Vriendin wil geen seks meer (trauma)

Hoi allemaal,

Mijn naam is Nebur en ik ben man van 27 jaar. Ik heb samen met mijn vriendin van 22 jaar nu zo'n 4 jaar een relatie en wonen zo'n 2 jaar samen.

De afgelopen 4 jaar hebben we samen veel meegemaakt en overwonnen, hierdoor houden we erg veel elkaar en zijn we naar eigen zeggen nog steeds echt verliefd. Echter lopen we de laatste zo'n 2 jaar tegen een probleem op dat alleen maar erger aan het worden is; Mijn vriendin wil geen seks meer


Nu heb ik dit en andere fora afgezocht en zie dat dit (helaas!) een veel voorkomend probleem is. Meiden / vrouwen die na verloop van tijd geen seks meer willen/kunnen hebben door traumatische ervaringen die in het verleden opgelopen zijn.

Mijn/ons verhaal komt heel erg overeen met die van Robert, te lezen in dit topic: seks/vriendin-wil-geen-seks-trauma/list_messages/114633



Helaas heeft mijn vriendin een tijdje voor onze relatie (zware) traumatische ervaringen opgelopen op gebied van seks met haar ex-vriend. Sinds het begin van onze relatie hebben wie hier over proberen te praten wat altijd met hangen en wurgen ging. Dit begreep ik volkomen omdat ik mij niet durf voor te stellen hoe erg het zou kunnen zijn om seksueel misbruikt te zijn.

Wat ik erg vaak terug zie komen is dat net zoals tijdens onze relatie, de seks in het begin 'gewoon' goed en erg bevredigend is maar naar verloop van tijd steeds minder wordt. Ook tijdens onze relatie werd het vooral minder sinds we zo'n 2 jaar geleden samen gingen wonen.
Nu hebben we dit proberen op te lossen door er over te praten, echter verliepen die gesprekken zeer moeizaam. Sterker nog, zodra we er over begonnen schoot ze al vol en kapten we het gesprek gelijk af. Dit ziet er zo pijnlijk uit en vind het ontzettend erg voor haar. Hierdoor heb ik er nooit druk op willen zetten, haar hierin 'de leiding' gegeven zodat wanneer zij zich er prettig bij voelt we eventueel stappen kunnen maken. Helaas is er niet veel uitgekomen.

Na een kleine ruzie/discussie om iets kleins kwam het 'geen seks onderwerp' ook weer ter sprake en zijn uiteindelijk tot de conclusie gekomen professionele hulp in te schakelen. Dit heeft mijn vriendin zelf voorgesteld en uiteindelijk ook helemaal zelf geregeld. Alleen wanneer het er echt op aan kwam, zei ze de gesprekken af en kwamen er allerlei smoesjes naar boven om het niet meer te doen. Dit begreep ik volkomen maar heb dit niet gelijk laten merken en haar toch een beetje proberen te pushen de afspraken na te komen. Ook dit heeft helaas niet mogen baten, en is het professionele hulp inschakelen verwaterd.

Ondertussen zie ik dat het een beetje langdradig wordt en het al behoorlijk laat is...

Momenteel zitten we gemiddeld op zo'n 1 á 2 keer seks in de om en na bij 3 maand. We hebben alleen seks wanneer ik haar een heerlijke massage/kriebel beurt geef en ik langzaam steeds intiemer plekjes op haar lichaam masseer. Uiteindelijk duurt deze foreplay minimaal een uur en wanneer de seks dan echt begint ze (naar eigen zeggen) veel en erg fijn klaar komt. Ook ik word tussendoor nog even verwend en eindigen een een leuk standje. Helaas duurt dit voor mij niet al te lang omdat ik binnen no-time klaar ben omdat de prikkels die ik dan (eindelijk) krijg te erg zijn en het dan niet lang kan volhouden. Na de seks zegt ze dat ze er ongelooflijk van heeft genoten wat absoluut ook wederzijds is, en dat we dit gewoon veel vaker moeten doen. Jammer genoeg blijft het alleen bij woorden en geen daden.

Nu heb ik haar duidelijk gemaakt dat ik dit niet langer kan/wil volhouden en we echt actie moeten ondernemen. En nu niet alleen voor haar maar ook voor mijn eigen belang.
Ze kreeg gelijk al een brok in haar keel, gaf aan dit inderdaad moet gebeuren maar dit toch liever wil, ze niet weet hoe ze dit moet doen, er met mij niet over wil praten en dat professionele hulp te duur is etc.

