Relaties
alle pijlers
Ben ik verantwoordelijk?
woensdag 4 februari 2009 om 13:38
Sinds kort heeft de hond van mijn ouders diabetes en moet gespoten worden. Één keer 's ochtends en één keer 's avonds.
Mijn moeder werkt in onregelmatige dienst en als zij 'smiddags/ 's avonds werkt dan moet ik de hond spuiten want mijn vader durft dat niet.
In het begin ging dat goed maar nu de hond vaak gespoten is gaat het natuurlijk pijn doen en piept en gromt ze van pijn en woede.
Ik kreeg er steeds meer moeite mee en kreeg er zelfs slapeloze nachten van. Ik heb bij mijn vader aangegeven dat hij het echt zelf moet gaan leren maar hij weigert omdat hij niet durft.
De nacht voordat ik dus moest spuiten sliep ik de hele nacht niet.. bang om de hond pijn te doen.
Nu heb ik de laatste tijd heel erg veel meegemaakt en ik zit niet lekker in mijn vel. Dit kan ik er gewoon niet bij hebben omdat het me enorme stress oplevert.
Ik heb dit aangegeven en mijn moeder werd meteen boos.. ik moest het er maar voor over hebben want het gaat om de gezondheid van de hond.
Nadat me gezegd werd dat ik MOEST spuiten omdat mijn moeder een dag wegging is het geklapt hier..
Ik gaf namelijk aan dat ik het al erg vervelend vond en dat ze dit wel even kon vragen ipv mededelen.
Maar ik was onverantwoordelijk naar de hond toe en kwam ze met de meest belachelijke oplossingen -zoals dat mijn vader met de hond naar mijn moeders werk moet komen - en daarmee ook een soort van emotionele chantage omdat de hond zo zieker zou worden.
Nu vertelde ze mij vandaag dat ze alleen nog 's ochtend spuiten en dat ze nu om de 2 dagen bloedonderzoek moeten doen om te controleren of het wel goed gaat.. en weer met de mededeling dat het slechter voor de hond is en ze waarschijnlijk zieker wordt nu..
Mijn schuld dus dat de hond nu extra stress krijgt volgens mijn moeder.
Ik heb gezegd dat ze die verantwoordelijkheid niet bij mij kan leggen maar dat bij mijn vader moet leggen en toen gooide ze kwaad de telefoon erop..
Mijn man zegt dat ik niet verantwoordelijk ben en dat ik eens wat vaker nee moet zeggen als ik iets niet wil/kan....
Voor mij is dit moeilijk omdat ik een extreem loyaliteitsgevoel naar mijn vader heb..
Graag jullie mening over dit verhaal..
Mijn moeder werkt in onregelmatige dienst en als zij 'smiddags/ 's avonds werkt dan moet ik de hond spuiten want mijn vader durft dat niet.
In het begin ging dat goed maar nu de hond vaak gespoten is gaat het natuurlijk pijn doen en piept en gromt ze van pijn en woede.
Ik kreeg er steeds meer moeite mee en kreeg er zelfs slapeloze nachten van. Ik heb bij mijn vader aangegeven dat hij het echt zelf moet gaan leren maar hij weigert omdat hij niet durft.
De nacht voordat ik dus moest spuiten sliep ik de hele nacht niet.. bang om de hond pijn te doen.
Nu heb ik de laatste tijd heel erg veel meegemaakt en ik zit niet lekker in mijn vel. Dit kan ik er gewoon niet bij hebben omdat het me enorme stress oplevert.
Ik heb dit aangegeven en mijn moeder werd meteen boos.. ik moest het er maar voor over hebben want het gaat om de gezondheid van de hond.
Nadat me gezegd werd dat ik MOEST spuiten omdat mijn moeder een dag wegging is het geklapt hier..
Ik gaf namelijk aan dat ik het al erg vervelend vond en dat ze dit wel even kon vragen ipv mededelen.
Maar ik was onverantwoordelijk naar de hond toe en kwam ze met de meest belachelijke oplossingen -zoals dat mijn vader met de hond naar mijn moeders werk moet komen - en daarmee ook een soort van emotionele chantage omdat de hond zo zieker zou worden.
Nu vertelde ze mij vandaag dat ze alleen nog 's ochtend spuiten en dat ze nu om de 2 dagen bloedonderzoek moeten doen om te controleren of het wel goed gaat.. en weer met de mededeling dat het slechter voor de hond is en ze waarschijnlijk zieker wordt nu..
Mijn schuld dus dat de hond nu extra stress krijgt volgens mijn moeder.
Ik heb gezegd dat ze die verantwoordelijkheid niet bij mij kan leggen maar dat bij mijn vader moet leggen en toen gooide ze kwaad de telefoon erop..
Mijn man zegt dat ik niet verantwoordelijk ben en dat ik eens wat vaker nee moet zeggen als ik iets niet wil/kan....
Voor mij is dit moeilijk omdat ik een extreem loyaliteitsgevoel naar mijn vader heb..
Graag jullie mening over dit verhaal..
If you want to tell people the truth, make them laugh, otherwise they`ll kill you
donderdag 12 februari 2009 om 13:02
Wacheffe....je man? Je woont niet thuis bij je ouders?
Je bent gewoon getrouwd?
Dan kan je moeder je VRAGEN of je de hond wil verzorgen en als je dat niet (meer) wil heeft ze dat gewoon te pikken. Het is toch haar hond?
En je moeder er eens fijntjes op wijzen dat je vader zich aan zijn verantwoordelijkheid onttrekt en jij daar de schuld van krijgt...
Je bent gewoon getrouwd?
Dan kan je moeder je VRAGEN of je de hond wil verzorgen en als je dat niet (meer) wil heeft ze dat gewoon te pikken. Het is toch haar hond?
En je moeder er eens fijntjes op wijzen dat je vader zich aan zijn verantwoordelijkheid onttrekt en jij daar de schuld van krijgt...
donderdag 12 februari 2009 om 13:39
Jeetje, wat een verhaal zeg! Eigenlijk is alles al zo'n beetje gezegd wat je hierover kunt zeggen, maar als ik het verhaal zo lees dan heb ik de indruk dat er heel veel niet uitgesproken ellende van eerdere kwesties onder de oppervlakte aanwezig zijn. Ik vind het heel erg dat je moeder jou als volwassen vrouw op zo'n gemene manier haar wil probeert op te leggen, terwijl je vader zich aan zijn verantwoordelijkheid onttrekt. Het is heel dapper van je dat je je grenzen aangeeft, je man heeft daar ook helemaal gelijk in. Gelukkig voor de hond is het nu weer onder controle, arm beestje. Helaas beginnen maar al te veel mensen aan een huisdier zonder erbij stil te staan dat ze naar het dier verplicht zijn om er altijd goed voor te zorgen en het beestje liefde te geven.
Ik wens je sterkte met de hele situatie, en bewaak je grenzen!
Ik wens je sterkte met de hele situatie, en bewaak je grenzen!
donderdag 12 februari 2009 om 14:33
Wat een goed nieuws dat de suiker van de hond in kwestie goed is met alleen maar 's ochtends spuiten. Dan is het spuitprobleem toch nu opgelost? Of las ik het verkeerd?
Wat goed van je dat je voor jezelf bent opgekomen en dat je tegen je moeder hebt gezegd dat ze zich niet op jou maar op je vader moet afreageren!
Want dat is zo... Wat iedereen al zei: Het is hun hond dus hun verantwoording. En als ze dan aan jou vragen of je wilt spuiten is het één ding... maar ze mogen het niet van je verwachten vind ik.
Groetjes
Wat goed van je dat je voor jezelf bent opgekomen en dat je tegen je moeder hebt gezegd dat ze zich niet op jou maar op je vader moet afreageren!
Want dat is zo... Wat iedereen al zei: Het is hun hond dus hun verantwoording. En als ze dan aan jou vragen of je wilt spuiten is het één ding... maar ze mogen het niet van je verwachten vind ik.
Groetjes
