Werk & Studie
alle pijlers
contract niet verlengd, ziekmelden?
vrijdag 20 maart 2009 om 19:41
Mijn jaar contract wordt niet verlengd. Nu werk ik al een aantal jaar voor deze werkgever maar eerst als freelancer (wel fulltime) en sinds bijna een jaar dus in dienst. Ik heb me altijd uit de naad gewerkt, had onlangs nog een goede beoordeling en toch lig ik er op een heel lullige manier uit. Bezuinigingen, ja dat weet ik, maar waarom de keuze op mij is gevallen weet ik niet. Wordt me niet verteld.
Ik heb veel verdriet, ben boos (ook omdat ik een aantal andere fikse tegenslagen heb moeten verwerken onlangs) en uitgeput. Ik heb keihard gewerkt voor dit bedrijf, dat zit in mijn aard en verlangt de organisatie ook wel van je. Daar zijn natuurlijk gradaties in. Ik ben behoorlijk productief en perfectionistisch. Mijn werk is inhoudelijk goed en snel af.
Nu ik er dus uit lig trek ik 't niet meer om terug te gaan. Ik heb de afgelopen jaren zoveel van mezelf gegeven, heb qua gezondheid een heftige periode door gemaakt (wat nog niet over is) maar waar mijn werkgever nauwelijks last van heeft gehad en ook geen weet van heeft (omdat ik bang was dat 't voor hen reden zou zijn om me niet te behouden).
Ik kan het niet meer aan me zo te moeten in zetten. De koek is voor mij op. Ik ben kapot, moe en voel me afgewezen. Ok dit alles is meer voor 't psyche forum waar ik idd over de last die ik hier van heb een topic heb geopend. Wat ik eigenlijk wil weten is kan ik me ziek melden? En wat zijn de consequenties daar van? Mijn contract loopt nog een paar maanden. Het idee om al die maanden keihard door te werken trek ik niet. Maar die maanden thuis zitten, is dat slecht voor de relatie met de werkgever en kan dat betekenen dat je geen referenties krijgt? Mijn werkgever weet dus niets van mijn andere problemen, maar dat zijn wel degelijk dusdanige problemen en met wat er nu bij komt zou er (ben ik bang) weer een depressie de kop op kunnen steken. Enigzins pas op de plaats is denk ik wel goed voor me. Maar snijd ik mezelf daarmee niet in de vingers?
Graag advies, als 't kan juridisch
Ik heb veel verdriet, ben boos (ook omdat ik een aantal andere fikse tegenslagen heb moeten verwerken onlangs) en uitgeput. Ik heb keihard gewerkt voor dit bedrijf, dat zit in mijn aard en verlangt de organisatie ook wel van je. Daar zijn natuurlijk gradaties in. Ik ben behoorlijk productief en perfectionistisch. Mijn werk is inhoudelijk goed en snel af.
Nu ik er dus uit lig trek ik 't niet meer om terug te gaan. Ik heb de afgelopen jaren zoveel van mezelf gegeven, heb qua gezondheid een heftige periode door gemaakt (wat nog niet over is) maar waar mijn werkgever nauwelijks last van heeft gehad en ook geen weet van heeft (omdat ik bang was dat 't voor hen reden zou zijn om me niet te behouden).
Ik kan het niet meer aan me zo te moeten in zetten. De koek is voor mij op. Ik ben kapot, moe en voel me afgewezen. Ok dit alles is meer voor 't psyche forum waar ik idd over de last die ik hier van heb een topic heb geopend. Wat ik eigenlijk wil weten is kan ik me ziek melden? En wat zijn de consequenties daar van? Mijn contract loopt nog een paar maanden. Het idee om al die maanden keihard door te werken trek ik niet. Maar die maanden thuis zitten, is dat slecht voor de relatie met de werkgever en kan dat betekenen dat je geen referenties krijgt? Mijn werkgever weet dus niets van mijn andere problemen, maar dat zijn wel degelijk dusdanige problemen en met wat er nu bij komt zou er (ben ik bang) weer een depressie de kop op kunnen steken. Enigzins pas op de plaats is denk ik wel goed voor me. Maar snijd ik mezelf daarmee niet in de vingers?
Graag advies, als 't kan juridisch
woensdag 25 maart 2009 om 23:43
Heb bewondering voor je duivelijn! Ontslag is gewoon heel zwaar en stressvol. Doen alsof er niets aan de hand is en doorbuffelen is dan ook echt teveel gevraagd.
Nine to five voor jou.
Misschien kun je er wel een belangrijke les uit leren. Dat werken zakelijk is en jij je ook zakelijk kunt opstellen. Dus overwerken en hard werken is prima maar wel als je dat iets concreets oplevert en niet met de stille hoop dat ze het wel zien en je erom waarderen. En vakantiedagen gewoon opnemen en niet doorwerken of vrije tijd inleveren als je feitelijk gewoon ziek bent.
Een gezonde afstand van werk en een beperkte mate van wantrouwen naar de organisatie waar je werkt kan nooit kwaad.
Nine to five voor jou.
