Relatie over - loslaten is zo moeilijk

26-01-2009 17:14 1515 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben sinds twee weken weer vrijgezel, hij zette er een punt achter omdat hij zich niet zo aan mij wil binden als ik aan hem. Hij is gehecht aan zijn vrijheid, wil geen verantwoording afleggen, zijn eigen dingen doen en weinig tot geen rekening houden met mij. Iedereen zegt dat ik hem moet vergeten, door moet gaan met mijn eigen leven. Alleen: ik heb mezelf steeds verder weggecijferd om het te laten slagen tussen ons, hij was als een verslaving voor mij (en volgens mij ik ook voor hem getuige het constante contact zoeken met elkaar, zo'n twintig maal per dag). Ik wist dat het niet goed zat, dat hij niet echt voor me ging, maar ik ben enorm gaan knokken voor ons en heb dat lange tijd volgehouden. Nu val ik in een enorm gat. Ik heb bijna al mijn vrienden verwaarloosd, zijn wereld was de mijne geworden. Het liefst zou ik hem willen bellen en het weer proberen samen. Deze pijn is zo erg! Ik voel me zo alleen en afgewezen. Alles heb ik voor deze man gedaan. Ik had gehoopt dat hij mij ook zou gaan missen, maar daar lijkt het niet op, ik hoor niks van hem. En elke dag die verstrijkt, voelt het alsof hij verder bij me vandaan is. Daar raak ik dan van in paniek, bang dat hij me allang vergeten is. Ik weet dat deze man niet goed voor me is, maar ik heb toch nog hoop dat hij me niet kan missen, bereid is toch te investeren in ons. Hoe moet ik hem loslaten? Ik weet het ook even niet meer, ik moest het ergens kwijt!
Hoi allemaal!



Ben benieuwd hoe het met de dames gaat die aan de carnaval zijn. En uiteraard ook benieuwd hoe het met de rest gaat.

Nou, ik had zonet even een bonkend hart, want dacht toch serieus iets te horen aan mijn raam om 02.00 uur s'nachts. Brrr. Nou durf ik niet door de gordijnen te kijken, want ja, wie kent die scenes niet uit een horrorfilm; kijk je door het gordijn, staat er een creep voor het raam. Ik heb maar gauw alle lichten aangedaan, dus het moge duidelijk zijn dat er iemand thuis is die ook wakker is. Brrrr.



Om ff terug te komen op de vraag of ik het niet fijn vond om te horen dat ze ook verdrietig was. JA! Dat deed me goed, eerlijk is eerlijk. Toch blijf ik er rekening mee houden dat zij niet lang alleen zal zijn. Maar jee, de gedachte alleen al doet zeer.



Vandaag heb ik een brief verstuurd aan haar. Een lange brief waarin ik alle gevoelens en gedachten op heb geschreven die er door me heen zijn gegaan de afgelopen tweeënhalve week. Dit heb ik gedaan, omdat zij zo onverwacht er vandoor is gegaan en ik geen kant op kon met alles. Ik heb er duidelijk bij vermeld dat ik de brief niet heb geschreven omdat ik antwoord verwacht, maar dat het mij zal helpen om uiteindelijk los te laten. Ik wou gewoon dat ze wist hoe dit voor mij is.



Enne dames, geen getwijfel aan ons zelf. Ja, we zijn afgewezen en dat doet pijn en voelt heel rot. Maar dat zegt niks over ons als persoon al voelt dat wel zo. Wij zijn ok!
quote:jeanne schreef op 21 februari 2009 @ 18:11:

Ik moet inderdaad eens in gaan zien dat vasthouden geen zin heeft. Erg moeilijk en het is ook nog geen 2 weken geleden.

Ik hou me vast aan de gedachte dat het al vaker uit is geweest, dat hij bang is om zich te verliezen aan/in mij, want stel je eens voor dat ik hem zou verlaten, dan heeft hij er geen controle meer over. Het is echt een controlefreak.

