Relaties
alle pijlers
Al lang single
zondag 10 september 2017 om 22:58
Zes jaar ben ik nu vrijgezel. En mijn laatste relatie was een lange-afstandsrelatie. Mijn hele volwassen leven ben ik dus al alleen. Nog nooit samengewoond. Al jaren geen man bij op familiefeestjes. Ik weet eigenlijk niet beter dan alleen zijn.
En dat alleen zijn gaat me goed af. Ik ben een erg zelfstandig en vrijgevochten type. En mede daardoor ben ik -denk ik - al lang alleen.
Maar de laatste tijd begint er toch wat aan me te knagen. Dan probeer ik me voor te stellen hoe mijn leven eruit zou hebben gezien als ik mijn grote liefde tegen het lijf was gelopen. Om mij heen woont iedereen samen of is zwanger /met kinderen. Mijn leven ziet er al jaren hetzelfde uit. En eigenlijk ben ik heel gelukkig met m'n leventje. Ik kan het me niet eens voorstellen hoe het is om mijn leven echt met iemand te delen. En dat beangstigt me soms. Ben ik nu een vastgeroeste vrijgezel? Mis ik de boot? Bij iedereen lijkt de liefde zo vanzelfsprekend te zijn. Iedereen vindt iemand, woont samen etc. Waarom gaat t bij anderen allemaal zo gemakkelijk? Ik word niet snel verliefd, heb niet snel een echte ultieme klik, en heb niet snel het idee als ik met iemand aan het daten ben "daar wil ik mijn leven mee delen".
Natuurlijk wil ik die ene speciale persoon ontmoeten, verliefd zijn en mijn leven delen. Maar ik kom maar niemand tegen. Ik ben een tijdje wat actiever gaan daten, maar was toen al weer zo snel moe ervan. Steeds die gesprekken die wel sollicitaties leken, dat gedoe.
En dan zie ik stelletjes op straat. Gelukkig en blij. Gaat dat ooit voor mij weer gebeuren? Alles draait uiteindelijk om liefde. Overal om je heen is liefde en alle liedjes gaan erover. En ik, ik val daar helemaal buiten. Ik ben die eeuwige vrijgezel.
Eigenlijk weet ik het allemaal niet meer. Ik ben gelukkig. Maar ook ergens wel bang voor de toekomst. Wat nou als ik voor altijd alleen blijf. Dan mis ik iets essentieels in het leven. Wat nu als ik straks die ervaring van die grote liefde mis? Of mis ik eigenlijk wel iets?
Ik voel me de laatste tijd gewoon zo'n 'outsider'. En ben bang de boot te missen.
En dat alleen zijn gaat me goed af. Ik ben een erg zelfstandig en vrijgevochten type. En mede daardoor ben ik -denk ik - al lang alleen.
Maar de laatste tijd begint er toch wat aan me te knagen. Dan probeer ik me voor te stellen hoe mijn leven eruit zou hebben gezien als ik mijn grote liefde tegen het lijf was gelopen. Om mij heen woont iedereen samen of is zwanger /met kinderen. Mijn leven ziet er al jaren hetzelfde uit. En eigenlijk ben ik heel gelukkig met m'n leventje. Ik kan het me niet eens voorstellen hoe het is om mijn leven echt met iemand te delen. En dat beangstigt me soms. Ben ik nu een vastgeroeste vrijgezel? Mis ik de boot? Bij iedereen lijkt de liefde zo vanzelfsprekend te zijn. Iedereen vindt iemand, woont samen etc. Waarom gaat t bij anderen allemaal zo gemakkelijk? Ik word niet snel verliefd, heb niet snel een echte ultieme klik, en heb niet snel het idee als ik met iemand aan het daten ben "daar wil ik mijn leven mee delen".
Natuurlijk wil ik die ene speciale persoon ontmoeten, verliefd zijn en mijn leven delen. Maar ik kom maar niemand tegen. Ik ben een tijdje wat actiever gaan daten, maar was toen al weer zo snel moe ervan. Steeds die gesprekken die wel sollicitaties leken, dat gedoe.
En dan zie ik stelletjes op straat. Gelukkig en blij. Gaat dat ooit voor mij weer gebeuren? Alles draait uiteindelijk om liefde. Overal om je heen is liefde en alle liedjes gaan erover. En ik, ik val daar helemaal buiten. Ik ben die eeuwige vrijgezel.
