Relaties
alle pijlers
Ik snap niets meer van haar...
zondag 8 februari 2009 om 16:45
Hallo, ik ben Robert en nieuw op dit forum en wellicht is de titel van dit topic nogal kort door de bocht, maar het voelt echt zo...
Om te vermijden dat het een super lang en warrig verhaal wordt, zal ik mijn best doen om het in het kort weer te geven;
Het gaat hier om mijn maatje, mijn beste vriendin. We gaan nu al zo'n zes jaar met elkaar om. Veel up en downs gekend, maar goed, we zijn er nog. Sinds vorige zomer is bij mij echter het onvermijdelijke gebeurd. Ik kreeg gevoelens voor haar, liefde wel te verstaan. Na een hele poos van ontkenning heb ik haar uiteindelijk in een gesprek onder vier ogen er van kunnen verwittigen.
Aangegeven dat ik het alleen maar vertelde om het een plek te kunnen geven, want ik werd gek van het blijven ontkennen van iets wat er wel degelijk was. Een heel belangrijk detail: ze heeft een relatie met een ander meisje, want ze is lesbisch. In het hele begin toen ik haar leerde kennen noemde zij zichzelf nog biseksueel, maar goed, ze gaat nu al zo lang met vrouwen dat het veilig is om haar lesbisch te noemen. Na het hele gesprek vroeg ze aan mij om er niet meer over te praten en het voor mezelf te houden, want ze wilde niet meegetrokken worden in mijn gevoel.
Alles goed en wel. Ik moest er mee leren om gaan en het haar vertellen was voor mij een stap in de goede richting. Tuurlijk was het niet makkelijk. Ik had het liever anders gezien, maar het is nu eenmaal zo. Een goede twee maanden gingen er voorbij en alle contact was gewoon hetzelfde gebleven, met dat verschil dat ik dus nergens meer over sprak wat betreft mijn gevoelens.
Toen kwam de explosie. In november kregen we een ontzettende ruzie over het feit dat zij zich schuldig voelde tegenover haar vriendin dat ze zoveel met mij was. Ook het feit dat ik nergens meer over sprak kwam ter sprake. Ik stond perplex. Voor mijn gevoel ging alles lekker en ik viel haar nergens mee lastig.
Naderhand hebben we dit wel uitgesproken, waarbij ik aan heb gegeven dit niet leuk te vinden, want voor mijn gevoel had zij mij drie stappen terug gezet in de tijd. Afgesproken dat zij het zou vertellen tegen haar vriendin, want daar scheen ze mee te zitten, terwijl ik al vanaf het begin zei dat ze het gewoon moest vertellen.
Het is nu februari 2009. We hebben bekant elke week ruzie die leidt tot niets. Waar gaan die ruzie's over? Over van alles en niets. Over het feit dat ze soms denkt dat ik haar express kwijt wil raken tot het feit dat ze vind dat ik soms te kortaf doe of zogenaamd in een bui zit en iedereen buiten sluit. (Dat laatste heb ik soms ja, maar dat ben ik gewoon.)
Ik weet zeker dat ik bepaalde dingen ben vergeten, maar anders wordt het echt heel lang. Het voelt bijna als een frustratie, maar dit lucht wel op.
Om te vermijden dat het een super lang en warrig verhaal wordt, zal ik mijn best doen om het in het kort weer te geven;
Het gaat hier om mijn maatje, mijn beste vriendin. We gaan nu al zo'n zes jaar met elkaar om. Veel up en downs gekend, maar goed, we zijn er nog. Sinds vorige zomer is bij mij echter het onvermijdelijke gebeurd. Ik kreeg gevoelens voor haar, liefde wel te verstaan. Na een hele poos van ontkenning heb ik haar uiteindelijk in een gesprek onder vier ogen er van kunnen verwittigen.
Aangegeven dat ik het alleen maar vertelde om het een plek te kunnen geven, want ik werd gek van het blijven ontkennen van iets wat er wel degelijk was. Een heel belangrijk detail: ze heeft een relatie met een ander meisje, want ze is lesbisch. In het hele begin toen ik haar leerde kennen noemde zij zichzelf nog biseksueel, maar goed, ze gaat nu al zo lang met vrouwen dat het veilig is om haar lesbisch te noemen. Na het hele gesprek vroeg ze aan mij om er niet meer over te praten en het voor mezelf te houden, want ze wilde niet meegetrokken worden in mijn gevoel.
