
Help man is vreemd gegaan
dinsdag 10 februari 2009 om 13:41
We zijn iets meer dan 10 jaar bijelkaar en waarvan iets meer dan 5 jaar getrouwd. Onze relatie is altijd een relaties met ups en downs we zijn beiden opvliegende personen. We zijn samen volwassen geworden en dat geeft leuke momenten maar ook mindere leuke momenten.
Hij heeft pas verteld dat hij 2 x vreemd is gegaan tijdens onze relatie. 1 x in het begin van onze relatie. En pas. Hij heeft het verteld omdat hij een soa heeft opgelopen. Het is eenmalig contact geweest en hij heeft er spijt van. Als je jaren samenleeft wordt alles een beetje gewoon, hij zocht spanning maar achteraf heeft hij veel spijt gehad maar wilde het niet vertellen om mij de pijn te besparen maar helaas alles is uitgekomen en mijn wereld en mijn leven staat onderste boven. Hij kon niet meer liegen aangezien ik 3 maanden geleden op alles getest ben ivm IFV.
Het rare is dat ik nu pas merk hoeveel ik van hem hou, ik wil hem niet kwijt maar ik weet ook niet of ik dit kan vergeven. Normaal gesproken met ik niet echt vergevingsgezind persoon als je belazert ben ik klaar met die persoon. Ik heb overigens de IFV poging waar mee we zouden gaan starten wel afgebeld. En het ergste is nog dat ik volgende week met hem op vakantie naar een mooi romatisch bounty eiland, 12 uur lang naast hem zitten in een vliegtuig ik moet er nu echt niet aan denken maar het moet ik niet wil dat iemand dit weet. Ik kan er met niemand over praten misschien kan ik hier mn ei kwijt.
Hij heeft pas verteld dat hij 2 x vreemd is gegaan tijdens onze relatie. 1 x in het begin van onze relatie. En pas. Hij heeft het verteld omdat hij een soa heeft opgelopen. Het is eenmalig contact geweest en hij heeft er spijt van. Als je jaren samenleeft wordt alles een beetje gewoon, hij zocht spanning maar achteraf heeft hij veel spijt gehad maar wilde het niet vertellen om mij de pijn te besparen maar helaas alles is uitgekomen en mijn wereld en mijn leven staat onderste boven. Hij kon niet meer liegen aangezien ik 3 maanden geleden op alles getest ben ivm IFV.
Het rare is dat ik nu pas merk hoeveel ik van hem hou, ik wil hem niet kwijt maar ik weet ook niet of ik dit kan vergeven. Normaal gesproken met ik niet echt vergevingsgezind persoon als je belazert ben ik klaar met die persoon. Ik heb overigens de IFV poging waar mee we zouden gaan starten wel afgebeld. En het ergste is nog dat ik volgende week met hem op vakantie naar een mooi romatisch bounty eiland, 12 uur lang naast hem zitten in een vliegtuig ik moet er nu echt niet aan denken maar het moet ik niet wil dat iemand dit weet. Ik kan er met niemand over praten misschien kan ik hier mn ei kwijt.
dinsdag 10 februari 2009 om 14:43
dinsdag 10 februari 2009 om 14:51
Jeetje wat heftig Lisa!!
Ik denk dat elke relaties ups en downs heeft, zeker wanneer je al langere tijd bij elkaar bent, én wanneer je beiden een opvliegend karakter hebt
Maar twee keer vreemdgaan is niet niks! In het begin van de relatie, tja misschien was hij toen nog niet zo serieus? Niet dat, ik dat een excuus vind maar oke.
Ook vind ik het vreemd dat hij het zo lang heeft verzwegen. Zou hij het je ook hebben verteld als je er door die IVF/Soa test niet achter was gekomen?
Natuurlijk kwetst het je als hij zoiets vertelt, maar is eerlijkheid en vertrouwen niet een belangrijke basis van een relatie?
Je zegt dat je nu pas merkt hoeveel je van hem houdt en dat je hem niet kwijt wil, het is nu aan jou om uit te zoeken of je hem wil en kan vergeven. En jullie dit hoofdstuk af kunnen sluiten en achter jullie kunnen laten.
Eerst moet je hier uit komen en dan pas denken aan andere dingen zoals de vakantie op het bounty eiland (wordt dat wel zo gezellig)? Aan de andere kant kan de vakantie misschien juist een goed moment zijn om er samen over te praten en te kijken hoe jullie verder gaan.
Ik denk dat elke relaties ups en downs heeft, zeker wanneer je al langere tijd bij elkaar bent, én wanneer je beiden een opvliegend karakter hebt
Maar twee keer vreemdgaan is niet niks! In het begin van de relatie, tja misschien was hij toen nog niet zo serieus? Niet dat, ik dat een excuus vind maar oke.
Ook vind ik het vreemd dat hij het zo lang heeft verzwegen. Zou hij het je ook hebben verteld als je er door die IVF/Soa test niet achter was gekomen?
Natuurlijk kwetst het je als hij zoiets vertelt, maar is eerlijkheid en vertrouwen niet een belangrijke basis van een relatie?
Je zegt dat je nu pas merkt hoeveel je van hem houdt en dat je hem niet kwijt wil, het is nu aan jou om uit te zoeken of je hem wil en kan vergeven. En jullie dit hoofdstuk af kunnen sluiten en achter jullie kunnen laten.
Eerst moet je hier uit komen en dan pas denken aan andere dingen zoals de vakantie op het bounty eiland (wordt dat wel zo gezellig)? Aan de andere kant kan de vakantie misschien juist een goed moment zijn om er samen over te praten en te kijken hoe jullie verder gaan.
dinsdag 10 februari 2009 om 14:54
Hoe kijkt je man hier nu tegenaan; beseft hij wat hij je aan heeft gadaan, heeft hij veel spijt?
Of heeft hij spijt dat hij het heeft moeten opbiechten?
En twijfel je eraan of hij 'maar' 2 x is vreemd gegaan?
Heb in enigszins vergelijkbare situatie gezeten.
Hij biechtte 1 x op (hij kon ook niet anders, bewijzen lagen op tafel).
Hij zweerde dat het maar 1 x was gebeurd.
Ik wilde hem graag vergeven, maar hield mijn wantrouwen.
Terecht, want later, toen de relatie al voorbij was, bleek dat hij véél vaker was vreemd gegaan...
Of heeft hij spijt dat hij het heeft moeten opbiechten?
En twijfel je eraan of hij 'maar' 2 x is vreemd gegaan?
Heb in enigszins vergelijkbare situatie gezeten.
Hij biechtte 1 x op (hij kon ook niet anders, bewijzen lagen op tafel).
Hij zweerde dat het maar 1 x was gebeurd.
Ik wilde hem graag vergeven, maar hield mijn wantrouwen.
Terecht, want later, toen de relatie al voorbij was, bleek dat hij véél vaker was vreemd gegaan...

dinsdag 10 februari 2009 om 15:03
quote:lisa29 schreef op 10 februari 2009 @ 13:41:
Hij kon niet meer liegen aangezien ik 3 maanden geleden op alles getest ben ivm IFV.
Ik ben maar tot de helft van de discussie gekomen maar deze, bovenstaande zin, viel mij enorm op in je openingspost.
Hij kwam dus niet over de brug met zijn verhaal omdat hij last had van zijn geweten, hij deed het omdat het niet anders kon.
Dat zegt iets over zijn persoonlijkheid en dat is iets wat jij, als je bij hem wil blijven zult moeten accepteren, of niet. Hem daarin veranderen zal lastig worden, hij is - in ieder geval als het op jou bedriegen aankomt - niet oprecht en zal het je dus niet vertellen als het niet per se hoeft. In dat opzicht heeft hij dus niet zoveel last van zijn geweten.
Is dat iets waar jij mee kunt leven denk je?
Dat je van hem houdt en dat je niet bij hem wel wil snap ik hoor, echt, weggaan is de makkelijkste weg, blijven is veel zwaarder en als jij liever de heavy weg wil bewandelen dan moet je dat doen, maar uit de bekentenis van je vriend, omdat het moest en niet omdat hij last had van zijn geweten, blijkt wel dat hij opportunistisch is op dat gebied.
