Relaties
alle pijlers
Hoe omgaan met twijfelende vriend
dinsdag 11 juni 2019 om 16:02
Hallo
Mijn vriend, die ik 1,5 jaar geleden ontmoet heb, is van nature geen heel zeker persoon en heeft hierdoor, en door wat ervaringen uit het verleden (gescheiden, hartzeer, moeilijke jeugd in oorlogsgebied) af en toe last van jaloezie. Of eigenlijk heeft hij daar behoorlijk last van maar zo nu en dan zo extreem dat hij overreageerd en we met ruzie uit elkaar gaan. Hij voelt zich snel afgewezen en bedreigd door andere mannen. Nu vind ik hém uiteraard de leukste en liefste en interesseren andere mannen mij geen biet. Hij zegt ook dol te zijn op mij. Ik heb ook geen mannelijke vrienden of contacten buiten familie en collega's, hoewel hij hier wel met enige regelmaat naar vraagt.
Het steekt vooral de kop op als we samen uitgaan. Als er een man iets aan me vraagt (eigenlijk altijd een neutrale vraag en geen versierpogingen), staat hij al als een haai naast me met een arm om me heen om duidelijk te maken dat ik zijn meisje ben. Nu stoor ik me daar niet heel erg aan. Uit mezelf leg ik geen contact met andere mannen, maar laatst weekend kwam er een vage bekende bij ons groepje, die me bij vertrek spontaan 2 kussen op de wang gaf. Ik deed dit dus niet uit mezelf, even voor de duidelijkheid. Mijn vriend begon tegen mij te flippen hierover, waar dat goed voor was en dat hij dan ook vrouwen gedag wilde gaan zoenen (als wraak), waarop ik onmiddelijk duidelijk gemaakt heb dat ik geen zin had in dit gedrag van hem. Hij heeft daarna tot de volgende dag geen woord meer gezegd behalve het hoognodige en interesseert zich ook niet dat dat mij verdrietig maakt. Tot ik het zo zat was en naar huis vertrokken ben. Iets wat ik niet graag doe omdat dat betekent dat we een aantal dagen niet meer praten, maar hij liet me voor mijn gevoel geen keus. Hij sprak hierbij zijn twijfels uit over ons verschil in mening over wat acceptabel is en wat niet en over of ik dan wel goed genoeg ben voor hem.
Dit is niet de eerste keer dat ik boos vertrokken ben omdat hij het uiterste in mij tergt met zijn jaloerse gedoe. Ik vind dat gedrag best vervelend, vooral voor hemzelf. Hoe kan hij leren om wat minder primair te reageren, met me te praten over wat hem niet zint, op een manier dat we niet met ruzie uit elkaar gaan? Ik ben die dagen radiostilte en steeds het gevoel krijgen dat ík niet oke ben tamelijk zat. Hij komt wel altijd tot het inzicht dat hij zich onredelijk gedragen heeft, dat is naast dat ik dol ben op hem ook de reden dat ik tot nu toe geduld heb met hem. Ik wil echter liever niet meer dat dit nog voorkomt. Iemand tips hoe ik het beste met dit gedrag om kan gaan?
Mijn vriend, die ik 1,5 jaar geleden ontmoet heb, is van nature geen heel zeker persoon en heeft hierdoor, en door wat ervaringen uit het verleden (gescheiden, hartzeer, moeilijke jeugd in oorlogsgebied) af en toe last van jaloezie. Of eigenlijk heeft hij daar behoorlijk last van maar zo nu en dan zo extreem dat hij overreageerd en we met ruzie uit elkaar gaan. Hij voelt zich snel afgewezen en bedreigd door andere mannen. Nu vind ik hém uiteraard de leukste en liefste en interesseren andere mannen mij geen biet. Hij zegt ook dol te zijn op mij. Ik heb ook geen mannelijke vrienden of contacten buiten familie en collega's, hoewel hij hier wel met enige regelmaat naar vraagt.
