
Al lang single
zondag 10 september 2017 om 22:58
Zes jaar ben ik nu vrijgezel. En mijn laatste relatie was een lange-afstandsrelatie. Mijn hele volwassen leven ben ik dus al alleen. Nog nooit samengewoond. Al jaren geen man bij op familiefeestjes. Ik weet eigenlijk niet beter dan alleen zijn.
En dat alleen zijn gaat me goed af. Ik ben een erg zelfstandig en vrijgevochten type. En mede daardoor ben ik -denk ik - al lang alleen.
Maar de laatste tijd begint er toch wat aan me te knagen. Dan probeer ik me voor te stellen hoe mijn leven eruit zou hebben gezien als ik mijn grote liefde tegen het lijf was gelopen. Om mij heen woont iedereen samen of is zwanger /met kinderen. Mijn leven ziet er al jaren hetzelfde uit. En eigenlijk ben ik heel gelukkig met m'n leventje. Ik kan het me niet eens voorstellen hoe het is om mijn leven echt met iemand te delen. En dat beangstigt me soms. Ben ik nu een vastgeroeste vrijgezel? Mis ik de boot? Bij iedereen lijkt de liefde zo vanzelfsprekend te zijn. Iedereen vindt iemand, woont samen etc. Waarom gaat t bij anderen allemaal zo gemakkelijk? Ik word niet snel verliefd, heb niet snel een echte ultieme klik, en heb niet snel het idee als ik met iemand aan het daten ben "daar wil ik mijn leven mee delen".
Natuurlijk wil ik die ene speciale persoon ontmoeten, verliefd zijn en mijn leven delen. Maar ik kom maar niemand tegen. Ik ben een tijdje wat actiever gaan daten, maar was toen al weer zo snel moe ervan. Steeds die gesprekken die wel sollicitaties leken, dat gedoe.
En dan zie ik stelletjes op straat. Gelukkig en blij. Gaat dat ooit voor mij weer gebeuren? Alles draait uiteindelijk om liefde. Overal om je heen is liefde en alle liedjes gaan erover. En ik, ik val daar helemaal buiten. Ik ben die eeuwige vrijgezel.
Eigenlijk weet ik het allemaal niet meer. Ik ben gelukkig. Maar ook ergens wel bang voor de toekomst. Wat nou als ik voor altijd alleen blijf. Dan mis ik iets essentieels in het leven. Wat nu als ik straks die ervaring van die grote liefde mis? Of mis ik eigenlijk wel iets?
Ik voel me de laatste tijd gewoon zo'n 'outsider'. En ben bang de boot te missen.
En dat alleen zijn gaat me goed af. Ik ben een erg zelfstandig en vrijgevochten type. En mede daardoor ben ik -denk ik - al lang alleen.
Maar de laatste tijd begint er toch wat aan me te knagen. Dan probeer ik me voor te stellen hoe mijn leven eruit zou hebben gezien als ik mijn grote liefde tegen het lijf was gelopen. Om mij heen woont iedereen samen of is zwanger /met kinderen. Mijn leven ziet er al jaren hetzelfde uit. En eigenlijk ben ik heel gelukkig met m'n leventje. Ik kan het me niet eens voorstellen hoe het is om mijn leven echt met iemand te delen. En dat beangstigt me soms. Ben ik nu een vastgeroeste vrijgezel? Mis ik de boot? Bij iedereen lijkt de liefde zo vanzelfsprekend te zijn. Iedereen vindt iemand, woont samen etc. Waarom gaat t bij anderen allemaal zo gemakkelijk? Ik word niet snel verliefd, heb niet snel een echte ultieme klik, en heb niet snel het idee als ik met iemand aan het daten ben "daar wil ik mijn leven mee delen".
Natuurlijk wil ik die ene speciale persoon ontmoeten, verliefd zijn en mijn leven delen. Maar ik kom maar niemand tegen. Ik ben een tijdje wat actiever gaan daten, maar was toen al weer zo snel moe ervan. Steeds die gesprekken die wel sollicitaties leken, dat gedoe.
En dan zie ik stelletjes op straat. Gelukkig en blij. Gaat dat ooit voor mij weer gebeuren? Alles draait uiteindelijk om liefde. Overal om je heen is liefde en alle liedjes gaan erover. En ik, ik val daar helemaal buiten. Ik ben die eeuwige vrijgezel.
