Relaties
alle pijlers
einde relatie na bijna 20 jaar
woensdag 12 juni 2019 13:23
Ik ben een vrouw van bijna 37 jaar en mijn nu ex is een man van 40.
We hebben een dochter van 8 jaar die veel aan de papa hangt en dit omdat ik wat strenger ben. Ons relatie heeft veel ups en downs gekend, en dit van hevige ruzie, uitschelden tot overspel.
Alie jaren hebben we samengewoond, eerst een paar jaren in zijn appartement, na een hevige ruzie heb ik een appartement gehuurd en met ons dochter daar gaan wonen. Hij is bij ons komen wonen toen we het terug hadden bijgelegd. En zo leven we eigenlijk al enkele jaren, zijn appartement stond al die jaren leeg en ik heb daar geen sleutel van. Wel ging ik soms daar , maar altijd samen met hem.
Sinds enkele dagen heb ik hem gevraagd of het geen tijd werd om de grote stap te zetten, trouwen. Hij begon te praten over 10 jaar geleden, dat hij mij toen over trouwen begon en ik zei niet klaar voor te zijn, en omdat ik hem daar nu over begin moet hij ineens klaar zijn. Hij begon excuses te zoeken over van alles, over het verleden, of ik wil trouwen uit liefde of gewoon om getrouwd te zijn.... Allerhande excuses. Hij vroeg een dagje bedenktijd, iets dat ik al niet normaal vind als je al zolang samen bent, maar ik zei oké.
Gisteren vroeg ik hem of hij heeft kunnen denken erover, en weer begon hij over het verleden, over 10 jaar geleden... Wat ik van zijn uitspraken kon maken was dat hij eigenlijk helemaal niet wilt trouwen( of toch niet met mij), dat hij mij niet vertrouwd en dat hij denkt dat ik op zijn eigendommen uit ben. Ik heb niets voor mezelf terwijl hij enkele eigendommen heeft. Dus heb ik gisteren voor hem de beslissing genomen en gevraagd vandaag te vertrekken en mijn sleutel terug te geven. Hij wilt niet met mij trouwen, maar durft het niet zeggen, hij wilt gewoon zo verder leven, maar dat kan ik niet. Ik schaam mij eigenlijk dat we na zoveel jaren niet getrouwd zijn.
Wat mij ook zoveel pijn doet is het feit dat we al bijna 3 jaar aan het proberen zijn voor een tweede kind, maar het lukt niet doordat hij zeer zwakke zaad heeft en ik en endometriose. Hiervan ben ik geopereerd geweest, maar het kan nog altijd terug komen. Ondertussen hadden we ook 2 maal IUI gedaan, maar de dokter zei ons te stoppen omdat het zaad zo zwak is. Dus ons volgende stap was IVF, maar dat gaat nu allemaal niet door natuurlijk, ook had ik de indruk dat het hem allemaal niet zoveel deed. Nu ben ik bang dat ik nooit geen tweede kindje ga hebben, nooit getrouwd ga zijn, dat ik 20 jaar van mijn leven heb vergooid, buiten ons prachtige dochter. Ik ben zo boos. Als je niet met iemand wilt trouwen , waarom blijf je dan jaren met die persoon. Ik hem al enkele keren over trouwen gesproken, maar telkens wimpelde hij dat een beetje af en liet ik het rusten. Maar nu was ik vastberaden en nu weet ik na 20 jaar waar ik sta. Alles opnieuw beginnen.
Sorry voor het lange verhaal .
We hebben een dochter van 8 jaar die veel aan de papa hangt en dit omdat ik wat strenger ben. Ons relatie heeft veel ups en downs gekend, en dit van hevige ruzie, uitschelden tot overspel.
Alie jaren hebben we samengewoond, eerst een paar jaren in zijn appartement, na een hevige ruzie heb ik een appartement gehuurd en met ons dochter daar gaan wonen. Hij is bij ons komen wonen toen we het terug hadden bijgelegd. En zo leven we eigenlijk al enkele jaren, zijn appartement stond al die jaren leeg en ik heb daar geen sleutel van. Wel ging ik soms daar , maar altijd samen met hem.
Sinds enkele dagen heb ik hem gevraagd of het geen tijd werd om de grote stap te zetten, trouwen. Hij begon te praten over 10 jaar geleden, dat hij mij toen over trouwen begon en ik zei niet klaar voor te zijn, en omdat ik hem daar nu over begin moet hij ineens klaar zijn. Hij begon excuses te zoeken over van alles, over het verleden, of ik wil trouwen uit liefde of gewoon om getrouwd te zijn.... Allerhande excuses. Hij vroeg een dagje bedenktijd, iets dat ik al niet normaal vind als je al zolang samen bent, maar ik zei oké.
Gisteren vroeg ik hem of hij heeft kunnen denken erover, en weer begon hij over het verleden, over 10 jaar geleden... Wat ik van zijn uitspraken kon maken was dat hij eigenlijk helemaal niet wilt trouwen( of toch niet met mij), dat hij mij niet vertrouwd en dat hij denkt dat ik op zijn eigendommen uit ben. Ik heb niets voor mezelf terwijl hij enkele eigendommen heeft. Dus heb ik gisteren voor hem de beslissing genomen en gevraagd vandaag te vertrekken en mijn sleutel terug te geven. Hij wilt niet met mij trouwen, maar durft het niet zeggen, hij wilt gewoon zo verder leven, maar dat kan ik niet. Ik schaam mij eigenlijk dat we na zoveel jaren niet getrouwd zijn.
Wat mij ook zoveel pijn doet is het feit dat we al bijna 3 jaar aan het proberen zijn voor een tweede kind, maar het lukt niet doordat hij zeer zwakke zaad heeft en ik en endometriose. Hiervan ben ik geopereerd geweest, maar het kan nog altijd terug komen. Ondertussen hadden we ook 2 maal IUI gedaan, maar de dokter zei ons te stoppen omdat het zaad zo zwak is. Dus ons volgende stap was IVF, maar dat gaat nu allemaal niet door natuurlijk, ook had ik de indruk dat het hem allemaal niet zoveel deed. Nu ben ik bang dat ik nooit geen tweede kindje ga hebben, nooit getrouwd ga zijn, dat ik 20 jaar van mijn leven heb vergooid, buiten ons prachtige dochter. Ik ben zo boos. Als je niet met iemand wilt trouwen , waarom blijf je dan jaren met die persoon. Ik hem al enkele keren over trouwen gesproken, maar telkens wimpelde hij dat een beetje af en liet ik het rusten. Maar nu was ik vastberaden en nu weet ik na 20 jaar waar ik sta. Alles opnieuw beginnen.
Sorry voor het lange verhaal .
woensdag 12 juni 2019 13:29
woensdag 12 juni 2019 13:38
Heb je werkelijk de relatie verbroken omdat hij niet wil trouwen? Jullie zijn 20 jaar samen zonder getrouwd te zijn, waarom is het nu ineens een probleem? Je schamen omdat jullie niet getrouwd zijn is natuurlijk onzin.
En als jullie relatie toch niet zo goed zit (hevige ruzie, uitschelden en overspel), dan begrijp ik niet waarom je überhaupt wil trouwen.
En als jullie relatie toch niet zo goed zit (hevige ruzie, uitschelden en overspel), dan begrijp ik niet waarom je überhaupt wil trouwen.
woensdag 12 juni 2019 13:39
Hij heeft jou 10 jaar geleden gevraagd, toen wilde jij hem niet en heb jij hem afgewezen. Daarna wel een kind gemaakt, daarna bij hem uit huis getrokken en op jezelf gaan wonen, maar hem er wel altijd een beetje bij gehouden.
En nu, met een kind van 8, een eigen huis, wil jij dat hij nu opeens heel enthousiast gaat zijn van weer een beslissing van jouw kant die zijn leven wijzigd?
En nu, met een kind van 8, een eigen huis, wil jij dat hij nu opeens heel enthousiast gaat zijn van weer een beslissing van jouw kant die zijn leven wijzigd?
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
woensdag 12 juni 2019 13:44
Ik wou eigenlijk meer mijn verhaal doen denk ik. Maar als een man niet met je wilt trouwen maar jij wilt graag trouwen, je niet vertrouwd, jou geen sleutel geeft van zijn appartement en nog andere zaken is toch niet normaal, of overdrijf ik?
Ik schaam me eerder om het feit dat hij niet met mij wilt trouwen denk ik.
Ik schaam me eerder om het feit dat hij niet met mij wilt trouwen denk ik.
woensdag 12 juni 2019 13:46
Ik begrijp het verhaal ook niet helemaal.
Je zoekt nu een zaad-donor en iemand waarmee je een sprookjes-verhaal aan de buitenwereld kunt laten zien? Je bent misschien van buitenlandse afkomst, waar trouwen een heel ding is (vooral voor de familie), maar hier in NL is trouwen niets bijzonders...
Sneu dat het zo moet aflopen. Maar zonde van de 20 jaar is het zeker niet. Je hebt het geprobeerd; jullie hebben een prachtige dochter samen. Nu gaat het leven gescheiden verder... niets om je voor te schamen.
Je zoekt nu een zaad-donor en iemand waarmee je een sprookjes-verhaal aan de buitenwereld kunt laten zien? Je bent misschien van buitenlandse afkomst, waar trouwen een heel ding is (vooral voor de familie), maar hier in NL is trouwen niets bijzonders...
Sneu dat het zo moet aflopen. Maar zonde van de 20 jaar is het zeker niet. Je hebt het geprobeerd; jullie hebben een prachtige dochter samen. Nu gaat het leven gescheiden verder... niets om je voor te schamen.
woensdag 12 juni 2019 13:51
woensdag 12 juni 2019 13:51
Ik heb ons relatie zo eerlijk en goed mogelijk proberen te schetsen, dus ik begrijp dat jullie dit allemaal raar vinden en dat ik mss overdrijf , maar voor mij is trouwen wel belangrijk. Ik heb in al die jaren enkele keren over trouwen begonnen, maar ik heb het altijd laten rusten. Maar nu begint het mij hoe langer meer te storen.
Maar ik heb al begrepen dat jullie vinden dat ik overdrijf.
Maar ik heb al begrepen dat jullie vinden dat ik overdrijf.
woensdag 12 juni 2019 13:52
Ja ik snap niet dat zij dit niet snapt. Ik snap niet dat ze wel een kind wil.
woensdag 12 juni 2019 13:53
nou ja, er wordt de vraag gesteld waarom je er zoveel belang aan hecht. Ook omdat je al een veel grotere verbintenis met hem bent aangegaan.Dede30 schreef: ↑12-06-2019 13:51Ik heb ons relatie zo eerlijk en goed mogelijk proberen te schetsen, dus ik begrijp dat jullie dit allemaal raar vinden en dat ik mss overdrijf , maar voor mij is trouwen wel belangrijk. Ik heb in al die jaren enkele keren over trouwen begonnen, maar ik heb het altijd laten rusten. Maar nu begint het mij hoe langer meer te storen.
Maar ik heb al begrepen dat jullie vinden dat ik overdrijf.
woensdag 12 juni 2019 13:55
En waarom dan een tweede kind?Dede30 schreef: ↑12-06-2019 13:51Ik heb ons relatie zo eerlijk en goed mogelijk proberen te schetsen, dus ik begrijp dat jullie dit allemaal raar vinden en dat ik mss overdrijf , maar voor mij is trouwen wel belangrijk. Ik heb in al die jaren enkele keren over trouwen begonnen, maar ik heb het altijd laten rusten. Maar nu begint het mij hoe langer meer te storen.
Maar ik heb al begrepen dat jullie vinden dat ik overdrijf.
woensdag 12 juni 2019 13:59
Ik snap het wel, TO. Voor sommige mensen is trouwen niet belangrijk, of ze willen gewoon echt niet trouwen omdat ze het met instituut niets hebben, en dat is helemaal prima. Echter als mijn partner als reden zou geven om niet te willen trouwen dat hij/zij mij niet vertrouwt en denkt dat ik achter zijn/haar bezittingen aanzit, dan zou ik ook niet meer in de relatie geloven.
woensdag 12 juni 2019 14:01
Voor mij is dat toch speciaal, ik denk dat er genoeg vrouwen zijn die willen trouwen.
En toen hij mij dat vroeg, ging het niet zo lekker tussen ons, ik had toen de indruk dat hij het meer deed om te paaien.
woensdag 12 juni 2019 14:02
Begrijp opzich dat je gewoon wil trouwen al heeft het niet echt een meerwaarde voor sommigen, als dat voor jou wel zo is dan is dat zo.
Hij laarmt dus merken dat hij niet wil vanwege het verleden dus het huwelijk betekend ook iets voor hem om die stap te nemen.
Hij wil dus niet zonder vetrouwen o.i.d het huwelijk aangaan.
Vraag me dan wel weer af waarom hij je geen sleutel van zijn appartement geeft, dan zou ik als vriendin ook eea kunnen denken, zou hè.
Maar goed, wilde hij wel bij je blijven zonder huwelijk?
Wat is de reden van geen sleutel hebben?
Hij laarmt dus merken dat hij niet wil vanwege het verleden dus het huwelijk betekend ook iets voor hem om die stap te nemen.
Hij wil dus niet zonder vetrouwen o.i.d het huwelijk aangaan.
Vraag me dan wel weer af waarom hij je geen sleutel van zijn appartement geeft, dan zou ik als vriendin ook eea kunnen denken, zou hè.
Maar goed, wilde hij wel bij je blijven zonder huwelijk?
Wat is de reden van geen sleutel hebben?