Het steekt vooral de kop op als we samen uitgaan. Als er een man iets aan me vraagt (eigenlijk altijd een neutrale vraag en geen versierpogingen), staat hij al als een haai naast me met een arm om me heen om duidelijk te maken dat ik zijn meisje ben. Nu stoor ik me daar niet heel erg aan. Uit mezelf leg ik geen contact met andere mannen, maar laatst weekend kwam er een vage bekende bij ons groepje, die me bij vertrek spontaan 2 kussen op de wang gaf. Ik deed dit dus niet uit mezelf, even voor de duidelijkheid. Mijn vriend begon tegen mij te flippen hierover, waar dat goed voor was en dat hij dan ook vrouwen gedag wilde gaan zoenen (als wraak), waarop ik onmiddelijk duidelijk gemaakt heb dat ik geen zin had in dit gedrag van hem. Hij heeft daarna tot de volgende dag geen woord meer gezegd behalve het hoognodige en interesseert zich ook niet dat dat mij verdrietig maakt. Tot ik het zo zat was en naar huis vertrokken ben. Iets wat ik niet graag doe omdat dat betekent dat we een aantal dagen niet meer praten, maar hij liet me voor mijn gevoel geen keus. Hij sprak hierbij zijn twijfels uit over ons verschil in mening over wat acceptabel is en wat niet en over of ik dan wel goed genoeg ben voor hem.
Dit is niet de eerste keer dat ik boos vertrokken ben omdat hij het uiterste in mij tergt met zijn jaloerse gedoe. Ik vind dat gedrag best vervelend, vooral voor hemzelf. Hoe kan hij leren om wat minder primair te reageren, met me te praten over wat hem niet zint, op een manier dat we niet met ruzie uit elkaar gaan? Ik ben die dagen radiostilte en steeds het gevoel krijgen dat ík niet oke ben tamelijk zat. Hij komt wel altijd tot het inzicht dat hij zich onredelijk gedragen heeft, dat is naast dat ik dol ben op hem ook de reden dat ik tot nu toe geduld heb met hem. Ik wil echter liever niet meer dat dit nog voorkomt. Iemand tips hoe ik het beste met dit gedrag om kan gaan?
vrijdag 14 juni 2019 om 16:31
Ik ben uitgepraat. Zou ook niet weten wat er nog te bespreken valt. Het is zoals het is, we hebben het geprobeerd en het werkt niet. Labeltjes, redenen, wiens schuld het was, verwijten, discussies zijn zinloos. Totaal geen zin in en geen energie meer voor. Ik hoop nu lang en goed te kunnen slapen en dat ik me wat minder moe ga voelen. En ik hoop vooral dat hij er inderdaad ook zo over denkt en het uit zijn hoofd laat om alsnog lelijk te gaan doen of een kast met truukjes open te trekken.viva-amber schreef: ↑14-06-2019 16:25Waarover wil je het nog hebben? Hoe vaak kun je iets afsluiten?
vrijdag 14 juni 2019 om 19:20
Het waren niet 2-3 dates....je hebt een relatie van 1,5 jaar uitgemaakt met een appje. NIet eens het fatsoen gehad om hem te woord te staan dan wel recht in de ogen te kijken.....ongelooflijk.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 14 juni 2019 om 19:45
Zelf wel eens in een uitputtende relatie gezeten? Ik heb momenteel niet eens de puf om te koken laat staan te eten. Oordeel maar lekker. Ik heb hem meer dan vaak genoeg uit laten razen, me laten beledigen en kleineren om niet in die dagenlange afstand terecht te komen en hem vooraf gezegd dat als hij het nog eens zo ver zou laten komen dat hij me geen keus liet dan te vertrekken omdat zijn beledigingen me te grof werden, dat ik niet terug zou keren. Hij doet zo goed als geen moeite om excuses te maken of wat ook, dus wat zou ik nog energie in steken om 'netjes' te doen. Heb ik eindelijk mijn grens bereikt, moet ik nog het fatsoen opbrengen ook. Nou dat komt later wel een keer! Als ik bijgekomen ben. Het is goed zo.viva-amber schreef: ↑14-06-2019 19:20Het waren niet 2-3 dates....je hebt een relatie van 1,5 jaar uitgemaakt met een appje. NIet eens het fatsoen gehad om hem te woord te staan dan wel recht in de ogen te kijken.....ongelooflijk.
vrijdag 14 juni 2019 om 19:49
In dit geval is dat het beste geweest dat TO heeft kunnen doen. Te woord staan is zinloos en onnodig belastend voor TO.viva-amber schreef: ↑14-06-2019 19:20Het waren niet 2-3 dates....je hebt een relatie van 1,5 jaar uitgemaakt met een appje. NIet eens het fatsoen gehad om hem te woord te staan dan wel recht in de ogen te kijken.....ongelooflijk.
