Getrouwd: welke achternaam gebruik je en waarom?

19-03-2009 08:13 236 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben niet zo lang geleden getrouwd en had me voorgenomen voortaan de achternaam van mijn man te gaan gebruiken. De reden hiervoor is dat we een zoontje hebben en het mij erg aanspreekt een 'gezinsnaam' te dragen, zodat altijd duidelijk is dat wij bij elkaar horen. Wat meespeelt: mijn eigen moeder gebruikte altijd haar eigen naam en als kind heb ik dit vaak jammer gevonden. Aan de andere kant, in deze tijd is het natuurlijk veel gebruikelijker je eigen naam te houden en zorgt het voor minder verwarring dan toen ik zelf klein was.



Jullie horen het al: ik twijfel nog steeds. Ik mis mijn eigen achternaam erg, hoe raar dat ook klinkt. Ik gebruik de nieuwe naam, maar het voelt niet alsof ik het bén. Zou er een identiteitscrisis van krijgen .



Ik ben benieuwd wat jullie afwegingen waren om welke achternaam te gebruiken. En ook naar hoe dat in de praktijk bevalt. Natuurlijk ga ik hierin mijn eigen beslissing nemen, maar zoals wel vaker op dit forum kan het helpen om wat inzichten van anderen te lezen.
Alle reacties Link kopieren
Ondanks de keuze die we hadden (in 2002) heb ik bewust gekozen om officieel de achternaam van mijn partner gevolgd door mijn meisjesnaam aan te nemen. Na mijn scheiding heb ik gewoon weer officieel mijn meisjesnaam aangenomen (wat tegenwoordig ook weer anders kan).



Ons zoontje heeft de achternaam van zijn vader en ik moet zeggen dat ik nog altijd niet tegen problemen aan ben gelopen. Op het KDV niet, op school niet, op de BSO niet. Met problemen bedoel ik niet de verantwoording van: "maar ik ben", "het zit zo", dat soort dingen.
Alle reacties Link kopieren
PS. Bij mijn vorige werkgever had ik een vrouwelijke collega die op papier de achternaam van haar echtgenoot aan had genomen, maar die in het dagelijks leven haar meisjesnaam gebruikte. Dat is uiteraard ook een optie. Noem het best of both worlds, hahaha!
Je neemt geen andere naam aan, je mag hem alleen gebruiken.
Alle reacties Link kopieren
De gedachte dat ik mijn geboortenaam (van mijn vader gekregen) zou hebben ingeruild voor de achternaam van mijn schoonvader, zoals hier nu een paar keer is gezegd, staat mij erg tegen. Ik denk dat de meeste vrouwen de naam van hun man aannemen omdat hij hun man is, en/of omdat ze graag dezelfde naam willen dragen als hun kind. En/of omdat ze de naam van hun eigen vader niet langer willen gebruiken vanwege allerlei gebeurtenissen.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben niet getrouwd en het zal sowieso ook nog een tijdje duren... Maar ik zal wss niet alleen zijn naam gebruiken - dan krijg je nl. zoiets als Simon Slager, Bep Bakker, Geer Groenteman, Merel Melkman



Ik zou het liefst beide namen gebruiken. Heb eigenlijk geen idee of je eigen achternaam dan eerst komt of die van hem...?



Merel Melkman - Van de Burg

of: Merel van de Burg - Melkman



Je ziet het... de écht grote vragen van het leven
Mijn man heeft mijn achternaam aangenomen toen we trouwden.



Uit baldadigheid riep hij toen de ambtenaar van de burgerlijke stand voor de ondertrouw vroeg hoe we het met de namen zouden gaan doen "en wat als ik nou haar achternaam wil? " tot onze verbazing bleek dit dus ook te kunnen!



Wel heeft hij het na enkele jaren teruggedraaid en zijn eigen naam weer aangenomen omdat allerlei instanties waaronder de belastingdienst er geen bal van snapten helaas ...



Oh enne... ik heb dus mijn eigen naam nog
Ik weet van iemand die pas lid van Hyves werd toen ze een dubbele achternaam had. Sneu vind ik dat. Maar ze was ook sneu.
Alle reacties Link kopieren
Dat kun je zelf kiezen Lizzl.



Ik ken een stel die allebei elkaars naam aangenomen hebben . Ze heten nu allebei voornaam mannaam-vrouwnaam.



Dat kan ook.



En een vriendin heet meisjesnaam-mannaam (de omgekeerde volgorde van wat 'gebruikelijk' is dus).



Ik heb gewoon mijn eigen naam. Die hoort gewoon bij mij.



Discussie over de achternaam van Kruimel hebben we hier ook wel gehad, maar dat is uiteindelijk de naam van Liko geworden. Eigenlijk vooral omdat hij er meer waarde aan hechtte dan ik (heb het idee dat dat voor mannen gevoeliger ligt omdat van een vrouw altijd duidelijk is wat haar kinderen zijn, maar mannen dat meer willen bewijzen/laten zien of zo...)
quote:Lizzl schreef op 22 maart 2009 @ 09:46:

Ik ben niet getrouwd en het zal sowieso ook nog een tijdje duren... Maar ik zal wss niet alleen zijn naam gebruiken - dan krijg je nl. zoiets als Simon Slager, Bep Bakker, Geer Groenteman, Merel Melkman



Ik zou het liefst beide namen gebruiken. Heb eigenlijk geen idee of je eigen achternaam dan eerst komt of die van hem...?