Misschien kun je er wel een belangrijke les uit leren. Dat werken zakelijk is en jij je ook zakelijk kunt opstellen. Dus overwerken en hard werken is prima maar wel als je dat iets concreets oplevert en niet met de stille hoop dat ze het wel zien en je erom waarderen. En vakantiedagen gewoon opnemen en niet doorwerken of vrije tijd inleveren als je feitelijk gewoon ziek bent.
Een gezonde afstand van werk en een beperkte mate van wantrouwen naar de organisatie waar je werkt kan nooit kwaad.
donderdag 26 maart 2009 om 00:00
Goed zo! Houd de eer aan jezelf: gewoon goed werk afleveren, maar ook niet meer dan dat. Voor goede mensen met passie voor hun werk is altijd wat te vinden. En misschien vind je niet direct, door de economische omstandigheden, wat je zoekt: dan is er wel iets anders te doen. Het kan even duren, maar het komt zeker goed.
donderdag 26 maart 2009 om 16:16
quote:klusserin schreef op 23 maart 2009 @ 14:38:
Och jongens, ik vind het zo amusant...
Iedereen let het beste op zichzelf. Dat het kleine economie-tje van jou draaiende blijft. Ook bij jullie! Als het er op aankomt dan tellen de regels van het fatsoen ook niet meer zo hoor. Dan telt alleen wat het beste uitkomt voor jullie.
Nou klusserin heb net te horen gekregen dat er ontslag voor mij wordt aangevraagd. Dat is de pest voor mijn eigen economie-tje. Heb voorgesteld dat ik even een uurtje naar huis ging om mij op te frissen, zodat ik er vanaaf weer helemaal ben voor de gasten.
Wat schiet ik er mee op om mijn werkgever te naaien?
Of het nou regels van fatsoen zijn of puur eigenbelang, ik laat ze niet zomaar in de stront zakken.
Als ik nu gewoon mijn functie blijf uitvoeren zal hij tegen collega ondernemers zeggen dat er een goed personeelslid van hem op zoek is naar een nieuwe baan. Als ik hem nu naai door mij vanaf morgen ziek te melden (en ja dat voel ik mij nu ook zeker wel, ben bang dat dit wel het laatste duwtje is waar mijn griepje op zat te wachten) zal hij nou niet al te enthousiast zijn tegenover zijn collega ondernemers.
Nederland is toch een ons kent ons land.
En ga niet op andermans zak zitten teren als ik jong en gezond ben. Zal tot de laatste dag mijn werk uitoefenen, daar wordt je namelijk voor betaald!
Och jongens, ik vind het zo amusant...
Iedereen let het beste op zichzelf. Dat het kleine economie-tje van jou draaiende blijft. Ook bij jullie! Als het er op aankomt dan tellen de regels van het fatsoen ook niet meer zo hoor. Dan telt alleen wat het beste uitkomt voor jullie.
Nou klusserin heb net te horen gekregen dat er ontslag voor mij wordt aangevraagd. Dat is de pest voor mijn eigen economie-tje. Heb voorgesteld dat ik even een uurtje naar huis ging om mij op te frissen, zodat ik er vanaaf weer helemaal ben voor de gasten.
Wat schiet ik er mee op om mijn werkgever te naaien?
Of het nou regels van fatsoen zijn of puur eigenbelang, ik laat ze niet zomaar in de stront zakken.
Als ik nu gewoon mijn functie blijf uitvoeren zal hij tegen collega ondernemers zeggen dat er een goed personeelslid van hem op zoek is naar een nieuwe baan. Als ik hem nu naai door mij vanaf morgen ziek te melden (en ja dat voel ik mij nu ook zeker wel, ben bang dat dit wel het laatste duwtje is waar mijn griepje op zat te wachten) zal hij nou niet al te enthousiast zijn tegenover zijn collega ondernemers.
Nederland is toch een ons kent ons land.
En ga niet op andermans zak zitten teren als ik jong en gezond ben. Zal tot de laatste dag mijn werk uitoefenen, daar wordt je namelijk voor betaald!
donderdag 26 maart 2009 om 16:33
Jeetje Kusunum wat ontzettend naar voor je! Zag je 't aankomen? Ben je de enige of moeten er meer mensen uit? Gaat je werkgever wel een beetje zorgvuldig met je om?
Ik merk dat ik dat laatste moeilijk vind. Dat ze het ook op een andere/ nettere manier hadden kunnen aanpakken. Hoe klote ook dat ontlsag, er is niet zoveel aan te doen. Maar een werkgever (persoon) heeft altijd de keus om dat op een prettige manier (laten weten dat het echt niet aan jou ligt, dat je zeer gewaardeerd bent, dat ze het ook heel naar vinden dat ze je moeten laten gaan e.d.) of een lullige te doen. Geen van die aardige woorden heb ik gehoord. Zelfs geen antwoord op de vraag waarom ik er uit lig en een aantal andere werknemers niet. Niet dat ik vind dat ik meer recht heb om te blijven, ik weet ook wel dat de wereld niet eerlijk is. Maar het had me denk een iets beter gevoel gegeven als ik het idee had gehad dat 't niet persoonlijk was en dat ze mijn inzet van de afgelopen jaren wel gewardeerd hebben. Nu blijf ik maar gissen. En voel me ongewenst.