TO heeft het prima gedaan!
Puritanism:
„The haunting fear that someone, somewhere, may be happy”
(HL Mencken)
„The haunting fear that someone, somewhere, may be happy”
(HL Mencken)
vrijdag 14 juni 2019 om 19:49
Het is prima zo, To. Heb niet eerder gereageerd maar herken ontzettend veel in je verhaal. (Deze relatie is allang over en nu al elf jaar gelukkig met een 'normale' man.) Ik snap je, je hoeft echt niet (nog) meer beleefdheid op te brengen nu, je hebt echt genoeg gegeven. Alsof hij JOU zo fatsoenlijk heeft behandeld; NOT. Laat het maar lekker, vind je zelf terug, vind je rust, neem de tijd en denk nu vooral aan jezelf! Ik wens je het allerbeste en ja, je gaat vast een mooie, goede, gelijkwaardige liefde vinden. Heel sterk van je dat je hier een einde aan hebt gemaaktVriendgedumpt schreef: ↑14-06-2019 19:45Zelf wel eens in een uitputtende relatie gezeten? Ik heb momenteel niet eens de puf om te koken laat staan te eten. Oordeel maar lekker. Ik heb hem meer dan vaak genoeg uit laten razen, me laten beledigen en kleineren om niet in die dagenlange afstand terecht te komen en hem vooraf gezegd dat als hij het nog eens zo ver zou laten komen dat hij me geen keus liet dan te vertrekken omdat zijn beledigingen me te grof werden, dat ik niet terug zou keren. Hij doet zo goed als geen moeite om excuses te maken of wat ook, dus wat zou ik nog energie in steken om 'netjes' te doen. Heb ik eindelijk mijn grens bereikt, moet ik nog het fatsoen opbrengen ook. Nou dat komt later wel een keer! Als ik bijgekomen ben. Het is goed zo.
zaterdag 15 juni 2019 om 01:03
Dank je Aureel, zo is het inderdaad. Ik heb wel genoeg verdriet zo, en ben het aan mezelf verplicht om niet nog eens een gelegenheid te geven me te laten vertellen wat er allemaal niet aan mij deugd. Genoeg gegeven inderdaad. Ik ga nu proberen te slapen, normaal zou ik nu bij hem geweest zijn..Aureel schreef: ↑14-06-2019 19:49Het is prima zo, To. Heb niet eerder gereageerd maar herken ontzettend veel in je verhaal. (Deze relatie is allang over en nu al elf jaar gelukkig met een 'normale' man.) Ik snap je, je hoeft echt niet (nog) meer beleefdheid op te brengen nu, je hebt echt genoeg gegeven. Alsof hij JOU zo fatsoenlijk heeft behandeld; NOT. Laat het maar lekker, vind je zelf terug, vind je rust, neem de tijd en denk nu vooral aan jezelf! Ik wens je het allerbeste en ja, je gaat vast een mooie, goede, gelijkwaardige liefde vinden. Heel sterk van je dat je hier een einde aan hebt gemaakt
zondag 16 juni 2019 om 02:15
Het stadium van teruggaan is wel echt voorbij. Begrijpen doe ik het niet, dat hij me de ene dag nog verteld hoe blij hij is met mij in zijn leven en de dag erna onherstelbare ruzie zoekt. Het heeft me te erg gekwetst om weer overstag te gaan. Ik ben verschrikkelijk boos. Wat een loser. Hij heeft me ooit weleens verteld vrouwen te verlaten voordat ze hem kunnen verlaten. Te triest. Ik heb nu al medelijden met zijn volgende prooi. Vanaf nu zoek ik een man bij wie zijn ballen wel zijn ingedaald en die zijn ruggegraat op de goede plek heeft. Een volwassen man. En beter een leuke vriend dan een knappe vriend. Weet iemand of er t-shirts verkrijgbaar zijn met 'ongeschikt' en een alarmbel erop? Dan krijgt hij er een van mij kado als waarschuwing voor de rest van het vrouwvolk. Ik gun geen enkele vrouw om zo behandeld te worden.
