
Het is net uit
donderdag 12 maart 2009 om 15:17
Ik moet dit even kwijt, dus niemand hoeft perse te reageren, ik wil het even van me af schrijven. En misschien mijn verhaal hier neerzetten wanneer ik twijfels of spijt heb.
Mijn vriend heeft net gezegd dat hij de relatie wil beeindigen, omdat alles met mij zo moeilijk gaat. Kan hij gelijk inhebben, maar hij is ook zeker niet makkelijk, ik deed/doe niks meer, want hij is zo jaloers en bezitterig als wat. Maar toch, nu voel ik me nog niet heel verdrietig, maar ik ben bang dat dat straks gaat komen. Ik heb nu nog het domme idee in mijn hoofd dat hij er straks spijt van krijgt, en toch weer terugwil (is al 100x gebeurd namelijk) en dan ben ik weer de softie die daaraan meewerkt. Dat wil ik eigenlijk helemaal niet, maar ook weer wel. Het is echt zo dubbel wat ik voel, en altijd heb gevoeld in deze relatie. Zenuwachtig, verdrietig, bang, maar ook heel blij en gelukkig.
Maargoed, toen hij dus net vertelde dat hij ermee wilde stoppen heb ik gereageerd met, oke. Heel kortaf en dom, ik weet het, maar het heeft geen zin om er steeds tegenin te gaan. Hij heeft het afgesloten met, bedankt voor de verneukte 1,5 jaar, en je was een kutwijf. Ik denk niet dat hij dat meende. Maargoed.
Iemand tips hoe ik een beetje sterker kan worden en door deze periode heen kan komen? Ik voel me nu zo onrustig en ik wil zo graag dat het toch WEER goedkomt, maar aan de andere kant weet ik dat dat niet goed voor me is. Hij is veel te dominant voor mij. Pff, ik weet het niet meer.
Mijn vriend heeft net gezegd dat hij de relatie wil beeindigen, omdat alles met mij zo moeilijk gaat. Kan hij gelijk inhebben, maar hij is ook zeker niet makkelijk, ik deed/doe niks meer, want hij is zo jaloers en bezitterig als wat. Maar toch, nu voel ik me nog niet heel verdrietig, maar ik ben bang dat dat straks gaat komen. Ik heb nu nog het domme idee in mijn hoofd dat hij er straks spijt van krijgt, en toch weer terugwil (is al 100x gebeurd namelijk) en dan ben ik weer de softie die daaraan meewerkt. Dat wil ik eigenlijk helemaal niet, maar ook weer wel. Het is echt zo dubbel wat ik voel, en altijd heb gevoeld in deze relatie. Zenuwachtig, verdrietig, bang, maar ook heel blij en gelukkig.
Maargoed, toen hij dus net vertelde dat hij ermee wilde stoppen heb ik gereageerd met, oke. Heel kortaf en dom, ik weet het, maar het heeft geen zin om er steeds tegenin te gaan. Hij heeft het afgesloten met, bedankt voor de verneukte 1,5 jaar, en je was een kutwijf. Ik denk niet dat hij dat meende. Maargoed.
Iemand tips hoe ik een beetje sterker kan worden en door deze periode heen kan komen? Ik voel me nu zo onrustig en ik wil zo graag dat het toch WEER goedkomt, maar aan de andere kant weet ik dat dat niet goed voor me is. Hij is veel te dominant voor mij. Pff, ik weet het niet meer.
donderdag 12 maart 2009 om 15:25
Waarom zou je willen dat het weer goedkomt? Volledig los van jou of jullie relatie is iemand die zegt 'Bedankt voor de verneukte 1,5 jaar, en je was een kutwijf' niet helemaal goed bij zijn pinda. Hij was uit vrije wil bij jou, dus als er 1,5 jaar van zijn leven verpruts is, dan is dat ZIJN schuld.
Misschien houdt de gedachte dat na zo'n kerel bijna iedere man een verademing zal zijn je tegen om ooit nog in zijn praatjes te trappen. Want dit...
