Kinderen
alle pijlers
wel of niet een derde kind
maandag 23 februari 2009 om 13:04
Hallo,
Ik loop al een tijdje met de vraag rond of ik nu wel of niet een derde kindje zou willen hebben. Gezien mijn leeftijd begint die vraag steeds meer een rol te spelen, ik ben 38. Aan mijn man ligt het niet, die wil zeker meer kinderen. Wij hebben nu al twee kinderen van 6 en 8 jaar. Het lijkt mij op zich wel leuk uitbreiding, maar ik zie ook allerlei bezwaren zoals dat je weer helemaal opnieuw moet beginnen met zo'n kleintje. En wordt het leeftijdsverschil met de andere kinderen niet te groot? Op mijn werk ben ik nu lekker bezig met mijn loopbaan, een stap terug wil ik niet.
Misschien is er iemand die ervaring heeft hiermee en mij advies kan geven.
Ik loop al een tijdje met de vraag rond of ik nu wel of niet een derde kindje zou willen hebben. Gezien mijn leeftijd begint die vraag steeds meer een rol te spelen, ik ben 38. Aan mijn man ligt het niet, die wil zeker meer kinderen. Wij hebben nu al twee kinderen van 6 en 8 jaar. Het lijkt mij op zich wel leuk uitbreiding, maar ik zie ook allerlei bezwaren zoals dat je weer helemaal opnieuw moet beginnen met zo'n kleintje. En wordt het leeftijdsverschil met de andere kinderen niet te groot? Op mijn werk ben ik nu lekker bezig met mijn loopbaan, een stap terug wil ik niet.
Misschien is er iemand die ervaring heeft hiermee en mij advies kan geven.
maandag 23 februari 2009 om 14:14
quote:chrisje15 schreef op 23 februari 2009 @ 13:04:
Hallo,
Ik loop al een tijdje met de vraag rond of ik nu wel of niet een derde kindje zou willen hebben. Gezien mijn leeftijd begint die vraag steeds meer een rol te spelen, ik ben 38. Aan mijn man ligt het niet, die wil zeker meer kinderen. Wij hebben nu al twee kinderen van 6 en 8 jaar. Het lijkt mij op zich wel leuk uitbreiding, maar ik zie ook allerlei bezwaren zoals dat je weer helemaal opnieuw moet beginnen met zo'n kleintje. En wordt het leeftijdsverschil met de andere kinderen niet te groot? Op mijn werk ben ik nu lekker bezig met mijn loopbaan, een stap terug wil ik niet.
Misschien is er iemand die ervaring heeft hiermee en mij advies kan geven.Ik begrijp wel dat je man er nog meer wil, maar deelt hij dan vervolgens de zorg met jou? Of ben jij de enige die stappen terug moet? Waarom zou jij wél een derde kindje willen? De enige "voor" die ik van jou lees is: het lijkt mij op zich wel een leuke uitbreiding. Hmm...needless to say dat ik dát geen overtuigend argument vind....
Hallo,
Ik loop al een tijdje met de vraag rond of ik nu wel of niet een derde kindje zou willen hebben. Gezien mijn leeftijd begint die vraag steeds meer een rol te spelen, ik ben 38. Aan mijn man ligt het niet, die wil zeker meer kinderen. Wij hebben nu al twee kinderen van 6 en 8 jaar. Het lijkt mij op zich wel leuk uitbreiding, maar ik zie ook allerlei bezwaren zoals dat je weer helemaal opnieuw moet beginnen met zo'n kleintje. En wordt het leeftijdsverschil met de andere kinderen niet te groot? Op mijn werk ben ik nu lekker bezig met mijn loopbaan, een stap terug wil ik niet.
Misschien is er iemand die ervaring heeft hiermee en mij advies kan geven.Ik begrijp wel dat je man er nog meer wil, maar deelt hij dan vervolgens de zorg met jou? Of ben jij de enige die stappen terug moet? Waarom zou jij wél een derde kindje willen? De enige "voor" die ik van jou lees is: het lijkt mij op zich wel een leuke uitbreiding. Hmm...needless to say dat ik dát geen overtuigend argument vind....
maandag 23 februari 2009 om 16:00
Antwoord op die vraag van mensen met een derde of vierde of vijfde kind, daar ben ik ook wel nieuwsgierig naar.