Eigenlijk weet ik het allemaal niet meer. Ik ben gelukkig. Maar ook ergens wel bang voor de toekomst. Wat nou als ik voor altijd alleen blijf. Dan mis ik iets essentieels in het leven. Wat nu als ik straks die ervaring van die grote liefde mis? Of mis ik eigenlijk wel iets?
Ik voel me de laatste tijd gewoon zo'n 'outsider'. En ben bang de boot te missen.
zaterdag 16 september 2017 om 15:19
Wat voor essentieels zou je dan missen?
Naar mijn mening is het meest essentiële in het leven van jezelf houden en jezelf ontwikkelen. Je zou in staat moeten zijn alles wat je nodig hebt uit jezelf te halen. Alleen dan is een verliefdheid ook oprecht, want meestal is het niets meer dan in een ander zien wat die jou kan geven. Maar ook je niet- romantische relaties worden kwalitatief een stuk beter. Een sociaal leven komt een stuk makkelijker als je het eigenlijk niet nodig hebt, maar je je prima met jezelf kunt vermaken.
Waar jij gelukkige stelletjes ziet, zie ik vooral uitgebluste koppels die in een sleur zitten, zonder enige vorm van persoonlijke ontwikkeling. Ik zie dan ook vooral de beperkingen van romantische relaties. Op het moment dat de relatie romantisch wordt dan komen er ook ineens een stuk meer eisen bij en dat snap ik nooit zo.
Ieder mens is gevoelig voor prikkels en ik snap ook dat je twijfelt, omdat vanuit de maatschappij en media een plaatje komt waar je aan moet voldoen. Maar dat is ook meteen de reden voor de twijfel, want anders zou je die niet hebben.
Als je verder gelukkig en happy bent, is dat misschien ook de reden dat je niet snel verliefd bent. Ik zou dat als een goed teken beschouwen. Het feit dat je die ene speciale niet tegenkomt, is misschien omdat die voor jou niet bestaat of zoals ik het zelf zie: ik ben die ene speciale persoon voor mij. Ik kan ik al mijn eigen behoeften (voornamelijk emotioneel) voorzien. Misschien is dat bij jou ook zo.
Naar mijn mening is het meest essentiële in het leven van jezelf houden en jezelf ontwikkelen. Je zou in staat moeten zijn alles wat je nodig hebt uit jezelf te halen. Alleen dan is een verliefdheid ook oprecht, want meestal is het niets meer dan in een ander zien wat die jou kan geven. Maar ook je niet- romantische relaties worden kwalitatief een stuk beter. Een sociaal leven komt een stuk makkelijker als je het eigenlijk niet nodig hebt, maar je je prima met jezelf kunt vermaken.
Waar jij gelukkige stelletjes ziet, zie ik vooral uitgebluste koppels die in een sleur zitten, zonder enige vorm van persoonlijke ontwikkeling. Ik zie dan ook vooral de beperkingen van romantische relaties. Op het moment dat de relatie romantisch wordt dan komen er ook ineens een stuk meer eisen bij en dat snap ik nooit zo.
Ieder mens is gevoelig voor prikkels en ik snap ook dat je twijfelt, omdat vanuit de maatschappij en media een plaatje komt waar je aan moet voldoen. Maar dat is ook meteen de reden voor de twijfel, want anders zou je die niet hebben.
Als je verder gelukkig en happy bent, is dat misschien ook de reden dat je niet snel verliefd bent. Ik zou dat als een goed teken beschouwen. Het feit dat je die ene speciale niet tegenkomt, is misschien omdat die voor jou niet bestaat of zoals ik het zelf zie: ik ben die ene speciale persoon voor mij. Ik kan ik al mijn eigen behoeften (voornamelijk emotioneel) voorzien. Misschien is dat bij jou ook zo.
maandag 18 september 2017 om 15:23
@spell goede post. In feite mis ik niks essentieels. Maar die ene speciale persoon om m'n leven mee te delen lijkt me fijn. Maar dat wil ik wel alleen als het gevoel er echt is. Ik denk als iemand de juiste is dat het dan ook vanzelf gaat. Al is dat misschien een geromaniseerd beeld.