Misschien houdt de gedachte dat na zo'n kerel bijna iedere man een verademing zal zijn je tegen om ooit nog in zijn praatjes te trappen. Want dit...

donderdag 12 maart 2009 om 15:27
quote:Britney86 schreef op 12 maart 2009 @ 15:17:
Ik moet dit even kwijt, dus niemand hoeft perse te reageren, ik wil het even van me af schrijven. En misschien mijn verhaal hier neerzetten wanneer ik twijfels of spijt heb.
Mijn vriend heeft net gezegd dat hij de relatie wil beeindigen, omdat alles met mij zo moeilijk gaat. Kan hij gelijk inhebben, maar hij is ook zeker niet makkelijk, ik deed/doe niks meer, want hij is zo jaloers en bezitterig als wat. Maar toch, nu voel ik me nog niet heel verdrietig, maar ik ben bang dat dat straks gaat komen. Ik heb nu nog het domme idee in mijn hoofd dat hij er straks spijt van krijgt, en toch weer terugwil (is al 100x gebeurd namelijk) en dan ben ik weer de softie die daaraan meewerkt. Dat wil ik eigenlijk helemaal niet, maar ook weer wel. Het is echt zo dubbel wat ik voel, en altijd heb gevoeld in deze relatie. Zenuwachtig, verdrietig, bang, maar ook heel blij en gelukkig.
Maargoed, toen hij dus net vertelde dat hij ermee wilde stoppen heb ik gereageerd met, oke. Heel kortaf en dom, ik weet het, maar het heeft geen zin om er steeds tegenin te gaan. Hij heeft het afgesloten met, bedankt voor de verneukte 1,5 jaar, en je was een kutwijf. Ik denk niet dat hij dat meende. Maargoed.
Iemand tips hoe ik een beetje sterker kan worden en door deze periode heen kan komen? Ik voel me nu zo onrustig en ik wil zo graag dat het toch WEER goedkomt, maar aan de andere kant weet ik dat dat niet goed voor me is. Hij is veel te dominant voor mij. Pff, ik weet het niet meer.Meid, bel wat vriendinnen op, huil uit, praat erover, maar ban hem uit je leven. Ongeacht of hij het meent of niet, zoiets zeg je niet tegen je (ex)vriendin. En neem hem niet terug, je weet zelf ook dat hij niet goed voor je is. Even doorbijten, dan ben je er vanaf.
Ik moet dit even kwijt, dus niemand hoeft perse te reageren, ik wil het even van me af schrijven. En misschien mijn verhaal hier neerzetten wanneer ik twijfels of spijt heb.
Mijn vriend heeft net gezegd dat hij de relatie wil beeindigen, omdat alles met mij zo moeilijk gaat. Kan hij gelijk inhebben, maar hij is ook zeker niet makkelijk, ik deed/doe niks meer, want hij is zo jaloers en bezitterig als wat. Maar toch, nu voel ik me nog niet heel verdrietig, maar ik ben bang dat dat straks gaat komen. Ik heb nu nog het domme idee in mijn hoofd dat hij er straks spijt van krijgt, en toch weer terugwil (is al 100x gebeurd namelijk) en dan ben ik weer de softie die daaraan meewerkt. Dat wil ik eigenlijk helemaal niet, maar ook weer wel. Het is echt zo dubbel wat ik voel, en altijd heb gevoeld in deze relatie. Zenuwachtig, verdrietig, bang, maar ook heel blij en gelukkig.
Maargoed, toen hij dus net vertelde dat hij ermee wilde stoppen heb ik gereageerd met, oke. Heel kortaf en dom, ik weet het, maar het heeft geen zin om er steeds tegenin te gaan. Hij heeft het afgesloten met, bedankt voor de verneukte 1,5 jaar, en je was een kutwijf. Ik denk niet dat hij dat meende. Maargoed.
