Kinderen
alle pijlers
Zwanger en heel erg beroerd
maandag 26 januari 2009 om 12:33
Hoi,
Ik heb al meerdere topics gevonden over zwanger zijn en daarbij extreem overgeven, maar ik ben enorm misselijk/beroerd zonder over te geven. Heb wel de hele dag (en nacht) een soort 'kokhals' gevoel en ben zo slap als een vaatdoek, maar houd m'n eten wel binnen.
Dit is mijn 2e zwangerschap, mijn zoontje is nu 17 maanden en ik ben 8 weken zwanger. Bij mijn 1e zwangerschap was ik ook enorm misselijk, maar dit keer is het erger.
Ik heb van de huisarts al Emesafene en Nexium gehad, maar die hielpen niet, van de Nexium krijg ik zelfs nog meer braakneigingen.
Morgen heb ik een afspraak voor acupunctuur, ik weet van gekkigheid niet meer waar ik het zoeken moet.
Zijn er anderen die dit herkennen? Ik weet dat het veel erger kan, maar ik vind het al lastig genoeg zo.
Ik heb al meerdere topics gevonden over zwanger zijn en daarbij extreem overgeven, maar ik ben enorm misselijk/beroerd zonder over te geven. Heb wel de hele dag (en nacht) een soort 'kokhals' gevoel en ben zo slap als een vaatdoek, maar houd m'n eten wel binnen.
Dit is mijn 2e zwangerschap, mijn zoontje is nu 17 maanden en ik ben 8 weken zwanger. Bij mijn 1e zwangerschap was ik ook enorm misselijk, maar dit keer is het erger.
Ik heb van de huisarts al Emesafene en Nexium gehad, maar die hielpen niet, van de Nexium krijg ik zelfs nog meer braakneigingen.
Morgen heb ik een afspraak voor acupunctuur, ik weet van gekkigheid niet meer waar ik het zoeken moet.
Zijn er anderen die dit herkennen? Ik weet dat het veel erger kan, maar ik vind het al lastig genoeg zo.
dinsdag 10 februari 2009 om 11:25
Ik heb de emasafene idd ook als zetpil voorgeschreven gekregen, zodat ik ook tegelijkertijd paracetamol kon slikken. Je mag in principe 2 dagen lang 4x een pil nemen (1x in de 4 uur), maar in overleg met mijn verloskundige heb ik het ongeveer 5 dagen gedaan omdat het dan echt gaat werken. Daarna ben ik heel rustig gaan afbouwen, eerst naar 3 en toen naar 2 pillen per dag.
Miss_BB ik kan me voorstellen dat dit de laatste keer is dat je dit wil meemaken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik in het begin van mijn zwangerschap ook tegen iedereen gezegd heb dat het er bij een zou blijven, maar nu het einde nadert zou ik toch misschien in de toekomst nog wel een tweede willen.....
Miss_BB ik kan me voorstellen dat dit de laatste keer is dat je dit wil meemaken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik in het begin van mijn zwangerschap ook tegen iedereen gezegd heb dat het er bij een zou blijven, maar nu het einde nadert zou ik toch misschien in de toekomst nog wel een tweede willen.....
vrijdag 13 februari 2009 om 16:10
Miss BB, ik was er van overtuigd dat de volgende zwangerschap wel leuk zou worden. Bovendien was ik vergeten hoe erg het ook al weer was, dacht dat het wel meeviel achteraf. Pas toen de misselijkheid weer begon, wist ik het weer. Heel dom. En dat heb ik me dus twee keer laten gebeuren. Bij deze derde was ik er echt van overtuigd dat ik op een roze wolk zou zweven. Hoe naief kan je zijn......
Vorige week 3 halve dagen naar m'n werk gegaan omdat er echt iets af moest dat niet vanuit huis geregeld kon worden. Dat heb ik geweten: 4 dagen geen eten en drinken kunnen binnenhouden. Gelukkig gaat het nu met totale bedrust weer wat beter. Volgende week woensdag gaan we weer een poging wagen om te werken. Zie er nu al tegenop....
