Relaties
alle pijlers
man heeft gevoelens voor een collega. Nog samen op vakantie?
vrijdag 20 juli 2018 om 19:21
Hallo, ik had nooit nooit nooit gedacht dat ik hier een topic over zou openen, omdat het zo'n beetje het allerverste scenario is wat ik in mijn hoofd kon halen als ik denk aan mijn relatie.
Mijn man en ik zijn 25 jaar samen, sinds ons 19e en 20e. Wij hebben 2 inmiddels grotere kinderen en vandaag hebben wij elkaar een brief geschreven. Op met name het verzoek van mijn man, omdat hij al een tijdje last heeft van de verzuring binnen onze relatie. En daar wilde hij het over hebben.
Ik heb dus zijn brief gelezen, waarin hij mij bekende al een tijd (anderhalf jaar) de vonk of chemie te zijn verloren voor mij en inmiddels geraakt te zijn door een vrouwelijke collega van hem. Dit viel voor mij precies als een puzzelstukje op z'n plek. Maar tevens wist ik niet wat voor donkere wolk zich zo plotseling en onaangekondigd boven mijn hoofd begaf.
Ik heb gehuild. En geschreeuwd vandaag.
We zijn gaan wandelen en tijdens het wandelen vertelde hij meer. Blijkt dus dat hij denkt niet per se door mij of door hem een crush te zijn gaan voelen voor zijn collega. Maar doordat hij het gevoel heeft al langer niet echt gelukkig te zijn. Hij weet niet waarom, denkt dat het misschien een midlife crisis is. Zegt ook nooit over de schreef te zijn gegaan met zijn collega. Maar ze hebben wel naar elkaar opgebiecht hetzelfde te voelen. Als sinds november dit jaar. Ze hebben intens app contact gehad met elkaar en dat vond ik al die tijd al vreemd. Heb ook wel eens gevraagd of hij meer voelde voor haar. Maar dat werd steeds weggewuifd met natuurlijk niet. En je hoeft nergens onzeker over te zijn.
Blijkt dat ik toch zo gek niet was.
Ik ben zo ontzettend onthutst. Voel me een vreemde in dit verhaal. Heb het gevoel alsof het een slechte grap is en ik in een of andere rare filmscene ben beland. Maar goed, hoe dan ook zouden wij dit weekend samen vertrekken voor een paar dagen weg en ik wil helemaal niks nu. Ik wil niet bij hem zijn, niet door hem getroost worden, niet samen in 1 bed liggen.
Wat doe je in zo'n situatie? Wat mag ik van mijn man verwachten? Wat doe ik hier in godsnaam mee?
Mijn man en ik zijn 25 jaar samen, sinds ons 19e en 20e. Wij hebben 2 inmiddels grotere kinderen en vandaag hebben wij elkaar een brief geschreven. Op met name het verzoek van mijn man, omdat hij al een tijdje last heeft van de verzuring binnen onze relatie. En daar wilde hij het over hebben.
Ik heb dus zijn brief gelezen, waarin hij mij bekende al een tijd (anderhalf jaar) de vonk of chemie te zijn verloren voor mij en inmiddels geraakt te zijn door een vrouwelijke collega van hem. Dit viel voor mij precies als een puzzelstukje op z'n plek. Maar tevens wist ik niet wat voor donkere wolk zich zo plotseling en onaangekondigd boven mijn hoofd begaf.
Ik heb gehuild. En geschreeuwd vandaag.
We zijn gaan wandelen en tijdens het wandelen vertelde hij meer. Blijkt dus dat hij denkt niet per se door mij of door hem een crush te zijn gaan voelen voor zijn collega. Maar doordat hij het gevoel heeft al langer niet echt gelukkig te zijn. Hij weet niet waarom, denkt dat het misschien een midlife crisis is. Zegt ook nooit over de schreef te zijn gegaan met zijn collega. Maar ze hebben wel naar elkaar opgebiecht hetzelfde te voelen. Als sinds november dit jaar. Ze hebben intens app contact gehad met elkaar en dat vond ik al die tijd al vreemd. Heb ook wel eens gevraagd of hij meer voelde voor haar. Maar dat werd steeds weggewuifd met natuurlijk niet. En je hoeft nergens onzeker over te zijn.