Eigenlijk weet ik het allemaal niet meer. Ik ben gelukkig. Maar ook ergens wel bang voor de toekomst. Wat nou als ik voor altijd alleen blijf. Dan mis ik iets essentieels in het leven. Wat nu als ik straks die ervaring van die grote liefde mis? Of mis ik eigenlijk wel iets?
Ik voel me de laatste tijd gewoon zo'n 'outsider'. En ben bang de boot te missen.
zondag 10 september 2017 om 23:01
mick87 schreef: ↑10-09-2017 22:58Zes jaar ben ik nu vrijgezel. En mijn laatste relatie was een lange-afstandsrelatie. Mijn hele volwassen leven ben ik dus al alleen. Nog nooit samengewoond. Al jaren geen man bij op familiefeestjes. Ik weet eigenlijk niet beter dan alleen zijn.
En dat alleen zijn gaat me goed af. Ik ben een erg zelfstandig en vrijgevochten type. En mede daardoor ben ik -denk ik - al lang alleen.
Maar de laatste tijd begint er toch wat aan me te knagen. Dan probeer ik me voor te stellen hoe mijn leven eruit zou hebben gezien als ik mijn grote liefde tegen het lijf was gelopen. Om mij heen woont iedereen samen of is zwanger /met kinderen. Mijn leven ziet er al jaren hetzelfde uit. En eigenlijk ben ik heel gelukkig met m'n leventje. Ik kan het me niet eens voorstellen hoe het is om mijn leven echt met iemand te delen. En dat beangstigt me soms. Ben ik nu een vastgeroeste vrijgezel? Mis ik de boot? Bij iedereen lijkt de liefde zo vanzelfsprekend te zijn. Iedereen vindt iemand, woont samen etc. Waarom gaat t bij anderen allemaal zo gemakkelijk? Ik word niet snel verliefd, heb niet snel een echte ultieme klik, en heb niet snel het idee als ik met iemand aan het daten ben "daar wil ik mijn leven mee delen".
Natuurlijk wil ik die ene speciale persoon ontmoeten, verliefd zijn en mijn leven delen. Maar ik kom maar niemand tegen. Ik ben een tijdje wat actiever gaan daten, maar was toen al weer zo snel moe ervan. Steeds die gesprekken die wel sollicitaties leken, dat geforceerde gedoe.
En dan zie ik stelletjes op straat. Gelukkig en blij. Gaat dat ooit voor mij weer gebeuren? Alles draait uiteindelijk om liefde. Overal om je heen is liefde en alle liedjes gaan erover. En ik, ik val daar helemaal buiten. Ik ben die eeuwige vrijgezel.
Eigenlijk weet ik het allemaal niet meer. Ik ben gelukkig. Maar ook ergens wel bang voor de toekomst. Wat nou als ik voor altijd alleen blijf. Dan mis ik iets essentieels in het leven. Wat nu als ik straks die ervaring van die grote liefde mis? Of mis ik eigenlijk wel iets?
Ik voel me de laatste tijd gewoon zo'n 'outsider'. En ben bang de boot te missen.
zondag 10 september 2017 om 23:26
ik weet niet hoe oud jij bent? Tot mn 30e heb ik maar wat aangeklooid en daarna tien jaar getrouwd geweest en kinderen gekregen. En nu alweer bijna 20 jaar vrijgezel. Daar ben ik happy mee en bespaar iemand anders daar waarschijnlijk ook een partij narigheid mee. 
Een relatie is niet verplicht hoor.
Wél werk en een goed gevuld sociaal leven en wat mij betreft blijft dat zo.
Een relatie is niet verplicht hoor.
Wél werk en een goed gevuld sociaal leven en wat mij betreft blijft dat zo.
zondag 10 september 2017 om 23:52
'Vastgeroest' en 'eeuwige vrijgezel' zijn stickertjes die je jezelf nu opplakt. Als jij happy bent zonder relatie, wat is dan het probleem? Ben je niet happy, dan moet je er iets aan doen. Actief op zoek gaan, relatiesites, of activiteiten ondernemen met andere singles. Je post komt op mij wat dubbel over. Je schrijft dat je wel eens actiever aan het daten bent geweest, maar dat je het geforceerd vond. Dat hoort er wel een beetje bij, denk ik. Misschien wilde je het niet echt?
maandag 11 september 2017 om 00:19
maandag 11 september 2017 om 00:43
Zolang je niet die ene grote liefde van je leven vindt, mis je niets zolang je het zelf nu naar je zin hebt.
