Relatie over - loslaten is zo moeilijk

Weekend, carnaval, lang vrij... Eigenlijk zou de vlag uit moeten hangen en wat doe ik... zit sip op de bank mezelf kloten te voelen!

Heb af en toe contact, hem vandaag even een kwartiertje gezien omdat we e.e.a. moesten regelen. Hij zegt toch niet wat ik wil horen al sta ik op mn kop. Voel me iedere keer teleurgesteld en verdrietig. Heb hem later vandaag een mail gestuurd dat hij weet hoe ik over "ons" denk, wat ik voor hem voel en dat ik dat niet meer ga herhalen. Ik moet afstand proberen te nemen anders gaat me dit nog de kop kosten... En dat is geen enkele man waard!

Thanks sad! Ga je zelf ook nog wat leuks doen? Mooie kleding kopen of een bezoekje aan de kapper? Dat laatste deed mij erg goed altijd moet ik zeggen. Heb nog steeds geen afspraak gemaakt bij de zonnenbank! zo erg dan weer! Kom op sad, probeer jezelf een beetje bij elkaar te rapen en weer je mooie lach op te zetten en lief voor jezelf te zijn! Denk aan je meis!! Kom op!!!! xxxx





ps : mooi lied van stef bos hoorde ik net:



De nacht kleurt grijs

De dag breekt aan

De wind die waait

Ik hoor jouw naam

En langzaam kom ik bij

Ik mis jou

Mis jij mij



Het daglicht schreeuwt

Ik ben verdoofd

Een wervelstorm raast door mijn hoofd

Toch is het stil naast mij

Ik mis jou

Mis jij mij



En ik weet niet wat ik zeg

En ik weet niet wat ik doe

Ik weet niet welke weg

En ik weet niet waar naartoe

Ik mis jou

Ik mis jou



Ik zie jou in een droom voor mij

Er staat een ander aan jouw zij

En langzaam breekt het beeld in mij

Ik mis jou

Mis jij mij



Een nieuwe dag

En alles verstomt,

Ik lig en wacht

Tot niemand komt

Ik wacht

Tot niemand komt



Ik mis jou



En ik weet niet wat ik zeg

En ik weet niet wat ik doe

Ik weet niet welke weg

En ik weet niet waar naartoe

Ik mis jou

Ik mis jou



Je moest eens weten hoe... veel

Idd mooi liedje...

En veel plezier met carnaval Scorp! (maar ik ben blij dat ik niet hoef dit weekend , dat zie ik als enige voordeel)...



Toch erg moeilijk deze vrijdagavond en loop alleen maar te denken... Ik was altijd al of bij hem nu, of we waren plannen aan het maken voor het weekend. En nu weet ik dat ik hem dit weekend niet zie, en erna ook niet... Ben morgen dus wel dagje weg, maar zondag wel alleen thuis wrsl... moet er maar weer aan gaan wennen denk ik.



Ook nog beetje ruzie met m'n moeder aan de foon gehad, omdat die er soms geen ene %(*#( van begrijpt, maar ja, ze bedoelt het goed.



Zet 'm op allemaal dit weekend, en laten we er toch wat van maken!

Het gevoel van samen zijn en dat we bij elkaar horen. Nog steeds heb ik dat heel erg sterk, dit terwijl dit al de 3e (!!) keer is dat we uit elkaar zijn. Heb ik daarom misschien nog zoveel hoop dat het weer goed komt? Maar wat ben ik voor vrouw dat ik dat toelaat?

Ik ga hem met rust laten. En idd het van hem af laten komen. Kan het immers toch niet afdwingen.

Ik ga zondag en maandag carnaval vieren, geen bal zin, maar voor sommige dingen moet je zin maken. Hopelijk lig ik nog een beetje in de markt )

Ach ja, vluchten bij een ander heeft ook geen zin, al eens geprobeerd en daar pluk ik nu de vruchten van... (



Sad; Hoe voel je je nadat je gehoord hebt dat zij zich ook ellendig voelt?



LH; Hoe betrouwbaar zijn die bronnen? Hebben zij niet stiekem een oogje op jou?



Scorp; Veel plezier met carnaval! Probeer er van te genieten!!! Mooi liedje, en ik mis hem ik mis hem ik mis hem...



Moppie; Goed van dat Hyves, je raakt er alleen maar opgefokt van, sonde van je energie. Je vrienden bedoelen het goed, maar zij voelen niet wat jij voelt, dus hebben ze makkelijk praten. Meestal hebben ze ook gelijk (iig in mijn geval) maar wil ik er nog niet aan.



Diss; Zet hem op dit weekend als je hem ziet. En vooral LACHEN!!! Laten zien hoe mooi je bent!!!



Dikke knuffel voor allemaal en hou je taai! XXX

Mijn laatste berichtje voor vandaag: ik denk nu de hele tijd dat het mijn schuld is dat het fout is gegaan, en dat ik nooit meer iemand anders vind, omdat ik blijkbaar dingen niet goed doe. Dat komt omdat hij allemaal verwijten naar mij heeft gegooid als reden waarom hij het uitmaakte, en niks over zichzelf te zeggen had.

Naar mijn weten zitten er altijd 2 mensen in een relatie, maar blijkbaar heb ik het verknald en was hij Mr. Perfect....



Ik neem nog een wijntje (moeten jullie ook doen) en ga dan maar slapen (alleen), snap niet dat we 2 weken geleden nog tegen elkaar aan lagen, en dat dat nu voorbij is en nooit meer terugkomt...

xx

quote:moppie_online schreef op 20 februari 2009 @ 22:33:

Mijn laatste berichtje voor vandaag: ik denk nu de hele tijd dat het mijn schuld is dat het fout is gegaan, en dat ik nooit meer iemand anders vind, omdat ik blijkbaar dingen niet goed doe. Dat komt omdat hij allemaal verwijten naar mij heeft gegooid als reden waarom hij het uitmaakte, en niks over zichzelf te zeggen had.

Naar mijn weten zitten er altijd 2 mensen in een relatie, maar blijkbaar heb ik het verknald en was hij Mr. Perfect....



xxHet is niet jouw fout alleen dat het uitgegaan is, je bent in een relatie idd. met 2. Mijn ex speelde het ook zo en ja, je zou idd. aan jezelf kunnen gaan twijfelen, maar ergens weet je toch dat dit zever is. Hij is gewoon te laf om naar hemzelf te kijken én hij denkt dat hij perfect is. Dus zeker niet wanhopen en je nog minder schuldig voelen. Het is altijd makkelijker iemand zwart te maken dan eens goed naar jezelf te kijken.

waar er twee samen zijn hebben er meestal twee lol maar waar er twee uit elkaar gaan hebben er meestal twee verdriet,



Beide hebben een aandeel in beide dingen. De kunst is alleen te leren van jouw aandeel, al is het klein, voor jou kan het een grote kunst zijn dit volgende keer desgewenst anders aan te pakken.



Bij mij hield mijn ex niet meer van mij,maar ik wist het eigenlijk al (eerder dan hij zelfs) en ik heb me steeds laten afschepen met nee het is echt niet zo, terwijl ik wist/voelde dat het niet goed zat, Ik had beter naar mezelf kunnen luisteren, dat ga ik in het vervolg dan ook beter doen.



dikke welteruste kus voor iedereen die het kan gebruiken

*breekt heel even in*



Lobelia, wat leuk je weer eens tegen te komen

Nog een oud gediende van het liefdesverdriet topic.

Zo te lezen gaat alles goed met je, als ik zie wat voor adviezen je hier geeft



Wie had dat kunnen denken al die maanden geleden?

Hier ook alles weer goed op de rit...

