Kinderen
alle pijlers
corrigerende tik
donderdag 5 maart 2009 om 22:35
hallo, ik heb net mn zoontje een duw gegeven omdat hij de hond steeds mishandeld en ik heb het erg vaak tegen hem gezegd dat hij de hond met rust moet laten nu werd het me teveel en heb hem geduwd /geknepen .
ik voel me erg schuldig .heeft iemand tips om ervoor te zorgen dat hij die hond niet meer mishandelt? en dat ik niet meer duw/knijp
ik voel me erg schuldig .heeft iemand tips om ervoor te zorgen dat hij die hond niet meer mishandelt? en dat ik niet meer duw/knijp
donderdag 5 maart 2009 om 22:52
Dit klinkt niet als een corrigerende tik, maar als het duwen van je kind en hem knijpen.
Een corrigerende tik is in mijn ogen een pak voor de billen, op een manier dat het absoluut niet zeer doet (wat je ook wel eens in speelsigheid doet) maar meer werkt voor de schrik, of een tik op de vingers.
Verder benieuwd naar antwoord op Poezewoes haar vragen..
Als iets je teveel wordt, zet je kind dan even apart. Dit is een uiting van machteloosheid en heeft niets te maken met corrigeren.
Een corrigerende tik is in mijn ogen een pak voor de billen, op een manier dat het absoluut niet zeer doet (wat je ook wel eens in speelsigheid doet) maar meer werkt voor de schrik, of een tik op de vingers.
Verder benieuwd naar antwoord op Poezewoes haar vragen..
Als iets je teveel wordt, zet je kind dan even apart. Dit is een uiting van machteloosheid en heeft niets te maken met corrigeren.
donderdag 5 maart 2009 om 23:04
Wij hadden een kat die soms niet echt aardig was, ze kon nogal eens krabben als haar iets niet zinde maar met de kinderen was dat niet zo, terwijl de kinderen echt niet zachtaardig met haar omgingen. Ik denk dat een dier het wel aanvoelt of iets expres gedaan wordt of dat het kinderlijke speelsigheid is. Met andere woorden, je kunt je kind zeggen dat het voorrzichtig moet zijn maar je kunt niet voorkomen dat een huisdier soms van zich 'afbijt'. Dat merkt het kind vanzelf.
Ik had altijd zoiets van, ik heb ze gewaarschuwd en als de kat eens terugkrabt dan houden ze er wel mee op.
Ik had altijd zoiets van, ik heb ze gewaarschuwd en als de kat eens terugkrabt dan houden ze er wel mee op.
donderdag 5 maart 2009 om 23:19
Precies. Mijn broertje van 6 is ook niet altijd even zachtaardig met onze 2 honden, maar als die blaffen/grommen merkt hij meteen dat hij fout zat en is hij wel weer even genezen.
(Natuurlijk worden mijn ouders ook wel boos, dat hij voorzichtiger moet zijn hoor).
Maar ik heb ook een poes van bijna 19 jaar. Da's echt ons oude omaatje. Die vecht niet meer terug. Daar moet je dan wel heel erg op letten. We geven hem complimentjes als hij lief is voor de poes en worden boos als dat niet gebeurt. Maar duwen/knijpen? Nee, dat gaat me wel te ver.
(Natuurlijk worden mijn ouders ook wel boos, dat hij voorzichtiger moet zijn hoor).
Maar ik heb ook een poes van bijna 19 jaar. Da's echt ons oude omaatje. Die vecht niet meer terug. Daar moet je dan wel heel erg op letten. We geven hem complimentjes als hij lief is voor de poes en worden boos als dat niet gebeurt. Maar duwen/knijpen? Nee, dat gaat me wel te ver.
donderdag 5 maart 2009 om 23:24
donderdag 5 maart 2009 om 23:32
quote:femke5000 schreef op 05 maart 2009 @ 23:21:
M'n zoontje is 7 jaar . hij doet erg ruw met de hond bv heel hard met de halsband meesleuren of schreeuwen dat ie in zn mand moet gaan liggen of dat ie niet mag snuffelen onder het wandelen dan trekt hij erg hard de riem weer omhoog.Misschien zelf het goede voorbeeld geven? Ik bedoel miss ziet hij hoe papa met de hond aan het wandelen en dat hij papa gewoon nadoet.