Hij kon niet meer liegen aangezien ik 3 maanden geleden op alles getest ben ivm IFV.
Ik ben maar tot de helft van de discussie gekomen maar deze, bovenstaande zin, viel mij enorm op in je openingspost.
Hij kwam dus niet over de brug met zijn verhaal omdat hij last had van zijn geweten, hij deed het omdat het niet anders kon.
Dat zegt iets over zijn persoonlijkheid en dat is iets wat jij, als je bij hem wil blijven zult moeten accepteren, of niet. Hem daarin veranderen zal lastig worden, hij is - in ieder geval als het op jou bedriegen aankomt - niet oprecht en zal het je dus niet vertellen als het niet per se hoeft. In dat opzicht heeft hij dus niet zoveel last van zijn geweten.
Is dat iets waar jij mee kunt leven denk je?
Dat je van hem houdt en dat je niet bij hem wel wil snap ik hoor, echt, weggaan is de makkelijkste weg, blijven is veel zwaarder en als jij liever de heavy weg wil bewandelen dan moet je dat doen, maar uit de bekentenis van je vriend, omdat het moest en niet omdat hij last had van zijn geweten, blijkt wel dat hij opportunistisch is op dat gebied.
dinsdag 10 februari 2009 om 15:04
Ik ga op vakantie wat dan ook. Het is betaald en we kunnen niet meer terug. De eerste keer dat hij vreemd is gegaan is in een tijd gebeurd dan ik zelf eigenlijk een einde aan onze relatie wilde maken omdat het allemaal niet zo lekker liep. We deden eigenlijk niets anders dan stappen en werken en stappen en werken. Ik wilde weer vrij zijn dacht ik maar we zijn nooit uit elkaar gegaan omdat hij ervoor gezorgd heeft dat we er aan gingen werken. We hebben altijd een heftige relatie gehad met uitspattingen. Ligt ook een groot deel bij mezelf. Ik wil vaak niet praten. Ik ben geen praten als het over gevoelens gaat, die paar zinnen die ik uitspreek over mn gevoel vertel ik weleens aan mn man. Hij is echt de enige die mij kent. Zelfs mijn ouders weten niet eens hoe ik me voel. Ik heb een goede band met ouders maar wel zonder dat wij over gevoelens praten. Eigenlijk ben ik een gesloten boek met weinig gevoel, mijn man is heel anders, hij wil alles bespreken en anyliseren en uit dokteren, om heel eerlijk te zijn krijgt hij daar bij mij geen kans voor. Ik weet dat ik op dat punt hem in de steek laat. We zijn elkaars tegenpolen en kunnen ook echt een discussie krijgen als we niet hetzelfde denken. We zijn eigenlijk heel verschillend maar ondanks alles houden we wel van elkaar.
Ik moet eerlijk zeggen dat deze gesprekken wel helpen. Ik vind het fijn om ergens mn hart te luchten voordat ik HET GESPREK aan gaat.
Ik moet eerlijk zeggen dat deze gesprekken wel helpen. Ik vind het fijn om ergens mn hart te luchten voordat ik HET GESPREK aan gaat.
dinsdag 10 februari 2009 om 15:12
Je hoeft natuurlijk nog niet HET GESPREK aan te gaan in de zin van een keuze maken. Het heeft geen haast, je mag er gerust over nadenken. Laat hem nu ook maar even in spanning zitten. Ik denk dat voor jou de belangrijkste vraag gaat zijn of je hem ooit nog kan vertrouwen want zonder vertrouwen wordt het nooit wat.
Overigens, in je posts van hierboven zoek je al excuses voor zijn eerste vreemdgaan. Niet doen! Vreemdgaan is nooit goed en nooit te verantwoorden. HIj had het gewoon netjes uit moeten maken en daarna pas was met een ander moeten doen! Niet van twee walletjes willen eten.
Overigens, in je posts van hierboven zoek je al excuses voor zijn eerste vreemdgaan. Niet doen! Vreemdgaan is nooit goed en nooit te verantwoorden. HIj had het gewoon netjes uit moeten maken en daarna pas was met een ander moeten doen! Niet van twee walletjes willen eten.
dinsdag 10 februari 2009 om 15:23
Destijds bij het uitkomen van ontrouw van mijn partner hadden wij ook een luxe vakantie geboekt naar een mooi eiland en de reis ging vanzelfsprekend per vliegtuig. Ik wilde ook perse gaan.
En daar zaten we dan. Ik nog steeds lamgeslagen en vol ongeloof en hij, geen idee wat hij dacht en dat doet er eigenlijk ook niet toe.
Eigenlijk is het gewoon niet te adviseren om onder deze omstandigheden op vakantie te gaan. Denk daar gewoon nog maar eens goed over na.
Als iemand een keertje ontrouw is, dan gebruikt iemand gewoon een condoom. Is iemand vaker ontrouw of heeft een vaste minnares dan wordt zo iemand roekelozer en blijft het jasje uit.
En daar zaten we dan. Ik nog steeds lamgeslagen en vol ongeloof en hij, geen idee wat hij dacht en dat doet er eigenlijk ook niet toe.
Eigenlijk is het gewoon niet te adviseren om onder deze omstandigheden op vakantie te gaan. Denk daar gewoon nog maar eens goed over na.
Als iemand een keertje ontrouw is, dan gebruikt iemand gewoon een condoom. Is iemand vaker ontrouw of heeft een vaste minnares dan wordt zo iemand roekelozer en blijft het jasje uit.

dinsdag 10 februari 2009 om 15:35
Lisa, Ik zie wat Zwieb ook ziet. Wat je doet is logisch maar blijf het wel bekijken zoals het is; je klampt je als een wilde vast aan de strohalm die je relatie op dit moment is. De boel ligt aan diggelen, je hart is in stukken, je vertrouwen is naar God, je kinderwens staat in de ijskast, je hebt een SOA omdat je man onveilig met een ander naar bed ging en je mag daar nu mee gaan dealen op een bounty eiland met een uitgeholde cocosnoot gevuld met (hoop ik voor jou verdovende) sterke drank.
Lieve meid, je zóu die man toch? Ben je niet ontzettend kwaad? Vreemdgaan is niet alleen een kwestie van met je tampeloeris willen zwaaien omdat je 'spanning' zoekt terwijl je een relatie hebt. Je laat rokende puinhopen achter als het uitkomt. Je maakt er zóveel mee kapot. Hij dus.
Ga op dat bounty eiland nou vooral eens nadenken over wat je wil verder. Je hoeft helemaal niet HET GESPREK te gaan voeren daar. Dat gaat vanzelf als het goed is, dat praten. Praat er vooral niet te lang over, ga niet in kringetjes rondpraten, want dat is wat je doet als je te lang doorpraat over een onderwerp als dit.
Het kan best zijn dat jij nooit zult horen wat je wil horen, het kan zijn dat hij nooit uit kan leggen waarom en hoe en of hij niet aan jou dacht op het moment dat hij....enzovoort. Vraag ook geen details over wat en hoe lang en waar en zo, daar heb je allemaal niks aan. Ze hadden seks en het was niet de bedoeling dat jij het ooit te weten zou komen. Ik zeg, denk daar nou eens over na, of jij dat wel wil, leven met iemand die stiekem doet achter je rug en daar alleen noodgedwongen over vertelt.
Vanzelfsprekend stelde de seks volgens zijn zeggen niks voor, he he, dat is achteraf altijd makkelijk gezegd. Als hij zou hebben gezegd dat het fantastisch was, dat hij het met haar wel drie keer achter elkaar kon en nog wel een week met haar in bed had willen blijven dan ging je waarschijnlijk alsnog niet met hem op vakantie. Toch? Feitelijk doet dat er helemaal niet toe en de hele waarheid hoor je toch niet, hij wil jou (en vooral zichzelf waarschijnlijk) niet meer pijn doen dan nodig is.
