
De ergernis
donderdag 5 maart 2009 om 17:16
Natuurlijk, het krijgen van kinderen is een aanslag op het lichaam van de vrouw. En 3 maanden voordat de oudste geboren werd, dat is nu bijna 9 jaar geleden, heb ik dat leuke figuurtje wat mijn vrouw toen had, voor het laatst gezien. Navraag hoe lang zo’n herstelperiode duurt levert een nors gesnauw op en de mededeling dat ze er mee bezig is. Alle delen van Mevr. Bakker hebben we in huis, en noodgedwongen moet ik me deze kost laten welgevallen.
We hebben al aardig wat discussies over diëten achter de rug, volgens mij is afvallen alleen mogelijk wanneer je veel beweegt en bewust eet. We hebben een homtrainer, buikspierapparaten en alle delen van een loop programma op Mp3, gevolg is dat ik zelf sportiever geworden ben, ik loop nu 10 km, maar helaas mijn vrouw kijkt er niet naar om.
Ik erger me kappot, en ga al 2 jaar niet meer naar het strand omdat ik geen zin heb om naast een pad in het zand te zitten.
Zijn er mensen die nog tips hebben? Hoe krijg ik het ze beweging? Hoe kan ik dit subtiel aanpakken?
En kom nou aub niet met: “er is meer dan alleen het figuurtje”…….. zo kortzichtig ben ik nou ook weer niet, ik heb het gevoel dat de ergernis me zo langzamerhand mijn huwelijk gaat kosten.
We hebben al aardig wat discussies over diëten achter de rug, volgens mij is afvallen alleen mogelijk wanneer je veel beweegt en bewust eet. We hebben een homtrainer, buikspierapparaten en alle delen van een loop programma op Mp3, gevolg is dat ik zelf sportiever geworden ben, ik loop nu 10 km, maar helaas mijn vrouw kijkt er niet naar om.
Ik erger me kappot, en ga al 2 jaar niet meer naar het strand omdat ik geen zin heb om naast een pad in het zand te zitten.
Zijn er mensen die nog tips hebben? Hoe krijg ik het ze beweging? Hoe kan ik dit subtiel aanpakken?
En kom nou aub niet met: “er is meer dan alleen het figuurtje”…….. zo kortzichtig ben ik nou ook weer niet, ik heb het gevoel dat de ergernis me zo langzamerhand mijn huwelijk gaat kosten.

donderdag 5 maart 2009 om 18:03
Ik las het eerst verkeerd, dacht dat een vrouw vertelde dat ze zichzelf te dik vond en dat niets hielp en dat ze dit jaar niet weer zin had om op een paadje (pad) langs het zand te zitten.
Nou, toen n.a.v. de reacties nog maar eens lezen. Ik moet zeggen dat ik je eigenlijk een botte lul vindt, maar toch begrijp ik het wel enigzins dat je haar fysiek niet aantrekkelijk meer vind. Mijn vriend is ook niet meer die dunne lat van het begin, nu tien jaar later is hij ook fors en is de vorm van zijn lichaam zeker niet aantrekkelijk meer. MAAR, kun je niet verder kijken dan dat? Het innerlijk is toch net zo, trouwens nee, belangrijker als het uiterlijk? Wat nou als jullie straks in de 60 zijn? Dan ben je ook niet meer wat je bent geweest. En dan? Ga je dan ook op zoek naar een strakker/mooier....persoon? Nee, probeer het los te laten en je te richten op haar innerlijk. En als ze zich goed verzorgd qua kleding en make-up/parfum... let daar dan op. Complimenteer haar daar mee. Misschien dat ze zich dan beter voelt en wel wil werken aan haar lichaam. Want mij lijkt het dat ze jouw gevoel overneemt en niet genoeg vertrouwen heeft om er iets aan te doen. Mocht zij wel tevreden zijn en jij niet; doe er wat aan. Maar wel op een nette manier.