Blijkt dat ik toch zo gek niet was.
Ik ben zo ontzettend onthutst. Voel me een vreemde in dit verhaal. Heb het gevoel alsof het een slechte grap is en ik in een of andere rare filmscene ben beland. Maar goed, hoe dan ook zouden wij dit weekend samen vertrekken voor een paar dagen weg en ik wil helemaal niks nu. Ik wil niet bij hem zijn, niet door hem getroost worden, niet samen in 1 bed liggen.
Wat doe je in zo'n situatie? Wat mag ik van mijn man verwachten? Wat doe ik hier in godsnaam mee?
vrijdag 20 juli 2018 om 19:48
Tenzij ze in Nepal of in Ecuador zitten (lees: het andere eind van de wereld) ... Waarom hen toch niet bellen?
Of een zus, moeder, nichtje, ...
vrijdag 20 juli 2018 om 19:50
Dit. Maar dat hoef je niet vandaag of morgen te beslissenJufjoke schreef: ↑20-07-2018 19:46Diyer, wat ontzettend rot voor je.
Ik denk dat ik niet zou gaan. Het is té snel. Je mag het best even in alle rust laten bezinken. Nu heb je het uiteraard vooral over de bom die hij dropte, maar je moet ook gaan bedenken wat jíj wil. Wil je vechten voor je relatie? Of ben je er wel klaar mee? Hou je nog van hem?
Natuurlijk heeft vechten voor je relatie uiteindelijk geen zin als hij dat niet blijkt te willen, maar vergeet jezelf niet.
en van gedachten veranderen mag ook altijd.
vrijdag 20 juli 2018 om 19:52
Mij zou je hier voor echt mogen bellen op vakantie.
En nee ik zou helemaal niets meer met zo'n vent willen.... en hem met zijn verzuringslulkoek een vakantietas laten pakken en hem buiten de deur schoppen. Wat een valse manier om dit zo te spelen. Bizar.
vrijdag 20 juli 2018 om 19:52
En wie zegt dat het niet hard krijgen / houden van zijn piemel door die collega komt ?diyer schreef: ↑20-07-2018 19:44Niks. Hij wil voor mij en onze relatie vechten en zegt ook niks met haar gedaan te hebben, behalve dan veel en persoonlijk te appen. Hij vindt haar aantrekkelijk, maar zegt dat hij nooit over de schreef is gegaan. En dat geloof ik ook. Zo'n type is het namelijk niet.
Wel voel ik me vreselijk voorgelogen of voor dom gehouden. Omdat ons seksleven al drie jaar slecht loopt, waarvan de laatste twee jaar steeds moeilijker. HIj krijgt amper nog een erectie van mij of weet hem niet vast te houden. Hij is altijd zijn best blijven doen in bed, maar daadwerkelijke penetratie gebeurt nog amper. Ik ben daar altijd heel geduldig in geweest, heb er met hem over gepraat, hem gerustgesteld, gezegd dat het vast wel weer goed komt, etc. Maar dat komt het dus niet.
En natuurlijk heb ik hem in die afgelopen drie jaar gevraagd of hij me nog wel aantrekkelijk vindt, of hij het nog wel fijn vindt, of er iets anders was en ga zo maar door. En telkens was het antwoord: ik vind je nog heel aantrekkelijk en ik weet ook niet hoe het komt. We hebben zelfs zijn testosteron waarden laten testen vorige week (was goed). En nu blijkt hij dus al anderhalf jaar steeds meer en meer gecharmeerd te zijn van zijn collega (waarvan haar relatie zelf ook niet goed loopt).
Misschien had het elke collega, buurvrouw kunnen zijn omdat hij inderdaad ontevreden is over zijn lijf, zijn leeftijd, zijn leven,....en is het hem helemaal niet zo specifiek om haar te doen, maar meer om waar een nieuwe romance voor zou staan : jong, vrij, nieuwe start, weetikveel.
Zou relatietherapie iets voor jullie zijn ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 20 juli 2018 om 19:53
In mijn brief aan hem heb ik heel duidelijk geschreven wat ik wil (toen wist ik dus nog niks af van het feit dat ik dit nieuws zou krijgen). Welke toekomst ik voor ogen heb. En ik heb dus ook geschreven dat ik een relatie wil met een man die voor me gaat, zin heeft in het leven en zin heeft in de toekomst. Ik heb dat vooral zo geschreven, omdat ik hem zo mopperig vind en dat al lange tijd. En ook omdat ik telkens vond dat hij niet enthousiast reageerde op een gezamenlijke toekomst met allemaal leuke plannen.
Wist ik veel dat hij al zo lang andere dingen voelde dan ik.
vrijdag 20 juli 2018 om 19:55
vrijdag 20 juli 2018 om 19:57
Ach diyer.
Ik ben denk ik wat hard maar ik zou de volledige last van dit gedoe zoveel mogelijk bij hem neerleggen.
Hij is niet zuinig op je en denkt dat hij maar tegen je kan uitvallen en nu dit weer.
Hij zou wat mij betreft ergens kunnen gaan logeren per direct, en pas terugkomen als hij voor de volle 100% voor mij kiest en zijn fatsoen weer heeft gevonden.
No way dat ik weken in stress met zo'n lambal om me heen zou doorbrengen.
Nee hoor, in mijn eentje stress zat dus wegwezen.
Weet je wat het is?
Hij heeft nu en het comfort van een mooie relatie en wat jullie hebben opgebouwd en denkt vanuit daar.
Nee.
Hij heeft iets stukgemaakt, zijn comfort zou wat mij betreft weg zijn en mocht ik er nog zin in hebben dan zou hij erg zijn best mogen doen.
Maargoed, dat is tegenwoordig niet meer modern of verstandig maar ik zou hier niet zomaar mee kunnen leven.
Ik ben denk ik wat hard maar ik zou de volledige last van dit gedoe zoveel mogelijk bij hem neerleggen.
Hij is niet zuinig op je en denkt dat hij maar tegen je kan uitvallen en nu dit weer.
Hij zou wat mij betreft ergens kunnen gaan logeren per direct, en pas terugkomen als hij voor de volle 100% voor mij kiest en zijn fatsoen weer heeft gevonden.
No way dat ik weken in stress met zo'n lambal om me heen zou doorbrengen.
Nee hoor, in mijn eentje stress zat dus wegwezen.
Weet je wat het is?
Hij heeft nu en het comfort van een mooie relatie en wat jullie hebben opgebouwd en denkt vanuit daar.
Nee.
Hij heeft iets stukgemaakt, zijn comfort zou wat mij betreft weg zijn en mocht ik er nog zin in hebben dan zou hij erg zijn best mogen doen.
Maargoed, dat is tegenwoordig niet meer modern of verstandig maar ik zou hier niet zomaar mee kunnen leven.
vrijdag 20 juli 2018 om 20:00
Dit vind ik eigenlijk wel heel verstandig klinken.Het-groepje schreef: ↑20-07-2018 19:57Ach diyer.
Ik ben denk ik wat hard maar ik zou de volledige last van dit gedoe zoveel mogelijk bij hem neerleggen.
Hij is niet zuinig op je en denkt dat hij maar tegen je kan uitvallen en nu dit weer.
Hij zou wat mij betreft ergens kunnen gaan logeren per direct, en pas terugkomen als hij voor de volle 100% voor mij kiest en zijn fatsoen weer heeft gevonden.
No way dat ik weken in stress met zo'n lambal om me heen zou doorbrengen.
Nee hoor, in mijn eentje stress zat dus wegwezen.
Weet je wat het is?
Hij heeft nu en het comfort van een mooie relatie en wat jullie hebben opgebouwd en denkt vanuit daar.
Nee.
Hij heeft iets stukgemaakt, zijn comfort zou wat mij betreft weg zijn en mocht ik er nog zin in hebben dan zou hij erg zijn best mogen doen.
Maargoed, dat is tegenwoordig niet meer modern of verstandig maar ik zou hier niet zomaar mee kunnen leven.
vrijdag 20 juli 2018 om 20:01
Hij wil uberhaupt niet met me mijmeren over de toekomst. Reageert daar al lange tijd vrij geirriteerd op. Vindt het gedoe. Het is toch ook allemaal prima zoals het is enzo? Mijmeren van mijn kant creëert voor zijn gevoel chaos in zijn hoofd en zijn leven en hij vindt het leven al ingewikkeld genoeg.blijfgewoonbianca schreef: ↑20-07-2018 19:55waren dat jouw plannen of gezamelijk gemaakte plannen ?
vrijdag 20 juli 2018 om 20:03
vrijdag 20 juli 2018 om 20:04
wat een rotsituatie TO.Als je niet op vakantie wil gaan, niet gaan. Volg je gevoel even en wees lief voor jezelf!
Je moet helemaal niks.
Ik denk dat jij best voor jezelf kan bepalen wat jij wil. Kijkende naar de situatie nu... kan hij nog die man zijn/worden die jij graag wil? Of gaat dat van jouw kant nu niet meer lukken?
Als hij er echt voor wil gaan en jij ook de liefde wil terugvinden, kan je relatietherapie proberen. Maar daar gaat dus eerst een andere keuze aan vooraf: wat wil jij?
en edit: als ik je vriendin was zou je me hier ook zeker voor mogen bellen hoor. Al zou ik op vakantie zijn en is het midden in de nacht. Gewoon doen!
vrijdag 20 juli 2018 om 20:07
44 en 45. Ach, je kent het wel. Niks bijzonders. Reizen, minder werken, huisje ergens achteraf kopen met meer tuintje, samen wijntjes drinken op de veranda en schommelstoel. Zo klein en tevens zo groot voor mij. Om te voelen dat we samen oud gaan worden. Kinderen vliegen over niet al te lang uit en dan zijn wij weer samen. Dat bracht mijn mijmeren weer terug. Welk leven ga je samen inslaan als je kinderen zijn uitgevlogen. Wat gaan we nog samen uit het leven halen voor de komende 40 jaar. Maar dat was hem allemaal veel te snel en veel te confronterend denk ik.
vrijdag 20 juli 2018 om 20:09
Ho, wacht, stop. Jij bent NIET de oorzaak van zijn probleem, he. Laat je dat dus niet door hem aanpraten. Hij heeft een probleem en heeft daar jullie probleem van gemaakt. En als hij respect voor jou en jullie relatie heeft dan zou hij jou ook de ruimte moeten geven voor de onzekere gevoelens die nu bij jou vrij komen. Hij zorgt ervoor dat jullie leven ingewikkeld is op dit moment. Hij is verdorie in het geniep met gevoelens bezig waar hij als getrouwde man niet voor open moet staan. Als hij niet happy was/is, ok, kan gebeuren en dat mag hij uitspreken en dan ga je samen daar aan werken. Maar eerst jouw met een schuldgevoel opzadelen dat de chemie weg is en dat hij dat wel bij die ander zou vinden is laag bij de grond. Hij is de initiator van deze ellende. Jij moet de regie in handen houden. Je mag best eisen stellen.
Laat in de herfst blaadjes in de tuin gewoon liggen of veeg ze op een hoop: goed voor insecten, vogels, eekhoorns en egels.
vrijdag 20 juli 2018 om 20:10
Weet je?diyer schreef: ↑20-07-2018 20:01Hij wil uberhaupt niet met me mijmeren over de toekomst. Reageert daar al lange tijd vrij geirriteerd op. Vindt het gedoe. Het is toch ook allemaal prima zoals het is enzo? Mijmeren van mijn kant creëert voor zijn gevoel chaos in zijn hoofd en zijn leven en hij vindt het leven al ingewikkeld genoeg.
Hij mag zielsblij zijn met jou, die al zolang in hem investeert en zo'n zin heeft om leuke dingen samen te doen.
Je trekt de kar, ik denk al heel lang en misschien moet je een stap terug doen.
Ik heb dat een tijdje geleden ook gedaan en toen is man ingesprongen. Naast het verhaal van de collega klinkt het allemaal erg bekend.
Ik voelde me op een gegeven moment zo dom, een soort peg Bundy (die altijd wel sex wil en dan zo'n chaggerijnige kerel ernaast) en zo klein naast al dat gemopper en geklaag.
Hij is toen wel stappen gaan ondernemen, maar pas nadat ik mijn ellende op zijn bord schoof. En dat heeft aardig wat gesprekken gekost, dat idee alleen al dat het zo ver moet komen. Ik wil dat er ook voor.mij gezorgd wordt en niet in een 'ieder voor zich' situatie zitten.
Hij heeft echt wat te doen to, jij misschien ook maar die energie zou ik er pas in gaan steken als er vanuit hem duidelijke keuzes worden gemaakt.
Niet alleen wat betreft collega maar ook over algeheel gedrag.
Ik vind het gewoon ongepast als je levenspartner heel blij plannen met je maakt om zo te reageren, zo doe je niet eens tegen je buurman of collega als die iets leuks met je wil doen.
vrijdag 20 juli 2018 om 20:14
Helemaal mee eens. Je verwarring wat jij ermee moet is geheel terecht.Het-groepje schreef: ↑20-07-2018 19:57Ach diyer.
Ik ben denk ik wat hard maar ik zou de volledige last van dit gedoe zoveel mogelijk bij hem neerleggen.
Hij is niet zuinig op je en denkt dat hij maar tegen je kan uitvallen en nu dit weer.
Hij zou wat mij betreft ergens kunnen gaan logeren per direct, en pas terugkomen als hij voor de volle 100% voor mij kiest en zijn fatsoen weer heeft gevonden.
No way dat ik weken in stress met zo'n lambal om me heen zou doorbrengen.
Nee hoor, in mijn eentje stress zat dus wegwezen.
Weet je wat het is?
Hij heeft nu en het comfort van een mooie relatie en wat jullie hebben opgebouwd en denkt vanuit daar.
Nee.
Hij heeft iets stukgemaakt, zijn comfort zou wat mij betreft weg zijn en mocht ik er nog zin in hebben dan zou hij erg zijn best mogen doen.
Man moet in deze aan de bak.
Om te beginnen beseffen dat zijn gevoelens voor zijn relatie veroorzaakt worden door dat stiekeme gevoos achter je rug. En dat het tussen jullie pas beter kan worden als hij dat volledig afkapt.
Het contact met haar is gif voor jullie relatie.
En als je niet op vakantie wil dan ga je niet.
Neem de ruimte die je nodig hebt.
Dat zal hem ook doen beseffen wat hij weggooit en merk je vanzelf of hij er oprecht voor wil gaan.
Heel veel sterkte
vrijdag 20 juli 2018 om 20:15
Hier sluit ik me bij aan.SweetFirefly schreef: ↑20-07-2018 20:09Ho, wacht, stop. Jij bent NIET de oorzaak van zijn probleem, he. Laat je dat dus niet door hem aanpraten. Hij heeft een probleem en heeft daar jullie probleem van gemaakt. En als hij respect voor jou en jullie relatie heeft dan zou hij jou ook de ruimte moeten geven voor de onzekere gevoelens die nu bij jou vrij komen. Hij zorgt ervoor dat jullie leven ingewikkeld is op dit moment. Hij is verdorie in het geniep met gevoelens bezig waar hij als getrouwde man niet voor open moet staan. Als hij niet happy was/is, ok, kan gebeuren en dat mag hij uitspreken en dan ga je samen daar aan werken. Maar eerst jouw met een schuldgevoel opzadelen dat de chemie weg is en dat hij dat wel bij die ander zou vinden is laag bij de grond. Hij is de initiator van deze ellende. Jij moet de regie in handen houden. Je mag best eisen stellen.
vrijdag 20 juli 2018 om 20:15
Ik heb er juist ontzettend veel respect voor dat jouw man hier eerlijk over is naar jou toe. Hoeveel relaties zie ik wel niet uit gaat waarbij de een al nieuwe man/vrouw heeft en het afbreekt zonder dat de partner wist dat er iemand anders in beeld was of dat uberhaupt gevoelens waren voor een ander.
Verliefd worden kan iedereen gebeuren, maar wat je ermee doet is het belangrijkste.
Verliefd worden kan iedereen gebeuren, maar wat je ermee doet is het belangrijkste.
vrijdag 20 juli 2018 om 20:15
Ik heb mijn man meegedeeld dat als hij onze relatie serieus neemt, dat hij moet beginnen met zijn collega te verwijderen uit zijn whatsapp. Zodat het niet meer zo makkelijk voelt om naar de telefoon te grijpen als hij zijn 'samen zijn we niet happie in onze relatie' gevoel met haar wil delen. Want haar relatie loopt ook slecht.
En ik heb hem gezegd dat hij iemand (psycholoog ofzo) moet zoeken waar hij dat soort gevoelens mee gaat bespreken. Om erachter te komen wat hij nu wil en voelt en of hij denkt dat het gevoel voor mij nog terug kan komen. Want hij voelt nu vooral liefde en diepe vriendschap voor mij. Maar dat is voor mij niet genoeg. Als ik nou 70 was geweest misschien. Maar ik wil ook nog steeds de vrouw zijn waarvan zijn vuurtje harder gaat branden. Misschien niet zo vaak of hard als vroeger. Maar het moet zeker niet gedoofd zijn.
En verder weet ik nu niet goed wat ik wel of niet moet doen. De kinderen zijn er niet, want allebei ook op vakantie. Maar ik weet nu al dat ik me klote ga voelen als mijn man over drie weken weer gaat werken en tegenover zijn collega zit.
En ik heb hem gezegd dat hij iemand (psycholoog ofzo) moet zoeken waar hij dat soort gevoelens mee gaat bespreken. Om erachter te komen wat hij nu wil en voelt en of hij denkt dat het gevoel voor mij nog terug kan komen. Want hij voelt nu vooral liefde en diepe vriendschap voor mij. Maar dat is voor mij niet genoeg. Als ik nou 70 was geweest misschien. Maar ik wil ook nog steeds de vrouw zijn waarvan zijn vuurtje harder gaat branden. Misschien niet zo vaak of hard als vroeger. Maar het moet zeker niet gedoofd zijn.
En verder weet ik nu niet goed wat ik wel of niet moet doen. De kinderen zijn er niet, want allebei ook op vakantie. Maar ik weet nu al dat ik me klote ga voelen als mijn man over drie weken weer gaat werken en tegenover zijn collega zit.
vrijdag 20 juli 2018 om 20:16
Inderdaad. Dit kan juist goed zijn voor jullie samen. Neem de tijd om bij elkaar te zijn, met elkaar te praten en wat quality time samen.
Laat de telefoons uit.
Apart gaan slapen en leven maakt het er niet beter op. Samen weggaan (misschien) wel.
vrijdag 20 juli 2018 om 20:19
diyer schreef: ↑20-07-2018 19:44Niks. Hij wil voor mij en onze relatie vechten en zegt ook niks met haar gedaan te hebben, behalve dan veel en persoonlijk te appen. Hij vindt haar aantrekkelijk, maar zegt dat hij nooit over de schreef is gegaan. En dat geloof ik ook. Zo'n type is het namelijk niet.
Dan is samen weggaan denk ik juist wel een goed idee. Maar zonder afleidingen (telefoons, laptops ect.) en samen praten en vechten voor elkaar.
