Werk & Studie
alle pijlers
Half jaar contract en langdurig ziek
donderdag 19 april 2018 16:47
Hoi!
Zoals sommigen van jullie misschien al hebben gelezen in een ander topic heb ik ernstig letsel aan mijn knie opgelopen na een val van de trap. Door die val had ik ook een zware hersenschudding en een grote hoofdwond. Dit is eind januari gebeurd.
Ik mag nog steeds niet zonder krukken lopen, waardoor ik mijn werkzaamheden niet goed kan uitvoeren. Ik werk namelijk 50/50 vloer en kantoor in een hotel. De eerste maand na mijn val kon ik sowieso niet werken door die hersenschudding, maar ook mijn knie gaf problemen. Ik heb pas na 5 weken een MRI scan gekregen en aan de hand van die resultaten heeft de orthopeed vastgesteld dat het hersteltraject te laat was opgestart (wat blijkbaar zorgelijk is), en dat ik nog twee maanden in een brace moest en zo veel mogelijk rust moest nemen. Op dit moment is de reis naar werk met het openbaar vervoer nog te belastend, dus ik werk soms één dag om dan weer twee dagen thuis te zitten, heel frustrerend.
Ik heb nog geen bedrijfsarts gezien, maar heb wel regelmatig gesprekken met een coach die de verlengde arm is van een bedrijfsarts en die dus mijn werkgever en mij advies geeft.
In het begin was mijn werkgever heel begrijpend en alles, maar na een maand zijn ze gaan pushen. Toen heeft de coach ook ingegrepen omdat werk me echt het vuur aan de schenen legden over mijn belastbaarheid etc.
Probleem is nu dat ik het gevoel heb dat mijn werkgever mij in het nauw drijft, ik heb vanaf het begin af aan gezegd dat ik administratieve werkzaamheden best thuis kon doen en heb gevraagd om werk. Ik heb uiteindelijk nooit taken vanuit werk gekregen, heb er ondertussen wel naar gevraagd, zonder resultaat. maar toen ik er afgelopen week weer naar vroeg werd mij gezegd dat ik een manager ben en alle tijd van de wereld heb doordat ik thuis zit en dus zelf wel werkzaamheden had kunnen vinden.
Ik word nu ook enorm gepusht om toch te gaan werken, en ik doe echt mijn best, maar na een dag werk speelt die knie dus weer op. Ik zou elke dag een taxi naar werk kunnen nemen (wat ik nu ook doe) maar dat kost me te veel geld in de toekomst. Ik heb het gevoel dat ik mij echt heel welwillend heb getoond naar werk toe, maat ineens heb ik dus niet genoeg initiatief getoond volgens mijn werkgever.
Morgen is mijn einde contract gesprek en ik weet niet wat ik moet verwachten. Ik ben bang dat ik geen verlenging krijg. Uiteindelijk ben ik ook niks waard voor het bedrijf op dit moment en zij kunnen gewoon het contract niet voortzetten. Maar in de tijd dat ik wel gewoon mobiel was heb ik me echt enorm ingezet!
Misschien heeft iemand hier ook ervaring met langdurig ziek zijn en weet iemand wat de vervolgs stappen zijn? Zal ik dan dus in de ziektewet vallen en een uitkering krijgen of vervalt dit ook doordat ik een half jaar contract heb?
Ik ben heel verdrietig en wanhopig en hoop dat jullie er wat meer vanaf weten dan ik!
Alvast bedankt!
Zoals sommigen van jullie misschien al hebben gelezen in een ander topic heb ik ernstig letsel aan mijn knie opgelopen na een val van de trap. Door die val had ik ook een zware hersenschudding en een grote hoofdwond. Dit is eind januari gebeurd.
Ik mag nog steeds niet zonder krukken lopen, waardoor ik mijn werkzaamheden niet goed kan uitvoeren. Ik werk namelijk 50/50 vloer en kantoor in een hotel. De eerste maand na mijn val kon ik sowieso niet werken door die hersenschudding, maar ook mijn knie gaf problemen. Ik heb pas na 5 weken een MRI scan gekregen en aan de hand van die resultaten heeft de orthopeed vastgesteld dat het hersteltraject te laat was opgestart (wat blijkbaar zorgelijk is), en dat ik nog twee maanden in een brace moest en zo veel mogelijk rust moest nemen. Op dit moment is de reis naar werk met het openbaar vervoer nog te belastend, dus ik werk soms één dag om dan weer twee dagen thuis te zitten, heel frustrerend.
Ik heb nog geen bedrijfsarts gezien, maar heb wel regelmatig gesprekken met een coach die de verlengde arm is van een bedrijfsarts en die dus mijn werkgever en mij advies geeft.
In het begin was mijn werkgever heel begrijpend en alles, maar na een maand zijn ze gaan pushen. Toen heeft de coach ook ingegrepen omdat werk me echt het vuur aan de schenen legden over mijn belastbaarheid etc.
Probleem is nu dat ik het gevoel heb dat mijn werkgever mij in het nauw drijft, ik heb vanaf het begin af aan gezegd dat ik administratieve werkzaamheden best thuis kon doen en heb gevraagd om werk. Ik heb uiteindelijk nooit taken vanuit werk gekregen, heb er ondertussen wel naar gevraagd, zonder resultaat. maar toen ik er afgelopen week weer naar vroeg werd mij gezegd dat ik een manager ben en alle tijd van de wereld heb doordat ik thuis zit en dus zelf wel werkzaamheden had kunnen vinden.
Ik word nu ook enorm gepusht om toch te gaan werken, en ik doe echt mijn best, maar na een dag werk speelt die knie dus weer op. Ik zou elke dag een taxi naar werk kunnen nemen (wat ik nu ook doe) maar dat kost me te veel geld in de toekomst. Ik heb het gevoel dat ik mij echt heel welwillend heb getoond naar werk toe, maat ineens heb ik dus niet genoeg initiatief getoond volgens mijn werkgever.
Morgen is mijn einde contract gesprek en ik weet niet wat ik moet verwachten. Ik ben bang dat ik geen verlenging krijg. Uiteindelijk ben ik ook niks waard voor het bedrijf op dit moment en zij kunnen gewoon het contract niet voortzetten. Maar in de tijd dat ik wel gewoon mobiel was heb ik me echt enorm ingezet!
Misschien heeft iemand hier ook ervaring met langdurig ziek zijn en weet iemand wat de vervolgs stappen zijn? Zal ik dan dus in de ziektewet vallen en een uitkering krijgen of vervalt dit ook doordat ik een half jaar contract heb?
Ik ben heel verdrietig en wanhopig en hoop dat jullie er wat meer vanaf weten dan ik!
Alvast bedankt!
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
donderdag 19 april 2018 18:06
-Bladora- schreef: ↑19-04-2018 17:51Op dit moment nog wel 100% maar als ik mijn baan verlies wordt dat denk ik minder?Waarom verdrietig? ik heb mijn hele leven gewerkt, ik houd van werken ik houd van hotels en ik hou ervan mijn eigen geld te verdienen, tuurlijk word ik verdrietig wanneer ik een uitkering nodig heb
Wat zou je het liefste willen? Bij deze werkgever blijven of een andere baan?
Ik vind het heel gezond dat je geen uitkering wil!
Bel morgen (liefst voor het gesprek) met uwv/rechtsbijstand/juridisch loket. Probeer nu verder afleiding te zoeken, alles is dicht en je kunt nu toch weinig doen om de situatie te veranderen.
donderdag 19 april 2018 18:10
Dat is heel begrijpelijk en heel netjes van je maar je schat zelf ook in dat ze je contract niet gaan verlengen.