Nou, toen n.a.v. de reacties nog maar eens lezen. Ik moet zeggen dat ik je eigenlijk een botte lul vindt, maar toch begrijp ik het wel enigzins dat je haar fysiek niet aantrekkelijk meer vind. Mijn vriend is ook niet meer die dunne lat van het begin, nu tien jaar later is hij ook fors en is de vorm van zijn lichaam zeker niet aantrekkelijk meer. MAAR, kun je niet verder kijken dan dat? Het innerlijk is toch net zo, trouwens nee, belangrijker als het uiterlijk? Wat nou als jullie straks in de 60 zijn? Dan ben je ook niet meer wat je bent geweest. En dan? Ga je dan ook op zoek naar een strakker/mooier....persoon? Nee, probeer het los te laten en je te richten op haar innerlijk. En als ze zich goed verzorgd qua kleding en make-up/parfum... let daar dan op. Complimenteer haar daar mee. Misschien dat ze zich dan beter voelt en wel wil werken aan haar lichaam. Want mij lijkt het dat ze jouw gevoel overneemt en niet genoeg vertrouwen heeft om er iets aan te doen. Mocht zij wel tevreden zijn en jij niet; doe er wat aan. Maar wel op een nette manier.

donderdag 5 maart 2009 om 18:04
Jezus Christus wat een overtrokken reacties. Mijn eerste idee was ook hoor "voelt je aangesproken zeker?".
Oke Lancelot, het is wel duidelijk dat 'pad' niet zo'n handig woord was.
Ik vind het helemaal niet raar dat je het heel vervelend vind dat jij je vrouw niet meer aantrekkelijk vind. Ik ken wel meer mannen die in hetzelfde schuitje zitten. En je kunt natuurlijke hartstikke proberen om vooral naar haar innerlijk te kijken en om te genieten van 'veel' vrouw etc.
Maar goed, ik vind het zelf heerlijk dat mijn man goed in vorm is en hij vind dat heerlijk van mij. Zou het heel erg jammer vinden als dat niet meer zo zou zijn. En natuurlijk is er veel meer in het leven dan dat, maar vaak is het niet alleen maar iemands fysiek dat je dan tegen staat. Het is het niets doen, het is het geen aandacht besteden aan uiterlijk, het is het jezelf niet meer leuk willen maken voor de ander. Dat is tenminste wat ik van andere mannen hoor, de mannen voelen zich niet meer 'gezien' omdat die ander geen moeite meer lijkt te doen (lijkt he, zij zal ongetwijfeld vinden dat ze dat wel doet).
Het is hartstikke rot als je je partner niet meer aantrekkelijk vindt, en dat ligt echt niet altijd alleen maar aan degene die wel in vorm is gebleven.
Ben jij wel in vorm gebleven Lancelot?
Oke Lancelot, het is wel duidelijk dat 'pad' niet zo'n handig woord was.
Ik vind het helemaal niet raar dat je het heel vervelend vind dat jij je vrouw niet meer aantrekkelijk vind. Ik ken wel meer mannen die in hetzelfde schuitje zitten. En je kunt natuurlijke hartstikke proberen om vooral naar haar innerlijk te kijken en om te genieten van 'veel' vrouw etc.
Maar goed, ik vind het zelf heerlijk dat mijn man goed in vorm is en hij vind dat heerlijk van mij. Zou het heel erg jammer vinden als dat niet meer zo zou zijn. En natuurlijk is er veel meer in het leven dan dat, maar vaak is het niet alleen maar iemands fysiek dat je dan tegen staat. Het is het niets doen, het is het geen aandacht besteden aan uiterlijk, het is het jezelf niet meer leuk willen maken voor de ander. Dat is tenminste wat ik van andere mannen hoor, de mannen voelen zich niet meer 'gezien' omdat die ander geen moeite meer lijkt te doen (lijkt he, zij zal ongetwijfeld vinden dat ze dat wel doet).
Het is hartstikke rot als je je partner niet meer aantrekkelijk vindt, en dat ligt echt niet altijd alleen maar aan degene die wel in vorm is gebleven.
Ben jij wel in vorm gebleven Lancelot?
donderdag 5 maart 2009 om 18:07
quote:Lancel0t schreef op 05 maart 2009 @ 17:16:
Natuurlijk, het krijgen van kinderen is een aanslag op het lichaam van de vrouw. En 3 maanden voordat de oudste geboren werd, dat is nu bijna 9 jaar geleden, heb ik dat leuke figuurtje wat mijn vrouw toen had, voor het laatst gezien. Navraag hoe lang zo�n herstelperiode duurt levert een nors gesnauw op en de mededeling dat ze er mee bezig is. Alle delen van Mevr. Bakker hebben we in huis, en noodgedwongen moet ik me deze kost laten welgevallen.
We hebben al aardig wat discussies over diëten achter de rug, volgens mij is afvallen alleen mogelijk wanneer je veel beweegt en bewust eet. We hebben een homtrainer, buikspierapparaten en alle delen van een loop programma op Mp3, gevolg is dat ik zelf sportiever geworden ben, ik loop nu 10 km, maar helaas mijn vrouw kijkt er niet naar om.
Ik erger me kappot, en ga al 2 jaar niet meer naar het strand omdat ik geen zin heb om naast een pad in het zand te zitten.
Zijn er mensen die nog tips hebben? Hoe krijg ik het ze beweging? Hoe kan ik dit subtiel aanpakken?
En kom nou aub niet met: �er is meer dan alleen het figuurtje���.. zo kortzichtig ben ik nou ook weer niet, ik heb het gevoel dat de ergernis me zo langzamerhand mijn huwelijk gaat kosten.je bent me er een zeg.........
Natuurlijk, het krijgen van kinderen is een aanslag op het lichaam van de vrouw. En 3 maanden voordat de oudste geboren werd, dat is nu bijna 9 jaar geleden, heb ik dat leuke figuurtje wat mijn vrouw toen had, voor het laatst gezien. Navraag hoe lang zo�n herstelperiode duurt levert een nors gesnauw op en de mededeling dat ze er mee bezig is. Alle delen van Mevr. Bakker hebben we in huis, en noodgedwongen moet ik me deze kost laten welgevallen.
We hebben al aardig wat discussies over diëten achter de rug, volgens mij is afvallen alleen mogelijk wanneer je veel beweegt en bewust eet. We hebben een homtrainer, buikspierapparaten en alle delen van een loop programma op Mp3, gevolg is dat ik zelf sportiever geworden ben, ik loop nu 10 km, maar helaas mijn vrouw kijkt er niet naar om.
Ik erger me kappot, en ga al 2 jaar niet meer naar het strand omdat ik geen zin heb om naast een pad in het zand te zitten.
Zijn er mensen die nog tips hebben? Hoe krijg ik het ze beweging? Hoe kan ik dit subtiel aanpakken?
En kom nou aub niet met: �er is meer dan alleen het figuurtje���.. zo kortzichtig ben ik nou ook weer niet, ik heb het gevoel dat de ergernis me zo langzamerhand mijn huwelijk gaat kosten.je bent me er een zeg.........
donderdag 5 maart 2009 om 18:28
"Grappig' hoor. Het is net mijn ex die dit een jaar geleden had kunnen schrijven.
Ik had inmiddels een eetprobleem ontwikkeld, voelde me afschuwelijk, afgewezen en was innerlijk geheel kapot.
En nu komt DE tip. Doe zoals hij. Ruil haar in voor een ander (maatje 36 uiteraard) en dump je vrouw. Wedden dat ze binnen een half jaar haar oude gewicht weer heeft?
Kweet niet of het voor haar ook zo werkt hoor, maar bij mij dus wel.
Inmiddels gedumpt en ingeruild en haha, ik heb mijn oude gewicht weer terug... kreeg een half jaar lang geen hap meer door de keel......Nu maar hopen voor hem dat hij geen spijt krijgt. Er is zoveel kapot gemaakt in de 10 jaar dat hij heeft liggen zeiken over mijn gewicht dat ik hem er om ging haten!!!
Dus misschien is dit de gouden tip, de kans is echter groot dat zij met haar ,dan weer, goddelijke lichaam niet meer naast jou op het strand wil zitten maar op zoek gaat naar iemand die haar wel waardeert en haar niet loopt af te kraken.
Succes!
(Uiterlijk is ook wel errug belangrijk.... pfff)
Ik had inmiddels een eetprobleem ontwikkeld, voelde me afschuwelijk, afgewezen en was innerlijk geheel kapot.
En nu komt DE tip. Doe zoals hij. Ruil haar in voor een ander (maatje 36 uiteraard) en dump je vrouw. Wedden dat ze binnen een half jaar haar oude gewicht weer heeft?
Kweet niet of het voor haar ook zo werkt hoor, maar bij mij dus wel.
Inmiddels gedumpt en ingeruild en haha, ik heb mijn oude gewicht weer terug... kreeg een half jaar lang geen hap meer door de keel......Nu maar hopen voor hem dat hij geen spijt krijgt. Er is zoveel kapot gemaakt in de 10 jaar dat hij heeft liggen zeiken over mijn gewicht dat ik hem er om ging haten!!!
Dus misschien is dit de gouden tip, de kans is echter groot dat zij met haar ,dan weer, goddelijke lichaam niet meer naast jou op het strand wil zitten maar op zoek gaat naar iemand die haar wel waardeert en haar niet loopt af te kraken.
Succes!
(Uiterlijk is ook wel errug belangrijk.... pfff)
donderdag 5 maart 2009 om 18:53
quote:palientje schreef op 05 maart 2009 @ 18:45:
Je hebt haar toch niet voor 'de show"?Wellicht om het huishouden en het gezin goed draaiende te houden naast haar baan zonder daarvoor een compliment of medewerking van meneer voor terug te krijgen. Maar ja, vroeger zag ze er daarbij ook nog een beetje appetijtelijk uit...
Je hebt haar toch niet voor 'de show"?Wellicht om het huishouden en het gezin goed draaiende te houden naast haar baan zonder daarvoor een compliment of medewerking van meneer voor terug te krijgen. Maar ja, vroeger zag ze er daarbij ook nog een beetje appetijtelijk uit...
donderdag 5 maart 2009 om 18:59
quote:duploo schreef op 05 maart 2009 @ 18:53:
Wellicht om het huishouden en het gezin goed draaiende te houden naast haar baan zonder daarvoor een compliment of medewerking van meneer voor terug te krijgen. Maar ja, vroeger
zag ze er daarbij ook nog een beetje appetijtelijk uit...Binnenshuis is het nog niet zo erg, dan ziet niemand jouw pad, maar je neemt haar natuurlijk niet mee naar het strand!
Wellicht om het huishouden en het gezin goed draaiende te houden naast haar baan zonder daarvoor een compliment of medewerking van meneer voor terug te krijgen. Maar ja, vroeger
zag ze er daarbij ook nog een beetje appetijtelijk uit...Binnenshuis is het nog niet zo erg, dan ziet niemand jouw pad, maar je neemt haar natuurlijk niet mee naar het strand!
donderdag 5 maart 2009 om 19:10
En jullie laten je man lekker uitdijen en een bierbuik ontwikkelen zonder er iets van te zeggen?
Jullie hebben je man nooit eens uitgescholden of lekker denigrerend over hem gedaan (zo van 'Afwassen? Die van mij? Ik mag al blij zijn dat ie weet waar de keuken is hahahahahaha')
Ik ben dolblij dat Mr Nilsson eerlijk tegen me is geweest over m'n gewicht en wat ie daarvan vond. Niet dat hij me ooit voor pad heeft uitgemaakt, dat dan weer niet. Dat is ook wel een kutopmerking natuurlijk.
Je relatie is meer dan uiterlijk, dat klopt. Maar net zoals ik geen relatie ben begonnen met een vent met een pens, heeft hij dat niet met een vrouw van 103 kilo. Als je dusdanig veranderd dan heeft dat impact. Op jezelf en dus op je relatie.
En daarbij is overgewicht ongezond en ze hebben nog eens een kind ook, dus alle reden om wat aan je uiterlijk te doen.
Voor de TO: afvallen is moeilijker dan je soms denkt. Je wíl wel, maar wat je ook doet, het lukt niet. Het is net zo moeilijk
als stoppen met roken.
Je vrouw heeft niks ana kutopmerkingen, dat je niet met haar naar het strand wil maakt het alleen maar erger. En ook al zeg je het haar niet direct, ze is niet gek ze merkt het heus wel.
Wat ze nodig heeft is liefde, eerlijkheid, duidelijkheid en steun.
Zeg dat je van haar houdt, ook met haar overgewicht. Zeg ook dat je wel vindt dat ze te zwaar is en dat je je zorgen maakt. Om haar, je kind, jullie relatie. En steun haar. Ook als ze weer vol goede moed begint en na een week een reep chocola opvreet. Maak geen kutopmerking maar toon begrip en zeg dat het niet zo slim is maar dat het niet onoverkomenlijk is.
Doe gewoon lief, maar wees wel duidelijk.
Jullie hebben je man nooit eens uitgescholden of lekker denigrerend over hem gedaan (zo van 'Afwassen? Die van mij? Ik mag al blij zijn dat ie weet waar de keuken is hahahahahaha')
Ik ben dolblij dat Mr Nilsson eerlijk tegen me is geweest over m'n gewicht en wat ie daarvan vond. Niet dat hij me ooit voor pad heeft uitgemaakt, dat dan weer niet. Dat is ook wel een kutopmerking natuurlijk.
Je relatie is meer dan uiterlijk, dat klopt. Maar net zoals ik geen relatie ben begonnen met een vent met een pens, heeft hij dat niet met een vrouw van 103 kilo. Als je dusdanig veranderd dan heeft dat impact. Op jezelf en dus op je relatie.
En daarbij is overgewicht ongezond en ze hebben nog eens een kind ook, dus alle reden om wat aan je uiterlijk te doen.
Voor de TO: afvallen is moeilijker dan je soms denkt. Je wíl wel, maar wat je ook doet, het lukt niet. Het is net zo moeilijk
als stoppen met roken.
Je vrouw heeft niks ana kutopmerkingen, dat je niet met haar naar het strand wil maakt het alleen maar erger. En ook al zeg je het haar niet direct, ze is niet gek ze merkt het heus wel.
Wat ze nodig heeft is liefde, eerlijkheid, duidelijkheid en steun.
Zeg dat je van haar houdt, ook met haar overgewicht. Zeg ook dat je wel vindt dat ze te zwaar is en dat je je zorgen maakt. Om haar, je kind, jullie relatie. En steun haar. Ook als ze weer vol goede moed begint en na een week een reep chocola opvreet. Maak geen kutopmerking maar toon begrip en zeg dat het niet zo slim is maar dat het niet onoverkomenlijk is.
Doe gewoon lief, maar wees wel duidelijk.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
donderdag 5 maart 2009 om 19:12
quote:duploo schreef op 05 maart 2009 @ 18:53:
[...]
Wellicht om het huishouden en het gezin goed draaiende te houden naast haar baan zonder daarvoor een compliment of medewerking van meneer voor terug te krijgen. Maar ja, vroeger zag ze er daarbij ook nog een beetje appetijtelijk uit...Dit komt ook maar uit je nek neem ik aan, ze heeft geen baan, ik ben degene die kookt.
[...]
Wellicht om het huishouden en het gezin goed draaiende te houden naast haar baan zonder daarvoor een compliment of medewerking van meneer voor terug te krijgen. Maar ja, vroeger zag ze er daarbij ook nog een beetje appetijtelijk uit...Dit komt ook maar uit je nek neem ik aan, ze heeft geen baan, ik ben degene die kookt.
donderdag 5 maart 2009 om 19:20
Mr Nilsson is een maand of wat geleden gestopt met sporten. Natuurlijk moet hij dat zelf weten, hij vond er geen ruk aan. In de afgelopen maanden is hij wel aangekomen, begon hij een klein buikje te ontwikkelen en kreeg hij weer last van zijn rug.
Met zijn pa als voorbeeld (die man is veel te dik terwijl hij vroeger echt een knappe slanke gespierde kerel was, heeft hartklachten etc) heb ik wel tegen Mr Nilsson gezegd dat hij er op de één of andere manier voor moest zorgen dat ie niet zijn pa achterna ging. Vanwege de gezondheid, vanwege het feit dat hij mij ook altijd heeft gezegd hoe of wat en ik nu eindelijk wél ben afgevallen en ook doodgewoon vanwege het feit dat ik geen vent wil met een buik.
Met zijn pa als voorbeeld (die man is veel te dik terwijl hij vroeger echt een knappe slanke gespierde kerel was, heeft hartklachten etc) heb ik wel tegen Mr Nilsson gezegd dat hij er op de één of andere manier voor moest zorgen dat ie niet zijn pa achterna ging. Vanwege de gezondheid, vanwege het feit dat hij mij ook altijd heeft gezegd hoe of wat en ik nu eindelijk wél ben afgevallen en ook doodgewoon vanwege het feit dat ik geen vent wil met een buik.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
donderdag 5 maart 2009 om 19:22
ik begrijp het wel. Ik zou ook niet blij zijn als mijn man/vriend heel veel zou aankomen/afvallen. een aantal kilo extra/te weinig is nog niet zo erg, maar als het echt om behoorlijk wat kilo's gaat zou ik het ook niet meer aantrekkelijk vinden. Maar scheldwoorden zou ik ooit gebruiken en ik zal hem ook nooit pushen of zeuren er over. Je kan wel samen gaan wandelen/fietsen/zwemmen en gezonde maaltijden gaan koken.

donderdag 5 maart 2009 om 19:37
Ik vind het woord 'pad' nogal slecht gekozen. Aan de andere kant kan ik me ook voorstellen dat je het misschien niet leuk vindt dat het figuur van je vrouw zo erg is veranderd door de jaren heen.
Misschien kun je haar toch aanmoedigen te gaan sporten, en als je nu zelf boodschappen gaat doen en gaat koken, dat weet je ook zeker wat je vrouw eet. (Je kunt dan lekker gezond gaan koken.)
Ik ga er trouwens wel vanuit dat je zelf ook nog veel aandacht besteedt aan je uiterlijk en dat je nog ongeveer het figuur hebt dat je had toen je haar ontmoette. Ik zou het erg storend vinden als dat niet zo is en je tóch van je vrouw verwacht dat zij wel weer zo is als jaren terug.
Misschien kun je haar toch aanmoedigen te gaan sporten, en als je nu zelf boodschappen gaat doen en gaat koken, dat weet je ook zeker wat je vrouw eet. (Je kunt dan lekker gezond gaan koken.)
Ik ga er trouwens wel vanuit dat je zelf ook nog veel aandacht besteedt aan je uiterlijk en dat je nog ongeveer het figuur hebt dat je had toen je haar ontmoette. Ik zou het erg storend vinden als dat niet zo is en je tóch van je vrouw verwacht dat zij wel weer zo is als jaren terug.
donderdag 5 maart 2009 om 19:54
quote:minny schreef op 05 maart 2009 @ 17:45:
Het is op zich heel makkelijk om een realistische berekening te maken van hoeveel gewicht jouw vrouw het beste kwijt kan raken om gezond en gelukkig te zijn. Ongeveer...neen...exact hoeveel jij weegt, daar moet ze zo snel mogelijk vanaf. Het liefst vandaag nog.
Het is op zich heel makkelijk om een realistische berekening te maken van hoeveel gewicht jouw vrouw het beste kwijt kan raken om gezond en gelukkig te zijn. Ongeveer...neen...exact hoeveel jij weegt, daar moet ze zo snel mogelijk vanaf. Het liefst vandaag nog.
Ja, dat vind ik echt.
