Zwanger
alle pijlers
Slechte uitslag combinatietest
woensdag 11 mei 2016 om 21:12
Na lang proberen en uiteindelijk een ICSI behandeling ben ik nu eindelijk zwanger van onze eerste (13wk). Helaas heb ik gisteren 'slecht' nieuws gekregen: uit de combinatietest bleek dat er een verhoogde kans is dat ons kindje trisomie 13, 18 of 21 heeft. Ik weet dat de kans verreweg het grootst is dat er uiteindelijk helemaal niets aan de hand is, maar de uitslagen die wij kregen waren toch wel flink verhoogd (Down 1:32, Edwards 1:85, Patau 1:92). Schrikken dus... We kunnen nu alleen maar afwachten op de volgende test (NIPT) en hopen dat het loos alarm was, maar helaas duurt dat best lang (nog 3-4 weken). Ik zoek dames die hier ook mee te maken hebben gehad. Ik ben benieuwd hoe jullie er mee om zijn gegaan, wat jullie uitslagen waren, of er ook daadwerkelijk iets mis was en hoe jullie verder zijn gegaan.
******
Na lange tijd in onzekerheid bleek ons zoontje meerdere genetische afwijkingen te hebben. We hebben het moeilijke besluit moeten nemen om de zwangerschap af te breken. Een paar dagen later werd ik opgenomen in het VUmc om te bevallen. Na ongeveer 30 uur werd ons prachtige kleine zoontje levenloos geboren, alles er op en er aan. Twintig centimeter groot. Stichting Still heeft prachtige foto's voor ons gemaakt. Na alle ellende konden we in september eindelijk weer verder met de volgende poging om onze kinderwens te realiseren. De eerste cryo werd terug geplaatst en dat ging goed. De teruggeplaatste cryo is groeide uit tot een zwangerschap, het zat op de goede plek, het hartje klopte en het groeide netjes op schema. Maar helaas werd bij ruim 10 weken op de echo is ineens een flinke afwijking gezien (hygroma colli). Het vruchtje liep ook wat achter op de groei en het hartje klopte nu veel sneller dan zou moeten (ook een aanwijzing voor een chrom. afwijking). We moesten twee weken afwachten tot we een vlokkentest konden doen. Na een week bleek de hoeveelheid vocht alleen nog maar verder te zijn toegenomen, geen goed teken. Bij de echo voorafgaand aan de vlokkentest bleek het hartje van het kindje niet meer te kloppen. Het was over. Het kindje was tot ongeveer 12 weken doorgegroeid. De miskraam werd in het ziekenhuis opgewekt met medicatie, daarna moest ik helaas alsnog een curettage ondergaan om placentaresten te verwijderen. Bijna 2 maanden na de miskraam kregen we eindelijk een uitslag: Turner syndroom... Daarna is chromosomenonderzoek ingezet bij flipman en mijzelf, maar daar kwamen geen bijzonderheden uit.
We zijn sinds februari weer in de running, en mogen weer een cryo laten terugplaatsen. Helaas werkte mijn lichaam niet mee, en ging de tp niet door. Een maand en vele extra echo-onderzoeken later hebben we gelukkig wel een tp gehad. Bij het ontdooien is 1 embryo gesneuveld, maar een tweede embryo kon wel goed ontdooid worden. Helaas ben ik daarvan niet zwanger geworden. In mei gaan we weer verder.
(https://wensmama.wordpress.com)
******
Na lange tijd in onzekerheid bleek ons zoontje meerdere genetische afwijkingen te hebben. We hebben het moeilijke besluit moeten nemen om de zwangerschap af te breken. Een paar dagen later werd ik opgenomen in het VUmc om te bevallen. Na ongeveer 30 uur werd ons prachtige kleine zoontje levenloos geboren, alles er op en er aan. Twintig centimeter groot. Stichting Still heeft prachtige foto's voor ons gemaakt. Na alle ellende konden we in september eindelijk weer verder met de volgende poging om onze kinderwens te realiseren. De eerste cryo werd terug geplaatst en dat ging goed. De teruggeplaatste cryo is groeide uit tot een zwangerschap, het zat op de goede plek, het hartje klopte en het groeide netjes op schema. Maar helaas werd bij ruim 10 weken op de echo is ineens een flinke afwijking gezien (hygroma colli). Het vruchtje liep ook wat achter op de groei en het hartje klopte nu veel sneller dan zou moeten (ook een aanwijzing voor een chrom. afwijking). We moesten twee weken afwachten tot we een vlokkentest konden doen. Na een week bleek de hoeveelheid vocht alleen nog maar verder te zijn toegenomen, geen goed teken. Bij de echo voorafgaand aan de vlokkentest bleek het hartje van het kindje niet meer te kloppen. Het was over. Het kindje was tot ongeveer 12 weken doorgegroeid. De miskraam werd in het ziekenhuis opgewekt met medicatie, daarna moest ik helaas alsnog een curettage ondergaan om placentaresten te verwijderen. Bijna 2 maanden na de miskraam kregen we eindelijk een uitslag: Turner syndroom... Daarna is chromosomenonderzoek ingezet bij flipman en mijzelf, maar daar kwamen geen bijzonderheden uit.
We zijn sinds februari weer in de running, en mogen weer een cryo laten terugplaatsen. Helaas werkte mijn lichaam niet mee, en ging de tp niet door. Een maand en vele extra echo-onderzoeken later hebben we gelukkig wel een tp gehad. Bij het ontdooien is 1 embryo gesneuveld, maar een tweede embryo kon wel goed ontdooid worden. Helaas ben ik daarvan niet zwanger geworden. In mei gaan we weer verder.
(https://wensmama.wordpress.com)
flipje2 wijzigde dit bericht op 20-05-2017 12:06
8.30% gewijzigd
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
dikke knuffel
dinsdag 21 februari 2017 om 15:33
Ok, even een update geven.
Vanmorgen naar het IVF-centrum gegaan met het idee dat we waarschijnlijk wel het startsein zouden gaan krijgen voor de terugplaatsing. We hadden zondag gezien dat het bms dun was, maar er hoefde nog maar 1,5 mm bij en we zijn intussen alweer twee dagen verder, zou dus vast wel goedkomen.
We waren direct aan de beurt en gingen natuurlijk meteen van start met de echo om te zien ho het er voor stond. Eerst rechts, zoals verwacht niet veel te zien - alleen een klein follikel van 12 mm. Links het grote follikel: 18 mm, dus groot genoeg.
Toen over naar de baarmoeder. De dikte was maar net aan genoeg, 6.1 mm. Maar de opbouw van het slijmvlies is niet goed. En langer wachten kan niet, want het follikel staat al klaar.
In plaats van de gelaagde structuur was er veel 'zwart' te zien: vocht. Nu een terugplaatsing doen zou volgens de arts gelijk zijn aan het embryo in een grote bak water gooien. Kansloos voor een goede innesteling. Mogelijk is er door de curettages een of ander vlies ontstaan waardoor het bms niet goed kan opbouwen. Het kan ook zijn dat het een eenmalig iets is, en toevallig net nu in deze cyclus. Ik vrees voor het eerste, want alle andere keren was mijn bms steeds prima en veel dikker.
We moeten nu een cyclus wachten en dan wordt komende cyclus goed gekeken of het bms zich dan wel goed opbouwt. Zo niet: kijkoperatie om te zien of er inderdaad iets van een vlies zit en dat dan verwijderen.
Het was blijkbaar allemaal nog niet complex genoeg. Zijn we nu nóg verder van huis?
Vanmorgen naar het IVF-centrum gegaan met het idee dat we waarschijnlijk wel het startsein zouden gaan krijgen voor de terugplaatsing. We hadden zondag gezien dat het bms dun was, maar er hoefde nog maar 1,5 mm bij en we zijn intussen alweer twee dagen verder, zou dus vast wel goedkomen.