Maar goed, ik hoop dat 't bij jou op een prettigere manier verloopt en heel veel sterkte!
Ik merk dat ik dat laatste moeilijk vind. Dat ze het ook op een andere/ nettere manier hadden kunnen aanpakken. Hoe klote ook dat ontlsag, er is niet zoveel aan te doen. Maar een werkgever (persoon) heeft altijd de keus om dat op een prettige manier (laten weten dat het echt niet aan jou ligt, dat je zeer gewaardeerd bent, dat ze het ook heel naar vinden dat ze je moeten laten gaan e.d.) of een lullige te doen. Geen van die aardige woorden heb ik gehoord. Zelfs geen antwoord op de vraag waarom ik er uit lig en een aantal andere werknemers niet. Niet dat ik vind dat ik meer recht heb om te blijven, ik weet ook wel dat de wereld niet eerlijk is. Maar het had me denk een iets beter gevoel gegeven als ik het idee had gehad dat 't niet persoonlijk was en dat ze mijn inzet van de afgelopen jaren wel gewardeerd hebben. Nu blijf ik maar gissen. En voel me ongewenst.
Maar goed, ik hoop dat 't bij jou op een prettigere manier verloopt en heel veel sterkte!
donderdag 26 maart 2009 om 16:42
Ben even naar huis gegaan om op adem te komen. Denk wel dat mijn werkgever er alles aan doet om het voor mij ook zo dragelijk mogelijk te maken.
Ik ben de enige full timer, gister had ik al zo'n vermoede, hij wilde het mij eigenlijk pas zondag vertellen zodat ik het weekend gewoon door zou werken. Hij was bang dat ik anders het weekend niet zou komen oid.
Heb jij ondertussen al een gesprek gehad met jouw werkgever, lijkt me dat je toch wil weten wat hun heeft doen besluiten om jouw eruit te laten gaan.
In mijn geval zouden ze me graag op de drukke uren houden, en is het puur het geld. Maar als jij je zo over de kop hebt gewerkt is het prettig om te weten te komen wat er aan scheelde zodat je dat verbeteren kan.
Als ik jou was zou ik een laatste gesprek met ze aanvragen (is ook gebruikelijk bij een vertrek van een werknemer) om van beide kanten het positieve en negatieve even eruit te lichten. Ik heb in mijn opleiding geleerd dat dat ook zo hoort. Daar kunnen zowel jij als je werkgever alleen maar beter van worden. En misschien maakt het de laatste paar maanden even draaglijker voor jou.
Ik ben de enige full timer, gister had ik al zo'n vermoede, hij wilde het mij eigenlijk pas zondag vertellen zodat ik het weekend gewoon door zou werken. Hij was bang dat ik anders het weekend niet zou komen oid.
Heb jij ondertussen al een gesprek gehad met jouw werkgever, lijkt me dat je toch wil weten wat hun heeft doen besluiten om jouw eruit te laten gaan.
In mijn geval zouden ze me graag op de drukke uren houden, en is het puur het geld. Maar als jij je zo over de kop hebt gewerkt is het prettig om te weten te komen wat er aan scheelde zodat je dat verbeteren kan.
Als ik jou was zou ik een laatste gesprek met ze aanvragen (is ook gebruikelijk bij een vertrek van een werknemer) om van beide kanten het positieve en negatieve even eruit te lichten. Ik heb in mijn opleiding geleerd dat dat ook zo hoort. Daar kunnen zowel jij als je werkgever alleen maar beter van worden. En misschien maakt het de laatste paar maanden even draaglijker voor jou.
vrijdag 27 maart 2009 om 07:56
Vervelend voor je kusunum.
Duivelijntje, ik zat ook in een situatie (maar dan wel massa-ontslag) waar de werkgever zich verre van prettig gedroeg. Mijn motivatie toen om gewoon door te willen gaan was een combinatie van met opgeheven hoofd willen weggaan als ook gewoon nog mijn overgebleven collega's nog zo lang mogelijk te kunnen ondersteunen middels mijn werk.
Voor mijn werkgever heb ik het toen zeer zeker niet gedaan....
Duivelijntje, ik zat ook in een situatie (maar dan wel massa-ontslag) waar de werkgever zich verre van prettig gedroeg. Mijn motivatie toen om gewoon door te willen gaan was een combinatie van met opgeheven hoofd willen weggaan als ook gewoon nog mijn overgebleven collega's nog zo lang mogelijk te kunnen ondersteunen middels mijn werk.
Voor mijn werkgever heb ik het toen zeer zeker niet gedaan....
vrijdag 27 maart 2009 om 09:01
Vervelend joh Kusunum.. Is ook niet leuk.
Laten we het zo zeggen: ik ben ontslagen door een operatie die ik heb moeten laten plaatsvinden, vorig jaar. Als ik die operatie niet had laten doen had ik niet verder kunnen werken (ik heb een specifiek beroep). Ik heb die operatie gedaan (puur en alleen voor mijn werk). Heb nog gevraagd wat de gevolgen voor mijn dienstverband konden zijn. Antwoord: geen gevolgen, na je operatie ben jij weer gewoon aan het werk.