Als die grote liefde zich aandient, voel en weet je dat 'als vanzelf' dat het goed zit.
Ook dan zijn er geen garanties dat het altijd goed blijft gaan, maar vraag maar eens aan mensen bij wie de relatie uiteindelijk mis is gegaan: heel diep van binnen wisten ze bijna allemaal dat het geen ideale relatie was (maar vaak wilden ze zó graag, dat ze "de relatie tóch een kans gaven").
En van de buitenkant lijken veel relaties leuker dan ze zijn.
Het is ook maar net hoe je het wilt zien: waar de uitdrukking voor een vrouw gebruikt wordt "dat ze de boot heeft gemist", wordt bij een man juist heel positief gezegd dat hij "de dans ontsprongen is".
Toch zijn er heel veel vrouwen, misschien wel meer dan mannen, die zich uitstekend redden als vrijgezel.
Gewoon je eigen leven, omstandigheden, etc. zo leuk en positief mogelijk vorm en inhoud geven.
Mocht er nog eens een keer een leuke man aanschuiven en het wordt allemaal nóg leuker, dan is dat meegenomen.
Maar valt dat (hij) toch een beetje tegen, dan weet je ook dat je op jezelf kunt/durft terug te vallen.
Als die grote liefde zich aandient, voel en weet je dat 'als vanzelf' dat het goed zit.
Ook dan zijn er geen garanties dat het altijd goed blijft gaan, maar vraag maar eens aan mensen bij wie de relatie uiteindelijk mis is gegaan: heel diep van binnen wisten ze bijna allemaal dat het geen ideale relatie was (maar vaak wilden ze zó graag, dat ze "de relatie tóch een kans gaven").
En van de buitenkant lijken veel relaties leuker dan ze zijn.
Het is ook maar net hoe je het wilt zien: waar de uitdrukking voor een vrouw gebruikt wordt "dat ze de boot heeft gemist", wordt bij een man juist heel positief gezegd dat hij "de dans ontsprongen is".
Toch zijn er heel veel vrouwen, misschien wel meer dan mannen, die zich uitstekend redden als vrijgezel.
Gewoon je eigen leven, omstandigheden, etc. zo leuk en positief mogelijk vorm en inhoud geven.
Mocht er nog eens een keer een leuke man aanschuiven en het wordt allemaal nóg leuker, dan is dat meegenomen.
Maar valt dat (hij) toch een beetje tegen, dan weet je ook dat je op jezelf kunt/durft terug te vallen.
maandag 11 september 2017 om 00:57
Sommige mensen matchen nou eenmaal niet zo makkelijk met iedereen en dat is alles behalve negatief bedoeld 
. Jij wil er pas voor gaan als je echt die verliefdheid voelt en de klik. Veel andere mensen gaan een relatie aan zonder dat gevoel, die kijken langer de kat uit de boom en vinden dan toch uiteindelijk wel die klik en gelijkenis.
. Jij wil er pas voor gaan als je echt die verliefdheid voelt en de klik. Veel andere mensen gaan een relatie aan zonder dat gevoel, die kijken langer de kat uit de boom en vinden dan toch uiteindelijk wel die klik en gelijkenis.
maandag 11 september 2017 om 12:16
Gewoon even een 
. Ik ben zelf ook al 6+ jaar single, en ik moet eerlijk zeggen dat ik er zelf meestal gelukkig geen onrust bij voel (bij vlagen soms wel hoor). Wat ik het moeilijkste vind is dat de maatschappij en vriendschappen niet allemaal zo makkelijk lijken mee te bewegen. Huisvesting in je eentje kan erg moeilijk te vinden zijn en is vaak best heel duur, leuke rondreizen boeken is in je eentje veel duurder dan met z'n tweeën, vriendschappen met vriendinnen die gaan settelen veranderen vaak toch. Ik bedoel dit niet slachtofferachtig, maar ik vind het soms wel moeilijk.
. Ik ben zelf ook al 6+ jaar single, en ik moet eerlijk zeggen dat ik er zelf meestal gelukkig geen onrust bij voel (bij vlagen soms wel hoor). Wat ik het moeilijkste vind is dat de maatschappij en vriendschappen niet allemaal zo makkelijk lijken mee te bewegen. Huisvesting in je eentje kan erg moeilijk te vinden zijn en is vaak best heel duur, leuke rondreizen boeken is in je eentje veel duurder dan met z'n tweeën, vriendschappen met vriendinnen die gaan settelen veranderen vaak toch. Ik bedoel dit niet slachtofferachtig, maar ik vind het soms wel moeilijk.
maandag 11 september 2017 om 14:29
Niks mee om happy single te zijn maar ben je niet te kritisch? Heb je niet een al te dromerig beeld van je "perfecte" relatie? Stuur je iedereen die de eerste "sollicitatiedate" niet doorkomt volgens jou maatstaven naar huis of probeer je ook nog wel eens een tweede date? Veel relaties moeten ook groeien en niemand, echt niemand is perfect toch.
maandag 11 september 2017 om 22:27
@oliebolmetkrenten Ik heb zelf inderdaad het idee dat ik niet makkelijk met iemand match. Ik ben geen standaardvrouwe en nogal een onafhankelijk type.
@Gebruna Ik heb 2 grote liefdes gehad in m'n leven. En daar was zo'n sterk gevoel bij en zo'niet klik. Eigenlijk wil ik niet voor minder dan dat gaan. Ik vraag me ook wel eens af hoeveel stellen nou echt dat hebben. Ik denk namelijk dat er ook veel mensen zijn die een relatie hebben die verre van perfect is. Maar het alleen maar doen om niet alleen te zijn. In een relatie zijn is toch nog het meest gangbare plaatje.
@fleurette Tja ik denk dat ik stiekem toch bang ben om niet aan het plaatje te voldoen. Zeker nu ik 30 ben merk ik echt dat ik een afwijker ben.
@liefhebber nee niemand is perfect. Ik zoek ook geen perfecte man. Maar ik wil wel een echte klik. Ik ga overigens vaak op tweede date met mannen. Dus daar ligt het niet aan.
@timetraveller
thnx! herkenbaar.
Ik denk overigens dat er maar weinigen zijn voor wie die ene grote liefde echt is weggelegd.
@Gebruna Ik heb 2 grote liefdes gehad in m'n leven. En daar was zo'n sterk gevoel bij en zo'niet klik. Eigenlijk wil ik niet voor minder dan dat gaan. Ik vraag me ook wel eens af hoeveel stellen nou echt dat hebben. Ik denk namelijk dat er ook veel mensen zijn die een relatie hebben die verre van perfect is. Maar het alleen maar doen om niet alleen te zijn. In een relatie zijn is toch nog het meest gangbare plaatje.
@fleurette Tja ik denk dat ik stiekem toch bang ben om niet aan het plaatje te voldoen. Zeker nu ik 30 ben merk ik echt dat ik een afwijker ben.
@liefhebber nee niemand is perfect. Ik zoek ook geen perfecte man. Maar ik wil wel een echte klik. Ik ga overigens vaak op tweede date met mannen. Dus daar ligt het niet aan.
@timetraveller
thnx! herkenbaar.
Ik denk overigens dat er maar weinigen zijn voor wie die ene grote liefde echt is weggelegd.
maandag 11 september 2017 om 22:38
Herkenbaar gevoel. Ik ben 32, nooit een serieuze relatie gehad, laat staan samengewoond en kinderen. Die laatste 2 wil ik ook niet. Daarvoor heb ik teveel tijd voor mezelf nodig. Zoveel energie in andere mensen steken, dat kan ik gewoon niet. Pas als ik alleen ben voel ik me écht vrij. Doen en laten wat ik wil. Niet moeten overleggen wat we gaan doen. Af en toe met iemand afspreken vind ik wel leuk. Meestal om de paar weken. Zover ik weet zijn mijn vriendinnen daar tevreden over. De ene heeft een erg drukke agenda. De andere maakt het niet uit.
