Relaties
alle pijlers
Ben ik verantwoordelijk?
woensdag 4 februari 2009 om 13:38
Sinds kort heeft de hond van mijn ouders diabetes en moet gespoten worden. Één keer 's ochtends en één keer 's avonds.
Mijn moeder werkt in onregelmatige dienst en als zij 'smiddags/ 's avonds werkt dan moet ik de hond spuiten want mijn vader durft dat niet.
In het begin ging dat goed maar nu de hond vaak gespoten is gaat het natuurlijk pijn doen en piept en gromt ze van pijn en woede.
Ik kreeg er steeds meer moeite mee en kreeg er zelfs slapeloze nachten van. Ik heb bij mijn vader aangegeven dat hij het echt zelf moet gaan leren maar hij weigert omdat hij niet durft.
De nacht voordat ik dus moest spuiten sliep ik de hele nacht niet.. bang om de hond pijn te doen.
Nu heb ik de laatste tijd heel erg veel meegemaakt en ik zit niet lekker in mijn vel. Dit kan ik er gewoon niet bij hebben omdat het me enorme stress oplevert.
Ik heb dit aangegeven en mijn moeder werd meteen boos.. ik moest het er maar voor over hebben want het gaat om de gezondheid van de hond.
Nadat me gezegd werd dat ik MOEST spuiten omdat mijn moeder een dag wegging is het geklapt hier..
Ik gaf namelijk aan dat ik het al erg vervelend vond en dat ze dit wel even kon vragen ipv mededelen.
Maar ik was onverantwoordelijk naar de hond toe en kwam ze met de meest belachelijke oplossingen -zoals dat mijn vader met de hond naar mijn moeders werk moet komen - en daarmee ook een soort van emotionele chantage omdat de hond zo zieker zou worden.
Nu vertelde ze mij vandaag dat ze alleen nog 's ochtend spuiten en dat ze nu om de 2 dagen bloedonderzoek moeten doen om te controleren of het wel goed gaat.. en weer met de mededeling dat het slechter voor de hond is en ze waarschijnlijk zieker wordt nu..
Mijn schuld dus dat de hond nu extra stress krijgt volgens mijn moeder.
Ik heb gezegd dat ze die verantwoordelijkheid niet bij mij kan leggen maar dat bij mijn vader moet leggen en toen gooide ze kwaad de telefoon erop..
Mijn man zegt dat ik niet verantwoordelijk ben en dat ik eens wat vaker nee moet zeggen als ik iets niet wil/kan....
Voor mij is dit moeilijk omdat ik een extreem loyaliteitsgevoel naar mijn vader heb..
Graag jullie mening over dit verhaal..
Mijn moeder werkt in onregelmatige dienst en als zij 'smiddags/ 's avonds werkt dan moet ik de hond spuiten want mijn vader durft dat niet.
In het begin ging dat goed maar nu de hond vaak gespoten is gaat het natuurlijk pijn doen en piept en gromt ze van pijn en woede.
Ik kreeg er steeds meer moeite mee en kreeg er zelfs slapeloze nachten van. Ik heb bij mijn vader aangegeven dat hij het echt zelf moet gaan leren maar hij weigert omdat hij niet durft.
De nacht voordat ik dus moest spuiten sliep ik de hele nacht niet.. bang om de hond pijn te doen.
Nu heb ik de laatste tijd heel erg veel meegemaakt en ik zit niet lekker in mijn vel. Dit kan ik er gewoon niet bij hebben omdat het me enorme stress oplevert.
Ik heb dit aangegeven en mijn moeder werd meteen boos.. ik moest het er maar voor over hebben want het gaat om de gezondheid van de hond.
Nadat me gezegd werd dat ik MOEST spuiten omdat mijn moeder een dag wegging is het geklapt hier..
Ik gaf namelijk aan dat ik het al erg vervelend vond en dat ze dit wel even kon vragen ipv mededelen.
Maar ik was onverantwoordelijk naar de hond toe en kwam ze met de meest belachelijke oplossingen -zoals dat mijn vader met de hond naar mijn moeders werk moet komen - en daarmee ook een soort van emotionele chantage omdat de hond zo zieker zou worden.
Nu vertelde ze mij vandaag dat ze alleen nog 's ochtend spuiten en dat ze nu om de 2 dagen bloedonderzoek moeten doen om te controleren of het wel goed gaat.. en weer met de mededeling dat het slechter voor de hond is en ze waarschijnlijk zieker wordt nu..
Mijn schuld dus dat de hond nu extra stress krijgt volgens mijn moeder.
Ik heb gezegd dat ze die verantwoordelijkheid niet bij mij kan leggen maar dat bij mijn vader moet leggen en toen gooide ze kwaad de telefoon erop..
Mijn man zegt dat ik niet verantwoordelijk ben en dat ik eens wat vaker nee moet zeggen als ik iets niet wil/kan....
Voor mij is dit moeilijk omdat ik een extreem loyaliteitsgevoel naar mijn vader heb..
Graag jullie mening over dit verhaal..
If you want to tell people the truth, make them laugh, otherwise they`ll kill you
woensdag 4 februari 2009 om 14:16
woensdag 4 februari 2009 om 14:16
quote:lapin schreef op 04 februari 2009 @ 14:11:
[...]
Als de hond voor de rest nog een leuk leven zonder pijn heeft dan zou ik hem ook niet af laten maken, denk ik. Maar dat zou ik eerst zelf moeten ervaren bij mijn honden. Als ik het idee zou hebben dat het voor de hond niet leuk meer is dan zou ik hem ook af laten maken. Ik moet er niet aan denken, maar dat gaat voor bij mij.
Maar ik krijg hier niet het idee dat de hond nou zo'n rotleven heeft. Dan had de dierenarts al lang een ander advies gegeven denk ik.
Maar als de hond gaat bijten/grommen omdat jij weer met die pijnlijke spuit aan komt, dan is de verhouding toch om zeep? Als je normaal lekker met je hond ravot en nu begint ie naar je te grommen omdat ie denkt, daar heb je haar weer met d'r spuit.
Als je vader niet durft zou ik trouwens zeggen dat ie maar 'n buurman/vrouw moet regelen. Jij hebt toch ook je leven en je werk neem ik aan en je moet er nog 'n eind voor rijden ook, dan kun je toch niet elke dag komen opdraven? En waarom spuit je moeder niet 's ochtends voor haar werk en 's avonds als ze thuis komt?
[...]
Als de hond voor de rest nog een leuk leven zonder pijn heeft dan zou ik hem ook niet af laten maken, denk ik. Maar dat zou ik eerst zelf moeten ervaren bij mijn honden. Als ik het idee zou hebben dat het voor de hond niet leuk meer is dan zou ik hem ook af laten maken. Ik moet er niet aan denken, maar dat gaat voor bij mij.
Maar ik krijg hier niet het idee dat de hond nou zo'n rotleven heeft. Dan had de dierenarts al lang een ander advies gegeven denk ik.
Maar als de hond gaat bijten/grommen omdat jij weer met die pijnlijke spuit aan komt, dan is de verhouding toch om zeep? Als je normaal lekker met je hond ravot en nu begint ie naar je te grommen omdat ie denkt, daar heb je haar weer met d'r spuit.
Als je vader niet durft zou ik trouwens zeggen dat ie maar 'n buurman/vrouw moet regelen. Jij hebt toch ook je leven en je werk neem ik aan en je moet er nog 'n eind voor rijden ook, dan kun je toch niet elke dag komen opdraven? En waarom spuit je moeder niet 's ochtends voor haar werk en 's avonds als ze thuis komt?
woensdag 4 februari 2009 om 14:18
ik vind niet dat jij de eerste verantwoordelijke bent, de hond is van je ouders, dus moeten zij ervoor zorgen dat de hond op tijd z'n injecties krijgt...
als jij daar aan mee wil helpen, is hartstikke mooi, maar als dat niet kan moeten zij ervoor dat het door iemand anders gedaan wordt... jj kan niet de schuld krijgen dat de hond z'n injecties niet op tijd krijgt...
toch zou ik in jouw situatie de hond er niet onder willen laten lijden... dus als paps het niet doet.. dan zou ik toch braaf op komen draven..
je zegt dat het je stress oplevert omdat je bang bent de hond pijn te doen... is het geen idee dat jij meer begeleiding krijgt bij het spuiten zodat je leert hoe je de hond kunt injecteren met zo min mogelijk pijn?
Hopelijk ziet je vader dan ook in dat het heus niet zo eng is, en lukt het hem op den duur ook om de hond zn spuitjes te geven..
als jij daar aan mee wil helpen, is hartstikke mooi, maar als dat niet kan moeten zij ervoor dat het door iemand anders gedaan wordt... jj kan niet de schuld krijgen dat de hond z'n injecties niet op tijd krijgt...
toch zou ik in jouw situatie de hond er niet onder willen laten lijden... dus als paps het niet doet.. dan zou ik toch braaf op komen draven..
je zegt dat het je stress oplevert omdat je bang bent de hond pijn te doen... is het geen idee dat jij meer begeleiding krijgt bij het spuiten zodat je leert hoe je de hond kunt injecteren met zo min mogelijk pijn?