Na de operatie heb ik nog 3 maanden gewerkt. Toen kon ik bij mijn leidinggevende komen die ik overigens nog nooit gezien had. En die wist mij te vertellen dat ik kon vertrekken. In al die jaren nooit een beoordelings of functioneringsgesprek gehad.. never. En dan ineens door een wildvreemde eruit gekicked worden...
Ik heb er geen moment spijt van dat ik ze vanaf dat moment in de **** heb laten zakken. Ik koos voor mezelf. Einde verhaal. Niks opgeheven hoofd, ik had een maand (!) om iets anders te vinden. Heb ik nu ook gevonden maar ik ga niet meer terug.
Iedereen is anders he
Laten we het zo zeggen: ik ben ontslagen door een operatie die ik heb moeten laten plaatsvinden, vorig jaar. Als ik die operatie niet had laten doen had ik niet verder kunnen werken (ik heb een specifiek beroep). Ik heb die operatie gedaan (puur en alleen voor mijn werk). Heb nog gevraagd wat de gevolgen voor mijn dienstverband konden zijn. Antwoord: geen gevolgen, na je operatie ben jij weer gewoon aan het werk.
Na de operatie heb ik nog 3 maanden gewerkt. Toen kon ik bij mijn leidinggevende komen die ik overigens nog nooit gezien had. En die wist mij te vertellen dat ik kon vertrekken. In al die jaren nooit een beoordelings of functioneringsgesprek gehad.. never. En dan ineens door een wildvreemde eruit gekicked worden...
Ik heb er geen moment spijt van dat ik ze vanaf dat moment in de **** heb laten zakken. Ik koos voor mezelf. Einde verhaal. Niks opgeheven hoofd, ik had een maand (!) om iets anders te vinden. Heb ik nu ook gevonden maar ik ga niet meer terug.
Iedereen is anders he
vrijdag 27 maart 2009 om 12:07
Kijk Klusserin, dat klinkt al heel anders, in plaats van dat je iedereen lijkt uit te lachen en loopt te sneren. Overigens denk ik dat er wel meer aan de hand moet zijn geweest, bedrijfseconomisch of iets anders, en dat ze die operatie hebben aangegrepen om. Het is voor een bedrijf namelijk helemaal niet gunstig om een goede kracht te laten gaan voor iets wat al achter de rug is.
Kusunum wat naar zeg!
Kusunum wat naar zeg!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 27 maart 2009 om 12:22
Tot op de dag van vandaag weet ik nog niet wat er aan de hand is. Ik heb een aantal keer lichamelijke klachten gehad die mijn beroep in de weg staan. Daarom heb ik mij laten opereren. Ik had in een normale baan zonder die operatie prima kunnen functioneren.
Dus operatie gedaan... voor 100% hersteld...
en toen kon ik ineens op een dag naar een wildvreemde die zei: "Klusserin, je hebt een onrustig dossier.. wij gaan afscheid van elkaar nemen." En er viel niet meer over te praten. Einde oefening.
Kan je wel vertellen dat er dan echt weinig meer van loyaliteit overblijft. En daarom ben ik ook zo fel. Je weet nooit van de hoed en de rand. Iedereen zijn omstandigheden zijn anders en gaat er anders mee om. Ik heb er voor gekozen om nooit en te nimmer meer terug te gaan. Heb mij ziekgemeld en ik kan er ook echt geen traan om laten. Over een paar weken begin ik met nieuwe baan...
Dus operatie gedaan... voor 100% hersteld...
en toen kon ik ineens op een dag naar een wildvreemde die zei: "Klusserin, je hebt een onrustig dossier.. wij gaan afscheid van elkaar nemen." En er viel niet meer over te praten. Einde oefening.
Kan je wel vertellen dat er dan echt weinig meer van loyaliteit overblijft. En daarom ben ik ook zo fel. Je weet nooit van de hoed en de rand. Iedereen zijn omstandigheden zijn anders en gaat er anders mee om. Ik heb er voor gekozen om nooit en te nimmer meer terug te gaan. Heb mij ziekgemeld en ik kan er ook echt geen traan om laten. Over een paar weken begin ik met nieuwe baan...
vrijdag 27 maart 2009 om 12:23
quote:klusserin schreef op 27 maart 2009 @ 09:01:
Vervelend joh Kusunum.. Is ook niet leuk.
Laten we het zo zeggen: ik ben ontslagen door een operatie die ik heb moeten laten plaatsvinden, vorig jaar. Als ik die operatie niet had laten doen had ik niet verder kunnen werken (ik heb een specifiek beroep). Ik heb die operatie gedaan (puur en alleen voor mijn werk). Heb nog gevraagd wat de gevolgen voor mijn dienstverband konden zijn. Antwoord: geen gevolgen, na je operatie ben jij weer gewoon aan het werk.
Na de operatie heb ik nog 3 maanden gewerkt. Toen kon ik bij mijn leidinggevende komen die ik overigens nog nooit gezien had. En die wist mij te vertellen dat ik kon vertrekken. In al die jaren nooit een beoordelings of functioneringsgesprek gehad.. never. En dan ineens door een wildvreemde eruit gekicked worden...