Je werkgever denkt ook aan zichzelf en dat moet jij ook doen, door zo goed mogelijk voor jezelf te zorgen en weer gezond te worden. Dan kun je je ook weer inzetten voor je werk en het werk doen wat je zo leuk vind, voor deze werkgever of een andere.
donderdag 19 april 2018 18:15
Je hebt je inzet getoond door administratief thuiswerk te vragen. De werkgever toont geen enkel greintje medeleven met jou. Ik zou daar dus niet terug gaan werken, maar gewoon accepteren dat je contract niet verlengd wordt en je vanuit de ziektewet éérst zorgt dat je volledig herstelt en dan verder solliciteert naar iets soortgelijks.
donderdag 19 april 2018 18:24
Wat een rotsituatie zeg!
Morgen is wel heel kort dag. Ik zou als ik jou was morgen vooral aanhoren en nergens mee akkoord gaan. Het klinkt namelijk niet alsof zij goed meewerken aan jouw re-integratie. Laat je werkgever een verslag van het gesprek maken en aan jou sturen.
Heb je per mail gevraagd om vervangend werk wat je thuis kon doen? Heb je daar ook per mail antwoord op van je werkgever? Zorg voor documentatie mbt alle afspraken die jij en je werkgever maken (en tot nu toe hebben gemaakt) over je re-integratie.
Probeer zsm een afspraak te maken met de bedrijfsarts. Die ondertekent de verslagen schrijf je, dus je weet wie het is. Bedrijfsartsen hebben ook spreekuren waar jij als werknemer recht op hebt om naartoe te gaan. Je moet daar dus gewoon een afspraak kunnen plannen, bij de arts ipv de coach. Vraag aan die arts in hoeverre jij in staat bent om te werken, en leg daarbij uit dat de coach jou had aangeraden om naar je ouders te gaan, omdat je hier 4 hoog woont en niet zelfstandig naar je werk kunt. Geef ook aan dat tot nu toe de werkgever niet bereid lijkt te zijn om mee te werken aan vervoer en vervangend werk. Zorg dat je het advies van de bedrijfsarts op papier of per mail krijgt.
Het is super dat jij zoveel inzet wilt tonen, maar als dat niet goed is voor je knie werk je jezelf daarmee in de problemen. Belast die knie niet meer dan je mag, en hou je daarom echt aan de adviezen van de bedrijfsarts en de coach. Jij en je werkgever hebben beiden de verplichting om goed mee te werken aan je re-integratie. Zorg dat jouw kant in orde is door precies dat te doen wat kan en mag, voorkom dat je door overbelasting je eigen herstel vertraagt.
Veel sterkte!
Morgen is wel heel kort dag. Ik zou als ik jou was morgen vooral aanhoren en nergens mee akkoord gaan. Het klinkt namelijk niet alsof zij goed meewerken aan jouw re-integratie. Laat je werkgever een verslag van het gesprek maken en aan jou sturen.
Heb je per mail gevraagd om vervangend werk wat je thuis kon doen? Heb je daar ook per mail antwoord op van je werkgever? Zorg voor documentatie mbt alle afspraken die jij en je werkgever maken (en tot nu toe hebben gemaakt) over je re-integratie.
Probeer zsm een afspraak te maken met de bedrijfsarts. Die ondertekent de verslagen schrijf je, dus je weet wie het is. Bedrijfsartsen hebben ook spreekuren waar jij als werknemer recht op hebt om naartoe te gaan. Je moet daar dus gewoon een afspraak kunnen plannen, bij de arts ipv de coach. Vraag aan die arts in hoeverre jij in staat bent om te werken, en leg daarbij uit dat de coach jou had aangeraden om naar je ouders te gaan, omdat je hier 4 hoog woont en niet zelfstandig naar je werk kunt. Geef ook aan dat tot nu toe de werkgever niet bereid lijkt te zijn om mee te werken aan vervoer en vervangend werk. Zorg dat je het advies van de bedrijfsarts op papier of per mail krijgt.
Het is super dat jij zoveel inzet wilt tonen, maar als dat niet goed is voor je knie werk je jezelf daarmee in de problemen. Belast die knie niet meer dan je mag, en hou je daarom echt aan de adviezen van de bedrijfsarts en de coach. Jij en je werkgever hebben beiden de verplichting om goed mee te werken aan je re-integratie. Zorg dat jouw kant in orde is door precies dat te doen wat kan en mag, voorkom dat je door overbelasting je eigen herstel vertraagt.
Veel sterkte!
donderdag 19 april 2018 18:25
Je werkgever moet ook wat inzet tonen richting jou, en daar laten ze het gigantisch liggen. Daar kun jij verder niets aan doen, jij hebt je best gedaan zou ik denken. Ik gok erop dat je die contractverlenging inderdaad wel op je buik kunt schrijven, dus dat wordt dan ziek uit dienst en lekker beter worden zodat je er over een tijdje weer flink tegenaan kan. En ja, dan krijg je een ZW uitkering maar daar zijn die dingen nou eenmaal voor uitgevonden.
vrijdag 20 april 2018 17:03
Nou, m'n contract wordt idd niet verlengd. Reden is dat ik mezelf niet goed genoeg heb kunnen laten zien. Ja dat lijkt me logisch als ik al langere tijd uit de running ben.
Ze hebben aangegeven dat ze verwachten dat ik nog wel kom werken, maar ik ga bij de reïntegratie coach aangeven dat de reis naar werk mijn herstel te veel belemmerd, wat ook zo is. Alsof ik nu nog lekker aan het werk zou gaan zeg.
Ze hebben aangegeven dat ze verwachten dat ik nog wel kom werken, maar ik ga bij de reïntegratie coach aangeven dat de reis naar werk mijn herstel te veel belemmerd, wat ook zo is. Alsof ik nu nog lekker aan het werk zou gaan zeg.
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
vrijdag 20 april 2018 17:11
Adem in, adem uit.
De zomer komt eraan, is toch fijner om uit te zieken in de zomer dan in de winter!
Lekker rustig de tijd nemen voor je herstel en over een poosje zie je wel weer.
Een vooral geen geld meer uitgeven voor een taxi: zijn ze nou helemaal!
Ik wens je een voorspoedig herstel en een mooie zomer, ondanks alles.
De zomer komt eraan, is toch fijner om uit te zieken in de zomer dan in de winter!
Lekker rustig de tijd nemen voor je herstel en over een poosje zie je wel weer.
Een vooral geen geld meer uitgeven voor een taxi: zijn ze nou helemaal!
Ik wens je een voorspoedig herstel en een mooie zomer, ondanks alles.
vrijdag 20 april 2018 17:32
Niet vervelend bedoelt maar ik kan het hen niet echt kwalijk nemen. Ze nemen iemand aan, die raakt voor ze zich waardevol heeft kunnen maken voor het bedrijf in de ziektewet. Zij hebben even heel cru gezegd niets aan jou gehad en gaan voorlopig ook niets aan jou hebben. Als t tegenzit ben je nog een jaar niet inzetbaar. Zij maken nu de keuze om daar niet af te wachten. Heel logisch. Ze ontslaan je ook niet, ze bieden je alleen geen verlenging aan. Men heeft gewoon iemand nodig die beschikbaar is. En jij kunt dat niet zijn. Het is in mijn ogen ook heel iets anders dan als je er al lang had gewerkt. Dan had men waarschijnlijk afgewacht want men weet wat ze aan je hebben in goede doen. Dat weten ze nu bij jou niet. Even Bot gezegd jij hebt hun nu alleen geld gekost-Bladora- schreef: ↑20-04-2018 17:03Nou, m'n contract wordt idd niet verlengd. Reden is dat ik mezelf niet goed genoeg heb kunnen laten zien. Ja dat lijkt me logisch als ik al langere tijd uit de running ben.