Wij wilden heel graag een kind. Kind nr 2, was daarbij voor ons een gekoppeld verlangen. Een broertje of zusje voor onze zoon.
Nu ze er is, (nog geen drie weken ) denk ik wel eens over een derde na. Een keus voor een derde is bij mij heel anders dan de vorige twee keuzes. En dat vind ik raar. Nou nee, raar niet, maar ik weet niet zo goed wat ik er mee moet. (voorlopig ook nog even niks, haha) De keus voor een derde is zoveel meer rationeler dan die vorige twee. En door die ratio, zoveel meer praktische issues die op komen.
Daarnaast ben ik ook wel eens 'jaloers' op stellen die vantevoren wisten 2 kinderen te willen. Die stelligheid, voelen dat je 'compleet' bent, geen twijfel meer, lijkt me heerlijk. Maar ik ben bang dat er in m hart ruimte genoeg ik voor wel 6 kinderen, dus dat ik meer op rationele gronden een beslissing zou moeten maken dan gevoelsmatig, want anders worden het er idd 6
Wij wilden heel graag een kind. Kind nr 2, was daarbij voor ons een gekoppeld verlangen. Een broertje of zusje voor onze zoon.
Nu ze er is, (nog geen drie weken ) denk ik wel eens over een derde na. Een keus voor een derde is bij mij heel anders dan de vorige twee keuzes. En dat vind ik raar. Nou nee, raar niet, maar ik weet niet zo goed wat ik er mee moet. (voorlopig ook nog even niks, haha) De keus voor een derde is zoveel meer rationeler dan die vorige twee. En door die ratio, zoveel meer praktische issues die op komen.
Daarnaast ben ik ook wel eens 'jaloers' op stellen die vantevoren wisten 2 kinderen te willen. Die stelligheid, voelen dat je 'compleet' bent, geen twijfel meer, lijkt me heerlijk. Maar ik ben bang dat er in m hart ruimte genoeg ik voor wel 6 kinderen, dus dat ik meer op rationele gronden een beslissing zou moeten maken dan gevoelsmatig, want anders worden het er idd 6
maandag 23 februari 2009 om 20:26
Een derde kind is ook een andere overweging.
De keuze voor een eerste kind maak je al heel vroeg waarschijnlijk lang voordat 't er gaat komen.
Die tweede zorgt er weer voor dat je oudste geen enig kind blijft. Vaak is dit besluit ook al vooraf genomen. (even alle uitzonderingen daar gelaten.)
En dan die derde hé..Dat is inderdaad zo anders.
Volgens mij kies je voor een derde als je dit daadwerkelijk wil. Juist wel op gevoel...
Dat ik een derde wilde stond al vast bij nummer 1 en na nummer 2 bleef het níet complete gevoel.
Gelukkig heb ik jong kinderen gekregen en tijd zat.
Maar ik voelde wel heel duidelijk: ik wil ooit een derde.
Hoe onpraktisch ook, of weer opnieuw moeten beginnen, werk, leeftijdsverschil. Het speelde allemaal géén rol. Over een jaar of 4/5...nou wie weet?
Het voelde als een intens diep verlangen waar je héél zeker van bent.
De natuur besliste anders qua tijd..
En ik ben nu 24 weken zwanger van nummer drie. En ik ben zo intens gelukkig. Het voelt zo goed. En...zo compleet!! Dát gevoel kende ik nog niet. In deze zwangerschap zitten ook veel afscheid-momentjes want dit zal zéker de laatste zwangerschap zijn.
En het voelt als vrede mee hebben. En ook heel gelukkig zijn met straks de drie kinderen.
Pas bij een vierde zou ik aan bezwaren denken. En eigenlijk bekruipt mij dan ook direct het gevoel: nee, niet doen, het is mooi zo.
Volgens mij weet je dan voor je zelf wát je moet kiezen?
De keuze voor een eerste kind maak je al heel vroeg waarschijnlijk lang voordat 't er gaat komen.