Ben weer blij.....echt blij...



Dames...echt, het voelt niet zo, je geloofd het ook niet, maar neem maar van Lobelia en mij aan.,....het gaat over, en je kunt loslaten

Hoe simpel het ook klink.....loslaten is in je hoofd een knop omzetten

Met andere woorden, je moet het eerst echt willen!

Je moet gaan inzien dat vasthouden geen zin heeft, dat je er alleen maar verdrietiger van wordt



En dan.....dan is het onderweg naar beter.....



Heel veel sterkte voor de dames met nog zoveel verdriet



Liefs Summer



*sluipt weer weg*

Lobelia en Summer, goed te horen!!

Merk dat ik nog niet echt kan loslaten (maarja, het is ook nog maar een week geleden). Ook al weet ik dat het niet gaat gebeuren, onbewust hoop ik dat ie toch strax voor de deur staat (zoals 2 weken geleden nog wel het geval was).

Toch maar tegen mezelf blijven zeggen dat het over is, en dat dat niet zal gebeuren!

Had ook over hem gedroomd, dat het allemaal weer leuk was (en sex ), dus dan is het weer heel vreemd als je wakker wordt .

Mensen, fijn weekend (ook voor degenen die geen carnaval gaan vieren zoals ik dus). Ik ga vandaag met wat vrienden over de veluwe lopen.

Tot snel weer, x

Wie kan mij helpen? Ik weet niet meer wat ik moet doen... het is nu een week uit.. Maar het lijkt wel alsof het niet tot me doordringt! Het was ook zo warrig.. Hij wist het ook niet meer, stond niet 100% achter zijn beslissing om het uit te maken...

Vannacht zou ik naar Portugal vliegen.. ik heb mn ticket nog steeds.. maar ik moet niet gaan.

Toch zou ik hem het liefst bellen ofzo.. dan maar om te horen dat hij echt niet verder wil. Want dat gevoel heb ik nu nog niet. Dus blijf ik hopen... Waarschijnlijk ben ik niet de eerste met dit gevoel... en ook niet de laatste..



Allemaal sterkte... ik ben blij dat ik hier mijn verhaal kwijt kan...

Ik moet inderdaad eens in gaan zien dat vasthouden geen zin heeft. Erg moeilijk en het is ook nog geen 2 weken geleden.

Ik hou me vast aan de gedachte dat het al vaker uit is geweest, dat hij bang is om zich te verliezen aan/in mij, want stel je eens voor dat ik hem zou verlaten, dan heeft hij er geen controle meer over. Het is echt een controlefreak.

Omdat het al de 3e keer is, bedenk ik me ook steeds vaker of ik nog wel kan geloven in hem/ons. Als ik denk dat het goed gaat, kan het ook maar ineens allemaal spontaan weer weg zijn. Zou ik dan stiekem toch al een heel klein beetje aan het loslaten zijn???

hallo lieve dames

Iedereen veel sterkte gewenst en heel veel los-laat-kracht.

Ik ga carnaval vieren en ben voorbereid dat ik hem tegen zou kunnen komen. Heb 2 vriendinnen bij me en heb hem echt helemaal niks (goeds) meer te zeggen. Maar het zal best even een pijnlijk moment zijn.

Maar dat kan ik gelukkig hier weer kwijt.

Hoi allemaal, hier ben ik weer even. Ik heb vrijdag een lange werkdag gehad en ben direct door gegaan naar mijn ouders waar ik gelogeerd heb. Ik reageer later op iedereen, want ik ben erg moe.

Ex zit nog steeds in mijn hoofd, en ik mis hem ook nog steeds. Maar ik ben er in alle eerlijkheid achter gekomen dat ik hem niet erg genoeg mis om hem te bellen. Dat stelt me wel gerust.



