Seks
alle pijlers
Minnaar
woensdag 4 februari 2009 om 12:13
quote:MeneerDeRaaf schreef op 04 februari 2009 @ 12:08:
Ik zit geloof ik in een erg luxe positie. Met mijn sv heb ik (even afkloppen misschien) dit soort problemen helemaal niet. Ik wil haar en zij wil mij. Het liefst zo vaak mogelijk, maar vanwege de grote afstand lukt het niet al te vaak om af te spreken. Definitief samen verder willen we allebei niet. We hechten heel er aan onze thuissituatie. We genieten gewoon ontzettend van elkaar en we weten van elkaar dat we gek op elkaar zijn. Dat is geen geheim. We hoeven niets onuitgesproken te laten. Het is gewoon helemaal goed.Ja, maar jij bent ook niet zo'n hufter.
Ik zit geloof ik in een erg luxe positie. Met mijn sv heb ik (even afkloppen misschien) dit soort problemen helemaal niet. Ik wil haar en zij wil mij. Het liefst zo vaak mogelijk, maar vanwege de grote afstand lukt het niet al te vaak om af te spreken. Definitief samen verder willen we allebei niet. We hechten heel er aan onze thuissituatie. We genieten gewoon ontzettend van elkaar en we weten van elkaar dat we gek op elkaar zijn. Dat is geen geheim. We hoeven niets onuitgesproken te laten. Het is gewoon helemaal goed.Ja, maar jij bent ook niet zo'n hufter.
woensdag 4 februari 2009 om 12:21
Weinig tijd want op werk.
Wil even Toy een knuffel geven (waarom zie ik de smileys niet staan? :S) -- moet heel moeilijk zijn voor je. Then again; ik voel ook mee met je date.
Meeste mensen hebben toch de monogame relatie als wens of standaard. Je date zal zich ws rotgeschrokken zijn. Het zegt wel iets, vind ik, dat hij niet gillend en gruwend is weggerend. Wat makkelijk ahd gekund, want jullie kennen elkaar nog maar kort. Het zit blijkbaar al erg diep.
Kortjakje -- of ik mezelf hoor. Welkom in de misère, haha en veel sterkte. It sucks big time als je er niet meer zo ontspannen in kunt staan en het verpest een hoop. En dat maakt het alleen maar weer erger. Vicieuze cirkel dus. Zie dat maar eens te doorbreken. Kost tijd en moeite, tranen etc. etc.
Beste tip die ik kan geven, en ook zelf probeer op te volgen; zoek afleiding. Doe leuke dingen die niets met hem te maken hebben.
Overigens geldt het bij MIJn sv niet dat hij weer meer geintersseerd raakt als ik weer druk druk druk ben, en de indruk geef wel zonder hem te kunnen. Hij vindt dat prima..en als ik morgen zeg helemaal*niets* meer te willen, vindt hij het oko prima en zal er geen woord meer aan vuil maken.
niet echt goed voor m'n ego.
Maar ik zoek en heb wat afleiding, en dat scheelt. En sinds gisteren zelfs een potentiele sv erbij, die mij ook de ruimte geeft om sv 1 'aan te houden'.
Dat geeft mij de afstand om weer wat relaxter om te gaan met sv1 en er DUS van te genieten (en voor sv 1 is dat ook leuker, uiteraard)
En sv2 is nog net geen sv want er zitten nogal wat haken en ogen aan ons contact, het zou verstrekkende consequenties kunnen hebben op dit moment als we echt iets met elkaar beginnen. Dus proberen we nog eventjes verstandig te zijn.
Maar wel heerlijk bij elkaar gelegen gisteren, geknuffeld en gezoend, en dat was errrrug prettig na de afstandelijke(re) houding van sv 1.
to be continued
sterkte voor ieder die het nodig heeft, en veel plezier voor iedereen, want dat hebben we allemaal nodig
Wil even Toy een knuffel geven (waarom zie ik de smileys niet staan? :S) -- moet heel moeilijk zijn voor je. Then again; ik voel ook mee met je date.
Meeste mensen hebben toch de monogame relatie als wens of standaard. Je date zal zich ws rotgeschrokken zijn. Het zegt wel iets, vind ik, dat hij niet gillend en gruwend is weggerend. Wat makkelijk ahd gekund, want jullie kennen elkaar nog maar kort. Het zit blijkbaar al erg diep.
