Zwanger
alle pijlers
Ongepland, onverwacht, wat nu?
woensdag 12 december 2018 om 10:43
Ik zal even kort mijn situatie uitleggen.
Ik ben een trotse moeder van 3. Zelf ben ik al achterin de 30. Ons gezin is compleet.
Als anticonceptie gebruik ik de pil. Nu ben ik toch zwanger geraakt. Ik ben nu iets verder dan 4 weken en de testen zijn duidelijk.
Het is dus totaal niet gepland en we zijn dan ook best in shock. Er komen duizenden vragen op ons af. Niet eens zozeer de praktische dingen want we weten beide wel dat het financieel en qua ruimte en ook liefde allemaal wel kan maar meer vragen als: wíllen we nog wel een keer ‘helemaal opnieuw beginnen’? Wat als het kindje niet gezond is, ons gezin is nu zo stabiel, wat houdt dat dan in voor de toekomst? Ik ben al achterin de 30, gaat het wel goed? Hoe gaat de omgeving reageren? Lopen we meer risico? Enz enz.
Mijn man wil er wel voor gaan (is stiekem zelfs een beetje trots) maar maakt zich vooral zorgen om de gezondheid omdat we al wat ouder zijn en ook wat dat dan betekent voor het gezin.
Ik schaam mij vooral voor mijn twijfels. Het voelt zo stom om niet meteen blij te zijn met een positieve test! Is het raar dat ik zo twijfel en pieker?
Ik moet gewoon mijn verhaal even kwijt. Misschien is het hier ook iemand overkomen en wil diegene hier haar verhaal delen.
Ik ben een trotse moeder van 3. Zelf ben ik al achterin de 30. Ons gezin is compleet.
Als anticonceptie gebruik ik de pil. Nu ben ik toch zwanger geraakt. Ik ben nu iets verder dan 4 weken en de testen zijn duidelijk.
Het is dus totaal niet gepland en we zijn dan ook best in shock. Er komen duizenden vragen op ons af. Niet eens zozeer de praktische dingen want we weten beide wel dat het financieel en qua ruimte en ook liefde allemaal wel kan maar meer vragen als: wíllen we nog wel een keer ‘helemaal opnieuw beginnen’? Wat als het kindje niet gezond is, ons gezin is nu zo stabiel, wat houdt dat dan in voor de toekomst? Ik ben al achterin de 30, gaat het wel goed? Hoe gaat de omgeving reageren? Lopen we meer risico? Enz enz.
Mijn man wil er wel voor gaan (is stiekem zelfs een beetje trots) maar maakt zich vooral zorgen om de gezondheid omdat we al wat ouder zijn en ook wat dat dan betekent voor het gezin.
Ik schaam mij vooral voor mijn twijfels. Het voelt zo stom om niet meteen blij te zijn met een positieve test! Is het raar dat ik zo twijfel en pieker?
Ik moet gewoon mijn verhaal even kwijt. Misschien is het hier ook iemand overkomen en wil diegene hier haar verhaal delen.
woensdag 12 december 2018 om 11:02
woensdag 12 december 2018 om 11:07
woensdag 12 december 2018 om 11:07
Ik vind het niet raar dat je piekert. Een zwangerschap brengt toch wat risico's met zich mee en de statistieken zeggen dat die iets groter zijn als je wat ouder bent.
Tegelijkertijd ben je lang de enige niet en zijn er talloze vrouwen van achter in de 30 die een gezond kind baren. Je man is eigenlijk wel trots, schrijf je. Dat lijkt me heerlijk. En je kinderen zullen vast dol zijn op hun nieuwe broertje of zusje. Het zal even wennen zijn, maar zal vast ook veel liefde met zich mee brengen. Zeker als ze al wat groter zijn, kunnen ze alles bewust meemaken. Misschien zijn ze al op een leeftijd dat ze mee kunnen denken over de naam, of zo. Of het kaartje ontwerpen of kiezen.
Ik zou zeggen: de natuur heeft je verrast, geniet er van! In elk geval gefeliciteerd en een voorspoedige zwangerschap gewenst!