Ik denk dat er maar weinig stellen die echt elkaars grote liefde ziin. Dat is maar voor weinigen weggelegd. En idd die kijken dan denk ik meer naar wat de ander te bieden heeft.
Ik denk dat er maar weinig stellen die echt elkaars grote liefde ziin. Dat is maar voor weinigen weggelegd. En idd die kijken dan denk ik meer naar wat de ander te bieden heeft.
zaterdag 4 november 2017 om 22:18
De afgelopen maand was ik hier wat minder mee bezig. Ik was heerlijk alleen op reis en kom dan altijd veel andere alleebreipennen tegen. Dat doet me altijd goed. Ik voel me toch steeds meer een vreemde eend in de bijt. Maar als ik dan weer weg ben en anderen ontmoet doet me dat goed.
Nu weer in de sleur. En weer aan mensen uit moeten uitleggen dat ik alleen op vakantie ben geweest. Op zich niet erg, maar dan voel ik me toch echt een vreemde. En ook weer een dateert gehad. Allemaal leuk en aardig, maar dan merk ik weer Hoe een einzelganger ik ben. En hoe vrijgevochten. En ik vraag me af of ik ooit wel een man tegen ga komen die bij me past. Vanavond weer alleen de stad in. Weer zo'n vreemde gewoonte van me.
En waar ik me dan over verbaas is dat een vriendin na een relatie van tien jaar, binnen een paar weken weer samenwoont met een ander. Hoe doen die mensen dat toch? En ja dan ben ik best een beetje jaloers. Ik wil ook een leuke man ontmoeten.
En het kwetst me ook enigszins dat sommige vrienden die vrijgezel waren van alles wilden ondernemen. En zodra ze dan een vent hebben, nooit meer contact zoeken. Was ik dan slechts een opvulling? En zodra er een man is, dan is die de opvulling? Ik vraag me dat oprecht af.
Ik ben echt wel gelukkig. Maar baal soms wel van dat soort dingen. En ergens zou ik graag bij " de massa" horen en niet zo'n aparte zijn.
Nu weer in de sleur. En weer aan mensen uit moeten uitleggen dat ik alleen op vakantie ben geweest. Op zich niet erg, maar dan voel ik me toch echt een vreemde. En ook weer een dateert gehad. Allemaal leuk en aardig, maar dan merk ik weer Hoe een einzelganger ik ben. En hoe vrijgevochten. En ik vraag me af of ik ooit wel een man tegen ga komen die bij me past. Vanavond weer alleen de stad in. Weer zo'n vreemde gewoonte van me.
En waar ik me dan over verbaas is dat een vriendin na een relatie van tien jaar, binnen een paar weken weer samenwoont met een ander. Hoe doen die mensen dat toch? En ja dan ben ik best een beetje jaloers. Ik wil ook een leuke man ontmoeten.
En het kwetst me ook enigszins dat sommige vrienden die vrijgezel waren van alles wilden ondernemen. En zodra ze dan een vent hebben, nooit meer contact zoeken. Was ik dan slechts een opvulling? En zodra er een man is, dan is die de opvulling? Ik vraag me dat oprecht af.
Ik ben echt wel gelukkig. Maar baal soms wel van dat soort dingen. En ergens zou ik graag bij " de massa" horen en niet zo'n aparte zijn.
zaterdag 4 november 2017 om 22:22
Nou ff kappen met de zelfmedelij. Jij wil een man? Dan hup de markt op ook! Hoeft niet eens het internet te zijn. Maar wie weet weet een leuke vriend, vriendin, nicht of neef nog wel iemand die leuk voor jou is.
Kom op meid. Je bent nog jong, die 19 katten en geraniums kunnen nog wel even wachten. Lot heb je zelf in handen. Grijp het!
Kom op meid. Je bent nog jong, die 19 katten en geraniums kunnen nog wel even wachten. Lot heb je zelf in handen. Grijp het!

