het dat nog niet is, zeker een trauma.
Onze dochter kreeg hersenvliesontsteking toen ze vier weken was. Ook wij hebben te maken gehad met een medische misser van onze huisarts. Ik heb een gesprek met hem gehad hierover en heb het laten gaan. Energie heb ik gestopt in mijn eigen geestelijke herstel van deze schok en het herstel van mijn dochter.
Ik zou niet onderschatten wat dit met je doet, maar mijn advies zou zijn om het ook niet verder uit te diepen. Dan wordt dit, als het dat nog niet is, zeker een trauma.
woensdag 15 februari 2017 om 08:24
Och TO, ik wil je heel veel sterkte wensen. En natuurlijk voel je onmacht en woede, maar een klachtenprocedure kun je altijd later nog starten, daar hoef je nu nog niet over na te denken. Eventueel kun je al een gesprek met de klachtenfunctionaris van het ziekenhuis aanvragen om de eventuele procedure en mogelijke stappen te bespreken.
Nogmaals heel veel sterkte en beterschap gewenst!
Nogmaals heel veel sterkte en beterschap gewenst!
woensdag 15 februari 2017 om 08:31
Lieve TO, heel veel sterkte!
Bedenk eerst goed wat je eigenlijk wilt. Als je wilt uitzoeken waarom de HAP zo gehandeld heeft en of dat terecht was, dan zijn advocaten en tuchtraad niet de eerste stap.
Ik zou vragen of je de HAP-arts kunt spreken en vragen waarom hij/zij deze beslissing heeft genomen. Als de uitkomst van dat gesprek niet bevredigend is, vraag dan naar de interne klachtenprocedure. Het ziekenhuis en/of de HAP gaan dan kijken of er fouten zijn gemaakt.
Pas als je met die uitkomst niet tevreden bent, komt de stap naar tuchtraad e.d. En dat is een zwaar en langdurig proces (jaren...). De tuchtraad legt waarschuwingen/berispingen op aan artsen die verwijtbare fouten hebben gemaakt. Voor de arts in kwestie is dat een zeer zware straf, maar jullie hebben er niets aan.
Bedenk eerst goed wat je eigenlijk wilt. Als je wilt uitzoeken waarom de HAP zo gehandeld heeft en of dat terecht was, dan zijn advocaten en tuchtraad niet de eerste stap.
Ik zou vragen of je de HAP-arts kunt spreken en vragen waarom hij/zij deze beslissing heeft genomen. Als de uitkomst van dat gesprek niet bevredigend is, vraag dan naar de interne klachtenprocedure. Het ziekenhuis en/of de HAP gaan dan kijken of er fouten zijn gemaakt.
Pas als je met die uitkomst niet tevreden bent, komt de stap naar tuchtraad e.d. En dat is een zwaar en langdurig proces (jaren...). De tuchtraad legt waarschuwingen/berispingen op aan artsen die verwijtbare fouten hebben gemaakt. Voor de arts in kwestie is dat een zeer zware straf, maar jullie hebben er niets aan.
woensdag 15 februari 2017 om 08:34
Begrijpelijk dat je met vragen zit. Vraag is echt of dit donderdag al hersenvliesontsteking was. Hersenvliesontsteking is iets wat meestal ontstaat als gevolg van griep of een andere ziekte. Het is een complicatie, die vaak snel en heftig verloopt. Onzeker is wanneer de ziekte ophoudt en de complicatie is begonnen. Of heb jij al van medisch personeel gehoord dat dit waarschijnlijk donderdag ook al zo was? Hierdoor is het heel lastig om de arts nalatig te verklaren.
Heel veel sterkte
Heel veel sterkte
woensdag 15 februari 2017 om 08:38
woensdag 15 februari 2017 om 08:45
Ik hoop dat je kindje goed hersteld, wat een schrik.
Ik denk dat het lastig is om hard te maken dat als er donderdag ingegrepen was, hij er nu anders bij had gelegen. Hij had donderdag koorts maar was toen al te zien dat hij hersenvliesontsteking had? Waarschijnlijk niet. Ik begrijp dat ze niet alle kinderen met hoge koorts opnemen, die van mij hebben ook meerdere keren zo'n hoge koorts gehad (tandjes krijgen/verkouden) en herstelden daarna. En als ze hem hadden opgenomen, is het de vraag of er niet hetzelfde gebeurd zou zijn, misschien zou hij op hetzelfde moment zijn verslechterd waarna misschien dezelfde behandeling als nu zou zijn gestart. En mogelijk zou hij, ALS hij al zou zijn opgenomen, misschien vrijdag weer naar huis zijn gestuurd omdat hij opknapte.
Het is achteraf vaak aan te wijzen dat iets toen al duidelijk had moeten zijn maar op het moment zelf moet de arts een inschatting maken en hoge koorts bij een kindje van die leeftijd komt veel voor.
Ik denk dat het lastig is om hard te maken dat als er donderdag ingegrepen was, hij er nu anders bij had gelegen. Hij had donderdag koorts maar was toen al te zien dat hij hersenvliesontsteking had? Waarschijnlijk niet. Ik begrijp dat ze niet alle kinderen met hoge koorts opnemen, die van mij hebben ook meerdere keren zo'n hoge koorts gehad (tandjes krijgen/verkouden) en herstelden daarna. En als ze hem hadden opgenomen, is het de vraag of er niet hetzelfde gebeurd zou zijn, misschien zou hij op hetzelfde moment zijn verslechterd waarna misschien dezelfde behandeling als nu zou zijn gestart. En mogelijk zou hij, ALS hij al zou zijn opgenomen, misschien vrijdag weer naar huis zijn gestuurd omdat hij opknapte.
Het is achteraf vaak aan te wijzen dat iets toen al duidelijk had moeten zijn maar op het moment zelf moet de arts een inschatting maken en hoge koorts bij een kindje van die leeftijd komt veel voor.
woensdag 15 februari 2017 om 08:53
Lieve lieve iedereen, bedankt voor jullie reacties en adviezen. Ik kan niet overal apart op reageren. Maar ik heb wel alles gelezen. Er staan veel dingen tussen die heel logisch klinken en waardoor ik ook beter kan snappen dat we wel naar huis zijn gestuurd en dit misschien helemaal geen fout is geweest. Ik ga denk ik straks eerst een gesprek aanvragen met de arts en kijken of we er samen uitkomen. Het gaat me er meer om dat ik wil begrijpen wat er nou allemaal is gebeurd, is het wel goed gegaan en is mijn kleine mannetje nu aan het vechten terwijl dit voorkomen had kunnen worden. Maar ik laat het er eerst hij, ik ga de hele dag met mijn ventje knuffelen en als het (hopelijk) beter gaat dan ga ik een gesprek met de arts aanvragen. Nogmaals bedankt iedereen! Hij heeft trouwens een bacteriële hersenvliesontsteking. Hij ligt aan de beademing en wordt in slaap gehouden. De antibiotica slaat aan maar hij blijft hoge koorts houden. Het is heel zorgelijk allemaal, kan het nog niet bevatten wat er allemaal aan de hand is.
woensdag 15 februari 2017 om 08:56
Wat een nachtmerrie voor jou en je zoontje.
Ik raad je aan om in eerste instantie een gesprek aan te vragen met de arts van donderdag en je vragen aan hem te stellen. Wellicht lucht dit al op. Mocht het gesprek niet bevredigend verlopen, dan kun je contact opnemen met de klachtenfunctionaris van het ziekenhuis, maar dit hoeft niet meteen.
Het is heel menselijk dat je nu iets wilt doen, omdat je je machteloos voelt, maar ik raad je toch aan niet te veel hooi op je vork te nemen. Deze situatie is al slopend en je zult je energie nog hard nodig hebben.
Ik wens jou en je zoontje heel veel sterkte.
Ik raad je aan om in eerste instantie een gesprek aan te vragen met de arts van donderdag en je vragen aan hem te stellen. Wellicht lucht dit al op. Mocht het gesprek niet bevredigend verlopen, dan kun je contact opnemen met de klachtenfunctionaris van het ziekenhuis, maar dit hoeft niet meteen.
Het is heel menselijk dat je nu iets wilt doen, omdat je je machteloos voelt, maar ik raad je toch aan niet te veel hooi op je vork te nemen. Deze situatie is al slopend en je zult je energie nog hard nodig hebben.
Ik wens jou en je zoontje heel veel sterkte.
woensdag 15 februari 2017 om 08:59
quote:YoYobje schreef op 15 februari 2017 @ 06:55:
Och wat heftig je kleintje zo ziek. Heel veel sterkte ik duim voor jullie.