Is het bij iedereen nog net zo erg of zijn er verbeteringen aan het optreden bij iemand? Ik hoop het, dat geeft weer moed.
Vorige week 3 halve dagen naar m'n werk gegaan omdat er echt iets af moest dat niet vanuit huis geregeld kon worden. Dat heb ik geweten: 4 dagen geen eten en drinken kunnen binnenhouden. Gelukkig gaat het nu met totale bedrust weer wat beter. Volgende week woensdag gaan we weer een poging wagen om te werken. Zie er nu al tegenop....
Is het bij iedereen nog net zo erg of zijn er verbeteringen aan het optreden bij iemand? Ik hoop het, dat geeft weer moed.
vrijdag 20 februari 2009 om 16:03
Zo, ik was ook benieuwd of het met iemand al beter gaat?
Met mij ging het steeds slechter vorige week, zo slecht dat ik in het ziekenhuis gelegen heb omdat ik uitgedroogd was. Er was hier iemand (weet even niet meer wie) die me daarop wees, en eigenlijk wist ik het al weken, maar nu na een paar dagen aan 't infuus begin ik me langzaam weer beter te voelen. Moet me nog steeds dwingen te drinken (vooral roosvicee en thee met suiker) en te eten, en langzaam weer conditie opbouwen.
Umpi, dat herken ik wel, als je 'teveel' doet, straft je lichaam je daar toch weer voor af. Hoe is het nu?
Met mij ging het steeds slechter vorige week, zo slecht dat ik in het ziekenhuis gelegen heb omdat ik uitgedroogd was. Er was hier iemand (weet even niet meer wie) die me daarop wees, en eigenlijk wist ik het al weken, maar nu na een paar dagen aan 't infuus begin ik me langzaam weer beter te voelen. Moet me nog steeds dwingen te drinken (vooral roosvicee en thee met suiker) en te eten, en langzaam weer conditie opbouwen.
Umpi, dat herken ik wel, als je 'teveel' doet, straft je lichaam je daar toch weer voor af. Hoe is het nu?
zondag 1 maart 2009 om 09:34
Hoi,
Ik herken het zeker!
Ik was ook enorm beroerd bij de 1e zwangerschap. 5 maanden lang spugen en kotsmisselijk. Emesafene deed iets maar niet genoeg.
Nu zijn we bezig voor 2e kindje en ik ben enorm bang dat ik het weer ga krijgen. Maar zonder zwangerschap geen kindje dus je moet wel he.
groetjes
cassidy
Ik herken het zeker!
Ik was ook enorm beroerd bij de 1e zwangerschap. 5 maanden lang spugen en kotsmisselijk. Emesafene deed iets maar niet genoeg.
Nu zijn we bezig voor 2e kindje en ik ben enorm bang dat ik het weer ga krijgen. Maar zonder zwangerschap geen kindje dus je moet wel he.
groetjes
cassidy
zondag 1 maart 2009 om 11:40
Miss_BB wat naar dat je in het ziekenhuis hebt gelegen! Heb ik gelukkig alleen bij de 1e gehad. Ik weet nog wel dat ik me echt beter voelde met elke nieuwe zak vocht die ze aan het infuus hingen.
Het gaat met mij inmiddels iets beter. Nog wel kotsmisselijk, maar het spugen is minder geworden, nog maar 3x per dag en dat is echt heel erg fijn. Ik werk 3 halve dagen per week en zodra ik (kotsend) thuiskom moet ik weer liggen. Het hele weekend ben ik ook net een dweil maar ik ben gister voor de 2e keer wel lekker even weggeweest. Dan hou ik wel steeds in de gaten waar toiletten zijn, want ik moet er niet aan denken om midden op straat te spugen (is 1x gebeurd).