zaterdag 4 november 2017 om 23:01
Dit. Al ben ik er nog steeds niet uit ik wel een relatie wil. Maar het was bij mijn vroegere vriendinnen ook zo. Zodra ze een vent hadden, draaide alles om hem. Ik snap dat het contact met vrienden in het begin van de relatie minder is. Maar als je al jaren samenwoont en nooit meer iets laat weten (al is het maar eens per jaar een FB-berichtje of appje), daar kan ik moeilijk bij. Maar dat heb ik met meer dingen van vroeger. Zoals op de klassenreünie. Anderen stonden versteld hoeveel ik nog wist. Hen zegt die tijd niet meer zoveel.mick87 schreef: ↑04-11-2017 22:18En waar ik me dan over verbaas is dat een vriendin na een relatie van tien jaar, binnen een paar weken weer samenwoont met een ander. Hoe doen die mensen dat toch? En ja dan ben ik best een beetje jaloers. Ik wil ook een leuke man ontmoeten.
En het kwetst me ook enigszins dat sommige vrienden die vrijgezel waren van alles wilden ondernemen. En zodra ze dan een vent hebben, nooit meer contact zoeken. Was ik dan slechts een opvulling? En zodra er een man is, dan is die de opvulling? Ik vraag me dat oprecht af.
Ik ben echt wel gelukkig. Maar baal soms wel van dat soort dingen. En ergens zou ik graag bij " de massa" horen en niet zo'n aparte zijn.
dinsdag 7 november 2017 om 22:46
denk eens niet zoveel joh!
al dat gepieker... schiet je niks mee op
toen ik mn ex ontmoette wist ik ook niet dat ik uiteindelijk in een relatie zou komen met hem..
ga met 4 mannen daten en geniet! eens uit eten, naar de film, een drankje doen, wandeling of tentoonstelling bezoeken
en niet denken aan de dag van morgen
leef in t nu!
enjoy!
al dat gepieker... schiet je niks mee op
toen ik mn ex ontmoette wist ik ook niet dat ik uiteindelijk in een relatie zou komen met hem..
ga met 4 mannen daten en geniet! eens uit eten, naar de film, een drankje doen, wandeling of tentoonstelling bezoeken
en niet denken aan de dag van morgen
leef in t nu!
enjoy!


dinsdag 7 november 2017 om 23:08
Ik ben (ook) bijna 30 en heb nog nooit een relatie gehad, zelfs nog nooit een date weten te scoren.mick87 schreef: ↑04-11-2017 22:18De afgelopen maand was ik hier wat minder mee bezig. Ik was heerlijk alleen op reis en kom dan altijd veel andere alleebreipennen tegen. Dat doet me altijd goed. Ik voel me toch steeds meer een vreemde eend in de bijt. Maar als ik dan weer weg ben en anderen ontmoet doet me dat goed.
Nu weer in de sleur. En weer aan mensen uit moeten uitleggen dat ik alleen op vakantie ben geweest. Op zich niet erg, maar dan voel ik me toch echt een vreemde. En ook weer een dateert gehad. Allemaal leuk en aardig, maar dan merk ik weer Hoe een einzelganger ik ben. En hoe vrijgevochten. En ik vraag me af of ik ooit wel een man tegen ga komen die bij me past. Vanavond weer alleen de stad in. Weer zo'n vreemde gewoonte van me.
En waar ik me dan over verbaas is dat een vriendin na een relatie van tien jaar, binnen een paar weken weer samenwoont met een ander. Hoe doen die mensen dat toch? En ja dan ben ik best een beetje jaloers. Ik wil ook een leuke man ontmoeten.
En het kwetst me ook enigszins dat sommige vrienden die vrijgezel waren van alles wilden ondernemen. En zodra ze dan een vent hebben, nooit meer contact zoeken. Was ik dan slechts een opvulling? En zodra er een man is, dan is die de opvulling? Ik vraag me dat oprecht af.
Ik ben echt wel gelukkig. Maar baal soms wel van dat soort dingen. En ergens zou ik graag bij " de massa" horen en niet zo'n aparte zijn.
Ik vraag mij heel vaak af of de "happy single" wel bestaat (en dat luidkeels verkondigen), aangezien dat idd. vaak degenen zijn die zoals jij beschrijft binnen enkele maanden weer een nieuwe relatie hebben.
Bovenstaande (vetgedrukte) dingen vind ik ook de lastige, vervelende dingen aan alleen zijn.
Ik heb helaas meer vragen dan antwoorden, dus ik kan je daar niet mee verder helpen.