Omdat het al de 3e keer is, bedenk ik me ook steeds vaker of ik nog wel kan geloven in hem/ons. Als ik denk dat het goed gaat, kan het ook maar ineens allemaal spontaan weer weg zijn. Zou ik dan stiekem toch al een heel klein beetje aan het loslaten zijn???



Weet je, ik kan me zó voorstellen dat dat het loslaten nog moeilijker maakt. Hij is per slot van rekening al eens vaker teruggekomen. Tsja....

Ik heb geen advies daarin, ik geef eerlijk toe dat ik het zelf ook niet zou weten als ik jou was. Toch hoop ik van harte dat je jezelf er niet in verliest. Je bent zoveel meer waard dan dat.



Alle reacties Link kopieren
Sad, weer bekomen van de schrik?! Woon je op de begane grond?

Goed van die brief. Loop ook met het idee rond (en hij heeft het zelf nog gezegd dat ik dat nog mag doen), maar weet niet of het de oplossing is. Voor nu toch maar even laten bezinken (en wil eigenlijk echt geen contact). Denk dat het alleen maar weer nieuwe vragen oproept. Laat maar weten of je toch nog wat terugkrijgt, heeft het jou wel opgelucht?



quote:marijntje22 schreef op 22 februari 2009 @ 19:46:

Misschien is het wel dat ik het nu gewoon nog niet accepteer.. nou, dan wordt het nog een lange weg :s



Als je nu weer thuis zit vraag ik me wel heel erg af... hoe lang ga ik me zo rot voelen? Want het is echt vreselijk!!

Denk dat ik ook nog niet in de acceptatie-fase zit. Hoe kan hij nu gewoon verder gaan met z'n leven?! Hoe kan je zoiets moois nou zo abrupt afkappen?...En heb me idd ook gister afgevraagd hoe lang dit mega mega klote gevoel blijft, ik mag toch hopen dat de heel erge scherpe kantjes er een beetje afgaan (en dat ik weer wat beter slaap)...



Liefs voor iedereen!!



ps: heb het boekje 'hoe lijm ik mijn gebroken hart' gekocht onder het motto baat het niet schaadt het niet...
Liever eigenwijs dan helemaal geen zelfvertrouwen
Alle reacties Link kopieren
zo, ik hoef niet meer te hopen op een goede afloop, heb het zelf verknoeid nu.

donderdag weer wanhopige berichtjes gestuurd en nu is de deur dicht, zelfs vrienden blijven zit er nu niet meer in.

ergens wel makkelijker denk ik, ook al is het hard.



makkelijker te accepteren nu omdat ik het zelf verknald heb.

nu hoef ik niet meer te twijfelen en te wachten tot ie inziet dat ie een fout heeft gemaakt en weer terugkomt.



doet nog steeds erg veel pijn maar moet nu toch maar verder met mijn leven en hem eindelijk loslaten.



hebben de carnavallers het weekend wat overleefd?
Alle reacties Link kopieren
quote:mamalief schreef op 23 februari 2009 @ 10:37:

zo, ik hoef niet meer te hopen op een goede afloop, heb het zelf verknoeid nu.

donderdag weer wanhopige berichtjes gestuurd en nu is de deur dicht, zelfs vrienden blijven zit er nu niet meer in.

ergens wel makkelijker denk ik, ook al is het hard.

Wat heb je gestuurd dan? Als het alleen wanhopig is, zal het wel meevallen toch? Of ben je boos geworden en heb je niet zulke nette dingen geschreven?



Vandaag of volgende week gaat ex misschien op vakantie met zijn ex. Ik denk er wel veel aan, maar ik voel me niet down of wanhopig ofzo, en juist dat voelt wel weer een beetje raar.
Alle reacties Link kopieren
nee, helemaal niet boos, kan niet boos op hem zijn op één of andere manier.

heb alleen weer laten weten dat ik hem mis en dat ik er af en toe een zootje van maak zonder hem, en als ie ergens op afknapt dan is het daar wel op!



en dat jij je raar voelt snap ik wel een beetje, ik heb dat tegenwoordig als ik zie dat hij bij z'n ex is, eerst jankte ik het uit als ik het zag maar nu doet t me niet zoveel meer....vreemd eigenlijk, net of raak je eraan gewend ofzo.
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal.



Ik heb niet zoveel te vertellen: voel me erg rot, twijfel of ik misschien anti-depressiva nodig heb of zo. Maar dat wil ik eigenlijk niet. Bij mij is het eigenlijk een heel logisch sommetje: ik wil iets, hij niet, dus is het uit. Klaar. Ik hoor niks van hem dus hij mist mij niet en vindt het prima zo. Klaar. Ik zou hem helemaal niet meer moeten willen, want hij is eigenlijk helemaal niet leuk, dus... Klaar. Maar toch voel ik me heel leeg van binnen en mis ik hem heel erg. Ik moet mezelf elk uur dwingen om iets nuttigs te doen, anders lag ik nu nog in bed. Bah, vanmorgen even een uurtje redelijk ok gevoel en nu weer zo down. Allemaal vanwege zo'n rotvent! Bij mij is het al wat langer uit inmiddels, zou willen dat ik jullie kon zeggen dat ik me inmiddels beter voel. Zodat jullie zouden weten dat het echt over gaat. Sorry. Ik hou me ook vast aan de verhalen van mensen die nog wat verder zijn dan ik, dat geeft weer hoop! Hopelijk gaat het morgen weer beter! Sterkte allemaal!
Alle reacties Link kopieren
lieve lieve love hurts,



Het gaat beter komen echt echt echt, al geloof je het nu nog niet, of misschien alleen op verstandelijk niveau.



Ik wou dat ik je een lekkere knuffel kon geven, nu alleen maar even virtueel. Wees niet te streng voor jezelf, ieder doet het op zijn eigen tempo en op zijn eigen manier. Dat hij niets van zich laat horen zegt helemaal niets, jij laat ook niets van je horen (toch) en zo wel zoals gezegt ieder doet het op zijn eigen manier. Misschien is het wel te confronterend om jou te zien en wil hij het daarom niet.



Nog even over het niet te streng zijn voor jezelf, gun je zelf af en toe een dagje helemaal niets behalve huilen. alles was eruit is is er maar weer uit, beter nu dan dat je over drie jaar als je bij een ander bent ineens denkt, goh dat heb ik eigenlijk nooit helemaal verwerkt. Wil je dat niet, zet dan op een lijstje wat je van jezelf wilt wat je doet die dag (niet te veel geen hoge eisen stellen) en wees oprecht trots op jezelf als dat dan lukt.



Iedereen met liefdesverdriet heeft kennelijk het vermogen dingen intent te voelen, zo gaat het straks ook in de liefde weer worden. Diepe dalen betekenen ook hoge toppen. En als je dan eenmaal weer op zo'n top zit, en daar gaan we echt allemaal wel weer komen, is het uitzicht natuurlijk geweldig.



dikke knuffels en kussen voor iedereen die ze gebruiken kan.
Alle reacties Link kopieren
ha lieve allemaal!



Hoe is het met jullie? Vandaag een beetje doorgekomen?



Lovehurts: wat rot dat je je nog zo voelt.. het geeft idd niet veel hoop voor ons ;)

Ik hoop echt voor je dat je je snel beter gaat voelen..



Ik ben vandaag bij zn zus geweest. Was gezellig, samen met zn 3 kleine nichtjes... Doet echt pijn om te weten dat je die toch ook moet missen. Hij heeft zo'n geweldig lieve zus! Ze vertelde dat iedereen daar thuis het jammer vindt dat het over is. Het komt voor iedereen onverwachts.. en niemand snapt het. Zij had het idee dat hij hier wel op terug komt. Zoveel mensen zeggen dat! Ik krijg daar zoveel hoop van... het maakt me zo in de war!



Morgen ga ik met collega's een paar dagen weg. Ik kijk er wel naar uit.. even lekker weg, even iets anders!!

