Zwanger
alle pijlers
Ongepland, onverwacht, wat nu?
woensdag 12 december 2018 om 10:43
Ik zal even kort mijn situatie uitleggen.
Ik ben een trotse moeder van 3. Zelf ben ik al achterin de 30. Ons gezin is compleet.
Als anticonceptie gebruik ik de pil. Nu ben ik toch zwanger geraakt. Ik ben nu iets verder dan 4 weken en de testen zijn duidelijk.
Het is dus totaal niet gepland en we zijn dan ook best in shock. Er komen duizenden vragen op ons af. Niet eens zozeer de praktische dingen want we weten beide wel dat het financieel en qua ruimte en ook liefde allemaal wel kan maar meer vragen als: wíllen we nog wel een keer ‘helemaal opnieuw beginnen’? Wat als het kindje niet gezond is, ons gezin is nu zo stabiel, wat houdt dat dan in voor de toekomst? Ik ben al achterin de 30, gaat het wel goed? Hoe gaat de omgeving reageren? Lopen we meer risico? Enz enz.
Mijn man wil er wel voor gaan (is stiekem zelfs een beetje trots) maar maakt zich vooral zorgen om de gezondheid omdat we al wat ouder zijn en ook wat dat dan betekent voor het gezin.
Ik schaam mij vooral voor mijn twijfels. Het voelt zo stom om niet meteen blij te zijn met een positieve test! Is het raar dat ik zo twijfel en pieker?
Ik moet gewoon mijn verhaal even kwijt. Misschien is het hier ook iemand overkomen en wil diegene hier haar verhaal delen.
Ik ben een trotse moeder van 3. Zelf ben ik al achterin de 30. Ons gezin is compleet.
Als anticonceptie gebruik ik de pil. Nu ben ik toch zwanger geraakt. Ik ben nu iets verder dan 4 weken en de testen zijn duidelijk.
Het is dus totaal niet gepland en we zijn dan ook best in shock. Er komen duizenden vragen op ons af. Niet eens zozeer de praktische dingen want we weten beide wel dat het financieel en qua ruimte en ook liefde allemaal wel kan maar meer vragen als: wíllen we nog wel een keer ‘helemaal opnieuw beginnen’? Wat als het kindje niet gezond is, ons gezin is nu zo stabiel, wat houdt dat dan in voor de toekomst? Ik ben al achterin de 30, gaat het wel goed? Hoe gaat de omgeving reageren? Lopen we meer risico? Enz enz.
Mijn man wil er wel voor gaan (is stiekem zelfs een beetje trots) maar maakt zich vooral zorgen om de gezondheid omdat we al wat ouder zijn en ook wat dat dan betekent voor het gezin.
Ik schaam mij vooral voor mijn twijfels. Het voelt zo stom om niet meteen blij te zijn met een positieve test! Is het raar dat ik zo twijfel en pieker?
Ik moet gewoon mijn verhaal even kwijt. Misschien is het hier ook iemand overkomen en wil diegene hier haar verhaal delen.
zondag 16 december 2018 om 21:01
Ik ben eind 30 en gepland zwanger van de derde en echt geen seconde extra in de gaten gehouden...
TO, even practisch: ik vind deze zwangerschap lichamelijk wel een stuk zwaarder dan toen ik jonger was (oudste is bijna 7). Veeeel meer last van mn gewrichten, bekken, vermoeidheid. En een middagslaapje voor mij zit er niet in, omdat de oudsten dat niet meer doen.
Edit:
Sorry TO niet ver genoeg gelezen, veel sterkte!
Een zebra is geen paard met strepen
maandag 17 december 2018 om 12:13
Ik kreeg op latere leeftijd (40) nog een kind. Ook moeder destijds van 3 en jongste was 6. Nu bijna 8.Sjors81 schreef: ↑12-12-2018 11:09Bedankt voor jullie reactie. De jongste is net 6 jaar.
Ik pieker behoorlijk. Wat is wijsheid? Snap dat jullie daar geen antwoord op hebben naar het is fijn om herkenning te vinden.
Afbreken is een optie. Maar de keuze daarvoor vind ik heel moeilijk. Pfff... ik vind het maar lastig. Je hebt ook niet heel veel tijd om na te denken natuurlijk. Voel een soort druk dat we snel moeten beslissen wat we doen.
Het was lichamelijk wel wat zwaarder dan bij de 1e,maar het kwam allemaal goed
Ik vind 4 kinderen geweldig.
Als je twijfelt moet je voor jezelf een hele goede reden bedenken waarom je het kind echt niet kunt laten komen. Een reden waardoor je je nooit zult bedenken of later spijt van kunt krijgen.
Overal is een oplossing voor