Hopelijk ziet je vader dan ook in dat het heus niet zo eng is, en lukt het hem op den duur ook om de hond zn spuitjes te geven..
woensdag 4 februari 2009 om 14:22
Jeetje wat een intens naar nieuws om te krijgen
Natuurlijk ben je niet verantwoordelijk voor de hond van je ouders. En wat gaat je moeder naar en ondankbaar om met alle moeite, tijd en energie die je er al wèl in hebt gestoken .
Zou het misschien een mogelijkheid zijn een buurvrouw te vragen? Misschien zijn er meer mensen met een hond in de directe omgeving van je ouders. Als ze de telefoon erop heeft gegooid zou ik in ieder geval aan haar de 'eer' laten het onderwerp opnieuw aan te snijden.
Succes, leuk is anders...
Natuurlijk ben je niet verantwoordelijk voor de hond van je ouders. En wat gaat je moeder naar en ondankbaar om met alle moeite, tijd en energie die je er al wèl in hebt gestoken .
Zou het misschien een mogelijkheid zijn een buurvrouw te vragen? Misschien zijn er meer mensen met een hond in de directe omgeving van je ouders. Als ze de telefoon erop heeft gegooid zou ik in ieder geval aan haar de 'eer' laten het onderwerp opnieuw aan te snijden.
Succes, leuk is anders...
woensdag 4 februari 2009 om 14:24
Er moet toch wel iemand in de buurt zijn die hen uit de brand kan helpen? Het klinkt alsof je moeder best gefrustreerd is en jou als enige kans ziet... kan me dat wel een beetje voorstellen maar dan moet ze je vader op zijn flikker geven. Misschien dat hij iemand kent die hem wil HELPEN en niet dat hij denkt: mijn vrouw lost het maar op. Die hond heeft gewoon recht erop om zich goed te voelen en ik vind dat je vader er zich wel erg makkelijk vanaf maakt...
En als mijn man niet zou durven injecteren, zou ik inderdaad de hond bij mij laten brengen op mijn werk. Dan heeft hij er ook nog wat aan gedaan en misschien denkt hij na een paar weken wel: "Laat ik het maar zelf doen".
En als mijn man niet zou durven injecteren, zou ik inderdaad de hond bij mij laten brengen op mijn werk. Dan heeft hij er ook nog wat aan gedaan en misschien denkt hij na een paar weken wel: "Laat ik het maar zelf doen".
woensdag 4 februari 2009 om 14:29
Eigenlijk is het meeste al gezegd. Ik wil er alleen aan toevoegen dat ik het naar voor je vindt; het moet moeilijk voor je zijn. Zo te lezen is je loyaliteit naar je ouders, en naar de hond, toe groot. Maar laat niet (langer) over jezelf lopen of je manipuleren. Je man heeft gelijk. Het communicatieprobleem en het ontbreken van een ruggengraat bij je vader zijn niet jouw probleem (al doen ze er alles aan om het jouw probleem te maken)! Ik hoop dat je snel weer lekker in je vel zit. Sterkte!
woensdag 4 februari 2009 om 14:33
Elninjoo, dat is dus ook zo.. ik kom elke keer op dezelfde tijd en dan weet ze dus dat ik kom om te spuiten..
Ze kan niet na haar werk spuiten omdat er maximaal 12 uur tussen mag zitten.. Dat is dus om 6:15 in de ochtend voor ze naar haar werk gaat en om 18:15
Ik heb allerlei opties aangedragen maar ze doen er niks mee behalve mij laten weten dat de hond er onder lijdt..
Ze laten mij altijd over mijn grenzen heen gaan terwijl ze weten dat ik het nu niet kan.. Hoe graag ik het ook wil want ik hou heel veel van het hondje..
De manier waarop dit nu gebeurt daar lijdt de hond onder maar ook ik...
Ze kan niet na haar werk spuiten omdat er maximaal 12 uur tussen mag zitten.. Dat is dus om 6:15 in de ochtend voor ze naar haar werk gaat en om 18:15
Ik heb allerlei opties aangedragen maar ze doen er niks mee behalve mij laten weten dat de hond er onder lijdt..
Ze laten mij altijd over mijn grenzen heen gaan terwijl ze weten dat ik het nu niet kan.. Hoe graag ik het ook wil want ik hou heel veel van het hondje..
De manier waarop dit nu gebeurt daar lijdt de hond onder maar ook ik...
If you want to tell people the truth, make them laugh, otherwise they`ll kill you
woensdag 4 februari 2009 om 14:34
quote:lilaemme schreef op 04 februari 2009 @ 14:29:
Eigenlijk is het meeste al gezegd. Ik wil er alleen aan toevoegen dat ik het naar voor je vindt; het moet moeilijk voor je zijn. Zo te lezen is je loyaliteit naar je ouders, en naar de hond, toe groot. Maar laat niet (langer) over jezelf lopen of je manipuleren. Je man heeft gelijk. Het communicatieprobleem en het ontbreken van een ruggengraat bij je vader zijn niet jouw probleem (al doen ze er alles aan om het jouw probleem te maken)! Ik hoop dat je snel weer lekker in je vel zit. Sterkte!(f) Lief bericht!!
Eigenlijk is het meeste al gezegd. Ik wil er alleen aan toevoegen dat ik het naar voor je vindt; het moet moeilijk voor je zijn. Zo te lezen is je loyaliteit naar je ouders, en naar de hond, toe groot. Maar laat niet (langer) over jezelf lopen of je manipuleren. Je man heeft gelijk. Het communicatieprobleem en het ontbreken van een ruggengraat bij je vader zijn niet jouw probleem (al doen ze er alles aan om het jouw probleem te maken)! Ik hoop dat je snel weer lekker in je vel zit. Sterkte!(f) Lief bericht!!
If you want to tell people the truth, make them laugh, otherwise they`ll kill you
woensdag 4 februari 2009 om 14:37
De hond is slechts het zoveelste symptoom van je eigenlijke problem, de verknipte relatie met je ouders.
Rationeel weet je heel goed dat je man gelijk heeft, maar ergens ben je nog steeds op zoek naar liefde en waardering van je ouders, en geef je toe aan de grillen in de hoop dat het ooit goed zal zijn. Jij blijft maar geven en geven, soms over je grenzen heen, el als je een keer en grens aangeeft krijg je weer de lading verwijten.
Telkens weer maken ze jou verantwoordelijk voor hun problemen, en jij zoekt zo hard naar hun liefde en waardering dat je die problemen ook weer oppakt.
absolutEinstein geeft dat ook wel aan.
als ik jou was zou ik professionele hulp zoeken om te leren om nee te zeggen tegen je ouders en je eigen grens an te geven, zonder je schuldig te voelen hierover, en zonder je een schuldgevoel te laten aanpraten.
Pas als jij het gevoel hebt dat je zelf kunt beslissen en bepalen of je ja of nee zegt tegen je ouders, wanneer je ervoor kunt kiezen om hen te helpen omdat je dat kunt en wilt, of niet omdat het teveel kost, zal een hulpverzoek van je ouders niet automatisch allen stress genereren.
Voor de huidige situatie met de hond: als het niet anders kan moet je vader er idd mee naar het werk van je moeder. Dat is niet jouw schuld of iets waar jij je bezwaard om moet voelen.
Rationeel weet je heel goed dat je man gelijk heeft, maar ergens ben je nog steeds op zoek naar liefde en waardering van je ouders, en geef je toe aan de grillen in de hoop dat het ooit goed zal zijn. Jij blijft maar geven en geven, soms over je grenzen heen, el als je een keer en grens aangeeft krijg je weer de lading verwijten.
Telkens weer maken ze jou verantwoordelijk voor hun problemen, en jij zoekt zo hard naar hun liefde en waardering dat je die problemen ook weer oppakt.
absolutEinstein geeft dat ook wel aan.
als ik jou was zou ik professionele hulp zoeken om te leren om nee te zeggen tegen je ouders en je eigen grens an te geven, zonder je schuldig te voelen hierover, en zonder je een schuldgevoel te laten aanpraten.
Pas als jij het gevoel hebt dat je zelf kunt beslissen en bepalen of je ja of nee zegt tegen je ouders, wanneer je ervoor kunt kiezen om hen te helpen omdat je dat kunt en wilt, of niet omdat het teveel kost, zal een hulpverzoek van je ouders niet automatisch allen stress genereren.
Voor de huidige situatie met de hond: als het niet anders kan moet je vader er idd mee naar het werk van je moeder. Dat is niet jouw schuld of iets waar jij je bezwaard om moet voelen.
woensdag 4 februari 2009 om 14:39
quote:Maeijken schreef op 04 februari 2009 @ 14:33:
.
Ze laten mij altijd over mijn grenzen heen gaan terwijl ze weten dat ik het nu niet kan.. Hoe graag ik het ook wil want ik hou heel veel van het hondje..
.En jij laat over je grenzen heengaan terwijl je weet dat je het niet kan. Sterker nog, het kan niet omdat jij al te vaak over je grens hebt laten gaan. Daar kunnen je ouders weinig aan doen, dat is jouiw probleem om op te lossen. Zoek daar hulp voor.
.
Ze laten mij altijd over mijn grenzen heen gaan terwijl ze weten dat ik het nu niet kan.. Hoe graag ik het ook wil want ik hou heel veel van het hondje..
