Kinderen
alle pijlers
Bevallen: Thuis of Ziekenhuis?
donderdag 12 maart 2009 om 15:34
Waarom koos jij voor een thuisbevalling? Of voor een ziekenhuisbevalling?
Ik ben erg benieuwd hoe&waarom je die keuze hebt gemaakt?
Was jou keuze afhankelijk van een eerdere bevalling? Of een gevoel?
Het gaat mij met name om hóe de keuze is gemaakt. Bijvoorbeeld dat in jou omgeving iedereen thuis bevalt en jij dus ook.. (Noem maar wat.)
Heeft de bevalling daar ook uiteindelijk plaatsgevonden?
Ik ben nu zwanger van derde. Ik twijfel. Ziekenhuis? Of toch thuis?
Mijn *gevoel* zegt dat dit een thuisbevalling gaat worden. Maar goed, dat is een gevoel. En die kan ik momenteel niet echt vertrouwen.
Ik heb gekozen voor een ziekenhuisbevalling. Eigenlijk omdat vriend dit graag wil. Ik ook wel, maar ook weer niet.
Ik ben gewoon benieuwd naar de verhalen zeg maar.
En misschien word het wel een medische indicatie maar de uitzonderingen bedoel ik nu niet.
Ik ben erg benieuwd hoe&waarom je die keuze hebt gemaakt?
Was jou keuze afhankelijk van een eerdere bevalling? Of een gevoel?
Het gaat mij met name om hóe de keuze is gemaakt. Bijvoorbeeld dat in jou omgeving iedereen thuis bevalt en jij dus ook.. (Noem maar wat.)
Heeft de bevalling daar ook uiteindelijk plaatsgevonden?
Ik ben nu zwanger van derde. Ik twijfel. Ziekenhuis? Of toch thuis?
Mijn *gevoel* zegt dat dit een thuisbevalling gaat worden. Maar goed, dat is een gevoel. En die kan ik momenteel niet echt vertrouwen.
Ik heb gekozen voor een ziekenhuisbevalling. Eigenlijk omdat vriend dit graag wil. Ik ook wel, maar ook weer niet.
Ik ben gewoon benieuwd naar de verhalen zeg maar.
En misschien word het wel een medische indicatie maar de uitzonderingen bedoel ik nu niet.
donderdag 12 maart 2009 om 16:21
Ik heb de twijfels die ik had toen met mijn verloskundige besproken. Dus die wist ervan. Wij hebben toen ook afgesproken dat ik thuis zou gaan beginnen en zij het goed in de gaten zou houden en we dan altijd nog naar het ziekenhuis zouden kunnen gaan als ik dat aangaf of sowieso als zij dacht dat dat nodig was.
donderdag 12 maart 2009 om 16:24
quote:RosieRo schreef op 12 maart 2009 @ 15:49:
precies, en je hebt geen regeltjes van het ziekenhuis over bezoek en waar je baby mag slapen etc..
heb gewoon midden in de nacht bezoek gehad na de bevalling, en daarna een gat in de dag geslapen.Als in het ziekenhuis alles goed gaat, mag je gelijk naar huis hoor.
precies, en je hebt geen regeltjes van het ziekenhuis over bezoek en waar je baby mag slapen etc..
heb gewoon midden in de nacht bezoek gehad na de bevalling, en daarna een gat in de dag geslapen.Als in het ziekenhuis alles goed gaat, mag je gelijk naar huis hoor.
donderdag 12 maart 2009 om 16:29
Beide keren geen keus gehad. De eerste was een stuiterkindje en een ks en de tweede moest wel ivm de ks. Thuis lijkt me fijner hoor.
De bevalling was prima. Ik vond het bed bijvoorbeeld wel erg prettig, dat was lekker hard enzo. Maar verder ben je toch overgeleverd aan de grillen van het ziekenhuis. Bezoekuren enzo.
Ik zou bij de eerste in eerste instantie thuis bevallen. Wilde gewoon op ons bed bevallen. Achteraf gezien had me dat niet echt prettig geleken omdat dat toch niet zo lekker bevalt als een bevallingsbed.
De bevalling was prima. Ik vond het bed bijvoorbeeld wel erg prettig, dat was lekker hard enzo. Maar verder ben je toch overgeleverd aan de grillen van het ziekenhuis. Bezoekuren enzo.
Ik zou bij de eerste in eerste instantie thuis bevallen. Wilde gewoon op ons bed bevallen. Achteraf gezien had me dat niet echt prettig geleken omdat dat toch niet zo lekker bevalt als een bevallingsbed.
donderdag 12 maart 2009 om 16:47
Sanmi, ja, ik vind een bevallingsbed ook fijn!
Nadeel van thuis: Ik houd dr niet van als zo'n vk zich niet thuis voelt. Of aan het zoeken is naar wat waar ligt. Hoewel dat onzin is aangezien alles wel klaar zou liggen. Maar ik weet ook niet of ik me thuis kan 'laten gaan..?'
Of dat ik het gevoel krijg dat de VK 'op bezoek' is......
Hmm waarschijnlijk zijn het allemaal belachelijke hersenspinsels..maar toch hé.
Nadeel van thuis: Ik houd dr niet van als zo'n vk zich niet thuis voelt. Of aan het zoeken is naar wat waar ligt. Hoewel dat onzin is aangezien alles wel klaar zou liggen. Maar ik weet ook niet of ik me thuis kan 'laten gaan..?'
Of dat ik het gevoel krijg dat de VK 'op bezoek' is......
Hmm waarschijnlijk zijn het allemaal belachelijke hersenspinsels..maar toch hé.
donderdag 12 maart 2009 om 16:53
Heb zelf nog geen ervaring, maar mocht het eenmaal zover zijn zou ik ook kiezen (wanneer mogelijk natuurlijk) voor een thuisbevalling.
Heb pas een dagje meegelopen op de verloskamers. Het liefst wil de afdeling dan wel dat je binnen een uurtje of drie weer weg bent. Denk ook wel dat je naar huis wil, maar omdat je daar bent moet je dus douchen, hup gewone kleren, spullen bij elkaar pakken, ziekenhuis door, de auto in en dan thuis nog weer gaan settelen. Lijkt me vreselijk, omdat je je volgens mij niet superfit voelt na een bevalling.
Bij een thuisbevalling ga je onder de douche en 5 minuten later lig je lekker in je schone eigen bed en hoef je nergens meer heen, alleen maar genieten van je pasgeboren kindje, heerlijk!
Heb pas een dagje meegelopen op de verloskamers. Het liefst wil de afdeling dan wel dat je binnen een uurtje of drie weer weg bent. Denk ook wel dat je naar huis wil, maar omdat je daar bent moet je dus douchen, hup gewone kleren, spullen bij elkaar pakken, ziekenhuis door, de auto in en dan thuis nog weer gaan settelen. Lijkt me vreselijk, omdat je je volgens mij niet superfit voelt na een bevalling.
Bij een thuisbevalling ga je onder de douche en 5 minuten later lig je lekker in je schone eigen bed en hoef je nergens meer heen, alleen maar genieten van je pasgeboren kindje, heerlijk!
donderdag 12 maart 2009 om 17:10
Je voelt je inderdaad verre van fit na een bevalling, maar gelukkig bestaan er verpleegkundigen die je netjes in een rolstoel hijsen en je tot aan de deur van het ziekenhuis rollen, terwijl manlief de auto voor de deur parkeert (om je vervolgens daar weer in te hijsen )
Ik vond dat niet erg hoor, voelde wel zwabberig, maar heb dat niet als "vreselijk" ervaren.
Ik vond dat niet erg hoor, voelde wel zwabberig, maar heb dat niet als "vreselijk" ervaren.
donderdag 12 maart 2009 om 17:10
Ik ben de eerste keer thuisbevallen. We zouden naar het ziekenhuis gaan, maar het ging zo snel, dat we daar geen tijd meer voor hadden. Ik vond het achteraf echt heerlijk om thuis te zijn gebleven. Heel relaxed allemaal.
Deze keer wil ik in principe weer thuisbevallen (liefst vandaag nog, haha). De verloskundigen van mijn praktijk denken ook allemaal dat ik deze keer het ziekenhuis niet haal en hebben me zelfs al helemaal uitgelegd wat ik moet doen als zij er zelf niet eens op tijd bij kunnen zijn. Blijkbaar verwachten ze deze keer echt een stortbevalling.
Maar ik zou het ook niet zo heel erg vinden om naar het ziekenhuis te gaan, alleen liever niet met dikke weeën in de auto. Dat lijkt me echt vreselijk.
Deze keer wil ik in principe weer thuisbevallen (liefst vandaag nog, haha). De verloskundigen van mijn praktijk denken ook allemaal dat ik deze keer het ziekenhuis niet haal en hebben me zelfs al helemaal uitgelegd wat ik moet doen als zij er zelf niet eens op tijd bij kunnen zijn. Blijkbaar verwachten ze deze keer echt een stortbevalling.
Maar ik zou het ook niet zo heel erg vinden om naar het ziekenhuis te gaan, alleen liever niet met dikke weeën in de auto. Dat lijkt me echt vreselijk.
..
donderdag 12 maart 2009 om 17:24
quote:Liv schreef op 12 maart 2009 @ 17:10:
Oh, en het is echt niet: "hup douchen, hup aankleden", das echt zwaar overdreven.
Het mág wel, maar het hoeft niet, is mijn ervaring.
Zoon werd dus om 3.16 geboren en om 5.30 waren we thuis. Maar ik had ook de hele nacht mogen blijven om na het ontbijt te vertrekken, als ik dat liever had gewild.
Oh, en het is echt niet: "hup douchen, hup aankleden", das echt zwaar overdreven.
Het mág wel, maar het hoeft niet, is mijn ervaring.
Zoon werd dus om 3.16 geboren en om 5.30 waren we thuis. Maar ik had ook de hele nacht mogen blijven om na het ontbijt te vertrekken, als ik dat liever had gewild.
Loretta is De Mol. Punt.
donderdag 12 maart 2009 om 19:49
Bij de 1e maakte het me niet veel uit. Ik heb niet bewust voor een ziekenhuisbevalling gekozen, als het nodig was of ik het wilde, zouden we er altijd nog heen kunnen was mijn idee.
Uiteindelijk ben ik in het ziekenhuis bevallen, met gillende sirenes er heen gebracht omdat zoon in vruchtwater gepoept had, hartje niet zo sterk meer klonk en ik al persweeen had. Daar dus uiteindelijk bevallen en dat vond ik prima. Helaas moest mijn zoon blijven, en ik bleef dus ook. Dat was niet fijn.
Bij de 2e maakte het me weer niet uit. Ik wist nu dat een ziekenhuisbevalling niet erg zou zijn, maar ik wist wel dat het na afloop allemaal niet zo relaxt is als thuis. Diep in mijn hart wilde ik wel graag thuis bevallen. (En heel stiekem dacht ik ook: als ik in het ziekenhuis beval dan willen ze dit kindje daar misschien ook weer houden en dat wil ik niet!).
De 2e werd geboren 2 uur nadat de weeen begonnen, en uiteindelijk een half uur nadat de vk had geconstateerd dat ik 1cm ontsluiting had. Als ik had gewild had ik niet eens meer naar het ziekenhuis gekund! En achteraf gezien heb ik die thuisbevalling als zoveel prettiger ervaren. Niet alleen omdat de bevalling fijner was, en ook de kraamtijd, maar gewoon omdat je na de bevalling doucht onder je eigen douche en daarna weer je eigen schone bed in duikt. Je hoeft niet vervoert te worden, baby wordt gelijk in het eigen bedje gelegd en hoeft daar niet meer uit. Ik vond het echt stukken relaxter zo en zou zelf iedereen aanraden om te proberen thuis te bevallen.
Ik had niet het gevoel dat de vk bij me op bezoek was. Daar denk je op dat moment niet aan . Wel bemoeide ik me na de bevalling werkelijk overal mee. Als een koningin zat ik in mijn bed mijn vriend te dirigeren wat hij moest doen, dat hij thee moest zetten, enzovoort....
Uiteindelijk ben ik in het ziekenhuis bevallen, met gillende sirenes er heen gebracht omdat zoon in vruchtwater gepoept had, hartje niet zo sterk meer klonk en ik al persweeen had. Daar dus uiteindelijk bevallen en dat vond ik prima. Helaas moest mijn zoon blijven, en ik bleef dus ook. Dat was niet fijn.
Bij de 2e maakte het me weer niet uit. Ik wist nu dat een ziekenhuisbevalling niet erg zou zijn, maar ik wist wel dat het na afloop allemaal niet zo relaxt is als thuis. Diep in mijn hart wilde ik wel graag thuis bevallen. (En heel stiekem dacht ik ook: als ik in het ziekenhuis beval dan willen ze dit kindje daar misschien ook weer houden en dat wil ik niet!).
De 2e werd geboren 2 uur nadat de weeen begonnen, en uiteindelijk een half uur nadat de vk had geconstateerd dat ik 1cm ontsluiting had. Als ik had gewild had ik niet eens meer naar het ziekenhuis gekund! En achteraf gezien heb ik die thuisbevalling als zoveel prettiger ervaren. Niet alleen omdat de bevalling fijner was, en ook de kraamtijd, maar gewoon omdat je na de bevalling doucht onder je eigen douche en daarna weer je eigen schone bed in duikt. Je hoeft niet vervoert te worden, baby wordt gelijk in het eigen bedje gelegd en hoeft daar niet meer uit. Ik vond het echt stukken relaxter zo en zou zelf iedereen aanraden om te proberen thuis te bevallen.
Ik had niet het gevoel dat de vk bij me op bezoek was. Daar denk je op dat moment niet aan . Wel bemoeide ik me na de bevalling werkelijk overal mee. Als een koningin zat ik in mijn bed mijn vriend te dirigeren wat hij moest doen, dat hij thee moest zetten, enzovoort....
donderdag 12 maart 2009 om 19:53
Ik heb ervoor gekozen om in het ziekenhuis te bevallen. Die keuze heb ik al láng geleden gemaakt, toen ik regelmatig op m'n moeders werk in een tyltylcentrum kwam.
Ik heb het als erg prettig ervaren. Ik heb zowel thuis als in het ziekenhuis de hele tijd onder de douche gezeten, dat was daar geen probleem. Er was een verpleegster die af en toe even kwam kijken (mijn verlokundige lag ergens in een lege kamer te slapen
), dus ik ben bijna de hele tijd alleen met mijn man geweest. Wel met de geruststelling van het alarmknopje vlak naast me. Tijdens de bevalling waren alleen de vk en diezelfde verpleegster aanwezig.
Ik hoefde dus niet aan een ctg, had mijn TENS rustig kunnen gebruiken als ik het niet zo'n onding had gevonden en heb geen last gehad van drukte rond mijn bed. Ik vond het perfect en volgende keer wil ik het weer net zo.
Het enige nadeel is wel het in de auto moeten met weeen, dat vond ik idd erg vervelend. Nou woon ik vlak bij het ziekenhuis, maar als je dan een uur moet rijden is dat wel erg lang. Aan de andere kant, als je tijdens het persen alsnog moet, zit je met persweeen in die auto. Das nog erger!
Ik heb het als erg prettig ervaren. Ik heb zowel thuis als in het ziekenhuis de hele tijd onder de douche gezeten, dat was daar geen probleem. Er was een verpleegster die af en toe even kwam kijken (mijn verlokundige lag ergens in een lege kamer te slapen
), dus ik ben bijna de hele tijd alleen met mijn man geweest. Wel met de geruststelling van het alarmknopje vlak naast me. Tijdens de bevalling waren alleen de vk en diezelfde verpleegster aanwezig.Ik hoefde dus niet aan een ctg, had mijn TENS rustig kunnen gebruiken als ik het niet zo'n onding had gevonden en heb geen last gehad van drukte rond mijn bed. Ik vond het perfect en volgende keer wil ik het weer net zo.
Het enige nadeel is wel het in de auto moeten met weeen, dat vond ik idd erg vervelend. Nou woon ik vlak bij het ziekenhuis, maar als je dan een uur moet rijden is dat wel erg lang. Aan de andere kant, als je tijdens het persen alsnog moet, zit je met persweeen in die auto. Das nog erger!
donderdag 12 maart 2009 om 20:26
De 1e keer in het ziekenhuis bevallen omdat dochter in stuit lag en ik niet thuis mocht bevallen. De 2e keer wel thuis bevallen. Het bevallen zelf vond ik niet zo'n groot verschil, ik was totaal niet met mijn omgeving bezig. Het grootste verschil vond ik zitten in na de bevalling. Thuis idd. onder mijn eigen douche en daarna in mijn eigen schone bedje, met dochter lekker bij me in bed.
En in het ziekenhuis mocht ik niet douchen, maar werd gewassen, dochter in een bedje naast me. Midden in de nacht naar een zaal en ik stuiterend van de adrenaline van een snelle bevalling. Manlief naar huis en daar heb ik een hele nacht wakker gelegen met dochter naast me, op een kamer waar iedereen sliep. Ik was zo blij toen ik naar huis mocht.
En in het ziekenhuis mocht ik niet douchen, maar werd gewassen, dochter in een bedje naast me. Midden in de nacht naar een zaal en ik stuiterend van de adrenaline van een snelle bevalling. Manlief naar huis en daar heb ik een hele nacht wakker gelegen met dochter naast me, op een kamer waar iedereen sliep. Ik was zo blij toen ik naar huis mocht.
donderdag 12 maart 2009 om 20:49
Ik heb gekozen voor een ziekenhuisbevalling omdat ik me daar veiliger voelde dan thuis. Achteraf een goede keuze, want mijn zoon was een sterrekijkertje waardoor hij niet goed het geboortekanaal in 'zakte' (uhh, hoe heet dat officieel?) en daar kwam de vk pas achter nadat ze een echo had gemaakt en toen was de bevalling dus al begonnen. Verderop in de bevalling daalde mijn zoon's harstslag telkens, waardoor uiteindelijk de gyn met de vacuümpomp er aan te pas is gekomen. Toen mijn zoon eenmaal geboren was bleek dat de navelstreng om zijn nek zat, wat verklaarde dat zijn hartslag telkens zo daalde. Al met al was het een zeer medische bevalling, die thuis niet had kunnen plaatsvinden. Ik was heel blij dat ik al in het ziekenhuis was toen dit alles begon.
Overigens heb ik in het ziekenhuis ook uren onder de douche gezeten, er is hartstikke goed voor me gezorgd, alleen het is niet 'eigen'. Wel eens met wat hier meer is gezegd: na afloop van de bevalling had het me heerlijk gelegen lekker mijn eigen bed in te kunnen duiken. Maar nee, het was 4 uur 's nachts, mijn man ging naar huis en ik naar de zaal. Jammer, maar ik was allang blij dat ik mijn zoon op de wereld had gezet en de volgende dag naar huis was ook heerlijk.
Succes met je beslissing TO! En met je bevalling
Overigens heb ik in het ziekenhuis ook uren onder de douche gezeten, er is hartstikke goed voor me gezorgd, alleen het is niet 'eigen'. Wel eens met wat hier meer is gezegd: na afloop van de bevalling had het me heerlijk gelegen lekker mijn eigen bed in te kunnen duiken. Maar nee, het was 4 uur 's nachts, mijn man ging naar huis en ik naar de zaal. Jammer, maar ik was allang blij dat ik mijn zoon op de wereld had gezet en de volgende dag naar huis was ook heerlijk.
Succes met je beslissing TO! En met je bevalling
donderdag 12 maart 2009 om 20:57
Ik wilde heel graag in het ziekenhuis bevallen, vooral omdat mijn nichtje direct na haar geboorte onder het mes moest. (ze had in het vruchtwater gepoept en in haar longen gekregen)
Maar mijn bevalling ging zo snel dat ik gelijk kon persen toen de VK er was.
Het ziekenhuis heb ik dus nooit gehaald.
Achteraf was het heerlijk om thuis te bevallen!
Succes met je keuze.
Maar mijn bevalling ging zo snel dat ik gelijk kon persen toen de VK er was.
Het ziekenhuis heb ik dus nooit gehaald.
Achteraf was het heerlijk om thuis te bevallen!
Succes met je keuze.
noppes
donderdag 12 maart 2009 om 21:13
Wilde bij alle twee naar het ziekenhuis. Nicht van me had een thuisbevalling die niet verliep zoals het hoorde, waardoor zuurstofgebrek bij de baby. Moesten alsnog met ambulance naar t ziekenhuis.
Ik kon pas in het ziekenhuis ontspannen (vooral bij de eerste) en opeens ging de ontsluiting een stuk vlotter dan thuis.
Ik kon pas in het ziekenhuis ontspannen (vooral bij de eerste) en opeens ging de ontsluiting een stuk vlotter dan thuis.
donderdag 12 maart 2009 om 21:42
Bij de eerste medische indicatie, dus in het ziekenhuis. Beviel niet zo goed, vooral niet door het gekrijs van de andere vrouwen en het slechte bed. Mocht een paar uur na de bevalling naar huis.
Bij de tweede thuis bevallen, beviel prima. Lekker dat je gewoon in bed kunt blijven na de bevalling, en ook leuk om de oudste in zijn eigen huis met de nieuwe aanwist kennis te laten maken. Betere ervaring dus.
Maar toen kwam de derde, in het ziekenhuis waar ik al opgenomen was wegens een zwangerschapsvergiftiging. Direct nadat hij geboren was, kreeg ik een nabloeding, en het duurde lang totdat die gestelpt was. En eerlijk gezegd was het best eng, door de hectiek en door al het bloed dat je voelt weglopen. En hoewel mijn tweede bevalling dus het prettigste was, zou ik het nooit meer aandurven om thuis te bevallen.
Bij de tweede thuis bevallen, beviel prima. Lekker dat je gewoon in bed kunt blijven na de bevalling, en ook leuk om de oudste in zijn eigen huis met de nieuwe aanwist kennis te laten maken. Betere ervaring dus.
Maar toen kwam de derde, in het ziekenhuis waar ik al opgenomen was wegens een zwangerschapsvergiftiging. Direct nadat hij geboren was, kreeg ik een nabloeding, en het duurde lang totdat die gestelpt was. En eerlijk gezegd was het best eng, door de hectiek en door al het bloed dat je voelt weglopen. En hoewel mijn tweede bevalling dus het prettigste was, zou ik het nooit meer aandurven om thuis te bevallen.
donderdag 12 maart 2009 om 22:00
donderdag 12 maart 2009 om 22:13
Had vooraf besloten in het ziekenhuis te bevallen, bij de eerste werd het medische indicatie op medische indicatie, thuis begonnen verloskundige prikt vliezen, vruchtwater gepoept dus werd medische indicatie, toen bleek dat hij verkeerd lag, randje, uren tobben, persweeen hebbe en die tegen moeten houden, toen kreeg baby het benauwd, toen moest er geperst worden zonder persweeen, totaal ruptuur, en uiteindelijk een placenta die niet kwam.
Tweede kind weer voor ziekenhuis gekozen, verloskundige gebeld toen ik al regelmatig weeen had, die dacht waarschijnlijk eerste lange bevalling deze valt er ook niet uit, die kwam dus toen bleek dat ik al 9 cm had dus thuis bevallen, bevalling heel snel zonder complicaties, enige spanning was de placenta die niet spontaan kwam, maar na twee spuiten veel duwen/trekken en ervarenheid verloskundige kwam de placenta na 56 minuten, (1 uur is ziekenhuis), was het enige spannende bij deze bevalling, en was dus heerlijk in eigen bed, oudste kind wat niet opgehaald hoefde worden, heerlijk douchen etc in mijn eigen huis. Zo'n bevalling gun je ieder!
Tweede kind weer voor ziekenhuis gekozen, verloskundige gebeld toen ik al regelmatig weeen had, die dacht waarschijnlijk eerste lange bevalling deze valt er ook niet uit, die kwam dus toen bleek dat ik al 9 cm had dus thuis bevallen, bevalling heel snel zonder complicaties, enige spanning was de placenta die niet spontaan kwam, maar na twee spuiten veel duwen/trekken en ervarenheid verloskundige kwam de placenta na 56 minuten, (1 uur is ziekenhuis), was het enige spannende bij deze bevalling, en was dus heerlijk in eigen bed, oudste kind wat niet opgehaald hoefde worden, heerlijk douchen etc in mijn eigen huis. Zo'n bevalling gun je ieder!
vrijdag 13 maart 2009 om 09:25
vrijdag 13 maart 2009 om 10:05
Beide keren wilde ik in het kraamhotel bevallen, beide keren was ik blij dat ik daar was. Bij de eerste uiteindelijk overgebracht naar de verloskamers en is het een vacuumverlossing geworden. De tweede heeft z'n navelstreng om zijn nek gehad, ze hebben hem zuurstof moeten toedienen en hartmassage moeten geven. Dus de kinderarts was er ook zo bij (gelukkig was alles goed).