zondag 16 juni 2019 om 02:48
Ik begrijp je helemaalVriendgedumpt schreef: ↑14-06-2019 19:45Zelf wel eens in een uitputtende relatie gezeten? Ik heb momenteel niet eens de puf om te koken laat staan te eten. Oordeel maar lekker. Ik heb hem meer dan vaak genoeg uit laten razen, me laten beledigen en kleineren om niet in die dagenlange afstand terecht te komen en hem vooraf gezegd dat als hij het nog eens zo ver zou laten komen dat hij me geen keus liet dan te vertrekken omdat zijn beledigingen me te grof werden, dat ik niet terug zou keren. Hij doet zo goed als geen moeite om excuses te maken of wat ook, dus wat zou ik nog energie in steken om 'netjes' te doen. Heb ik eindelijk mijn grens bereikt, moet ik nog het fatsoen opbrengen ook. Nou dat komt later wel een keer! Als ik bijgekomen ben. Het is goed zo.
zondag 16 juni 2019 om 02:50
Vriendgedumpt schreef: ↑14-06-2019 12:02TO meldt zich. Ik had al een heel stuk getypt maar dat is blijkbaar niet geplaatst. Ik heb om privacyredenen mijn verhaal onder een andere nick geplaatst (dat is blijkbaar moeilijk te begrijpen voor sommigen) en de boel laten anonimiseren, waardoor ik nu een nieuwe nick heb. Neemt niet weg dat dit alles geen boze droom is en ik hier veel verdriet om heb. De laatste dagen heeft hij mij geprobeerd te bellen maar ik had de kracht niet om zijn stem te horen.
Toen kwam er een app bericht dat hij vond gefaald te hebben, zich als een hufter gedragen heeft en zichzelf erom haat. Dat hij me niet kwijt wou maar niet de partner kon zijn die bij me past omdat hij zich niet over m'n verleden heen kan zetten. Ik heb hem hier later op gestuurd dat hij gelijk heeft wat betreft zijn gedrag en ik hem niet meer als partner wil en wil dat hij me met rust laat.
Hierop liet hij zojuist weten dat hij mijn rust zal respecteren, dat hij ook moeite heeft dat we niet meer samen zijn, maar ook rust wil nu.
Jouw verleden?
Wat is er precies zo verschrikkelijk aan je verleden volgens hem?
Heb je misdaden gepleegd?
zondag 16 juni 2019 om 02:53
Vriendgedumpt schreef: ↑16-06-2019 02:15Het stadium van teruggaan is wel echt voorbij. Begrijpen doe ik het niet, dat hij me de ene dag nog verteld hoe blij hij is met mij in zijn leven en de dag erna onherstelbare ruzie zoekt. Het heeft me te erg gekwetst om weer overstag te gaan. Ik ben verschrikkelijk boos. Wat een loser. Hij heeft me ooit weleens verteld vrouwen te verlaten voordat ze hem kunnen verlaten. Te triest. Ik heb nu al medelijden met zijn volgende prooi. Vanaf nu zoek ik een man bij wie zijn ballen wel zijn ingedaald en die zijn ruggegraat op de goede plek heeft. Een volwassen man. En beter een leuke vriend dan een knappe vriend. Weet iemand of er t-shirts verkrijgbaar zijn met 'ongeschikt' en een alarmbel erop? Dan krijgt hij er een van mij kado als waarschuwing voor de rest van het vrouwvolk. Ik gun geen enkele vrouw om zo behandeld te worden.
Ik denk dat je voorlopig even helemaal geen mannen moet zoeken, maar op zoek moet gaan naar jezelf. Daar heb je meer aan op de lange termijn.
anoniem_63ed2e0ad2db9 wijzigde dit bericht op 18-06-2019 12:26
0.05% gewijzigd
zondag 16 juni 2019 om 21:41
Achteraf makkelijk praten. Liefde maakt blind, dat blijkt wel. Tot dusver gaat het goed en met elke dag die voorbij gaat voel ik me een heel klein beetje beter, al ben ik nog steeds hondsmoe. Ik herinner me steeds meer dingen die hij gezegd heeft, die ik vanwege mijn verliefdheid niet heb willen horen of waarvan ik gedacht heb dat hij dat vanwege hartzeer of een rotverleden of uit boosheid zo zei. Hij verweet me eens geen gevoel te hebben, onbetrouwbaar te zijn, losbandigheid, manipulatief, dat ik alleen maar aan mezelf denk... allerlei dingen waardoor ik me rot ging voelen maar die eigenlijk meer over hemzelf gingen. Ik voel dat zijn invloed steeds meer afneemt. Heel fijn. Hij probeert wel contact te krijgen maar het lukt me voet bij stuk te houden. Nu volhouden.viva-amber schreef: ↑16-06-2019 08:03Wanneer iemand zoiets onaangenaams zegt over hoe hij vrouwen behandelt dan begin of zet je er toch geen relatie mee voort?