Merel Melkman - Van de Burg

of: Merel van de Burg - Melkman



Je ziet het... de écht grote vragen van het leven



Dat mag je dus zelf weten, dat is het leuke.

Officieel blijf je gewoon Merel Melkman en je mag de naam van je aanstaande gebruiken als eerste of als tweede achternaam, of als enige achternaam, maar voor de belasting (bijvoorbeeld) blijf je gewoon Merel Melkman, dat is overzichtelijk en logisch.



Wat je dus mooier vindt zou ik kiezen.



Ik heet zelf Leo van de Beo - Trekkersveldje. Dat vond ik mooier dan andersom.



Veel plezier met kiezen!
Alle reacties Link kopieren
Ik zou de naam van mijn (toekomstige) partner niet aannemen. Het is een beetje vreemd om de naam van zijn vader te dragen en de naam van mijn vader ergens in de kast te stoppen. Voelt voor mij onnatuurlijk. Een toenmalig vriendje 'eiste' dat min of meer mochten we ooit trouwen en daar knapte ik een beetje op af. Alsof ik met dat 'etiketje' het bezit ben van. Zo voelt het voor mij.
Alle reacties Link kopieren
quote:devima schreef op 21 maart 2009 @ 14:52:

[quote]draaimolen schreef op 20 maart 2009 @ 19:30:

Vind het altijd raar als moeders een andere achternaam heeft als haar kindjes. Noem me ouderwets...



Wereldvreemd eerder. Er zijn genoeg moeders die kinderen krijgen zonder boterbriefje of samenlevingscontract. Ook zij kunnen kiezen voor de achternaam van de vader.Jij moet volgens mij eerst beter leren lezen. Ik zeg toch helemaal niet dat je perse getrouwd moet zijn om mans achternaam aan te nemen. Waar je dat nu vandaan haalt...? Zeg alleen dat ik graag dezelfde naam als mijn man en kind wil gebruiken.
...én dat je het altijd raar vindt als moeders een andere achternaam hebben dan hun kinderen.
Alle reacties Link kopieren
In spraak gebruik ik vaak zijn achternaam:

zet de reservering maar op mevr. Vis

of aan de telefoon:

goede middag met mevr. Vis, ik zou graag een abonnement op willen zeggen

Daar in tegen sluit ik abonnementen (bladen, sportschool enz.) toch af op mevr Kusunum. En betrapte me er laatst op dat ik de telefoon op nam en de bellen bevestigde dat ze mevr. Vis sprak, dat ik me toch verantwoorde tegenover Schoonma Vis die toevallig in de kamer was tijdens het gesprek.

Denk dat als we ooit gaan trouwen dat ik helemaal mevr. Vis ga heten en heel enthousiast alle abonnementen op ga bellen en ze ga vertellen dat ik tegenwoordig mevr. Vis ben!
Alle reacties Link kopieren
Mijn geboortenaam uiteraard, je kunt je naam niet wijzigen zonder procedure.



We hebben voor de lol wel overwogen elkaars achternaam te gaan gebruiken, dus om te ruilen van achternaam. Leek ons wel hilarisch
Alle reacties Link kopieren
Mijn eigen naam, omdat mensen de turkse naam van mijn man heeeeeeel raar uitspreken. En ook omdat ik 30 jaar met plezier de naam van mijn vader heb gedragen en eigenlijk niet zo inzie waarom ik opeens mevrouw met een moeilijke turkse achternaam zou worden. Zakelijk vind ik het al helemaal niet handig om opeens email adressen te gaan aanpassen. Eigenlijk erger ik me er altijd een beetje aan als mensen dat wel doen (moet ik dat weer gaan onthouden/aanpassen/etc.).
if we all light up, we can scare away the dark...
Alle reacties Link kopieren
quote:isabon schreef op 23 maart 2009 @ 00:27:

Mijn geboortenaam uiteraard, je kunt je naam niet wijzigen zonder procedure.





Waarom nou weer natuurlijk? Dit is wat mij betreft nou precies die toon waar Leo het eerder over had. Ik weet niet of je het zo bedoeld, maar het komt vrij denigrerend over.



Dat dit jouw keuze is, maakt het nog niet abnormaal dat andere vrouwen wel de naam van hun partner voeren.
If at first you do not succeed, try doing it the way your wife told you.
Alle reacties Link kopieren
Thanks, Leo en Lika



Dan ga ik daar maar 's rustig over nadenken ;)



Wat Sensy schrijft (eigen naam houden, anders gaat vaders' naam in de kast) kan ik wel begrijpen. Mijn ouders zijn gescheiden en ik heb absoluut geen band met mijn vader, dus wat dat betreft maakt het mij niet uit of ik die naam kwijtraak.
Alle reacties Link kopieren
quote:draaimolen schreef op 22 maart 2009 @ 21:36:

[...]