Verder had ik het er met mijn moeder nog over dat na de vele keren dat ex het had uitgemaakt tijdens onze relatie, onze laatste keer samen heel goed en relaxed was. We waren die dag uitgeweest en hij had een hotel geboekt waar we heerlijk samen geslapen hebben. Ik voelde me toen weer goed bij hem en voelde me ook weer verliefd. Maar de volgende dag twijfelde hij weer. Het was zó goed, lief en lekker en toch was het voor hem niet genoeg. Zo goed als toen had ik me over ons niet beter kunnen voelen en toch was het voor hem niet genoeg.

Pas vandaag besefte ik dat wat hij wil buiten mijn mogelijkheden ligt. Ik had hem alles kunnen geven en alles voor hem kunnen doen, het was nooit genoeg geweest.



Vandaag in de stad kwam ik stelletjes tegen die me aan hem en zijn ex deden denken. Er bekroop me een gevoel dat ik écht vanuit mijn hart hoop dat hij gelukkig wordt.

En weet je wat het gekke was? Dat voelde pas als liefde.

@Merijntje: hoe gaat ie?? Herken je gevoel heel goed. Bij mij is het ook nu een week uit, en ik zou ook dit weekend weer naar hem toe gaan... Heeel moeilijk, ik weet het. Onbewust hoop ik ook nog steeds op een telefoontje/smsje/mailtje, maar ik weet eigenlijk wel dat het niet gaat gebeuren. Naarmate er nu meer tijd voorbijgaat, zal je ook wel gaan beseffen dat het niet gaat gebeuren, maar voor nu is het een erg kut gevoel. Kom je je weekend een beetje door??



@Jeanne: goed bezig! Lijkt idd alsof je aan het loslaten bent...Ik had dat gevoel ook nog een beetje. Vorig weekend was het nog niet definitief over, want hij was nog aan het denken. Toen dacht ik ook: wat als hij nu belt en het toch nog wil proberen, wil ik nog wel? Het vertrouwen is ook wel een beetje weg nu. (mn verstand zegt dat het mss wel beter is zo, maar met mn gevoel hou ik nog heel erg van hem, en zie ik alle goede dingen, en doet het heel erg pijn).



@Diss: veel fun met carnaval. Hoop dat je het daardoor allemaal een beetje kunt vergeten. Ben je hem nog tegengekomen?? Das wel een erg lastig moment...



@4wheels: jij bent ook goed bezig! Goede gedachten! Ik denk ook aan momenten waarop dacht dat we erover gepraat hadden, dat we eraan zouden werken en dat het gevoel goed was. Maar blijkbaar is hij er al veel langer mee bezig geweest in z'n hoofd om te stoppen met deze relatie. Twee weken geleden na een ruzie hadden we gezegd dat we er allebei aan gingen werken. Hij was bij mij, en het was nog echt heel leuk. Daarna is hij naar huis gegaan, en is zelf gaan denken en tot die conclusie gekomen. Ik denk dat ik hem ook niet alles kon geven waar hij naar op zoek was. Heel frustrerend omdat ik toch heel erg mijn best heb gedaan, maar ja, ik ben wel mezelf. Wat ik me wel afvroeg: denkt hij dat hij de perfecte vriendin kan vinden?? Want die bestaat niet. Die heeft mss wel wat dingen die ik niet heb, maar mist weer andere dingen die er bij ons zeker wel waren. Daar kan ik niet echt bij.



Verder ben ik met vrienden over de hei gaan wandelen, en hapje gegeten. Ook nog wel wat gepraat. Helaas vinden ze wel (die paar keren dat ze elkaar gezien hadden) dat we goed bij elkaar pasten. Maar ook dat ik me misschien wel heel erg moest voegen naar zijn leven en zijn levensstijl (ik moest daarheen verhuizen, ik moest zijn hobbies overnemen...). En was ik daar op de nog langere termijn gelukkig mee geweest??

Toch weer erg moeilijk, toen ik gisteravond terugreed: de vorige keer dat we daar waren reden we samen terug, en bleef hij slapen, en hadden we nog een leuke zondag....moeilijk.