Tegelijkertijd ben je lang de enige niet en zijn er talloze vrouwen van achter in de 30 die een gezond kind baren. Je man is eigenlijk wel trots, schrijf je. Dat lijkt me heerlijk. En je kinderen zullen vast dol zijn op hun nieuwe broertje of zusje. Het zal even wennen zijn, maar zal vast ook veel liefde met zich mee brengen. Zeker als ze al wat groter zijn, kunnen ze alles bewust meemaken. Misschien zijn ze al op een leeftijd dat ze mee kunnen denken over de naam, of zo. Of het kaartje ontwerpen of kiezen.
Ik zou zeggen: de natuur heeft je verrast, geniet er van! In elk geval gefeliciteerd en een voorspoedige zwangerschap gewenst!
Alleen kalmte kan ons redden.
woensdag 12 december 2018 om 11:09
Bedankt voor jullie reactie. De jongste is net 6 jaar.
Ik pieker behoorlijk. Wat is wijsheid? Snap dat jullie daar geen antwoord op hebben naar het is fijn om herkenning te vinden.
Afbreken is een optie. Maar de keuze daarvoor vind ik heel moeilijk. Pfff... ik vind het maar lastig. Je hebt ook niet heel veel tijd om na te denken natuurlijk. Voel een soort druk dat we snel moeten beslissen wat we doen.
Ik pieker behoorlijk. Wat is wijsheid? Snap dat jullie daar geen antwoord op hebben naar het is fijn om herkenning te vinden.
Afbreken is een optie. Maar de keuze daarvoor vind ik heel moeilijk. Pfff... ik vind het maar lastig. Je hebt ook niet heel veel tijd om na te denken natuurlijk. Voel een soort druk dat we snel moeten beslissen wat we doen.
woensdag 12 december 2018 om 11:09
Heeft weinig met "de natuur" te maken hoor!
Wel met slordig slikken.
woensdag 12 december 2018 om 11:11
Meen je deze reactie? Over volwassen gesproken. Waarom?
Trots is een van de emoties die ik bij voorgaande zwangerschappen ook had. Vind het niet heel raar.
woensdag 12 december 2018 om 11:13
tja als afbreken moeilijk voor je is dan is er geen keuzeSjors81 schreef: ↑12-12-2018 11:09Bedankt voor jullie reactie. De jongste is net 6 jaar.
Ik pieker behoorlijk. Wat is wijsheid? Snap dat jullie daar geen antwoord op hebben naar het is fijn om herkenning te vinden.
Afbreken is een optie. Maar de keuze daarvoor vind ik heel moeilijk. Pfff... ik vind het maar lastig. Je hebt ook niet heel veel tijd om na te denken natuurlijk. Voel een soort druk dat we snel moeten beslissen wat we doen.
dan komt er een vierde
woensdag 12 december 2018 om 11:14
Wat een lieve reactie, dank je wel. Dit is inderdaad een gevoel wat ook heel erg omhoog komt. Daarnaast dus de ‘negatieve’ kanten en stress van de schok. Vandaar ook het heen en weer geslingerd worden in emoties.doemediema schreef: ↑12-12-2018 11:07Ik vind het niet raar dat je piekert. Een zwangerschap brengt toch wat risico's met zich mee en de statistieken zeggen dat die iets groter zijn als je wat ouder bent.
Tegelijkertijd ben je lang de enige niet en zijn er talloze vrouwen van achter in de 30 die een gezond kind baren. Je man is eigenlijk wel trots, schrijf je. Dat lijkt me heerlijk. En je kinderen zullen vast dol zijn op hun nieuwe broertje of zusje. Het zal even wennen zijn, maar zal vast ook veel liefde met zich mee brengen. Zeker als ze al wat groter zijn, kunnen ze alles bewust meemaken. Misschien zijn ze al op een leeftijd dat ze mee kunnen denken over de naam, of zo. Of het kaartje ontwerpen of kiezen.
Ik zou zeggen: de natuur heeft je verrast, geniet er van! In elk geval gefeliciteerd en een voorspoedige zwangerschap gewenst!
Maar dit is mooi om te lezen.
woensdag 12 december 2018 om 11:18
woensdag 12 december 2018 om 11:21
woensdag 12 december 2018 om 11:23
woensdag 12 december 2018 om 11:27
het is niet zo moeilijk hoor, je bent zwanger en nu zijn er twee optie
1. afbreken
2. doorgaan
en als je afbreken te moeilijk vindt moet je doorgaan. Kan je heel lang gaan twijfelen maar dat heeft weinig zin