Ik heb er geen moment spijt van dat ik ze vanaf dat moment in de **** heb laten zakken. Ik koos voor mezelf. Einde verhaal. Niks opgeheven hoofd, ik had een maand (!) om iets anders te vinden. Heb ik nu ook gevonden maar ik ga niet meer terug.
Iedereen is anders he
Zo als je het op deze manier verteld komt het al heel anders over Klusserin. Snap geheel je woede, en kan ook je idee van zak maar in de shit wel begrijpen, maar er zit een verschil tussen begrijpen en doen.
Op welke grond hebben ze jou ontslagen?Een onrustig dosier is volgens mij geen legale reden voor ontslag, zeker niet als er nooit beoordelings- en fuctioneringsgesprekken zijn geweest. Zijn er meer mensen uit gegaan?
Vervelend joh Kusunum.. Is ook niet leuk.
Laten we het zo zeggen: ik ben ontslagen door een operatie die ik heb moeten laten plaatsvinden, vorig jaar. Als ik die operatie niet had laten doen had ik niet verder kunnen werken (ik heb een specifiek beroep). Ik heb die operatie gedaan (puur en alleen voor mijn werk). Heb nog gevraagd wat de gevolgen voor mijn dienstverband konden zijn. Antwoord: geen gevolgen, na je operatie ben jij weer gewoon aan het werk.
Na de operatie heb ik nog 3 maanden gewerkt. Toen kon ik bij mijn leidinggevende komen die ik overigens nog nooit gezien had. En die wist mij te vertellen dat ik kon vertrekken. In al die jaren nooit een beoordelings of functioneringsgesprek gehad.. never. En dan ineens door een wildvreemde eruit gekicked worden...
Ik heb er geen moment spijt van dat ik ze vanaf dat moment in de **** heb laten zakken. Ik koos voor mezelf. Einde verhaal. Niks opgeheven hoofd, ik had een maand (!) om iets anders te vinden. Heb ik nu ook gevonden maar ik ga niet meer terug.
Iedereen is anders he
Zo als je het op deze manier verteld komt het al heel anders over Klusserin. Snap geheel je woede, en kan ook je idee van zak maar in de shit wel begrijpen, maar er zit een verschil tussen begrijpen en doen.
Op welke grond hebben ze jou ontslagen?Een onrustig dosier is volgens mij geen legale reden voor ontslag, zeker niet als er nooit beoordelings- en fuctioneringsgesprekken zijn geweest. Zijn er meer mensen uit gegaan?
vrijdag 27 maart 2009 om 12:28
Er is geen 'ontslag'. Je wordt 'de laan niet uitgestuurd'. Je contract wordt niet verlengd. . Je hebt een overeenkomst met je werkgever voor een jaar, en hij heeft dat met jou. Na dat jaar kunnen beiden zonder verplichting een andere kant op gaan. Zo werkt het nu eenmaal. Rot dat je heel veel nare dingen hebt meegemaakt de afgelopen tijd maar dat staat los hiervan. Een vakbond kan je totaal niet helpen omdat je werkgever gewoon in zijn recht staat. Hoe 'raar' de situatie voor jou ook is. De overeenkomst is afgerond, de periode uitgediend en ze zijn je gewoon niks verplicht.
Ziek is ziek en als je dat echt bent kun je thuisblijven en gaan solliciteren naar een andere job, maar ga er niet meer bij halen dan nodig of terecht is.
Ziek is ziek en als je dat echt bent kun je thuisblijven en gaan solliciteren naar een andere job, maar ga er niet meer bij halen dan nodig of terecht is.
vrijdag 27 maart 2009 om 12:30
Het gekke is ik kán misschien wel dingen...maar niet meer werken voor dat bedrijf. Het bedrijf wat tegen mij heeft gelogen.
De bedrijfsarts weigerde contact op te nemen met de arts die mij geopereerd heeft. Hij kon aan de buitenkant wel zien dat het niet meer goed zou komen. Bedrijfsarts heeft negatief advies aan bedrijf gegeven en: exit
Ik heb nog meerdere malen een gesprek aangevraagd: maar ik krijg alleen maar berichten terug dat mijn carriere bij dit bedrijf voorbij is.
Messteek in mijn rug, bah.
Nou, er is geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om nog 1 dag daar te gaan werken. Ziek of niet, ik kán het gewoon niet. En dan denk ik: lekker op mijn bankje... rustig aan... verwerken en over een maand met een schone lei opnieuw beginnen.
De bedrijfsarts weigerde contact op te nemen met de arts die mij geopereerd heeft. Hij kon aan de buitenkant wel zien dat het niet meer goed zou komen. Bedrijfsarts heeft negatief advies aan bedrijf gegeven en: exit
Ik heb nog meerdere malen een gesprek aangevraagd: maar ik krijg alleen maar berichten terug dat mijn carriere bij dit bedrijf voorbij is.
Messteek in mijn rug, bah.
Nou, er is geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om nog 1 dag daar te gaan werken. Ziek of niet, ik kán het gewoon niet. En dan denk ik: lekker op mijn bankje... rustig aan... verwerken en over een maand met een schone lei opnieuw beginnen.
vrijdag 27 maart 2009 om 15:07
Klusserin, omdat je nogal ...onaardig te keer ging eerder op dit topic, dacht in eerste instantie 'láát maar'.
Maar ik ben het eens met Poezewoes in haar laatste post: waarom heb je dat ontslag dan niet aangevochten? Heb je uberhaupt juridisch advies ingewonnen? Heb je verweer gevoerd bij het CWI of ben je een beeindigingsovereenkomst aangegaan? Misschien kunnen we je helpen met wat info, al was het maar om te verwerken oid.
Maar ik ben het eens met Poezewoes in haar laatste post: waarom heb je dat ontslag dan niet aangevochten? Heb je uberhaupt juridisch advies ingewonnen? Heb je verweer gevoerd bij het CWI of ben je een beeindigingsovereenkomst aangegaan? Misschien kunnen we je helpen met wat info, al was het maar om te verwerken oid.
vrijdag 27 maart 2009 om 15:40
Ik deed onaardig ja... toegegeven. Ik deed onaardig omdat ik vind dat je niet ten koste van alles op je tandvlees naar je werk hoeft. Zeker niet wanneer deze je juist een geintje heeft geflikt.
Kijk, als het zo zou zijn dat ik mij netjes behandeld zou voelen dan zou ik verzoeken om tijd om naar een nieuwe baan uit te kijken en te solliciteren. En dat bedoel ik in het kader van een reorganisatie of economische crisis.
Ik werd fel omdat ik vind dat werkgevers vaak wel de sterkste partij zijn. Ze kunnen allerlei redenen aanvoeren om jou als werknemer aan de kant te zetten. Ik vind dan dat je zelf moet kijken of je nog de energie wilt verbruiken om naar je werk te gaan.
In mijn geval: geenszins.
Het heeft geen zin. Natuurlijk heb ik verweer aangevoerd. Maar dat is natuurlijk een formaliteit. De bedrijfsarts staat samen sterk met het bedrijf. Ik heb (omdat ik gewoon nauwelijks rond kan komen) geen rechtsbijstandsverzekering. Kan dus niets beginnen.
Einde van het liedje zou betekenen: geen energie, bedrijf wint toch, ben alsnog baan kwijt...
Ik meen het nog steeds dat ik vind dat je niet tegen heug en meug naar je werk hoeft wanneer ze iets flikken. Kijk, behandelen ze je naar eer en geweten dan zou ik ze ook niet laten stikken...maar in geval van TO en mij is dat wel zo. En dan zeg ik: doe waar je je goed bij voelt en vindt zo snel mogelijk een andere baan.
Kijk, als het zo zou zijn dat ik mij netjes behandeld zou voelen dan zou ik verzoeken om tijd om naar een nieuwe baan uit te kijken en te solliciteren. En dat bedoel ik in het kader van een reorganisatie of economische crisis.
Ik werd fel omdat ik vind dat werkgevers vaak wel de sterkste partij zijn. Ze kunnen allerlei redenen aanvoeren om jou als werknemer aan de kant te zetten. Ik vind dan dat je zelf moet kijken of je nog de energie wilt verbruiken om naar je werk te gaan.
In mijn geval: geenszins.
Het heeft geen zin. Natuurlijk heb ik verweer aangevoerd. Maar dat is natuurlijk een formaliteit. De bedrijfsarts staat samen sterk met het bedrijf. Ik heb (omdat ik gewoon nauwelijks rond kan komen) geen rechtsbijstandsverzekering. Kan dus niets beginnen.
Einde van het liedje zou betekenen: geen energie, bedrijf wint toch, ben alsnog baan kwijt...
Ik meen het nog steeds dat ik vind dat je niet tegen heug en meug naar je werk hoeft wanneer ze iets flikken. Kijk, behandelen ze je naar eer en geweten dan zou ik ze ook niet laten stikken...maar in geval van TO en mij is dat wel zo. En dan zeg ik: doe waar je je goed bij voelt en vindt zo snel mogelijk een andere baan.
vrijdag 27 maart 2009 om 21:36
quote:klusserin schreef op 27 maart 2009 @ 15:40:
Ik deed onaardig ja... toegegeven. Ik deed onaardig omdat ik vind dat je niet ten koste van alles op je tandvlees naar je werk hoeft. Zeker niet wanneer deze je juist een geintje heeft geflikt.
Kijk, als het zo zou zijn dat ik mij netjes behandeld zou voelen dan zou ik verzoeken om tijd om naar een nieuwe baan uit te kijken en te solliciteren. En dat bedoel ik in het kader van een reorganisatie of economische crisis.
Ik werd fel omdat ik vind dat werkgevers vaak wel de sterkste partij zijn. Ze kunnen allerlei redenen aanvoeren om jou als werknemer aan de kant te zetten. Ik vind dan dat je zelf moet kijken of je nog de energie wilt verbruiken om naar je werk te gaan.
In mijn geval: geenszins.