Kortjakje -- of ik mezelf hoor. Welkom in de misère, haha en veel sterkte. It sucks big time als je er niet meer zo ontspannen in kunt staan en het verpest een hoop. En dat maakt het alleen maar weer erger. Vicieuze cirkel dus. Zie dat maar eens te doorbreken. Kost tijd en moeite, tranen etc. etc.
Beste tip die ik kan geven, en ook zelf probeer op te volgen; zoek afleiding. Doe leuke dingen die niets met hem te maken hebben.
Overigens geldt het bij MIJn sv niet dat hij weer meer geintersseerd raakt als ik weer druk druk druk ben, en de indruk geef wel zonder hem te kunnen. Hij vindt dat prima..en als ik morgen zeg helemaal*niets* meer te willen, vindt hij het oko prima en zal er geen woord meer aan vuil maken.
niet echt goed voor m'n ego.
Maar ik zoek en heb wat afleiding, en dat scheelt. En sinds gisteren zelfs een potentiele sv erbij, die mij ook de ruimte geeft om sv 1 'aan te houden'.
Dat geeft mij de afstand om weer wat relaxter om te gaan met sv1 en er DUS van te genieten (en voor sv 1 is dat ook leuker, uiteraard)
En sv2 is nog net geen sv want er zitten nogal wat haken en ogen aan ons contact, het zou verstrekkende consequenties kunnen hebben op dit moment als we echt iets met elkaar beginnen. Dus proberen we nog eventjes verstandig te zijn.
Maar wel heerlijk bij elkaar gelegen gisteren, geknuffeld en gezoend, en dat was errrrug prettig na de afstandelijke(re) houding van sv 1.
to be continued
sterkte voor ieder die het nodig heeft, en veel plezier voor iedereen, want dat hebben we allemaal nodig
woensdag 4 februari 2009 om 12:48
quote:engel68 schreef op 04 februari 2009 @ 12:03:
Heb al een tijd niet geschreven hier op het forum, maar nog steeds meegelezen.
Allemaal heel mooi gezegd Q-Q. Maar als ik voor mezelf mag spreken zit er een heel groot gat tussen verstand vs gevoel. Heb sinds zomer 2007 dezelfde sv en ook ik ben verslaafd aan die man. Gevoelens zijn van beide zijden aanwezig, alleen heb ik aanmerkelijk meer behoefte aan contact dan hij. En ja, hij heeft me gevraagd of ik met hem verder wil maar nee, nooit zou ik met hem verder willen.
Maar toch wel allemaal heel herkenbaar wat er de laatste tijd geschreven is, ook ik schik me naar zijn wensen als het gaat om afspraken etc. Voor vandaag stond een afspraak maar voor het eerst heb ik die afgezegd, met pijn in het hart.
Heb echter geen zin meer uitsluitend op afroep beschikbaar te zijn. Wordt dus tijd dat te doorbreken. Ofwel hij past zich meer aan aan mijn wensen, of het is het einde, wil gewoon gelijkwaardigheid. Heb ik thuis dus waarom ook niet in mijn relatie met mijn sv.
Maar eenmaal verslaafd is het bijzonder moeilijk ontstane patronen te doorbreken... Maar wordt zo moe van het eeuwige gevecht met mezelf, wacht ik op hem of stuur ik zelf een bericht.Zo lang jij die verslaving houdt, treedt er geen verandering (lees: verbetering) op. Dat weet jij natuurlijk ook wel. Dat je gelijkwaardigheid wilt, is logisch en is ook een nobel streven. Disbalans in je contact met sv breekt je op zeker moment op. Ik vraag me echter af of je die gelijkwaardigheid wel gaat krijgen. Je schrijft zelf op afroep beschikbaar te zijn en daaruit leidt ik af dat hij beslist en bepaalt wat, wanneer en hoe er iets gebeurt met betrekking tot jullie contact. Hij heeft dus de volledige macht en die zal hij -denk ik- niet zomaar uit handen geven of terug laten keren tot de volstrekt normale verhouding van gelijkwaardigheid. Hulde en respect voor je keuze om zelf de afspraak af te zeggen en een poging te doen om het te doorbreken. Of het daadwerkelijk tot gelijkwaardigheid leidt, is voor mij zeer de vraag. Ik verwacht dit eerlijk gezegd niet. Neem afstand van je gevoel en je verslaving voor hem en keer terug naar je verstand. Alleen dan kun je deze lastige situatie beëindigen. Bovendien loop je denk ik een levensgroot risico thuis bij je eigen partner: door verslaafd te zijn, neem je makkelijker risico's omdat je graag contact wilt met je sv. Het kan je dus ook nog eens de relatie met je eigen partner kosten. Het beëindigen van je contact met sv lijkt mij dan ook de enige oplossing. Afkicken en kappen.
Heb al een tijd niet geschreven hier op het forum, maar nog steeds meegelezen.
Allemaal heel mooi gezegd Q-Q. Maar als ik voor mezelf mag spreken zit er een heel groot gat tussen verstand vs gevoel. Heb sinds zomer 2007 dezelfde sv en ook ik ben verslaafd aan die man. Gevoelens zijn van beide zijden aanwezig, alleen heb ik aanmerkelijk meer behoefte aan contact dan hij. En ja, hij heeft me gevraagd of ik met hem verder wil maar nee, nooit zou ik met hem verder willen.
Maar toch wel allemaal heel herkenbaar wat er de laatste tijd geschreven is, ook ik schik me naar zijn wensen als het gaat om afspraken etc. Voor vandaag stond een afspraak maar voor het eerst heb ik die afgezegd, met pijn in het hart.
Heb echter geen zin meer uitsluitend op afroep beschikbaar te zijn. Wordt dus tijd dat te doorbreken. Ofwel hij past zich meer aan aan mijn wensen, of het is het einde, wil gewoon gelijkwaardigheid. Heb ik thuis dus waarom ook niet in mijn relatie met mijn sv.
Maar eenmaal verslaafd is het bijzonder moeilijk ontstane patronen te doorbreken... Maar wordt zo moe van het eeuwige gevecht met mezelf, wacht ik op hem of stuur ik zelf een bericht.Zo lang jij die verslaving houdt, treedt er geen verandering (lees: verbetering) op. Dat weet jij natuurlijk ook wel. Dat je gelijkwaardigheid wilt, is logisch en is ook een nobel streven. Disbalans in je contact met sv breekt je op zeker moment op. Ik vraag me echter af of je die gelijkwaardigheid wel gaat krijgen. Je schrijft zelf op afroep beschikbaar te zijn en daaruit leidt ik af dat hij beslist en bepaalt wat, wanneer en hoe er iets gebeurt met betrekking tot jullie contact. Hij heeft dus de volledige macht en die zal hij -denk ik- niet zomaar uit handen geven of terug laten keren tot de volstrekt normale verhouding van gelijkwaardigheid. Hulde en respect voor je keuze om zelf de afspraak af te zeggen en een poging te doen om het te doorbreken. Of het daadwerkelijk tot gelijkwaardigheid leidt, is voor mij zeer de vraag. Ik verwacht dit eerlijk gezegd niet. Neem afstand van je gevoel en je verslaving voor hem en keer terug naar je verstand. Alleen dan kun je deze lastige situatie beëindigen. Bovendien loop je denk ik een levensgroot risico thuis bij je eigen partner: door verslaafd te zijn, neem je makkelijker risico's omdat je graag contact wilt met je sv. Het kan je dus ook nog eens de relatie met je eigen partner kosten. Het beëindigen van je contact met sv lijkt mij dan ook de enige oplossing. Afkicken en kappen.
woensdag 4 februari 2009 om 12:53
woensdag 4 februari 2009 om 13:06
@DWaallicht: Waarom zou jij je sv1 nog aanhouden naast je nieuwe glanzende potentiele sv2? Denk je nog steeds dat sv1 je iets anders op kan leveren dan twijfel en een rotgevoel? Of hoop je dat alleen maar? Of weet je dat het niet zo is, maar kan je het niet over je hart verkrijgen om er een definitief einde aan de te maken?
woensdag 4 februari 2009 om 13:10
MdR, het kan natuurlijk zo zijn dat bij die sv1 de gevoelens op de achtergrond komen wanneer sv2 in the picture komt. Maar dat wil niet gelijk zeggen dat je afstand moet doen van die leuke spannende afspraakjes toch? Zodra dwaallicht zich er gewoon beter bij voelt hoeft ze er toch geen definitief einde aan te maken?
woensdag 4 februari 2009 om 13:16
@Mrs.L: Ik lees het anders. Op zeker moment kun je -omdat er sprake is van volledige disbalans- niet anders doen dan afstand doen van sv1. Doorgaan met leuke spannende afspraakjes impliceert ook doorgaan met sv1. Gevoelens voor sv1 moeten denk ik verdwijnen en niet ergens op de achtergrond nog doorsudderen of geparkeerd worden. Daarmee houd je jezelf voor de gek.
woensdag 4 februari 2009 om 13:16
Van mij mag je best meerdere sv's hebben (hoewel het niet mijn ding is), maar uit alles wat ik van DWaallicht heb gelezen, levert haar sv1 haar alleen maar narigheid op. Volgens mij is DWaallicht in een erg afhankelijke positie ten opzicht van sv1 terecht gekomen en dat lijkt me nooit goed en vrijwel onherstelbaar. Daarom lijkt het mij het beste voor DWaallicht om zo snel mogelijk met sv1 te kappen. sv2 kan daar vast bij helpen.
Nu ik dit zo terug lees klinkt het allemaal wel een beetje arrogant, om DWaallicht eens eventjes te vertellen wat ze met haar sv's aan moet, maar het komt uit een goed hart.
Nu ik dit zo terug lees klinkt het allemaal wel een beetje arrogant, om DWaallicht eens eventjes te vertellen wat ze met haar sv's aan moet, maar het komt uit een goed hart.
woensdag 4 februari 2009 om 13:28
Alles kan, maar in dit geval lijkt me dat niet erg waarschijnlijk. Bovendien lijkt de kans op pijn en verdriet voor DWaallicht erg groot bij het vasthouden van het contact met sv1.
Het beste dat nog haalbaar is lijkt mij een puur sv-schap, in de meeste letterlijke betekenis van het woord: seks om de seks en verder niets. Een sv relatie met meer gevoel lijkt me onmogelijk met iemand wiens standpunt eerder was: "ik heb zin om te neuken, maar het lukt me niet echt om iemand te vinden, dus dan kom ik wel ff langs om me in jou te ontladen, ok?"
Het beste dat nog haalbaar is lijkt mij een puur sv-schap, in de meeste letterlijke betekenis van het woord: seks om de seks en verder niets. Een sv relatie met meer gevoel lijkt me onmogelijk met iemand wiens standpunt eerder was: "ik heb zin om te neuken, maar het lukt me niet echt om iemand te vinden, dus dan kom ik wel ff langs om me in jou te ontladen, ok?"
woensdag 4 februari 2009 om 13:42
Wat gaat dit topic toch altijd in een razend tempo. kom je terug van lunch moet je weer helemaal bijlezen dynamisch...quote:Q-Q schreef op 04 februari 2009 @ 12:48:
[...]
Zo lang jij die verslaving houdt, treedt er geen verandering (lees: verbetering) op. Dat weet jij natuurlijk ook wel. Dat je gelijkwaardigheid wilt, is logisch en is ook een nobel streven. Disbalans in je contact met sv breekt je op zeker moment op. Ik vraag me echter af of je die gelijkwaardigheid wel gaat krijgen. Je schrijft zelf op afroep beschikbaar te zijn en daaruit leidt ik af dat hij beslist en bepaalt wat, wanneer en hoe er iets gebeurt met betrekking tot jullie contact. Hij heeft dus de volledige macht en die zal hij -denk ik- niet zomaar uit handen geven of terug laten keren tot de volstrekt normale verhouding van gelijkwaardigheid. Hulde en respect voor je keuze om zelf de afspraak af te zeggen en een poging te doen om het te doorbreken. Of het daadwerkelijk tot gelijkwaardigheid leidt, is voor mij zeer de vraag. Ik verwacht dit eerlijk gezegd niet. Neem afstand van je gevoel en je verslaving voor hem en keer terug naar je verstand. Alleen dan kun je deze lastige situatie beëindigen. Bovendien loop je denk ik een levensgroot risico thuis bij je eigen partner: door verslaafd te zijn, neem je makkelijker risico's omdat je graag contact wilt met je sv. Het kan je dus ook nog eens de relatie met je eigen partner kosten. Het beëindigen van je contact met sv lijkt mij dan ook de enige oplossing. Afkicken en kappen.
Tja. Je hebt zeker een punt. Maar het gegeven blijkt dat gevoel/verstand niet matcht. Op het moment dat je je realiseert dat je verslaafd bent, is verstandig handelen soms al een gepasseerd station. Voor ons beiden geldt overigens hetzelfde hoor, lijkt op sommige punten net een 'echte relatie', inclusief hoogoplopende discussies en het daarna de goed-maaksex waar menigeen jaloers op zou zijn. En dan ga je wéér voor de bijl! Beeindigen van het contact zou misschien het beste zijn, maar lukt gewoon wederzijds niet. Gekke is dat die 'klik' die we (bijna) allemaal zo graag willen hierin gewoon spelbreker is.
Nou ja, het afzeggen van de date van vanmiddag doet me aan de ene kant ontzettend balen, want ik weet wat ik mis, aan de andere kant dus tijd om zelf eens 'in control' te zijn..
En overigens heb je meer dan gelijk als je denkt dat ik meer dan een risico loop thuis door deze afhankelijkheid. Speelt mede mee in mijn keuze voor vandaag. En ook al is sv'tje me dierbaar, mijn man en dochter zullen altijd voorgaan!
[...]
Zo lang jij die verslaving houdt, treedt er geen verandering (lees: verbetering) op. Dat weet jij natuurlijk ook wel. Dat je gelijkwaardigheid wilt, is logisch en is ook een nobel streven. Disbalans in je contact met sv breekt je op zeker moment op. Ik vraag me echter af of je die gelijkwaardigheid wel gaat krijgen. Je schrijft zelf op afroep beschikbaar te zijn en daaruit leidt ik af dat hij beslist en bepaalt wat, wanneer en hoe er iets gebeurt met betrekking tot jullie contact. Hij heeft dus de volledige macht en die zal hij -denk ik- niet zomaar uit handen geven of terug laten keren tot de volstrekt normale verhouding van gelijkwaardigheid. Hulde en respect voor je keuze om zelf de afspraak af te zeggen en een poging te doen om het te doorbreken. Of het daadwerkelijk tot gelijkwaardigheid leidt, is voor mij zeer de vraag. Ik verwacht dit eerlijk gezegd niet. Neem afstand van je gevoel en je verslaving voor hem en keer terug naar je verstand. Alleen dan kun je deze lastige situatie beëindigen. Bovendien loop je denk ik een levensgroot risico thuis bij je eigen partner: door verslaafd te zijn, neem je makkelijker risico's omdat je graag contact wilt met je sv. Het kan je dus ook nog eens de relatie met je eigen partner kosten. Het beëindigen van je contact met sv lijkt mij dan ook de enige oplossing. Afkicken en kappen.
Tja. Je hebt zeker een punt. Maar het gegeven blijkt dat gevoel/verstand niet matcht. Op het moment dat je je realiseert dat je verslaafd bent, is verstandig handelen soms al een gepasseerd station. Voor ons beiden geldt overigens hetzelfde hoor, lijkt op sommige punten net een 'echte relatie', inclusief hoogoplopende discussies en het daarna de goed-maaksex waar menigeen jaloers op zou zijn. En dan ga je wéér voor de bijl! Beeindigen van het contact zou misschien het beste zijn, maar lukt gewoon wederzijds niet. Gekke is dat die 'klik' die we (bijna) allemaal zo graag willen hierin gewoon spelbreker is.
Nou ja, het afzeggen van de date van vanmiddag doet me aan de ene kant ontzettend balen, want ik weet wat ik mis, aan de andere kant dus tijd om zelf eens 'in control' te zijn..
En overigens heb je meer dan gelijk als je denkt dat ik meer dan een risico loop thuis door deze afhankelijkheid. Speelt mede mee in mijn keuze voor vandaag. En ook al is sv'tje me dierbaar, mijn man en dochter zullen altijd voorgaan!
woensdag 4 februari 2009 om 14:41
Wat heerlijk al jullie verhalen... Krijg bijna de neiging om voor te stellen om eens met z'n allen op een grote bank weg te kruipen bij de haard en maar lullen, lullen, lullen... Volgens mij bij vooral de dames veel herkenning!
En Meneer de Raaf, ik wou dat jij mijn SV was!...
Ik denk ook dat mannen een wat afstandelijke vrouw geweldig vinden. Is het dan andersom misschien ook zo? Wij vinden een man leuk en spannend, hij reageert erg cool (maar spannend) en hup, wij helemaal in vervoering?....
@ Dwaallicht, het is toch wel erg prettig om te merken dat je er niet alleen in staat...in dit onrustige en eenzame gevoel, dus ook jij bedankt voor je reactie... Ik wens ons goeie beslissingen, maar vooral veel rust en liefde toe.
@ Engel, dat echte relatie gevoel herken ik ook! Soms lijkt het wel of het juist na een ruzie nog intenser is... bizar toch? Ook al een paar keer het contact gestopt, maar we kunnen het beide niet...
@ Geheim, je schrijft hier al heel lang mee, met super doordachte en gevoelige teksten! Blijf vooral de hulpbehoevende mens hier helpen!
En Meneer de Raaf, ik wou dat jij mijn SV was!...
Ik denk ook dat mannen een wat afstandelijke vrouw geweldig vinden. Is het dan andersom misschien ook zo? Wij vinden een man leuk en spannend, hij reageert erg cool (maar spannend) en hup, wij helemaal in vervoering?....
@ Dwaallicht, het is toch wel erg prettig om te merken dat je er niet alleen in staat...in dit onrustige en eenzame gevoel, dus ook jij bedankt voor je reactie... Ik wens ons goeie beslissingen, maar vooral veel rust en liefde toe.
@ Engel, dat echte relatie gevoel herken ik ook! Soms lijkt het wel of het juist na een ruzie nog intenser is... bizar toch? Ook al een paar keer het contact gestopt, maar we kunnen het beide niet...
@ Geheim, je schrijft hier al heel lang mee, met super doordachte en gevoelige teksten! Blijf vooral de hulpbehoevende mens hier helpen!
woensdag 4 februari 2009 om 14:48
quote:Kortjakje schreef op 04 februari 2009 @ 14:41:
@ Geheim, je schrijft hier al heel lang mee, met super doordachte en gevoelige teksten! Blijf vooral de hulpbehoevende mens hier helpen! quote:geheim1972 schreef op 04 februari 2009 @ 12:13:
[...]
Ja, maar jij bent ook niet zo'n hufter.
Uitzonderingen daargelaten?
Serieus, dankjewel, je maakt me aan het blozen....
@ Geheim, je schrijft hier al heel lang mee, met super doordachte en gevoelige teksten! Blijf vooral de hulpbehoevende mens hier helpen! quote:geheim1972 schreef op 04 februari 2009 @ 12:13:
[...]
Ja, maar jij bent ook niet zo'n hufter.
Uitzonderingen daargelaten?
Serieus, dankjewel, je maakt me aan het blozen....
woensdag 4 februari 2009 om 14:54
Nog even...
@ Mac; knuffel!..
@ Mynick, eerst was het inderdaad wat losser en luchtiger en daarom alleen maar leuk. Nu wordt het steeds intenser en daarmee dus ook ingewikkelder...lijkt wel...
@ Stew, wat jouw vriendin zegt klinkt mij ook heel aannemelijk; hij moet mij willen, me willen zien, willen spreken, willen zoenen en noem maar op.
Soms denk ik wel eens dat hij me nu in zijn karretje heeft, wat dus een zekerheid voor hem is. Er hoeft dus geen verovering meer plaats te vinden, dus weg met al die aandacht...
@ Mac; knuffel!..
@ Mynick, eerst was het inderdaad wat losser en luchtiger en daarom alleen maar leuk. Nu wordt het steeds intenser en daarmee dus ook ingewikkelder...lijkt wel...
@ Stew, wat jouw vriendin zegt klinkt mij ook heel aannemelijk; hij moet mij willen, me willen zien, willen spreken, willen zoenen en noem maar op.
Soms denk ik wel eens dat hij me nu in zijn karretje heeft, wat dus een zekerheid voor hem is. Er hoeft dus geen verovering meer plaats te vinden, dus weg met al die aandacht...