Ze hebben aangegeven dat ze verwachten dat ik nog wel kom werken, maar ik ga bij de reïntegratie coach aangeven dat de reis naar werk mijn herstel te veel belemmerd, wat ook zo is. Alsof ik nu nog lekker aan het werk zou gaan zeg.
vrijdag 20 april 2018 18:00
Oh ik snap ook echt de zakelijke beredenering achter dit besluit hoor. Maar ik jaren voor deze keten gewerkt in een ander hotel, heb me echt ontzettend ingezet de eerste maanden en had dus gehoopt dat ik een beetje goodwill gecreeerd had. Niet verwacht dus, maar gehoopt. Ik heb gewoon zo mijn best gedaan om alles goed te doen ondanks dat het mijn herstel in de weg zat. Daar baal ik nu van, maar ja dat is achteraf gezien. Ik heb me tenminste van mijn beste kant laten zien. Dus ik neem mijn verlies met opgeheven hoofd.Hvg2017 schreef: ↑20-04-2018 17:32Niet vervelend bedoelt maar ik kan het hen niet echt kwalijk nemen. Ze nemen iemand aan, die raakt voor ze zich waardevol heeft kunnen maken voor het bedrijf in de ziektewet. Zij hebben even heel cru gezegd niets aan jou gehad en gaan voorlopig ook niets aan jou hebben. Als t tegenzit ben je nog een jaar niet inzetbaar. Zij maken nu de keuze om daar niet af te wachten. Heel logisch. Ze ontslaan je ook niet, ze bieden je alleen geen verlenging aan. Men heeft gewoon iemand nodig die beschikbaar is. En jij kunt dat niet zijn. Het is in mijn ogen ook heel iets anders dan als je er al lang had gewerkt. Dan had men waarschijnlijk afgewacht want men weet wat ze aan je hebben in goede doen. Dat weten ze nu bij jou niet. Even Bot gezegd jij hebt hun nu alleen geld gekost
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
vrijdag 20 april 2018 18:10
Kun je het als een kans zien om goed te herstellen? Écht te herstellen? Als ik jou een beetje ken dan ren je jezelf voorbij voor je werk.-Bladora- schreef: ↑20-04-2018 18:00Oh ik snap ook echt de zakelijke beredenering achter dit besluit hoor. Maar ik jaren voor deze keten gewerkt in een ander hotel, heb me echt ontzettend ingezet de eerste maanden en had dus gehoopt dat ik een beetje goodwill gecreeerd had. Niet verwacht dus, maar gehoopt. Ik heb gewoon zo mijn best gedaan om alles goed te doen ondanks dat het mijn herstel in de weg zat. Daar baal ik nu van, maar ja dat is achteraf gezien. Ik heb me tenminste van mijn beste kant laten zien. Dus ik neem mijn verlies met opgeheven hoofd.
Nu heb je de kans om naar je ouders te gaan en echt beter te worden. Om de kans op blijvende schade voor je knie én je hersens zo klein mogelijk te maken.
Dat dat je doel wordt, niet als doel goed een baan doen maar als doel optimaal presteren in het revalideren. Presteren in rust geven, naar de artsen luisteren, evt tijd nemen voor een second opinion, zeker gezien het verhaal van de MRI en te laat etc etc.
vrijdag 20 april 2018 18:37
Thanks voor je tips en de hug. Ik vind het erg lastig het positieve ervan in te zien. Ja ik heb nu de tijd om te herstellen, maar ik ben 34 en wil niet afhankelijk zijn van mijn ouders hiervoor. Ik wil werken, werken maakt dat ik me goed voel. Ik heb net 2 sollicitaties eruit gestuurd naar redelijk simpele administratieve baantjes in hotels, die ik zou kunnen doen ondanks mijn letsel. Dit had ik op mijn (nu nog) huidige werk ook kunnen doen en ben gewoon zo verdrietig dat het hier eindigt en dat zij er geen heil in zagen mij in passend werk te voorzien totdat ik beter ben. vlinjmh schreef: ↑20-04-2018 18:10Kun je het als een kans zien om goed te herstellen? Écht te herstellen? Als ik jou een beetje ken dan ren je jezelf voorbij voor je werk.