Maar op sommige momenten heb ik wel zo'n gevoel "iedereen behalve ik." Oke, ik ken een paar uitzonderingen. Als ik oude bekenden tegenkom (oud-klasgenoten of hun ouders) hebben zij meestal verhalen als: zoon of dochter gaat trouwen, krijgt haar 1e,2e,3e kind. Soms krijg ik de vraag: En jij? Ik zeg dan dat ik volop geniet van het single-leven. Is ook zeker waar, maar op zo'n moment voel ik me toch een achterblijver. Iedereen vindt iemand en ik niet. Daar doe ik ook weinig moeite voor. Ik date niet, omdat steeds niet weet of ik wel een relatie wil. De keren dat ik kort iets had met mannen en een FWB vond ik het maar gedoe. Na 3 Zaterdagen achter elkaar afspreken voelde het al beklemmend. Steeds bezet zijn op een bepaalde dag. Dat ging me irriteren. Ben ik dan wel geschikt voor een relatie? Ik zou het eens willen voelen om iemand niet als inbreuk op mijn vrije tijd te zien. Want zo heb ik dat tot nu toe altijd gevoeld.
En toch de gedachte: Wat als mijn moeder en stiefvader dood zijn en ik alleen achterblijf? Op wie kan ik dan terugvallen? Ik heb wel iemand nodig waarbij ik mijn verhaal kwijt kan en bevestiging nodig of ik dingen wel goed doe. Nogal een piekeraar.
Maar op sommige momenten heb ik wel zo'n gevoel "iedereen behalve ik." Oke, ik ken een paar uitzonderingen. Als ik oude bekenden tegenkom (oud-klasgenoten of hun ouders) hebben zij meestal verhalen als: zoon of dochter gaat trouwen, krijgt haar 1e,2e,3e kind. Soms krijg ik de vraag: En jij? Ik zeg dan dat ik volop geniet van het single-leven. Is ook zeker waar, maar op zo'n moment voel ik me toch een achterblijver. Iedereen vindt iemand en ik niet. Daar doe ik ook weinig moeite voor. Ik date niet, omdat steeds niet weet of ik wel een relatie wil. De keren dat ik kort iets had met mannen en een FWB vond ik het maar gedoe. Na 3 Zaterdagen achter elkaar afspreken voelde het al beklemmend. Steeds bezet zijn op een bepaalde dag. Dat ging me irriteren. Ben ik dan wel geschikt voor een relatie? Ik zou het eens willen voelen om iemand niet als inbreuk op mijn vrije tijd te zien. Want zo heb ik dat tot nu toe altijd gevoeld.
En toch de gedachte: Wat als mijn moeder en stiefvader dood zijn en ik alleen achterblijf? Op wie kan ik dan terugvallen? Ik heb wel iemand nodig waarbij ik mijn verhaal kwijt kan en bevestiging nodig of ik dingen wel goed doe. Nogal een piekeraar.
maandag 11 september 2017 om 22:45
Dit hoor ik mensen vaker zeggen maar dat zijn wel altijd mensen met tig vrienden. Ik denk niet dat het hebben van veel of weinig vrienden en vriendinnen iets uitmaakt voor het vinden van een vriend(in) maar ik heb zelf nog nooit een relatie gehad en heb maar 1 vriend. Dat wilt toch niet zeggen dat ik daarom ongeschikt ben om een relatie te hebben? Zijn mensen bij elkaar omdat hun partner zulke leuke vrienden heeft? Lijkt me een beetje vreemd.
maandag 11 september 2017 om 22:54
Ik ben een paar jaar ouder dan jij, TO, maar heel herkenbaar alles wat je schrijft. Ik zou ook graag een leuke man willen tegenkomen, maar niet boven alles. Ik heb ook altijd gedacht dat ik wel iemand tegen zou komen, net als anderen, maar dat is niet gebeurd.
Ook ik heb mijn twijfels bij de kwaliteit van relaties van anderen, maar iedereen heeft daar zijn eigen criteria voor, en die van mij zijn klaarblijkelijk wat afwijkend.
Ik merk nu ook dat omdat ik doorgegaan ben met mijn leven ik vaak "verder" ben dan mannen die ik tegenkom. Ik heb bijvoorbeeld een eigen huis en ga op reis wanneer ik dat wil. Dat maakt dat ik mannen tref die het wel prima vinden om in een gespreid bedje terecht te komen. Dat vind ik niet aantrekkelijk. Of mannen die juist op zoek zijn naar iemand om al die dingen samen mee te ervaren en daarvoor lig ik dan al te ver op ze voor.
Ik ben gelukkig alleen. Ik mis soms een leuke relatie als ik weer ervaar dat ik de enige ben die alleen is, maar ik wil niet de relaties die ik om me heen zie, dus dat bevestigt mij dan weer in dat het goed is zo. Wie zal zeggen wat de toekomst nog gaat brengen?
Ook ik heb mijn twijfels bij de kwaliteit van relaties van anderen, maar iedereen heeft daar zijn eigen criteria voor, en die van mij zijn klaarblijkelijk wat afwijkend.
Ik merk nu ook dat omdat ik doorgegaan ben met mijn leven ik vaak "verder" ben dan mannen die ik tegenkom. Ik heb bijvoorbeeld een eigen huis en ga op reis wanneer ik dat wil. Dat maakt dat ik mannen tref die het wel prima vinden om in een gespreid bedje terecht te komen. Dat vind ik niet aantrekkelijk. Of mannen die juist op zoek zijn naar iemand om al die dingen samen mee te ervaren en daarvoor lig ik dan al te ver op ze voor.
Ik ben gelukkig alleen. Ik mis soms een leuke relatie als ik weer ervaar dat ik de enige ben die alleen is, maar ik wil niet de relaties die ik om me heen zie, dus dat bevestigt mij dan weer in dat het goed is zo. Wie zal zeggen wat de toekomst nog gaat brengen?
maandag 11 september 2017 om 22:57
Volgens mij bedoelt Pokkewijf dat een relatie voor haar niet belangrijk meer is, maar dat werk en een rijk sociaal leven dat voor haar wel zijn.katana87 schreef: ↑11-09-2017 22:45Dit hoor ik mensen vaker zeggen maar dat zijn wel altijd mensen met tig vrienden. Ik denk niet dat het hebben van veel of weinig vrienden en vriendinnen iets uitmaakt voor het vinden van een vriend(in) maar ik heb zelf nog nooit een relatie gehad en heb maar 1 vriend. Dat wilt toch niet zeggen dat ik daarom ongeschikt ben om een relatie te hebben? Zijn mensen bij elkaar omdat hun partner zulke leuke vrienden heeft? Lijkt me een beetje vreemd.
dinsdag 12 september 2017 om 11:41
Vreemde reactie. Ik zie prima hoe bepaalde stelletjes met elkaar omgaan en ben daar inderdaad niet jaloers op. Ik ken ook stelletjes die in mijn ogen wel een goede relatie hebben en die ik wel benijd.VesperLynd schreef: ↑11-09-2017 23:41Ik snap (uit ervaring) dat als je vrijgezel bent je gelukkiger wordt van de gedachte 'dat al die stelletjes heus niet altijd een perfecte relatie hebben', maar je kunt beter toegeven dat het soms pijnlijk is om het schijnbaar vanzelfsprekende geluk van anderen te zien, bijv. van stelletjes. De gedachte dat het heus allemaal niet zo perfect is, werkt als een zoethoudertje denk ik.
Niet iedereen stelt dezelfde eisen aan relaties en ik vind het raar als iemand voor mij gaat bepalen dat ik ze benijd. Dat jij wel heel sterk de behoefte had aan een partner, betekent niet dat dat voor iedereen geldt. Iedereen is anders.
dinsdag 12 september 2017 om 13:31
Ik herken heel erg wat je schrijft roodmiertje. Ik ben inderdaad niet jaloers op Veel stellen. De meeste relaties die ik zie benijd ik niet. Een aantal wel. Een vriendin van me heeft een erg leuke man, het geluk spat er gewoon van af. Nog steeds na al die jaren.
Ik heb ook al heel veel alleen ondernemen. Net als jij Veel alleen gereisd. Het lukt me allemaal prima alleen. En merk dan ook dat ik wat 'verder' ben. Veel mannen lijken toch een vrouw te willen die invulling aan hun leven geeft. Dat wil ik niet. Ik heb echt iemand nodig die net zo zelfstandig is als ik.
En nee, ik hoef geen relatie boven alles. Ik red me prima alleen. Maar die mooie aanvulling op m'n leven mis ik wel.
Ik heb ook al heel veel alleen ondernemen. Net als jij Veel alleen gereisd. Het lukt me allemaal prima alleen. En merk dan ook dat ik wat 'verder' ben. Veel mannen lijken toch een vrouw te willen die invulling aan hun leven geeft. Dat wil ik niet. Ik heb echt iemand nodig die net zo zelfstandig is als ik.
En nee, ik hoef geen relatie boven alles. Ik red me prima alleen. Maar die mooie aanvulling op m'n leven mis ik wel.
dinsdag 12 september 2017 om 14:35
Ik hoor vooral projectie in jouw post. Er roept niemand dat ze zo gelukkig zijn als vrijgezel. Als ik voor mezelf spreek: ik ben gelukkig en dat staat los van het wel of niet hebben van een relatie. Dat neemt niet weg dat ik net als TO ook gewoon hoop dat ik ooit iemand tegenkom waarmee het werkt. Dat maakt me niet direct ongelukkig dat ik alleen ben. Bovendien vind ik het niet zo belangrijk dat ik daarvoor kikkers ga kussen en dramadates wil hebben. Ik steek mijn energie liever in het hebben van een leuk leven, dan maar alleen.VesperLynd schreef: ↑12-09-2017 14:14Huh? Dat zeg ik toch juist niet? Ik vind het alleen wat aanmatigend om voor anderen te bepalen hoe hun relatie eruit ziet, en dat hoor ik hier wel vaker (niet specifiek van jou of in dit topic). Ik bedoel maar te zeggen dat je echt wel mag verlangen naar een partner en dat het soms een beetje 'stoerdoenerig' over komt als mensen heel hard roepen dat ze zo gelukkig zijn als vrijgezel, terwijl het heel anders overkomt als je tussen de regels doorleest. Als dat voor jou niet telt, dikke prima toch? Des te beter, dan heb je het goed voor elkaar.
Ik bepaal niet voor anderen hoe hun relatie eruit ziet, maar ik observeer wel bepaalde interacties in relaties waar ik zelf geen behoefte aan heb. Ik krijg het idee dat jij je hierdoor aangesproken voelt. Dat is niet nodig. Dat ik of iemand anders een bepaalde relatie niet benijdenswaardig vind, betekent niet dat de deelnemers aan die relatie niet zelf heel gelukkig kunnen zijn met die relatie.
dinsdag 12 september 2017 om 14:48
Weer herkenbaar. Ik mis soms ook die aanvulling. Ik denk zelf dat het ook de leeftijd is die het lastig maakt. Tussen de 30 en 40 komen veel mensen in een vaste relatie terecht en gaan trouwen, krijgen kinderen. Mensen hebben minder tijd voor vriendschappen en dan schiet je er als alleenstaande vrouw wel eens bij in. Tegelijk merk ik dat ik juist meer behoefte heb aan vriendschappen. Ik denk dat het een fase is die weer voorbij zal gaan.mick87 schreef: ↑12-09-2017 13:31Ik herken heel erg wat je schrijft roodmiertje. Ik ben inderdaad niet jaloers op Veel stellen. De meeste relaties die ik zie benijd ik niet. Een aantal wel. Een vriendin van me heeft een erg leuke man, het geluk spat er gewoon van af. Nog steeds na al die jaren.
Ik heb ook al heel veel alleen ondernemen. Net als jij Veel alleen gereisd. Het lukt me allemaal prima alleen. En merk dan ook dat ik wat 'verder' ben. Veel mannen lijken toch een vrouw te willen die invulling aan hun leven geeft. Dat wil ik niet. Ik heb echt iemand nodig die net zo zelfstandig is als ik.
En nee, ik hoef geen relatie boven alles. Ik red me prima alleen. Maar die mooie aanvulling op m'n leven mis ik wel.
dinsdag 12 september 2017 om 15:15
Wat een herkenning! 
De laatste tijd heb ik het gevoeld dat ik alleen zo denk, in mijn omgeving is eigenlijk iedereen in een relatie (leuk of niet
en dan heb ik af en toe wel het gevoel dat ik niet 'normaal' ben of 'anders' of iets mis.
Zeker als je weer als enige tussen 10 stellen ergens bent, maar vaker denk ik dan, als ik ooit een vaste lange relatie krijg dan wil ik dat het een verrijking is en niet omdat iedereen een relatie heeft. Ik waardeer mijn Single status namelijk
.
Ik vind daten daarentegen echt geen probleem, ik ben vaak ook gewoon nieuwsgierig naar andere mensen :
Soms ben ik het wel zat om dingen alleen te ondernemen, het zou wel fijn zijn als je een keer kan terugvallen op iemand of iets kunt delen met iemand waar je van houdt (anders dan familie en vrienden)
Ook vraag ik me af of ik ooit zal gaan samen wonen als ik een relatie krijg, want dat heb ik (bijna 30) nog nooit gedaan, en stoor me al tijdens een gezamenlijk vakantie aan niet genoeg ruimte om alleen te zijn
De laatste tijd heb ik het gevoeld dat ik alleen zo denk, in mijn omgeving is eigenlijk iedereen in een relatie (leuk of niet
en dan heb ik af en toe wel het gevoel dat ik niet 'normaal' ben of 'anders' of iets mis.Zeker als je weer als enige tussen 10 stellen ergens bent, maar vaker denk ik dan, als ik ooit een vaste lange relatie krijg dan wil ik dat het een verrijking is en niet omdat iedereen een relatie heeft. Ik waardeer mijn Single status namelijk
. Ik vind daten daarentegen echt geen probleem, ik ben vaak ook gewoon nieuwsgierig naar andere mensen :
Soms ben ik het wel zat om dingen alleen te ondernemen, het zou wel fijn zijn als je een keer kan terugvallen op iemand of iets kunt delen met iemand waar je van houdt (anders dan familie en vrienden)
Ook vraag ik me af of ik ooit zal gaan samen wonen als ik een relatie krijg, want dat heb ik (bijna 30) nog nooit gedaan, en stoor me al tijdens een gezamenlijk vakantie aan niet genoeg ruimte om alleen te zijn
The best way to get along with people is to expect them not to like you
zaterdag 16 september 2017 om 12:50
Ik weet niet hoe oud je bent, maar ik (ja, ik ben een man) ben ook al bijna 6 jaar single. Ben co-ouder van 2 kids en die zijn afkomstig uit mijn enige echte relatie die 10 jaar geduurd heeft. Daarvoor (tot mijn 31e) maar wat aangeklooid en in mijn eigen bubbel geleefd. En ja, ik ben inmiddels al over de 45
Maar, bang zijn iets te missen herken ik dus wel. Al heeft dat meer te maken met het missen van een normaal gezinsleven. Maar, steeds vaker denk ik dit is ook goed zo voor dit moment. Ik wil er niet gefrustreerd door raken. Voor mijzelf mis ik wel eens een maatje, een partner en noem het beestje bij zijn naam: gezonde intimiteit. Maar, de eigen autonomie is me ook heel wat waard. Het is wie ik ben en waar ik me toch ook lekker bij voel.
Het alleen naar familiefeestjes, de dates als sollicitatiegesprekken, etc. herken ik ook wel als zijnde vervelend. Maar weet ook dat de happy couples of blije gezinnetjes ook slechts maar de buitenkant laten zien.
Mijn tip: Leef je leven. Wees jezelf, doe wat je leuk vind. Probeer daar gelukkig mee te zijn. Het komt vanzelf een keer ... dat houdt mij tenminste op de been.
Maar, bang zijn iets te missen herken ik dus wel. Al heeft dat meer te maken met het missen van een normaal gezinsleven. Maar, steeds vaker denk ik dit is ook goed zo voor dit moment. Ik wil er niet gefrustreerd door raken. Voor mijzelf mis ik wel eens een maatje, een partner en noem het beestje bij zijn naam: gezonde intimiteit. Maar, de eigen autonomie is me ook heel wat waard. Het is wie ik ben en waar ik me toch ook lekker bij voel.
Het alleen naar familiefeestjes, de dates als sollicitatiegesprekken, etc. herken ik ook wel als zijnde vervelend. Maar weet ook dat de happy couples of blije gezinnetjes ook slechts maar de buitenkant laten zien.
Mijn tip: Leef je leven. Wees jezelf, doe wat je leuk vind. Probeer daar gelukkig mee te zijn. Het komt vanzelf een keer ... dat houdt mij tenminste op de been.
zaterdag 16 september 2017 om 12:53
Ik ben ook gewoon single en voel me daar goed bij. Het is een soort maatschappelijke 'druk' dat mensen een relatie moeten nemen, maar dat hoeft gelukkig helemaal niet! Hoe vaak je wel niet hoort over gezeik in relaties, huizen kwijt, geld kwijt als 't weer 'ns mis gaat enzo. En ik heb gewoon m'n heerlijke eigen plekje. Daar hoef ik geen man bij!