Zijn jullie op dit moment blij met de zwangerschap? Het klinkt heel naar maar ik ben niet blij! Ik voel me vreselijk lusteloos en depri. Komt natuurlijk door de misselijkheid en zwakte, maar ik voel me er erg schuldig over. Gelukkig had ik dat met de vorige twee ook en zodra ze geboren waren was ik dolgelukkig. Dat gaat nu ook vast gebeuren maar het duurt nog 27 weken en dat is erg lang. Ik heb alvast m'n excuses gemaakt aan uk en gezegd dat ik hem/haar net zo geweldig ga vinden als de andere twee, alleen nu nog even niet.
Sterkte allemaal maar weer!
Het gaat met mij inmiddels iets beter. Nog wel kotsmisselijk, maar het spugen is minder geworden, nog maar 3x per dag en dat is echt heel erg fijn. Ik werk 3 halve dagen per week en zodra ik (kotsend) thuiskom moet ik weer liggen. Het hele weekend ben ik ook net een dweil maar ik ben gister voor de 2e keer wel lekker even weggeweest. Dan hou ik wel steeds in de gaten waar toiletten zijn, want ik moet er niet aan denken om midden op straat te spugen (is 1x gebeurd).
Zijn jullie op dit moment blij met de zwangerschap? Het klinkt heel naar maar ik ben niet blij! Ik voel me vreselijk lusteloos en depri. Komt natuurlijk door de misselijkheid en zwakte, maar ik voel me er erg schuldig over. Gelukkig had ik dat met de vorige twee ook en zodra ze geboren waren was ik dolgelukkig. Dat gaat nu ook vast gebeuren maar het duurt nog 27 weken en dat is erg lang. Ik heb alvast m'n excuses gemaakt aan uk en gezegd dat ik hem/haar net zo geweldig ga vinden als de andere twee, alleen nu nog even niet.
Sterkte allemaal maar weer!
zondag 1 maart 2009 om 19:03
Hier ook super beroerd geweest. Inderdaad ook bijna constant misselijk en helaas ook wel het nodige overgeven. En elke keer als ik weer een beetje een normale dag had, hoopte ik dat het over zou zijn. Maar helaas heeft het hier alleen tot en met week dertig geduurd. Ik kon geen afspraken maken niets, want ik wist van te voren gewoon niet hoe ik me zou voelen. Ik werd er ook zo gefrustreerd van, want ben normaal een type van niet zeiken gewoon doorgaan zeg maar. En daarom ook juist extra zo'n gevoel van 'kom op zeg, ik ben zwanger en niet gehandicapt'. Maar dit was gewoon niet te harden, mijn lichaam werkte gewoon niet mee. Hoop dat het voor jou niet zo lang hoeft te duren. Want ik er daardoor geen zak aan, aan het zwanger zijn.
Ben eerlijk gezegd ook best bang dat ik net als jij bij de tweede hetzelfde zou hebben. Want dan kun je niet zomaar op de bank gaan liggen wanneer het jou uitkomt.
Nou heel veel sterkte in ieder geval en hoop dat het snel over is. Ook voor alle anderen trouwens die er last van hebben!
Ben eerlijk gezegd ook best bang dat ik net als jij bij de tweede hetzelfde zou hebben. Want dan kun je niet zomaar op de bank gaan liggen wanneer het jou uitkomt.
Nou heel veel sterkte in ieder geval en hoop dat het snel over is. Ook voor alle anderen trouwens die er last van hebben!
dinsdag 3 maart 2009 om 10:57
zaterdag 7 maart 2009 om 20:53
Cassidy, die angst heb ik gek genoeg niet gehad, heb er echt nooit bij stil gestaan dat ik een 2e keer weer misselijk zou zijn of nog erger. Da's maar goed ook, misschien had ik het dan nooit meer gedurfd... Maar het is waar, zonder zwangerschap geen kindje.. Maar ook al bedenk ik me vaak dat het 'maar' 9 maanden zijn, ik vind ze verdomd lang duren.
Umpi, jeetje, nog 3x per dag spugen! Maar ik kan me voorstellen dat je daar al 'blij' van kunt worden, als het al ietsje beter gaat. En misschien gaat het straks nog beter zodat je helemaal niet meer hoeft te spugen.
Dat depri gevoel herken ik trouwens helemaal. Ik begin langzaam wel wat op te krabbelen, maar als ik te enthousiast ben op een dag (teveel afspraken, bezig in huis etc) dan krijg ik dat gelijk weer op m'n bordje en is de misselijkheid weer terug. Het kan dan allemaal zo doelloos lijken he. Ik ben er ook nog heel weinig tot niet mee bezig geweest dat ik zwanger ben. Het is dat ik nu positiekleding aan moet, maar verder... En volgens mij voelde ik gisteren wat gekriebel.
Verder kijk ik wel uit naar de eerstvolgende controle, hebben jullie dat ook? Houd je het wel geestelijk goed vol juist omdat je al kinderen hebt en weet hoe mooi het kan zijn?
Evi, is jouw kindje al geboren? Loop/liep jij tegen vooroordelen aan? Ik herken het nl. dat je zegt dat je normaal wel van aanpakken wist maar het gewoon niet kon. Daar kan ik ook zo van balen, je moet zo goed luisteren naar je lijf en het rustig aan doen.
Al met al gaat het langzaam wel beter dus bij mij... Ik hoop bij de anderen dat dit ook snel zal gebeuren!
Umpi, jeetje, nog 3x per dag spugen! Maar ik kan me voorstellen dat je daar al 'blij' van kunt worden, als het al ietsje beter gaat. En misschien gaat het straks nog beter zodat je helemaal niet meer hoeft te spugen.
Dat depri gevoel herken ik trouwens helemaal. Ik begin langzaam wel wat op te krabbelen, maar als ik te enthousiast ben op een dag (teveel afspraken, bezig in huis etc) dan krijg ik dat gelijk weer op m'n bordje en is de misselijkheid weer terug. Het kan dan allemaal zo doelloos lijken he. Ik ben er ook nog heel weinig tot niet mee bezig geweest dat ik zwanger ben. Het is dat ik nu positiekleding aan moet, maar verder... En volgens mij voelde ik gisteren wat gekriebel.
Verder kijk ik wel uit naar de eerstvolgende controle, hebben jullie dat ook? Houd je het wel geestelijk goed vol juist omdat je al kinderen hebt en weet hoe mooi het kan zijn?
Evi, is jouw kindje al geboren? Loop/liep jij tegen vooroordelen aan? Ik herken het nl. dat je zegt dat je normaal wel van aanpakken wist maar het gewoon niet kon. Daar kan ik ook zo van balen, je moet zo goed luisteren naar je lijf en het rustig aan doen.
Al met al gaat het langzaam wel beter dus bij mij... Ik hoop bij de anderen dat dit ook snel zal gebeuren!
zaterdag 7 maart 2009 om 21:11
Miss BB, wat fijn dat het beter met je gaat. Hopelijk is dat een trend die doorzet! Ik heb inmiddels inderdaad een zoontje. Is nu 13 maanden. Op zich vielen de vooroordelen wel mee. Ik had alleen constant voor mezelf het gevoel dat ik me moest bewijzen. Kwam ook een beetje omdat mijn baas overduidelijk had laten weten dat hij niet op mijn zwangerschap zat te wachten. Op een gegeven moment, zo rond de vijfentwintigste week van mijn zwangerschap, ben ik in gesprek gegaan met de bedrijfsarts en toen was ik echt aan het einde van mijn latijn. Zij heeft me toen gevraagd waarom ik me in godsnaam nog geen een keer ziek had gemeld gedurende heel mijn zwangerschap. Dat dat daarvoor toch bedoeld was. Maar goed, zo zit ik dus niet in mekaar. Maar toen ben ik eindelijk wel een stapje terug gegaan. Ik ben de laatste vijf weken kortere dagen gaan werken en dat hielp voor mij heel erg. Minder werkdruk en minder stress. Daardoor ben ik vrij relaxed mijn verlof in gegaan en toen was de misselijkheid gelukkig eindelijk over! Ik weet trouwens sinds maandag dat ik zwanger ben van de tweede en hoop met heel mijn hart dat ik niet weer zo misselijk word. Maar aan de andere kant als ik met die misselijkheid net zo'n bevalling en zo'n gezond kind krijg, dan teken ik ervoor
vrijdag 13 maart 2009 om 07:56
hoi meiden
ik ben nieuw hier ik ben 9 weken zwanger en ook echt supermisselijk en overgeven
normaal zeggen ze dat het met 16 weken over moet zijn maar als ik jullie verhalen zo lees kan het nog wel even duren
is er al iemand waarbij het helemaal over is???
