Kinderen
alle pijlers
Hulp bij opvoeding drukke peuters
zaterdag 2 juni 2018 20:57
Ik typ dit met wallen onder mijn ogen en tranen over mijn wangen. Wij weten het even niet meer. We zijn zo vreselijk moe.
We hebben een zoontje van 3,5 met vermoedens van autisme. 5 maanden na zijn geboorte was ik alweer zwanger van mijn dochter. Dit heeft niet bepaald goed uitgepakt. Ik kreeg een pnd, heb een tijd niet gewerkt, antidepressiva, psycholoog enz. Het is nu 2 jaar later en hoewel ik niet meer depressief ben verloopt het nog alles behalve vlekkeloos.
Ze zijn samen ontzettend druk. Jongste is qua ontwikkeling gewoon een normale peuter maar ze is heel erg ondeugend en slaapt slecht. Met oudste hebben we veel problemen zowel lichamelijk als in afwijkend gedrag. Hij loopt erg achter in zijn ontwikkeling en daarom gaat hij 2 dagen in de week naar een speciale behandelgroep. Thuis heeft hij heel veel driftbuien en wij weten gewoon niet meer wat we moeten doen. We zijn op. Opa en oma's geven ook aan het te zwaar te vinden om ze te laten logeren. Vriendinnen hebben alleen voorbeeldige baby's en ik voel me zo alleen.
Volgende week wil ik naar de huisarts bellen voor hulp. Heeft iemand enig idee waar wij terecht kunnen voor hulp? Misschien heeft iemand ervaring? Wij zien iedere vrijdag alweer op tegen het weekend en hebben geen seconde rust. Op mijn werk laat ik ook steeds steken vallen, maar wil mijn werk ook absoluut niet kwijt..
Bedankt voor het lezen van het lange verhaal
We hebben een zoontje van 3,5 met vermoedens van autisme. 5 maanden na zijn geboorte was ik alweer zwanger van mijn dochter. Dit heeft niet bepaald goed uitgepakt. Ik kreeg een pnd, heb een tijd niet gewerkt, antidepressiva, psycholoog enz. Het is nu 2 jaar later en hoewel ik niet meer depressief ben verloopt het nog alles behalve vlekkeloos.
Ze zijn samen ontzettend druk. Jongste is qua ontwikkeling gewoon een normale peuter maar ze is heel erg ondeugend en slaapt slecht. Met oudste hebben we veel problemen zowel lichamelijk als in afwijkend gedrag. Hij loopt erg achter in zijn ontwikkeling en daarom gaat hij 2 dagen in de week naar een speciale behandelgroep. Thuis heeft hij heel veel driftbuien en wij weten gewoon niet meer wat we moeten doen. We zijn op. Opa en oma's geven ook aan het te zwaar te vinden om ze te laten logeren. Vriendinnen hebben alleen voorbeeldige baby's en ik voel me zo alleen.
Volgende week wil ik naar de huisarts bellen voor hulp. Heeft iemand enig idee waar wij terecht kunnen voor hulp? Misschien heeft iemand ervaring? Wij zien iedere vrijdag alweer op tegen het weekend en hebben geen seconde rust. Op mijn werk laat ik ook steeds steken vallen, maar wil mijn werk ook absoluut niet kwijt..
Bedankt voor het lezen van het lange verhaal
zaterdag 2 juni 2018 21:03
Is helemaal geen lang verhaal, wel een heel verdrietig verhaal . Wat verdrietig dat jullie je zo overspoeld voelen en goed dat je maandag naar de HA gaat voor hulp. Echt doen hoor! Als de HA jullie niet de juiste wegen naar ondersteuning kan bieden dan zeker verder zoeken. Het is erg zwaar en hier hebben jullie gewoon hulp/ondersteuning bij nodig. Sterkte!
zaterdag 2 juni 2018 21:03
Och vrouw .
Goed dat je naar de ha gaat en die weet welke wegen je kunt bewandelen.
Verder voor nu, pick your battles. Wellicht helpt het met de driftbuien. Kleine keuzes geven, wil je a of b? Wil hij bijv geen jas aan naar buiten, prima, neemt mama hem mee als je hem straks wel wilt.
Voorstructureren, de dag voor bespreken en regelmatig aangeven we gaan zo dit speeltje opruimen en een broodje eten en na het broodje buiten spelen etc.