M'n zoontje is 7 jaar . hij doet erg ruw met de hond bv heel hard met de halsband meesleuren of schreeuwen dat ie in zn mand moet gaan liggen of dat ie niet mag snuffelen onder het wandelen dan trekt hij erg hard de riem weer omhoog.Misschien zelf het goede voorbeeld geven? Ik bedoel miss ziet hij hoe papa met de hond aan het wandelen en dat hij papa gewoon nadoet.
donderdag 5 maart 2009 om 23:36
quote:femke5000 schreef op 05 maart 2009 @ 23:21:
M'n zoontje is 7 jaar . hij doet erg ruw met de hond bv heel hard met de halsband meesleuren of schreeuwen dat ie in zn mand moet gaan liggen of dat ie niet mag snuffelen onder het wandelen dan trekt hij erg hard de riem weer omhoog.
Mijn zoon van 4 doet dat soms ook, omdat hij ons naspeelt. Wij straffen de hond weliswaar niet op die manier, maar hij wel. Hij is nog klein en snapt niet goed dat de hond niet naar hem luistert en gaat dus 'lelijk' doen uit frustratie.
Nu hebben we een grote hond die wel tegen een stootje kan, dus hij zal de hond niet snel pijn doen. Zoon krijgt meteen straf als hij dat doet en na de straf de uitleg dat alleen papa en mama de hond mogen straffen en dat de hond ook niet naar hem hoeft te luisteren maar wel naar papa en mama. Als hij tijdens het wandelen aan de riem trekt omdat de hond iets doet wat hem niet zint is voor een bepaalde periode het vast mogen houden van de hond afgelopen.
De truc is straffen van zoon blijven volhouden. Op zich is dit nog geen mishandelen trouwens, dit is in mijn ogen typisch kindergedrag. Mishandelen is heel doelbewust de hond slaan/schoppen, mij klinkt dit als onbehouwen kindergedrag in de oren. Maakt het nog niet goed, maar ook nog niet meteen mishandelen.
M'n zoontje is 7 jaar . hij doet erg ruw met de hond bv heel hard met de halsband meesleuren of schreeuwen dat ie in zn mand moet gaan liggen of dat ie niet mag snuffelen onder het wandelen dan trekt hij erg hard de riem weer omhoog.
Mijn zoon van 4 doet dat soms ook, omdat hij ons naspeelt. Wij straffen de hond weliswaar niet op die manier, maar hij wel. Hij is nog klein en snapt niet goed dat de hond niet naar hem luistert en gaat dus 'lelijk' doen uit frustratie.
Nu hebben we een grote hond die wel tegen een stootje kan, dus hij zal de hond niet snel pijn doen. Zoon krijgt meteen straf als hij dat doet en na de straf de uitleg dat alleen papa en mama de hond mogen straffen en dat de hond ook niet naar hem hoeft te luisteren maar wel naar papa en mama. Als hij tijdens het wandelen aan de riem trekt omdat de hond iets doet wat hem niet zint is voor een bepaalde periode het vast mogen houden van de hond afgelopen.
De truc is straffen van zoon blijven volhouden. Op zich is dit nog geen mishandelen trouwens, dit is in mijn ogen typisch kindergedrag. Mishandelen is heel doelbewust de hond slaan/schoppen, mij klinkt dit als onbehouwen kindergedrag in de oren. Maakt het nog niet goed, maar ook nog niet meteen mishandelen.
donderdag 5 maart 2009 om 23:40
- uitleggen aan zoontje dat hij het ook niet fijn zou vinden als de hond hem aan zijn trui mee zou sleuren.
- Een alternatief aanbieden voor wat zoontje kan doen als hij de hond weg wil hebben / mee wil krijgen. (jou halen, hoe hij hond op voorzichtige manier kan sturen)
- uitleggen aan zoontje dat vanaf nu dan ook niet meer wilt dat hij 'naar' met de hond omgaat. Definieer zijn nare gedrag zo duidelijk mogelijk (niet schreeuwen, trekken, etc)
- vertellen wat de consequentie zal zijn als hij zich tòch zo gedraagt. (bv. een time-out plek, 10 cent in de spaarpot-voor-hondekoekjes, niet mogen computeren/tv kijken die dag)
- elke keer dat zoontje zich tòch zo gedraagd ook geen discussie aangaan, geen woorden aan vuil maken, maar de afgesproken consequentie uitvoeren/eisen.
- na de consequentie zoontje nogmaals vertellen waarom je niet wilt dat hij de hond zo behandeld. Dat je zoontje heel lief vind, maar dat hij sommige dingen gewoon nìèt mag doen. Klaar.
Dit volhouden.
En natuurlijk vèèèl complimentjes als hij de hond meekrijgt zonder trekken, of hem weg kan sturen zonder schreeuwen.
Met veel goede voorbeelden, en benoemen dat de hond dit prettiger vind.
- Een alternatief aanbieden voor wat zoontje kan doen als hij de hond weg wil hebben / mee wil krijgen. (jou halen, hoe hij hond op voorzichtige manier kan sturen)
- uitleggen aan zoontje dat vanaf nu dan ook niet meer wilt dat hij 'naar' met de hond omgaat. Definieer zijn nare gedrag zo duidelijk mogelijk (niet schreeuwen, trekken, etc)
- vertellen wat de consequentie zal zijn als hij zich tòch zo gedraagt. (bv. een time-out plek, 10 cent in de spaarpot-voor-hondekoekjes, niet mogen computeren/tv kijken die dag)
- elke keer dat zoontje zich tòch zo gedraagd ook geen discussie aangaan, geen woorden aan vuil maken, maar de afgesproken consequentie uitvoeren/eisen.
- na de consequentie zoontje nogmaals vertellen waarom je niet wilt dat hij de hond zo behandeld. Dat je zoontje heel lief vind, maar dat hij sommige dingen gewoon nìèt mag doen. Klaar.
Dit volhouden.
En natuurlijk vèèèl complimentjes als hij de hond meekrijgt zonder trekken, of hem weg kan sturen zonder schreeuwen.
Met veel goede voorbeelden, en benoemen dat de hond dit prettiger vind.
donderdag 5 maart 2009 om 23:40
Wellicht is het handig als je er wat professionele hulp bij zoekt. Dat vind je wellicht zwaar klinken, maar er zijn voldoende opvoedkundigen/pedagogen die je handreikingen/tips en inzicht kunnen verschaffen. Tips voor jezelf hoe je hier beter/anders mee om kunt gaan. Maar ook tips waardoor wellicht duidelijk wordt waarom je zoon zo ruw is tegen jullie hond.
Een tik, duw of knijp in de arm heeft direct resultaat. Op dat moment stopt hij ermee, maar voor de lange termijn heeft het geen tot nauwelijks resultaat. Of hij moet bang voor je gaan worden en dat is duidelijk niet wat je wilt.
Een tik, duw of knijp in de arm heeft direct resultaat. Op dat moment stopt hij ermee, maar voor de lange termijn heeft het geen tot nauwelijks resultaat. Of hij moet bang voor je gaan worden en dat is duidelijk niet wat je wilt.
anoniem_3878 wijzigde dit bericht op 05-03-2009 23:41
Reden: kleine aanvulling
Reden: kleine aanvulling
% gewijzigd
vrijdag 6 maart 2009 om 06:04
Als dit de eerste duw/kneep is die zoonlief krijgt met zijn zeven jaren dan valt het nogal mee he.
Bestaat er eigenlijk een hondentrainingscursus voor kinderen? Zo niet, samen met hem de bevelen doornemen die horen bij wat hij wil (dat hond meegaat, dat hond in de mand gaat, dat hond niet snuffelt). En erover praten met hem wat het met hem doet als hond zich niets van hem aantrekt. Om te zorgen dat hij zich in elk geval gehoord voelt . En dan als laatste consequenties (niet fysiek) verbinden aan doorgaand sleuren en schreeuwen.
Het lijkt mij van zoon uit eerder een gevalletje onmacht dan mishandeling. Overigens geldt hetzelfde voor jou.
Bestaat er eigenlijk een hondentrainingscursus voor kinderen? Zo niet, samen met hem de bevelen doornemen die horen bij wat hij wil (dat hond meegaat, dat hond in de mand gaat, dat hond niet snuffelt). En erover praten met hem wat het met hem doet als hond zich niets van hem aantrekt. Om te zorgen dat hij zich in elk geval gehoord voelt . En dan als laatste consequenties (niet fysiek) verbinden aan doorgaand sleuren en schreeuwen.
Het lijkt mij van zoon uit eerder een gevalletje onmacht dan mishandeling. Overigens geldt hetzelfde voor jou.
vrijdag 6 maart 2009 om 07:21
vrijdag 6 maart 2009 om 08:25
Ik vraag me ook af hoe groot de hond is. Ik kan me n.l. niet voorstellen dat een groter ras (herder oid) onder de indruk is van zulk gedrag van een 7 jarige. Luisterd ie uberhaubt wel naar je zoon? De hond zal echt wel zelf aangeven of ie het zat is, of hij moet erg onderdanig zijn.
Verder lijkt het me idd imitatiegrdrag van zoonlief.
Verder lijkt het me idd imitatiegrdrag van zoonlief.
vrijdag 6 maart 2009 om 09:21
vrijdag 6 maart 2009 om 09:30
vrijdag 6 maart 2009 om 09:35
Ik denk dat het tijd is voor het hele gezin (inc hond) om op cursus te gaan. zie ook : http://www.martingaus.nl/
vrijdag 6 maart 2009 om 14:58
Ik heb mijn dochter ook één keer een duw gegeven toen zij de kat aan haar staart omhoog trok. Ze luisterde niet en ik stond in zo'n smalle opening dat ik de kat niet kon bevrijden.
Ik vond het vreselijk om te doen en heb het daarna nooit meer gedaan, had er zo'n spijt van.
Ze is gestopt met het mishandelen van de kat door haar consequent straf te geven zodra ze de kat pijn deed.
Door haar iedere keer uit de situatie te halen, bv haar op de gang zetten, haar iets te ontzeggen wat ze leuk vond.
Je hebt er wel een lange adem voor nodig, maar het heeft meer effect dan een corrigerende tik.
Proffesionele hulp lijkt me niet echt nodig als je beseft dat deze corrigerende duw/knijp geen enkel effect heeft, en het voorkomt uit onmacht.
Ik heb een dochter met een gedragstoornis en echt het enige wat effect heeft is geduld en consequent zijn.
Sterkte.
Ik vond het vreselijk om te doen en heb het daarna nooit meer gedaan, had er zo'n spijt van.
Ze is gestopt met het mishandelen van de kat door haar consequent straf te geven zodra ze de kat pijn deed.
Door haar iedere keer uit de situatie te halen, bv haar op de gang zetten, haar iets te ontzeggen wat ze leuk vond.
Je hebt er wel een lange adem voor nodig, maar het heeft meer effect dan een corrigerende tik.
Proffesionele hulp lijkt me niet echt nodig als je beseft dat deze corrigerende duw/knijp geen enkel effect heeft, en het voorkomt uit onmacht.
Ik heb een dochter met een gedragstoornis en echt het enige wat effect heeft is geduld en consequent zijn.
Sterkte.
vrijdag 6 maart 2009 om 15:02
Bij ons lost het zich vanzelf wel op als de katten het vervelend vinden want die geven dan gewoon zelf een corrigerende tik.
Maar zelf gaan duwen/knijpen lijkt me niet goed. Je moet op ooghoogte met je kind en duidelijk uitleggen wat wel en niet mag. Tot in den treure tot hij het snapt.
Maar zelf gaan duwen/knijpen lijkt me niet goed. Je moet op ooghoogte met je kind en duidelijk uitleggen wat wel en niet mag. Tot in den treure tot hij het snapt.
Stressed is just desserts spelled backwards