Alles goed en wel. Ik moest er mee leren om gaan en het haar vertellen was voor mij een stap in de goede richting. Tuurlijk was het niet makkelijk. Ik had het liever anders gezien, maar het is nu eenmaal zo. Een goede twee maanden gingen er voorbij en alle contact was gewoon hetzelfde gebleven, met dat verschil dat ik dus nergens meer over sprak wat betreft mijn gevoelens.
Toen kwam de explosie. In november kregen we een ontzettende ruzie over het feit dat zij zich schuldig voelde tegenover haar vriendin dat ze zoveel met mij was. Ook het feit dat ik nergens meer over sprak kwam ter sprake. Ik stond perplex. Voor mijn gevoel ging alles lekker en ik viel haar nergens mee lastig.
Naderhand hebben we dit wel uitgesproken, waarbij ik aan heb gegeven dit niet leuk te vinden, want voor mijn gevoel had zij mij drie stappen terug gezet in de tijd. Afgesproken dat zij het zou vertellen tegen haar vriendin, want daar scheen ze mee te zitten, terwijl ik al vanaf het begin zei dat ze het gewoon moest vertellen.
Het is nu februari 2009. We hebben bekant elke week ruzie die leidt tot niets. Waar gaan die ruzie's over? Over van alles en niets. Over het feit dat ze soms denkt dat ik haar express kwijt wil raken tot het feit dat ze vind dat ik soms te kortaf doe of zogenaamd in een bui zit en iedereen buiten sluit. (Dat laatste heb ik soms ja, maar dat ben ik gewoon.)
Ik weet zeker dat ik bepaalde dingen ben vergeten, maar anders wordt het echt heel lang. Het voelt bijna als een frustratie, maar dit lucht wel op.
zondag 8 februari 2009 om 16:49
Het klinkt misschien naar, maar ik denk dat het beter is dat jullie even wat afstand moeten nemen.
Mijn man heeft een beste vriendin en toen ze samen veel gedeeld hadden in een voor beiden moeilijke tijd, was hij in de war over wat hij voelde voor haar. Hij dacht dat hij verliefd was. Toen explodeerde de vriendschap. Na anderhalf jaar kregen ze weer contact en ze zijn nu al weer 6 jaar de beste vriendjes.
Mijn man heeft een beste vriendin en toen ze samen veel gedeeld hadden in een voor beiden moeilijke tijd, was hij in de war over wat hij voelde voor haar. Hij dacht dat hij verliefd was. Toen explodeerde de vriendschap. Na anderhalf jaar kregen ze weer contact en ze zijn nu al weer 6 jaar de beste vriendjes.
Stressed is just desserts spelled backwards
zondag 8 februari 2009 om 17:01
Ja, been there done that... Ik heb haar al eerder een half jaar niet gesproken, omdat zij en mijn ex ruzie kregen met elkaar en ik koos voor mijn ex. Is wel een aantal jaar geleden al hoor.
Ik ben zeker van wat ik voel voor haar. Ik heb respect voor haar geaardheid en haar relatie. Ik wil haar niet afpakken ofzo.
Ik heb juist afstand genomen.
Ik ben zeker van wat ik voel voor haar. Ik heb respect voor haar geaardheid en haar relatie. Ik wil haar niet afpakken ofzo.
Ik heb juist afstand genomen.
zondag 8 februari 2009 om 17:06
zondag 8 februari 2009 om 17:19
We hebben gelukkig niet elke keer ruzie.. Ondanks alles kunnen we heel goed met elkaar praten. Of het nou over de dagelijkse gang van zaken gaat of persoonlijke dingen zoals familie of weet ik veel wat. We hebben echt een band met elkaar...
Alleen, zij weet zelf niet eens waardoor ze soms van die uitbarstingen richting mij heeft. Soms wilt ze er ook niet over praten en weet ze het voor mijn gevoel wel... Het enige wat bij mij energie weg neemt is juist dat. Het niet weten waarom ze zo doet. Het is niet normaal voor een vriendschap.
Ik heb haar de laatste keer gevraagd of ze het vervelend of irritant vind dat ik gevoelens voor haar heb en dat vind ze niet.
Ik weet dat ik niet alle schuld in haar schoenen kan schuiven. Ik ben soms ook moeilijk in de omgang of kortaf of afstandelijk, maar dat weet ze al langer dan vandaag. In een vriendschap hoor je dat te respecteren naar mijn mening. Soms denk ik echt dat ik in een relatie zit hoor... Dat klinkt dan weer belachelijk, maar toch.