Die tweede zorgt er weer voor dat je oudste geen enig kind blijft. Vaak is dit besluit ook al vooraf genomen. (even alle uitzonderingen daar gelaten.)
En dan die derde hé..Dat is inderdaad zo anders.
Volgens mij kies je voor een derde als je dit daadwerkelijk wil. Juist wel op gevoel...
Dat ik een derde wilde stond al vast bij nummer 1 en na nummer 2 bleef het níet complete gevoel.
Gelukkig heb ik jong kinderen gekregen en tijd zat.
Maar ik voelde wel heel duidelijk: ik wil ooit een derde.
Hoe onpraktisch ook, of weer opnieuw moeten beginnen, werk, leeftijdsverschil. Het speelde allemaal géén rol. Over een jaar of 4/5...nou wie weet?
Het voelde als een intens diep verlangen waar je héél zeker van bent.
De natuur besliste anders qua tijd..
En ik ben nu 24 weken zwanger van nummer drie. En ik ben zo intens gelukkig. Het voelt zo goed. En...zo compleet!! Dát gevoel kende ik nog niet. In deze zwangerschap zitten ook veel afscheid-momentjes want dit zal zéker de laatste zwangerschap zijn.
En het voelt als vrede mee hebben. En ook heel gelukkig zijn met straks de drie kinderen.
Pas bij een vierde zou ik aan bezwaren denken. En eigenlijk bekruipt mij dan ook direct het gevoel: nee, niet doen, het is mooi zo.
Volgens mij weet je dan voor je zelf wát je moet kiezen?
dinsdag 24 februari 2009 om 09:34
Soms lees je wel eens, bij twijfel over het krijgen van kinderen, dat mensen zeggen, DOEN!
Bij twijfel over een derde, doen?! Of dan juist toch maar niet? Ik zie nl ook bij een eventuele derde bezwaren, maar ook een geweldig 'plaatje' voor me.
Mag ik vragen of de combinatie jongens/meisjes er nog iets mee te maken heeft gehad? (je leest wel eens dat de kans statistich groter is op een derde als nr 1 en 2 zelfde geslacht zijn)
Zoals ik al schreef, we hebben net een meisje erbij, dus het IS ook nog helemaal niet aan de orde, en ben 30, dus heb ook nog wel even. Maar ben er in mn hoofd toch wel mee bezig, maar ben dan ook redelijk een control freakje...We hebben duidelijk gezegd, nu even niet, pas als oudste naar school gaat over 2,5 jaar gaan we er wel weer over nadenken.
Oh, ineens schiet me een leuk nieuw topic te binnen...misschien open ik hem wel: de balans in je gezin, wat verandert er bij 1 kind, wat bij 2, wat bij drie en hoe beinvloedt geslacht eea, of is het gewoonweg karakter. etc...
Bij twijfel over een derde, doen?! Of dan juist toch maar niet? Ik zie nl ook bij een eventuele derde bezwaren, maar ook een geweldig 'plaatje' voor me.
Mag ik vragen of de combinatie jongens/meisjes er nog iets mee te maken heeft gehad? (je leest wel eens dat de kans statistich groter is op een derde als nr 1 en 2 zelfde geslacht zijn)
Zoals ik al schreef, we hebben net een meisje erbij, dus het IS ook nog helemaal niet aan de orde, en ben 30, dus heb ook nog wel even. Maar ben er in mn hoofd toch wel mee bezig, maar ben dan ook redelijk een control freakje...We hebben duidelijk gezegd, nu even niet, pas als oudste naar school gaat over 2,5 jaar gaan we er wel weer over nadenken.
Oh, ineens schiet me een leuk nieuw topic te binnen...misschien open ik hem wel: de balans in je gezin, wat verandert er bij 1 kind, wat bij 2, wat bij drie en hoe beinvloedt geslacht eea, of is het gewoonweg karakter. etc...
dinsdag 24 februari 2009 om 09:39
hallo, idd is er een topic over een derde welkom daar.