Voor jullie allemaal een dikke knuffel en tot gauw!!
Alle reacties Link kopieren
Aaaarggg.... voel me nu echt opeens weer heel erg verdrietig en boos!! Het ging de laatste tijd best goed met me. Mijn relatie is inmiddels 10 weken uit. Mijn ex had binnen 3 weken een nieuwe vriendin. Wel te verstaan 1 dag na dat wij nog samen hadden getwijfeld over het feit of we wel de juiste keuze hadden gemaakt. Die nieuwe meid is een ex van hem van 5 jaar geleden. Ik heb echt zo in de war en kan gewoon niet begrijpen waarom hij mij zo aan de kant drukt voor iemand waarmee het al eerder niet wat is geworden. Ik zelf heb al wel een aanbod gehad van een jongen om samen wat te drinken (hij zag mij wel zitten). Ik heb afgehaakt, want kan het echt op dit moment niet opbrengen (Snap nie dat mijn ex dat wel zo makkelijk kan).



Maargoed aan de andere kant denk ik weer: Hij is het me ook gewoon niet waard. Ik verdien veel beter! Hij heeft zoveel rottige en respectloze dingen gedaan. Het is denk ik meer dat ik een arm om me heen/knuffel/kus mis op dit moment, omdat ik het zo moeilijk heb. Moet mijn verhaaltje gewoon ff kwijt, kan het namelijk ff nergens kwijt. Liefst stuur ik mijn ex de meest boze rottige smsjes. Gelukkig kan ik mezelf goed inhouden om dit te doen. Telkens type ik er 1tje en dan wis ik hem weer voor ik het daadwerkelijk verstuur.



Wil niet meer van die klote dagen!!
Alle reacties Link kopieren
deze wilde ik jullie nog even geven, geen songtekst want je moet hem horen en niet lezen.



http://www.youtube.com/watch?v=0QIvXG-8vrU
quote:moppie_online schreef op 23 februari 2009 @ 08:48:

Sad, weer bekomen van de schrik?! Woon je op de begane grond?

Goed van die brief. Loop ook met het idee rond (en hij heeft het zelf nog gezegd dat ik dat nog mag doen), maar weet niet of het de oplossing is. Voor nu toch maar even laten bezinken (en wil eigenlijk echt geen contact). Denk dat het alleen maar weer nieuwe vragen oproept. Laat maar weten of je toch nog wat terugkrijgt, heeft het jou wel opgelucht?





Ja, ben weer bijgekomen. De dag erna ziet alles er dan weer niet zo eng uit als s'nachts.

Het schrijven van die brief heeft me echt opgelucht. Ik ben namelijk met allerlei gevoelens blijven zitten, nadat zij er als een haas vandoor is gegaan, omdat ze het benauwd kreeg. Ze maakte het uit met de woorden:"Ik wil het niet, ik hou heel veel van je, maar het is verstandiger zo." Ik kan daar natuurlijk helemaal niks mee. Ik ben nog een gesprek met haar aangegaan, anderhalve week later, maar dat was een gesprek van niks. Zij zat er bij als een koelkast, geheel afstand genomen van haar gevoel, ik kende haar geeneens meer terug.

Daarom had ik de behoefte om haar te laten weten wat ik denk en voel, omdat ik een weg voor mezelf moet zien te vinden. Voor mij was dat een stap richting loslaten.

Als ik wat terug krijg zal ik het zeker laten weten, maar ik ga daar niet van uit.



Verder wil ik iedereen een dikke knuffel geven, want zo te lezen zitten sommigen er doorheen.

LH, je voelt je zoals je je voelt. Ik ben het wel eens met wat iemand al schreef; stel je doelen klein voor de dag, verwacht geen mega dingen van jezelf. Laat het maar even toe.