maandag 17 juni 2019 om 09:56
Ik ben er ook voor dat je eerst geen nieuwe liefde gaat zoeken, maar eerst je eigen please gedrag onder de loep gaat nemen. Wat maakt dat je het zo ver laat komen en de ander met zoveel weg laat komen? Waarom cijfer jij jezelf zoveel weg en laat je het je allemaal gebeuren? Wat maakt dat je denkt dat het verrotte gedrag van een ander is op te lossen door acties die JIJ maakt?
Want een volgende keer zul je, als je niet goed naar je eigen handelen kijkt, weer hetzelfde gaan doen. Dan ga je opnieuw vergoelijken, wegredeneren, excuses zoeken voor ronduit kutgedrag van een ander. En dat mag je niet pikken. Dat mag je benoemen en als het niet veranderd, het contact verbreken.
Maar dan moet je eerst jezelf goed kennen daarvoor.
Want een volgende keer zul je, als je niet goed naar je eigen handelen kijkt, weer hetzelfde gaan doen. Dan ga je opnieuw vergoelijken, wegredeneren, excuses zoeken voor ronduit kutgedrag van een ander. En dat mag je niet pikken. Dat mag je benoemen en als het niet veranderd, het contact verbreken.
Maar dan moet je eerst jezelf goed kennen daarvoor.
maandag 17 juni 2019 om 11:15
Maak jullie geen zorgen. Ik ben wel even genezen van het fenomeen 'man' en heb totaal geen zin in een relatie nu, maar dit was wel een harde en goede les waarop ik in de toekomst moet letten en aan welke eisen een man voor mij moet voldoen. De eerste de beste sukkel met dit soort rare fratsen komt er niet meer in. Een afspraak bij de therapeut staat gepland.
maandag 17 juni 2019 om 11:17
Goedzo TO.Vriendgedumpt schreef: ↑14-06-2019 19:45Zelf wel eens in een uitputtende relatie gezeten? Ik heb momenteel niet eens de puf om te koken laat staan te eten. Oordeel maar lekker. Ik heb hem meer dan vaak genoeg uit laten razen, me laten beledigen en kleineren om niet in die dagenlange afstand terecht te komen en hem vooraf gezegd dat als hij het nog eens zo ver zou laten komen dat hij me geen keus liet dan te vertrekken omdat zijn beledigingen me te grof werden, dat ik niet terug zou keren. Hij doet zo goed als geen moeite om excuses te maken of wat ook, dus wat zou ik nog energie in steken om 'netjes' te doen. Heb ik eindelijk mijn grens bereikt, moet ik nog het fatsoen opbrengen ook. Nou dat komt later wel een keer! Als ik bijgekomen ben. Het is goed zo.
maandag 17 juni 2019 om 11:26
Leer bij de therapeut dit patroon herkennen. Het is heel subtiel in het begin. Woordkeuzes die worden gemaakt. Uitspraken die worden gedaan.Vriendgedumpt schreef: ↑17-06-2019 11:15Maak jullie geen zorgen. Ik ben wel even genezen van het fenomeen 'man' en heb totaal geen zin in een relatie nu, maar dit was wel een harde en goede les waarop ik in de toekomst moet letten en aan welke eisen een man voor mij moet voldoen. De eerste de beste sukkel met dit soort rare fratsen komt er niet meer in. Een afspraak bij de therapeut staat gepland.