Maar ik herken het wel. Wij zijn al 5 maand bezig om een kindje erbij te krijgen. Hoe langer het duurt hoe meer (mijn man) het gevoel komt..doen we er wel goed aan..de crisis, werk zekerheid, huis te klein etc etc. Maar toch is de verlangen er heel sterk. Nog 1 keertje zwanger zijn, 1 keer het mooie wonder van een geboorte mee maken, nog 1 keer zo'n bijzonder mensje. Dan zijn ineens al die praktische bezwaren echt geen bezwaren meer.
Wij hebben trouwens een meisje en een jongetje !! Dus voor ons geen wens ander geslacht..meer is er niet :p
Maar ik herken het wel. Wij zijn al 5 maand bezig om een kindje erbij te krijgen. Hoe langer het duurt hoe meer (mijn man) het gevoel komt..doen we er wel goed aan..de crisis, werk zekerheid, huis te klein etc etc. Maar toch is de verlangen er heel sterk. Nog 1 keertje zwanger zijn, 1 keer het mooie wonder van een geboorte mee maken, nog 1 keer zo'n bijzonder mensje. Dan zijn ineens al die praktische bezwaren echt geen bezwaren meer.
Wij hebben trouwens een meisje en een jongetje !! Dus voor ons geen wens ander geslacht..meer is er niet :p
dinsdag 24 februari 2009 om 09:41
quote:Kess schreef op 23 februari 2009 @ 15:17:
Wat voegt een derde toe? Kun je die vraag beantwoorden?Dat vraag ik me ook altijd af als ik hier de massa's topics voorbij zie komen waarin mensen maar liefst 3 kinderen hebben. Met 2 heb je 'n even getal. Geen plaatsgebrek in de auto, terwijl 3 wel heel krap zitten op de achterbank. Verder als je er al 2 hebt waarmee je al allerlei activiteiten kunt doen, die doe je er vast ook geen plezier mee door nog 'n nieuwe baby te nemen.
Wat voegt een derde toe? Kun je die vraag beantwoorden?Dat vraag ik me ook altijd af als ik hier de massa's topics voorbij zie komen waarin mensen maar liefst 3 kinderen hebben. Met 2 heb je 'n even getal. Geen plaatsgebrek in de auto, terwijl 3 wel heel krap zitten op de achterbank. Verder als je er al 2 hebt waarmee je al allerlei activiteiten kunt doen, die doe je er vast ook geen plezier mee door nog 'n nieuwe baby te nemen.
dinsdag 24 februari 2009 om 09:41
Ik herken helemaal je twijfel. Mijn situatie is vergelijkbaar. Ik heb mezelf wel eens de vraag gesteld hoe ik er over zou denken als mijn manlief er ook klaar mee was.
Ga ik nu niet twijfelen omdat híj 'wél wil?? Of was ik er anders ook 'klaar' mee geweest.
Ik heb ook die eeuwige twijfel, en ik heb voor mezelf besloten 'bij twijfel, niet doen'.
Ook ik vind het heerlijk dat mijn kids nu alweer zo zelfstandig worden. De zwemdiploma's zijn binnen etc..
Soms wil ik dat het me gewoon zou overkomen, een soort gewenst ongelukje ofzo. Dan hoef je zelf de beslissing niet te nemen. Maar ja, zul je zien dat dat niet gebeurt.
Ga ik nu niet twijfelen omdat híj 'wél wil?? Of was ik er anders ook 'klaar' mee geweest.
Ik heb ook die eeuwige twijfel, en ik heb voor mezelf besloten 'bij twijfel, niet doen'.
Ook ik vind het heerlijk dat mijn kids nu alweer zo zelfstandig worden. De zwemdiploma's zijn binnen etc..
Soms wil ik dat het me gewoon zou overkomen, een soort gewenst ongelukje ofzo. Dan hoef je zelf de beslissing niet te nemen. Maar ja, zul je zien dat dat niet gebeurt.
dinsdag 24 februari 2009 om 10:47
Hoi, ook hier twijfel - tot mijn eigen stomme verbazing. Ik had altijd gedacht dat ik twee kinderen wilde. En nu heb ik ze, en nu denk ik 'ooooh, nog eentje - dat zou toch wel heel erg leuk zijn'. Ben al over de veertig dus ik kan de beslissing niet meer voor me uit schuiven, het is nu of nooit.
Het is eigenlijk niet rationeel te verklaren, en al helemaal niet praktisch (man wil niet en komt met allerlei praktische opmerkingen zoals 'dan moeten we weer een nieuwe auto'). En ik weet niet eens zeker of het gaat om een kind erbij of om nog eens die hele bijzondere periode mee te maken van zwangerschap en babytijd. Ik kan er gewoon nu al weemoedig van worden dat dat binnenkort allemaal voorgoed voorbij zal zijn (jongste is 9 maanden).
Ik denk niet dat het er van zal komen maar ik ben er wel mee bezig en dat had echt ik niet verwacht. Kan me er ook nog niet toe brengen om een Mirena te laten plaatsen.....
Het is eigenlijk niet rationeel te verklaren, en al helemaal niet praktisch (man wil niet en komt met allerlei praktische opmerkingen zoals 'dan moeten we weer een nieuwe auto'). En ik weet niet eens zeker of het gaat om een kind erbij of om nog eens die hele bijzondere periode mee te maken van zwangerschap en babytijd. Ik kan er gewoon nu al weemoedig van worden dat dat binnenkort allemaal voorgoed voorbij zal zijn (jongste is 9 maanden).
Ik denk niet dat het er van zal komen maar ik ben er wel mee bezig en dat had echt ik niet verwacht. Kan me er ook nog niet toe brengen om een Mirena te laten plaatsen.....
mahna mahna tuduuuudududu
dinsdag 24 februari 2009 om 12:22
NJB, ik heb een meisje en een jongen. Deze derde word een jongetje.
Omgeving vroeg nav deze derde zwangerschap wat we al hadden qua zoons/dochters.
Als ik dan antwoordde dat ik zowel een dochter als zoon heb werd er regelmatig geantwoord; nou dan maakt het dus niet meer uit......!
Vond ik best apart hoor. Ik snap de reactie heus wel. Maar toch.
Een derde kindje wil je graag. En het geslacht telt dan niet.
Ook al had ik 2 meiden gehad. Of 2 zoons..
En toen we de 'koningswens' hadden ( dochter&zoon) werd er ook vaak gezegd; ben je mooi klaar nu.
Neeeeeeeeeeeeeeeeeej schreeuwde mijn moederhart dan.
Kortom: het is zó een gevoel..die derde. Heel bijzonder.
Voor mij dan hé.
Omgeving vroeg nav deze derde zwangerschap wat we al hadden qua zoons/dochters.
Als ik dan antwoordde dat ik zowel een dochter als zoon heb werd er regelmatig geantwoord; nou dan maakt het dus niet meer uit......!
Vond ik best apart hoor. Ik snap de reactie heus wel. Maar toch.
Een derde kindje wil je graag. En het geslacht telt dan niet.
Ook al had ik 2 meiden gehad. Of 2 zoons..
En toen we de 'koningswens' hadden ( dochter&zoon) werd er ook vaak gezegd; ben je mooi klaar nu.
Neeeeeeeeeeeeeeeeeej schreeuwde mijn moederhart dan.
Kortom: het is zó een gevoel..die derde. Heel bijzonder.
Voor mij dan hé.
dinsdag 24 februari 2009 om 12:43
Ik heb er altijd 3 gewild en gelukkig ook gekregen. Ik kom zelf uit een gezin van 3 en mijn man ook en wij vinden dat erg leuk. Om gezondheidsredenen kwam nr 3 er bijna niet. Maar toen de oudere 6 en 8 waren kwam ze tóch nog! En ze heeft ons gezin verrijkt! Het is een heerlijk kind, net als de andere 2 en van leeftijdsverschil merk je niks meer.
Alle eventuele bezwaren telden voor ons niet. Wij zaten vroeger ook met z'n 3en achterin de auto naar Italië, lekker ellebogen duwen! Als ik naar ze kijk voel ik me superrijk!