Alleen, zij weet zelf niet eens waardoor ze soms van die uitbarstingen richting mij heeft. Soms wilt ze er ook niet over praten en weet ze het voor mijn gevoel wel... Het enige wat bij mij energie weg neemt is juist dat. Het niet weten waarom ze zo doet. Het is niet normaal voor een vriendschap.
Ik heb haar de laatste keer gevraagd of ze het vervelend of irritant vind dat ik gevoelens voor haar heb en dat vind ze niet.
Ik weet dat ik niet alle schuld in haar schoenen kan schuiven. Ik ben soms ook moeilijk in de omgang of kortaf of afstandelijk, maar dat weet ze al langer dan vandaag. In een vriendschap hoor je dat te respecteren naar mijn mening. Soms denk ik echt dat ik in een relatie zit hoor... Dat klinkt dan weer belachelijk, maar toch.
zondag 8 februari 2009 om 17:29
Ik denk dat ze meer voor je voelt dan ze eigenlijk wil op het moment. Door jouw openbaarmaking is zij langzaam gaan twijfelen of haar gevoelens naar haar vriendin 100% oprecht zijn en is zij gaan nadenken hoe het zou zijn om met jou verder te gaan. Dat kweekt schuld naar haar vriendin toe. Haar vriendin voelt dit, confronteert haar daarmee en zegt dat jij de dingen in de war schopt, waarop je vriendin niet meer weet hoe het zit en terugvalt op jouw bekendmaking en jou de schuld geeft van haar twijfels. Zou dit kunnen?
zondag 8 februari 2009 om 17:43
@ matamata
Ik heb afgelopen keer ook haar vriendin aan de telefoon gehad, omdat die het niet meer trok. Ze zei dat ze nu al maanden zo rond loopt met een vriendin die zich mijn gedrag aantrekt. Zij is al dat 'gezeik' zat...
En soms denk ik wel dat ik een soort bliksemafleider ben. Als hun relatie niet goed loopt, wat is dan makkelijker om niet naar jezelf te kijken, maar naar mij als belangrijkste factor...
Er is een tijd geweest dat zij twijfelde aan haar relatie. Of zij wel de juiste persoon voor haar was. Nadat ik verteld heb over mijn gevoelens heb ik daar nog maar één keer over gehoord, paar weken geleden.
Ik weet het niet. Het klinkt aannemelijk, maar iemand die zo lesbisch is denkt niet na over een relatie met mij als man.
@ Marahbloem
Ja, ik heb ook al een bepaalde afstand ingebouwd. Het zijn niet altijd heftige ruzies hoor, soms 'gewone' confrontaties. Ik sta soms ook echt op het punt de vriendschap te stoppen, omdat het dan toch mijn schuld is dat dit zo loopt...
Ik heb afgelopen keer ook haar vriendin aan de telefoon gehad, omdat die het niet meer trok. Ze zei dat ze nu al maanden zo rond loopt met een vriendin die zich mijn gedrag aantrekt. Zij is al dat 'gezeik' zat...
En soms denk ik wel dat ik een soort bliksemafleider ben. Als hun relatie niet goed loopt, wat is dan makkelijker om niet naar jezelf te kijken, maar naar mij als belangrijkste factor...
Er is een tijd geweest dat zij twijfelde aan haar relatie. Of zij wel de juiste persoon voor haar was. Nadat ik verteld heb over mijn gevoelens heb ik daar nog maar één keer over gehoord, paar weken geleden.
Ik weet het niet. Het klinkt aannemelijk, maar iemand die zo lesbisch is denkt niet na over een relatie met mij als man.
@ Marahbloem
Ja, ik heb ook al een bepaalde afstand ingebouwd. Het zijn niet altijd heftige ruzies hoor, soms 'gewone' confrontaties. Ik sta soms ook echt op het punt de vriendschap te stoppen, omdat het dan toch mijn schuld is dat dit zo loopt...
zondag 8 februari 2009 om 17:59
Tja, schuld. Is sowieso een totaal overschat iets. Jij kunt er toch niets aan doen dat je gevoelens hebt gekregen. Het is alleen erg onhandig. Ik heb dit zelf met mijn beste vriend ook (gehad). Bij mij hielp een ding en dat was gewoon zoveel mogelijk afstand nemen. Sowieso omdat ik het niet leuk vond om over zijn relatie te horen, maar ook omdat het mijn gedrag beinvloedde. Dan helpt maar 1 ding: afstand, ook om jezelf te beschermen.
Ze is lesbisch, dus het zal sowieso niets worden. En wil je je als bliksemafleider laten gebruiken? Loop je niet het risico van alles vanuit blik met verliefde gevoelens in plaats van objectief te bekijken?
Confrontaties iedere week klinkt niet echt als een gezellige tijd op dit moment. Er zit nu dus iets niet goed tussen jullie. Minimaliseer het contact. En zie na een tijd weer verder.
Ze is lesbisch, dus het zal sowieso niets worden. En wil je je als bliksemafleider laten gebruiken? Loop je niet het risico van alles vanuit blik met verliefde gevoelens in plaats van objectief te bekijken?
Confrontaties iedere week klinkt niet echt als een gezellige tijd op dit moment. Er zit nu dus iets niet goed tussen jullie. Minimaliseer het contact. En zie na een tijd weer verder.
zondag 8 februari 2009 om 18:22
Ik heb het ook tegen haar gezegd hoor. Dat we dan beter kunnen stoppen met de vriendschap als het dan toch allemaal mijn schuld is dat zij zich zo voelt... Alleen krijg ik dan gelijk de reactie terug dat het niet mijn schuld is en dat het gewoon stress is bij haar en dat het allemaal wel goed komt...
Ik zal een voorbeeld noemen van een confrontatie/ruzie:
Ze moest een keer naar iemand toe om wat te regelen voor haar auto. Ze vroeg me mee, omdat ze anders alleen moest. Prima, dus ik zou mee gaan. Later hoor ik dan dat haar vriendin vrij is van werk en dus ook mee komt. Dus ik bel haar op en zeg dat ik dan niet mee ga, want haar vriendin is er bij en dus is ze niet meer alleen. Daar werd ze dus boos om. Waarom ik haar vriendin ontweek. Terwijl het niets met haar vriendin te maken heeft. Het maakt mij niet uit wie er mee gaat, ze is niet meer alleen, dus waarom zou ik dan nog mee gaan? Logisch toch?
Om zulke dingen gaat het eigenlijk. Over de hele week gezien hebben we gewoon een paar uur per week zulke dingen. Voor de rest is het echt wel leuk. Ik denk ook niet dat ik het objectief bekijk, maar kijken door een roze bril doe ik ook niet. Ik snap het gewoon niet meer.
Ik zal een voorbeeld noemen van een confrontatie/ruzie:
Ze moest een keer naar iemand toe om wat te regelen voor haar auto. Ze vroeg me mee, omdat ze anders alleen moest. Prima, dus ik zou mee gaan. Later hoor ik dan dat haar vriendin vrij is van werk en dus ook mee komt. Dus ik bel haar op en zeg dat ik dan niet mee ga, want haar vriendin is er bij en dus is ze niet meer alleen. Daar werd ze dus boos om. Waarom ik haar vriendin ontweek. Terwijl het niets met haar vriendin te maken heeft. Het maakt mij niet uit wie er mee gaat, ze is niet meer alleen, dus waarom zou ik dan nog mee gaan? Logisch toch?
Om zulke dingen gaat het eigenlijk. Over de hele week gezien hebben we gewoon een paar uur per week zulke dingen. Voor de rest is het echt wel leuk. Ik denk ook niet dat ik het objectief bekijk, maar kijken door een roze bril doe ik ook niet. Ik snap het gewoon niet meer.
zondag 8 februari 2009 om 18:26
zondag 8 februari 2009 om 18:35
quote:Robert84 schreef op 08 februari 2009 @ 17:43:
Ik weet het niet. Het klinkt aannemelijk, maar iemand die zo lesbisch is denkt niet na over een relatie met mij als man.
Zij is bi geweest, dus het lijkt me dat het ook zo weer terug kan komen, alleen heeft dat misschien tijd nodig. Lijkt me eerlijk gezegd ook erg frustrerend als je weer begint te twijfelen over je geaardheid (oh, ik zeg niet dat hier sprake van is, het zou kunnen). Hebben jullie het daar nooit over dan? Of zij weleens een seksuele prikkeling heeft gehad van een aantrekkelijke man? Of ze weleens getwijfeld heeft over haar geaardheid? Ziet ze er trouwens als een schuurmeid?
Persoonlijk geloof ik nooit zo dat alle lesbische vrouwen niet geschikt zijn voor een hetero-seksuele relatie, maar dat is misschien ook mijn kortzichtigheid haha!
Ennuh, het is duidelijk dat zij jou er graag bij heeft. Anders had ze tegen je gezegd, goh, mijn vriendin gaat mee nu, jij hoeft niet meer mee. Dat doet ze dus niet!!!
Om tot een oplossing te komen, tja, wat wil je eigenlijk?
Ik weet het niet. Het klinkt aannemelijk, maar iemand die zo lesbisch is denkt niet na over een relatie met mij als man.