Geef dit allemaal tijd, laat het bezinken, geniet van de omgeving op het eiland, ga zwemmen, praat niet meer dan twee keer een uur per dag over wat er gebeurd is en als je het echt meent, dat je bij hem wil blijven en je bent daar al uit, richt je dan op de toekomst, aan het verleden kun je helaas nog maar bitter weinig doen.
Verbaas je er niet over als je over een paar maanden ineens helemaal je buik vol hebt van je man. Vreemdgaan heeft verstrekkende gevolgen, het kan dus best zijn dat je nu nog niet kan zeggen hoe het tussen jullie af gaat lopen. Op dit moment wil je nog bij hem blijven, prima, kijk hoe dat gaat en zie over een paar maanden of het allemaal al wat minder pijn doet en je nog steeds genoeg vertrouwen hebt in je relatie.
Neem nu nog geen beslissingen voor lange tijd bedoel ik, er gaat nog een hele achtbaan aan emoties volgen en helaas zal die achtbaan nog heel wat (onverwachte) ritjes met je gaan maken de komende (ik heb geen idee hoeveel) tijd.
Leef maar even in het nu meid, denk niet te ver vooruit, leg jezelf niet vast en blijf de feiten zien zoals ze zijn. Ook met die feiten helder op een rij kun je een beslissing nemen om bij je man te blijven, als je de boel maar niet gaat bagatelliseren, daarmee doe je jezelf te kort.
Lieve meid, je zóu die man toch? Ben je niet ontzettend kwaad? Vreemdgaan is niet alleen een kwestie van met je tampeloeris willen zwaaien omdat je 'spanning' zoekt terwijl je een relatie hebt. Je laat rokende puinhopen achter als het uitkomt. Je maakt er zóveel mee kapot. Hij dus.
Ga op dat bounty eiland nou vooral eens nadenken over wat je wil verder. Je hoeft helemaal niet HET GESPREK te gaan voeren daar. Dat gaat vanzelf als het goed is, dat praten. Praat er vooral niet te lang over, ga niet in kringetjes rondpraten, want dat is wat je doet als je te lang doorpraat over een onderwerp als dit.
Het kan best zijn dat jij nooit zult horen wat je wil horen, het kan zijn dat hij nooit uit kan leggen waarom en hoe en of hij niet aan jou dacht op het moment dat hij....enzovoort. Vraag ook geen details over wat en hoe lang en waar en zo, daar heb je allemaal niks aan. Ze hadden seks en het was niet de bedoeling dat jij het ooit te weten zou komen. Ik zeg, denk daar nou eens over na, of jij dat wel wil, leven met iemand die stiekem doet achter je rug en daar alleen noodgedwongen over vertelt.
Vanzelfsprekend stelde de seks volgens zijn zeggen niks voor, he he, dat is achteraf altijd makkelijk gezegd. Als hij zou hebben gezegd dat het fantastisch was, dat hij het met haar wel drie keer achter elkaar kon en nog wel een week met haar in bed had willen blijven dan ging je waarschijnlijk alsnog niet met hem op vakantie. Toch? Feitelijk doet dat er helemaal niet toe en de hele waarheid hoor je toch niet, hij wil jou (en vooral zichzelf waarschijnlijk) niet meer pijn doen dan nodig is.
Geef dit allemaal tijd, laat het bezinken, geniet van de omgeving op het eiland, ga zwemmen, praat niet meer dan twee keer een uur per dag over wat er gebeurd is en als je het echt meent, dat je bij hem wil blijven en je bent daar al uit, richt je dan op de toekomst, aan het verleden kun je helaas nog maar bitter weinig doen.
Verbaas je er niet over als je over een paar maanden ineens helemaal je buik vol hebt van je man. Vreemdgaan heeft verstrekkende gevolgen, het kan dus best zijn dat je nu nog niet kan zeggen hoe het tussen jullie af gaat lopen. Op dit moment wil je nog bij hem blijven, prima, kijk hoe dat gaat en zie over een paar maanden of het allemaal al wat minder pijn doet en je nog steeds genoeg vertrouwen hebt in je relatie.
Neem nu nog geen beslissingen voor lange tijd bedoel ik, er gaat nog een hele achtbaan aan emoties volgen en helaas zal die achtbaan nog heel wat (onverwachte) ritjes met je gaan maken de komende (ik heb geen idee hoeveel) tijd.
Leef maar even in het nu meid, denk niet te ver vooruit, leg jezelf niet vast en blijf de feiten zien zoals ze zijn. Ook met die feiten helder op een rij kun je een beslissing nemen om bij je man te blijven, als je de boel maar niet gaat bagatelliseren, daarmee doe je jezelf te kort.
dinsdag 10 februari 2009 om 15:38
playmobile; Hij heeft er spijt van beide dingen.
Hij heeft spijt dat hij het verteld heeft omdat hij nu ziet hoe ik er onderlijdt, het iedere avond mezelf in slaap huilen, het verdriet, de woede etc. Hij wil met niet ongelukkig maken. Hij heeft spijt dat hij is vreemd gegaan al direct nadat het is gebeurd. We hebben ook maar 1 seks gehad maar omdat ik dat wilde. Hij zegt zelf dat het anders ook verteld maar wilde wachten tot dat we terug zouden zijn van vakantie omdat hij wist hoe ik me hierop verheugde. Het is nog geen 5 weken geleden. Hij heeft vorige week een test gedaan omdat hij zich zelf voor zn kop kon slaan wat hij had gedaan. De eerste uitslag is terug en gelijk raak. We zitten nu nog op de ergste test te wachten dit maakt hem erg onzeker. Ja hij heeft er spijt van. Hij belt me 3 x keer per dag op want ik overigens niet zo fijn vindt. Hij is bang, heel bang. Ik heb altijd gezegd dat ik we zou gaan als hij me zou bedonderen. Tot nu toe heb ik alles gedaan wat ik zeg betreffende andere zaken. Maar nu weet ik het niet of ik het zou doen.
Hij heeft spijt dat hij het verteld heeft omdat hij nu ziet hoe ik er onderlijdt, het iedere avond mezelf in slaap huilen, het verdriet, de woede etc. Hij wil met niet ongelukkig maken. Hij heeft spijt dat hij is vreemd gegaan al direct nadat het is gebeurd. We hebben ook maar 1 seks gehad maar omdat ik dat wilde. Hij zegt zelf dat het anders ook verteld maar wilde wachten tot dat we terug zouden zijn van vakantie omdat hij wist hoe ik me hierop verheugde. Het is nog geen 5 weken geleden. Hij heeft vorige week een test gedaan omdat hij zich zelf voor zn kop kon slaan wat hij had gedaan. De eerste uitslag is terug en gelijk raak. We zitten nu nog op de ergste test te wachten dit maakt hem erg onzeker. Ja hij heeft er spijt van. Hij belt me 3 x keer per dag op want ik overigens niet zo fijn vindt. Hij is bang, heel bang. Ik heb altijd gezegd dat ik we zou gaan als hij me zou bedonderen. Tot nu toe heb ik alles gedaan wat ik zeg betreffende andere zaken. Maar nu weet ik het niet of ik het zou doen.
dinsdag 10 februari 2009 om 15:38
Je zegt dat jullie een bedrijf hebben en als je bij hem weggaat, dat jij dan alles kapot maakt wat jullie nu samen hebben. Maar dat is natuurlijk niet zo, niet jou beslissing maakt iets kapot, maar zijn eerdere beslissing om vreemd te gaan. Hij ging vreemd en daarmee zette hij zijn relatie met jou en ook jullie zakelijke relatie op het spel. Het is toch niet opeens dat hij er achter kwam dat jullie ook samen een zaak runnen, dat heeft hij al op het spel gezet toen hij vreemd ging met haar...
Als jullie wel samen op vakantie gaan, spreek dan van te voren af wat de bedoeling is. Willen jullie juist de vakantie gebruiken om met elkaar te praten en er achter te komen of er nog iets is. Of is de vakantie juist om bij te komen, het vreemdgaan en jullie relatie even niet bespreekbaar en doen jullie dat weer bij terugkomt. Zeg tegen hem wat je van de vakantie verwacht, juist wel of juist niet er over hebben....Dan hebben jullie iig dezelfde verwachtingen van de vakantie.
Als jullie wel samen op vakantie gaan, spreek dan van te voren af wat de bedoeling is. Willen jullie juist de vakantie gebruiken om met elkaar te praten en er achter te komen of er nog iets is. Of is de vakantie juist om bij te komen, het vreemdgaan en jullie relatie even niet bespreekbaar en doen jullie dat weer bij terugkomt. Zeg tegen hem wat je van de vakantie verwacht, juist wel of juist niet er over hebben....Dan hebben jullie iig dezelfde verwachtingen van de vakantie.
dinsdag 10 februari 2009 om 15:47
quote:lisa29 schreef op 10 februari 2009 @ 15:38:
playmobile; Hij heeft er spijt van beide dingen.
Hij heeft spijt dat hij het verteld heeft omdat hij nu ziet hoe ik er onderlijdt, het iedere avond mezelf in slaap huilen, het verdriet, de woede etc. Hij wil met niet ongelukkig maken. Hij heeft spijt dat hij is vreemd gegaan al direct nadat het is gebeurd. We hebben ook maar 1 seks gehad maar omdat ik dat wilde. Hij zegt zelf dat het anders ook verteld maar wilde wachten tot dat we terug zouden zijn van vakantie omdat hij wist hoe ik me hierop verheugde. Het is nog geen 5 weken geleden. Hij heeft vorige week een test gedaan omdat hij zich zelf voor zn kop kon slaan wat hij had gedaan. De eerste uitslag is terug en gelijk raak. We zitten nu nog op de ergste test te wachten dit maakt hem erg onzeker. Ja hij heeft er spijt van. Hij belt me 3 x keer per dag op want ik overigens niet zo fijn vindt. Hij is bang, heel bang. Ik heb altijd gezegd dat ik we zou gaan als hij me zou bedonderen. Tot nu toe heb ik alles gedaan wat ik zeg betreffende andere zaken. Maar nu weet ik het niet of ik het zou doen.
Ik zit me hier echt boos te maken. Hij heeft spijt omdat hij het verteld heeft? Je bedoelt dat hij spijt heeft dat hij betrapt is? Want meneer was het mooi niet van plan te vertellen. Even wachten, nog even! Als je gelijk na het vreemdgaan spijt zou hebben dan vertel je diezelfde avond aan je partner dat je een enorme oen en klootzak bent geweest en verberg je het niet tot na de vakantie zodat hij daar nog mooi weer kan spelen en zeggen dat je de enige bent voor hem. Probeer alsjeblieft de situatie rationeel te bekijken en niet te zien wat je hart graag wil zien. Hij zal heus wel spijt hebben, ook van het vreemdgaan, maar het is een beetje mosterd. Zeker omdat hij moest weten van de eerste keer dat vreemdgaan niet slim is. Of dacht hij, ik ben er al een keer eerder mee weggekomen?
Aan jou de taak bij jezelf te rade te gaan wat je nu wil. Leo heeft heel goed gezegd, zelf als je nu besluit bij hem te blijven kan het toch blijken na verloop van tijd dat het niet meer werkt. Blijf dan niet in een relatie hangen omdat het de makkelijkste weg is. Ook voor het uitmaken is moed nodig en het is eigenlijk verschrikkelijk dat juist jij nu die keuze moet maken. Maar besef wel dat JIJ hem hebt. Jij hebt de keuze, hij niet. Jij bepaald wat je besluit, wanneer je besluit en hoe je besluit. Blijf de dingen zien voor wat ze zijn, moeilijk als het is.
playmobile; Hij heeft er spijt van beide dingen.
Hij heeft spijt dat hij het verteld heeft omdat hij nu ziet hoe ik er onderlijdt, het iedere avond mezelf in slaap huilen, het verdriet, de woede etc. Hij wil met niet ongelukkig maken. Hij heeft spijt dat hij is vreemd gegaan al direct nadat het is gebeurd. We hebben ook maar 1 seks gehad maar omdat ik dat wilde. Hij zegt zelf dat het anders ook verteld maar wilde wachten tot dat we terug zouden zijn van vakantie omdat hij wist hoe ik me hierop verheugde. Het is nog geen 5 weken geleden. Hij heeft vorige week een test gedaan omdat hij zich zelf voor zn kop kon slaan wat hij had gedaan. De eerste uitslag is terug en gelijk raak. We zitten nu nog op de ergste test te wachten dit maakt hem erg onzeker. Ja hij heeft er spijt van. Hij belt me 3 x keer per dag op want ik overigens niet zo fijn vindt. Hij is bang, heel bang. Ik heb altijd gezegd dat ik we zou gaan als hij me zou bedonderen. Tot nu toe heb ik alles gedaan wat ik zeg betreffende andere zaken. Maar nu weet ik het niet of ik het zou doen.
Ik zit me hier echt boos te maken. Hij heeft spijt omdat hij het verteld heeft? Je bedoelt dat hij spijt heeft dat hij betrapt is? Want meneer was het mooi niet van plan te vertellen. Even wachten, nog even! Als je gelijk na het vreemdgaan spijt zou hebben dan vertel je diezelfde avond aan je partner dat je een enorme oen en klootzak bent geweest en verberg je het niet tot na de vakantie zodat hij daar nog mooi weer kan spelen en zeggen dat je de enige bent voor hem. Probeer alsjeblieft de situatie rationeel te bekijken en niet te zien wat je hart graag wil zien. Hij zal heus wel spijt hebben, ook van het vreemdgaan, maar het is een beetje mosterd. Zeker omdat hij moest weten van de eerste keer dat vreemdgaan niet slim is. Of dacht hij, ik ben er al een keer eerder mee weggekomen?
Aan jou de taak bij jezelf te rade te gaan wat je nu wil. Leo heeft heel goed gezegd, zelf als je nu besluit bij hem te blijven kan het toch blijken na verloop van tijd dat het niet meer werkt. Blijf dan niet in een relatie hangen omdat het de makkelijkste weg is. Ook voor het uitmaken is moed nodig en het is eigenlijk verschrikkelijk dat juist jij nu die keuze moet maken. Maar besef wel dat JIJ hem hebt. Jij hebt de keuze, hij niet. Jij bepaald wat je besluit, wanneer je besluit en hoe je besluit. Blijf de dingen zien voor wat ze zijn, moeilijk als het is.
dinsdag 10 februari 2009 om 15:58
ik sluit me bij alles aan bij eleonora!
mijn partner waarmee ik 14 jaar samen was is 7 maanden terug vreemdgegaan.
wij hebben wel 2 kinderen in het spel.
onze relatie was altijd erg goed,alleen groeiden we het laatste jaar steeds verder uitelkaar..
veel spanningen en andere privezaken die zwaar woogden.
wel heeft mijn partner het zelf opgebiecht na het gebeuren.
dit omdat hij me niet meer onder ogen durfte te komen,zich schaamde..en zich degelijk bewust was van wat hij had aangericht.
hij was helemaal kappot..
maar na hij me dit vertelde zakte mijn wereld inelkaar!
hij is er even uit geweest,en erna toch besloten hem nog een kans te geven..
we zijn nu 7 maanden verder,en het ging heel erg goed.
hij deed zijn best,droeg me weer op handen en deed er alles aan om me te laten zien dat hij het meende.
helaas die mooie tijd is alweer voorbij,hij valt weer compleet terug in zijn oude gedrag,en daar pas ik en de kinderen niet.
weer dat egoistische..denk alleen aan mezelf gedrag..
zal me er verder niet over uitweiden.
maar meid,je hoeft niet gelijk te beslissen,kijk alles aan.
zie hoe je er zelf in staat en hoe je zelf verder wilt.
ik wil wel,maar na 7 maanden is bij mij de pijn nog steeds elke dag aanwezig.ik vertrouw hem gewoon niet meer,kan merken dat er iets is gebroken..
en nu weet ik niet hoe dit gaat eindigen,maar zoals het nu gaat weet ik genoeg..
maar ik heb het geprobeerd,en het de tijd gegeven..
sterkte!! wat het is allemaal niet niks.
en je hoeft hem niet goed te praten,want vreemdgaan is nooit goed te praten,hoe slecht alles ook loopt of liep..er zijn andere keuzes en dingen te doen
mijn partner waarmee ik 14 jaar samen was is 7 maanden terug vreemdgegaan.
wij hebben wel 2 kinderen in het spel.
onze relatie was altijd erg goed,alleen groeiden we het laatste jaar steeds verder uitelkaar..
veel spanningen en andere privezaken die zwaar woogden.
wel heeft mijn partner het zelf opgebiecht na het gebeuren.
dit omdat hij me niet meer onder ogen durfte te komen,zich schaamde..en zich degelijk bewust was van wat hij had aangericht.
hij was helemaal kappot..
maar na hij me dit vertelde zakte mijn wereld inelkaar!
hij is er even uit geweest,en erna toch besloten hem nog een kans te geven..
we zijn nu 7 maanden verder,en het ging heel erg goed.
hij deed zijn best,droeg me weer op handen en deed er alles aan om me te laten zien dat hij het meende.
helaas die mooie tijd is alweer voorbij,hij valt weer compleet terug in zijn oude gedrag,en daar pas ik en de kinderen niet.
weer dat egoistische..denk alleen aan mezelf gedrag..
zal me er verder niet over uitweiden.
maar meid,je hoeft niet gelijk te beslissen,kijk alles aan.
zie hoe je er zelf in staat en hoe je zelf verder wilt.
ik wil wel,maar na 7 maanden is bij mij de pijn nog steeds elke dag aanwezig.ik vertrouw hem gewoon niet meer,kan merken dat er iets is gebroken..
en nu weet ik niet hoe dit gaat eindigen,maar zoals het nu gaat weet ik genoeg..
maar ik heb het geprobeerd,en het de tijd gegeven..
sterkte!! wat het is allemaal niet niks.
en je hoeft hem niet goed te praten,want vreemdgaan is nooit goed te praten,hoe slecht alles ook loopt of liep..er zijn andere keuzes en dingen te doen
dinsdag 10 februari 2009 om 16:02
wat me dwars zit is dat het verteld omdat ie een Soa heeft opgelopen, anders had ie het niet verteld ben ik bang.
Wil je de rest van je leven met iemand samenleven die dingen voor je verzwijgt, dingen die jou verdrietig maken.
Hbe jij het idee dat jullie hier uit komen en elkaar weer kunnen vertrouwen.
vertrouwen is de basis voor een relatie die prioriteit heeft, anders heb je geen leven.
ik zou er niet tegen kunnen iig.
Als jullie aan je relatie werken , met hulp, en het vertrouwen komt er, dan heeft een relatie kans tot slagen, ondanks wat gebeurd is.
het ligt in jouw handen, jij beslist en jij weet van je zelf of je in zo iemand ooit weer vertouwen kunt krijgen.
moeilijk, wens je heel veel sterkte.
denk aan jezelf.
Wil je de rest van je leven met iemand samenleven die dingen voor je verzwijgt, dingen die jou verdrietig maken.
Hbe jij het idee dat jullie hier uit komen en elkaar weer kunnen vertrouwen.
vertrouwen is de basis voor een relatie die prioriteit heeft, anders heb je geen leven.
ik zou er niet tegen kunnen iig.
Als jullie aan je relatie werken , met hulp, en het vertrouwen komt er, dan heeft een relatie kans tot slagen, ondanks wat gebeurd is.
het ligt in jouw handen, jij beslist en jij weet van je zelf of je in zo iemand ooit weer vertouwen kunt krijgen.
moeilijk, wens je heel veel sterkte.
denk aan jezelf.

dinsdag 10 februari 2009 om 16:05
Zou het nou niet van veel meer karakter getuigen als je man zou zeggen dat hij is vreemdgegaan, het je vertelt omdat het niet anders kan ivm die SOA test, en dat hij anders zijn mond had gehouden? Zoveel spijt had hij kennelijk niet, anders had hij wel meteen aan de bel getrokken, of was hij je gewoon trouw gebleven. Dat met die spijt, neem dat met een korrel zout meid. Hij zegt nu vooral wat 'wenselijk' is moet je maar denken.
Spijt hebben, oprechte spijt, een emotie die werkelijk bestaat, is iets anders dan wat hij nu tentoonspreid hoor. Mensen die spijt hebben die gaan daar bijna kapot aan en komen niet pas met hun bekentenis als ze geen kant meer op kunnen.
Ik sluit me (wederom) aan bij Zwieber, hij heeft geen spijt van zijn acties, hij vind het lullig voor zichzelf dat hij jou wel moest vertellen hoe het zat en hij doet nu aan damage control door je drie keer per dag te bellen.
Vreemdgaan betekent niet dat je niet van iemand houdt in mijn optiek. Daar verschillen de meningen op dit forum hevig over maar ik ben van mening dat je stapelgek op iemand kunt zijn, er je hele leven bij wil blijven en bloedgeil kunt worden van een ander en daar naar handelen, zonder dat je minder van je geliefde gaat houden.
Hij wringt zich nu in allerlei bochten omdat hij (net als jij) bang is dat het voorbij is tussen jullie en er veel aan wil doen om te zorgen dat dat niet het geval is. Maar met een week of zes kan dat voorbij zijn, hij blijft niet altijd zijn kruis dragen. Er komt een moment waarop hij weer gewoon zichzelf is en jij je afvraagt of het nog allemaal wel goed zit tussen jullie, omdat hij niet meer zo 'all over you' is. Maar je zit nu in de wittebroodsweken moet je maar denken, hij wil het goedmaken, en jij mag boos zijn. Die periode duurt niet eeuwig en daarna begint het echte werk pas. Daarna pas kun je bekijken of er genoeg draagvlak is om de relatie voort te zetten.
Hoe vervelend ik het ook voor je vind, het zal nog een tijdje duren voor duidelijk is wat zijn bekentenis betekent heeft voor jullie samen.
Spijt hebben, oprechte spijt, een emotie die werkelijk bestaat, is iets anders dan wat hij nu tentoonspreid hoor. Mensen die spijt hebben die gaan daar bijna kapot aan en komen niet pas met hun bekentenis als ze geen kant meer op kunnen.
Ik sluit me (wederom) aan bij Zwieber, hij heeft geen spijt van zijn acties, hij vind het lullig voor zichzelf dat hij jou wel moest vertellen hoe het zat en hij doet nu aan damage control door je drie keer per dag te bellen.
Vreemdgaan betekent niet dat je niet van iemand houdt in mijn optiek. Daar verschillen de meningen op dit forum hevig over maar ik ben van mening dat je stapelgek op iemand kunt zijn, er je hele leven bij wil blijven en bloedgeil kunt worden van een ander en daar naar handelen, zonder dat je minder van je geliefde gaat houden.
Hij wringt zich nu in allerlei bochten omdat hij (net als jij) bang is dat het voorbij is tussen jullie en er veel aan wil doen om te zorgen dat dat niet het geval is. Maar met een week of zes kan dat voorbij zijn, hij blijft niet altijd zijn kruis dragen. Er komt een moment waarop hij weer gewoon zichzelf is en jij je afvraagt of het nog allemaal wel goed zit tussen jullie, omdat hij niet meer zo 'all over you' is. Maar je zit nu in de wittebroodsweken moet je maar denken, hij wil het goedmaken, en jij mag boos zijn. Die periode duurt niet eeuwig en daarna begint het echte werk pas. Daarna pas kun je bekijken of er genoeg draagvlak is om de relatie voort te zetten.
Hoe vervelend ik het ook voor je vind, het zal nog een tijdje duren voor duidelijk is wat zijn bekentenis betekent heeft voor jullie samen.
dinsdag 10 februari 2009 om 16:14
Even heel rationeel: verder met hem gaan betekent dat je hem een kans geeft je relatie te redden maar ook dat je hem de kans geeft je meer te kwetsen en nóg een keer vreemd te gaan. Aan jou de risicoinschatting over wat wijzer is. Dit kan goed uitpakken maar ook slecht uitpakken. Als je met hem verder gaat, wil je het risico lopen om nóg een keer gekwetst te worden. En, even op de lange termijn, wat als er dan al kinderen zijn?
Denk er goed en vooral heel rustig over na. Laat je niet door hem opjagen. En zeg gewoon simpelweg aan de telefoon dat je niet 3 keer per dag gebeld wil worden maar dat je even rust nodig hebt. Gewoon zeggen, je hebt er niets mee te verliezen.
Denk er goed en vooral heel rustig over na. Laat je niet door hem opjagen. En zeg gewoon simpelweg aan de telefoon dat je niet 3 keer per dag gebeld wil worden maar dat je even rust nodig hebt. Gewoon zeggen, je hebt er niets mee te verliezen.
dinsdag 10 februari 2009 om 16:21
Alles wat jullie zeggen denk ik ook. Ik probeer via deze manier te bedenken wat IK wil. Ik weet het echt niet. Het liefst ga ik weg bij hem omdat ik vind dat niemand zich moet laat bedonderen door een vent maar nu gebeurt het met mezelf en ik merk dat ik veel meer van hem hou dat ik altijd dacht. Raar he. Zakelijk gezien komt hij het slechtse ervan af. We hebben overigens geen eigen bedrijf maar we werken voor dezelfde werkgever. Het zal voor het bedrijf wel problemen geven als hij weg moet want een ding weet ik zeker ik blijf. Het huis kan je verkopen. Ik heb zo een ander huis wat ook nog eens gratis is. Is ook geen probleem. Vrienden heb ik dan misschien niet meer maar ach ook dat probleem kun je denk ik oplossen. Het ergste vind ik de afgang naar de buitenwereld toe. Het sprookjeshuwelijk is nachtmerrie geworden. Ach ik weet ook wel dat dat weg ebt maar Ik hou van hem nog meer dan 6 weken geleden. Je zou bijna zeggen dat een eye opener is geworden voor mij dan. Overigens wat ik hier vertel... vertel ik hem natuurlijk niet .... ik ben niet gek ... ik ben niet dom .... en zeker niet naief. Ik sta op eigen benen. Dat is een ding wat ik mezelf altijd heb voorgenomen is nooit afhankelijk te zijn van anderen en dus ook niet van mijn man. We hebben een kinderwens en deze is niet weg wel uitgesteld misschien met deze man en misschien met iemand anders en misschien ook nooit. Is het nog wel mogelijk om een je relatie voor te zetten nadit dat is de vraag die ik nu voornamelijk heb. Zijn er andere die dit hebben meegemaakt. Kan het misschien je huwelijk beter maken of blijft er altijd donkere wolk hangen??? want als die donkere wolk blijft hangen kan je er net zo goed mee stoppen toch. De meeste gaan door omdat ze al kinderen hebben maar is dat dan wel goede reden. Vind ik zelf trouwens van wel maar ja ik heb ze niet dus tegenover kinderen heb ik geen verplichting. Zijn mensen wel gemaakt om elkaar trouw te blijven? ach ik heb legio vragen in mn hoofd. Is dit het leven? Hoordt dit bij het leven of niet? Hij heeft geen lange affairres gehad met een en dezelfde vrouw, er is geen liefde maar die liefde is er wel tussen ons. Ik ben iemand die wikt en weegt zoals je gemerkt heb. En ik merk aan mezelf dat dit enorm oplucht misschien had ik meer moeten praten.

dinsdag 10 februari 2009 om 17:05
quote:lisa29 schreef op 10 februari 2009 @ 16:21:
Alles wat jullie zeggen denk ik ook. Ik probeer via deze manier te bedenken wat IK wil. Ik weet het echt niet. Het liefst ga ik weg bij hem omdat ik vind dat niemand zich moet laat bedonderen door een vent maar nu gebeurt het met mezelf en ik merk dat ik veel meer van hem hou dat ik altijd dacht. Raar he.
Waarom is dat raar lieverd? Het gaat om je partner, je geliefde gotbetert, het is onvoorstelbaar ruk als je er achter komt dat die persoon jou zoveel pijn heeft gedaan. De aarde opent zich onder je voeten en je kunt je nog nét vasthouden aan de in de diepte stortende brokstukken van je hart. Me dunkt dat je dan even niet weet wat je moet en teruggrijpt naar wat je wel weet, namelijk je gevoelens van liefde voor die persoon die je zoveel pijn heeft gedaan. Je lichaam reageert fysiek op verraad, je wil terug naar veiligheid en die veiligheid is de relatie waar je in zit, iets anders ken je niet, dat andere is onbekend, dus eng. Niet raar dus hoor...
quote:Zakelijk gezien komt hij het slechtse ervan af. We hebben overigens geen eigen bedrijf maar we werken voor dezelfde werkgever. Het zal voor het bedrijf wel problemen geven als hij weg moet want een ding weet ik zeker ik blijf. Het huis kan je verkopen. Ik heb zo een ander huis wat ook nog eens gratis is. Is ook geen probleem.
Mooi, hele elementaire basiszaken heb je dus al heel goed op een rijtje, prima meid, doe je goed! Dat scheelt enorm namelijk weet ik uit ervaring. Bij de meeste mensen die hier doorheen gaan, is het 'waar moet ik dan heen' een belangrijke reden om het nog eens aan te kijken allemaal.
quote:Vrienden heb ik dan misschien niet meer maar ach ook dat probleem kun je denk ik oplossen.
Want? Waarom heb jij geen vrienden meer? Alle vrienden zijn zíjn vrienden?
quote:Het ergste vind ik de afgang naar de buitenwereld toe. Het sprookjeshuwelijk is nachtmerrie geworden.
Ik weet niet hoe het met jouw buitenwereld is gesteld maar in mijn buitenwereld is uit elkaar gaan omdat de een de ander koelbloedig belazerd heeft, geen schande. Lieverdje, het is 2009....Je hebt een reden om te scheiden (als dat is wat je zou willen). Schaam je niet, je hebt niets maar dan ook niets om je voor te schamen. Echt niet.
quote:Ach ik weet ook wel dat dat weg ebt maar Ik hou van hem nog meer dan 6 weken geleden. Je zou bijna zeggen dat een eye opener is geworden voor mij dan. Overigens wat ik hier vertel... vertel ik hem natuurlijk niet .... ik ben niet gek ... ik ben niet dom .... en zeker niet naief. Ik sta op eigen benen. Dat is een ding wat ik mezelf altijd heb voorgenomen is nooit afhankelijk te zijn van anderen en dus ook niet van mijn man.
Dat is biologie meid, dat je nu meer van hem houdt, dat zit tussen je oren, dat is instinct, daar kun je niets aan doen, dat gaat vanzelf. Op het moment dat je er achter komt dat een ander vrouwtjesdier aan jouw mannetjesdier heeft gezeten en haar geuren achter heeft gelaten, dan gaat er een heel apparaat in werking wat bij jou allerlei reacties in gang zet. Je seksorganen, je moedergevoelens, je nesteldrang, de hele bliksemse boel gaat actie ondernemen om te zorgen dat jij je viriele mannetje niet aan de straat zet. Je moet je voortplanten, daar zijn we voor gemaakt tenslotte. Dus dat is iets wat je ook verstandelijk moet beredeneren omdat de natuur je hierbij niet altijd de beste raad geeft. Je instinct speelt nu een grote rol hoor.
quote:We hebben een kinderwens en deze is niet weg wel uitgesteld misschien met deze man en misschien met iemand anders en misschien ook nooit.
Heel goed dat je dit relativeert, je laat je heel duidelijk niet helemáál leiden door de natuur, je denkt goed na. Heel goed zelfs, verstandig ben je. (f)
quote:Is het nog wel mogelijk om een je relatie voor te zetten nadit dat is de vraag die ik nu voornamelijk heb. Zijn er andere die dit hebben meegemaakt. Kan het misschien je huwelijk beter maken of blijft er altijd donkere wolk hangen??? want als die donkere wolk blijft hangen kan je er net zo goed mee stoppen toch. De meeste gaan door omdat ze al kinderen hebben maar is dat dan wel goede reden. Vind ik zelf trouwens van wel maar ja ik heb ze niet dus tegenover kinderen heb ik geen verplichting. Zijn mensen wel gemaakt om elkaar trouw te blijven? ach ik heb legio vragen in mn hoofd. Is dit het leven? Hoordt dit bij het leven of niet? Hij heeft geen lange affairres gehad met een en dezelfde vrouw, er is geen liefde maar die liefde is er wel tussen ons. Ik ben iemand die wikt en weegt zoals je gemerkt heb. En ik merk aan mezelf dat dit enorm oplucht misschien had ik meer moeten praten.
Mensen zeggen helemaal over vreemdgaan heen te zijn gekomen. Anderen zeggen dat het nooit meer goed kwam. Dat is per mens verschillend en inderdaad, hoewel niet bij ieder leven, hoort ook vreemdgaan bij een van de processen die een relatie eventueel zal moeten doorstaan. Het is al zo oud als de mens en het zal nooit uitsterven, ja, samen met die mens dus.
En verder over dit laatste stuk meid, dat zijn vragen die je vanzelf beantwoord krijgt. Door de tijd. Niet nu. Nu ben je geschaafd en beschadigd. je zenuwen liggen helemaal bloot. Als iemand je aanraakt ga je bloeden. Je moet eerst genezen voor je op al die vragen een antwoord krijgt. De tijd gaat het je leren. Let maar op......
Alles wat jullie zeggen denk ik ook. Ik probeer via deze manier te bedenken wat IK wil. Ik weet het echt niet. Het liefst ga ik weg bij hem omdat ik vind dat niemand zich moet laat bedonderen door een vent maar nu gebeurt het met mezelf en ik merk dat ik veel meer van hem hou dat ik altijd dacht. Raar he.
Waarom is dat raar lieverd? Het gaat om je partner, je geliefde gotbetert, het is onvoorstelbaar ruk als je er achter komt dat die persoon jou zoveel pijn heeft gedaan. De aarde opent zich onder je voeten en je kunt je nog nét vasthouden aan de in de diepte stortende brokstukken van je hart. Me dunkt dat je dan even niet weet wat je moet en teruggrijpt naar wat je wel weet, namelijk je gevoelens van liefde voor die persoon die je zoveel pijn heeft gedaan. Je lichaam reageert fysiek op verraad, je wil terug naar veiligheid en die veiligheid is de relatie waar je in zit, iets anders ken je niet, dat andere is onbekend, dus eng. Niet raar dus hoor...
quote:Zakelijk gezien komt hij het slechtse ervan af. We hebben overigens geen eigen bedrijf maar we werken voor dezelfde werkgever. Het zal voor het bedrijf wel problemen geven als hij weg moet want een ding weet ik zeker ik blijf. Het huis kan je verkopen. Ik heb zo een ander huis wat ook nog eens gratis is. Is ook geen probleem.
Mooi, hele elementaire basiszaken heb je dus al heel goed op een rijtje, prima meid, doe je goed! Dat scheelt enorm namelijk weet ik uit ervaring. Bij de meeste mensen die hier doorheen gaan, is het 'waar moet ik dan heen' een belangrijke reden om het nog eens aan te kijken allemaal.
quote:Vrienden heb ik dan misschien niet meer maar ach ook dat probleem kun je denk ik oplossen.
Want? Waarom heb jij geen vrienden meer? Alle vrienden zijn zíjn vrienden?
quote:Het ergste vind ik de afgang naar de buitenwereld toe. Het sprookjeshuwelijk is nachtmerrie geworden.
Ik weet niet hoe het met jouw buitenwereld is gesteld maar in mijn buitenwereld is uit elkaar gaan omdat de een de ander koelbloedig belazerd heeft, geen schande. Lieverdje, het is 2009....Je hebt een reden om te scheiden (als dat is wat je zou willen). Schaam je niet, je hebt niets maar dan ook niets om je voor te schamen. Echt niet.
quote:Ach ik weet ook wel dat dat weg ebt maar Ik hou van hem nog meer dan 6 weken geleden. Je zou bijna zeggen dat een eye opener is geworden voor mij dan. Overigens wat ik hier vertel... vertel ik hem natuurlijk niet .... ik ben niet gek ... ik ben niet dom .... en zeker niet naief. Ik sta op eigen benen. Dat is een ding wat ik mezelf altijd heb voorgenomen is nooit afhankelijk te zijn van anderen en dus ook niet van mijn man.
Dat is biologie meid, dat je nu meer van hem houdt, dat zit tussen je oren, dat is instinct, daar kun je niets aan doen, dat gaat vanzelf. Op het moment dat je er achter komt dat een ander vrouwtjesdier aan jouw mannetjesdier heeft gezeten en haar geuren achter heeft gelaten, dan gaat er een heel apparaat in werking wat bij jou allerlei reacties in gang zet. Je seksorganen, je moedergevoelens, je nesteldrang, de hele bliksemse boel gaat actie ondernemen om te zorgen dat jij je viriele mannetje niet aan de straat zet. Je moet je voortplanten, daar zijn we voor gemaakt tenslotte. Dus dat is iets wat je ook verstandelijk moet beredeneren omdat de natuur je hierbij niet altijd de beste raad geeft. Je instinct speelt nu een grote rol hoor.
quote:We hebben een kinderwens en deze is niet weg wel uitgesteld misschien met deze man en misschien met iemand anders en misschien ook nooit.
Heel goed dat je dit relativeert, je laat je heel duidelijk niet helemáál leiden door de natuur, je denkt goed na. Heel goed zelfs, verstandig ben je. (f)
quote:Is het nog wel mogelijk om een je relatie voor te zetten nadit dat is de vraag die ik nu voornamelijk heb. Zijn er andere die dit hebben meegemaakt. Kan het misschien je huwelijk beter maken of blijft er altijd donkere wolk hangen??? want als die donkere wolk blijft hangen kan je er net zo goed mee stoppen toch. De meeste gaan door omdat ze al kinderen hebben maar is dat dan wel goede reden. Vind ik zelf trouwens van wel maar ja ik heb ze niet dus tegenover kinderen heb ik geen verplichting. Zijn mensen wel gemaakt om elkaar trouw te blijven? ach ik heb legio vragen in mn hoofd. Is dit het leven? Hoordt dit bij het leven of niet? Hij heeft geen lange affairres gehad met een en dezelfde vrouw, er is geen liefde maar die liefde is er wel tussen ons. Ik ben iemand die wikt en weegt zoals je gemerkt heb. En ik merk aan mezelf dat dit enorm oplucht misschien had ik meer moeten praten.
Mensen zeggen helemaal over vreemdgaan heen te zijn gekomen. Anderen zeggen dat het nooit meer goed kwam. Dat is per mens verschillend en inderdaad, hoewel niet bij ieder leven, hoort ook vreemdgaan bij een van de processen die een relatie eventueel zal moeten doorstaan. Het is al zo oud als de mens en het zal nooit uitsterven, ja, samen met die mens dus.
En verder over dit laatste stuk meid, dat zijn vragen die je vanzelf beantwoord krijgt. Door de tijd. Niet nu. Nu ben je geschaafd en beschadigd. je zenuwen liggen helemaal bloot. Als iemand je aanraakt ga je bloeden. Je moet eerst genezen voor je op al die vragen een antwoord krijgt. De tijd gaat het je leren. Let maar op......
dinsdag 10 februari 2009 om 17:08
Hoi Lisa,
Wanneer je niet in een situatie zit denk je altijd "ik zal zus en zo zijn en doen" en dan zit je in die situatie en dan blijkt het toch opeens heel anders te zijn. Zo zit dat nu bij jou ook opeens. Je dacht altijd dat je meteen je spullen zou pakken, maar nu blijk je je toch meer gebonden/verbonden te voelen dan je van te voren inschatte en vind je dat moeilijk.
Mocht je nu of later besluiten deze relatie te beëindigen, dan heb jij het niet verkloot. Je verwachte dat hij monogaam was en het is gebleken dat hij dat niet is. Als je daar niet mee kan of wil omgaan dan moet je dat ook vooral niet doen. Het is niet makkelijk om een relatie waarin je partner is vreemd gegaan te behouden en weer vertrouwen op te bouwen. Weggaan is (hoe moeilijk ook die keuze is) waarschijnlijk makkelijker.
Je schrijft dat je het moeilijk vind naar je omgeving. Je sprookjeshuwelijk is voorbij. Ik snap het. Alleen is je sprookjeshuwelijk niet alleen naar je omgeving voorbij, juist ook voor jezelf. Dit klinkt hard maar je omgeving gaat er echt niet heel erg mee zitten dat jullie sprookjeshuwelijk geen sprookjeshuwelijk blijkt te zijn. Natuurlijk kunnen mensen met je meeleven, maar helaas gebeurt dit soort zaken aan de lopende band.
Ik lees hier ook een beetje in dat je het gevoel hebt verantwoording te moeten afleggen aan je omgeving. Maar dat is niet zo hoor. Jij en je man zijn verantwoordelijk voor jullie relatie. Als jullie al kinderen hadden dan hadden jullie daar ook een verantwoordelijkheid naar. Maar nu alleen aan elkaar.
Je man heeft zijn verantwoordelijkheid niet genomen door 2x vreemd te gaan en ook nog eens onbeschermd seks te hebben met iemand. Daarmee heeft hij driedubbel je vertrouwen beschaamd (2 x seks, 1 x soa). Als jij daar niet mee kan omgaan is het niet zo dat jij 'gefaald' hebt. Jij geeft er mee aan "schat het lukt me niet om het je te vergeven. Jij en ik verdienen beiden dat we een relatie hebben die gebaseerd is op vertrouwen. En het lukt me niet meer om dat op te brengen"
Qua werk hoeft het geen consequentie te hebben. Ik weet niet hoe groot het bedrijf is en of jullie qua functie ook echt met elkaar te maken hebben. Maar ik ken genoeg situaties waarbij ook gescheiden mensen nog bij hetzelfde bedrijf werken. Vaak wel bij een andere afdeling/bedrijfsonderdeel.
Je hebt allerlei vragen schrijf je. Dat is logisch. Je wereld staat op zijn kop. Ik wil dan ook zeggen blijf wikken en wegen zolang als je nodig hebt. En maak de keuze die jij wilt. Een definitieve keuze is het nu waarschijnlijk toch niet mocht je nu kiezen hem proberen te vergeven. Vergeven is iets dat je moet blijven doen. Dus de vraag is of je hem over een jaar nog steeds kan vergeven dat hij dit gedaan heeft. En je kan niet anders dan ontdekken of je dat kan. Je kan het wel proberen in te schatten. Maar mocht je dat 'pad bewandelen' dan leer je dat dus eigenlijk vanzelf.
Ik weet niet of ik een relatie zou kunnen blijven houden met een man die mijn 2x bedonderd heeft, mijn en zijn gezondheid ernstig in gevaar gebracht heeft en dat ook nog eens gedaan heeft op een tijdstip dat we het al moeilijk hebben omdat we bezig ben met een zwaar en intensief ivf traject. En (worst-case) als blijkt dat hij/jullie met hiv besmet is/zijn? Want dat risico is er dus ook nog. Deze angsten heb je dus ook nog.
Het is klap, op klap, op klap, op klap. En dan ook nog eens niet uit zichzelf vertellen maar vanwege de soa-test.
Natuurlijk heeft hij nu 'spijt' en was de seks met diegene waardeloos.
Sterkte met je overwegingen.
Gr,
WZK
Wanneer je niet in een situatie zit denk je altijd "ik zal zus en zo zijn en doen" en dan zit je in die situatie en dan blijkt het toch opeens heel anders te zijn. Zo zit dat nu bij jou ook opeens. Je dacht altijd dat je meteen je spullen zou pakken, maar nu blijk je je toch meer gebonden/verbonden te voelen dan je van te voren inschatte en vind je dat moeilijk.
Mocht je nu of later besluiten deze relatie te beëindigen, dan heb jij het niet verkloot. Je verwachte dat hij monogaam was en het is gebleken dat hij dat niet is. Als je daar niet mee kan of wil omgaan dan moet je dat ook vooral niet doen. Het is niet makkelijk om een relatie waarin je partner is vreemd gegaan te behouden en weer vertrouwen op te bouwen. Weggaan is (hoe moeilijk ook die keuze is) waarschijnlijk makkelijker.
Je schrijft dat je het moeilijk vind naar je omgeving. Je sprookjeshuwelijk is voorbij. Ik snap het. Alleen is je sprookjeshuwelijk niet alleen naar je omgeving voorbij, juist ook voor jezelf. Dit klinkt hard maar je omgeving gaat er echt niet heel erg mee zitten dat jullie sprookjeshuwelijk geen sprookjeshuwelijk blijkt te zijn. Natuurlijk kunnen mensen met je meeleven, maar helaas gebeurt dit soort zaken aan de lopende band.
Ik lees hier ook een beetje in dat je het gevoel hebt verantwoording te moeten afleggen aan je omgeving. Maar dat is niet zo hoor. Jij en je man zijn verantwoordelijk voor jullie relatie. Als jullie al kinderen hadden dan hadden jullie daar ook een verantwoordelijkheid naar. Maar nu alleen aan elkaar.
Je man heeft zijn verantwoordelijkheid niet genomen door 2x vreemd te gaan en ook nog eens onbeschermd seks te hebben met iemand. Daarmee heeft hij driedubbel je vertrouwen beschaamd (2 x seks, 1 x soa). Als jij daar niet mee kan omgaan is het niet zo dat jij 'gefaald' hebt. Jij geeft er mee aan "schat het lukt me niet om het je te vergeven. Jij en ik verdienen beiden dat we een relatie hebben die gebaseerd is op vertrouwen. En het lukt me niet meer om dat op te brengen"
Qua werk hoeft het geen consequentie te hebben. Ik weet niet hoe groot het bedrijf is en of jullie qua functie ook echt met elkaar te maken hebben. Maar ik ken genoeg situaties waarbij ook gescheiden mensen nog bij hetzelfde bedrijf werken. Vaak wel bij een andere afdeling/bedrijfsonderdeel.
Je hebt allerlei vragen schrijf je. Dat is logisch. Je wereld staat op zijn kop. Ik wil dan ook zeggen blijf wikken en wegen zolang als je nodig hebt. En maak de keuze die jij wilt. Een definitieve keuze is het nu waarschijnlijk toch niet mocht je nu kiezen hem proberen te vergeven. Vergeven is iets dat je moet blijven doen. Dus de vraag is of je hem over een jaar nog steeds kan vergeven dat hij dit gedaan heeft. En je kan niet anders dan ontdekken of je dat kan. Je kan het wel proberen in te schatten. Maar mocht je dat 'pad bewandelen' dan leer je dat dus eigenlijk vanzelf.
Ik weet niet of ik een relatie zou kunnen blijven houden met een man die mijn 2x bedonderd heeft, mijn en zijn gezondheid ernstig in gevaar gebracht heeft en dat ook nog eens gedaan heeft op een tijdstip dat we het al moeilijk hebben omdat we bezig ben met een zwaar en intensief ivf traject. En (worst-case) als blijkt dat hij/jullie met hiv besmet is/zijn? Want dat risico is er dus ook nog. Deze angsten heb je dus ook nog.
Het is klap, op klap, op klap, op klap. En dan ook nog eens niet uit zichzelf vertellen maar vanwege de soa-test.
Natuurlijk heeft hij nu 'spijt' en was de seks met diegene waardeloos.
Sterkte met je overwegingen.
Gr,
WZK