Het heeft geen zin. Natuurlijk heb ik verweer aangevoerd. Maar dat is natuurlijk een formaliteit. De bedrijfsarts staat samen sterk met het bedrijf. Ik heb (omdat ik gewoon nauwelijks rond kan komen) geen rechtsbijstandsverzekering. Kan dus niets beginnen.
Einde van het liedje zou betekenen: geen energie, bedrijf wint toch, ben alsnog baan kwijt...
Ik meen het nog steeds dat ik vind dat je niet tegen heug en meug naar je werk hoeft wanneer ze iets flikken. Kijk, behandelen ze je naar eer en geweten dan zou ik ze ook niet laten stikken...maar in geval van TO en mij is dat wel zo. En dan zeg ik: doe waar je je goed bij voelt en vindt zo snel mogelijk een andere baan.Dit is toch echt te kort door de bocht. Ook als je geen rechtsbijstandsverzekering hebt kun je je recht halen. Op deze pijler wordt daarover regelmatig advies goed advies gegeven.
Ik deed onaardig ja... toegegeven. Ik deed onaardig omdat ik vind dat je niet ten koste van alles op je tandvlees naar je werk hoeft. Zeker niet wanneer deze je juist een geintje heeft geflikt.
Kijk, als het zo zou zijn dat ik mij netjes behandeld zou voelen dan zou ik verzoeken om tijd om naar een nieuwe baan uit te kijken en te solliciteren. En dat bedoel ik in het kader van een reorganisatie of economische crisis.
Ik werd fel omdat ik vind dat werkgevers vaak wel de sterkste partij zijn. Ze kunnen allerlei redenen aanvoeren om jou als werknemer aan de kant te zetten. Ik vind dan dat je zelf moet kijken of je nog de energie wilt verbruiken om naar je werk te gaan.
In mijn geval: geenszins.
Het heeft geen zin. Natuurlijk heb ik verweer aangevoerd. Maar dat is natuurlijk een formaliteit. De bedrijfsarts staat samen sterk met het bedrijf. Ik heb (omdat ik gewoon nauwelijks rond kan komen) geen rechtsbijstandsverzekering. Kan dus niets beginnen.
Einde van het liedje zou betekenen: geen energie, bedrijf wint toch, ben alsnog baan kwijt...
Ik meen het nog steeds dat ik vind dat je niet tegen heug en meug naar je werk hoeft wanneer ze iets flikken. Kijk, behandelen ze je naar eer en geweten dan zou ik ze ook niet laten stikken...maar in geval van TO en mij is dat wel zo. En dan zeg ik: doe waar je je goed bij voelt en vindt zo snel mogelijk een andere baan.Dit is toch echt te kort door de bocht. Ook als je geen rechtsbijstandsverzekering hebt kun je je recht halen. Op deze pijler wordt daarover regelmatig advies goed advies gegeven.
zaterdag 28 maart 2009 om 01:23
Ik sta helemaal achter het principe van hoofd omhoog en doorbijten en eer aan jezelf houden. En ook van afstand houden van je werk en ontslag niet te persoonlijk te nemen.
Maarrrrr, beroepsmatig houd ik me bezig met ontslagrecht. En ik heb werkgevers en praktijken gezien waar de honden geen brood van lusten. Echt te erg.
Gelukkig kon ik die werknemers vertegenwoordigen (en zij mij betalen) en ik heb in die gevallen eigenlijk altijd gelijk gekregen bij de rechter. Zo fijn als zo'n zak van een werkgever dan twee keer de gebruikelijke vergoeding kan betalen.
Mijn professionele advies is altijd om je niet ziek te melden en juist door te werken tijdens een ontslagzaak.
Maar als je zoals klusserin geen advocaat kan betalen, geen rechtsbijstandsverzekering hebt en niet bij een vakbond terecht kan... dan word het heel moeilijk. Een beetje ingewikkelde zaak waarbij ook al bestaande arbeidsongeschiktheid speelt en de bedrijfsarts niet op werknemers hand is, wordt dan wel extreem lastig. En anoniem advies van een forum is dan ook niet voldoende.
Maarrrrr, beroepsmatig houd ik me bezig met ontslagrecht. En ik heb werkgevers en praktijken gezien waar de honden geen brood van lusten. Echt te erg.
Gelukkig kon ik die werknemers vertegenwoordigen (en zij mij betalen) en ik heb in die gevallen eigenlijk altijd gelijk gekregen bij de rechter. Zo fijn als zo'n zak van een werkgever dan twee keer de gebruikelijke vergoeding kan betalen.
Mijn professionele advies is altijd om je niet ziek te melden en juist door te werken tijdens een ontslagzaak.
Maar als je zoals klusserin geen advocaat kan betalen, geen rechtsbijstandsverzekering hebt en niet bij een vakbond terecht kan... dan word het heel moeilijk. Een beetje ingewikkelde zaak waarbij ook al bestaande arbeidsongeschiktheid speelt en de bedrijfsarts niet op werknemers hand is, wordt dan wel extreem lastig. En anoniem advies van een forum is dan ook niet voldoende.
zaterdag 28 maart 2009 om 01:32
Klusserin, een rechtsbijstandsverzekering kost echt niet zoveel. Als ik jou was, zou ik er nu een afsluiten. Voor deze baan gaat het je niet meer redden. Maar als je er weer een keer voor komt te staan, hoef je je niet meer als slachtoffer op te stellen maar kan je terugvechten.