HIj zal nu 3 dagen carnaval gaan vieren, en daar moet ik ook maar niet teveel aan denken.



Ik ga zo even naar de sportschool, en vanmiddag maar het e.e.a. in huis doen. Wel supermoe, want nog steeds niet goed geslapen...

Tot laterz!

Moppie: Het is ook raar als je het samen leuk hebt en de ander beslist dan toch anders, om welke reden dan ook. Ik weet in ieder geval dat ik toen die dag, avond en ochtend niet extra mijn best heb gedaan, maar gewoon mezelf ben gebleven. Voor hem was dat blijkbaar niet genoeg. Meer had ik hem niet kunnen geven en ik zal die dag in mijn hart met me meenemen.

En natuurlijk ligt het niet alleen aan jou dat het over is! Je zit inderdaad met zijn tweeen in een relatie en daar moet je met zijn tweeen moeite voor doen. Maar als hij dat minder doet, is dat niet jouw schuld.

Mijn ex zei een keer bij een ruzie: "We moeten wel allebei 50% geven om een relatie 100% te maken!"

Die onnozele had niet door dat je allebei zelf 100% moet geven. Met 50% kom je er niet...



Scorp: ik denk dat je het heel goed gedaan hebt, je bent bij de werkelijkheid gebleven. Je hebt ervoor gekozen om vrienden te blijven en terwijl je elkaar blijft zien het proces te verwerken. Dat duurt lang en is pijnlijk, maar als dat jouw keus is, is dat altijd de goeie!

Enne Peter van der Hurk, heb je die gesproken?



Lobelia, is jouw relatie 8 maanden geleden verbroken?



Marijntje, zonde dat kijken op zijn hyves ervoor gezorgd heeft dat je redelijke gevoel verdwenen is. Maar het hoort erbij. Toen ik zijn mail keek, viel het rottige gevoel op zich nog wel mee, dat kwam helaas pas later.

Hoe zit dat nou met het verhaal over Portugal? Waarom heb jij je ticket nog en ben je niet gegaan?



Sad, goed dat je haar moeder nog even hebt gesproken, nu heb je toch begrepen dat zij ook niet de hele dag aan het feesten is. Dat moet ergens toch een soort geruststelling zijn toch?

Mijn ex heeft me alleen voorgesteld aan zijn zus, de rest van zijn familie heb ik nooit gezien. Ik denk dat hij me daar weggehouden heeft omdat zijn ex daar al jaren over de vloer komt en dat was toch een beetje háár plekje, ik hoorde als 'indringer' daar niet bij.



Jeanne, je vraagt je af watvoor soort vrouw je bent die tot 3 toe weer toelaat dat hij bij je terugkomt. Ik heb mijn ex teruggenomen toen hij tot 6x toe (de 7e keer hoefde het voor mij niet meer) openlijk twijfelde tussen mij en zijn ex. Zij wist er ook van, en hij hield een time-out, zodat hij ons allebei had. Heel frustrerend, want ik vocht me kapot voor hem, smeekte, huilde etc en daardoor werd zijn ego zo groot dat het alleen nog maar met een vrachtwagen vervoerd kon worden.

Maar als je hem terugwil (wat ik je niet aanraad) moet je hém moeite laten doen. Het is nu aan hem. En niet even totdat hij je heeft, maar altijd, zijn hele leven lang.