Welterusten.
Alle reacties Link kopieren
quote:lobelia schreef op 23 februari 2009 @ 23:01:

deze wilde ik jullie nog even geven, geen songtekst want je moet hem horen en niet lezen.



http://www.youtube.com/watch?v=0QIvXG-8vrUIk vind die van Simone Kleinsma ook een mooie versie...

http://www.youtube.com/watch?v=uggo31SJrdA



Het is zó waar en ik hou het weer niet droog...
Alle reacties Link kopieren
Ik heb weer een afspraak bij de dokter gemaakt voor a.s. donderdag. Ik heb al 1,5 week de halve nacht wakker gelegen, en dit breekt me gewoon heel erg op. Straks gaat werken ook niet meer (terwijl ik dat juist graag wil blijven doen). En dan heb ik ook in zgn 'leuke' dingen (die ik zowiezo niet echt leuk vind op 't moment, maar wat wel broodnodige afleiding is), geen zin meer omdat ik te moe ben.

Heb ook continu een heel gespannen gevoel op de borst. Nouja, kijken wat hij donderdag te zeggen heeft.

Het is nu ruim een week geleden, maar ik kan helaas niet zeggen dat het klote gevoel al iets minder is... Mss moet ik dat ook maar niet verwachten, want het is natuurlijk nog heel vers...

Mensen, ik ga weer een poging doen om wat te werken, en ik 'spreek' jullie later weer! x
Liever eigenwijs dan helemaal geen zelfvertrouwen
Alle reacties Link kopieren
he meiden daar ben ik weer. Zwaar wezen carnavallen en het was zo dubbel! Aan de ene kant had ik zoveel plezier en aan de andere kant voelde ik me zo alleen en eenzaam. Ik had nog wel verwacht dat hij me een sms zou sturen met he meis veel plezier he! Maar nee helemaal niks! k had het verwacht omdat we als vrienden met elkaar om zouden gaan en ik dat dus wel had gedaan als hij ging. We zouden ook gister of vandaag naar zijn nieuwe kat kijken maar ik hoor dus ook niks. Ik vond het naar huis gaan toch zo verschrikkelijk. Iedereen ging weer terug naar haar man of zijn vrouw en ik naar een leeg huis en ik kon niet mijn verhalen vertellen. Ik weet gewoon even niet meer waar ik moet beginnen. Ben altijd super zelfstandig geweest en kon altijd goed alleen zijn echter door die relatie die stuk is lukt het me niet om me weer zo te voelen! Ik baal zo van mezelf op het moment. Ik kom er gewoon niet met mezelf uit. Waar moet ik gaan beginnen? Morgen ga ik weer voor het eerst werken en ik zie daar ook zo tegen op. Waar is de positieve ik gebleven? En ik baal ervan dat ik gewoon niks meer van hem hoor, voel me zo dom en in de steek gelaten! Alles doe je eraan om een vriendschap op te zetten maar ja het is dus van 1 kant. Dus wie is hier nou gekke miep?

Ik durf het bijna niet te denken maar het gevoel bekruipt me wel dat hij iemand anders al heeft ontmoet en daar zijn aandacht aangeeft. En ik? Ik ben alleen maar in gevecht met mezelf om mezelf weer eens op de rit krijgen. Loop alleen maar te spugen van de spanning en druk te zijn mee in mijn hoofd. nee het los laten lukt me nog niet bepaald. Godsamme!
Alle reacties Link kopieren
Scorp, voel met je mee!! Herken het allemaal!

Ik had ook zaterdag een redelijk leuke dag met vrienden, maar ja, toen moest ik weer alleen naar huis (terwijl we de vorige keer samen naar huis gingen), had het daar heel erg moeilijk mee.

Ook ik was voor deze relatie altijd heel erg zelfstandig, en kon mezelf altijd prima vermaken, was blij met m'n huisje en baan etc. Maar nu lukt het me ook niet. Heb het idee dat ik alleen geen plezier meer ga hebben. Tijd zal het nodig hebben zegt iedereen...