Iemand tips hoe ik een beetje sterker kan worden en door deze periode heen kan komen? Ik voel me nu zo onrustig en ik wil zo graag dat het toch WEER goedkomt, maar aan de andere kant weet ik dat dat niet goed voor me is. Hij is veel te dominant voor mij. Pff, ik weet het niet meer.Meid, bel wat vriendinnen op, huil uit, praat erover, maar ban hem uit je leven. Ongeacht of hij het meent of niet, zoiets zeg je niet tegen je (ex)vriendin. En neem hem niet terug, je weet zelf ook dat hij niet goed voor je is. Even doorbijten, dan ben je er vanaf.
donderdag 12 maart 2009 om 15:29
Je weet het zelf al heh: deze relatie is niet goed voor je. Hij beperkt je in de vrijheid en geluk. Soms ben je blij en gelukkig omdat hij weer even aardig is dan dan denk jij: zie je wel: hij is wel goed voor me. Tot het volgende voorval. Focus je even alleen op de negatieve kanten, anders ben je straks weer in deze relatie verwikkeld. Ik hoop dat je iemand hebt om mee te praten.
donderdag 12 maart 2009 om 15:31
Lastig voor je zeg. Zeker die laatste opmerking is niet hoe je zou willen dat een relatie zal eindigen.
Heel veel sterkte en probeer hem ook af te sluiten voor jezelf. Denk dat je wel beter kan krijgen en moet willen.
Heel veel sterkte en probeer hem ook af te sluiten voor jezelf. Denk dat je wel beter kan krijgen en moet willen.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
donderdag 12 maart 2009 om 15:33
donderdag 12 maart 2009 om 15:37
quote:Britney86 schreef op 12 maart 2009 @ 15:17:
Iemand tips hoe ik een beetje sterker kan worden en door deze periode heen kan komen? Ik voel me nu zo onrustig en ik wil zo graag dat het toch WEER goedkomt, maar aan de andere kant weet ik dat dat niet goed voor me is. Hij is veel te dominant voor mij. Pff, ik weet het niet meer.
Ga na wat JIJ wilt van een relatie. Ik geloof niet dat dat is wat je had, zeker niet op de lange termijn. Met die gedachte moet je toch echt voor jezelf en jouw toekomst kiezen, al dan niet hij je terug wil- dat doet er eigenlijk niet toe.
Kaatje geeft al vrij goede tips: zoek vriendinnen op. Zelf kan ik nog toevoegen: ga doen wat je leuk vindt, heb even gewoon tijd voor jezelf en lol in je leven.
Iemand tips hoe ik een beetje sterker kan worden en door deze periode heen kan komen? Ik voel me nu zo onrustig en ik wil zo graag dat het toch WEER goedkomt, maar aan de andere kant weet ik dat dat niet goed voor me is. Hij is veel te dominant voor mij. Pff, ik weet het niet meer.
Ga na wat JIJ wilt van een relatie. Ik geloof niet dat dat is wat je had, zeker niet op de lange termijn. Met die gedachte moet je toch echt voor jezelf en jouw toekomst kiezen, al dan niet hij je terug wil- dat doet er eigenlijk niet toe.
Kaatje geeft al vrij goede tips: zoek vriendinnen op. Zelf kan ik nog toevoegen: ga doen wat je leuk vindt, heb even gewoon tijd voor jezelf en lol in je leven.
donderdag 12 maart 2009 om 15:53
Jullie hebben allemaal gelijk, en de reacties maken me ook wel sterker! Hartstikke lief.
Ik weet diep van binnen wel dat hij geen leuk persoon is, zal hij misschien wel zijn, maar niet voor mij. Voor een vrouw die beter van zich af kan bijten waarschijnlijk wel. Maar hij was zo lief voor me.... Moeilijk om alleen aan de negatieve dingen te denken haha. Ik vind het alleen vooral zo moeilijk om te accepteren, omdat ik de laatste tijd zoveel moeite gestoken heb in onze relatie verbeteren. In het begin van onze relatie ging het echt goed, de laatste tijd niet meer echt en dat heb ik nooit kunnen accepteren.
Ik heb inderdaad wel weer zin om dingen te gaan doen, die ik zelf leuk vind! Ik heb al maanden niks meer gedaan, alleen met hem erbij. Dat is er langzaam ingeslopen nu ik erop terugkijk, ik mocht steeds minder dingen doen.
Ik zou zeker graag een paar vriendinnen opbellen en een meidenavondje houden ofzo, maar het probleem is dat ik hier geen vriendinnen heb. Ik woon er pas 2 maanden, en mn vriendinnen wonen aan de andere kant van het land. Over 2 weken hebben we pas weer meidenavond, ik heb het idee ook wel dat ik hier nu alleen doorheen kom, alleen als ik me straks, en waarschijnlijk is dat vanavond al, weer alleen voel, dan ben ik weer zo makkelijk te beinvloeden en zeker door hem.
Zo, weer even genoeg gezeurd, maar het voelt wel fijn om het iig even hier te kunnen neerzetten!
Ik weet diep van binnen wel dat hij geen leuk persoon is, zal hij misschien wel zijn, maar niet voor mij. Voor een vrouw die beter van zich af kan bijten waarschijnlijk wel. Maar hij was zo lief voor me.... Moeilijk om alleen aan de negatieve dingen te denken haha. Ik vind het alleen vooral zo moeilijk om te accepteren, omdat ik de laatste tijd zoveel moeite gestoken heb in onze relatie verbeteren. In het begin van onze relatie ging het echt goed, de laatste tijd niet meer echt en dat heb ik nooit kunnen accepteren.
Ik heb inderdaad wel weer zin om dingen te gaan doen, die ik zelf leuk vind! Ik heb al maanden niks meer gedaan, alleen met hem erbij. Dat is er langzaam ingeslopen nu ik erop terugkijk, ik mocht steeds minder dingen doen.
Ik zou zeker graag een paar vriendinnen opbellen en een meidenavondje houden ofzo, maar het probleem is dat ik hier geen vriendinnen heb. Ik woon er pas 2 maanden, en mn vriendinnen wonen aan de andere kant van het land. Over 2 weken hebben we pas weer meidenavond, ik heb het idee ook wel dat ik hier nu alleen doorheen kom, alleen als ik me straks, en waarschijnlijk is dat vanavond al, weer alleen voel, dan ben ik weer zo makkelijk te beinvloeden en zeker door hem.
Zo, weer even genoeg gezeurd, maar het voelt wel fijn om het iig even hier te kunnen neerzetten!
donderdag 12 maart 2009 om 17:14
quote:Britney86 schreef op 12 maart 2009 @ 15:53:
Ik weet diep van binnen wel dat hij geen leuk persoon is, zal hij misschien wel zijn, maar niet voor mij. Voor een vrouw die beter van zich af kan bijten waarschijnlijk wel. Maar hij was zo lief voor me.... Moeilijk om alleen aan de negatieve dingen te denken haha. Ik vind het alleen vooral zo moeilijk om te accepteren, omdat ik de laatste tijd zoveel moeite gestoken heb in onze relatie verbeteren. In het begin van onze relatie ging het echt goed, de laatste tijd niet meer echt en dat heb ik nooit kunnen accepteren.
Ik heb inderdaad wel weer zin om dingen te gaan doen, die ik zelf leuk vind! Ik heb al maanden niks meer gedaan, alleen met hem erbij. Dat is er langzaam ingeslopen nu ik erop terugkijk, ik mocht steeds minder dingen doen.
Ik zou zeker graag een paar vriendinnen opbellen en een meidenavondje houden ofzo, maar het probleem is dat ik hier geen vriendinnen heb. Ik woon er pas 2 maanden, en mn vriendinnen wonen aan de andere kant van het land. Over 2 weken hebben we pas weer meidenavond, ik heb het idee ook wel dat ik hier nu alleen doorheen kom, alleen als ik me straks, en waarschijnlijk is dat vanavond al, weer alleen voel, dan ben ik weer zo makkelijk te beinvloeden en zeker door hem.
Ik zou je vriendinnen zeker bellen en vertellen en ik wil wedden dat een aantal wel een korte termijn meidenavondje willen organiseren hoor. Voor een vriendin met liefdesverdriet is altijd tijd.
Je hebt het goed door: voor jou is hij niet de juiste persoon en je liet je leven heel erg door hem beperken. Dat je van hem steeds minder mocht doen daar ril ik van. Zo werkt een relatie niet, mijn partner hoeft/krijgt van mij geen toestemming en andersom vraag ik er ook niet om. Echt fout hoor, als het zo gaat. Andersom deed hij vast wel waar hij zin in had?
Je bent bang dat hij je weer kan bespelen als je eenzaam bent, dus is het zaak om dat zoveel mogelijk te voorkomen. Dus, er op uit. Ga een cursus doen in je nieuwe woonplaats, of een sport, sluit je aan bij een hardloopclubje, doe vrijwilligerswerk in het plaatselijke ziekenhuis/bejaardentehuis. Niet op de bank zitten, ga erop uit, doe contacten op, praat met anderen en maak jezelf sterk. Kom leuke mensen tegen die je behandelen zoals je behandeld hoort te worden: met respect voor jou ideeen, wensen en grenzen. Als die ex dan weer aan de deur komt morrelen lach je hem vierkant uit.
Succes! (En je kut voelen mag hoor, hoort er bij, maar ik wil je op weg helpen om niet terug te gaan naar iets dat slecht voor je is).
Ik weet diep van binnen wel dat hij geen leuk persoon is, zal hij misschien wel zijn, maar niet voor mij. Voor een vrouw die beter van zich af kan bijten waarschijnlijk wel. Maar hij was zo lief voor me.... Moeilijk om alleen aan de negatieve dingen te denken haha. Ik vind het alleen vooral zo moeilijk om te accepteren, omdat ik de laatste tijd zoveel moeite gestoken heb in onze relatie verbeteren. In het begin van onze relatie ging het echt goed, de laatste tijd niet meer echt en dat heb ik nooit kunnen accepteren.
Ik heb inderdaad wel weer zin om dingen te gaan doen, die ik zelf leuk vind! Ik heb al maanden niks meer gedaan, alleen met hem erbij. Dat is er langzaam ingeslopen nu ik erop terugkijk, ik mocht steeds minder dingen doen.
Ik zou zeker graag een paar vriendinnen opbellen en een meidenavondje houden ofzo, maar het probleem is dat ik hier geen vriendinnen heb. Ik woon er pas 2 maanden, en mn vriendinnen wonen aan de andere kant van het land. Over 2 weken hebben we pas weer meidenavond, ik heb het idee ook wel dat ik hier nu alleen doorheen kom, alleen als ik me straks, en waarschijnlijk is dat vanavond al, weer alleen voel, dan ben ik weer zo makkelijk te beinvloeden en zeker door hem.
Ik zou je vriendinnen zeker bellen en vertellen en ik wil wedden dat een aantal wel een korte termijn meidenavondje willen organiseren hoor. Voor een vriendin met liefdesverdriet is altijd tijd.
Je hebt het goed door: voor jou is hij niet de juiste persoon en je liet je leven heel erg door hem beperken. Dat je van hem steeds minder mocht doen daar ril ik van. Zo werkt een relatie niet, mijn partner hoeft/krijgt van mij geen toestemming en andersom vraag ik er ook niet om. Echt fout hoor, als het zo gaat. Andersom deed hij vast wel waar hij zin in had?
Je bent bang dat hij je weer kan bespelen als je eenzaam bent, dus is het zaak om dat zoveel mogelijk te voorkomen. Dus, er op uit. Ga een cursus doen in je nieuwe woonplaats, of een sport, sluit je aan bij een hardloopclubje, doe vrijwilligerswerk in het plaatselijke ziekenhuis/bejaardentehuis. Niet op de bank zitten, ga erop uit, doe contacten op, praat met anderen en maak jezelf sterk. Kom leuke mensen tegen die je behandelen zoals je behandeld hoort te worden: met respect voor jou ideeen, wensen en grenzen. Als die ex dan weer aan de deur komt morrelen lach je hem vierkant uit.
Succes! (En je kut voelen mag hoor, hoort er bij, maar ik wil je op weg helpen om niet terug te gaan naar iets dat slecht voor je is).
donderdag 12 maart 2009 om 17:18
Waarschijnlijk had hij gehoopt dat je zou huilen en smeken of hij het alsjeblieft niet uit wilde maken en dat je niet zonder hem kon, et cetera, maar je reageerde vrij laconiek en toen kon hij er natuurlijk niet met goed fatsoen op terugkomen. Dat lijkt me nou precies de reden dat hij je nog even een zeer kinderachtige trap na wilde geven.
Ik zou er ook niet raar van kijken als hij met hangende pootjes terugkomt en ik hoop dat je dan sterk genoeg bent om hem niet meer te willen.
Ik zou er ook niet raar van kijken als hij met hangende pootjes terugkomt en ik hoop dat je dan sterk genoeg bent om hem niet meer te willen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 12 maart 2009 om 22:58
Hej Britney!
Als ik dat zo lees dan zit het je echt niet mee wat betreft relaties! Ik vind ook echt dat deze man jou niet verdiend! Als je een relatie beeindigd zou dat meestal toch pijn moeten doen! Maar hij trapt jou alleen maar de grond in... Ontzettend respectloos. Als het verder al een moeizame relatie was waarbij jij helemaal jezelf niet meer kon zijn en je eigen dingen niet kon doen, dan denk ik dat je blij mag zijn dat hij er een punt achter heeft gezet. Als hij je dan toch terug wil en jij wilt dat niet, kan hij alleen maar boos zijn op zichzelf!
Ik zou in elk geval iemand bellen om je verhaal te kunnen doen en je vriendinnen zullen er vast wel voor je zijn. Ook al woon je ver bij hen vandaan, dit weekend gewoon een dag die kant op gaan en wat leuks gaan doen! Verder hoop ik dat je in de toekomst een vriend vindt die lief voor je is, jou (en de dingen die je wilt doen) respecteert en waarmee je fijne seks zult hebben (je weet wel waarom ik dat laatste zeg). Denk daar maar aan als je een zwak moment hebt, er komt echt wel een leuke nieuwe man!
Liefs, Simone
Als ik dat zo lees dan zit het je echt niet mee wat betreft relaties! Ik vind ook echt dat deze man jou niet verdiend! Als je een relatie beeindigd zou dat meestal toch pijn moeten doen! Maar hij trapt jou alleen maar de grond in... Ontzettend respectloos. Als het verder al een moeizame relatie was waarbij jij helemaal jezelf niet meer kon zijn en je eigen dingen niet kon doen, dan denk ik dat je blij mag zijn dat hij er een punt achter heeft gezet. Als hij je dan toch terug wil en jij wilt dat niet, kan hij alleen maar boos zijn op zichzelf!
Ik zou in elk geval iemand bellen om je verhaal te kunnen doen en je vriendinnen zullen er vast wel voor je zijn. Ook al woon je ver bij hen vandaan, dit weekend gewoon een dag die kant op gaan en wat leuks gaan doen! Verder hoop ik dat je in de toekomst een vriend vindt die lief voor je is, jou (en de dingen die je wilt doen) respecteert en waarmee je fijne seks zult hebben (je weet wel waarom ik dat laatste zeg). Denk daar maar aan als je een zwak moment hebt, er komt echt wel een leuke nieuwe man!
Liefs, Simone
donderdag 12 maart 2009 om 23:06