Abortus na eerste kind..
maandag 5 november 2018 om 11:27
Hi ladies,
Ik weet niet of ik dit onder de juiste pijler plaatst, maar hier is mijn bericht.
Vorige week ben ik erachter gekomen dat ik zwanger ben, geheel ongepland! Mijn vriend en ik hebben enkele keren sex gehad met een voorbehoedsmiddel, maar blijkbaar is dat ergens misgegaan.
Momenteel zijn we de ouders van een prachtig jongetje van 9 maanden. Ik was destijds tijdens mijn zwangerschap nog aan het studeren en ben ik net op tijd afgestudeerd voor mijn bevalling.
Nu zit ik in een fase waarbij ik weer mijn ‘eigen’ leven wil oppakken. Daarbij dus ook een start maken aan mijn carrière, hetgeen waarvoor ik jaren gestudeerd heb en daarbij ook financieel onafhankelijk worden. Mijn vriend zit er goed bij qua werk en financiën, we hebben een koophuis en kunnen qua dit plaatje eigenlijk prima voor een tweede kindje zorgen. Alleen ik wil het niet! Als de tweede er is dan is mijn kleine net 1,5 en heeft hij ook nog alle aandacht van de wereld nodig. In mijn hoofd wilde ik eigenlijk geen kinderen meer of pas over +/- 5 jaar! Het klinkt egoïstisch, maar het was eindelijk weer even tijd voor mezelf.
Ik ben zo bang dat ik met een tweede erbij, in sociaal isolement terecht kom. Ik depressief raak en totaal geen gevoel voor het kind zal hebben, omdat ik het echt niet wil. Mijn vriend wil het wel graag, maar hij 60/70 uur in de week dus hij zal er veelal niet zijn. Hij vindt mijn keus te overhaast, niet doordacht en vindt dat we er prima voor kunnen zorgen. Mijn gevoel zegt nu nee, maar dan ben je eigenlijk met moeder natuur aan het spelen en dat wil ik ook niet. Ik ben dan zometeen 26 en moeder van twee kinderen.. help
!
Ik weet niet of ik dit onder de juiste pijler plaatst, maar hier is mijn bericht.
Vorige week ben ik erachter gekomen dat ik zwanger ben, geheel ongepland! Mijn vriend en ik hebben enkele keren sex gehad met een voorbehoedsmiddel, maar blijkbaar is dat ergens misgegaan.
Momenteel zijn we de ouders van een prachtig jongetje van 9 maanden. Ik was destijds tijdens mijn zwangerschap nog aan het studeren en ben ik net op tijd afgestudeerd voor mijn bevalling.
Nu zit ik in een fase waarbij ik weer mijn ‘eigen’ leven wil oppakken. Daarbij dus ook een start maken aan mijn carrière, hetgeen waarvoor ik jaren gestudeerd heb en daarbij ook financieel onafhankelijk worden. Mijn vriend zit er goed bij qua werk en financiën, we hebben een koophuis en kunnen qua dit plaatje eigenlijk prima voor een tweede kindje zorgen. Alleen ik wil het niet! Als de tweede er is dan is mijn kleine net 1,5 en heeft hij ook nog alle aandacht van de wereld nodig. In mijn hoofd wilde ik eigenlijk geen kinderen meer of pas over +/- 5 jaar! Het klinkt egoïstisch, maar het was eindelijk weer even tijd voor mezelf.
Ik ben zo bang dat ik met een tweede erbij, in sociaal isolement terecht kom. Ik depressief raak en totaal geen gevoel voor het kind zal hebben, omdat ik het echt niet wil. Mijn vriend wil het wel graag, maar hij 60/70 uur in de week dus hij zal er veelal niet zijn. Hij vindt mijn keus te overhaast, niet doordacht en vindt dat we er prima voor kunnen zorgen. Mijn gevoel zegt nu nee, maar dan ben je eigenlijk met moeder natuur aan het spelen en dat wil ik ook niet. Ik ben dan zometeen 26 en moeder van twee kinderen.. help
anoniem_377439 wijzigde dit bericht op 05-11-2018 12:47
Reden: wordt verkeerd opgevat
Reden: wordt verkeerd opgevat
2.08% gewijzigd
maandag 5 november 2018 om 12:29
Dreamer, dat zou ze ook best met twee kinderen kunnen.
Mijn oudste twee schelen ook maar anderhalf jaar en ik vind het ideaal. Ik was toch met een kleintje bezig, dus de tweede sloot naadloos aan.
Mijn jongste is zes jaar jonger dan de oudste. Na de geboorte had ik het gevoel weer helemaal opnieuw te moeten beginnen en was het lang niet zo relaxt om met een baby in mijn kielzog naar zwemles, school en afspraakjes te gaan. Bij de oudste twee waren ze gewoon allebei klein en had de oudste nog geen eigen leven, wat het wel zo rustig en overzichtelijk maakte.
Mijn oudste twee schelen ook maar anderhalf jaar en ik vind het ideaal. Ik was toch met een kleintje bezig, dus de tweede sloot naadloos aan.
Mijn jongste is zes jaar jonger dan de oudste. Na de geboorte had ik het gevoel weer helemaal opnieuw te moeten beginnen en was het lang niet zo relaxt om met een baby in mijn kielzog naar zwemles, school en afspraakjes te gaan. Bij de oudste twee waren ze gewoon allebei klein en had de oudste nog geen eigen leven, wat het wel zo rustig en overzichtelijk maakte.
maandag 5 november 2018 om 12:32
maandag 5 november 2018 om 12:34
He, dat kan mijn verhaal zijn!*Toos* schreef: ↑05-11-2018 12:29Dreamer, dat zou ze ook best met twee kinderen kunnen.
Mijn oudste twee schelen ook maar anderhalf jaar en ik vind het ideaal. Ik was toch met een kleintje bezig, dus de tweede sloot naadloos aan.
Mijn jongste is zes jaar jonger dan de oudste. Na de geboorte had ik het gevoel weer helemaal opnieuw te moeten beginnen en was het lang niet zo relaxt om met een baby in mijn kielzog naar zwemles, school en afspraakjes te gaan. Bij de oudste twee waren ze gewoon allebei klein en had de oudste nog geen eigen leven, wat het wel zo rustig en overzichtelijk maakte.
(1999 2000 En 2004).
maandag 5 november 2018 om 12:38
Dan had ze die eerste ook niet moeten krijgen. Daarnaast kan man waarschijnlijk ook wel iets minder gaan werken.redbulletje schreef: ↑05-11-2018 12:32Ze heeft geen zin er zelf mee te zitten en die man heeft 'n drukke baan, dus dan zit er niets anders op als ze niet voor abortus kiest.
Ik weet dat je het je niet voor kunt stellen, maar twee jonge kinderen is echt niet zo'n gedoe als jij denkt hoor.
TO, ik had na elke positieve test het gevoel dat ik de baby echt, echt, echt niet wilde. (ook al was ik elke keer gepland zwanger) Na verloop van tijd werd ik steeds blijer en na elke geboorte helemaal trots en blij met mijn baby. Het waren bij mij gewoon hormonen en angst voor het onbekende. Heb je daar niet toevallig last van?
Laten we even wel wezen: twee keer ongepland zwanger raken is een beetje vreemd. Genoeg mogelijkheden voor anti-conceptie of een morning-after als je echt geen zwangerschap had gewild.
maandag 5 november 2018 om 12:38
TWEE keer ongepland zwanger? Dat vind ik altijd zo ontzettend onwaarschijnlijk dat ik het niet zo goed kan geloven. Dan ben je wel extreem nalatig geweest. Maakt dat ik me afvraag of je hier voorafgaand aan deze zwangerschap misschien toch anders over dacht/voelde?
Hoe dan ook is het belangrijk om te kijken of je dit kind echt niet wilt, of dat je bepaalde angsten hebt die nu overheersen en waardoor je niet zo goed over je algehele gevoel kunt nadenken. In het eerste geval spreekt een abortus voor zich. In het tweede geval zou je wel eens heel erg veel spijt van die keuze kunnen krijgen.
Je praktische argumenten zijn sowieso niet zo sterk: op deze manier ben je voor je 30e uit de luiers en heb je daarna nog veel ruimte voor een carrière.
Praat met het FIOM in ieder geval en de mensen om je heen. Deze keuze is te groot om weloverwogen alleen te kunnen maken.
Hoe dan ook is het belangrijk om te kijken of je dit kind echt niet wilt, of dat je bepaalde angsten hebt die nu overheersen en waardoor je niet zo goed over je algehele gevoel kunt nadenken. In het eerste geval spreekt een abortus voor zich. In het tweede geval zou je wel eens heel erg veel spijt van die keuze kunnen krijgen.
Je praktische argumenten zijn sowieso niet zo sterk: op deze manier ben je voor je 30e uit de luiers en heb je daarna nog veel ruimte voor een carrière.
Praat met het FIOM in ieder geval en de mensen om je heen. Deze keuze is te groot om weloverwogen alleen te kunnen maken.
koffiehagedis wijzigde dit bericht op 05-11-2018 12:41
10.42% gewijzigd
maandag 5 november 2018 om 12:39
.TanteBedelia schreef: ↑05-11-2018 11:58Neem eens contact op met het fiom hierover.
Ik zie zelf geen geldige redenen behalve luxe redenen.
Het is niet aan jou om voor een ander te bepalen wat ‘geldige redenen’ zijn. Al jeukte TO’s kleine teen vaak en wilde ze de zwangerschap afbreken zodat ze die kan krabben, dat is aan haar. Baas in eigen buik, weet je wel.
TO - je hoeft niet aan de goegemeente te verantwoorden waarom je niet (nu al) een tweede kindje zou willen. Jouw gevoel is voldoende. Natuurlijk heeft je vriend ook een stem, maar als hij niet bereid is aanpassingen te doen en alles op jou afwentelt (want hé, hij moet 60-70 uur werken) dan heeft hij imo geen recht van spreken.
Je hoeft je niet schuldig te voelen over een oprecht gevoel en als je dit ongeboren kindje niet wilt betekent dat ook niet dat je een slechte moeder bent of dat je minder houdt van je kindje dat er al is. Jíj weet uiteindelijk als enige wat voor jou als de juiste keuze voelt en aan jou dus ook om je keuze te bepalen.
Sterkte met wat je beslissing ook wordt.
maandag 5 november 2018 om 12:43
Bedankt voor de reacties!
Ik geloof inderdaad ook niet in ongelukjes, dus misschien wat onhandig geformuleerd. We wilden graag zwanger raken maar iets later in het jaar, zodat ik rustig kon afstuderen. En gezien de mensen om ons heen had ik niet verwacht, dat terwijl ik stopte met de pil ik gelijk zwanger zou raken, dus eerder ongepland. Maarja het leven is niet te plannen. En nu gekozen voor condooms als anticonceptiemiddel, maar dat blijkt bij ons nu dus helaas niet te werken!
En mensen die komen met de suggesties van een nanny. Dat is helaas niets voor mij ik zou toch graag zelf mijn kinderen opvoeden en daarbij zal je toch altijd betrokken moeten blijven. Ik denk dat ik het zowel fysiek als mentaal nog niet aankan. En ben bang dat ik in een put beland als de baby er is, het zijn misschien de hormonen.
En wat mijn vriend betreft die heeft zijn eigen onderneming, aangeven dat hij minder gaat werken heeft hij vaker gedaan maar realiteit is daarbij toch anders. Ik zit er gewoon even doorheen! Hij is voornamelijk bang dat ik er spijt van krijg, maar ik heb nu een afspraak gemaakt en heb eigenlijk alleen maar een opgelucht gevoel.
Ik geloof inderdaad ook niet in ongelukjes, dus misschien wat onhandig geformuleerd. We wilden graag zwanger raken maar iets later in het jaar, zodat ik rustig kon afstuderen. En gezien de mensen om ons heen had ik niet verwacht, dat terwijl ik stopte met de pil ik gelijk zwanger zou raken, dus eerder ongepland. Maarja het leven is niet te plannen. En nu gekozen voor condooms als anticonceptiemiddel, maar dat blijkt bij ons nu dus helaas niet te werken!
En mensen die komen met de suggesties van een nanny. Dat is helaas niets voor mij ik zou toch graag zelf mijn kinderen opvoeden en daarbij zal je toch altijd betrokken moeten blijven. Ik denk dat ik het zowel fysiek als mentaal nog niet aankan. En ben bang dat ik in een put beland als de baby er is, het zijn misschien de hormonen.
En wat mijn vriend betreft die heeft zijn eigen onderneming, aangeven dat hij minder gaat werken heeft hij vaker gedaan maar realiteit is daarbij toch anders. Ik zit er gewoon even doorheen! Hij is voornamelijk bang dat ik er spijt van krijg, maar ik heb nu een afspraak gemaakt en heb eigenlijk alleen maar een opgelucht gevoel.
maandag 5 november 2018 om 12:48
denk +/- 5 weken
maandag 5 november 2018 om 12:54
.TanteBedelia schreef: ↑05-11-2018 12:41Erizon
Nee dat is niet aan mij, to had ook geen topic hoeven te openen om een soort advies te krijgen.
En ik behoor totaal niet tot de goegemeente.
Ze krijgt nu "advies" van alle kanten.
Ik zie dit topic eerder als een noodkreet dan dat TO echt om advies vraagt.
maandag 5 november 2018 om 13:15
demy13455 schreef: ↑05-11-2018 12:43En wat mijn vriend betreft die heeft zijn eigen onderneming, aangeven dat hij minder gaat werken heeft hij vaker gedaan maar realiteit is daarbij toch anders. Ik zit er gewoon even doorheen! Hij is voornamelijk bang dat ik er spijt van krijg, maar ik heb nu een afspraak gemaakt en heb eigenlijk alleen maar een opgelucht gevoel.
Dat is fijn
maandag 5 november 2018 om 13:21
Ja, voor een eerste gesprek
maandag 5 november 2018 om 13:29
maandag 5 november 2018 om 13:32
Maleficent schreef: ↑05-11-2018 13:29Whut? Jullie willen een tweede kindje, zijn bewust gestopt met betrouwbare anticonceptie en nu het sneller komt dan gepland moet het maar weg? Dat vind ik echt bizar. Tuurlijk baas in eigen buik maar gaan jullie hier geen spijt van krijgen?
De eerste kwam sneller dan gepland. Deze tweede zwangerschap kwam ondanks anticonceptie.
maandag 5 november 2018 om 13:35
maandag 5 november 2018 om 13:38
Een klein punt ter overdenking: vind je het niet bezwaarlijk dat je partner liever niet zelf zijn kinderen opvoedt?
maandag 5 november 2018 om 13:52
Heel veel sterkte.
Kan je man aangeven hoe hij bij gaat dragen aan de opvoeding van dit tweede kind? Hij wil het wel graag.. dan moet hij ook met een plan van aanpak komen om jou te laten zien dat het wel haalbaar is..
Voor een goed gesprek kun je het beste naar het FIOM gaan (zie fiom.nl of bel 088 - 126 4900). Bij een abortuskliniek stelt een gesprek niet veel voor (in mijn ervaring niet meer dan zelf de reden aankruisen op een formulier).
Kan je man aangeven hoe hij bij gaat dragen aan de opvoeding van dit tweede kind? Hij wil het wel graag.. dan moet hij ook met een plan van aanpak komen om jou te laten zien dat het wel haalbaar is..
Voor een goed gesprek kun je het beste naar het FIOM gaan (zie fiom.nl of bel 088 - 126 4900). Bij een abortuskliniek stelt een gesprek niet veel voor (in mijn ervaring niet meer dan zelf de reden aankruisen op een formulier).