We waren direct aan de beurt en gingen natuurlijk meteen van start met de echo om te zien ho het er voor stond. Eerst rechts, zoals verwacht niet veel te zien - alleen een klein follikel van 12 mm. Links het grote follikel: 18 mm, dus groot genoeg.
Toen over naar de baarmoeder. De dikte was maar net aan genoeg, 6.1 mm. Maar de opbouw van het slijmvlies is niet goed. En langer wachten kan niet, want het follikel staat al klaar.
In plaats van de gelaagde structuur was er veel 'zwart' te zien: vocht. Nu een terugplaatsing doen zou volgens de arts gelijk zijn aan het embryo in een grote bak water gooien. Kansloos voor een goede innesteling. Mogelijk is er door de curettages een of ander vlies ontstaan waardoor het bms niet goed kan opbouwen. Het kan ook zijn dat het een eenmalig iets is, en toevallig net nu in deze cyclus. Ik vrees voor het eerste, want alle andere keren was mijn bms steeds prima en veel dikker.
We moeten nu een cyclus wachten en dan wordt komende cyclus goed gekeken of het bms zich dan wel goed opbouwt. Zo niet: kijkoperatie om te zien of er inderdaad iets van een vlies zit en dat dan verwijderen.
Het was blijkbaar allemaal nog niet complex genoeg. Zijn we nu nóg verder van huis?
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
dinsdag 21 februari 2017 om 15:43
Wat ontzettend rot Flip, want je had je er toch op ingesteld dat je deze week een TP zou hebben. En nu is het verdorie weer wachten - wachten - wachten
Opzich liever dit dan een kansloze terugplaatsing doen, maar dit is hoe dan ook een enorme bummer van jewelste! Hou je taai Ik denk aan je!
Opzich liever dit dan een kansloze terugplaatsing doen, maar dit is hoe dan ook een enorme bummer van jewelste! Hou je taai Ik denk aan je!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
dinsdag 21 februari 2017 om 17:01
Oh nee Flipje... wat een teleurstelling weer!! Ik hoop dat het iets eenmaligs is en dat de volgende cyclus alles weer loopt zoals het hoort! En mocht dat niet het geval zijn dat hoop ik dat het middels een (kijk)operatie opgelost kan worden!! Maar man nu gaat en dus minimaal weer een maand overheen.. sterkte!! Ik lees en leef nog steeds erg met je mee!!
dinsdag 21 februari 2017 om 17:28
quote:mssfiddler schreef op 21 februari 2017 @ 07:42:
[...]
Ik doe ook iui (2x niet gelukt en 2x een miskraam) en ik merk dat ik de dagen na de pregnyl (ook hcg) zwangerschapssymptomen heb en dat ze dan weggaan. Komen dan weer terug als ik zwanger ben, maar dat snap ik dan altijd achteraf pas. Ik ben er beide keren van overtuigd geweest dat het niet raak was
Hoe gaat het nu met jou?
De misselijkheid is beetje afgenomen en komt nu af en tie opzetten...vandaag veel last van maagzuur en nog steeds af en toe krampen die ik al heb vanaf de iui....ik weet ook niet wat dat betekent..
Ik maak mezelf gewoon gek denk ik...die krampen lijken me ook niet normaal en denk elke keer dat menstruatie doorbreekt zo voelt het tenminste aan..
[...]
Ik doe ook iui (2x niet gelukt en 2x een miskraam) en ik merk dat ik de dagen na de pregnyl (ook hcg) zwangerschapssymptomen heb en dat ze dan weggaan. Komen dan weer terug als ik zwanger ben, maar dat snap ik dan altijd achteraf pas. Ik ben er beide keren van overtuigd geweest dat het niet raak was
Hoe gaat het nu met jou?
De misselijkheid is beetje afgenomen en komt nu af en tie opzetten...vandaag veel last van maagzuur en nog steeds af en toe krampen die ik al heb vanaf de iui....ik weet ook niet wat dat betekent..
Ik maak mezelf gewoon gek denk ik...die krampen lijken me ook niet normaal en denk elke keer dat menstruatie doorbreekt zo voelt het tenminste aan..
dinsdag 21 februari 2017 om 19:08