En blijf echt bij jezelf. Leer jezelf kennen. Zodra je iets gaat laten om de ander daarmee te plezieren, dat is het moment dat je stil moet gaan staan en moet gaan denken: waar ben ik eigenlijk nu mee bezig? Wie ben ik nu een plezier aan het doen met mijn gedrag? Mijzelf of hem? En is de keuze die ik maak uit angst voor ruzie of verbreken relatie of is het omdat ik daarmee zelf gelukkiger/beter wordt?
dinsdag 18 juni 2019 om 12:08
Inderdaad, super subtiel. Ik dacht met een onzekere man te maken te hebben die vertrouwens issues had vanwege wat zijn vreselijke exen allemaal gedaan hebben, maar hij blijkt zelf de ergste. Hij is bijzonder rustig overigens, wat voor mij betekent dat hij druk is met zijn nieuwe prooi. Pijnlijk om zo plotsklaps aan de kant gezet te worden als oud vuil, ingeruild en wel, maar ik moet stoppen met nadenken over hem en in geen geval wil ik hem terug. Ik weet dat hij zelf de aandachtsbehoeftige is en nu zielig zit te doen bij de volgende goedgelovig, naïeve meid.Doreia* schreef: ↑17-06-2019 11:26Leer bij de therapeut dit patroon herkennen. Het is heel subtiel in het begin. Woordkeuzes die worden gemaakt. Uitspraken die worden gedaan.
En blijf echt bij jezelf. Leer jezelf kennen. Zodra je iets gaat laten om de ander daarmee te plezieren, dat is het moment dat je stil moet gaan staan en moet gaan denken: waar ben ik eigenlijk nu mee bezig? Wie ben ik nu een plezier aan het doen met mijn gedrag? Mijzelf of hem? En is de keuze die ik maak uit angst voor ruzie of verbreken relatie of is het omdat ik daarmee zelf gelukkiger/beter wordt?
dinsdag 18 juni 2019 om 12:12
In relatie is de verantwoordelijkheid 50/50. iemand die alleen maar negatief is verteld voor 50% iets over zichzelf. Iemand is zelf de gemene deler in al zijn negatieve ervaringen.
Hoezo zie jij jezelf als oud vuil en aan de kant gezet en hij bezig met zijn nieuwe prooi? wat een rare manier om naar jezelf en de wereld te kijken. Misschien heeft jullie negativiteit elkaar aangetrokken.
Jij hebt hem toch aan de kant gezet omdat je zijn gedrag niet meer trok? Jij hebt duidelijk gemaakt dat je niet verder wilde per app.
Waarom ben je nog zo bezig met wat hij aan het doen is en met wie? En waarom haal je jezelf zo naar beneden?
Nu hebben alle mannen het gedaan: zie je niet dat jij precies hetzelfde doet als hij. Jullie zijn elkaars spiegel.
Hoezo zie jij jezelf als oud vuil en aan de kant gezet en hij bezig met zijn nieuwe prooi? wat een rare manier om naar jezelf en de wereld te kijken. Misschien heeft jullie negativiteit elkaar aangetrokken.
Jij hebt hem toch aan de kant gezet omdat je zijn gedrag niet meer trok? Jij hebt duidelijk gemaakt dat je niet verder wilde per app.
Waarom ben je nog zo bezig met wat hij aan het doen is en met wie? En waarom haal je jezelf zo naar beneden?
Nu hebben alle mannen het gedaan: zie je niet dat jij precies hetzelfde doet als hij. Jullie zijn elkaars spiegel.
viva-amber wijzigde dit bericht op 18-06-2019 12:39
11.90% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 18 juni 2019 om 12:16
1. je weet helemaal niet of hij al een nieuwe prooi heeft. Hij kan ook wachten tot de eerste gevoelens van boosheid zijn gezakt en dan alsnog weer contact met je zoeken. Kijk en of je hem al mist en hij zijn trucendoos kan openen om je snel weer binnen te hengelen.Vriendgedumpt schreef: ↑18-06-2019 12:08Inderdaad, super subtiel. Ik dacht met een onzekere man te maken te hebben die vertrouwens issues had vanwege wat zijn vreselijke exen allemaal gedaan hebben, maar hij blijkt zelf de ergste. Hij is bijzonder rustig overigens, wat voor mij betekent dat hij druk is met zijn nieuwe prooi. Pijnlijk om zo plotsklaps aan de kant gezet te worden als oud vuil, ingeruild en wel, maar ik moet stoppen met nadenken over hem en in geen geval wil ik hem terug. Ik weet dat hij zelf de aandachtsbehoeftige is en nu zielig zit te doen bij de volgende goedgelovig, naïeve meid.
2. Kan ook zijn dat hij tot de conclusie is gekomen dat hij inderdaad geen macht meer over je heeft en verder is gegaan.
In beide gevallen weet je: het ging niet om liefde, het ging erom wie de baas was in de relatie.