Goed dat je naar de ha gaat en die weet welke wegen je kunt bewandelen.
Verder voor nu, pick your battles. Wellicht helpt het met de driftbuien. Kleine keuzes geven, wil je a of b? Wil hij bijv geen jas aan naar buiten, prima, neemt mama hem mee als je hem straks wel wilt.
Voorstructureren, de dag voor bespreken en regelmatig aangeven we gaan zo dit speeltje opruimen en een broodje eten en na het broodje buiten spelen etc.
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
zaterdag 2 juni 2018 21:06
Nee niet waarMinkeDeWit schreef: ↑02-06-2018 21:01Waar loop je het meest tegenaan?
Beste kans op hulp heb je via GGZ (gemeente) mits er ook daadwerkelijk een stoornis wordt bevonden. Geen stoornis, maar gewoon een druk kind, dan moet je jezelf redden.
Bel met de huisarts of cb en dan zullen ze iig opvoedondersteuning kunnen gaan inzetten
zaterdag 2 juni 2018 21:06
Wat een ontzettend zware situatie voor jullie zeg. In de eerste plaats heel veel sterkte!
Maar wat voor hulp zoeken jullie? Ik neem aan dat er ouder begeleiding is aangezien jullie zoontje naar een behandel groep gaat? Zoeken jullie ondersteuning als ouders van jullie zoontje of maken jullie je zorgen om jullie dochter? Zouden jullie extra ondersteuning in huis willen voor de kinderen? Of gaat het ook om het meer betrekken van het sociale netwerk om jullie af en toe toch even rust te geven?
Sowieso goed om naar de huisarts te gaan. Je kunt daar ook gesprekken aangaan met de poh GGZ. Enerzijds voor ondersteuning anderzijds omdat die vaak weten welke hulpverlening er in een regio allemaal is.
Heel veel succes en sterkte samen!!
Maar wat voor hulp zoeken jullie? Ik neem aan dat er ouder begeleiding is aangezien jullie zoontje naar een behandel groep gaat? Zoeken jullie ondersteuning als ouders van jullie zoontje of maken jullie je zorgen om jullie dochter? Zouden jullie extra ondersteuning in huis willen voor de kinderen? Of gaat het ook om het meer betrekken van het sociale netwerk om jullie af en toe toch even rust te geven?
Sowieso goed om naar de huisarts te gaan. Je kunt daar ook gesprekken aangaan met de poh GGZ. Enerzijds voor ondersteuning anderzijds omdat die vaak weten welke hulpverlening er in een regio allemaal is.
Heel veel succes en sterkte samen!!
zaterdag 2 juni 2018 21:11
Hier wel. Voor mijn kind met ontwikkelingsstoornis kregen we een heel bataljon aan hulpverleners aangeboden. Voor het andere kind (met alleen maar een zeer sterk temperament) kregen we helemaal niets. Dat terwijl ik aan haar toch wel meer dan mijn handen vol had, en regelmatig gewoon niet meer wist wat ik met haar aan moest.
Maar goed, wellicht is TO met wat opvoedingstips wel al heel goed geholpen.
zaterdag 2 juni 2018 21:15
Ik meende dat ik dat eerder had gelezen, dat je man veel weg is voor z’n werk (eigen bedrijf?) en niet zoveel in huis doet. Maar als dat niet zo is, dan scheelt dat. Dan kunnen jullie in ieder geval samen stappen zetten: jeugdhulp heeft meestal iets van opvoedondersteuning, die komen jullie aan huis begeleiden. Huisarts en CB kunnen jullie ook vast op de juiste weg zetten. Sterkte.
zaterdag 2 juni 2018 21:19
Hoewel ik iedereen erg wil bedanken voor alle lieve berichtjes kies ik deze er even uit om te reageren. Ik zou idd op de behandelgroep kunnen vragen naar begeleiding thuis. De ouder begeleider is vorig jaar 1x thuis geweest voor kennismaking en kreeg later alleen een mailtje dat haar functie is weg bezuinigd..Christel78 schreef: ↑02-06-2018 21:06Wat een ontzettend zware situatie voor jullie zeg. In de eerste plaats heel veel sterkte!
Maar wat voor hulp zoeken jullie? Ik neem aan dat er ouder begeleiding is aangezien jullie zoontje naar een behandel groep gaat? Zoeken jullie ondersteuning als ouders van jullie zoontje of maken jullie je zorgen om jullie dochter? Zouden jullie extra ondersteuning in huis willen voor de kinderen? Of gaat het ook om het meer betrekken van het sociale netwerk om jullie af en toe toch even rust te geven?
Sowieso goed om naar de huisarts te gaan. Je kunt daar ook gesprekken aangaan met de poh GGZ. Enerzijds voor ondersteuning anderzijds omdat die vaak weten welke hulpverlening er in een regio allemaal is.
Heel veel succes en sterkte samen!!
Om dochter maak ik me geen zorgen, ze heeft volgens mij gewoon een druk karakter en is altijd vrolijk enzo. Meer om wat zij ervan over zou houden, haar broer wordt soms agressief daar ze bij is, bang dat ze straks zijn gedrag na gaat doen. Sociale netwerk gaat niet lukken, onze ouders zijn op leeftijd en tja we kunnen ze niet verplichten als ze aangeven het te zwaar te vinden..
Dus ik zoek echt ondersteuning voor ons als ouders. Tijdens mijn pnd zijn we 1x bij poh geweest, dat vond ik echt niks. De psych die ik later kreeg wel. Is er niet iemand die met het hele gezin mee kan kijken?
zaterdag 2 juni 2018 21:19
Hoewel ik iedereen erg wil bedanken voor alle lieve berichtjes kies ik deze er even uit om te reageren. Ik zou idd op de behandelgroep kunnen vragen naar begeleiding thuis. De ouder begeleider is vorig jaar 1x thuis geweest voor kennismaking en kreeg later alleen een mailtje dat haar functie is weg bezuinigd..Christel78 schreef: ↑02-06-2018 21:06Wat een ontzettend zware situatie voor jullie zeg. In de eerste plaats heel veel sterkte!
Maar wat voor hulp zoeken jullie? Ik neem aan dat er ouder begeleiding is aangezien jullie zoontje naar een behandel groep gaat? Zoeken jullie ondersteuning als ouders van jullie zoontje of maken jullie je zorgen om jullie dochter? Zouden jullie extra ondersteuning in huis willen voor de kinderen? Of gaat het ook om het meer betrekken van het sociale netwerk om jullie af en toe toch even rust te geven?
Sowieso goed om naar de huisarts te gaan. Je kunt daar ook gesprekken aangaan met de poh GGZ. Enerzijds voor ondersteuning anderzijds omdat die vaak weten welke hulpverlening er in een regio allemaal is.
Heel veel succes en sterkte samen!!
Om dochter maak ik me geen zorgen, ze heeft volgens mij gewoon een druk karakter en is altijd vrolijk enzo. Meer om wat zij ervan over zou houden, haar broer wordt soms agressief daar ze bij is, bang dat ze straks zijn gedrag na gaat doen. Sociale netwerk gaat niet lukken, onze ouders zijn op leeftijd en tja we kunnen ze niet verplichten als ze aangeven het te zwaar te vinden..
Dus ik zoek echt ondersteuning voor ons als ouders. Tijdens mijn pnd zijn we 1x bij poh geweest, dat vond ik echt niks. De psych die ik later kreeg wel. Is er niet iemand die met het hele gezin mee kan kijken?
zaterdag 2 juni 2018 21:23
Ik kom je even een knuffel brengen
Helpt het als jullie een paar uur opsplitsen? Dat man met ene kind optrekt en jij met andere kind? Versterken ze elkaar in het druk zijn?
Dan heb je misschien een paar uur van relatieve rust in het weekend.
Helpt het als jullie een paar uur opsplitsen? Dat man met ene kind optrekt en jij met andere kind? Versterken ze elkaar in het druk zijn?
Dan heb je misschien een paar uur van relatieve rust in het weekend.
‘t Zal wel net zo zijn als met je kinderen, die van je eigen vind je meestal ook best mooi.
zaterdag 2 juni 2018 21:25
Goed onthouden dan;) man heeft idd eigen bedrijf maar dan vanuit huis, dus niet vaak weg. Ook heeft hij door deze reden sinds ongeveer 1,5 jaar veel opdrachten geminderd. In huis hebben we eigenlijk altijd alles samen gedaan. Nee onze relatie is eigenlijk het enige wat nog wel goed gaat..Frox schreef: ↑02-06-2018 21:15Ik meende dat ik dat eerder had gelezen, dat je man veel weg is voor z’n werk (eigen bedrijf?) en niet zoveel in huis doet. Maar als dat niet zo is, dan scheelt dat. Dan kunnen jullie in ieder geval samen stappen zetten: jeugdhulp heeft meestal iets van opvoedondersteuning, die komen jullie aan huis begeleiden. Huisarts en CB kunnen jullie ook vast op de juiste weg zetten. Sterkte.
zaterdag 2 juni 2018 21:27
Dit doen we idd heel erg vaak en helpt redelijk. Ze versterken elkaars gedrag ontzettend. Alleen vandaag was dochter ook niet te genieten toen vriend met zoon op pad was.._CarmiggelT_ schreef: ↑02-06-2018 21:23Ik kom je even een knuffel brengen
Helpt het als jullie een paar uur opsplitsen? Dat man met ene kind optrekt en jij met andere kind? Versterken ze elkaar in het druk zijn?
Dan heb je misschien een paar uur van relatieve rust in het weekend.
zaterdag 2 juni 2018 21:33
Het is wel wat vreemd als er vanuit de instelling waar je zoontje heen gaat voor de behandelgroep geen ouderondersteuning wordt aangeboden. Ook om resultaten van een behandeling juist te vergroten is het belangrijk dat wat hij daar leert ook verankerd wordt in de thuis situatie. Het generaliseren van iets wat geleerd wordt in de ene situatie (behandeling) naar een andere situatie (thuis) is sowieso al lastig maar voor kinderen met autisme al helemaal. Er is ook steeds meer aandacht voor broertjes en zusjes van kinderen met een diagnose omdat de impact op hun ontwikkeling best groot kan zijn. Ook met die vraag denk ik dat je bij hen aan zou moeten kunnen kloppen. Je dochtertje is nog jong maar voor oudere kinderen zijn er bijvoorbeeld vaak ook brussengroepen.
Er wordt binnen de GGZ tegenwoordig wel meer gekeken naar het hele gezin. Veel grotere instellingen hebben een contextueel team waarin de afdeling jeugd en de afdeling volwassenen samenwerken. Maar dat is alleen als bij ouders ook een diagnose speelt.
Ik kan me voorstellen dat je je ouders niet wil vragen als zij zo duidelijk hun grenzen aangeven. Maar zijn er geen anderen? Ooms tantes neven nichten vrienden, iemand die jullie soms even kan ontlasten door de zorg even over te nemen zodat jullie even kunnen bijkomen?
Er wordt binnen de GGZ tegenwoordig wel meer gekeken naar het hele gezin. Veel grotere instellingen hebben een contextueel team waarin de afdeling jeugd en de afdeling volwassenen samenwerken. Maar dat is alleen als bij ouders ook een diagnose speelt.
Ik kan me voorstellen dat je je ouders niet wil vragen als zij zo duidelijk hun grenzen aangeven. Maar zijn er geen anderen? Ooms tantes neven nichten vrienden, iemand die jullie soms even kan ontlasten door de zorg even over te nemen zodat jullie even kunnen bijkomen?
zaterdag 2 juni 2018 21:33
zaterdag 2 juni 2018 21:41
Zware tijd .
Ik weet dat er logeerweekenden zijn in bv de eemhof. Dat kon paar jaar geleden betaald van pgb. Geen idee vanaf hoe oud en of diagnose gesteld moet zijn.
En hier in het dorp heeft iemand ook eens per maand een weekend een pleegkind. Zou zoiets niet wat zijn voor jullie? Af en toe even op adem en ondertussen kijken of er thuis ondersteund kan worden?
Ik weet dat er logeerweekenden zijn in bv de eemhof. Dat kon paar jaar geleden betaald van pgb. Geen idee vanaf hoe oud en of diagnose gesteld moet zijn.
En hier in het dorp heeft iemand ook eens per maand een weekend een pleegkind. Zou zoiets niet wat zijn voor jullie? Af en toe even op adem en ondertussen kijken of er thuis ondersteund kan worden?