http://www.youtube.com/watch?v=aluwpslpygQ



Let me hold you

For the last time

It's the last chance to feel again

But you broke me

Now I can't feel anything



When I love you,

It's so untrue

I can't even convince myself

When I'm speaking,

It's the voice of someone else



Oh it tears me up

I try to hold on, but it hurts too much

I try to forgive,

but it's not enough to make it all okay



You can't play on broken strings

You can't feel anything that your heart don't want to feel

I can't tell you something that ain't real



Oh the truth hurts

And lies worse

How can I give any more

When I love you a little less than before



Oh what are we doing

We are turning into dust

Playing house in the ruins of us



Running back through the fire

When there's nothing left to save

It's like chasing the very last train

when it's too late



Oh it tears me up

I try to hold on, but it hurts too much

I try to forgive,

but it's not enough to make it all okay



You can't play on broken strings

You can't feel anything that your heart don't want to feel

I can't tell something that ain't real



Well the truth hurts,

And lies worse

How can I give anymore

When I love you a little less than before



But we're running through the fire

When there's nothing left to save

It's like chasing the very last train

When we both know it's too late (too late)



You can't play on broken strings

You can't feel anything that your heart don't want to feel

I cant tell you something that ain't real



Well truth hurts,

And lies worse

How can I give anymore

When I love you a little less than before



Let me hold you for the last time

It's the last chance to feel again



Vertaling



Laat me je vasthouden

Voor de laatste keer

Het is de laatste kans om opnieuw te voelen

Maar je brak me

Nu kan ik niets meer voelen



Wanneer ik van je houd,

Het is zo onwaar

Ik kan niet eens mezelf overtuigen

Als ik spreek,

Is het de stem van iemand anders



Oh het verscheurt me

Ik probeer vol te houden, maar het doet te veel pijn

Ik probeer te vergeven,

Maar het is niet genoeg om het allemaal goed te maken



Je kunt niet op gebroken snaren spelen

Je kunt niet voelen wat je hart niet wil voelen

Ik niet iets tegen je zeggen wat niet echt is



Oh de waarheid doet pijn

En leugens nog meer

Hoe ik meer geven

Als ik wat minder van je houd als tevoren



Oh wat zijn we aan het doen

Wij worden tot stof

Speelhuis in de ruïnes van ons



Terugrennend door het vuur

Als er niets meer te redden is

Het is als het narennen van de allerlaatste trein

wanneer het te laat is



Oh het verscheurt me

Ik probeer vol te houden, maar het doet te veel pijn

Ik probeer te vergeven,

Maar het is niet genoeg om het allemaal goed te maken



Je kunt niet op gebroken snaren spelen

Je kunt niet voelen wat je hart niet wil voelen

Ik niet iets tegen je zeggen wat niet echt is



Oh de waarheid doet pijn

En leugens nog meer

Hoe ik meer geven

Als ik wat minder van je houd als tevoren



Maar we rennen terug door het vuur

Als er niets meer te redden is

Het is als het narennen van de allerlaatste trein

Terwijl we beiden weten dat het te laat is



Je kunt niet op gebroken snaren spelen

Je kunt niet voelen wat je hart niet wil voelen

Ik niet iets tegen je zeggen wat niet echt is



Oh de waarheid doet pijn

En leugens nog meer

Hoe ik meer geven

Als ik wat minder van je houd als tevoren



Laat me je vasthouden voor de laatste keer

Het is de laatste kans om opnieuw te voelen

Ha 4wheels.. mooi liedje!



Enne over Portugal.. twee weken voordat hij het uitmaakte boekten we samen mijn ticket. Hij vondt een annuleringsverzekering niet nodig..

Daarna begon hij te denken.. en hij sprong geen gat in de lucht omdat ik zou komen. Dat maakte hem aan het twijfelen. Hij kwam naar Nederland, om het 'eerlijk' uit te maken ipv over de telefoon ofzo. Toen hij hier was voelde hij toch meer dan hij dacht.. 4 dagen zijn we met elkaar opgetrokken, nog 2 keer met elkaar naar bed geweest. Hij vondt het vreselijk moeilijk en stond er nu niet 100% achter.. en dat maakt alles voor mij nu zó verwarrend! Ik kán hem nu niet loslaten!