Hoe veel ik ook van haar houdt, hoe verliefd ik ook op haar ben, heb ik haar toch moeten zeggen dat ik de relatie zal moeten verbreken als dit zo aan blijft houden. Dit is iets wat ik echt niet wil want ik zal (waarschijnlijk) nooit weer zo'n unieke, prachtige meid vinden. Maar als we niet intiem kunnen zijn kan ik naar mijn mening net zo goed gaan samen wonen met mijn zussen.
Ze geeft aan mij ook niet kwijt te willen maar ook geen oplossing te weten, ze wil het wel proberen maar weet niet hoe.

Wat ik hier en daar heb gelezen is dat bij sommige vrouwen een gedragstherapeut echt doorslaggevend is geweest, zou dit ook in ons geval helpen?

Onze relatie zit nog vast aan een zeiden draadje en het liefst wil ik dit samen met haar herstellen, maar ik ben het spoor bijster.

Is hier iemand met een goed voorstel of een gouden tip? Ik zou je echt eeuwig dankbaar zijn. Want het liefst wordt ik oud met deze geweldige vrouw! Maar zoals bij elke relatie zal dit niet lukken zonder intimiteit

MissMystique schreef: ↑

04-06-2018 04:03

Nou je hebt geluk.
Ik zit op een plek waar t pas 22 uur is.

De oplossing zit toch echt bij professionele hulp. Probeer haar daarin zoveel mogelijk te steunen en mee te gaan waar nodig/gewenst.
Maak een stappenplan met haar zodat de stappen wat overzichtelijker worden en behapbaarder.

Bespreek met haar wat haar verwachtingen zijn en wat ze hoopt te bereiken. Op die manier creëert ze een doel om voor ogen te houden en weet ze waar ze het voor doet.

Sterkte! Deze situatie is niet leuk voor beiden.

Heel erg bedankt voor je medeleven!
Ook ik denk dat professionele hulp een goede oplossing kan bieden, maar de stappen om dit te verwerkelijken gaan momenteel erg moeizaam.

MissMystique schreef: ↑

04-06-2018 04:04

Overigens weet ik niet of de gegevens uit je OP echt zijn, maar wellicht iets te herkenbaar?

Welke gegevens bedoel je precies?

Lenn12345 schreef: ↑

04-06-2018 04:31

Alsof jouw volgende post in een ander topic hierna kort was, zo druk heb je het niet volgens mij en als je het wel druk hebt: ga iets nuttigs doen. Gratis adviesje van Lenn

Dat gezegd hebbende: To als ze erover begint schiet ze meteen vol schrijf je, ik lees het zo: jij begint erover en zij gaat huilen en wil niets meer zeggen.
Zou het een idee zijn om juist dán eens aan te dringen op een liefdevolle manier om te vertellen wat er in haar omgaat op dat moment? Als je denkt wow.. ze gaat huilen nou dan snel van onderwerp veranderen.
Hoeft toch niet? Ze kan ook desnoods huilend in jouw armen vertellen waar ze aan denkt op dat moment of wat ze voelt? Gewoon zwijgen lost niets op en er klinkt toch wel frustratie in je bericht door. Begrijpelijk.

Je kan ook zeggen luister, therapie saboteer je door niet te komen als het erop aankomt en ik vind het niet oké hoe het nu gaat. Je kan mij ook vertellen wat er is, of we gaan in therapie, of we hebben een probleem zo groot dat het onze relatie kan gaan kosten, als ik een hoogbejaarde man was zou ik ermee kunnen leven maar nu draait alles om jouw gevoel en ik weet nog niet eens wat er nou eigenlijk aan de hand is.
Hoe nu verder want op deze manier kan ik niet verder, IK ben bang dat onze relatie hierop stuk gaat lopen.
Niet om wat je overkomen is of omdat je een probleem hebt maar omdat je er niets over kwijt wil, geen hulp niks.. wat kan ik dan nog doen.

En als ze gaat huilen, laat huilen. Kan enorm opluchten, mensen hebben soms jaren niet kunnen huilen om iets vreselijks. Wellicht vindt ze het juist fijn dat ze eindelijk iemand heeft bij wie ze uit DURFT te huilen. Heel veel sterkte, ik hoop dat jullie eruitkomen.

Heel erg bedankt voor je reactie en medeleven!
Zoals je hierboven hebt beschreven zo gaat het eigenlijk nagenoeg precies. Ik probeer het zo liefdevol mogelijk te brengen, en ook op de 'juiste' momenten. Zodra ze vol schiet dan wil ze het er niet meer over hebben, dan troost ik haar tot dat ze is uitgehuild, daarna subtiel weer proberen maar dan is het al gauw duidelijk dat het niet op schiet.

Wat je in de tweede alinea hebt beschreven heb ik vandaag gedaan, want ik ben inderdaad bang dat onze relatie op deze manier niet lang meer stand houdt.

Na een hele discussie komt het er nu op neer dat ze 'gewoon' de behoefte niet meer heeft aan seks. Ze geeft aan dat ze weet dat dit door haar nare verleden komt. Nu ben ik zelf in de war want het ging altijd over haar traumatische verleden en nu lijkt ze last te hebben van een laag libido.

YouWish schreef: ↑

04-06-2018 07:51

lastig to. Trauma moet niet onderschat worden maar jij bent er ook nog. Ik krijg niet echt de indruk dat zij het als een groot probleem ziet. Ik heb helaas ook periodes dat het minder gaat vanwege trauma en vind dit zelf altijd erg vervelend. Zowel voor mezelf als voor mijn vriend. Wij praten er dan ook veel over en ik heb veel hulp gehad. Dit heeft mij echt geholpen. Probeer haar nog eens te overtuigen (emdr) therapie te doen, ook voor haarzelf.

Dat het te duur is komt op mij over als smoesjes, zoals meer dingen die ze zegt en doet. Ben het dus ook met farfaraway eens, haar lage libido zal ook meespelen in deze.

Goed verwoord inderdaad, ze heeft toevallig tijdens een discussie aangegeven dat ze het niet als een groot probleem ziet. Heb haar proberen te overtuigen om weer met professionele hulp in zee te gaan maar te vergeefs... 'ze wil het niet meer' (seks)
fararaway heeft enigszins gelijk, maar traumatische ervaringen moeten zeker niet onderschat worden. Ik heb heel wat mee moeten maken in mijn leven maar heb dit gelukkig nooit als traumatisch ervaren. Hierdoor kan ik dan weer niet inschatten hoe een trauma werkt en alles wat erbij komt kijken

YellowLemon schreef: ↑

04-06-2018 08:46

Ben wel benieuwd wat TO een normaal voorspel vind. Probeer je wel eens kort na elkaar zoveel tijd in het voorspel te steken? Zou het dan niet vanzelf minder moeilijk worden omdat de plezier terug komt? Je geeft wat, je krijgt wat..

Als ik heel eerlijk moet zijn vind ik voorspel misschien wel het leukste van de hele sekspartij, dus mocht de tijd er zijn dan probeer ik daar ook zo veel mogelijk moeite in te steken met. Vlak na zo'n seks sessie zegt ze ook "ohh dit moeten we echt vaker doen, maar dan zal ik jou eens verwennen". Dan komt het er inderdaad op neer 'je geeft wat, je krijgt wat. / Wat je geeft kan je terug verwachten'. Helaas heeft ze in de afgelopen twee jaar nooit initiatief genomen om überhaupt een poging tot seks te hebben.

MevrouwJack schreef: ↑

04-06-2018 09:03

Kansloze reactie van je zeg. En mocht je vandaag terugkomen: wat fijn dat je je tijd, motivatie en heldere geest wilt gebruiken om TO en ons allen te verlichten.

TO: Ik heb geen tips voor je, geen ervaring met trauma. Maar je komt op mij over als iemand die zijn vriendin heel veel ruimte geeft. Mooi, maar jij bent er ook nog. Sterkte, moeilijke situatie voor jullie allebei.

Bedankt voor je medeleven! Jammer dat je geen tips hebt maar je hebt gelijk ik geef haar veel ruimte, dit geeft ze mij ook op andere vlakken maar ik moet ergens een grens trekken. Dit is de reden dat ik via dit forum hulp probeer te zoeken voordat het 'te laat' is

MevrouwJack schreef: ↑

04-06-2018 17:38

Het lijkt alsof je je eigen naam noemt in de OP, gecombineerd met veel details over jullie relatie (aantal jaren samen, etc)

Ahá op die fiets, ik begrijp wat je bedoelt maar nee ik denk niet te herkenbaar
Wel erg scherp van je, bedankt