Nu heb je de kans om naar je ouders te gaan en echt beter te worden. Om de kans op blijvende schade voor je knie én je hersens zo klein mogelijk te maken.
Dat dat je doel wordt, niet als doel goed een baan doen maar als doel optimaal presteren in het revalideren. Presteren in rust geven, naar de artsen luisteren, evt tijd nemen voor een second opinion, zeker gezien het verhaal van de MRI en te laat etc etc.
Een andere optie is volledig herstellen, en dan mijn profiel bij de Holland America lijn weer op actief te zetten. Ik wilde me zo graag settelen in Amsterdam, maar het buitenland werkt gewoon beter voor mij. Dan maar niet settelen en veel geld verdienen op een schip. Mijn hoofd loopt echt over nu van emotie en mogelijke oplossingen. Een uitkering zie ik als falen en dat maakt me heel verdrietig.
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
vrijdag 20 april 2018 18:38
Wat jammer Bladora, al was het te verwachten.
Nu inderdaad goed de tijd nemen om te herstellen. En daarna gewoon weer op een nieuwe plek aan de slag.
En voor nu zou ik echt een afspraak maken met de bedrijfsarts. Dat het goed allemaal op papier staat waarom je nu, tegen hun verwachting in, niet kan komen werken.
Nu inderdaad goed de tijd nemen om te herstellen. En daarna gewoon weer op een nieuwe plek aan de slag.
En voor nu zou ik echt een afspraak maken met de bedrijfsarts. Dat het goed allemaal op papier staat waarom je nu, tegen hun verwachting in, niet kan komen werken.
vrijdag 20 april 2018 18:40
Het lopen was te belastend, maar jouw werk bestaat voor de helft uit kantoorwerk en die werkzaamheden stonden jouw herstel niet in de weg toch? Ik denk dat je daar wat laks bent geweest. Ik weet niet of je van een manager dergelijk initiatief mag verwachten. Het lijkt mij van wel.
Als jij het werken op de vloer nog niet aan kan moet je er niet aan beginnen, maar in dat geval zou ik wel alle kantoorwerkzaamheden thuis gaan doen als dat mogelijk is. Beter voor jou en voor het bedrijf. Dat is je werk verlaten met opgeheven hoofd.
Als jij het werken op de vloer nog niet aan kan moet je er niet aan beginnen, maar in dat geval zou ik wel alle kantoorwerkzaamheden thuis gaan doen als dat mogelijk is. Beter voor jou en voor het bedrijf. Dat is je werk verlaten met opgeheven hoofd.
vrijdag 20 april 2018 18:44
Maat als je in je huidige woning blijft heb je 4 verdiepingen aan trappen en dat bevordert je herstel zeker niet.-Bladora- schreef: ↑20-04-2018 18:37Thanks voor je tips en de hug. Ik vind het erg lastig het positieve ervan in te zien. Ja ik heb nu de tijd om te herstellen, maar ik ben 34 en wil niet afhankelijk zijn van mijn ouders hiervoor. Ik wil werken, werken maakt dat ik me goed voel. Ik heb net 2 sollicitaties eruit gestuurd naar redelijk simpele administratieve baantjes in hotels, die ik zou kunnen doen ondanks mijn letsel. Dit had ik op mijn (nu nog) huidige werk ook kunnen doen en ben gewoon zo verdrietig dat het hier eindigt en dat zij er geen heil in zagen mij in passend werk te voorzien totdat ik beter ben. v
Een andere optie is volledig herstellen, en dan mijn profiel bij de Holland America lijn weer op actief te zetten. Ik wilde me zo graag settelen in Amsterdam, maar het buitenland werkt gewoon beter voor mij. Dan maar niet settelen en veel geld verdienen op een schip. Mijn hoofd loopt echt over nu van emotie en mogelijke oplossingen. Een uitkering zie ik als falen en dat maakt me heel verdrietig.
vrijdag 20 april 2018 18:46
Daar heeft ze om gevraagd maar dat kreeg ze niet.safrat schreef: ↑20-04-2018 18:40Het lopen was te belastend, maar jouw werk bestaat voor de helft uit kantoorwerk en die werkzaamheden stonden jouw herstel niet in de weg toch? Ik denk dat je daar wat laks bent geweest. Ik weet niet of je van een manager dergelijk initiatief mag verwachten. Het lijkt mij van wel.
Als jij het werken op de vloer nog niet aan kan moet je er niet aan beginnen, maar in dat geval zou ik wel alle kantoorwerkzaamheden thuis gaan doen als dat mogelijk is. Beter voor jou en voor het bedrijf. Dat is je werk verlaten met opgeheven hoofd.
vrijdag 20 april 2018 18:48
Als ik jou was zou ik die zevenmijlslaarzen eerst maar eens uittrekken en met de benen omhoog je rust gaan pakken.
Heb je erbij stilgestaan dat je wellicht niet goed hersteld en blijvende restschade aan je knie/bewegingsapparaat kunt houden die je keuze in werk mede gaan bepalen?
Ik zou nu alle prioriteit en aandacht geven aan je herstel en alle factoren daartoe in dienst stellen.
Dus voorlopig weer naar je ouders (of ergens anders gelijkvloers) want die trappen werken je herstel natuurlijk ook niet in de hand.
Beterschap!
anoniem_255433 wijzigde dit bericht op 20-04-2018 18:54
0.82% gewijzigd
vrijdag 20 april 2018 18:49
Jeetje zeg. Of je leest even het hele topic voordat je met zo'n reactie komt.safrat schreef: ↑20-04-2018 18:40Het lopen was te belastend, maar jouw werk bestaat voor de helft uit kantoorwerk en die werkzaamheden stonden jouw herstel niet in de weg toch? Ik denk dat je daar wat laks bent geweest. Ik weet niet of je van een manager dergelijk initiatief mag verwachten. Het lijkt mij van wel.
Als jij het werken op de vloer nog niet aan kan moet je er niet aan beginnen, maar in dat geval zou ik wel alle kantoorwerkzaamheden thuis gaan doen als dat mogelijk is. Beter voor jou en voor het bedrijf. Dat is je werk verlaten met opgeheven hoofd.
Sterkte Bladora... rotsituatie!
vrijdag 20 april 2018 18:50
Wow! Punch in the face. Ik heb aangegeven dat ik kantoorwerk vanuit huis wilde doen, heb op al mijn mails gereageerd, heb SOP's geschreven online cursussen gevolgd, promotie plannen geschreven en verder gedaan wat ik kon. Maar er kwam geen takenpakket vanuit werk en ik zat op 150 kilometer van werk dus kon ook niet echt anticiperen op wat nodig was. Noem mij laks, maar naar mijn idee heb ik echt gedaan wat mogelijk was.safrat schreef: ↑20-04-2018 18:40Het lopen was te belastend, maar jouw werk bestaat voor de helft uit kantoorwerk en die werkzaamheden stonden jouw herstel niet in de weg toch? Ik denk dat je daar wat laks bent geweest. Ik weet niet of je van een manager dergelijk initiatief mag verwachten. Het lijkt mij van wel.
Als jij het werken op de vloer nog niet aan kan moet je er niet aan beginnen, maar in dat geval zou ik wel alle kantoorwerkzaamheden thuis gaan doen als dat mogelijk is. Beter voor jou en voor het bedrijf. Dat is je werk verlaten met opgeheven hoofd.
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