ik gebruik nu emesafene zetpillen ik heb het nu 1 dag gebruikt en heb nog maar 1 keer overgegeven maar ik heb wel heel de nacht wakker gelegen en had echt een honger gevoel maar durfde niks te nemen
het is idd niet leuk zwanger zijn zo en ik wil zo graag genieten maar lukt niet als ik elke keer moet spugen
ik ben nieuw hier ik ben 9 weken zwanger en ook echt supermisselijk en overgeven
normaal zeggen ze dat het met 16 weken over moet zijn maar als ik jullie verhalen zo lees kan het nog wel even duren
is er al iemand waarbij het helemaal over is???
ik gebruik nu emesafene zetpillen ik heb het nu 1 dag gebruikt en heb nog maar 1 keer overgegeven maar ik heb wel heel de nacht wakker gelegen en had echt een honger gevoel maar durfde niks te nemen
het is idd niet leuk zwanger zijn zo en ik wil zo graag genieten maar lukt niet als ik elke keer moet spugen
zaterdag 25 april 2009 om 12:36
dinsdag 28 april 2009 om 17:12
Even een berichtje dat jullie misschien wat moed geeft. Inmiddels ben ik 21 weken zwanger en sinds twee weken voel ik me goed! Ik moet alleen nog spugen als m'n maag helemaal leeg is en ik voel me beroerd als ik teveel dingen doe. Maar ik kan weer naar buiten, uit eten, met vriendinnen afspreken en ik heb zelfs weer lekker kunnen fietsen. Nu snap ik eindelijk waarom vrouwen stralend rond kunnen lopen tijdens de zwangerschap, op deze manier is het prima te doen! Heel veel sterkte iedereen die zich nog zo beroerd voelt. Het is verschrikkelijk maar het wordt uiteindelijk echt leuk. Ik ga hopelijk deze laatste 19 weken genieten van het zwanger zijn. Dit is wel echt de allerlaatste want deze 'hel' ga ik nu echt nooit meer door!!
dinsdag 26 mei 2009 om 20:43
Hee meiden. Ik heb via Google dit topic gevonden (hoewel ik al jaren hier rondstruin). Ik ben 8 weken zwanger van nr 2 en was bij de 1e ook vreselijk ziek van week 7 tot week 15. Toen heb ik gewoon doorgewerkt met een emmer onder mijn bureau (debiel, ik weet het!) maar ik heb me voorgenomen dit keer beter aan mezelf te denken en gewoon ziek te melden als ik het niet meer trek. Bovendien is het nu al zwaarder doordat ik de zorg voor de oudste er ook bij heb. Sinds vandaag ook aan de emefasene. Net bij thuiskomst de eerste ingenomen en ik voelde me na 2 uur al beter.
Ik lees alleen in de bijsluiter dat je beter niet kan autorijden. Hoe hebben jullie dat ervaren? Moet ik dat serieus nemen of kan ik morgen gewoon in de auto stappen?
Ik heb de hele dag ook zo'n vieze smaak in mijn mond. Hebben jullie dat ook? Ik loop constant aan mijn man's kop te zeuren of ik niet uit mijn mond stink, maar dat schijnt toch niet zo te zijn.
Hoe gaat het verder met iedereen die hier heeft meegeschreven? Allemaal weer een beetje beter of zijn er ook meiden die nog steeds zo misselijk zijn?
Ik lees alleen in de bijsluiter dat je beter niet kan autorijden. Hoe hebben jullie dat ervaren? Moet ik dat serieus nemen of kan ik morgen gewoon in de auto stappen?