.En jij laat over je grenzen heengaan terwijl je weet dat je het niet kan. Sterker nog, het kan niet omdat jij al te vaak over je grens hebt laten gaan. Daar kunnen je ouders weinig aan doen, dat is jouiw probleem om op te lossen. Zoek daar hulp voor.
woensdag 4 februari 2009 om 14:41
Omdat je de hond nog steeds spuit ben je wel degelijk verantwoordelijk voor de hond. Alles staat of valt met jouw duidelijke antwoord richting jouw moeder hierover.
Maar net als MV zegt, spuiten kun je leren en ook kun je de hond trainen om beter te reageren wanneer je hem gaat spuiten.
Buiten het correct spuiten, maak er een spelletje van. Zorg voor veelvuldige beloningen in de vorm van knuffels en lekkernijen.
Geheid dat de hond beter gaat reageren.
Maar net als MV zegt, spuiten kun je leren en ook kun je de hond trainen om beter te reageren wanneer je hem gaat spuiten.
Buiten het correct spuiten, maak er een spelletje van. Zorg voor veelvuldige beloningen in de vorm van knuffels en lekkernijen.
Geheid dat de hond beter gaat reageren.
woensdag 4 februari 2009 om 14:41
Ik snap heel goed dat je het niet durft,je weet zelf hoe het is na vruchtbaarheidsbehandelingen ,hoe pijn het doet om te spuiten(wij hebben hetzelfde meegemaakt,ook geen kinderen kunnen krijgen,1 maand geleden gehoord,k.. he!6 jaar bezig geweest)dus ik begrijp heeeeeel goed dat je ook even een tijd niks aan je kop wilt hebben!Kom voor jezelf op en zeg dat ze het zelf moeten doen,je moet nu bepaalde dingen een plaats kunnen geven en even aan jezelf en je man denken!!!!!Doen!!!!
kijk altijd wat je hebt en niet wat je niet hebt...
woensdag 4 februari 2009 om 14:42
Klopt dat je precies op tijd moet spuiten.
Je geeft aan dat je al allerlei verschillende mogelijkheden hebt aangedragen die zij verwerpen.
Dan is de keuze aan jou; wel of niet doen. Met motivatie.
Ja wat wil je dan van ons horen, met alle liefde zou ik je willen helpen maar je ouders zijn die stug zijn. Dus zielig dat het over het hoofd van het hondje moet, maar alleen jij kan die beslissing maken of je hiermee door wil en kan gaan.
Makkelijk is die beslissing niet. Denk je als je zegt dat je het niet meer doet dat je vader het toch gaat proberen of dat ze het hondje dan laten inslapen? Wat is de druk die ze je opleggen?
Sterkte hoe dan ook.
Je geeft aan dat je al allerlei verschillende mogelijkheden hebt aangedragen die zij verwerpen.
Dan is de keuze aan jou; wel of niet doen. Met motivatie.
Ja wat wil je dan van ons horen, met alle liefde zou ik je willen helpen maar je ouders zijn die stug zijn. Dus zielig dat het over het hoofd van het hondje moet, maar alleen jij kan die beslissing maken of je hiermee door wil en kan gaan.
Makkelijk is die beslissing niet. Denk je als je zegt dat je het niet meer doet dat je vader het toch gaat proberen of dat ze het hondje dan laten inslapen? Wat is de druk die ze je opleggen?
Sterkte hoe dan ook.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
woensdag 4 februari 2009 om 14:44
quote:return_of_kreng schreef op 04 februari 2009 @ 14:39:
[...]
En jij laat over je grenzen heengaan terwijl je weet dat je het niet kan. Sterker nog, het kan niet omdat jij al te vaak over je grens hebt laten gaan. Daar kunnen je ouders weinig aan doen, dat is jouiw probleem om op te lossen. Zoek daar hulp voor.Klopt helemaal.. en ik heb zelfs maandag al gebeld voor een verwijzing voor therapie omdat ik met meer dingen loop.. en dat heeft heel veel met grenzen te maken.
[...]
En jij laat over je grenzen heengaan terwijl je weet dat je het niet kan. Sterker nog, het kan niet omdat jij al te vaak over je grens hebt laten gaan. Daar kunnen je ouders weinig aan doen, dat is jouiw probleem om op te lossen. Zoek daar hulp voor.Klopt helemaal.. en ik heb zelfs maandag al gebeld voor een verwijzing voor therapie omdat ik met meer dingen loop.. en dat heeft heel veel met grenzen te maken.