Zij is bi geweest, dus het lijkt me dat het ook zo weer terug kan komen, alleen heeft dat misschien tijd nodig. Lijkt me eerlijk gezegd ook erg frustrerend als je weer begint te twijfelen over je geaardheid (oh, ik zeg niet dat hier sprake van is, het zou kunnen). Hebben jullie het daar nooit over dan? Of zij weleens een seksuele prikkeling heeft gehad van een aantrekkelijke man? Of ze weleens getwijfeld heeft over haar geaardheid? Ziet ze er trouwens als een schuurmeid?
Persoonlijk geloof ik nooit zo dat alle lesbische vrouwen niet geschikt zijn voor een hetero-seksuele relatie, maar dat is misschien ook mijn kortzichtigheid haha!
Ennuh, het is duidelijk dat zij jou er graag bij heeft. Anders had ze tegen je gezegd, goh, mijn vriendin gaat mee nu, jij hoeft niet meer mee. Dat doet ze dus niet!!!
Om tot een oplossing te komen, tja, wat wil je eigenlijk?
zondag 8 februari 2009 om 18:46
Misschien vind ze het jammer dat zij jou mogelijk als vriend kan gaan verliezen, vanwege je gevoelens voor haar. Omdat ze wellicht nu denkt, dat alleen jij bij haar wil zijn als dat een meerwaarde oplevert om dichter bij haar te komen. Misschien kan zij nu niet meer zien, dat jij bij haar wil zijn omdat je 'een' vriend van haar bent die niet bij haar wil zijn vanwege de verliefde gevoelens, maar vanwege de vriendschap.
zondag 8 februari 2009 om 19:14
@ Wuiles
Geef ik betekenis aan iets wat betekenisloos is? We hebben niet altijd ruzie en halen zeker niet het slechtste in elkaar naar boven, maar dat er ruzie is en ik niet weet waarom frustreert mij soms.
@ Matamata
Ach ja, haar geaardheid. Daar heb ik wel eens over gesproken met haar. Voornamelijk in de periode voordat ik vertelde over mijn gevoelens hoor... Ik heb haar er wel eens over horen twijfelen, maar dat doet ze af door te zeggen dat als het zo is het gevoel vanzelf wel sterker wordt.
Ook heeft ze wel gezegd dat als ze hetero zou zijn ik allang de vader van haar kinderen was en we een stelletje waren... We hebben ook wel eens gesproken over kinderen samen en toen zei ze dat als ze niets had gehad met haar partner het allang was gebeurd.
Ze doet zoiezo anders tegen mij als haar vriendin er bij is. Veel afstandelijker dan normaal.
Haha, een schuurmeid? Ze kan soms heel stoer zijn en lopen, maar dat is de uitstraling. Haar gedrag is gewoon vrouwelijk...
Geef ik betekenis aan iets wat betekenisloos is? We hebben niet altijd ruzie en halen zeker niet het slechtste in elkaar naar boven, maar dat er ruzie is en ik niet weet waarom frustreert mij soms.
@ Matamata
Ach ja, haar geaardheid. Daar heb ik wel eens over gesproken met haar. Voornamelijk in de periode voordat ik vertelde over mijn gevoelens hoor... Ik heb haar er wel eens over horen twijfelen, maar dat doet ze af door te zeggen dat als het zo is het gevoel vanzelf wel sterker wordt.
Ook heeft ze wel gezegd dat als ze hetero zou zijn ik allang de vader van haar kinderen was en we een stelletje waren... We hebben ook wel eens gesproken over kinderen samen en toen zei ze dat als ze niets had gehad met haar partner het allang was gebeurd.
Ze doet zoiezo anders tegen mij als haar vriendin er bij is. Veel afstandelijker dan normaal.
Haha, een schuurmeid? Ze kan soms heel stoer zijn en lopen, maar dat is de uitstraling. Haar gedrag is gewoon vrouwelijk...
zondag 8 februari 2009 om 19:19
Reactie op je laatste post van 18.46:
Ik heb daar aan gedacht. Na het vertellen over mijn gevoelens is de vriendschap gewoon doorgegaan en had ze 0,0% reden om te twijfelen dat ze mij zou verliezen als vriend.
De enige reden dat ze mij kan verliezen is door dit en dat weet ze ook, alleen weet ze zelf niet eens waarom ze zo doet...
Ik heb daar aan gedacht. Na het vertellen over mijn gevoelens is de vriendschap gewoon doorgegaan en had ze 0,0% reden om te twijfelen dat ze mij zou verliezen als vriend.
De enige reden dat ze mij kan verliezen is door dit en dat weet ze ook, alleen weet ze zelf niet eens waarom ze zo doet...
zondag 8 februari 2009 om 20:11
Hoi robert,
Hoe verliefd ben je nog? En heb je hoop op een relatie met haar?
Het lijkt me dat je jezelf erg kwelt door veel contact met haar te hebben. Ze is lesbisch, ze heeft een relatie en er zijn inmiddels flinke spanningen tussen jullie. Een beste vriendin hebben kan leuk zijn maar zo klinkt dit niet meer. Ben je niet bang dat je je eigen leven in de wachtkamer zet? Je zou de tijd die je nu aan al dit gedoe besteedt wellicht ook kunnen gebruiken om een lieve, leuke niet lesbische dame te vinden. Daar tot over je oren verliefd op te worden en je beste vriendin haar oude rol terug geven.
Hoe verliefd ben je nog? En heb je hoop op een relatie met haar?
Het lijkt me dat je jezelf erg kwelt door veel contact met haar te hebben. Ze is lesbisch, ze heeft een relatie en er zijn inmiddels flinke spanningen tussen jullie. Een beste vriendin hebben kan leuk zijn maar zo klinkt dit niet meer. Ben je niet bang dat je je eigen leven in de wachtkamer zet? Je zou de tijd die je nu aan al dit gedoe besteedt wellicht ook kunnen gebruiken om een lieve, leuke niet lesbische dame te vinden. Daar tot over je oren verliefd op te worden en je beste vriendin haar oude rol terug geven.
zondag 8 februari 2009 om 20:34
Allereerst, ik zou geen moment twijfelen om een relatie met haar te beginnen. Echter, de hoop daarop heb ik niet of nauwelijks. Ik heb haar verteld over mijn gevoelens om voor mezelf te stoppen met ontkennen van iets wat er wel is.
Ik heb haar al direct duidelijk gemaakt dat ik haar geaardheid en relatie respecteer. Juist daarom is onze vriendschap doorgegaan zoals die was. Ik gaf mijn gevoelens een plek door het haar te vertellen. Het leven ging gewoon door. Tuurlijk is dat in het begin raar, maar zeker voor haar was er niets veranderd. Haar rol was nog steeds de beste vriendin zijn in mijn leven, daar waren we het beide over eens! Ze vroeg me niet voor niets om verder te zwijgen over mijn gevoelens. Dat ze er twee maanden daarna op terug kwam frustreerde mij...
Ik zet voor mijn gevoel mijn leven niet in de wachtkamer. Ik sta open voor andere vrouwen in mijn leven, of dat nu gewone vriendinnen zijn of wellicht meer. Ik weet echt uit ervaring dat er meerdere liefdes zijn in het leven. Het enige wat ik niet als leuk ervaar is dat zij moeilijk doet over iets waarvan ik het bestaan niet weet.
Ik heb haar al direct duidelijk gemaakt dat ik haar geaardheid en relatie respecteer. Juist daarom is onze vriendschap doorgegaan zoals die was. Ik gaf mijn gevoelens een plek door het haar te vertellen. Het leven ging gewoon door. Tuurlijk is dat in het begin raar, maar zeker voor haar was er niets veranderd. Haar rol was nog steeds de beste vriendin zijn in mijn leven, daar waren we het beide over eens! Ze vroeg me niet voor niets om verder te zwijgen over mijn gevoelens. Dat ze er twee maanden daarna op terug kwam frustreerde mij...
Ik zet voor mijn gevoel mijn leven niet in de wachtkamer. Ik sta open voor andere vrouwen in mijn leven, of dat nu gewone vriendinnen zijn of wellicht meer. Ik weet echt uit ervaring dat er meerdere liefdes zijn in het leven. Het enige wat ik niet als leuk ervaar is dat zij moeilijk doet over iets waarvan ik het bestaan niet weet.
zondag 8 februari 2009 om 20:36
zondag 8 februari 2009 om 20:41
Robert, op alles wat hier gezegd is antwoord je ontkennend, het is niet zo, het is anders, jullie hebben niet altijd ruzie maar als het dan gebeurt dan.... Nee nee nee ... en onder tussen vertel je verder over welke signalen zij afgeeft... zij is anders tegen jou met haar vriendin er bij.. dat als dan was jij allang de vader geweest.. .... Wat wil je nou eigenlijk horen?
Dat ze heimelijk ook verliefd op jou is ?