Ik heb de hele dag ook zo'n vieze smaak in mijn mond. Hebben jullie dat ook? Ik loop constant aan mijn man's kop te zeuren of ik niet uit mijn mond stink, maar dat schijnt toch niet zo te zijn.
Hoe gaat het verder met iedereen die hier heeft meegeschreven? Allemaal weer een beetje beter of zijn er ook meiden die nog steeds zo misselijk zijn?
zondag 31 mei 2009 om 15:23
dat van die reistabletjes is nieuw voor me!
Tinus, omdat je onlangs gepost hebt, zie ik dit topic ook nu pas. Ben 9 weken zwanger van de eerste en de afgelopen weken enorm beroerd geweest. Nauwelijks overgegeven, maar dat komt vermoed ik doordat ik stil op bed kon gaan liggen.
Sinds deze week gebruik ik gemberwortel-capsules: nu weet ik niet of die ook in Nederland te verkrijgen zijn, ik woon nl in het buitenland. We zijn vorige week voor de 1e x bij de gyn geweest en die adviseerde dit. En: het lijkt te werken!!!
De misselijkheid is niet over, maar wel veel minder!
Het is een natuurlijk middel en volgens onderzoek moet het net zo goed zo niet beter helpen als medicatie. En sowieso is het veilig voor je kindje.
Dus misschien de moeite van het uitzoeken waard?
Sterkte!!
Tinus, omdat je onlangs gepost hebt, zie ik dit topic ook nu pas. Ben 9 weken zwanger van de eerste en de afgelopen weken enorm beroerd geweest. Nauwelijks overgegeven, maar dat komt vermoed ik doordat ik stil op bed kon gaan liggen.
Sinds deze week gebruik ik gemberwortel-capsules: nu weet ik niet of die ook in Nederland te verkrijgen zijn, ik woon nl in het buitenland. We zijn vorige week voor de 1e x bij de gyn geweest en die adviseerde dit. En: het lijkt te werken!!!
De misselijkheid is niet over, maar wel veel minder!
Het is een natuurlijk middel en volgens onderzoek moet het net zo goed zo niet beter helpen als medicatie. En sowieso is het veilig voor je kindje.
Dus misschien de moeite van het uitzoeken waard?
Sterkte!!
zondag 31 mei 2009 om 15:25
vrijdag 5 juni 2009 om 16:36
Ik kom ook eens even kijken op het topic dat ik destijds geopend heb! Ergens vind ik het wel fijn om te lezen dat er dus veel meer vrouwen zijn die zo beroerd zijn, maar ik gun het niemand!
Met mij gaat het inmiddels stukken beter. Het heeft echt wel even geduurd, en soms word ik nog wel eens wakker midden in de nacht omdat ik zo vreselijk misselijk ben, maar nu met 27 weken kan ik zeggen dat het echt beter wordt.
De Emesafene heeft bij mij helemaal niks gedaan, net als acupunctuur of gemberpillen. Ik heb geprobeerd regelmatig wat te eten en te zorgen voor voldoende vocht en rust en dat was het enige dat nog iets hielp.
Ik wens iedereen sterkte en hou vol! Een zwangerschap lijkt jaren te duren op deze manier, maar als je terugblikt gaan de weken toch voorbij.
Met mij gaat het inmiddels stukken beter. Het heeft echt wel even geduurd, en soms word ik nog wel eens wakker midden in de nacht omdat ik zo vreselijk misselijk ben, maar nu met 27 weken kan ik zeggen dat het echt beter wordt.
De Emesafene heeft bij mij helemaal niks gedaan, net als acupunctuur of gemberpillen. Ik heb geprobeerd regelmatig wat te eten en te zorgen voor voldoende vocht en rust en dat was het enige dat nog iets hielp.
Ik wens iedereen sterkte en hou vol! Een zwangerschap lijkt jaren te duren op deze manier, maar als je terugblikt gaan de weken toch voorbij.