Vanochtend had ik naar Portugal kunnen vliegen voor 8 dagen.. maar wat moest ik daar? Samen met hem 8 dagen in dat huis met medestudenten zitten? Dat was nu al te snel geweest.

Hij betaalt mijn ticket, omdat hij vindt dat het zijn schuld is. Het enige wat ik nu kan denken is.. nu had ik daar moeten zitten.. nu was mn vliegtuig geland enz.. om gek van te worden!!



Wat moet ik nu doen om uit dat onzekere 'komt het nog goed?' te komen? Ik zou niets liever willen dan dat het goed kwam.. maar ja.. ik kan dat wel tegen hem gaan zeggen na een week.. maar dat heeft weinig zin denk ik...

4wheels: idd mooi liedje, maar ik kan hem op dit moment absoluut niet horen!! Hij wordt nogal vaak gedraaid op de radio, en dan zet ik 'm uit. Heb het idee dat hij dat namelijk ook heel erg voelt.



Op het moment kan ik wel weer janken. Denk de hele tijd 'wat als ik dit wel gedaan had', was het dan ook zo gelopen. Ik probeer me voor te houden dat het uiteindelijk misschien toch niet gewerkt had allemaal, maar accepteren lukt me nog steeds niet.



Merijntje: hij twijfel(t)(de) dus wel. Jee, kan me voorstellen dat het dat voor jou extra moeilijk maakt. Wat heeft hij gezegd toen hij na die 4 dagen wegging? Dat het over was, of dat hij nog na ging denken? Bij mij was het afgelopen maandag toen ie helemaal weer naar mij toe gereden was wel duidelijk. Voor hem komt het niet meer goed. Dus dat probeer ik me voor te houden, maar begrijpen en accepteren doe ik het nog niet echt, en loslaten kan ik ook niet. Ik zou voor jezelf ook gaan nadenken: wil jij nog wel verder na al die twijfels van zijn kant... En nu geen contact met hem opnemen, als hij toch bij zinnen komt, en mss na nadenken nu toch tot andere conclusies komt dan neemt hij wel contact met jou op. Maarja, ik weet dus niet wat hij zei toen ie wegging...



Kut he, zo'n zondag. Heb het er echt moeilijk mee, normaal gesproken waren we nu samen leuke dingen aan het doen (net als 2 weken geleden nog!)...

ja, mijn relatie is alweer acht maanden uit, goh nu ik ga rekenen op de dag zelfs,



Ik voel me meestal prima, maar ik heb er dan ook voor gekozen om mezelf alle tijd te gunnen die ik nodig heb (al irriteert het me soms wel dat hij ogenschijnlijk minder tijd nodig heeft)



Ik heb een hoop van mezelf en over mezelf geleerd,nog steeds. Ik weet ook wel dat het beter is zo en dat mijn leven er steeds beter uit gaat zien, maar er zijn nog wel eens van die buien. Maar als ik heel eerlijk ben had ik die buien ook tijdens mijn relatie maar dan dat ik zelf niet goed genoeg was en dat ik nooit mijn studie ging halen, dat ik dik lellijk en dom was. Dus eigenlijk maakt het wat dat betreft niet uit of je wel of geen relatie hebt.



Al met al, een lange weg die eigenlijk wel de moeite waard is want al ie achter de rug is, is er een betere toekomst, daar geloof ik echt in.

deze is ook mooi, en misschien minder pijnlijk om te beluisteren nu maar oh zo waar. Ik haal er best vaak kracht uit.



Sometimes it takes some falling down

To get back on your feet

I often think the things I want

The things I really need

I noticed yesterday that lately I

haven't noticed much

Colours change and people change

And I am busy handling the remote



When you see this I don't let me drag you down

When you feel this way don't let me drag you down

I need you to turn me upside down



In every room, in every house

Someone’s always waiting to be heard

Sitting on my big behind

I am hardly rescuing the world



When you see this I don't let me drag you down

When you feel this way don't let me drag you down

I need you to turn me upside down



Don't let me hide

Behind the question why



When you see this I don't let me drag you down

When you feel this way don't let me drag you down

I need you to turn me upside down

van sarah bettens

Moppie: uiteindelijk heb ik gezegd dat ik hem nu los zou laten.. maar dat ik nog steeds heel veel om hem geef. Hij moest huilen toen.. en zei eigenlijk niks... (daar is hij goed in :s )

Hij denkt al snel dat dingen niet goed zullen komen.. en daarmee kon ik hem juist helpen (denk ik). Nu zit hij in zn eentje in Portugal en daar is niemand die hem de positieve dingen kan laten zien. Daar baal ik van...



Zo'n zondag is idd ellendig.. vooral als je alleen zit.. Ik moet zo naar een verjaardag.. geen zin in, maar misschien wel even goed dat ik even iets anders doe. Morgen ga ik bij zijn zus langs... Ik ben benieuwd!

En Marijntje, hoe was de verjaardag? Idd goed om afleiding te zoeken. Alleen kan je er wrsl niet echt van genieten of wel? (is bij mij vrij lastig, was zo gewend om dingen samen te doen).



Zit met precies hetzelfde gevoel: hij zit nu in maastricht (vrolijk carnaval te vieren??? hoewel hij er heus ook wel aan denkt, daar ben ik van overtuigd)... en dan blijft hij achter z'n beslissing staan. Maar hij moest dus afg maandag ook huilen, en vindt het ook erg moeilijk. Toch was hij vrij duidelijk, maar dat maakt het niet minder pijnlijk. Heb niet de illusie dat het nog goed gaat komen, maar accepteren en loslaten kan ik (nog?) niet...



Heb je goed contact met z'n zus? Wat zegt die ervan?



Weekend bijna voorbij (vond ik altijd jammer, maar nu ben ik blij), morgen proberen weer 'gewoon' te werken...

Verjaardag was wel ok.. zijn wel gezellige mensen!

Zijn zus is de enige bij wie hij vorige week geweest is. Zij vertelde mij toen ook dat hij het niet wist! Dus misschien maakt het het allemaal alleen maar lastiger..



Misschien heb ik over dat 'goedkomen' ook wel een blok beton voor mn kop hoor! Misschien is het wel dat ik het nu gewoon nog niet accepteer.. nou, dan wordt het nog een lange weg :s



Ik heb vakantie (lerares he? :p) en had dolgraag morgen willen werken.. want met 27 kleuters vergeet je alles wel! Haha!



Het is wel waar wat iedereen zegt.. afleiding zoeken helpt!! Gisteren baalde ik ook zo.. ik voelde me zo rot! Uiteindelijk ben ik toch maar even gaan winkelen.. Lekkere salade gekocht..en paaseitjes!! De zak zit nog dicht omdat ik niet echt trek heb! Haha!

Maar toch voelde ik me wel iets beter daarna.. omdat ik toch wel weer even wat ben gaan doen!



Als je nu weer thuis zit vraag ik me wel heel erg af... hoe lang ga ik me zo rot voelen? Want het is echt vreselijk!!



Werkse morgen moppie! Hoop voor je dat je echt even afleiding krijgt!!



En voor de anderen ook een dikke knuffel!!

Hoi Marijntje, Moppie en anderen... ik heb eigenlijk vandaag niet echt wat bij te dragen aan dit topic.

Het gaat zoals het gaat, heb wel de hele dag al een beetje hoofdpijn en voel me een beetje melancholisch. Maar ik slik sinds een paar dagen een mix van vitamines B (voor lichamelijke en geestelijke energie en tegen stemmingswisselingen) en het melancholische gevoel zit een beetje ver weg, alsof het niet sterk genoeg is om verder naar voren te dringen om mijn dag te verzieken en dat zou daar weleens door kunnen komen. Dus als het werkt, dan raad ik het anderen ook aan..