Ik geloof sowieso niet in man-vrouw vriendschappen en wel om de reden dat het volgens mij altijd ongelijkwaardig is. Er is of wordt er altijd een van de twee verliefd op de ander wat dan door het niet te willen uitspreken of juist wel de wel situatie nog complexer maakt....
Dus nu in het kort.. jullie vriendschap is ongelijkwaardig... Jij bent immers verliefd op haar. Afstand... en nog meer afstand misschien wel zelf helemaal niet .. tot jij er overheen bent.. en waarschijnlijk zal de vriendschap dan ook niet meer zo'n grote betekenis voor je hebben...
Dat ze heimelijk ook verliefd op jou is ?
Ik geloof sowieso niet in man-vrouw vriendschappen en wel om de reden dat het volgens mij altijd ongelijkwaardig is. Er is of wordt er altijd een van de twee verliefd op de ander wat dan door het niet te willen uitspreken of juist wel de wel situatie nog complexer maakt....
Dus nu in het kort.. jullie vriendschap is ongelijkwaardig... Jij bent immers verliefd op haar. Afstand... en nog meer afstand misschien wel zelf helemaal niet .. tot jij er overheen bent.. en waarschijnlijk zal de vriendschap dan ook niet meer zo'n grote betekenis voor je hebben...
zondag 8 februari 2009 om 20:56
Ik probeer helemaal niet ontkennend over te komen, maar juist antwoorden te geven op de vragen die worden gesteld. Ik deal steeds met mijn gevoel en dat hou ik ook voor me, ik kan alleen niet dealen met haar gedrag jegens mij. Daarom opende ik dit topic, misschien om wat meer duidelijkheid te krijgen.
Ik ben geen verliefde puber die steeds achter haar aan loopt hoor en niet wil horen dat zij totaal niets voor me voelt. Ik zit ook niet aan haar vast en dat zij de enige voor me is. Afstand houd ik zoveel als mogelijk, zij is degene die dingen onderneemt. In dat opzicht is de vriendschap ongelijkwaardig ja. Dat de vriendschap betekenis heeft, omdat ik gevoelens heb, vind ik nogal flauw om te zeggen. Ik heb mijn gevoelens gekregen tijdens de vriendschap en ben niet de vriendschap begonnen door die gevoelens...
Ik geef alleen de siuatie weer zoals die is.
Ieder heeft zijn/haar mening over man vrouw vriendschappen. Wat jij vind is prima, mijn ervaring is anders...
Ik ben geen verliefde puber die steeds achter haar aan loopt hoor en niet wil horen dat zij totaal niets voor me voelt. Ik zit ook niet aan haar vast en dat zij de enige voor me is. Afstand houd ik zoveel als mogelijk, zij is degene die dingen onderneemt. In dat opzicht is de vriendschap ongelijkwaardig ja. Dat de vriendschap betekenis heeft, omdat ik gevoelens heb, vind ik nogal flauw om te zeggen. Ik heb mijn gevoelens gekregen tijdens de vriendschap en ben niet de vriendschap begonnen door die gevoelens...
Ik geef alleen de siuatie weer zoals die is.
Ieder heeft zijn/haar mening over man vrouw vriendschappen. Wat jij vind is prima, mijn ervaring is anders...
zondag 8 februari 2009 om 21:04
Het is duidelijk dat er voor haar toch wel iets veranderd is sinds jullie gesprek. Ik denk niet dat ze verliefd op je is. Ja ze is je beste vriendin en wil dat waarschijnlijk wel blijven maar hoe ze dat vorm moet geven weet ze ook niet. Je helemaal afwijzen zal ze niet willen doen (typisch vrouwen) daarom zegt ze van die aardige dingen die jou telkens wat hoop geven. De praktijk is inmiddels dat er in haar relatie spanningen zijn en dat jullie ook niet prettig meer met elkaar omgaan. Wil je toekijken tot het helemaal stuk is gegaan?
zondag 8 februari 2009 om 21:09
quote:Robert84 schreef op 08 februari 2009 @ 20:56:
Ik probeer helemaal niet ontkennend over te komen, maar juist antwoorden te geven op de vragen die worden gesteld. Ik deal steeds met mijn gevoel en dat hou ik ook voor me, ik kan alleen niet dealen met haar gedrag jegens mij. Daarom opende ik dit topic, misschien om wat meer duidelijkheid te krijgen.
Ik ben geen verliefde puber die steeds achter haar aan loopt hoor en niet wil horen dat zij totaal niets voor me voelt. Ik zit ook niet aan haar vast en dat zij de enige voor me is. Afstand houd ik zoveel als mogelijk, zij is degene die dingen onderneemt. In dat opzicht is de vriendschap ongelijkwaardig ja. Dat de vriendschap betekenis heeft, omdat ik gevoelens heb, vind ik nogal flauw om te zeggen. Ik heb mijn gevoelens gekregen tijdens de vriendschap en ben niet de vriendschap begonnen door die gevoelens...
Ik geef alleen de siuatie weer zoals die is.
Ieder heeft zijn/haar mening over man vrouw vriendschappen. Wat jij vind is prima, mijn ervaring is anders... je ervaring is anders...dat is vreemd aangezien je situaties is DAT je verliefd op haar bent... Verder prima hoor, dan houden jullie contact, bescherm je je hart m.i. erg slecht.....
Ik probeer helemaal niet ontkennend over te komen, maar juist antwoorden te geven op de vragen die worden gesteld. Ik deal steeds met mijn gevoel en dat hou ik ook voor me, ik kan alleen niet dealen met haar gedrag jegens mij. Daarom opende ik dit topic, misschien om wat meer duidelijkheid te krijgen.
Ik ben geen verliefde puber die steeds achter haar aan loopt hoor en niet wil horen dat zij totaal niets voor me voelt. Ik zit ook niet aan haar vast en dat zij de enige voor me is. Afstand houd ik zoveel als mogelijk, zij is degene die dingen onderneemt. In dat opzicht is de vriendschap ongelijkwaardig ja. Dat de vriendschap betekenis heeft, omdat ik gevoelens heb, vind ik nogal flauw om te zeggen. Ik heb mijn gevoelens gekregen tijdens de vriendschap en ben niet de vriendschap begonnen door die gevoelens...
Ik geef alleen de siuatie weer zoals die is.
Ieder heeft zijn/haar mening over man vrouw vriendschappen. Wat jij vind is prima, mijn ervaring is anders... je ervaring is anders...dat is vreemd aangezien je situaties is DAT je verliefd op haar bent... Verder prima hoor, dan houden jullie contact, bescherm je je hart m.i. erg slecht.....
zondag 8 februari 2009 om 21:14
Ik hoef ook niet te horen dat ze verliefd op me is. Ik bedoel, ze is lesbisch, hoe duidelijk kan het zijn... Dat is niet mijn punt.
Wat je zegt heb ik wel wat aan. Ik heb dan haar reactie onderschat en niet goed ingezien wat de eventuele consequenties zijn... Ik wil helemaal niet dat er iets stuk gaat. Niet met onze vriendschap, niet in haar relatie... Ik vind het alleen vreemd dat er een tijd over heen gaat en dat ze dan opeens zo gaat doen. Als ik er dan met haar over wil praten, wilt ze dat niet en weet ze niet wat er aan de hand is.
Ik weet niet zo goed op welke 'aardige dingen' je doelt?
Wat je zegt heb ik wel wat aan. Ik heb dan haar reactie onderschat en niet goed ingezien wat de eventuele consequenties zijn... Ik wil helemaal niet dat er iets stuk gaat. Niet met onze vriendschap, niet in haar relatie... Ik vind het alleen vreemd dat er een tijd over heen gaat en dat ze dan opeens zo gaat doen. Als ik er dan met haar over wil praten, wilt ze dat niet en weet ze niet wat er aan de hand is.
Ik weet niet zo goed op welke 'aardige dingen' je doelt?
zondag 8 februari 2009 om 21:18
@ Liselore
Mijn ervaring is ook anders... Ik onderhoud met een andere vrouw inmiddels ook al een aantal jaren een goede vriendschap. Dat zijn pure vriendschap gevoelens en meer niet. Geen aantrekkingskracht.
Ik kan mijn vriendschap met haar stoppen, omdat ik de schuldige ben in dit verhaal. Zij wilt juist niet dat dat gebeurd, want het is mijn schuld niet. Ik deal met mijn gevoelens hoor. Ik claim haar niet. Het gaat mij om haar gedrag waar ik gewoon geen wijs uit kom.
Mijn ervaring is ook anders... Ik onderhoud met een andere vrouw inmiddels ook al een aantal jaren een goede vriendschap. Dat zijn pure vriendschap gevoelens en meer niet. Geen aantrekkingskracht.
Ik kan mijn vriendschap met haar stoppen, omdat ik de schuldige ben in dit verhaal. Zij wilt juist niet dat dat gebeurd, want het is mijn schuld niet. Ik deal met mijn gevoelens hoor. Ik claim haar niet. Het gaat mij om haar gedrag waar ik gewoon geen wijs uit kom.