If you want to tell people the truth, make them laugh, otherwise they`ll kill you
woensdag 4 februari 2009 om 14:45
quote:pom508 schreef op 04 februari 2009 @ 14:41:
Omdat je de hond nog steeds spuit ben je wel degelijk verantwoordelijk voor de hond. Alles staat of valt met jouw duidelijke antwoord richting jouw moeder hierover.
Maar net als MV zegt, spuiten kun je leren en ook kun je de hond trainen om beter te reageren wanneer je hem gaat spuiten.
Buiten het correct spuiten, maak er een spelletje van. Zorg voor veelvuldige beloningen in de vorm van knuffels en lekkernijen.
Geheid dat de hond beter gaat reageren.Ik spuit nu al een week niet meer.. heb ook duidelijk aangegeven waarom ik het niet wilde doen..
Omdat je de hond nog steeds spuit ben je wel degelijk verantwoordelijk voor de hond. Alles staat of valt met jouw duidelijke antwoord richting jouw moeder hierover.
Maar net als MV zegt, spuiten kun je leren en ook kun je de hond trainen om beter te reageren wanneer je hem gaat spuiten.
Buiten het correct spuiten, maak er een spelletje van. Zorg voor veelvuldige beloningen in de vorm van knuffels en lekkernijen.
Geheid dat de hond beter gaat reageren.Ik spuit nu al een week niet meer.. heb ook duidelijk aangegeven waarom ik het niet wilde doen..
If you want to tell people the truth, make them laugh, otherwise they`ll kill you
woensdag 4 februari 2009 om 14:47
quote:mylenevalerie schreef op 04 februari 2009 @ 14:42:
Klopt dat je precies op tijd moet spuiten.
Je geeft aan dat je al allerlei verschillende mogelijkheden hebt aangedragen die zij verwerpen.
Dan is de keuze aan jou; wel of niet doen. Met motivatie.
Ja wat wil je dan van ons horen, met alle liefde zou ik je willen helpen maar je ouders zijn die stug zijn. Dus zielig dat het over het hoofd van het hondje moet, maar alleen jij kan die beslissing maken of je hiermee door wil en kan gaan.
Makkelijk is die beslissing niet. Denk je als je zegt dat je het niet meer doet dat je vader het toch gaat proberen of dat ze het hondje dan laten inslapen? Wat is de druk die ze je opleggen?
Sterkte hoe dan ook.
Nee hij gaat niet spuiten.. hij weigert en gaat er niet eens op in.. blijft gewoon tv kijken waardoor ik dus weer boos word..
Het is idd zielig dat het over een hondje gaat en ik zou het ook liever anders zien.
Voel me zo enorm schuldig!!
Ik vraag ook niet om gelijk of medeleven hoor
Ik wilde meer weten of ik nou gek was of niet
Klopt dat je precies op tijd moet spuiten.
Je geeft aan dat je al allerlei verschillende mogelijkheden hebt aangedragen die zij verwerpen.
Dan is de keuze aan jou; wel of niet doen. Met motivatie.
Ja wat wil je dan van ons horen, met alle liefde zou ik je willen helpen maar je ouders zijn die stug zijn. Dus zielig dat het over het hoofd van het hondje moet, maar alleen jij kan die beslissing maken of je hiermee door wil en kan gaan.
Makkelijk is die beslissing niet. Denk je als je zegt dat je het niet meer doet dat je vader het toch gaat proberen of dat ze het hondje dan laten inslapen? Wat is de druk die ze je opleggen?
Sterkte hoe dan ook.
Nee hij gaat niet spuiten.. hij weigert en gaat er niet eens op in.. blijft gewoon tv kijken waardoor ik dus weer boos word..
Het is idd zielig dat het over een hondje gaat en ik zou het ook liever anders zien.
Voel me zo enorm schuldig!!
Ik vraag ook niet om gelijk of medeleven hoor
Ik wilde meer weten of ik nou gek was of niet
If you want to tell people the truth, make them laugh, otherwise they`ll kill you
woensdag 4 februari 2009 om 14:48
quote:esra schreef op 04 februari 2009 @ 14:41:
Ik snap heel goed dat je het niet durft,je weet zelf hoe het is na vruchtbaarheidsbehandelingen ,hoe pijn het doet om te spuiten(wij hebben hetzelfde meegemaakt,ook geen kinderen kunnen krijgen,1 maand geleden gehoord,k.. he!6 jaar bezig geweest)dus ik begrijp heeeeeel goed dat je ook even een tijd niks aan je kop wilt hebben!Kom voor jezelf op en zeg dat ze het zelf moeten doen,je moet nu bepaalde dingen een plaats kunnen geven en even aan jezelf en je man denken!!!!!Doen!!!!Ik wilde je even een geven!!