Is het wel verstandig om nu een vriendschap op te bouwen? Is het niet beter om nu voorlopig geen contact te hebben? Dan kan je er zelf beter afstand van hebben, en denk je er hopelijk ook minder aan, anders wordt je er de hele tijd mee geconfronteerd. En later, (als het allemaal minder heftig is zoals iedereen zegt, en jezelf weer beter in je vel zit), zie je wel weer...
Liever eigenwijs dan helemaal geen zelfvertrouwen
Alle reacties Link kopieren
Klopt ik heb het geprobeerd maar heb het gevoel dus dat het maar van 1 kant komt dus ik voel me daar teleurgesteld over. het lukt me niet om mezelf een schop onder me reet te geven en aan andere dingen denken nu. Tijdens carnaval wordt ik wakker en hup het eerste waar ik op dat moment aan denk is hij en alles er om heen. De teleurstelling dat de relatie niet is gelukt. Niet weten of ik wel weer eens een realtie zal gaan krijgen. Zo super onzeker zijn. Ik ben mezelf gewoon echt even kwijt. Hoe harder ik mijn best doe hoe meer klote het gaat. En dan denk ik van en nu is het genoeg. nu ga je normaal doen! Zoveel mensen maken dit mee, dus je bent niet de enige. Ik mis de dingen samen doen zo erg. even dat telefoontje en of sms je. Ons stappen samen lekker op de dansvloer. ( ik weet het ik romantiseer het) maar ik heb dat zo leuk gevonden! Ik had nooit geweten dat ik dat fijn kon vinden. Ik was altijd alleen meer ook omdat iemand me dan niet pijn kon gaan doen. En nu heb ik van iets geproefd wat me zo is bevallen en opeens weg is! Je valt opeens zo in een gat! En ik weet niet hoe ik dat gat uit kan komen! Zwaar ruk dus. Heeft iemand het boek al gelezen hoe lijm ik een gebroken hart en wat vond je ervan?
Alle reacties Link kopieren
Ik weet het. Iedereen zegt tegen mij...'voor die tijd was je ook gelukkig'... (nou ook niet altijd, maar soms idd wel).... maar toen wist ik nog niet wat ik nu mis! (het gevoel dat er iemand aan je denkt, de smsjes, ik kon altijd bellen als ik ergens mee zat, en ook de leuke dingen samen doen en dat waren er heel veel: uit eten, de kroeg in, lange wandelingen maken, naar de sauna, winkelen....dat is allemaal weg. Ik twijfel ook heel erg aan mezelf...



Ik ben ook alles aan het idealiseren, en denk alleen: 'het was allemaal zo mooi'... en dat is het voor m'n gevoel ook... maar overal hoor en lees ik: je moet ook voor je houden wat er minder was...probeer een aantal dingen te bedenken wat minder aan hem of aan jullie relatie was, er zijn vast momenten geweest dat jij ergens niet zo blij om was (erg moeilijk, ik weet het, ik zie eigenlijk ook alleen positieve dingen...). Maar probeer dat te denken en op te schrijven!



En ja, ik heb dat boek 'hoe lijm ik een gebroken hart' gekocht, ben er op dit moment in bezig, kan er nog niet echt wat van zeggen, maar baat het niet, schaadt het niet!! In ieder gevoel wordt duidelijk dat al deze gevoelens die we nu met z'n allen hebben, heel normaal zijn in deze situatie. Er staan ook concrete voorbeelden in hoe je een ander denkpatroon kunt krijgen... Probeer het zou ik zeggen!
Liever eigenwijs dan helemaal geen zelfvertrouwen
Alle reacties Link kopieren
Ja ik denk dat ik hem zo wel ga halen. Ik was een tijd gestopt met roken en ja hoor gister ermee begonnen weer. nu vannochtend de paar laatste weg gerookt want ik wil het eigenlijk niet! Nu ben ik weer bang dat ik nu ook alweer verslaafd ben! Dat wil ik echt niet hebben meer! Ik ga me aankleden en kijken waar ik het boek kan gaan kopen!



xxx
Alle reacties Link kopieren
De afgelopen week ongeveer heb ik vreselijk het idee dat ik de oma van mijn ex moest bellen, daar hadden we best goed contact mee, ik nu (heel begrijpelijk) totaal niet meer. Deze stond niet meer in mijn telefoonlijst of in de gids en zomaar langs gaan vond ik totaal niet nodig, dus vroeg ik via ex even hoe het was.