Alle eventuele bezwaren telden voor ons niet. Wij zaten vroeger ook met z'n 3en achterin de auto naar Italië, lekker ellebogen duwen! Als ik naar ze kijk voel ik me superrijk!
dinsdag 24 februari 2009 om 13:33
dinsdag 24 februari 2009 om 14:41
Net als Fleurtjefee zegt, het is een gevoel! Die 3e willen we beide dolgraag (alhoewel manlief in eerste instantie nog twijfelde). Ik weet dat voor ons na 3 kinderen ons gezin compleet is. Als je nog teveel bezwaren hebt denk ik dat je er nog niet aan toe bent, want die bezwaren vallen weg als je echt nog een kindje erbij wilt.
dinsdag 24 februari 2009 om 19:14
Ook wij hebben getwijfeld over wel of geen derde. We hadden 2 meisjes (nu 4 en 6) en ik kan je zeggen: het is zoooo leuk!
De grote zussen zijn helemaal gek op hun kleine zusje (ja weer een meisje!!!!) en de band wordt alleen maar sterker. Ook omdat mijn jongste nu echt gaat reageren op de oudste 2/
Wij denken nu: waarom hebben we ooit getwijfeld????
De grote zussen zijn helemaal gek op hun kleine zusje (ja weer een meisje!!!!) en de band wordt alleen maar sterker. Ook omdat mijn jongste nu echt gaat reageren op de oudste 2/
Wij denken nu: waarom hebben we ooit getwijfeld????
dinsdag 24 februari 2009 om 19:28
hallo
ik heb altijd gedacht dat ik twee kinderen wilde. Mijn man wilde altijd wel meer (hij komt uit een groot iers katholiek gezin) maar mij leek het ook onpraktisch en druk!
Ik heb een meisje en een jongen en was mooi klaar. Toen ging ik vorige zomer op kraambezoek bij vrienden en had ik zo'n heel lief klein meisje in mijn armen......... ik was 37 en dacht ALS ik het ooit nog wil moet het nu anders is het te laat! Toen zijn we er voor gegaan. Het heeft toch nog uiteindelijk een jaar geduurd voor ik zwanger was (eigenlijk had ik toen ook pas het gevoel er "klaar" voor te zijn). Ik had gezegd tot mijn 38e verjaardag daarna probeer ik niet meer en 5 dagen voor ik jarig was kwam ik er achter dat ik zwanger was.......
Ik ben nu 27 weken zwanger en mijn andere twee kids zijn 4 en 6.5. het zwanger zijn hoeft voor mij niet zo - ik ben 9 maanden misselijk, maar ik kan niet wachten tot die kleine er is~!! Daar komt bij dat ook VEEL vriendinnen 3 kids hebben, we wonen in het buitenland en ik werk op dit moment niet.
succes met je keuze! bij mij veranderde het ook ineens.....!
ik heb altijd gedacht dat ik twee kinderen wilde. Mijn man wilde altijd wel meer (hij komt uit een groot iers katholiek gezin) maar mij leek het ook onpraktisch en druk!
Ik heb een meisje en een jongen en was mooi klaar. Toen ging ik vorige zomer op kraambezoek bij vrienden en had ik zo'n heel lief klein meisje in mijn armen......... ik was 37 en dacht ALS ik het ooit nog wil moet het nu anders is het te laat! Toen zijn we er voor gegaan. Het heeft toch nog uiteindelijk een jaar geduurd voor ik zwanger was (eigenlijk had ik toen ook pas het gevoel er "klaar" voor te zijn). Ik had gezegd tot mijn 38e verjaardag daarna probeer ik niet meer en 5 dagen voor ik jarig was kwam ik er achter dat ik zwanger was.......
Ik ben nu 27 weken zwanger en mijn andere twee kids zijn 4 en 6.5. het zwanger zijn hoeft voor mij niet zo - ik ben 9 maanden misselijk, maar ik kan niet wachten tot die kleine er is~!! Daar komt bij dat ook VEEL vriendinnen 3 kids hebben, we wonen in het buitenland en ik werk op dit moment niet.
succes met je keuze! bij mij veranderde het ook ineens.....!
dinsdag 24 februari 2009 om 19:54
woensdag 25 februari 2009 om 10:12
Tjee dat zijn uiteenlopende reacties zeg.
Weet je, toen ik nog geen kinderen had, zag ik het altijd voor me dat ik drie kinderen zou krijgen. Nergens op gebaseerd, gewoon een gevoel. Bij nummer één heb ik er helemaal niet over hoeven nadenken, het was duidelijk dat ik een kind wilde. Bij de tweede heb ik er over ook helemaal niet over nagedacht, behalve dan dat ik niet te veel leeftijdsverschil wilde tussen de 1e en de 2e. Achteraf was dit best wel een heftige tijd, dat lag niet aan de zwangerschappen en bevallingen, die waren prima. Maar het was toch ook wel erg druk twee van die kleintjes met net een jaar leeftijdsverschil, zeker met een baan, een een studie in de avonduren en ook nog een verhuizing naar de andere kant van het land. Ik moest er niet aandenken dat er nog een kindje bij zou komen. Nu de studie inmiddels is afgerond, ik helemaal gesettled ben in mijn nieuwe woonomgeving en er weer meer balans in mijn leven is gekomen, ben ik er weer aan gaan denken. Daarin ben ik een beetje aangestoken door allerlei baby's die nu in mijn vriendenkring worden geboren. Ongeveer driekwart jaar geleden ben ik mij dus gaan afvragen of ik echt geen derde kind wil. Als ik mijzelf dan een antwoord geef dan is het: ja ik wil nog wel een kind .... , en daarna komen dus al die praktische rationele bezwaren. Soms denk ik wel, ik ga gewoon naar de huisarts en laat het spiraaltje verwijderen en dan zien we wel wat er gebeurd. En mocht het na een half jaar nog niet gelukt zijn dan is het maar zo. En als ik wel zwanger ben dan heeft het zo moeten zijn.
Weet je, toen ik nog geen kinderen had, zag ik het altijd voor me dat ik drie kinderen zou krijgen. Nergens op gebaseerd, gewoon een gevoel. Bij nummer één heb ik er helemaal niet over hoeven nadenken, het was duidelijk dat ik een kind wilde. Bij de tweede heb ik er over ook helemaal niet over nagedacht, behalve dan dat ik niet te veel leeftijdsverschil wilde tussen de 1e en de 2e. Achteraf was dit best wel een heftige tijd, dat lag niet aan de zwangerschappen en bevallingen, die waren prima. Maar het was toch ook wel erg druk twee van die kleintjes met net een jaar leeftijdsverschil, zeker met een baan, een een studie in de avonduren en ook nog een verhuizing naar de andere kant van het land. Ik moest er niet aandenken dat er nog een kindje bij zou komen. Nu de studie inmiddels is afgerond, ik helemaal gesettled ben in mijn nieuwe woonomgeving en er weer meer balans in mijn leven is gekomen, ben ik er weer aan gaan denken. Daarin ben ik een beetje aangestoken door allerlei baby's die nu in mijn vriendenkring worden geboren. Ongeveer driekwart jaar geleden ben ik mij dus gaan afvragen of ik echt geen derde kind wil. Als ik mijzelf dan een antwoord geef dan is het: ja ik wil nog wel een kind .... , en daarna komen dus al die praktische rationele bezwaren. Soms denk ik wel, ik ga gewoon naar de huisarts en laat het spiraaltje verwijderen en dan zien we wel wat er gebeurd. En mocht het na een half jaar nog niet gelukt zijn dan is het maar zo. En als ik wel zwanger ben dan heeft het zo moeten zijn.
woensdag 25 februari 2009 om 15:08
quote:FleurtjeFee schreef op 24 februari 2009 @ 12:22:
En toen we de 'koningswens' hadden ( dochter&zoon) werd er ook vaak gezegd; ben je mooi klaar nu.
Neeeeeeeeeeeeeeeeeej schreeuwde mijn moederhart dan.
Kortom: het is zó een gevoel..die derde. Heel bijzonder.
Voor mij dan hé.ja precies !! zo voel ik het ook
En toen we de 'koningswens' hadden ( dochter&zoon) werd er ook vaak gezegd; ben je mooi klaar nu.
Neeeeeeeeeeeeeeeeeej schreeuwde mijn moederhart dan.
Kortom: het is zó een gevoel..die derde. Heel bijzonder.
Voor mij dan hé.ja precies !! zo voel ik het ook