Je bent niet rechtenloos als werknemer en een werkgever is niet de sterkste, die maar met je kan sollen wat hij wil. In jouw geval had je waarschijnlijk hard terug kunnen slaan.
Wel moedig trouwens dat je toegeeft dat je onaardig was. Dat vind ik dan wel weer stijl hebben.
Je bent niet rechtenloos als werknemer en een werkgever is niet de sterkste, die maar met je kan sollen wat hij wil. In jouw geval had je waarschijnlijk hard terug kunnen slaan.
Wel moedig trouwens dat je toegeeft dat je onaardig was. Dat vind ik dan wel weer stijl hebben.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 28 maart 2009 om 14:48
dank jullie voor de reacties!
Ik zit in de vliegwereld. Tijdens een van de dalingen, tijdens het werk, zijn mijn beide trommelvliezen volledig doorgescheurd. Dat krijg je wanneer je schema's zo strak zijn dat je nooit de kans krijgt om over een verkoudheid heen te komen. Ik heb mij er aan moeten laten opereren. Helemaal hersteld. Bedrijfsarts zegt: jij bent te zwak voor deze wereld. Dat terwijl dit een veel voorkomend geval is in de vliegelarij.
Laat ik zeggen dat ik niet voor een vooraanstaand bedrijf vlieg. Meer zo'n achterdeurtjes maatsschappij.
Ik neem nu wel een rechtsbijstand.... maar dit verlies je gewoon. Dit ongeval is tijdens het werk gebeurd. Men ziet mij als zwak. Het komt aan de lopende band voor.. voor een andere baan had ik nooit hoeven te laten opereren... en nu ben ik gone weg goodbye... treurig. Ik vlieg dus momenteel niet. Geen zin in... geen energie voor.. Ik ben droevig.. en ook heel erg pissig..
Vandaar ook de enorme bitchheid in mijn posts eerder. Nu ben ik iets kalmer... en dan ben ik ook milder in reageren..
Nogmaals bedankt... en echt ik ben niet zo'n zure bom. Ik ben alleen vre se lijk teleurgesteld in de mensheid (in dit geval de werkgever).
Ik ga nu trouwens ergens anders vliegen, dus het komt goed :o)
Groetjes Klusserin
Ik zit in de vliegwereld. Tijdens een van de dalingen, tijdens het werk, zijn mijn beide trommelvliezen volledig doorgescheurd. Dat krijg je wanneer je schema's zo strak zijn dat je nooit de kans krijgt om over een verkoudheid heen te komen. Ik heb mij er aan moeten laten opereren. Helemaal hersteld. Bedrijfsarts zegt: jij bent te zwak voor deze wereld. Dat terwijl dit een veel voorkomend geval is in de vliegelarij.
Laat ik zeggen dat ik niet voor een vooraanstaand bedrijf vlieg. Meer zo'n achterdeurtjes maatsschappij.
Ik neem nu wel een rechtsbijstand.... maar dit verlies je gewoon. Dit ongeval is tijdens het werk gebeurd. Men ziet mij als zwak. Het komt aan de lopende band voor.. voor een andere baan had ik nooit hoeven te laten opereren... en nu ben ik gone weg goodbye... treurig. Ik vlieg dus momenteel niet. Geen zin in... geen energie voor.. Ik ben droevig.. en ook heel erg pissig..
Vandaar ook de enorme bitchheid in mijn posts eerder. Nu ben ik iets kalmer... en dan ben ik ook milder in reageren..
Nogmaals bedankt... en echt ik ben niet zo'n zure bom. Ik ben alleen vre se lijk teleurgesteld in de mensheid (in dit geval de werkgever).
Ik ga nu trouwens ergens anders vliegen, dus het komt goed :o)
Groetjes Klusserin
zaterdag 28 maart 2009 om 15:00
Klusserin, ik adviseer je om toch contact op te nemen met een advocaat. Het eerste gesprek is meestal gratis. Dit betreft een bedreijfsongeval, dat had jij sowieso niet op eigen houtje op hoeven lossen! Daarnaast is het te gek voor woorden dat je op deze wijze wordt gewieberd, terwijl jouw zwakke arbeidsgeschiktheid op je werk is veroorzaakt! Ik raad je echt met klem aan om in ieder geval je licht op te gaan steken.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 28 maart 2009 om 15:04
Hoi Klusserin!
Wat ontzettend vervelend voor je zeg! Misschien dat je naar een rechtswinkel kunt gaan. Daar kun je goedkoper rechtelijke hulp krijgen. Als je op deze link klikt krijg je alle adressen.
http://www.st-ab.nl/ad01c.htm
Hopelijk heb je er wat aan en heel veel sterkte!
Wat ontzettend vervelend voor je zeg! Misschien dat je naar een rechtswinkel kunt gaan. Daar kun je goedkoper rechtelijke hulp krijgen. Als je op deze link klikt krijg je alle adressen.
http://www.st-ab.nl/ad01c.htm
Hopelijk heb je er wat aan en heel veel sterkte!