Dat ik er aan moest denken en dat hij ze maar de hartelijke knuffels en groeten moest doen, of alles ok was.



Kreeg ik terug, ja alles is goed ze hebben er trouwens geen behoefde aan in contact te komen met jou, uh duh dat was me al duidelijk, ik had alleen zo'n onderbuik gevoel was mijn reatie ook. Maar voel me wel beledigd, dat hij dat na zo veel maanden nog kan, mij beledigen. maar toch.



Ach ik weet in ieder geval dat het goed met ze gaat.



sterkte verder iedereen
Alle reacties Link kopieren
Nou ik denk dat hij ook een ander heeft. Een nieuw meisje heeft hem een paar x getikt dat ze zijn verassing zo leuk vond en zo heeft genoten van zijn kook kunsten.

Mijn maag draaide dus nu 10 x in de rondte.

Ik denk dat ik hem maar van mijn hyves af laat gooien en zijn familie en vrienden ook.

Mijn spullen liggen nog wel daar. Hoe los ik dat nu op?
Alle reacties Link kopieren
Dames, het beste is echt geen contact te hebben... Echt...



Wat boeken betreft, lees het boek 'Als je hém niet meer wilt, dumpen en doorgaan', maar volg dan ook wel de stappen die erin genoemd staan.

O.a. 60 dagen geen contact. Niet via telefoon, sms of anders, en ook niet als je spullen moet hebben.

Ik zou zeggen, laat ze liggen, haal ze op of laat ze ophalen. Per post sturen kan natuurlijk ook. Ik heb dat direct gedaan, gelijk alles geruild, ik de mijne, hij het zijne. Ik moest niks van hem meer om me heen hebben. En daarna dus geen contact meer. Hij heeft me in januari nog gebeld, maar merk nu dat er eindelijk een beetje rust komt in mijn levennu ik niks meer hoor en niks meer weet. Mijn schaal staat op een 8 vandaag. Ik verwacht heus nog wel een dip, maar dit soort momenten geeft de burger moed.
Alle reacties Link kopieren
Hi 4,



Ik heb het gedaan. Heb zijn nummers en hyves gewist. Mijn vriendin heeft hem een sms gestuurd of hij mijn spullen naar mijn ouders kon brengen. Toen belde hij mij en ik heb het hem uitgelegd en hij had er alle begrip voor. Hij heeft geen ander en is daar ook nog niet aan toe. Hij wil alleen het allerbeste voor me omdat hij me zo een lieve meid vind. Ik zei dat ik het naar vond dat ik niks van hem hoorde en dat de vriendschap zo geforceerd gaat lopen. Nu heb ik gewoon even alle rust nodig en mijn eigen dingen gaan doen. Hij had hier ook alle begrip voor. Hij had mij geen sms gestuurd omdat hij bang was dat ik tijdens carnaval onstabiel zou worden. En dat wilde hij niet. Als ik vragen had kon ik hem altijd mailen en als ik weer contact wilde hebben kan ik het hem laten weten. Het voelt wel wat beter omdat ik het nu voor mezelf meer kan afsluiten. Ik kan hem niet zien en ik wordt ook niet meer in de verleiding gebracht. Vond het wel fijn dat we er zo met elkaar over konden praten en dat hij alleen maar wil dat het goed weer met me gaat. En nu moet ik mijn eigen plan weer gaan trekken en maken. Boek moet gaan sluiten nu. Maar eerst nu weer aan mezelf werken.
Alle reacties Link kopieren
Voor Scorpia:



Hou je taai meid!
Alle reacties Link kopieren
ook voor jou love hurts!!! Nu moeten we voor ons zelf gaan kiezen! Ik heb nu wel meer het gevoel dat ik dat doe.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven