Relaties
alle pijlers
Hoe stel je grenzen?
vrijdag 13 maart 2009 om 11:59
Als iemand jouw pc stukmaakt dan kan je een grens stellen door deze niet meer te laten gebruiken Maar als je partner zonder wat te zeggen plots op vakantie vertrekt hoe doe je dat dan dit niet meer pikken want hij doet het toch maar ik bedoel je kan wel zeggen ik wil dit niet maar hij doet het gewoon??Stel je hebt een latrelatie en jouw partner gaat plots op vakantie zonder wat te zeggen je weet ook niet naar waar en hoelang hij wegblijft?Hoe kan je grenzen stellen want dat wordt aangeraden maar das toch niet praktisch haalbaar?Ik bedoel je kan wel zeggen ik accepteer niet dat jij mij straks een klap heeft maar dit haalt toch niks uit want hij heeft je toch een klap als hij dat wil???
vrijdag 13 maart 2009 om 12:38
Heb je zijn nummer al gewist?
Bel een vriendin, het is vrijdag. Ga vanavond iets leuks doen, stappen ofzo. En niet opnemen als hij belt, geen smsjes van hem openen, deur niet opendoen als hij aanbelt. Ban hem uit je leven, negeer hem.
Dat vindt je vast vreselijk moeilijk, maar moet je eens zien hoe sterk je je gaat voelen als je volhoudt! Stel hij smst/belt/komt vanavond langs. Mórgen al voel je je beter omdat je ziet dat je het kunt, dat kiezen voor jezelf.
Bel een vriendin, het is vrijdag. Ga vanavond iets leuks doen, stappen ofzo. En niet opnemen als hij belt, geen smsjes van hem openen, deur niet opendoen als hij aanbelt. Ban hem uit je leven, negeer hem.
Dat vindt je vast vreselijk moeilijk, maar moet je eens zien hoe sterk je je gaat voelen als je volhoudt! Stel hij smst/belt/komt vanavond langs. Mórgen al voel je je beter omdat je ziet dat je het kunt, dat kiezen voor jezelf.
vrijdag 13 maart 2009 om 12:44
quote:Helponline schreef op 13 maart 2009 @ 12:26:
[...]
Omdat ik in de war ben?Want als ik het uitmaakt komt hij lief doen en als hij dan terug is zegt hij dat ik een aansteller ben dat het abnormaal is dat ik hem van ontrouw verdenk als hij plots weken verdwijnd enzo dat hij niks verkeerd doet en mag gaan en staan waar hij wil.Maar ik vertrouw dat niet en hij zegt dat dit in mijn hoofd ziteven voor de duidelijkheid: je hebt GEEN relatie met deze vent. Jij hangt aan zijn broek en hij kijkt wel wanneer hij een gaatje vrij voor je heeft..als het HEM uitkomt. Dat is geen relatie. Een hond heeft meer relatie met zijn baasje dan jij met deze loser.
Zal je nog sterker vertellen, deze meneer heeft waarschijnlijk nog een handje vol vrouwen die accepteren dat hij gaat en staat waar hij wil. Je vertrouwt het niet maar accepteert het wel. Dat is dom!
Door af en toe een keer "lief" te zijn houdt hij jullie allemaal aan het lijntje.
Waardeloos gedrag naar jou toe maar er is maar één iemand die dit toelaat: JIJ!
JIJ accepteert dit gedrag, JIJ kruipt iedere keer weer door het stof, JIJ neemt hem iedere keer weer terug.
De sleutel om grenzen te trekken ligt bij jou!. Ander slot op de deur, nummer uit je gsm wissen en vergeten die handel. Voor hem ben je niet meer thuis, bereikbaar, whatever. Einde verhaal.
Wil je bij hem blijven? Dan niet janken en gewoon accepteren dat hij meer vrouwen heeft en zijn eigen gang gaat.
Ze hebben een naam voor dit soort kerels: loverboys. De volgende stap is dat je achter het raam kan voor zo'n loser. Fijn toekomstbeeld?
Haal jezelf als de sodemieter "uit de war" en dump die klootzak.
[...]
Omdat ik in de war ben?Want als ik het uitmaakt komt hij lief doen en als hij dan terug is zegt hij dat ik een aansteller ben dat het abnormaal is dat ik hem van ontrouw verdenk als hij plots weken verdwijnd enzo dat hij niks verkeerd doet en mag gaan en staan waar hij wil.Maar ik vertrouw dat niet en hij zegt dat dit in mijn hoofd ziteven voor de duidelijkheid: je hebt GEEN relatie met deze vent. Jij hangt aan zijn broek en hij kijkt wel wanneer hij een gaatje vrij voor je heeft..als het HEM uitkomt. Dat is geen relatie. Een hond heeft meer relatie met zijn baasje dan jij met deze loser.
Zal je nog sterker vertellen, deze meneer heeft waarschijnlijk nog een handje vol vrouwen die accepteren dat hij gaat en staat waar hij wil. Je vertrouwt het niet maar accepteert het wel. Dat is dom!
Door af en toe een keer "lief" te zijn houdt hij jullie allemaal aan het lijntje.
Waardeloos gedrag naar jou toe maar er is maar één iemand die dit toelaat: JIJ!
JIJ accepteert dit gedrag, JIJ kruipt iedere keer weer door het stof, JIJ neemt hem iedere keer weer terug.
De sleutel om grenzen te trekken ligt bij jou!. Ander slot op de deur, nummer uit je gsm wissen en vergeten die handel. Voor hem ben je niet meer thuis, bereikbaar, whatever. Einde verhaal.
Wil je bij hem blijven? Dan niet janken en gewoon accepteren dat hij meer vrouwen heeft en zijn eigen gang gaat.
Ze hebben een naam voor dit soort kerels: loverboys. De volgende stap is dat je achter het raam kan voor zo'n loser. Fijn toekomstbeeld?
Haal jezelf als de sodemieter "uit de war" en dump die klootzak.
vrijdag 13 maart 2009 om 12:46
quote:Helponline schreef op 13 maart 2009 @ 11:59:
Als iemand jouw pc stukmaakt dan kan je een grens stellen door deze niet meer te laten gebruiken Maar als je partner zonder wat te zeggen plots op vakantie vertrekt hoe doe je dat dan dit niet meer pikken want hij doet het toch maar ik bedoel je kan wel zeggen ik wil dit niet maar hij doet het gewoon??Stel je hebt een latrelatie en jouw partner gaat plots op vakantie zonder wat te zeggen je weet ook niet naar waar en hoelang hij wegblijft?Hoe kan je grenzen stellen want dat wordt aangeraden maar das toch niet praktisch haalbaar?Ik bedoel je kan wel zeggen ik accepteer niet dat jij mij straks een klap heeft maar dit haalt toch niks uit want hij heeft je toch een klap als hij dat wil???
Grenzen stellen betekent niet de ander dwingen te doen wat jij wilt. Het betekent vasthouden aan je eigen normen en waarden en zuinig zijn met concessies doen. Dit schreef je er zelf over:
"Ik las verschillende berichtjes van mensen die zich gekwetst voelen omdat hun date 'plots' niks meer laat horen. natuurlijk is dit kwetsend want niemand wordt graag 'onbeleefd' behandeld ...en dat is het dus 'onbeleefd' Welke 'contactvorm' het ook is , als men een contact wil vebreken dan is het niet meer dan normaal dat men dit de ander even laat weten ... Bovendien is het beter dat zo iemand meteen uit je leven verdwijnd want een 'onbeantwoord telefoontje' kan in een later moment een 'plotse verdwijning' worden...na jaren extra pijnlijk. Zo was er een vrouw die waarvan op een dag haar man doodleuk het vliegtuig was opgestapt enkele reis naar zijn minares ... Iemand die met kleine dingen geen rekening houd met de gevoelens van de ander hoe zal die persoon dan zijn met grote dingen? Dus als iemand 'plots' niet meer beld is 'het goede nieuws' dat hij/zij hiermee aantoond zich niks van anderen aan te trekken , en wie wil er nu zo iemand als levenspartner???
De vraag stellen is hem beantwoorden lijkt me.
Als iemand jouw pc stukmaakt dan kan je een grens stellen door deze niet meer te laten gebruiken Maar als je partner zonder wat te zeggen plots op vakantie vertrekt hoe doe je dat dan dit niet meer pikken want hij doet het toch maar ik bedoel je kan wel zeggen ik wil dit niet maar hij doet het gewoon??Stel je hebt een latrelatie en jouw partner gaat plots op vakantie zonder wat te zeggen je weet ook niet naar waar en hoelang hij wegblijft?Hoe kan je grenzen stellen want dat wordt aangeraden maar das toch niet praktisch haalbaar?Ik bedoel je kan wel zeggen ik accepteer niet dat jij mij straks een klap heeft maar dit haalt toch niks uit want hij heeft je toch een klap als hij dat wil???
Grenzen stellen betekent niet de ander dwingen te doen wat jij wilt. Het betekent vasthouden aan je eigen normen en waarden en zuinig zijn met concessies doen. Dit schreef je er zelf over:
"Ik las verschillende berichtjes van mensen die zich gekwetst voelen omdat hun date 'plots' niks meer laat horen. natuurlijk is dit kwetsend want niemand wordt graag 'onbeleefd' behandeld ...en dat is het dus 'onbeleefd' Welke 'contactvorm' het ook is , als men een contact wil vebreken dan is het niet meer dan normaal dat men dit de ander even laat weten ... Bovendien is het beter dat zo iemand meteen uit je leven verdwijnd want een 'onbeantwoord telefoontje' kan in een later moment een 'plotse verdwijning' worden...na jaren extra pijnlijk. Zo was er een vrouw die waarvan op een dag haar man doodleuk het vliegtuig was opgestapt enkele reis naar zijn minares ... Iemand die met kleine dingen geen rekening houd met de gevoelens van de ander hoe zal die persoon dan zijn met grote dingen? Dus als iemand 'plots' niet meer beld is 'het goede nieuws' dat hij/zij hiermee aantoond zich niks van anderen aan te trekken , en wie wil er nu zo iemand als levenspartner???
De vraag stellen is hem beantwoorden lijkt me.
vrijdag 13 maart 2009 om 12:48
quote:Madhe schreef op 13 maart 2009 @ 12:38:
Heb je zijn nummer al gewist?
Bel een vriendin, het is vrijdag. Ga vanavond iets leuks doen, stappen ofzo. En niet opnemen als hij belt, geen smsjes van hem openen, deur niet opendoen als hij aanbelt. Ban hem uit je leven, negeer hem.
Dat vindt je vast vreselijk moeilijk, maar moet je eens zien hoe sterk je je gaat voelen als je volhoudt! Stel hij smst/belt/komt vanavond langs. Mórgen al voel je je beter omdat je ziet dat je het kunt, dat kiezen voor jezelf.Dat ga ik eens doen ja , ik probeerde al vaker maar als hij dan na 2 dagen niks laat horen en ik me dan dan afvraag hoe waardeloos ik wel moet zijn als hij me zomaar kan missen als ie dan na 2 dagen eindelijk belt denk ik hehe ik beteken toch nog iets voor iemand,of misschien doet hij zo omdat hij denkt die kan toch niet zonder mij want ben ook geisoleerd he want 3 jaar geleden toen de relatie begon eiste hij dat ik geen contact met vrienden zou hebben wegens niet religieus en nu ben ik helemaal alleen als hij weg is want alle familie is allang overleden .Zou het wel erg graag eens volhouden lang niks te laten horen ja
Heb je zijn nummer al gewist?
Bel een vriendin, het is vrijdag. Ga vanavond iets leuks doen, stappen ofzo. En niet opnemen als hij belt, geen smsjes van hem openen, deur niet opendoen als hij aanbelt. Ban hem uit je leven, negeer hem.
Dat vindt je vast vreselijk moeilijk, maar moet je eens zien hoe sterk je je gaat voelen als je volhoudt! Stel hij smst/belt/komt vanavond langs. Mórgen al voel je je beter omdat je ziet dat je het kunt, dat kiezen voor jezelf.Dat ga ik eens doen ja , ik probeerde al vaker maar als hij dan na 2 dagen niks laat horen en ik me dan dan afvraag hoe waardeloos ik wel moet zijn als hij me zomaar kan missen als ie dan na 2 dagen eindelijk belt denk ik hehe ik beteken toch nog iets voor iemand,of misschien doet hij zo omdat hij denkt die kan toch niet zonder mij want ben ook geisoleerd he want 3 jaar geleden toen de relatie begon eiste hij dat ik geen contact met vrienden zou hebben wegens niet religieus en nu ben ik helemaal alleen als hij weg is want alle familie is allang overleden .Zou het wel erg graag eens volhouden lang niks te laten horen ja
vrijdag 13 maart 2009 om 12:48
vrijdag 13 maart 2009 om 12:57
quote:Helponline schreef op 13 maart 2009 @ 12:48:
[...]
Dat ga ik eens doen ja , ik probeerde al vaker maar als hij dan na 2 dagen niks laat horen en ik me dan dan afvraag hoe waardeloos ik wel moet zijn als hij me zomaar kan missen als ie dan na 2 dagen eindelijk belt denk ik hehe ik beteken toch nog iets voor iemand,of misschien doet hij zo omdat hij denkt die kan toch niet zonder mij want ben ook geisoleerd he want 3 jaar geleden toen de relatie begon eiste hij dat ik geen contact met vrienden zou hebben wegens niet religieus en nu ben ik helemaal alleen als hij weg is want alle familie is allang overleden .Zou het wel erg graag eens volhouden lang niks te laten horen ja
Hij EISTE dat je geen contact meer zou hebben met vrienden?
Eisen binnen een relatie is niet normaal
Wat ook niet normaal is dat jij daarnaar hebt geluisterd..
je schrijft dat je het graag eens zou volhouden. het niet bellen
Gewoon doen
Het klinkt zo retesimpel en echt dat is het ook...
je geeft hem overal de schuld van, maar eigenlijk heb je zelf net zoveel schuld
Jij bent degene die zo ver met hem is meegegaan
En nee, dit valt niet onder het kopje iets voor elkaar over hebben
Dit is aan je eigen grens voorbij gaan...
De enige die dat toelaat ben jijzelf!
En om nog even terug te komen op je openings post
Als iemand mijn pc sloopt mag hij/zij hem op eigen kosten repareren en leent hij nooit meer mijn pc, en als mijn lief zonder het mij te vertellen op vakantie gaat is hij bij terugkomt van vakantie weer lekker vrijgezel..
Kan ie zo vaak alleen op vakantie als ie wil....
[...]
Dat ga ik eens doen ja , ik probeerde al vaker maar als hij dan na 2 dagen niks laat horen en ik me dan dan afvraag hoe waardeloos ik wel moet zijn als hij me zomaar kan missen als ie dan na 2 dagen eindelijk belt denk ik hehe ik beteken toch nog iets voor iemand,of misschien doet hij zo omdat hij denkt die kan toch niet zonder mij want ben ook geisoleerd he want 3 jaar geleden toen de relatie begon eiste hij dat ik geen contact met vrienden zou hebben wegens niet religieus en nu ben ik helemaal alleen als hij weg is want alle familie is allang overleden .Zou het wel erg graag eens volhouden lang niks te laten horen ja
Hij EISTE dat je geen contact meer zou hebben met vrienden?
Eisen binnen een relatie is niet normaal
Wat ook niet normaal is dat jij daarnaar hebt geluisterd..
je schrijft dat je het graag eens zou volhouden. het niet bellen
Gewoon doen
Het klinkt zo retesimpel en echt dat is het ook...
je geeft hem overal de schuld van, maar eigenlijk heb je zelf net zoveel schuld
Jij bent degene die zo ver met hem is meegegaan
En nee, dit valt niet onder het kopje iets voor elkaar over hebben
Dit is aan je eigen grens voorbij gaan...
De enige die dat toelaat ben jijzelf!
En om nog even terug te komen op je openings post
Als iemand mijn pc sloopt mag hij/zij hem op eigen kosten repareren en leent hij nooit meer mijn pc, en als mijn lief zonder het mij te vertellen op vakantie gaat is hij bij terugkomt van vakantie weer lekker vrijgezel..
Kan ie zo vaak alleen op vakantie als ie wil....
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 13 maart 2009 om 13:01
vrijdag 13 maart 2009 om 13:02
Even nog een opborrelend vraagje...
Heb je eigenlijk hulp?
Ik bedoel het niet lullig maar je komt op mij niet over een als zelfverzekerd stabiel persoontje.
Ook omdat je al tig topics hebt geopend van gelijke strekking.
Ik denk namelijk dat je hem niet moet willen veranderen maar dat je wel heel hard met jezelf aan de slag moet gaan!
Heb je eigenlijk hulp?
Ik bedoel het niet lullig maar je komt op mij niet over een als zelfverzekerd stabiel persoontje.
Ook omdat je al tig topics hebt geopend van gelijke strekking.
Ik denk namelijk dat je hem niet moet willen veranderen maar dat je wel heel hard met jezelf aan de slag moet gaan!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 13 maart 2009 om 13:14
Ik ga een beetje een botte reactie plaatsen, dus Helponline.. je bent gewaarschuwd.
Het eerste wat ik denk wanneer ik zo'n topic lees: "dat is niet echt, kan niet, is onmogelijk". Het begint al met de situatie die geschetst wordt in de OP. Meestal gaat het om een partner die zulke extreem egoistische dingen doet, dat het mij onwaarschijnlijk lijkt dat er echt iemand is die daar een relatie mee heeft.
Dan komen de veelal meelevende reacties van mensen die net als ik denken: "wegwezen!! en snel ook. Je verdient veel beter. Dit is niet goed voor je. Ga hulp zoeken. enz". Vervolgens komen van TO nog meer voorbeelden die het idee van de naargeestige relatie alleen maar bevestigen.
Ik vind het dan verbazingwekkend dat gezien alle voorbeelden die genoemd zijn TO zelf nog niet tot de conclusie is gekomen dat de relatie niet goed is. Onzekerheid is mij niet vreemd hoor. Daarnaast ben ook ik wel eens over mijn grenzen gegaan. Bij mij is dat een leermoment. Bij TO niet, blijkt. Want ondanks dat hier zwart op wit staat, in haar eigen berichten nog wel, dat de relatie van geen kanten deugt, blijft TO bij haar 'partner'. Sterker nog, ze zegt: "als hij dan na een aantal weken radiostilte toch wat van zich laat horen, denk ik: zie je wel, hij houdt toch van me".
TO zeg nou eens eerlijk, jij weet toch ook wel dat je moet stoppen met deze relatie? Jij weet toch ook de weg naar de huisarts te vinden om hulp te vragen? Jij weet toch ook dat het niet getuigt van liefde wanneer je partner weken niets van zich laat horen? Jij weet toch ook dat slaan niet in een relatie thuis hoort? Bij jou rinkelen de alarmbellen toch ook? Het feit dat je ondanks al je verhalen nog steeds met een "ja, maar..-antwoord" komt, vind ik onbegrijpelijk!
Het eerste wat ik denk wanneer ik zo'n topic lees: "dat is niet echt, kan niet, is onmogelijk". Het begint al met de situatie die geschetst wordt in de OP. Meestal gaat het om een partner die zulke extreem egoistische dingen doet, dat het mij onwaarschijnlijk lijkt dat er echt iemand is die daar een relatie mee heeft.
Dan komen de veelal meelevende reacties van mensen die net als ik denken: "wegwezen!! en snel ook. Je verdient veel beter. Dit is niet goed voor je. Ga hulp zoeken. enz". Vervolgens komen van TO nog meer voorbeelden die het idee van de naargeestige relatie alleen maar bevestigen.
Ik vind het dan verbazingwekkend dat gezien alle voorbeelden die genoemd zijn TO zelf nog niet tot de conclusie is gekomen dat de relatie niet goed is. Onzekerheid is mij niet vreemd hoor. Daarnaast ben ook ik wel eens over mijn grenzen gegaan. Bij mij is dat een leermoment. Bij TO niet, blijkt. Want ondanks dat hier zwart op wit staat, in haar eigen berichten nog wel, dat de relatie van geen kanten deugt, blijft TO bij haar 'partner'. Sterker nog, ze zegt: "als hij dan na een aantal weken radiostilte toch wat van zich laat horen, denk ik: zie je wel, hij houdt toch van me".
TO zeg nou eens eerlijk, jij weet toch ook wel dat je moet stoppen met deze relatie? Jij weet toch ook de weg naar de huisarts te vinden om hulp te vragen? Jij weet toch ook dat het niet getuigt van liefde wanneer je partner weken niets van zich laat horen? Jij weet toch ook dat slaan niet in een relatie thuis hoort? Bij jou rinkelen de alarmbellen toch ook? Het feit dat je ondanks al je verhalen nog steeds met een "ja, maar..-antwoord" komt, vind ik onbegrijpelijk!
vrijdag 13 maart 2009 om 13:32
quote:Helponline schreef op 13 maart 2009 @ 12:48:
[...]
Dat ga ik eens doen ja , ik probeerde al vaker maar als hij dan na 2 dagen niks laat horen en ik me dan dan afvraag hoe waardeloos ik wel moet zijn als hij me zomaar kan missen als ie dan na 2 dagen eindelijk belt denk ik hehe ik beteken toch nog iets voor iemand,of misschien doet hij zo omdat hij denkt die kan toch niet zonder mij want ben ook geisoleerd he want 3 jaar geleden toen de relatie begon eiste hij dat ik geen contact met vrienden zou hebben wegens niet religieus en nu ben ik helemaal alleen als hij weg is want alle familie is allang overleden .Zou het wel erg graag eens volhouden lang niks te laten horen ja
Niet proberen. Doen! Een nummer wissen is helemaal niet moeilijk. Ga naar je contacten en selecteer het nummer, dan kies je voor verwijderen. En om daarna een nummer weer op te slaan kost je ook meer energie dan het niet te doen.
Je weet wat je te doen staat, hem negeren en je eigen leven weer opbouwen. Stop daar je energie in, dan heb je niet eens tijd om aan hem te denken.
[...]
Dat ga ik eens doen ja , ik probeerde al vaker maar als hij dan na 2 dagen niks laat horen en ik me dan dan afvraag hoe waardeloos ik wel moet zijn als hij me zomaar kan missen als ie dan na 2 dagen eindelijk belt denk ik hehe ik beteken toch nog iets voor iemand,of misschien doet hij zo omdat hij denkt die kan toch niet zonder mij want ben ook geisoleerd he want 3 jaar geleden toen de relatie begon eiste hij dat ik geen contact met vrienden zou hebben wegens niet religieus en nu ben ik helemaal alleen als hij weg is want alle familie is allang overleden .Zou het wel erg graag eens volhouden lang niks te laten horen ja
Niet proberen. Doen! Een nummer wissen is helemaal niet moeilijk. Ga naar je contacten en selecteer het nummer, dan kies je voor verwijderen. En om daarna een nummer weer op te slaan kost je ook meer energie dan het niet te doen.
Je weet wat je te doen staat, hem negeren en je eigen leven weer opbouwen. Stop daar je energie in, dan heb je niet eens tijd om aan hem te denken.
vrijdag 13 maart 2009 om 13:37
quote:Durk schreef op 13 maart 2009 @ 13:14:
Ik ga een beetje een botte reactie plaatsen, dus Helponline.. je bent gewaarschuwd.
Het eerste wat ik denk wanneer ik zo'n topic lees: "dat is niet echt, kan niet, is onmogelijk". Het begint al met de situatie die geschetst wordt in de OP. Meestal gaat het om een partner die zulke extreem egoistische dingen doet, dat het mij onwaarschijnlijk lijkt dat er echt iemand is die daar een relatie mee heeft.
Dan komen de veelal meelevende reacties van mensen die net als ik denken: "wegwezen!! en snel ook. Je verdient veel beter. Dit is niet goed voor je. Ga hulp zoeken. enz". Vervolgens komen van TO nog meer voorbeelden die het idee van de naargeestige relatie alleen maar bevestigen.
Ik vind het dan verbazingwekkend dat gezien alle voorbeelden die genoemd zijn TO zelf nog niet tot de conclusie is gekomen dat de relatie niet goed is. Onzekerheid is mij niet vreemd hoor. Daarnaast ben ook ik wel eens over mijn grenzen gegaan. Bij mij is dat een leermoment. Bij TO niet, blijkt. Want ondanks dat hier zwart op wit staat, in haar eigen berichten nog wel, dat de relatie van geen kanten deugt, blijft TO bij haar 'partner'. Sterker nog, ze zegt: "als hij dan na een aantal weken radiostilte toch wat van zich laat horen, denk ik: zie je wel, hij houdt toch van me".
TO zeg nou eens eerlijk, jij weet toch ook wel dat je moet stoppen met deze relatie? Jij weet toch ook de weg naar de huisarts te vinden om hulp te vragen? Jij weet toch ook dat het niet getuigt van liefde wanneer je partner weken niets van zich laat horen? Jij weet toch ook dat slaan niet in een relatie thuis hoort? Bij jou rinkelen de alarmbellen toch ook? Het feit dat je ondanks al je verhalen nog steeds met een "ja, maar..-antwoord" komt, vind ik onbegrijpelijk!
Het is onbegrijpelijk inderdaad, alhoewel....
TO weet inderdaad dat haar "relatie" niet goed zit. Als het goed zit hoef je er geen topic over te openen, en al helemaal niet meerdere topics met dezelfde shit.
TO haalt hier blijkbaar nog iets uit, want anders heeft ze hier geen "ja-maar" meer voor over. En ik ben eigenlijk wel heel benieuwd wat dat is.
Is het de aandacht, is het de slachtofferrol, is het de drama die haar aantrekt? Ik vind to niet zielig in ieder geval, want to heeft meerderemalen een bewuste keuze gemaakt om zich pijn te laten doen.
Ik ga een beetje een botte reactie plaatsen, dus Helponline.. je bent gewaarschuwd.
Het eerste wat ik denk wanneer ik zo'n topic lees: "dat is niet echt, kan niet, is onmogelijk". Het begint al met de situatie die geschetst wordt in de OP. Meestal gaat het om een partner die zulke extreem egoistische dingen doet, dat het mij onwaarschijnlijk lijkt dat er echt iemand is die daar een relatie mee heeft.
Dan komen de veelal meelevende reacties van mensen die net als ik denken: "wegwezen!! en snel ook. Je verdient veel beter. Dit is niet goed voor je. Ga hulp zoeken. enz". Vervolgens komen van TO nog meer voorbeelden die het idee van de naargeestige relatie alleen maar bevestigen.
Ik vind het dan verbazingwekkend dat gezien alle voorbeelden die genoemd zijn TO zelf nog niet tot de conclusie is gekomen dat de relatie niet goed is. Onzekerheid is mij niet vreemd hoor. Daarnaast ben ook ik wel eens over mijn grenzen gegaan. Bij mij is dat een leermoment. Bij TO niet, blijkt. Want ondanks dat hier zwart op wit staat, in haar eigen berichten nog wel, dat de relatie van geen kanten deugt, blijft TO bij haar 'partner'. Sterker nog, ze zegt: "als hij dan na een aantal weken radiostilte toch wat van zich laat horen, denk ik: zie je wel, hij houdt toch van me".
TO zeg nou eens eerlijk, jij weet toch ook wel dat je moet stoppen met deze relatie? Jij weet toch ook de weg naar de huisarts te vinden om hulp te vragen? Jij weet toch ook dat het niet getuigt van liefde wanneer je partner weken niets van zich laat horen? Jij weet toch ook dat slaan niet in een relatie thuis hoort? Bij jou rinkelen de alarmbellen toch ook? Het feit dat je ondanks al je verhalen nog steeds met een "ja, maar..-antwoord" komt, vind ik onbegrijpelijk!
Het is onbegrijpelijk inderdaad, alhoewel....
TO weet inderdaad dat haar "relatie" niet goed zit. Als het goed zit hoef je er geen topic over te openen, en al helemaal niet meerdere topics met dezelfde shit.
TO haalt hier blijkbaar nog iets uit, want anders heeft ze hier geen "ja-maar" meer voor over. En ik ben eigenlijk wel heel benieuwd wat dat is.
Is het de aandacht, is het de slachtofferrol, is het de drama die haar aantrekt? Ik vind to niet zielig in ieder geval, want to heeft meerderemalen een bewuste keuze gemaakt om zich pijn te laten doen.
vrijdag 13 maart 2009 om 13:58
quote:Madhe schreef op 13 maart 2009 @ 13:37:
Het is onbegrijpelijk inderdaad, alhoewel....
TO weet inderdaad dat haar "relatie" niet goed zit. Als het goed zit hoef je er geen topic over te openen, en al helemaal niet meerdere topics met dezelfde shit.
TO haalt hier blijkbaar nog iets uit, want anders heeft ze hier geen "ja-maar" meer voor over. En ik ben eigenlijk wel heel benieuwd wat dat is.
Is het de aandacht, is het de slachtofferrol, is het de drama die haar aantrekt? Ik vind to niet zielig in ieder geval, want to heeft meerderemalen een bewuste keuze gemaakt om zich pijn te laten doen.
Ik ben daar dus ook benieuwd naar. En niet alleen bij Helponline, maar ook bij andere topics. Bij mij gaat het trouwens een stapje verder, ik begin echt aan de geloofwaardigheid te twijfelen. Ik denk namelijk, als je zelf al kan beschrijven wat er mis is aan je relatie, wat weerhoud je er dan van om te gaan? TO weet namelijk dat haar relatie niet goed voor haar is. Bewustwording is stap een... waarom dan niet stap twee?
Het is onbegrijpelijk inderdaad, alhoewel....
TO weet inderdaad dat haar "relatie" niet goed zit. Als het goed zit hoef je er geen topic over te openen, en al helemaal niet meerdere topics met dezelfde shit.
TO haalt hier blijkbaar nog iets uit, want anders heeft ze hier geen "ja-maar" meer voor over. En ik ben eigenlijk wel heel benieuwd wat dat is.
Is het de aandacht, is het de slachtofferrol, is het de drama die haar aantrekt? Ik vind to niet zielig in ieder geval, want to heeft meerderemalen een bewuste keuze gemaakt om zich pijn te laten doen.
Ik ben daar dus ook benieuwd naar. En niet alleen bij Helponline, maar ook bij andere topics. Bij mij gaat het trouwens een stapje verder, ik begin echt aan de geloofwaardigheid te twijfelen. Ik denk namelijk, als je zelf al kan beschrijven wat er mis is aan je relatie, wat weerhoud je er dan van om te gaan? TO weet namelijk dat haar relatie niet goed voor haar is. Bewustwording is stap een... waarom dan niet stap twee?
vrijdag 13 maart 2009 om 15:22
Eens met bovenstaande posters!
Tuurlijk iedereen gaat wel eens over zijn eigen grens heen (ik ook nog steeds)
Maar dan is er toch een stemmetje wat in je roept HO, dat was eens maar niet weer...
Dan kom je er op terug
Zeg Arie, dat wat er net gebeurde is niet helemaal zoals ik het wil, dit doen we dus voortaan zus en zo, wat vind jij daarvan?
Als je het structureel laat gebeuren is er iets anders mis
Vandaar ook mijn vraag of ze hulp had bij het een en ander..
En ook ik twijfel soms aan de echtheid van dit soort topics momenteel, want ze schieten echt als paddestoelen uit de grond deze week...
Tuurlijk iedereen gaat wel eens over zijn eigen grens heen (ik ook nog steeds)
Maar dan is er toch een stemmetje wat in je roept HO, dat was eens maar niet weer...
Dan kom je er op terug
Zeg Arie, dat wat er net gebeurde is niet helemaal zoals ik het wil, dit doen we dus voortaan zus en zo, wat vind jij daarvan?
Als je het structureel laat gebeuren is er iets anders mis
Vandaar ook mijn vraag of ze hulp had bij het een en ander..
En ook ik twijfel soms aan de echtheid van dit soort topics momenteel, want ze schieten echt als paddestoelen uit de grond deze week...
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 13 maart 2009 om 16:19
Misschien allemaal van dezelfde (heel labiele wel te verstaan) persoon?
In alle gevallen is er sprake van extreem graag willen dat het werkt, zeker weten dat de ander voor de to bestemd is en in bijna alle gevallen is het al even lang ronduit kut. Oh, en in geen gevallen kan to de ander loslaten en houdt zij/hij zoooooooo veel van de ander en zo niet van zichzelf.
In alle gevallen is er sprake van extreem graag willen dat het werkt, zeker weten dat de ander voor de to bestemd is en in bijna alle gevallen is het al even lang ronduit kut. Oh, en in geen gevallen kan to de ander loslaten en houdt zij/hij zoooooooo veel van de ander en zo niet van zichzelf.
vrijdag 13 maart 2009 om 21:37
Lijkt op een verslaving aan drama. De kick van woedend worden, vervallen in drama-gedrag. Helponline, zoek professionele hulp voor je zelfbeeld. Je hebt het over je waardeloosheid, hoe langer je bij die man blijft, des te waardelozer je je inderdaad gaat voelen. Dat komt omdat je bij elke grensoverschrijding een deel van je eigenwaarde verliest. Dus hoe langer je blijft, des te armer je zult worden. Keus is aan jou.
vrijdag 13 maart 2009 om 22:26
Misschien een idee om, als de stap te breken met hem te groot is, een flinke afstand in te nemen? Zeg, anderhalve maand helemaal geen contact. Dan maak jíj duidelijk dat je grens bereikt is, en dan krijg je ook de kans om dit vanaf een afstandje te bekijken, levert vaak toch andere visie op dan wanneer je er middenin zit.
zaterdag 14 maart 2009 om 02:32
Eerlijk is eerlijk, ik heb nu makkelijk praten. Maar ook ik heb ooit in een relatie gezeten waarin er een manspersoon grof over mijn grenzen heen ging. Gelukkig duurde dat maar 4 maanden (toen vond hij een beter slachtoffer). Dus ik snap het wel. Ook ik kickte op de drama's en ellende (was ik ook gewend in mijn jeugd) en vaarde er wel bij. Later toen ik een stabiele relatie had werd ik zelfs depressief. Er was namelijk niks waar ik me druk om kon maken.
Gelukkig is het na 1,5 jaar therapie goed gekomen met me
Dus helponline, ga hulp zoeken. Please. Voor jezelf, voor je omgeving....
Gelukkig is het na 1,5 jaar therapie goed gekomen met me
Dus helponline, ga hulp zoeken. Please. Voor jezelf, voor je omgeving....
zaterdag 14 maart 2009 om 14:40
quote:Sensy12 schreef op 13 maart 2009 @ 21:37:
Lijkt op een verslaving aan drama. De kick van woedend worden, vervallen in drama-gedrag. Helponline, zoek professionele hulp voor je zelfbeeld. Je hebt het over je waardeloosheid, hoe langer je bij die man blijft, des te waardelozer je je inderdaad gaat voelen. Dat komt omdat je bij elke grensoverschrijding een deel van je eigenwaarde verliest. Dus hoe langer je blijft, des te armer je zult worden. Keus is aan jou.
Eens!
Zulke onzekerheid en geluk in andermans handen laten is vaak in combinatie met het vinden van een foute man, en drama's opzoeken. Shit magnet. Het levert wat op. Namelijk de oh zo bekende afwijzing en verdriet (daar kan je mee overweg) of de bevestiging dat je wel deugt (erkenning zoeken)
NIEMAND kan je helpen als je dat niet in ziet.
Je vriend, hoe lief,fout,naar,verschrikkelijk, hij ook mag zijn, is NIET verantwoordelijk voor je leven.
Bevalt het je niet? Donder dan op. Je vriend heeft groot gelijk wat dat betreft.
Lijkt op een verslaving aan drama. De kick van woedend worden, vervallen in drama-gedrag. Helponline, zoek professionele hulp voor je zelfbeeld. Je hebt het over je waardeloosheid, hoe langer je bij die man blijft, des te waardelozer je je inderdaad gaat voelen. Dat komt omdat je bij elke grensoverschrijding een deel van je eigenwaarde verliest. Dus hoe langer je blijft, des te armer je zult worden. Keus is aan jou.
Eens!
Zulke onzekerheid en geluk in andermans handen laten is vaak in combinatie met het vinden van een foute man, en drama's opzoeken. Shit magnet. Het levert wat op. Namelijk de oh zo bekende afwijzing en verdriet (daar kan je mee overweg) of de bevestiging dat je wel deugt (erkenning zoeken)
NIEMAND kan je helpen als je dat niet in ziet.
Je vriend, hoe lief,fout,naar,verschrikkelijk, hij ook mag zijn, is NIET verantwoordelijk voor je leven.
Bevalt het je niet? Donder dan op. Je vriend heeft groot gelijk wat dat betreft.
zondag 15 maart 2009 om 00:06
quote:mips schreef op 13 maart 2009 @ 12:44:
[...]
even voor de duidelijkheid: je hebt GEEN relatie met deze vent. Jij hangt aan zijn broek en hij kijkt wel wanneer hij een gaatje vrij voor je heeft..als het HEM uitkomt. Dat is geen relatie. Een hond heeft meer relatie met zijn baasje dan jij met deze loser.
Zal je nog sterker vertellen, deze meneer heeft waarschijnlijk nog een handje vol vrouwen die accepteren dat hij gaat en staat waar hij wil. Je vertrouwt het niet maar accepteert het wel. Dat is dom!
Door af en toe een keer "lief" te zijn houdt hij jullie allemaal aan het lijntje.
Waardeloos gedrag naar jou toe maar er is maar één iemand die dit toelaat: JIJ!
JIJ accepteert dit gedrag, JIJ kruipt iedere keer weer door het stof, JIJ neemt hem iedere keer weer terug.
De sleutel om grenzen te trekken ligt bij jou!. Ander slot op de deur, nummer uit je gsm wissen en vergeten die handel. Voor hem ben je niet meer thuis, bereikbaar, whatever. Einde verhaal.
Wil je bij hem blijven? Dan niet janken en gewoon accepteren dat hij meer vrouwen heeft en zijn eigen gang gaat.
Ze hebben een naam voor dit soort kerels: loverboys. De volgende stap is dat je achter het raam kan voor zo'n loser. Fijn toekomstbeeld?
Haal jezelf als de sodemieter "uit de war" en dump die klootzak.
Beste Mips
dank voor je reactie het is zo eenvoudig voor mij om los te laten om verschillende redenen . Telkens als hij plots verdwijnd blijkt achteraf dat hij gewoon bij fam of vrienden was wat hij dan ook bewijst maar op het moment dat hij vertekt neemt hij niet de moeite dit te melden wat mij keer op keer ongerust maakt.Hij begrijpt dit niet. ik ben wel zeker dat ie niet vreemdgaat omdat ik achteraf wel precies weet waar hij was.
De keren dat ik het uitmaak dan loopt ie net zolang achter me aan tot ik hem terugneem .
Wat ik wil is dat hij dit verontrustend gedrag veranderd, vorige verdwijning bleek hij te moeten helpen bij een religieuze begravenis van vrienden maar doordat hij me dit niet zei en ik geen idee had waar hij was zond ik scheldberichten vanuit wantrouwen want ja het is niet niks als iemand opeens 2 weken wegblijft en het enige wat hij in die tijd dan doet is steeds hetzelfde bericht zenden dont wurry I be home soon,,,ik heb er dan het raden naar waar hij hoelang en waarom, als ik hem bij zijn terugkomst hiermee confronteer dan wordt hij boos en zegt Ik doe toch niks verkeerd ik hielp bij een begravenis en ik zeg dat niet op voorhand omdat ik niks verkeerd doe ik ben toch geen kind dat alles moet melden waarom moet ik mij verantwoorden voor dingen die ik niet verkeerd doe.
Dan zeg ik hem dat ik geen verantwoording vraag maar gewoon niet ongerust wil zijn en dat schijnt hij niet te begrijpen en reageert dan erg verbaast huhhhhhhh waarom ongerust???Dit terwijl hij zelf 10 smsen met were are you zend als ik 1 dag niks laat horen...
[...]
even voor de duidelijkheid: je hebt GEEN relatie met deze vent. Jij hangt aan zijn broek en hij kijkt wel wanneer hij een gaatje vrij voor je heeft..als het HEM uitkomt. Dat is geen relatie. Een hond heeft meer relatie met zijn baasje dan jij met deze loser.
Zal je nog sterker vertellen, deze meneer heeft waarschijnlijk nog een handje vol vrouwen die accepteren dat hij gaat en staat waar hij wil. Je vertrouwt het niet maar accepteert het wel. Dat is dom!
Door af en toe een keer "lief" te zijn houdt hij jullie allemaal aan het lijntje.
Waardeloos gedrag naar jou toe maar er is maar één iemand die dit toelaat: JIJ!
JIJ accepteert dit gedrag, JIJ kruipt iedere keer weer door het stof, JIJ neemt hem iedere keer weer terug.
De sleutel om grenzen te trekken ligt bij jou!. Ander slot op de deur, nummer uit je gsm wissen en vergeten die handel. Voor hem ben je niet meer thuis, bereikbaar, whatever. Einde verhaal.
Wil je bij hem blijven? Dan niet janken en gewoon accepteren dat hij meer vrouwen heeft en zijn eigen gang gaat.
Ze hebben een naam voor dit soort kerels: loverboys. De volgende stap is dat je achter het raam kan voor zo'n loser. Fijn toekomstbeeld?
Haal jezelf als de sodemieter "uit de war" en dump die klootzak.
Beste Mips
dank voor je reactie het is zo eenvoudig voor mij om los te laten om verschillende redenen . Telkens als hij plots verdwijnd blijkt achteraf dat hij gewoon bij fam of vrienden was wat hij dan ook bewijst maar op het moment dat hij vertekt neemt hij niet de moeite dit te melden wat mij keer op keer ongerust maakt.Hij begrijpt dit niet. ik ben wel zeker dat ie niet vreemdgaat omdat ik achteraf wel precies weet waar hij was.
De keren dat ik het uitmaak dan loopt ie net zolang achter me aan tot ik hem terugneem .
Wat ik wil is dat hij dit verontrustend gedrag veranderd, vorige verdwijning bleek hij te moeten helpen bij een religieuze begravenis van vrienden maar doordat hij me dit niet zei en ik geen idee had waar hij was zond ik scheldberichten vanuit wantrouwen want ja het is niet niks als iemand opeens 2 weken wegblijft en het enige wat hij in die tijd dan doet is steeds hetzelfde bericht zenden dont wurry I be home soon,,,ik heb er dan het raden naar waar hij hoelang en waarom, als ik hem bij zijn terugkomst hiermee confronteer dan wordt hij boos en zegt Ik doe toch niks verkeerd ik hielp bij een begravenis en ik zeg dat niet op voorhand omdat ik niks verkeerd doe ik ben toch geen kind dat alles moet melden waarom moet ik mij verantwoorden voor dingen die ik niet verkeerd doe.
Dan zeg ik hem dat ik geen verantwoording vraag maar gewoon niet ongerust wil zijn en dat schijnt hij niet te begrijpen en reageert dan erg verbaast huhhhhhhh waarom ongerust???Dit terwijl hij zelf 10 smsen met were are you zend als ik 1 dag niks laat horen...
zondag 15 maart 2009 om 00:08
quote:LouiseP schreef op 13 maart 2009 @ 12:48:
Ik kan wel zeggen dat je hem niet meer moet bellen maar waarschijnlijk wil jij gewoon wel een goede relatie met hem. Ik denk dat het het beste is om afstand te nemen. Misschien komt het ooit in de toekomst nog goed als hij duidelijk heeft wat de regels van jullie relatie zijn.
Ja en dank voor jouw reactie Telkens als hij plots verdwijnd blijkt achteraf dat hij gewoon bij fam of vrienden was wat hij dan ook bewijst maar op het moment dat hij vertekt neemt hij niet de moeite dit te melden wat mij keer op keer ongerust maakt.Hij begrijpt dit niet. ik ben wel zeker dat ie niet vreemdgaat omdat ik achteraf wel precies weet waar hij was.
De keren dat ik het uitmaak dan loopt ie net zolang achter me aan tot ik hem terugneem .
Wat ik wil is dat hij dit verontrustend gedrag veranderd, vorige verdwijning bleek hij te moeten helpen bij een religieuze begravenis van vrienden maar doordat hij me dit niet zei en ik geen idee had waar hij was zond ik scheldberichten vanuit wantrouwen want ja het is niet niks als iemand opeens 2 weken wegblijft en het enige wat hij in die tijd dan doet is steeds hetzelfde bericht zenden dont wurry I be home soon,,,ik heb er dan het raden naar waar hij hoelang en waarom, als ik hem bij zijn terugkomst hiermee confronteer dan wordt hij boos en zegt Ik doe toch niks verkeerd ik hielp bij een begravenis en ik zeg dat niet op voorhand omdat ik niks verkeerd doe ik ben toch geen kind dat alles moet melden waarom moet ik mij verantwoorden voor dingen die ik niet verkeerd doe.
Dan zeg ik hem dat ik geen verantwoording vraag maar gewoon niet ongerust wil zijn en dat schijnt hij niet te begrijpen en reageert dan erg verbaast huhhhhhhh waarom ongerust???Dit terwijl hij zelf 10 smsen met were are you zend als ik 1 dag niks laat horen...
Ik kan wel zeggen dat je hem niet meer moet bellen maar waarschijnlijk wil jij gewoon wel een goede relatie met hem. Ik denk dat het het beste is om afstand te nemen. Misschien komt het ooit in de toekomst nog goed als hij duidelijk heeft wat de regels van jullie relatie zijn.
Ja en dank voor jouw reactie Telkens als hij plots verdwijnd blijkt achteraf dat hij gewoon bij fam of vrienden was wat hij dan ook bewijst maar op het moment dat hij vertekt neemt hij niet de moeite dit te melden wat mij keer op keer ongerust maakt.Hij begrijpt dit niet. ik ben wel zeker dat ie niet vreemdgaat omdat ik achteraf wel precies weet waar hij was.
De keren dat ik het uitmaak dan loopt ie net zolang achter me aan tot ik hem terugneem .
Wat ik wil is dat hij dit verontrustend gedrag veranderd, vorige verdwijning bleek hij te moeten helpen bij een religieuze begravenis van vrienden maar doordat hij me dit niet zei en ik geen idee had waar hij was zond ik scheldberichten vanuit wantrouwen want ja het is niet niks als iemand opeens 2 weken wegblijft en het enige wat hij in die tijd dan doet is steeds hetzelfde bericht zenden dont wurry I be home soon,,,ik heb er dan het raden naar waar hij hoelang en waarom, als ik hem bij zijn terugkomst hiermee confronteer dan wordt hij boos en zegt Ik doe toch niks verkeerd ik hielp bij een begravenis en ik zeg dat niet op voorhand omdat ik niks verkeerd doe ik ben toch geen kind dat alles moet melden waarom moet ik mij verantwoorden voor dingen die ik niet verkeerd doe.
Dan zeg ik hem dat ik geen verantwoording vraag maar gewoon niet ongerust wil zijn en dat schijnt hij niet te begrijpen en reageert dan erg verbaast huhhhhhhh waarom ongerust???Dit terwijl hij zelf 10 smsen met were are you zend als ik 1 dag niks laat horen...
zondag 15 maart 2009 om 00:09
quote:domnaiefmutsje schreef op 14 maart 2009 @ 14:45:
Overigens is het makkelijker gezegd dan gedaan. Want de valkuil is groot. En het vergt 'volwassen worden' voor je er uberhaubt aan wil en kan. Daar heb je hulp bij nodig.
Er is bovenal iets met jou aan de hand. De relatie is daar een vervolg van.
Het is niet zo eenvoudig
Telkens als hij plots verdwijnd blijkt achteraf dat hij gewoon bij fam of vrienden was wat hij dan ook bewijst maar op het moment dat hij vertekt neemt hij niet de moeite dit te melden wat mij keer op keer ongerust maakt.Hij begrijpt dit niet. ik ben wel zeker dat ie niet vreemdgaat omdat ik achteraf wel precies weet waar hij was.
De keren dat ik het uitmaak dan loopt ie net zolang achter me aan tot ik hem terugneem .
Wat ik wil is dat hij dit verontrustend gedrag veranderd, vorige verdwijning bleek hij te moeten helpen bij een religieuze begravenis van vrienden maar doordat hij me dit niet zei en ik geen idee had waar hij was zond ik scheldberichten vanuit wantrouwen want ja het is niet niks als iemand opeens 2 weken wegblijft en het enige wat hij in die tijd dan doet is steeds hetzelfde bericht zenden dont wurry I be home soon,,,ik heb er dan het raden naar waar hij hoelang en waarom, als ik hem bij zijn terugkomst hiermee confronteer dan wordt hij boos en zegt Ik doe toch niks verkeerd ik hielp bij een begravenis en ik zeg dat niet op voorhand omdat ik niks verkeerd doe ik ben toch geen kind dat alles moet melden waarom moet ik mij verantwoorden voor dingen die ik niet verkeerd doe.
Dan zeg ik hem dat ik geen verantwoording vraag maar gewoon niet ongerust wil zijn en dat schijnt hij niet te begrijpen en reageert dan erg verbaast huhhhhhhh waarom ongerust???Dit terwijl hij zelf 10 smsen met were are you zend als ik 1 dag niks laat horen...
Overigens is het makkelijker gezegd dan gedaan. Want de valkuil is groot. En het vergt 'volwassen worden' voor je er uberhaubt aan wil en kan. Daar heb je hulp bij nodig.
Er is bovenal iets met jou aan de hand. De relatie is daar een vervolg van.
Het is niet zo eenvoudig
Telkens als hij plots verdwijnd blijkt achteraf dat hij gewoon bij fam of vrienden was wat hij dan ook bewijst maar op het moment dat hij vertekt neemt hij niet de moeite dit te melden wat mij keer op keer ongerust maakt.Hij begrijpt dit niet. ik ben wel zeker dat ie niet vreemdgaat omdat ik achteraf wel precies weet waar hij was.
De keren dat ik het uitmaak dan loopt ie net zolang achter me aan tot ik hem terugneem .
Wat ik wil is dat hij dit verontrustend gedrag veranderd, vorige verdwijning bleek hij te moeten helpen bij een religieuze begravenis van vrienden maar doordat hij me dit niet zei en ik geen idee had waar hij was zond ik scheldberichten vanuit wantrouwen want ja het is niet niks als iemand opeens 2 weken wegblijft en het enige wat hij in die tijd dan doet is steeds hetzelfde bericht zenden dont wurry I be home soon,,,ik heb er dan het raden naar waar hij hoelang en waarom, als ik hem bij zijn terugkomst hiermee confronteer dan wordt hij boos en zegt Ik doe toch niks verkeerd ik hielp bij een begravenis en ik zeg dat niet op voorhand omdat ik niks verkeerd doe ik ben toch geen kind dat alles moet melden waarom moet ik mij verantwoorden voor dingen die ik niet verkeerd doe.
Dan zeg ik hem dat ik geen verantwoording vraag maar gewoon niet ongerust wil zijn en dat schijnt hij niet te begrijpen en reageert dan erg verbaast huhhhhhhh waarom ongerust???Dit terwijl hij zelf 10 smsen met were are you zend als ik 1 dag niks laat horen...
zondag 15 maart 2009 om 00:21
Dank voor al jullie reacties ik ben momenteel erg rustig wat het me mogelijk maakt het probleem neutraler en niet gekleurd door emoties te omschrijven.
Regelmatig verdwijnd hij plots voor een tijdje naar een buitenland , zo een 2 a 3 keer per jaar,hij meld dit dan niet maar zend me smsjes I be home soon dont wurry.
Wat mij dan verontrust is dat ik geen uitleg krijg wanneer hij dan terug komt waar hij dan is en waarom.
Achteraf weet ik dit wel en blijkt het dat hij steeds vrienden of familie was gaan helpen, daarom ook dat het zo gek is dat hij er niks van zegt.
Vrienden die ons beide kennen zeggen ook hij doet niks verkeerd in de zin van ontrouw ofzo maar hij maakt zichzelf steeds extreem vedacht door steeds weer dingen te verbergen die achteraf dingen blijken die niemand anders zou verbergen behalve hij dan...
Zoals vorige week was ie opeens hele nacht weg en bleek hij op een religieus trouwfeest en de weken ervoor blijkt achteraf dat ie mensen met een religieuze begrafenis was gaan helpen.
Als ik hem bij zijn terugkomst dan vraag waarom hij dit dan in Godsnaam verbergt terwijl er niks te verbergen valt reageert hij boos met Waarom moet ik steeds zeggen wat ik ga doen en waarom moet ik mij verantwoorden als ik niks verkeerd doe..
Ik probeer hem dan uit te leggen dat ik geen verantwoording eis maar gewoon wil weten waar hij is om niet ongerust te zijn en dan reageert hij verbaast met huhhhhhhh hoezo ben je ongerust???
Hij zegt dat hij zich gedwongen voelt als een kind dat verantwoording moet geven waardoor hij nog minder wil zeggen.
Anderzijds als ik een dag niks laat horen dan zend hij 10 smsen met wereeeeeeee are youuuuu .
Tijdens zijn afwezigheden zend hij steeds hetzelfde bericht I be home soon dont wurry maar dat doe ik dan wel omdat ik niet weet waar hij is en voor hoelang.
De momenten dat ik het uitmaakte bleef hij achter me aankomen tot we terug samen waren en dan denk ik hij houd toch van mij . Ik zoek een methode om hem te doen besseffen dat hij mij ongerust maakt met zijn gedrag en hier iets aan te veranderen...
Regelmatig verdwijnd hij plots voor een tijdje naar een buitenland , zo een 2 a 3 keer per jaar,hij meld dit dan niet maar zend me smsjes I be home soon dont wurry.
Wat mij dan verontrust is dat ik geen uitleg krijg wanneer hij dan terug komt waar hij dan is en waarom.
Achteraf weet ik dit wel en blijkt het dat hij steeds vrienden of familie was gaan helpen, daarom ook dat het zo gek is dat hij er niks van zegt.
Vrienden die ons beide kennen zeggen ook hij doet niks verkeerd in de zin van ontrouw ofzo maar hij maakt zichzelf steeds extreem vedacht door steeds weer dingen te verbergen die achteraf dingen blijken die niemand anders zou verbergen behalve hij dan...
Zoals vorige week was ie opeens hele nacht weg en bleek hij op een religieus trouwfeest en de weken ervoor blijkt achteraf dat ie mensen met een religieuze begrafenis was gaan helpen.
Als ik hem bij zijn terugkomst dan vraag waarom hij dit dan in Godsnaam verbergt terwijl er niks te verbergen valt reageert hij boos met Waarom moet ik steeds zeggen wat ik ga doen en waarom moet ik mij verantwoorden als ik niks verkeerd doe..
Ik probeer hem dan uit te leggen dat ik geen verantwoording eis maar gewoon wil weten waar hij is om niet ongerust te zijn en dan reageert hij verbaast met huhhhhhhh hoezo ben je ongerust???
Hij zegt dat hij zich gedwongen voelt als een kind dat verantwoording moet geven waardoor hij nog minder wil zeggen.
Anderzijds als ik een dag niks laat horen dan zend hij 10 smsen met wereeeeeeee are youuuuu .
Tijdens zijn afwezigheden zend hij steeds hetzelfde bericht I be home soon dont wurry maar dat doe ik dan wel omdat ik niet weet waar hij is en voor hoelang.
De momenten dat ik het uitmaakte bleef hij achter me aankomen tot we terug samen waren en dan denk ik hij houd toch van mij . Ik zoek een methode om hem te doen besseffen dat hij mij ongerust maakt met zijn gedrag en hier iets aan te veranderen...