Ik snap heel goed dat je het niet durft,je weet zelf hoe het is na vruchtbaarheidsbehandelingen ,hoe pijn het doet om te spuiten(wij hebben hetzelfde meegemaakt,ook geen kinderen kunnen krijgen,1 maand geleden gehoord,k.. he!6 jaar bezig geweest)dus ik begrijp heeeeeel goed dat je ook even een tijd niks aan je kop wilt hebben!Kom voor jezelf op en zeg dat ze het zelf moeten doen,je moet nu bepaalde dingen een plaats kunnen geven en even aan jezelf en je man denken!!!!!Doen!!!!Ik wilde je even een geven!!
If you want to tell people the truth, make them laugh, otherwise they`ll kill you
woensdag 4 februari 2009 om 15:14
Knap dat je toch je grenzen stelt en dat je hier proffesionele hulp bij gaat krijgen. Ik ben zelf ook in behandeling en grenzen aangeven is bij mij ook een groot probleem.
Dat de hond niet echt jouw verantwoording weet je ergens best, maar door je ouders ga je aan jezelf twijfelen denk ik zo.
Blijf bij je standpunt. Ook al zullen ze het er niet mee eens zijn of worden.
Succes, ook verder in je behandeling.
Dat de hond niet echt jouw verantwoording weet je ergens best, maar door je ouders ga je aan jezelf twijfelen denk ik zo.
Blijf bij je standpunt. Ook al zullen ze het er niet mee eens zijn of worden.
Succes, ook verder in je behandeling.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
woensdag 4 februari 2009 om 15:49
Lijkt verdomd veel op emotionele chantage, als jij het niet doet doet niemand het en das slecht voor het hondje en dus jou schuld! Maar goed, die vlieger gaat niet helemaal op natuurlijk! Is immers allang super dat je je ouders op deze manier helpt, maar het is verre van de ideale oplossing.
Ik snap helemaal hoe je je voelt, om iedereen te pleasen blijf je maar ja zeggen, ook al wil je niet, en voel je je laf naar jezelf toe, omdat je niet doet wat je zelf wil, maar wel wat een ander wil. Luister nu gewoon lekker naar jezelf, je doet het niet! Sneu voor het hondje, maar niet jou schuld. Zeker niet jou schuld!!
Stel nogmaals rustig voor om een buurvrouw te vragen.
Of nee.. Doe gewoon eens helemaal niks. Nu ga jij je in allerlei bochten wringen om het je ouders makkelijk te maken, ga jij een buurvrouw inschakelen, terwijl dat iets is wat je starre vader zelf wel kan doen.
Van hier
Ik snap helemaal hoe je je voelt, om iedereen te pleasen blijf je maar ja zeggen, ook al wil je niet, en voel je je laf naar jezelf toe, omdat je niet doet wat je zelf wil, maar wel wat een ander wil. Luister nu gewoon lekker naar jezelf, je doet het niet! Sneu voor het hondje, maar niet jou schuld. Zeker niet jou schuld!!
Stel nogmaals rustig voor om een buurvrouw te vragen.
Of nee.. Doe gewoon eens helemaal niks. Nu ga jij je in allerlei bochten wringen om het je ouders makkelijk te maken, ga jij een buurvrouw inschakelen, terwijl dat iets is wat je starre vader zelf wel kan doen.
Van hier
donderdag 5 februari 2009 om 18:01
Maejken, wat een nare situatie zeg! Als je al niet lekker in je vel zit kun je dit er niet nog eens bij hebben.
Ik vind het eerlijk gezegd geen stijl van je ouders hoor! Zij hebben voor die hond gekozen dus het is aan hen om ervoor te zorgen. Hier in de buurt is er zo'n service die zorgt voor katten en honden (uitlaten, eten geven e.d.), misschien is dat bij jullie ook en kunnen zij ook spuiten? Het is geen goedkope oplossing maar goed, anders leert je vader het maar. Vind het echt heel laf van hem!! (word er gewoon echt boos om als ik erover nadenk...)
Ik heb met mijn ex een kat met suikerziekte gehad en wij deden het spuiten altijd zelf. Ik dus ook terwijl als je met een spuit bij mij in de buurt komt ik al wit wegtrek. Het went echt hoor! Ik moest me er ook overheen zetten maar het ging wel. Alleen bij uitzondering (weekendje of dagje weg) vroegen we het aan een paar mensen die wij het hadden geleerd. Het beest voelde er overigens nooit wat van dus dat scheelt wel natuurlijk... Geef je de spuit ook terwijl hij zit te eten? Dat deden wij altijd en dat werkte prima. Die kat keek niet op of om want die had alleen interesse in zijn blikvoer
Sterkte hiermee in ieder geval! Ik hoop dat het je lukt om het probleem bij hen te laten liggen. En hopelijk laten ze het beest niet onnodig lijden... Als ze er niet voor kunnen zorgen moeten ze een andere oplossing vinden, maar niet jou gebruiken d.m.v emotionele chantage!!
Ik vind het eerlijk gezegd geen stijl van je ouders hoor! Zij hebben voor die hond gekozen dus het is aan hen om ervoor te zorgen. Hier in de buurt is er zo'n service die zorgt voor katten en honden (uitlaten, eten geven e.d.), misschien is dat bij jullie ook en kunnen zij ook spuiten? Het is geen goedkope oplossing maar goed, anders leert je vader het maar. Vind het echt heel laf van hem!! (word er gewoon echt boos om als ik erover nadenk...)
Ik heb met mijn ex een kat met suikerziekte gehad en wij deden het spuiten altijd zelf. Ik dus ook terwijl als je met een spuit bij mij in de buurt komt ik al wit wegtrek. Het went echt hoor! Ik moest me er ook overheen zetten maar het ging wel. Alleen bij uitzondering (weekendje of dagje weg) vroegen we het aan een paar mensen die wij het hadden geleerd. Het beest voelde er overigens nooit wat van dus dat scheelt wel natuurlijk... Geef je de spuit ook terwijl hij zit te eten? Dat deden wij altijd en dat werkte prima. Die kat keek niet op of om want die had alleen interesse in zijn blikvoer
Sterkte hiermee in ieder geval! Ik hoop dat het je lukt om het probleem bij hen te laten liggen. En hopelijk laten ze het beest niet onnodig lijden... Als ze er niet voor kunnen zorgen moeten ze een andere oplossing vinden, maar niet jou gebruiken d.m.v emotionele chantage!!
Hoe erg het ook is, chocola helpt!
donderdag 12 februari 2009 om 11:28
Ik wilde even laten weten hoe het is verlopen.
Ik heb het probleem nog een keer aangehaald bij mijn moeder omdat ik duidelijk wilde maken dat ik het niet eerlijk vind dat ze mij met de verantwoordelijkheid opschepen.
Dat ik best wil spuiten als ze een dag weggaan of als het ECHT niet anders kan maar wel nadat het gevraagd is ipv tussen neus en lippen door verteld wordt.
Mijn moeder schoot gelijk in de verdediging en toen heb ik haar gezegd dat als ze boos op iemand wil zijn dat ze dat op mijn vader moet zijn en niet op mij.
Gesprek was weer gelijk over...
Jammer maar ik heb gezegd wat ik wilde zeggen.
De hond wordt nu een tijdje alleen 's ochtends gespoten en gisteren kwam uit het bloedonderzoek dat de suiker onder controle is
De relatie tussen mijn moeder en mij zal voor altijd stroef verlopen maar ik ben toch trots op mijzelf dat ik mijn grens heb gesteld en mijzelf er aan gehouden heb.
Ik heb het probleem nog een keer aangehaald bij mijn moeder omdat ik duidelijk wilde maken dat ik het niet eerlijk vind dat ze mij met de verantwoordelijkheid opschepen.
Dat ik best wil spuiten als ze een dag weggaan of als het ECHT niet anders kan maar wel nadat het gevraagd is ipv tussen neus en lippen door verteld wordt.
Mijn moeder schoot gelijk in de verdediging en toen heb ik haar gezegd dat als ze boos op iemand wil zijn dat ze dat op mijn vader moet zijn en niet op mij.
Gesprek was weer gelijk over...
Jammer maar ik heb gezegd wat ik wilde zeggen.
De hond wordt nu een tijdje alleen 's ochtends gespoten en gisteren kwam uit het bloedonderzoek dat de suiker onder controle is
De relatie tussen mijn moeder en mij zal voor altijd stroef verlopen maar ik ben toch trots op mijzelf dat ik mijn grens heb gesteld en mijzelf er aan gehouden heb.
If you want to tell people the truth, make them laugh, otherwise they`ll kill you
donderdag 12 februari 2009 om 11:30
het is niet jouw verantwoordelijkheid en je ouders doen aan emotionele chantage bij jou. Niet tof.
Als ze niet meer voor de hond kunnen zorgen omdat het spuiten een probleem is, moeten ze misschien een ander huisje voor het beestje zoeken waar dat geen enkel probleem is.
Hoe oud is de hond trouwens?
Als ze niet meer voor de hond kunnen zorgen omdat het spuiten een probleem is, moeten ze misschien een ander huisje voor het beestje zoeken waar dat geen enkel probleem is.
Hoe oud is de hond trouwens?