Wat betreft een fout of niet. Ik ben bang dat het niet zo duidelijk gaat blijken. Artsen maken een risico inschatting, dat is hun beroep. Als deze klachten in 99% van de gevallen een griepje zijn dan sturen ze je naar huis. Anders zouden 99 kinderen onterecht opgenomen en doorgetest worden en dat is overbehandeling voor die kinderen (met bijbehorende prikken en andere vervelende zaken) en maakt de zorg nog onbetaalbaarder dan hij al is.
Het risico dat 1 op de 100 terug komt met iets dat toch ernstiger blijkt hoort daar bij. Hoewel de arts dus donderdag een andere keuze had kunnen maken, ben ik bang dat de meesten hier gelijk hebben. Het begin van hersenvliesontsteking lijkt op veel andere virusinfecties. Tenzij de arts een specifieke klacht van hersenvliesontsteking heeft genegeerd verwacht ik dat dit je heel veel energie en frustratie gaat kosten en het je heel weinig oplevert.
Misschien een gesprek aanvragen met de eerste hulp arts om in elk geval dit van je af te praten? Heel veel sterkte ik hoop dat je ventje snel opknapt!
Hier ben ik het mee eens. Ik denk niet dat je erachter komt of de hersenvliesontsteking donderdag al gezien had moeten worden door de huisarts. En artsen maken inderdaad een risico inschatting. Ik ben zelf doktersassistente en heb ook wel eens met mijn suffe dochter met hoge koorts op de HAP gezeten waarbij ik dacht: 'dit is echt niet goed! Dit moet bekeken worden.' Maar waarbij ze dan een paar uur later weer opknapte alsof er niks aan de hand was. Het is gewoon echt heel lastig met die kleintjes. Ze zijn zo ziek, maar ook zo beter. En soms denk je dat er niks aan de hand is, en blijkt een kind zieker dan gedacht.
Ik zou proberen een gesprek aan te gaan met de huisarts waar je donderdag geweest bent. Hij/zij kan je uitleggen wat de beweegredenen zijn geweest jouw kind naar huis te sturen. Misschien dat het je helpt. Je kan altijd de klachtenfunctionaris inschakelen hierbij.
Maar bovenal hoop ik dat je kind er bovenop gaat komen. Heel veel sterkte.
Och wat heftig je kleintje zo ziek. Heel veel sterkte ik duim voor jullie.
Wat betreft een fout of niet. Ik ben bang dat het niet zo duidelijk gaat blijken. Artsen maken een risico inschatting, dat is hun beroep. Als deze klachten in 99% van de gevallen een griepje zijn dan sturen ze je naar huis. Anders zouden 99 kinderen onterecht opgenomen en doorgetest worden en dat is overbehandeling voor die kinderen (met bijbehorende prikken en andere vervelende zaken) en maakt de zorg nog onbetaalbaarder dan hij al is.
Het risico dat 1 op de 100 terug komt met iets dat toch ernstiger blijkt hoort daar bij. Hoewel de arts dus donderdag een andere keuze had kunnen maken, ben ik bang dat de meesten hier gelijk hebben. Het begin van hersenvliesontsteking lijkt op veel andere virusinfecties. Tenzij de arts een specifieke klacht van hersenvliesontsteking heeft genegeerd verwacht ik dat dit je heel veel energie en frustratie gaat kosten en het je heel weinig oplevert.
Misschien een gesprek aanvragen met de eerste hulp arts om in elk geval dit van je af te praten? Heel veel sterkte ik hoop dat je ventje snel opknapt!
Hier ben ik het mee eens. Ik denk niet dat je erachter komt of de hersenvliesontsteking donderdag al gezien had moeten worden door de huisarts. En artsen maken inderdaad een risico inschatting. Ik ben zelf doktersassistente en heb ook wel eens met mijn suffe dochter met hoge koorts op de HAP gezeten waarbij ik dacht: 'dit is echt niet goed! Dit moet bekeken worden.' Maar waarbij ze dan een paar uur later weer opknapte alsof er niks aan de hand was. Het is gewoon echt heel lastig met die kleintjes. Ze zijn zo ziek, maar ook zo beter. En soms denk je dat er niks aan de hand is, en blijkt een kind zieker dan gedacht.
Ik zou proberen een gesprek aan te gaan met de huisarts waar je donderdag geweest bent. Hij/zij kan je uitleggen wat de beweegredenen zijn geweest jouw kind naar huis te sturen. Misschien dat het je helpt. Je kan altijd de klachtenfunctionaris inschakelen hierbij.
Maar bovenal hoop ik dat je kind er bovenop gaat komen. Heel veel sterkte.
Les temps sont durs pour les rêveurs...