Jij moet volgens mij eerst beter leren lezen. Ik zeg toch helemaal niet dat je perse getrouwd moet zijn om mans achternaam aan te nemen. Waar je dat nu vandaan haalt...? Zeg alleen dat ik graag dezelfde naam als mijn man en kind wil gebruiken.Jij moet zeker weten beter lezen. Je haalt er dingen bij waar ik het helemaal niet over over heb. Ik reageer uit jouw posting alleen op het onderdeel waarin jij aangeeft het niet te snappen dat moeders een andere achternaam hebben dan hun kinderen.
Alle reacties Link kopieren
[quote]tatlitatli schreef op 23 maart 2009 @ 00:35:

Mijn eigen naam, omdat mensen de turkse naam van mijn man heeeeeeel raar uitspreken. En ook omdat ik 30 jaar met plezier de naam van mijn vader heb gedragen en eigenlijk niet zo inzie waarom ik opeens mevrouw met een moeilijke turkse achternaam zou worden.



Devima de Vries zou mij als Hindoestaanse een beetje misstaan. Zoiets zou mijn lot zijn mocht ik de naam van mijn vriend gaan gebruiken.
Alle reacties Link kopieren
quote:Sensy12 schreef op 22 maart 2009 @ 10:57:

Een toenmalig vriendje 'eiste' dat min of meer mochten we ooit trouwen en daar knapte ik een beetje op af. Alsof ik met dat 'etiketje' het bezit ben van. Zo voelt het voor mij.Ik heb met een ex wel ruzie gehad. Hij was beledigd en vroeg zich af of zijn naam niet goed genoeg voor me was. Belachelijk gewoon, ik heb immers al een perfecte naam.
Alle reacties Link kopieren
Ach Devima, er zijn genoeg van die Hollandse kleistamper-ouders die hun kinderen een lekker aparte exotische naam geven of vernoemen naar een beroemdheid. Ik heb al gehoord van een Nwankwo Kleistamper (Nwankwo Kanu was ooit een Ajacied, kind moet nu een puber zijn). Dus niks mis met Devima de Vries :-)



Ik heb trouwens nog nooit praktische problemen gehad omdat ik een andere naam heb dan mijn kinderen. Als ik school/kdv bel, zeg ik er gewoon even bij dat ik de moeder ben van Feesiekind.
mahna mahna tuduuuudududu
Alle reacties Link kopieren
Mijn dochter is een wel een Devima de Vries, maar dat past wel bij haar. (Ik heb ook wel eens een Nederlandse knul ontmoet, lang, blond met de naam Prasanth. Vast van hippie ouders.)



Het is ons al een paar keer overkomen dat mensen bij de Vries niet echt aan ons dachten, er wordt toch wat exotischer verwacht. Maar verder geen problemen hoor.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben dit jaar 5 jaar getrouwd. Heb ook heel lang getwijfeld of ik mijn eigen naam wilde behouden. Idd je bent er al zolang aan gewend en ben super trots op mijn vader en vond en vind het nog stees een eer om zijn achternaam te hebben.



Uiteindelijk toch besloten om de naam van mijn man de gebruiken...

Maar hierover discusieren we nog vaak, want bij officiele papieren enzo wordt altijd naar de meisjesnaam gevraagd...

Dus vraag ik me ook vaak af, waarom heb ik nou in godsnaam die naam...
Alle reacties Link kopieren
Ach, draaimolentje, zo raar is het niet, dat moeders een andere naam hebben dan hun kinderen. Bij ons thuis dragen we allemaal de naam van onze vader, mijn man die van zijn vader, onze kinderen die van hun vader, en ik die van míjn vader. Klaar en hartstikke simpel.

Er zijn hórdes stellen die ongetrouwd aan het baren slaan (op zich al een schánde.. ) en die dus verschillende achternamen hebben. Kun je daar wel aan wennen?
Alle reacties Link kopieren
quote:Eowynn_ schreef op 23 maart 2009 @ 11:30:

Ach, draaimolentje, zo raar is het niet, dat moeders een andere naam hebben dan hun kinderen. Bij ons thuis dragen we allemaal de naam van onze vader, mijn man die van zijn vader, onze kinderen die van hun vader, en ik die van míjn vader. Klaar en hartstikke simpel.

Er zijn hórdes stellen die ongetrouwd aan het baren slaan (op zich al een schánde.. ) en die dus verschillende achternamen hebben. Kun je daar wel aan wennen?



Is het nu echt nodig zo denigrerend te antwoorden? Voel je je daar beter door?

Ik snap trouwens sowieso niet waar jullie je allemaal druk om maken. Ik heb mijn eigen mening verteld, sta er nog steeds helemaal achter. Jullie moeten doen waar jullie gelukkig van worden, doe ik dat ook. Ik dacht dat iedereen op dit forum zn eigen mening mag uiten, meer doe ik nl. niet, ik vertel alleen hoe IK erover denk. Jammer dat je dan gelijk wordt aangevallen...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven